English Edition
    Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ១០។៧២

    Numbered Discourses 10.72

    ៨។ អាកង្ខវគ្គ

    8. If You Want

    កណ្ដកសុត្ត

    Thorns

    ឯកំ សមយំ ភគវា វេសាលិយំ វិហរតិ មហាវនេ កូដាគារសាលាយំ សម្ពហុលេហិ អភិញ្ញាតេហិ អភិញ្ញាតេហិ ថេរេហិ សាវកេហិ សទ្ធិំ—អាយស្មតា ច ចាលេន, អាយស្មតា ច ឧបចាលេន, អាយស្មតា ច កុក្កុដេន, អាយស្មតា ច កឡិម្ភេន, អាយស្មតា ច និកដេន, អាយស្មតា ច កដិស្សហេន; អញ្ញេហិ ច អភិញ្ញាតេហិ អភិញ្ញាតេហិ ថេរេហិ សាវកេហិ សទ្ធិំ។

    At one time the Buddha was staying near Vesālī, at the Great Wood, in the hall with the peaked roof, together with several well-known senior disciples. They included Venerables Cāla, Upacāla, Kakkaṭa, Kaṭimbha, Kaṭa, Kaṭissaṅga, and other well-known senior disciples.

    តេន ខោ បន សមយេន សម្ពហុលា អភិញ្ញាតា អភិញ្ញាតា លិច្ឆវី ភទ្រេហិ ភទ្រេហិ យានេហិ បរបុរាយ ឧច្ចាសទ្ទា មហាសទ្ទា មហាវនំ អជ្ឈោគាហន្តិ ភគវន្តំ ទស្សនាយ។ អថ ខោ តេសំ អាយស្មន្តានំ ឯតទហោសិ:

    Now at that time several well-known Licchavis plunged deep into the Great Wood to see the Buddha. Driving a succession of fine carriages, they made a dreadful racket. Then those venerables thought:

    “ឥមេ ខោ សម្ពហុលា អភិញ្ញាតា អភិញ្ញាតា លិច្ឆវី ភទ្រេហិ ភទ្រេហិ យានេហិ បរបុរាយ ឧច្ចាសទ្ទា មហាសទ្ទា មហាវនំ អជ្ឈោគាហន្តិ ភគវន្តំ ទស្សនាយ។ សទ្ទកណ្ដកា ខោ បន ឈានា វុត្តា ភគវតា។ យន្នូន មយំ យេន គោសិង្គសាលវនទាយោ តេនុបសង្កមេយ្យាម។ តត្ថ មយំ អប្បសទ្ទា អប្បាកិណ្ណា ផាសុំ វិហរេយ្យាមា”តិ។ អថ ខោ តេ អាយស្មន្តោ យេន គោសិង្គសាលវនទាយោ តេនុបសង្កមិំសុ; តត្ថ តេ អាយស្មន្តោ អប្បសទ្ទា អប្បាកិណ្ណា ផាសុំ វិហរន្តិ។

    “These several well-known Licchavis have plunged deep into the Great Wood to see the Buddha. Driving a succession of fine carriages, they’re making a dreadful racket. But the Buddha has said that sound is a thorn to jhāna. Let’s go to the Gosiṅga Sal Wood. There we can meditate comfortably, free of noise and crowds.” Then those venerables went to the Gosiṅga Sal Wood, where they meditated comfortably, free of noise and crowds.

    អថ ខោ ភគវា ភិក្ខូ អាមន្តេសិ:

    Then the Buddha said to the bhikkhus:

    “កហំ នុ ខោ, ភិក្ខវេ, ចាលោ, កហំ ឧបចាលោ, កហំ កុក្កុដោ, កហំ កឡិម្ភោ, កហំ និកដោ, កហំ កដិស្សហោ; កហំ នុ ខោ តេ, ភិក្ខវេ, ថេរា សាវកា គតា”តិ?

    “Bhikkhus, where are Cāla, Upacāla, Kakkaṭa, Kaṭimbha, Kaṭa, and Kaṭissaṅga? Where have these senior disciples gone?”

    “ឥធ, ភន្តេ, តេសំ អាយស្មន្តានំ ឯតទហោសិ: ‘ឥមេ ខោ សម្ពហុលា អភិញ្ញាតា អភិញ្ញាតា លិច្ឆវី ភទ្រេហិ ភទ្រេហិ យានេហិ បរបុរាយ ឧច្ចាសទ្ទា មហាសទ្ទា មហាវនំ អជ្ឈោគាហន្តិ ភគវន្តំ ទស្សនាយ សទ្ទកណ្ដកា ខោ បន ឈានា វុត្តា ភគវតា យន្នូន មយំ យេន គោសិង្គសាលវនទាយោ តេនុបសង្កមេយ្យាម តត្ថ មយំ អប្បសទ្ទា អប្បាកិណ្ណា ផាសុំ វិហរេយ្យាមាៜតិ។ អថ ខោ តេ, ភន្តេ, អាយស្មន្តោ យេន គោសិង្គសាលវនទាយោ តេនុបសង្កមិំសុ។ តត្ថ តេ អាយស្មន្តោ អប្បសទ្ទា អប្បាកិណ្ណា ផាសុំ វិហរន្តី”តិ។

    And the bhikkhus told him what had happened.

    “សាធុ សាធុ, ភិក្ខវេ, យថា តេ មហាសាវកា សម្មា ព្យាករមានា ព្យាករេយ្យុំ, សទ្ទកណ្ដកា ហិ, ភិក្ខវេ, ឈានា វុត្តា មយា។

    “Good, good, bhikkhus! It’s just as those great disciples have so rightly explained. I have said that sound is a thorn to jhāna.

    ទសយិមេ, ភិក្ខវេ, កណ្ដកា។ កតមេ ទស? បវិវេការាមស្ស សង្គណិការាមតា កណ្ដកោ, អសុភនិមិត្តានុយោគំ អនុយុត្តស្ស សុភនិមិត្តានុយោគោ កណ្ដកោ, ឥន្ទ្រិយេសុ គុត្តទ្វារស្ស វិសូកទស្សនំ កណ្ដកោ, ព្រហ្មចរិយស្ស មាតុគាមូបចារោ កណ្ដកោ, បឋមស្ស ឈានស្ស សទ្ទោ កណ្ដកោ, ទុតិយស្ស ឈានស្ស វិតក្កវិចារា កណ្ដកា, តតិយស្ស ឈានស្ស បីតិ កណ្ដកោ, ចតុត្ថស្ស ឈានស្ស អស្សាសបស្សាសោ កណ្ដកោ, សញ្ញាវេទយិតនិរោធសមាបត្តិយា សញ្ញា ច វេទនា ច កណ្ដកោ រាគោ កណ្ដកោ ទោសោ កណ្ដកោ មោហោ កណ្ដកោ។

    Bhikkhus, there are these ten thorns. What ten? Relishing company is a thorn for someone who loves seclusion. Focusing on the beautiful feature of things is a thorn for someone pursuing the meditation on ugliness. Seeing shows is a thorn to someone restraining the senses. Lingering in the neighborhood of females is a thorn to celibacy. Sound is a thorn to the first jhāna. Placing the mind and keeping it connected are a thorn to the second jhāna. Rapture is a thorn to the third jhāna. Breathing is a thorn to the fourth jhāna. Perception and feeling are a thorn to the attainment of the cessation of perception and feeling. Greed, hate, and delusion are thorns.

    អកណ្ដកា, ភិក្ខវេ, វិហរថ។ និក្កណ្ដកា, ភិក្ខវេ, វិហរថ។ អកណ្ដកនិក្កណ្ដកា, ភិក្ខវេ, វិហរថ។ អកណ្ដកា, ភិក្ខវេ, អរហន្តោ; និក្កណ្ដកា, ភិក្ខវេ, អរហន្តោ; អកណ្ដកនិក្កណ្ដកា, ភិក្ខវេ, អរហន្តោ”តិ។

    Bhikkhus, live free of thorns! Live rid of thorns! Bhikkhus, live free of thorns and rid of thorns! The perfected ones live free of thorns, rid of thorns, free and rid of thorns.”

    ទុតិយំ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact