Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
අඞ්ගුත්තර නිකාය 2
Numbered Discourses 2.1–10
1. කම්මකරණවග්ග
The Chapter on Punishments
1. Faults
ඒවං මේ සුතං—ඒකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජේතවනේ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමේ. තත්ර ඛෝ භගවා භික්ඛූ ආමන්තේසි: “භික්ඛවෝ”ති.
So I have heard. At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery. There the Buddha addressed the bhikkhus, “Bhikkhus!”
“භදන්තේ”ති තේ භික්ඛූ භගවතෝ පච්චස්සෝසුං. භගවා ඒතදවෝච:
“Venerable sir,” they replied. The Buddha said this:
“ද්වේමානි, භික්ඛවේ, වජ්ජානි. කතමානි ද්වේ? දිට්ඨධම්මිකඤ්ච වජ්ජං සම්පරායිකඤ්ච වජ්ජං.
“There are, bhikkhus, these two faults. What two? The fault apparent in the present life, and the fault to do with lives to come.
කතමඤ්ච, භික්ඛවේ, දිට්ඨධම්මිකං වජ්ජං? ඉධ, භික්ඛවේ, ඒකච්චෝ පස්සති චෝරං ආගුචාරිං රාජානෝ ගහේත්වා විවිධා කම්මකාරණා කාරේන්තේ; කසාහිපි තාළේන්තේ, වේත්තේහිපි තාළේන්තේ, අද්ධදණ්ඩකේහිපි තාළේන්තේ, හත්ථම්පි ඡින්දන්තේ, පාදම්පි ඡින්දන්තේ, හත්ථපාදම්පි ඡින්දන්තේ, කණ්ණම්පි ඡින්දන්තේ, නාසම්පි ඡින්දන්තේ, කණ්ණනාසම්පි ඡින්දන්තේ, බිලඞ්ගථාලිකම්පි කරෝන්තේ, සඞ්ඛමුණ්ඩිකම්පි කරෝන්තේ, රාහුමුඛම්පි කරෝන්තේ, ජෝතිමාලිකම්පි කරෝන්තේ, හත්ථපජ්ජෝතිකම්පි කරෝන්තේ, ඒරකවත්තිකම්පි කරෝන්තේ, චීරකවාසිකම්පි කරෝන්තේ, ඒණේය්යකම්පි කරෝන්තේ, බළිසමංසිකම්පි කරෝන්තේ, කහාපණිකම්පි කරෝන්තේ, ඛාරාපතච්ඡිකම්පි කරෝන්තේ, පලිඝපරිවත්තිකම්පි කරෝන්තේ, පලාලපීඨකම්පි කරෝන්තේ, තත්තේනපි තේලේන ඕසිඤ්චන්තේ, සුනඛේහිපි ඛාදාපේන්තේ, ජීවන්තම්පි සූලේ උත්තාසේන්තේ, අසිනාපි සීසං ඡින්දන්තේ.
What is the fault apparent in the present life? It’s when someone sees that kings have arrested a bandit, a criminal, and subjected them to various punishments—whipping, caning, and clubbing; cutting off hands or feet, or both; cutting off ears or nose, or both; the ‘porridge pot’, the ‘shell-shave’, the ‘demon’s mouth’, the ‘garland of fire’, the ‘burning hand’, the ‘grass blades’, the ‘bark dress’, the ‘antelope’, the ‘meat hook’, the ‘coins’, the ‘caustic pickle’, the ‘twisting bar’, the ‘straw mat’; being splashed with hot oil, being fed to the dogs, being impaled alive, and being beheaded.
තස්ස ඒවං හෝති: ‘යථාරූපානං ඛෝ පාපකානං කම්මානං හේතු චෝරං ආගුචාරිං රාජානෝ ගහේත්වා විවිධා කම්මකාරණා කාරේන්ති; කසාහිපි තාළේන්ති, වේත්තේහිපි තාළේන්ති, අද්ධදණ්ඩකේහිපි තාළේන්ති, හත්ථම්පි ඡින්දන්ති, පාදම්පි ඡින්දන්ති, හත්ථපාදම්පි ඡින්දන්ති, කණ්ණම්පි ඡින්දන්ති, නාසම්පි ඡින්දන්ති, කණ්ණනාසම්පි ඡින්දන්ති, බිලඞ්ගථාලිකම්පි කරෝන්ති, සඞ්ඛමුණ්ඩිකම්පි කරෝන්ති, රාහුමුඛම්පි කරෝන්ති, ජෝතිමාලිකම්පි කරෝන්ති, හත්ථපජ්ජෝතිකම්පි කරෝන්ති, ඒරකවත්තිකම්පි කරෝන්ති, චීරකවාසිකම්පි කරෝන්ති, ඒණේය්යකම්පි කරෝන්ති, බළිසමංසිකම්පි කරෝන්ති, කහාපණිකම්පි කරෝන්ති, ඛාරාපතච්ඡිකම්පි කරෝන්ති, පලිඝපරිවත්තිකම්පි කරෝන්ති, පලාලපීඨකම්පි කරෝන්ති, තත්තේනපි තේලේන ඕසිඤ්චන්ති, සුනඛේහිපි ඛාදාපේන්ති, ජීවන්තම්පි සූලේ උත්තාසේන්ති, අසිනාපි සීසං ඡින්දන්ති. අහඤ්චේව ඛෝ පන ඒවරූපං පාපකම්මං කරේය්යං, මම්පි රාජානෝ ගහේත්වා ඒවරූපා විවිධා කම්මකාරණා කාරේය්යුං; කසාහිපි තාළේය්යුං …පේ… අසිනාපි සීසං ඡින්දේය්යුන්(අ)ති. සෝ දිට්ඨධම්මිකස්ස වජ්ජස්ස භීතෝ න පරේසං පාභතං විලුම්පන්තෝ චරති. ඉදං වුච්චති, භික්ඛවේ, දිට්ඨධම්මිකං වජ්ජං.
It occurs to them: ‘If I were to commit the kinds of bad deeds for which the kings arrested that bandit, that criminal, the rulers would arrest me and subject me to the same punishments. Afraid of the fault apparent in the present life, they do not steal the belongings of others. This is called the fault apparent in the present life.
කතමඤ්ච, භික්ඛවේ, සම්පරායිකං වජ්ජං? ඉධ, භික්ඛවේ, ඒකච්චෝ ඉති පටිසඤ්චික්ඛති: ‘කායදුච්චරිතස්ස ඛෝ පන පාපකෝ දුක්ඛෝ විපාකෝ අභිසම්පරායං, වචීදුච්චරිතස්ස පාපකෝ දුක්ඛෝ විපාකෝ අභිසම්පරායං, මනෝදුච්චරිතස්ස පාපකෝ දුක්ඛෝ විපාකෝ අභිසම්පරායං. අහඤ්චේව ඛෝ පන කායේන දුච්චරිතං චරේය්යං, වාචාය දුච්චරිතං චරේය්යං, මනසා දුච්චරිතං චරේය්යං. කිඤ්ච තං යාහං න කායස්ස භේදා පරං මරණා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්ජේය්යන්(අ)ති. සෝ සම්පරායිකස්ස වජ්ජස්ස භීතෝ කායදුච්චරිතං පහාය කායසුචරිතං භාවේති, වචීදුච්චරිතං පහාය වචීසුචරිතං භාවේති, මනෝදුච්චරිතං පහාය මනෝසුචරිතං භාවේති, සුද්ධං අත්තානං පරිහරති. ඉදං වුච්චති, භික්ඛවේ, සම්පරායිකං වජ්ජං.
What is the fault to do with lives to come? It’s when someone reflects: ‘Bad conduct of body, speech, or mind has a bad, painful result in the next life. If I conduct myself badly, then, when my body breaks up, after death, won’t I be reborn in a place of loss, a bad place, the underworld, hell?’ Afraid of the fault to do with lives to come, they give up bad conduct by way of body, speech, and mind, and develop good conduct by way of body, speech, and mind, keeping themselves pure. This is called the fault to do with lives to come.
ඉමානි ඛෝ, භික්ඛවේ, ද්වේ වජ්ජානි.
These are the two faults.
තස්මාතිහ, භික්ඛවේ, ඒවං සික්ඛිතබ්බං: ‘දිට්ඨධම්මිකස්ස වජ්ජස්ස භායිස්සාම, සම්පරායිකස්ස වජ්ජස්ස භායිස්සාම, වජ්ජභීරුනෝ භවිස්සාම වජ්ජභයදස්සාවිනෝ(අ)ති. ඒවඤ්හි වෝ, භික්ඛවේ, සික්ඛිතබ්බං. වජ්ජභීරුනෝ, භික්ඛවේ, වජ්ජභයදස්සාවිනෝ ඒතං පාටිකඞ්ඛං යං පරිමුච්චිස්සති සබ්බවජ්ජේහී”ති.
So you should train like this: ‘We will fear the fault apparent in the present life, and we will fear the fault to do with lives to come. We will fear faults, seeing the danger in faults.’ That’s how you should train. If you fear faults, seeing the danger in faults, you can expect to be freed from all faults.”
පඨමං.
2. පධානසුත්ත
2. Endeavor
“ද්වේමානි, භික්ඛවේ, පධානානි දුරභිසම්භවානි ලෝකස්මිං. කතමානි ද්වේ? යඤ්ච ගිහීනං අගාරං අජ්ඣාවසතං චීවරපිණ්ඩපාතසේනාසනගිලානපච්චයභේසජ්ජපරික්ඛාරානුප්පදානත්ථං පධානං, යඤ්ච අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතානං සබ්බූපධිපටිනිස්සග්ගත්ථං පධානං. ඉමානි ඛෝ, භික්ඛවේ, ද්වේ පධානානි දුරභිසම්භවානි ලෝකස්මිං.
“These two endeavors are challenging in the world. What two? The endeavor of laypeople staying in a home to provide robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick. And the endeavor of those gone forth from the lay life to homelessness to let go of all attachments. These are the two endeavors that are challenging in the world.
ඒතදග්ගං, භික්ඛවේ, ඉමේසං ද්වින්නං පධානානං යදිදං සබ්බූපධිපටිනිස්සග්ගත්ථං පධානං.
The better of these two endeavors is the effort to let go of all attachments.
තස්මාතිහ, භික්ඛවේ, ඒවං සික්ඛිතබ්බං: ‘සබ්බූපධිපටිනිස්සග්ගත්ථං පධානං පදහිස්සාමා(අ)ති. ඒවඤ්හි වෝ, භික්ඛවේ, සික්ඛිතබ්බන්”ති.
So you should train like this: ‘We shall endeavor to let go of all attachments.’ That’s how you should train.”
දුතියං.
3. තපනීයසුත්ත
3. Mortifying
“ද්වේමේ, භික්ඛවේ, ධම්මා තපනීයා. කතමේ ද්වේ? ඉධ, භික්ඛවේ, ඒකච්චස්ස කායදුච්චරිතං කතං හෝති, අකතං හෝති කායසුචරිතං; වචීදුච්චරිතං කතං හෝති, අකතං හෝති වචීසුචරිතං; මනෝදුච්චරිතං කතං හෝති, අකතං හෝති මනෝසුචරිතං. සෝ ‘කායදුච්චරිතං මේ කතන්(අ)ති තප්පති, ‘අකතං මේ කායසුචරිතන්(අ)ති තප්පති; ‘වචීදුච්චරිතං මේ කතන්(අ)ති තප්පති, ‘අකතං මේ වචීසුචරිතන්(අ)ති තප්පති; ‘මනෝදුච්චරිතං මේ කතන්(අ)ති තප්පති, ‘අකතං මේ මනෝසුචරිතන්(අ)ති තප්පති. ඉමේ ඛෝ, භික්ඛවේ, ද්වේ ධම්මා තපනීයා”ති.
“These two things, bhikkhus, are mortifying. What two? It’s when someone has done bad things and not done good things, by way of body, speech, and mind. Thinking, ‘I’ve done bad things by way of body, speech, and mind’, they’re mortified. Thinking, ‘I haven’t done good things by way of body, speech, and mind’, they’re mortified. These are the two things that are mortifying.”
තතියං.
4. අතපනීයසුත්ත
4. Not Mortifying
“ද්වේමේ, භික්ඛවේ, ධම්මා අතපනීයා. කතමේ ද්වේ? ඉධ, භික්ඛවේ, ඒකච්චස්ස කායසුචරිතං කතං හෝති, අකතං හෝති කායදුච්චරිතං; වචීසුචරිතං කතං හෝති, අකතං හෝති වචීදුච්චරිතං; මනෝසුචරිතං කතං හෝති, අකතං හෝති මනෝදුච්චරිතං. සෝ ‘කායසුචරිතං මේ කතන්(අ)ති න තප්පති, ‘අකතං මේ කායදුච්චරිතන්(අ)ති න තප්පති; ‘වචීසුචරිතං මේ කතන්(අ)ති න තප්පති, ‘අකතං මේ වචීදුච්චරිතන්(අ)ති න තප්පති; ‘මනෝසුචරිතං මේ කතන්(අ)ති න තප්පති, ‘අකතං මේ මනෝදුච්චරිතන්(අ)ති න තප්පති. ඉමේ ඛෝ, භික්ඛවේ, ද්වේ ධම්මා අතපනීයා”ති.
“These two things, bhikkhus, are not mortifying. What two? It’s when someone has done good things and not done bad things, by way of body, speech, and mind. Thinking, ‘I’ve done good things by way of body, speech, and mind’, they’re not mortified. Thinking, ‘I haven’t done bad things by way of body, speech, and mind’, they’re not mortified. These are the two things that are not mortifying.”
චතුත්ථං.
5. උපඤ්ඤාතසුත්ත
5. Learned for Myself
“ද්වින්නාහං, භික්ඛවේ, ධම්මානං උපඤ්ඤාසිං—යා ච අසන්තුට්ඨිතා කුසලේසු ධම්මේසු, යා ච අප්පටිවානිතා පධානස්මිං.
“Bhikkhus, I have learned these two things for myself—to never be content with skillful qualities, and to never stop trying.
අප්පටිවානී සුදාහං, භික්ඛවේ, පදහාමි: ‘කාමං තචෝ ච න්හාරු ච අට්ඨි ච අවසිස්සතු, සරීරේ උපස්සුස්සතු මංසලෝහිතං, යං තං පුරිසථාමේන පුරිසවීරියේන පුරිසපරක්කමේන පත්තබ්බං න තං අපාපුණිත්වා වීරියස්ස සණ්ඨානං භවිස්සතී(අ)ති.
I never stopped trying, thinking: ‘Gladly, let only skin, sinews, and bones remain! Let the flesh and blood waste away in my body! I will not stop trying until I have achieved what is possible by human strength, energy, and vigor.’
තස්ස මය්හං, භික්ඛවේ, අප්පමාදාධිගතා සම්බෝධි, අප්පමාදාධිගතෝ අනුත්තරෝ යෝගක්ඛේමෝ.
It was by diligence that I achieved awakening, and by diligence that I achieved the supreme sanctuary from the yoke.
තුම්හේ චේපි, භික්ඛවේ, අප්පටිවානං පදහේය්යාථ: ‘කාමං තචෝ ච න්හාරු ච අට්ඨි ච අවසිස්සතු, සරීරේ උපස්සුස්සතු මංසලෝහිතං, යං තං පුරිසථාමේන පුරිසවීරියේන පුරිසපරක්කමේන පත්තබ්බං න තං අපාපුණිත්වා වීරියස්ස සණ්ඨානං භවිස්සතී(අ)ති, තුම්හේපි, භික්ඛවේ, නචිරස්සේව—යස්සත්ථාය කුලපුත්තා සම්මදේව අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජන්ති, තදනුත්තරං—බ්රහ්මචරියපරියෝසානං දිට්ඨේව ධම්මේ සයං අභිඤ්ඤා සච්ඡිකත්වා උපසම්පජ්ජ විහරිස්සථ.
If you too never stop trying, thinking: ‘Gladly, let only skin, sinews, and bones remain! Let the flesh and blood waste away in my body! I will not stop trying until I have achieved what is possible by human strength, energy, and vigor.’ You will soon realize the supreme culmination of the spiritual path in this very life. You will live having achieved with your own insight the goal for which gentlemen rightly go forth from the lay life to homelessness.
තස්මාතිහ, භික්ඛවේ, ඒවං සික්ඛිතබ්බං: ‘අප්පටිවානං පදහිස්සාම. කාමං තචෝ ච න්හාරු ච අට්ඨි ච අවසිස්සතු, සරීරේ උපස්සුස්සතු මංසලෝහිතං, යං තං පුරිසථාමේන පුරිසවීරියේන පුරිසපරක්කමේන පත්තබ්බං න තං අපාපුණිත්වා වීරියස්ස සණ්ඨානං භවිස්සතී(අ)ති. ඒවඤ්හි වෝ, භික්ඛවේ, සික්ඛිතබ්බන්”ති.
So you should train like this: ‘We will never stop trying, thinking: “Gladly, let only skin, sinews, and bones remain! Let the flesh and blood waste away in my body! I will not stop trying until I have achieved what is possible by human strength, energy, and vigor.”’ That’s how you should train.”
පඤ්චමං.
6. සංයෝජනසුත්ත
6. Fetters
“ද්වේමේ, භික්ඛවේ, ධම්මා. කතමේ ද්වේ? යා ච සංයෝජනියේසු ධම්මේසු අස්සාදානුපස්සිතා, යා ච සංයෝජනියේසු ධම්මේසු නිබ්බිදානුපස්සිතා. සංයෝජනියේසු, භික්ඛවේ, ධම්මේසු අස්සාදානුපස්සී විහරන්තෝ රාගං න පජහති, දෝසං න පජහති, මෝහං න පජහති. රාගං අප්පහාය, දෝසං අප්පහාය, මෝහං අප්පහාය න පරිමුච්චති ජාතියා ජරාය මරණේන සෝකේහි පරිදේවේහි දුක්ඛේහි දෝමනස්සේහි උපායාසේහි. න පරිමුච්චති දුක්ඛස්මාති වදාමි.
“There are, bhikkhus, these two things. What two? Seeing things that are prone to being fettered as gratifying, and seeing things that are prone to being fettered as boring. When you keep seeing things that are prone to being fettered as gratifying, you don’t give up greed, hate, and delusion. When these are not given up, you’re not freed from rebirth, old age, and death, from sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. You’re not freed from suffering, I say.
සංයෝජනියේසු, භික්ඛවේ, ධම්මේසු නිබ්බිදානුපස්සී විහරන්තෝ රාගං පජහති, දෝසං පජහති, මෝහං පජහති. රාගං පහාය, දෝසං පහාය, මෝහං පහාය, පරිමුච්චති ජාතියා ජරාය මරණේන සෝකේහි පරිදේවේහි දුක්ඛේහි දෝමනස්සේහි උපායාසේහි. පරිමුච්චති දුක්ඛස්මාති වදාමි. ඉමේ ඛෝ, භික්ඛවේ, ද්වේ ධම්මා”ති.
When you keep seeing things that are prone to being fettered as boring, you give up greed, hate, and delusion. When these are given up, you’re freed from rebirth, old age, and death, from sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. You’re freed from suffering, I say. These are the two things.”
ඡට්ඨං.
7. කණ්හසුත්ත
7. Dark
“ද්වේමේ, භික්ඛවේ, ධම්මා කණ්හා. කතමේ ද්වේ? අහිරිකඤ්ච අනෝත්තප්පඤ්ච. ඉමේ ඛෝ, භික්ඛවේ, ද්වේ ධම්මා කණ්හා”ති.
“These two things, bhikkhus, are dark. What two? Lack of conscience and prudence. These are the two things that are dark.”
සත්තමං.
8. සුක්කසුත්ත
8. Bright
“ද්වේමේ, භික්ඛවේ, ධම්මා සුක්කා. කතමේ ද්වේ? හිරී ච ඕත්තප්පඤ්ච. ඉමේ ඛෝ, භික්ඛවේ, ද්වේ ධම්මා සුක්කා”ති.
“These two things, bhikkhus, are bright. What two? Conscience and prudence. These are the two things that are bright.”
අට්ඨමං.
9. චරියසුත්ත
9. Conduct
“ද්වේමේ, භික්ඛවේ, ධම්මා සුක්කා ලෝකං පාලේන්ති. කතමේ ද්වේ? හිරී ච ඕත්තප්පඤ්ච. ඉමේ ඛෝ, භික්ඛවේ, ද්වේ සුක්කා ධම්මා ලෝකං න පාලේය්යුං, නයිධ පඤ්ඤායේථ මාතාති වා මාතුච්ඡාති වා මාතුලානීති වා ආචරියභරියාති වා ගරූනං දාරාති වා. සම්භේදං ලෝකෝ අගමිස්ස, යථා අජේළකා කුක්කුටසූකරා සෝණසිඞ්ගාලා. යස්මා ච ඛෝ, භික්ඛවේ, ඉමේ ද්වේ සුක්කා ධම්මා ලෝකං පාලේන්ති තස්මා පඤ්ඤායති මාතාති වා මාතුච්ඡාති වා මාතුලානීති වා ආචරියභරියාති වා ගරූනං දාරාති වා”ති.
“These two bright things, bhikkhus, protect the world. What two? Conscience and prudence. If these two bright things did not protect the world, there would be no recognition of the status of mother, aunts, or wives and partners of teachers and respected people. The world would become dissolute, like goats and sheep, chickens and pigs, and dogs and jackals. But because the two bright things protect the world, there is recognition of the status of mother, aunts, and wives and partners of teachers and respected people.”
නවමං.
10. වස්සූපනායිකසුත්ත
10. Entering the Rainy Season
“ද්වේමා, භික්ඛවේ, වස්සූපනායිකා. කතමා ද්වේ? පුරිමිකා ච පච්ඡිමිකා ච. ඉමා ඛෝ, භික්ඛවේ, ද්වේ වස්සූපනායිකා”ති.
“There are, bhikkhus, these two entries to the rainy season. What two? Earlier and later. These are the two entries to the rainy season.”
දසමං.
කම්මකරණවග්ගෝ පඨමෝ.
තස්සුද්දානං
වජ්ජා පධානා ද්වේ තපනීයා, උපඤ්ඤාතේන පඤ්චමං; සංයෝජනඤ්ච කණ්හඤ්ච, සුක්කං චරියා වස්සූපනායිකේන වග්ගෝ.
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]