Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ២
Numbered Discourses 2.1–10
១។ កម្មករណវគ្គ
The Chapter on Punishments
1. Faults
ឯវំ មេ សុតំ—ឯកំ សមយំ ភគវា សាវត្ថិយំ វិហរតិ ជេតវនេ អនាថបិណ្ឌិកស្ស អារាមេ។ តត្រ ខោ ភគវា ភិក្ខូ អាមន្តេសិ: “ភិក្ខវោ”តិ។
So I have heard. At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery. There the Buddha addressed the bhikkhus, “Bhikkhus!”
“ភទន្តេ”តិ តេ ភិក្ខូ ភគវតោ បច្ចស្សោសុំ។ ភគវា ឯតទវោច:
“Venerable sir,” they replied. The Buddha said this:
“ទ្វេមានិ, ភិក្ខវេ, វជ្ជានិ។ កតមានិ ទ្វេ? ទិដ្ឋធម្មិកញ្ច វជ្ឹ សម្បរាយិកញ្ច វជ្ឹ។
“There are, bhikkhus, these two faults. What two? The fault apparent in the present life, and the fault to do with lives to come.
កតមញ្ច, ភិក្ខវេ, ទិដ្ឋធម្មិកំ វជ្ឹ? ឥធ, ភិក្ខវេ, ឯកច្ចោ បស្សតិ ចោរំ អាគុចារិំ រាជានោ គហេត្វា វិវិធា កម្មការណា ការេន្តេ; កសាហិបិ តាឡេន្តេ, វេត្តេហិបិ តាឡេន្តេ, អទ្ធទណ្ឌកេហិបិ តាឡេន្តេ, ហត្ថម្បិ ឆិន្ទន្តេ, បាទម្បិ ឆិន្ទន្តេ, ហត្ថបាទម្បិ ឆិន្ទន្តេ, កណ្ណម្បិ ឆិន្ទន្តេ, នាសម្បិ ឆិន្ទន្តេ, កណ្ណនាសម្បិ ឆិន្ទន្តេ, ពិលង្គថាលិកម្បិ ករោន្តេ, សង្ខមុណ្ឌិកម្បិ ករោន្តេ, រាហុមុខម្បិ ករោន្តេ, ជោតិមាលិកម្បិ ករោន្តេ, ហត្ថបជ្ជោតិកម្បិ ករោន្តេ, ឯរកវត្តិកម្បិ ករោន្តេ, ចីរកវាសិកម្បិ ករោន្តេ, ឯណេយ្យកម្បិ ករោន្តេ, ពឡិសមំសិកម្បិ ករោន្តេ, កហាបណិកម្បិ ករោន្តេ, ខារាបតច្ឆិកម្បិ ករោន្តេ, បលិឃបរិវត្តិកម្បិ ករោន្តេ, បលាលបីឋកម្បិ ករោន្តេ, តត្តេនបិ តេលេន ឱសិញ្ចន្តេ, សុនខេហិបិ ខាទាបេន្តេ, ជីវន្តម្បិ សូលេ ឧត្តាសេន្តេ, អសិនាបិ សីសំ ឆិន្ទន្តេ។
What is the fault apparent in the present life? It’s when someone sees that kings have arrested a bandit, a criminal, and subjected them to various punishments—whipping, caning, and clubbing; cutting off hands or feet, or both; cutting off ears or nose, or both; the ‘porridge pot’, the ‘shell-shave’, the ‘demon’s mouth’, the ‘garland of fire’, the ‘burning hand’, the ‘grass blades’, the ‘bark dress’, the ‘antelope’, the ‘meat hook’, the ‘coins’, the ‘caustic pickle’, the ‘twisting bar’, the ‘straw mat’; being splashed with hot oil, being fed to the dogs, being impaled alive, and being beheaded.
តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘យថារូបានំ ខោ បាបកានំ កម្មានំ ហេតុ ចោរំ អាគុចារិំ រាជានោ គហេត្វា វិវិធា កម្មការណា ការេន្តិ; កសាហិបិ តាឡេន្តិ, វេត្តេហិបិ តាឡេន្តិ, អទ្ធទណ្ឌកេហិបិ តាឡេន្តិ, ហត្ថម្បិ ឆិន្ទន្តិ, បាទម្បិ ឆិន្ទន្តិ, ហត្ថបាទម្បិ ឆិន្ទន្តិ, កណ្ណម្បិ ឆិន្ទន្តិ, នាសម្បិ ឆិន្ទន្តិ, កណ្ណនាសម្បិ ឆិន្ទន្តិ, ពិលង្គថាលិកម្បិ ករោន្តិ, សង្ខមុណ្ឌិកម្បិ ករោន្តិ, រាហុមុខម្បិ ករោន្តិ, ជោតិមាលិកម្បិ ករោន្តិ, ហត្ថបជ្ជោតិកម្បិ ករោន្តិ, ឯរកវត្តិកម្បិ ករោន្តិ, ចីរកវាសិកម្បិ ករោន្តិ, ឯណេយ្យកម្បិ ករោន្តិ, ពឡិសមំសិកម្បិ ករោន្តិ, កហាបណិកម្បិ ករោន្តិ, ខារាបតច្ឆិកម្បិ ករោន្តិ, បលិឃបរិវត្តិកម្បិ ករោន្តិ, បលាលបីឋកម្បិ ករោន្តិ, តត្តេនបិ តេលេន ឱសិញ្ចន្តិ, សុនខេហិបិ ខាទាបេន្តិ, ជីវន្តម្បិ សូលេ ឧត្តាសេន្តិ, អសិនាបិ សីសំ ឆិន្ទន្តិ។ អហញ្ចេវ ខោ បន ឯវរូបំ បាបកម្មំ ករេយ្យំ, មម្បិ រាជានោ គហេត្វា ឯវរូបា វិវិធា កម្មការណា ការេយ្យុំ; កសាហិបិ តាឡេយ្យុំ …បេ… អសិនាបិ សីសំ ឆិន្ទេយ្យុន៑ៜតិ។ សោ ទិដ្ឋធម្មិកស្ស វជ្ជស្ស ភីតោ ន បរេសំ បាភតំ វិលុម្បន្តោ ចរតិ។ ឥទំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, ទិដ្ឋធម្មិកំ វជ្ឹ។
It occurs to them: ‘If I were to commit the kinds of bad deeds for which the kings arrested that bandit, that criminal, the rulers would arrest me and subject me to the same punishments. Afraid of the fault apparent in the present life, they do not steal the belongings of others. This is called the fault apparent in the present life.
កតមញ្ច, ភិក្ខវេ, សម្បរាយិកំ វជ្ឹ? ឥធ, ភិក្ខវេ, ឯកច្ចោ ឥតិ បដិសញ្ចិក្ខតិ: ‘កាយទុច្ចរិតស្ស ខោ បន បាបកោ ទុក្ខោ វិបាកោ អភិសម្បរាយំ, វចីទុច្ចរិតស្ស បាបកោ ទុក្ខោ វិបាកោ អភិសម្បរាយំ, មនោទុច្ចរិតស្ស បាបកោ ទុក្ខោ វិបាកោ អភិសម្បរាយំ។ អហញ្ចេវ ខោ បន កាយេន ទុច្ចរិតំ ចរេយ្យំ, វាចាយ ទុច្ចរិតំ ចរេយ្យំ, មនសា ទុច្ចរិតំ ចរេយ្យំ។ កិញ្ច តំ យាហំ ន កាយស្ស ភេទា បរំ មរណា អបាយំ ទុគ្គតិំ វិនិបាតំ និរយំ ឧបបជ្ជេយ្យន៑ៜតិ។ សោ សម្បរាយិកស្ស វជ្ជស្ស ភីតោ កាយទុច្ចរិតំ បហាយ កាយសុចរិតំ ភាវេតិ, វចីទុច្ចរិតំ បហាយ វចីសុចរិតំ ភាវេតិ, មនោទុច្ចរិតំ បហាយ មនោសុចរិតំ ភាវេតិ, សុទ្ធំ អត្តានំ បរិហរតិ។ ឥទំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, សម្បរាយិកំ វជ្ឹ។
What is the fault to do with lives to come? It’s when someone reflects: ‘Bad conduct of body, speech, or mind has a bad, painful result in the next life. If I conduct myself badly, then, when my body breaks up, after death, won’t I be reborn in a place of loss, a bad place, the underworld, hell?’ Afraid of the fault to do with lives to come, they give up bad conduct by way of body, speech, and mind, and develop good conduct by way of body, speech, and mind, keeping themselves pure. This is called the fault to do with lives to come.
ឥមានិ ខោ, ភិក្ខវេ, ទ្វេ វជ្ជានិ។
These are the two faults.
តស្មាតិហ, ភិក្ខវេ, ឯវំ សិក្ខិតព្ពំ: ‘ទិដ្ឋធម្មិកស្ស វជ្ជស្ស ភាយិស្សាម, សម្បរាយិកស្ស វជ្ជស្ស ភាយិស្សាម, វជ្ជភីរុនោ ភវិស្សាម វជ្ជភយទស្សាវិនោៜតិ។ ឯវញ្ហិ វោ, ភិក្ខវេ, សិក្ខិតព្ពំ។ វជ្ជភីរុនោ, ភិក្ខវេ, វជ្ជភយទស្សាវិនោ ឯតំ បាដិកង្ខំ យំ បរិមុច្ចិស្សតិ សព្ពវជ្ជេហី”តិ។
So you should train like this: ‘We will fear the fault apparent in the present life, and we will fear the fault to do with lives to come. We will fear faults, seeing the danger in faults.’ That’s how you should train. If you fear faults, seeing the danger in faults, you can expect to be freed from all faults.”
បឋមំ។
២។ បធានសុត្ត
2. Endeavor
“ទ្វេមានិ, ភិក្ខវេ, បធានានិ ទុរភិសម្ភវានិ លោកស្មិំ។ កតមានិ ទ្វេ? យញ្ច គិហីនំ អគារំ អជ្ឈាវសតំ ចីវរបិណ្ឌបាតសេនាសនគិលានបច្ចយភេសជ្ជបរិក្ខារានុប្បទានត្ថំ បធានំ, យញ្ច អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជិតានំ សព្ពូបធិបដិនិស្សគ្គត្ថំ បធានំ។ ឥមានិ ខោ, ភិក្ខវេ, ទ្វេ បធានានិ ទុរភិសម្ភវានិ លោកស្មិំ។
“These two endeavors are challenging in the world. What two? The endeavor of laypeople staying in a home to provide robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick. And the endeavor of those gone forth from the lay life to homelessness to let go of all attachments. These are the two endeavors that are challenging in the world.
ឯតទគ្គំ, ភិក្ខវេ, ឥមេសំ ទ្វិន្នំ បធានានំ យទិទំ សព្ពូបធិបដិនិស្សគ្គត្ថំ បធានំ។
The better of these two endeavors is the effort to let go of all attachments.
តស្មាតិហ, ភិក្ខវេ, ឯវំ សិក្ខិតព្ពំ: ‘សព្ពូបធិបដិនិស្សគ្គត្ថំ បធានំ បទហិស្សាមាៜតិ។ ឯវញ្ហិ វោ, ភិក្ខវេ, សិក្ខិតព្ពន៑”តិ។
So you should train like this: ‘We shall endeavor to let go of all attachments.’ That’s how you should train.”
ទុតិយំ។
៣។ តបនីយសុត្ត
3. Mortifying
“ទ្វេមេ, ភិក្ខវេ, ធម្មា តបនីយា។ កតមេ ទ្វេ? ឥធ, ភិក្ខវេ, ឯកច្ចស្ស កាយទុច្ចរិតំ កតំ ហោតិ, អកតំ ហោតិ កាយសុចរិតំ; វចីទុច្ចរិតំ កតំ ហោតិ, អកតំ ហោតិ វចីសុចរិតំ; មនោទុច្ចរិតំ កតំ ហោតិ, អកតំ ហោតិ មនោសុចរិតំ។ សោ ‘កាយទុច្ចរិតំ មេ កតន៑ៜតិ តប្បតិ, ‘អកតំ មេ កាយសុចរិតន៑ៜតិ តប្បតិ; ‘វចីទុច្ចរិតំ មេ កតន៑ៜតិ តប្បតិ, ‘អកតំ មេ វចីសុចរិតន៑ៜតិ តប្បតិ; ‘មនោទុច្ចរិតំ មេ កតន៑ៜតិ តប្បតិ, ‘អកតំ មេ មនោសុចរិតន៑ៜតិ តប្បតិ។ ឥមេ ខោ, ភិក្ខវេ, ទ្វេ ធម្មា តបនីយា”តិ។
“These two things, bhikkhus, are mortifying. What two? It’s when someone has done bad things and not done good things, by way of body, speech, and mind. Thinking, ‘I’ve done bad things by way of body, speech, and mind’, they’re mortified. Thinking, ‘I haven’t done good things by way of body, speech, and mind’, they’re mortified. These are the two things that are mortifying.”
តតិយំ។
៤។ អតបនីយសុត្ត
4. Not Mortifying
“ទ្វេមេ, ភិក្ខវេ, ធម្មា អតបនីយា។ កតមេ ទ្វេ? ឥធ, ភិក្ខវេ, ឯកច្ចស្ស កាយសុចរិតំ កតំ ហោតិ, អកតំ ហោតិ កាយទុច្ចរិតំ; វចីសុចរិតំ កតំ ហោតិ, អកតំ ហោតិ វចីទុច្ចរិតំ; មនោសុចរិតំ កតំ ហោតិ, អកតំ ហោតិ មនោទុច្ចរិតំ។ សោ ‘កាយសុចរិតំ មេ កតន៑ៜតិ ន តប្បតិ, ‘អកតំ មេ កាយទុច្ចរិតន៑ៜតិ ន តប្បតិ; ‘វចីសុចរិតំ មេ កតន៑ៜតិ ន តប្បតិ, ‘អកតំ មេ វចីទុច្ចរិតន៑ៜតិ ន តប្បតិ; ‘មនោសុចរិតំ មេ កតន៑ៜតិ ន តប្បតិ, ‘អកតំ មេ មនោទុច្ចរិតន៑ៜតិ ន តប្បតិ។ ឥមេ ខោ, ភិក្ខវេ, ទ្វេ ធម្មា អតបនីយា”តិ។
“These two things, bhikkhus, are not mortifying. What two? It’s when someone has done good things and not done bad things, by way of body, speech, and mind. Thinking, ‘I’ve done good things by way of body, speech, and mind’, they’re not mortified. Thinking, ‘I haven’t done bad things by way of body, speech, and mind’, they’re not mortified. These are the two things that are not mortifying.”
ចតុត្ថំ។
៥។ ឧបញ្ញាតសុត្ត
5. Learned for Myself
“ទ្វិន្នាហំ, ភិក្ខវេ, ធម្មានំ ឧបញ្ញាសិំ—យា ច អសន្តុដ្ឋិតា កុសលេសុ ធម្មេសុ, យា ច អប្បដិវានិតា បធានស្មិំ។
“Bhikkhus, I have learned these two things for myself—to never be content with skillful qualities, and to never stop trying.
អប្បដិវានី សុទាហំ, ភិក្ខវេ, បទហាមិ: ‘កាមំ តចោ ច ន្ហារុ ច អដ្ឋិ ច អវសិស្សតុ, សរីរេ ឧបស្សុស្សតុ មំសលោហិតំ, យំ តំ បុរិសថាមេន បុរិសវីរិយេន បុរិសបរក្កមេន បត្តព្ពំ ន តំ អបាបុណិត្វា វីរិយស្ស សណ្ឋានំ ភវិស្សតីៜតិ។
I never stopped trying, thinking: ‘Gladly, let only skin, sinews, and bones remain! Let the flesh and blood waste away in my body! I will not stop trying until I have achieved what is possible by human strength, energy, and vigor.’
តស្ស មយ្ហំ, ភិក្ខវេ, អប្បមាទាធិគតា សម្ពោធិ, អប្បមាទាធិគតោ អនុត្តរោ យោគក្ខេមោ។
It was by diligence that I achieved awakening, and by diligence that I achieved the supreme sanctuary from the yoke.
តុម្ហេ ចេបិ, ភិក្ខវេ, អប្បដិវានំ បទហេយ្យាថ: ‘កាមំ តចោ ច ន្ហារុ ច អដ្ឋិ ច អវសិស្សតុ, សរីរេ ឧបស្សុស្សតុ មំសលោហិតំ, យំ តំ បុរិសថាមេន បុរិសវីរិយេន បុរិសបរក្កមេន បត្តព្ពំ ន តំ អបាបុណិត្វា វីរិយស្ស សណ្ឋានំ ភវិស្សតីៜតិ, តុម្ហេបិ, ភិក្ខវេ, នចិរស្សេវ—យស្សត្ថាយ កុលបុត្តា សម្មទេវ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជន្តិ, តទនុត្តរំ—ព្រហ្មចរិយបរិយោសានំ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ សយំ អភិញ្ញា សច្ឆិកត្វា ឧបសម្បជ្ជ វិហរិស្សថ។
If you too never stop trying, thinking: ‘Gladly, let only skin, sinews, and bones remain! Let the flesh and blood waste away in my body! I will not stop trying until I have achieved what is possible by human strength, energy, and vigor.’ You will soon realize the supreme culmination of the spiritual path in this very life. You will live having achieved with your own insight the goal for which gentlemen rightly go forth from the lay life to homelessness.
តស្មាតិហ, ភិក្ខវេ, ឯវំ សិក្ខិតព្ពំ: ‘អប្បដិវានំ បទហិស្សាម។ កាមំ តចោ ច ន្ហារុ ច អដ្ឋិ ច អវសិស្សតុ, សរីរេ ឧបស្សុស្សតុ មំសលោហិតំ, យំ តំ បុរិសថាមេន បុរិសវីរិយេន បុរិសបរក្កមេន បត្តព្ពំ ន តំ អបាបុណិត្វា វីរិយស្ស សណ្ឋានំ ភវិស្សតីៜតិ។ ឯវញ្ហិ វោ, ភិក្ខវេ, សិក្ខិតព្ពន៑”តិ។
So you should train like this: ‘We will never stop trying, thinking: “Gladly, let only skin, sinews, and bones remain! Let the flesh and blood waste away in my body! I will not stop trying until I have achieved what is possible by human strength, energy, and vigor.”’ That’s how you should train.”
បញ្ចមំ។
៦។ សំយោជនសុត្ត
6. Fetters
“ទ្វេមេ, ភិក្ខវេ, ធម្មា។ កតមេ ទ្វេ? យា ច សំយោជនិយេសុ ធម្មេសុ អស្សាទានុបស្សិតា, យា ច សំយោជនិយេសុ ធម្មេសុ និព្ពិទានុបស្សិតា។ សំយោជនិយេសុ, ភិក្ខវេ, ធម្មេសុ អស្សាទានុបស្សី វិហរន្តោ រាគំ ន បជហតិ, ទោសំ ន បជហតិ, មោហំ ន បជហតិ។ រាគំ អប្បហាយ, ទោសំ អប្បហាយ, មោហំ អប្បហាយ ន បរិមុច្ចតិ ជាតិយា ជរាយ មរណេន សោកេហិ បរិទេវេហិ ទុក្ខេហិ ទោមនស្សេហិ ឧបាយាសេហិ។ ន បរិមុច្ចតិ ទុក្ខស្មាតិ វទាមិ។
“There are, bhikkhus, these two things. What two? Seeing things that are prone to being fettered as gratifying, and seeing things that are prone to being fettered as boring. When you keep seeing things that are prone to being fettered as gratifying, you don’t give up greed, hate, and delusion. When these are not given up, you’re not freed from rebirth, old age, and death, from sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. You’re not freed from suffering, I say.
សំយោជនិយេសុ, ភិក្ខវេ, ធម្មេសុ និព្ពិទានុបស្សី វិហរន្តោ រាគំ បជហតិ, ទោសំ បជហតិ, មោហំ បជហតិ។ រាគំ បហាយ, ទោសំ បហាយ, មោហំ បហាយ, បរិមុច្ចតិ ជាតិយា ជរាយ មរណេន សោកេហិ បរិទេវេហិ ទុក្ខេហិ ទោមនស្សេហិ ឧបាយាសេហិ។ បរិមុច្ចតិ ទុក្ខស្មាតិ វទាមិ។ ឥមេ ខោ, ភិក្ខវេ, ទ្វេ ធម្មា”តិ។
When you keep seeing things that are prone to being fettered as boring, you give up greed, hate, and delusion. When these are given up, you’re freed from rebirth, old age, and death, from sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. You’re freed from suffering, I say. These are the two things.”
ឆដ្ឋំ។
៧។ កណ្ហសុត្ត
7. Dark
“ទ្វេមេ, ភិក្ខវេ, ធម្មា កណ្ហា។ កតមេ ទ្វេ? អហិរិកញ្ច អនោត្តប្បញ្ច។ ឥមេ ខោ, ភិក្ខវេ, ទ្វេ ធម្មា កណ្ហា”តិ។
“These two things, bhikkhus, are dark. What two? Lack of conscience and prudence. These are the two things that are dark.”
សត្តមំ។
៨។ សុក្កសុត្ត
8. Bright
“ទ្វេមេ, ភិក្ខវេ, ធម្មា សុក្កា។ កតមេ ទ្វេ? ហិរី ច ឱត្តប្បញ្ច។ ឥមេ ខោ, ភិក្ខវេ, ទ្វេ ធម្មា សុក្កា”តិ។
“These two things, bhikkhus, are bright. What two? Conscience and prudence. These are the two things that are bright.”
អដ្ឋមំ។
៩។ ចរិយសុត្ត
9. Conduct
“ទ្វេមេ, ភិក្ខវេ, ធម្មា សុក្កា លោកំ បាលេន្តិ។ កតមេ ទ្វេ? ហិរី ច ឱត្តប្បញ្ច។ ឥមេ ខោ, ភិក្ខវេ, ទ្វេ សុក្កា ធម្មា លោកំ ន បាលេយ្យុំ, នយិធ បញ្ញាយេថ មាតាតិ វា មាតុច្ឆាតិ វា មាតុលានីតិ វា អាចរិយភរិយាតិ វា គរូនំ ទារាតិ វា។ សម្ភេទំ លោកោ អគមិស្ស, យថា អជេឡកា កុក្កុដសូករា សោណសិង្គាលា។ យស្មា ច ខោ, ភិក្ខវេ, ឥមេ ទ្វេ សុក្កា ធម្មា លោកំ បាលេន្តិ តស្មា បញ្ញាយតិ មាតាតិ វា មាតុច្ឆាតិ វា មាតុលានីតិ វា អាចរិយភរិយាតិ វា គរូនំ ទារាតិ វា”តិ។
“These two bright things, bhikkhus, protect the world. What two? Conscience and prudence. If these two bright things did not protect the world, there would be no recognition of the status of mother, aunts, or wives and partners of teachers and respected people. The world would become dissolute, like goats and sheep, chickens and pigs, and dogs and jackals. But because the two bright things protect the world, there is recognition of the status of mother, aunts, and wives and partners of teachers and respected people.”
នវមំ។
១០។ វស្សូបនាយិកសុត្ត
10. Entering the Rainy Season
“ទ្វេមា, ភិក្ខវេ, វស្សូបនាយិកា។ កតមា ទ្វេ? បុរិមិកា ច បច្ឆិមិកា ច។ ឥមា ខោ, ភិក្ខវេ, ទ្វេ វស្សូបនាយិកា”តិ។
“There are, bhikkhus, these two entries to the rainy season. What two? Earlier and later. These are the two entries to the rainy season.”
ទសមំ។
កម្មករណវគ្គោ បឋមោ។
តស្សុទ្ទានំ
វជ្ជា បធានា ទ្វេ តបនីយា, ឧបញ្ញាតេន បញ្ចមំ; សំយោជនញ្ច កណ្ហញ្ច, សុក្កំ ចរិយា វស្សូបនាយិកេន វគ្គោ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]