| Library / Tipiṭaka / තිපිටක • Tipiṭaka / අඞ්‌ගුත්‌තරනිකාය • Aṅguttaranikāya |
9. කරජකායසුත්‌තං
9. Karajakāyasuttaṃ
219. ‘‘නාහං, භික්‌ඛවෙ, සඤ්‌චෙතනිකානං කම්‌මානං කතානං උපචිතානං අප්‌පටිසංවෙදිත්‌වා බ්‍යන්‌තීභාවං වදාමි, තඤ්‌ච ඛො දිට්‌ඨෙව ධම්‌මෙ උපපජ්‌ජෙ වා අපරෙ වා පරියායෙ. න ත්‌වෙවාහං, භික්‌ඛවෙ, සඤ්‌චෙතනිකානං කම්‌මානං කතානං උපචිතානං අප්‌පටිසංවෙදිත්‌වා දුක්‌ඛස්‌සන්‌තකිරියං වදාමි.
219. ‘‘Nāhaṃ, bhikkhave, sañcetanikānaṃ kammānaṃ katānaṃ upacitānaṃ appaṭisaṃveditvā byantībhāvaṃ vadāmi, tañca kho diṭṭheva dhamme upapajje vā apare vā pariyāye. Na tvevāhaṃ, bhikkhave, sañcetanikānaṃ kammānaṃ katānaṃ upacitānaṃ appaṭisaṃveditvā dukkhassantakiriyaṃ vadāmi.
‘‘ස ඛො සො, භික්‌ඛවෙ, අරියසාවකො එවං විගතාභිජ්‌ඣො විගතබ්‍යාපාදො අසම්‌මූළ්‌හො සම්‌පජානො පටිස්‌සතො මෙත්‌තාසහගතෙන චෙතසා එකං දිසං ඵරිත්‌වා විහරති තථා දුතියං තථා තතියං තථා චතුත්‌ථං 1. ඉති උද්‌ධමධො තිරියං සබ්‌බධි සබ්‌බත්‌තතාය සබ්‌බාවන්‌තං ලොකං මෙත්‌තාසහගතෙන චෙතසා විපුලෙන මහග්‌ගතෙන අප්‌පමාණෙන අවෙරෙන අබ්‍යාපජ්‌ජෙන ඵරිත්‌වා විහරති.
‘‘Sa kho so, bhikkhave, ariyasāvako evaṃ vigatābhijjho vigatabyāpādo asammūḷho sampajāno paṭissato mettāsahagatena cetasā ekaṃ disaṃ pharitvā viharati tathā dutiyaṃ tathā tatiyaṃ tathā catutthaṃ 2. Iti uddhamadho tiriyaṃ sabbadhi sabbattatāya sabbāvantaṃ lokaṃ mettāsahagatena cetasā vipulena mahaggatena appamāṇena averena abyāpajjena pharitvā viharati.
‘‘සො එවං පජානාති – ‘පුබ්‌බෙ ඛො මෙ ඉදං චිත්‌තං පරිත්‌තං අහොසි අභාවිතං, එතරහි පන මෙ ඉදං චිත්‌තං අප්‌පමාණං සුභාවිතං. යං ඛො පන කිඤ්‌චි පමාණකතං කම්‌මං, න තං තත්‍රාවසිස්‌සති න තං තත්‍රාවතිට්‌ඨතී’ති .
‘‘So evaṃ pajānāti – ‘pubbe kho me idaṃ cittaṃ parittaṃ ahosi abhāvitaṃ, etarahi pana me idaṃ cittaṃ appamāṇaṃ subhāvitaṃ. Yaṃ kho pana kiñci pamāṇakataṃ kammaṃ, na taṃ tatrāvasissati na taṃ tatrāvatiṭṭhatī’ti .
‘‘අකරොන්‌තං ඛො පන පාපකම්‌මං අපි නු ඛො දුක්‌ඛං ඵුසෙය්‍යා’’ති? ‘‘නො හෙතං, භන්‌තෙ. අකරොන්‌තඤ්‌හි, භන්‌තෙ, පාපකම්‌මං කුතො දුක්‌ඛං ඵුසිස්‌සතී’’ති!
‘‘Akarontaṃ kho pana pāpakammaṃ api nu kho dukkhaṃ phuseyyā’’ti? ‘‘No hetaṃ, bhante. Akarontañhi, bhante, pāpakammaṃ kuto dukkhaṃ phusissatī’’ti!
‘‘භාවෙතබ්‌බා ඛො පනායං, භික්‌ඛවෙ, මෙත්‌තාචෙතොවිමුත්‌ති ඉත්‌ථියා වා පුරිසෙන වා. ඉත්‌ථියා වා, භික්‌ඛවෙ, පුරිසස්‌ස වා නායං කායො ආදාය ගමනීයො. චිත්‌තන්‌තරො අයං, භික්‌ඛවෙ , මච්‌චො. සො එවං පජානාති – ‘යං ඛො මෙ ඉදං කිඤ්‌චි පුබ්‌බෙ ඉමිනා කරජකායෙන පාපකම්‌මං කතං, සබ්‌බං තං ඉධ වෙදනීයං; න තං අනුගං භවිස්‌සතී’ති. එවං භාවිතා ඛො, භික්‌ඛවෙ, මෙත්‌තා චෙතොවිමුත්‌ති අනාගාමිතාය සංවත්‌තති, ඉධ පඤ්‌ඤස්‌ස භික්‌ඛුනො උත්‌තරි 7 විමුත්‌තිං අප්‌පටිවිජ්‌ඣතො.
‘‘Bhāvetabbā kho panāyaṃ, bhikkhave, mettācetovimutti itthiyā vā purisena vā. Itthiyā vā, bhikkhave, purisassa vā nāyaṃ kāyo ādāya gamanīyo. Cittantaro ayaṃ, bhikkhave , macco. So evaṃ pajānāti – ‘yaṃ kho me idaṃ kiñci pubbe iminā karajakāyena pāpakammaṃ kataṃ, sabbaṃ taṃ idha vedanīyaṃ; na taṃ anugaṃ bhavissatī’ti. Evaṃ bhāvitā kho, bhikkhave, mettā cetovimutti anāgāmitāya saṃvattati, idha paññassa bhikkhuno uttari 8 vimuttiṃ appaṭivijjhato.
‘‘කරුණාසහගතෙන චෙතසා… මුදිතාසහගතෙන චෙතසා… උපෙක්‌ඛාසහගතෙන චෙතසා එකං දිසං ඵරිත්‌වා විහරති තථා දුතියං තථා තතියං තථා චතුත්‌ථං. ඉති උද්‌ධමධො තිරියං සබ්‌බධි සබ්‌බත්‌තතාය සබ්‌බාවන්‌තං ලොකං උපෙක්‌ඛාසහගතෙන චෙතසා විපුලෙන මහග්‌ගතෙන අප්‌පමාණෙන අවෙරෙන අබ්‍යාපජ්‌ජෙන ඵරිත්‌වා විහරති.
‘‘Karuṇāsahagatena cetasā… muditāsahagatena cetasā… upekkhāsahagatena cetasā ekaṃ disaṃ pharitvā viharati tathā dutiyaṃ tathā tatiyaṃ tathā catutthaṃ. Iti uddhamadho tiriyaṃ sabbadhi sabbattatāya sabbāvantaṃ lokaṃ upekkhāsahagatena cetasā vipulena mahaggatena appamāṇena averena abyāpajjena pharitvā viharati.
‘‘සො එවං පජානාති – ‘පුබ්‌බෙ ඛො මෙ ඉදං චිත්‌තං පරිත්‌තං අහොසි අභාවිතං, එතරහි පන මෙ ඉදං චිත්‌තං අප්‌පමාණං සුභාවිතං. යං ඛො පන කිඤ්‌චි පමාණකතං කම්‌මං , න තං තත්‍රාවසිස්‌සති න තං තත්‍රාවතිට්‌ඨතී’ති.
‘‘So evaṃ pajānāti – ‘pubbe kho me idaṃ cittaṃ parittaṃ ahosi abhāvitaṃ, etarahi pana me idaṃ cittaṃ appamāṇaṃ subhāvitaṃ. Yaṃ kho pana kiñci pamāṇakataṃ kammaṃ , na taṃ tatrāvasissati na taṃ tatrāvatiṭṭhatī’ti.
‘‘තං කිං මඤ්‌ඤථ, භික්‌ඛවෙ, දහරතග්‌ගෙ චෙ සො අයං කුමාරො උපෙක්‌ඛං චෙතොවිමුත්‌තිං භාවෙය්‍ය, අපි නු ඛො පාපකම්‌මං කරෙය්‍යා’’ති? ‘‘නො හෙතං, භන්‌තෙ’’.
‘‘Taṃ kiṃ maññatha, bhikkhave, daharatagge ce so ayaṃ kumāro upekkhaṃ cetovimuttiṃ bhāveyya, api nu kho pāpakammaṃ kareyyā’’ti? ‘‘No hetaṃ, bhante’’.
‘‘අකරොන්‌තං ඛො පන පාපකම්‌මං අපි නු ඛො දුක්‌ඛං ඵුසෙය්‍යා’’ති? ‘‘නො හෙතං, භන්‌තෙ. අකරොන්‌තඤ්‌හි, භන්‌තෙ, පාපකම්‌මං කුතො දුක්‌ඛං ඵුසිස්‌සතී’’ති!
‘‘Akarontaṃ kho pana pāpakammaṃ api nu kho dukkhaṃ phuseyyā’’ti? ‘‘No hetaṃ, bhante. Akarontañhi, bhante, pāpakammaṃ kuto dukkhaṃ phusissatī’’ti!
‘‘භාවෙතබ්‌බා ඛො පනායං, භික්‌ඛවෙ, උපෙක්‌ඛා චෙතොවිමුත්‌ති ඉත්‌ථියා වා පුරිසෙන වා. ඉත්‌ථියා වා, භික්‌ඛවෙ, පුරිසස්‌ස වා නායං කායො ආදාය ගමනීයො. චිත්‌තන්‌තරො අයං, භික්‌ඛවෙ, මච්‌චො. සො එවං පජානාති – ‘යං ඛො මෙ ඉදං කිඤ්‌චි පුබ්‌බෙ ඉමිනා කරජකායෙන පාපකම්‌මං කතං, සබ්‌බං තං ඉධ වෙදනීයං; න තං අනුගං භවිස්‌සතී’ති. එවං භාවිතා ඛො, භික්‌ඛවෙ, උපෙක්‌ඛා චෙතොවිමුත්‌ති අනාගාමිතාය සංවත්‌තති, ඉධ පඤ්‌ඤස්‌ස භික්‌ඛුනො උත්‌තරි විමුත්‌තිං අප්‌පටිවිජ්‌ඣතො’’ති. නවමං.
‘‘Bhāvetabbā kho panāyaṃ, bhikkhave, upekkhā cetovimutti itthiyā vā purisena vā. Itthiyā vā, bhikkhave, purisassa vā nāyaṃ kāyo ādāya gamanīyo. Cittantaro ayaṃ, bhikkhave, macco. So evaṃ pajānāti – ‘yaṃ kho me idaṃ kiñci pubbe iminā karajakāyena pāpakammaṃ kataṃ, sabbaṃ taṃ idha vedanīyaṃ; na taṃ anugaṃ bhavissatī’ti. Evaṃ bhāvitā kho, bhikkhave, upekkhā cetovimutti anāgāmitāya saṃvattati, idha paññassa bhikkhuno uttari vimuttiṃ appaṭivijjhato’’ti. Navamaṃ.
Footnotes:
Related texts:
අට්‌ඨකථා • Aṭṭhakathā / සුත්‌තපිටක (අට්‌ඨකථා) • Suttapiṭaka (aṭṭhakathā) / අඞ්‌ගුත්‌තරනිකාය (අට්‌ඨකථා) • Aṅguttaranikāya (aṭṭhakathā) / 9. කරජකායසුත්‌තවණ්‌ණනා • 9. Karajakāyasuttavaṇṇanā
ටීකා • Tīkā / සුත්‌තපිටක (ටීකා) • Suttapiṭaka (ṭīkā) / අඞ්‌ගුත්‌තරනිකාය (ටීකා) • Aṅguttaranikāya (ṭīkā) / 1-536. පඨමනිරයසග්‌ගසුත්‌තාදිවණ්‌ණනා • 1-536. Paṭhamanirayasaggasuttādivaṇṇanā
