English Edition
    Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ១០។៨៥

    Numbered Discourses 10.85

    ៩។ ថេរវគ្គ

    9. Senior Bhikkhus

    កត្ថីសុត្ត

    A Boaster

    ឯកំ សមយំ អាយស្មា មហាចុន្ទោ ចេតីសុ វិហរតិ សហជាតិយំ។ តត្រ ខោ អាយស្មា មហាចុន្ទោ ភិក្ខូ អាមន្តេសិ: “អាវុសោ ភិក្ខវេ”តិ។

    At one time Venerable Mahācunda was staying in the land of the Cetīs at Sahajāti. There he addressed the bhikkhus: “Friends, bhikkhus!”

    “អាវុសោ”តិ ខោ តេ ភិក្ខូ អាយស្មតោ មហាចុន្ទស្ស បច្ចស្សោសុំ។ អាយស្មា មហាចុន្ទោ ឯតទវោច:

    “Friend,” they replied. Venerable Mahācunda said this:

    “ឥធាវុសោ, ភិក្ខុ កត្ថី ហោតិ វិកត្ថី អធិគមេសុ: ‘អហំ បឋមំ ឈានំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបិ, អហំ ទុតិយំ ឈានំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបិ, អហំ តតិយំ ឈានំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបិ, អហំ ចតុត្ថំ ឈានំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបិ, អហំ អាកាសានញ្ចាយតនំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបិ, អហំ វិញ្ញាណញ្ចាយតនំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបិ, អហំ អាកិញ្ចញ្ញាយតនំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបិ, អហំ នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបិ, អហំ សញ្ញាវេទយិតនិរោធំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបីៜតិ។

    “Take a bhikkhu who boasts and brags about their achievements: ‘I enter and emerge from the first jhāna, the second jhāna, the third jhāna, and the fourth jhāna. And I enter and emerge from the dimensions of infinite space, infinite consciousness, nothingness, and neither perception nor non-perception. And I enter and emerge from the cessation of perception and feeling.’

    តមេនំ តថាគតោ វា តថាគតសាវកោ វា ឈាយី សមាបត្តិកុសលោ បរចិត្តកុសលោ បរចិត្តបរិយាយកុសលោ សមនុយុញ្ជតិ សមនុគ្គាហតិ សមនុភាសតិ។ សោ តថាគតេន វា តថាគតសាវកេន វា ឈាយិនា សមាបត្តិកុសលេន បរចិត្តកុសលេន បរចិត្តបរិយាយកុសលេន សមនុយុញ្ជិយមានោ សមនុគ្គាហិយមានោ សមនុភាសិយមានោ ឥរីណំ អាបជ្ជតិ វិចិនំ អាបជ្ជតិ អនយំ អាបជ្ជតិ ព្យសនំ អាបជ្ជតិ អនយព្យសនំ អាបជ្ជតិ។

    They’re pursued, pressed, and grilled by the Realized One, or by one of his disciples who has the jhānas, and is skilled in attainments, in the minds of others, and in the ways of another’s mind. Grilled in this way they get stuck or lose their way. They fall to ruin and disaster.

    តមេនំ តថាគតោ វា តថាគតសាវកោ វា ឈាយី សមាបត្តិកុសលោ បរចិត្តកុសលោ បរចិត្តបរិយាយកុសលោ ឯវំ ចេតសា ចេតោ បរិច្ច មនសិ ករោតិ: ‘កិំ នុ ខោ អយមាយស្មា កត្ថី ហោតិ វិកត្ថី អធិគមេសុ—អហំ បឋមំ ឈានំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបិ …បេ… អហំ សញ្ញាវេទយិតនិរោធំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបីៜតិ។

    The Realized One or one of his disciples comprehends their mind and investigates: ‘Why does this venerable boast and brag about their achievements, saying, “I enter and emerge from the first jhāna … and the cessation of perception and feeling.”’

    តមេនំ តថាគតោ វា តថាគតសាវកោ វា ឈាយី សមាបត្តិកុសលោ បរចិត្តកុសលោ បរចិត្តបរិយាយកុសលោ ឯវំ ចេតសា ចេតោ បរិច្ច បជានាតិ: ‘ទីឃរត្តំ ខោ អយមាយស្មា ខណ្ឌការី ឆិទ្ទការី សពលការី កម្មាសការី ន សន្តតការី ន សន្តតវុត្តិ សីលេសុ។ ទុស្សីលោ ខោ អយមាយស្មា។ ទុស្សិល្យំ ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។

    They understand, ‘For a long time this venerable’s deeds have been broken, tainted, spotty, and marred. Their deeds and behavior are inconsistent. This venerable is unethical, and unethical conduct means decline in the teaching and training proclaimed by the Realized One.

    អស្សទ្ធោ ខោ បន អយមាយស្មា; អស្សទ្ធិយំ ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។

    This venerable is unfaithful, and lack of faith means decline …

    អប្បស្សុតោ ខោ បន អយមាយស្មា អនាចារោ; អប្បសច្ចំ ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។

    This venerable is unlearned and unpracticed, and lack of learning means decline …

    ទុព្ពចោ ខោ បន អយមាយស្មា; ទោវចស្សតា ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។

    This venerable is hard to admonish, and being hard to admonish means decline …

    បាបមិត្តោ ខោ បន អយមាយស្មា; បាបមិត្តតា ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។

    This venerable has bad friends, and bad friends mean decline …

    កុសីតោ ខោ បន អយមាយស្មា; កោសជ្ឹ ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។

    This venerable is lazy, and laziness means decline …

    មុដ្ឋស្សតិ ខោ បន អយមាយស្មា; មុដ្ឋស្សច្ចំ ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។

    This venerable is unmindful, and unmindfulness means decline …

    កុហកោ ខោ បន អយមាយស្មា; កោហញ្ញំ ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។

    This venerable is deceptive, and deceitfulness means decline …

    ទុព្ភរោ ខោ បន អយមាយស្មា; ទុព្ភរតា ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។

    This venerable is burdensome, and being burdensome means decline …

    ទុប្បញ្ញោ ខោ បន អយមាយស្មា; ទុប្បញ្ញតា ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំៜ។

    This venerable is witless, and lack of wisdom means decline in the teaching and training proclaimed by the Realized One.’

    សេយ្យថាបិ, អាវុសោ, សហាយកោ សហាយកំ ឯវំ វទេយ្យ: ‘យទា តេ, សម្ម, ធនេន ធនករណីយំ អស្ស, យាចេយ្យាសិ មំ ធនំ។ ទស្សាមិ តេ ធនន៑ៜតិ។ សោ កិញ្ចិទេវ ធនករណីយេ សមុប្បន្នេ សហាយកោ សហាយកំ ឯវំ វទេយ្យ: ‘អត្ថោ មេ, សម្ម, ធនេន។ ទេហិ មេ ធនន៑ៜតិ។ សោ ឯវំ វទេយ្យ: ‘តេន ហិ, សម្ម, ឥធ ខនាហីៜតិ។ សោ តត្រ ខនន្តោ នាធិគច្ឆេយ្យ។ សោ ឯវំ វទេយ្យ: ‘អលិកំ មំ, សម្ម, អវច; តុច្ឆកំ មំ, សម្ម, អវច—ឥធ ខនាហីៜតិ។ សោ ឯវំ វទេយ្យ: ‘នាហំ តំ, សម្ម, អលិកំ អវចំ, តុច្ឆកំ អវចំ។ តេន ហិ, សម្ម, ឥធ ខនាហីៜតិ។ សោ តត្របិ ខនន្តោ នាធិគច្ឆេយ្យ។ សោ ឯវំ វទេយ្យ: ‘អលិកំ មំ, សម្ម, អវច, តុច្ឆកំ មំ, សម្ម, អវច—ឥធ ខនាហីៜតិ។ សោ ឯវំ វទេយ្យ: ‘នាហំ តំ, សម្ម, អលិកំ អវចំ, តុច្ឆកំ អវចំ។ តេន ហិ, សម្ម, ឥធ ខនាហីៜតិ។ សោ តត្របិ ខនន្តោ នាធិគច្ឆេយ្យ។ សោ ឯវំ វទេយ្យ: ‘អលិកំ មំ, សម្ម, អវច, តុច្ឆកំ មំ, សម្ម, អវច—ឥធ ខនាហីៜតិ។ សោ ឯវំ វទេយ្យ: ‘នាហំ តំ, សម្ម, អលិកំ អវចំ, តុច្ឆកំ អវចំ។ អបិ ច អហមេវ ឧម្មាទំ បាបុណិំ ចេតសោ វិបរិយាយន៑ៜតិ។

    Suppose one friend was to say to another: ‘My dear friend, when you need money for some payment, just ask me and I’ll give it.’ Then when some payment falls due, that friend says to their friend: ‘I need some money, my dear friend. Give me some.’ They’d say: ‘Well then, my dear friend, dig here.’ So they dig there, but don’t find anything. They’d say: ‘You lied to me, my dear friend, you spoke hollow words when you told me to dig here.’ They’d say: ‘My dear friend, I didn’t lie or speak hollow words. Well then, dig here.’ So they dig there as well, but don’t find anything. They’d say: ‘You lied to me, my dear friend, you spoke hollow words when you said dig here.’ They’d say: ‘My dear friend, I didn’t lie or speak hollow words. Well then, dig here.’ So they dig there as well, but don’t find anything. They’d say: ‘You lied to me, my dear friend, you spoke hollow words when you said dig here.’ They’d say: ‘My dear friend, I didn’t lie or speak hollow words. But I had gone mad, I was out of my mind.’

    ឯវមេវំ ខោ, អាវុសោ, ភិក្ខុ កត្ថី ហោតិ វិកត្ថី អធិគមេសុ: ‘អហំ បឋមំ ឈានំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបិ, អហំ ទុតិយំ ឈានំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបិ, អហំ តតិយំ ឈានំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបិ, អហំ ចតុត្ថំ ឈានំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបិ, អហំ អាកាសានញ្ចាយតនំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបិ, អហំ វិញ្ញាណញ្ចាយតនំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបិ, អហំ អាកិញ្ចញ្ញាយតនំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបិ, អហំ នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបិ, អហំ សញ្ញាវេទយិតនិរោធំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបីៜតិ។

    In the same way, take a bhikkhu who boasts and brags about their achievements: ‘I enter and emerge from the first jhāna … and the cessation of perception and feeling.’

    តមេនំ តថាគតោ វា តថាគតសាវកោ វា ឈាយី សមាបត្តិកុសលោ បរចិត្តកុសលោ បរចិត្តបរិយាយកុសលោ សមនុយុញ្ជតិ សមនុគ្គាហតិ សមនុភាសតិ។ សោ តថាគតេន វា តថាគតសាវកេន វា ឈាយិនា សមាបត្តិកុសលេន បរចិត្តកុសលេន បរចិត្តបរិយាយកុសលេន សមនុយុញ្ជិយមានោ សមនុគ្គាហិយមានោ សមនុភាសិយមានោ ឥរីណំ អាបជ្ជតិ វិចិនំ អាបជ្ជតិ អនយំ អាបជ្ជតិ ព្យសនំ អាបជ្ជតិ អនយព្យសនំ អាបជ្ជតិ។

    They’re pursued, pressed, and grilled by the Realized One, or by one of his disciples … Grilled in this way they get stuck or lose their way. They fall to ruin and disaster.

    តមេនំ តថាគតោ វា តថាគតសាវកោ វា ឈាយី សមាបត្តិកុសលោ បរចិត្តកុសលោ បរចិត្តបរិយាយកុសលោ ឯវំ ចេតសា ចេតោ បរិច្ច មនសិ ករោតិ: ‘កិំ នុ ខោ អយមាយស្មា កត្ថី ហោតិ វិកត្ថី អធិគមេសុ—អហំ បឋមំ ឈានំ សមាបជ្ជាមិបិ …បេ… អហំ សញ្ញាវេទយិតនិរោធំ សមាបជ្ជាមិបិ វុដ្ឋហាមិបីៜតិ។

    The Realized One or one of his disciples comprehends their mind and investigates: ‘Why does this venerable boast and brag about their achievements, saying, “I enter and emerge from the first jhāna … and the cessation of perception and feeling.”’

    តមេនំ តថាគតោ វា តថាគតសាវកោ វា ឈាយី សមាបត្តិកុសលោ បរចិត្តបរិយាយកុសលោ ចេតសា ចេតោ បរិច្ច បជានាតិ: ‘ទីឃរត្តំ ខោ អយមាយស្មា ខណ្ឌការី ឆិទ្ទការី សពលការី កម្មាសការី, ន សន្តតការី ន សន្តតវុត្តិ សីលេសុ។ ទុស្សីលោ ខោ អយមាយស្មា; ទុស្សិល្យំ ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។

    They understand, ‘For a long time this venerable’s deeds have been broken, tainted, spotty, and marred. Their deeds and behavior are inconsistent. This venerable is unethical, and unethical conduct means decline in the teaching and training proclaimed by the Realized One.

    អស្សទ្ធោ ខោ បន អយមាយស្មា; អស្សទ្ធិយំ ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។

    This venerable is unfaithful …

    អប្បស្សុតោ ខោ បន អយមាយស្មា អនាចារោ; អប្បសច្ចំ ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។

    unlearned and unpracticed …

    ទុព្ពចោ ខោ បន អយមាយស្មា; ទោវចស្សតា ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។

    hard to admonish …

    បាបមិត្តោ ខោ បន អយមាយស្មា; បាបមិត្តតា ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។

    with bad friends …

    កុសីតោ ខោ បន អយមាយស្មា; កោសជ្ឹ ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។

    lazy …

    មុដ្ឋស្សតិ ខោ បន អយមាយស្មា; មុដ្ឋស្សច្ចំ ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។

    unmindful …

    កុហកោ ខោ បន អយមាយស្មា; កោហញ្ញំ ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។

    deceptive …

    ទុព្ភរោ ខោ បន អយមាយស្មា; ទុព្ភរតា ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។

    burdensome …

    ទុប្បញ្ញោ ខោ បន អយមាយស្មា; ទុប្បញ្ញតា ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំៜ។

    This venerable is witless, and lack of wisdom means decline in the teaching and training proclaimed by the Realized One.’

    សោ វតាវុសោ, ភិក្ខុ ‘ឥមេ ទស ធម្មេ អប្បហាយ ឥមស្មិំ ធម្មវិនយេ វុទ្ធិំ វិរូឡ្ហិំ វេបុល្លំ អាបជ្ជិស្សតីៜតិ នេតំ ឋានំ វិជ្ជតិ។ សោ វតាវុសោ, ភិក្ខុ ‘ឥមេ ទស ធម្មេ បហាយ ឥមស្មិំ ធម្មវិនយេ វុទ្ធិំ វិរូឡ្ហិំ វេបុល្លំ អាបជ្ជិស្សតីៜតិ ឋានមេតំ វិជ្ជតី”តិ។

    It’s quite impossible for a bhikkhu to achieve growth, improvement, or maturity in this teaching and training without giving up these ten qualities. It is quite possible for a bhikkhu to achieve growth, improvement, or maturity in this teaching and training after giving up these ten qualities.”

    បញ្ចមំ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact