Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ៣។៦៥

    Numbered Discourses 3.65

    ៧។ មហាវគ្គ

    7. The Great Chapter

    កេសមុត្តិសុត្ត

    With the Kālāmas of Kesamutta

    ឯវំ មេ សុតំ—ឯកំ សមយំ ភគវា កោសលេសុ ចារិកំ ចរមានោ មហតា ភិក្ខុសង្ឃេន សទ្ធិំ យេន កេសមុត្តំ នាម កាលាមានំ និគមោ តទវសរិ។ អស្សោសុំ ខោ កេសមុត្តិយា កាលាមា:

    So I have heard. At one time the Buddha was wandering in the land of the Kosalans together with a large Saṅgha of bhikkhus when he arrived at a town of the Kālāmas named Kesamutta. The Kālāmas of Kesamutta heard:

    “សមណោ ខលុ, ភោ, គោតមោ សក្យបុត្តោ សក្យកុលា បព្ពជិតោ កេសមុត្តំ អនុប្បត្តោ។ តំ ខោ បន ភវន្តំ គោតមំ ឯវំ កល្យាណោ កិត្តិសទ្ទោ អព្ភុគ្គតោ: ‘ឥតិបិ សោ ភគវា …បេ… សាធុ ខោ បន តថារូបានំ អរហតំ ទស្សនំ ហោតីៜ”តិ។

    “It seems the ascetic Gotama—a Sakyan, gone forth from a Sakyan family—has arrived at Kesamutta. He has this good reputation: ‘That Blessed One is perfected, a fully awakened Buddha …’ It’s good to see such perfected ones.”

    អថ ខោ កេសមុត្តិយា កាលាមា យេន ភគវា តេនុបសង្កមិំសុ; ឧបសង្កមិត្វា អប្បេកច្ចេ ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិំសុ, អប្បេកច្ចេ ភគវតា សទ្ធិំ សម្មោទិំសុ, សម្មោទនីយំ កថំ សារណីយំ វីតិសារេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិំសុ, អប្បេកច្ចេ យេន ភគវា តេនញ្ជលិំ បណាមេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិំសុ, អប្បេកច្ចេ នាមគោត្តំ សាវេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិំសុ, អប្បេកច្ចេ តុណ្ហីភូតា ឯកមន្តំ និសីទិំសុ។ ឯកមន្តំ និសិន្នា ខោ តេ កេសមុត្តិយា កាលាមា ភគវន្តំ ឯតទវោចុំ:

    Then the Kālāmas went up to the Buddha. Before sitting down to one side, some bowed, some exchanged greetings and polite conversation, some held up their joined palms toward the Buddha, some announced their name and clan, while some kept silent. Seated to one side the Kālāmas said to the Buddha:

    “សន្តិ, ភន្តេ, ឯកេ សមណព្រាហ្មណា កេសមុត្តំ អាគច្ឆន្តិ។ តេ សកំយេវ វាទំ ទីបេន្តិ ជោតេន្តិ, បរប្បវាទំ បន ខុំសេន្តិ វម្ភេន្តិ បរិភវន្តិ ឱមក្ខិំ ករោន្តិ។ អបរេបិ, ភន្តេ, ឯកេ សមណព្រាហ្មណា កេសមុត្តំ អាគច្ឆន្តិ។ តេបិ សកំយេវ វាទំ ទីបេន្តិ ជោតេន្តិ, បរប្បវាទំ បន ខុំសេន្តិ វម្ភេន្តិ បរិភវន្តិ ឱមក្ខិំ ករោន្តិ។ តេសំ នោ, ភន្តេ, អម្ហាកំ ហោតេវ កង្ខា ហោតិ វិចិកិច្ឆា: ‘កោ សុ នាម ឥមេសំ ភវតំ សមណព្រាហ្មណានំ សច្ចំ អាហ, កោ មុសាៜ”តិ?

    “There are, sir, some ascetics and brahmins who come to Kesamutta. They explain and promote only their own doctrine, while they attack, badmouth, disparage, and smear the doctrines of others. Then some other ascetics and brahmins come to Kesamutta. They too explain and promote only their own doctrine, while they attack, badmouth, disparage, and smear the doctrines of others. So, sir, we’re doubting and uncertain: ‘I wonder who of these respected ascetics and brahmins speaks the truth, and who speaks falsehood?’”

    “អលញ្ហិ វោ, កាលាមា, កង្ខិតុំ អលំ វិចិកិច្ឆិតុំ។ កង្ខនីយេវ បន វោ ឋានេ វិចិកិច្ឆា ឧប្បន្នា។

    “It is enough, Kālāmas, for you to be doubting and uncertain. Doubt has come up in you about an uncertain matter.

    ឯថ តុម្ហេ, កាលាមា, មា អនុស្សវេន, មា បរម្បរាយ, មា ឥតិកិរាយ, មា បិដកសម្បទានេន, មា តក្កហេតុ, មា នយហេតុ, មា អាការបរិវិតក្កេន, មា ទិដ្ឋិនិជ្ឈានក្ខន្តិយា, មា ភព្ពរូបតាយ, មា សមណោ នោ គរូតិ។ យទា តុម្ហេ, កាលាមា, អត្តនាវ ជានេយ្យាថ: ‘ឥមេ ធម្មា អកុសលា, ឥមេ ធម្មា សាវជ្ជា, ឥមេ ធម្មា វិញ្ញុគរហិតា, ឥមេ ធម្មា សមត្តា សមាទិន្នា អហិតាយ ទុក្ខាយ សំវត្តន្តីៜតិ, អថ តុម្ហេ, កាលាមា, បជហេយ្យាថ។

    Please, Kālāmas, don’t go by oral transmission, don’t go by lineage, don’t go by testament, don’t go by canonical authority, don’t rely on logic, don’t rely on inference, don’t go by reasoned contemplation, don’t go by the acceptance of a view after consideration, don’t go by the appearance of competence, and don’t think ‘The ascetic is our respected teacher.’ But when you know for yourselves: ‘These things are unskillful, blameworthy, criticized by sensible people, and when you undertake them, they lead to harm and suffering’, then you should give them up.

    តំ កិំ មញ្ញថ, កាលាមា, លោភោ បុរិសស្ស អជ្ឈត្តំ ឧប្បជ្ជមានោ ឧប្បជ្ជតិ ហិតាយ វា អហិតាយ វា”តិ?

    What do you think, Kālāmas? Does greed come up in a person for their welfare or harm?”

    “អហិតាយ, ភន្តេ”។

    “Harm, sir.”

    “លុទ្ធោ បនាយំ, កាលាមា, បុរិសបុគ្គលោ លោភេន អភិភូតោ បរិយាទិន្នចិត្តោ បាណម្បិ ហនតិ, អទិន្នម្បិ អាទិយតិ, បរទារម្បិ គច្ឆតិ, មុសាបិ ភណតិ, បរម្បិ តថត្តាយ សមាទបេតិ, យំ ស ហោតិ ទីឃរត្តំ អហិតាយ ទុក្ខាយា”តិ។

    “A greedy individual, overcome by greed, kills living creatures, steals, commits adultery, lies, and encourages others to do the same. Is that for their lasting harm and suffering?”

    “ឯវំ, ភន្តេ”។

    “Yes, sir.”

    “តំ កិំ មញ្ញថ, កាលាមា, ទោសោ បុរិសស្ស អជ្ឈត្តំ ឧប្បជ្ជមានោ ឧប្បជ្ជតិ ហិតាយ វា អហិតាយ វា”តិ?

    “What do you think, Kālāmas? Does hate come up in a person for their welfare or harm?”

    “អហិតាយ, ភន្តេ”។

    “Harm, sir.”

    “ទុដ្ឋោ បនាយំ, កាលាមា, បុរិសបុគ្គលោ ទោសេន អភិភូតោ បរិយាទិន្នចិត្តោ បាណម្បិ ហនតិ, អទិន្នម្បិ អាទិយតិ, បរទារម្បិ គច្ឆតិ, មុសាបិ ភណតិ, បរម្បិ តថត្តាយ សមាទបេតិ, យំ ស ហោតិ ទីឃរត្តំ អហិតាយ ទុក្ខាយា”តិ។

    “A hateful individual, overcome by hate, kills living creatures, steals, commits adultery, lies, and encourages others to do the same. Is that for their lasting harm and suffering?”

    “ឯវំ, ភន្តេ”។

    “Yes, sir.”

    “តំ កិំ មញ្ញថ, កាលាមា, មោហោ បុរិសស្ស អជ្ឈត្តំ ឧប្បជ្ជមានោ ឧប្បជ្ជតិ ហិតាយ វា អហិតាយ វា”តិ?

    “What do you think, Kālāmas? Does delusion come up in a person for their welfare or harm?”

    “អហិតាយ, ភន្តេ”។

    “Harm, sir.”

    “មូឡ្ហោ បនាយំ, កាលាមា, បុរិសបុគ្គលោ មោហេន អភិភូតោ បរិយាទិន្នចិត្តោ បាណម្បិ ហនតិ, អទិន្នម្បិ អាទិយតិ, បរទារម្បិ គច្ឆតិ, មុសាបិ ភណតិ, បរម្បិ តថត្តាយ សមាទបេតិ, យំ ស ហោតិ ទីឃរត្តំ អហិតាយ ទុក្ខាយា”តិ។

    “A deluded individual, overcome by delusion, kills living creatures, steals, commits adultery, lies, and encourages others to do the same. Is that for their lasting harm and suffering?”

    “ឯវំ, ភន្តេ”។

    “Yes, sir.”

    “តំ កិំ មញ្ញថ, កាលាមា, ឥមេ ធម្មា កុសលា វា អកុសលា វា”តិ?

    “What do you think, Kālāmas, are these things skillful or unskillful?”

    “អកុសលា, ភន្តេ”។

    “Unskillful, sir.”

    “សាវជ្ជា វា អនវជ្ជា វា”តិ?

    “Blameworthy or blameless?”

    “សាវជ្ជា, ភន្តេ”។

    “Blameworthy, sir.”

    “វិញ្ញុគរហិតា វា វិញ្ញុប្បសត្ថា វា”តិ?

    “Criticized or praised by sensible people?”

    “វិញ្ញុគរហិតា, ភន្តេ”។

    “Criticized by sensible people, sir.”

    “សមត្តា សមាទិន្នា អហិតាយ ទុក្ខាយ សំវត្តន្តិ, នោ វា? កថំ វា ឯត្ថ ហោតី”តិ?

    “When you undertake them, do they lead to harm and suffering, or not? Or how do you see this?”

    “សមត្តា, ភន្តេ, សមាទិន្នា អហិតាយ ទុក្ខាយ សំវត្តន្តីតិ។ ឯវំ នោ ឯត្ថ ហោតី”តិ។

    “When you undertake them, they lead to harm and suffering. That’s how we see it.”

    “ឥតិ ខោ, កាលាមា, យំ តំ អវោចុម្ហា: ‘ឯថ តុម្ហេ, កាលាមា។ មា អនុស្សវេន, មា បរម្បរាយ, មា ឥតិកិរាយ, មា បិដកសម្បទានេន, មា តក្កហេតុ, មា នយហេតុ, មា អាការបរិវិតក្កេន, មា ទិដ្ឋិនិជ្ឈានក្ខន្តិយា, មា ភព្ពរូបតាយ, មា សមណោ នោ គរូតិ។ យទា តុម្ហេ កាលាមា អត្តនាវ ជានេយ្យាថ: “ឥមេ ធម្មា អកុសលា, ឥមេ ធម្មា សាវជ្ជា, ឥមេ ធម្មា វិញ្ញុគរហិតា, ឥមេ ធម្មា សមត្តា សមាទិន្នា អហិតាយ ទុក្ខាយ សំវត្តន្តីតិ, អថ តុម្ហេ, កាលាមា, បជហេយ្យាថា”ៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ, ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។

    “So, Kālāmas, when I said: ‘Please, don’t go by oral transmission, don’t go by lineage, don’t go by testament, don’t go by canonical authority, don’t rely on logic, don’t rely on inference, don’t go by reasoned contemplation, don’t go by the acceptance of a view after consideration, don’t go by the appearance of competence, and don’t think “The ascetic is our respected teacher.” But when you know for yourselves: “These things are unskillful, blameworthy, criticized by sensible people, and when you undertake them, they lead to harm and suffering”, then you should give them up.’ That’s what I said, and this is why I said it.

    ឯថ តុម្ហេ, កាលាមា, មា អនុស្សវេន, មា បរម្បរាយ, មា ឥតិកិរាយ, មា បិដកសម្បទានេន, មា តក្កហេតុ, មា នយហេតុ, មា អាការបរិវិតក្កេន, មា ទិដ្ឋិនិជ្ឈានក្ខន្តិយា, មា ភព្ពរូបតាយ, មា សមណោ នោ គរូតិ។ យទា តុម្ហេ, កាលាមា, អត្តនាវ ជានេយ្យាថ: ‘ឥមេ ធម្មា កុសលា, ឥមេ ធម្មា អនវជ្ជា, ឥមេ ធម្មា វិញ្ញុប្បសត្ថា, ឥមេ ធម្មា សមត្តា សមាទិន្នា ហិតាយ សុខាយ សំវត្តន្តីៜតិ, អថ តុម្ហេ, កាលាមា, ឧបសម្បជ្ជ វិហរេយ្យាថ។

    Please, Kālāmas, don’t go by oral transmission, don’t go by lineage, don’t go by testament, don’t go by canonical authority, don’t rely on logic, don’t rely on inference, don’t go by reasoned contemplation, don’t go by the acceptance of a view after consideration, don’t go by the appearance of competence, and don’t think ‘The ascetic is our respected teacher.’ But when you know for yourselves: ‘These things are skillful, blameless, praised by sensible people, and when you undertake them, they lead to welfare and happiness’, then you should acquire them and keep them.

    តំ កិំ មញ្ញថ, កាលាមា, អលោភោ បុរិសស្ស អជ្ឈត្តំ ឧប្បជ្ជមានោ ឧប្បជ្ជតិ ហិតាយ វា អហិតាយ វា”តិ?

    What do you think, Kālāmas? Does contentment come up in a person for their welfare or harm?”

    “ហិតាយ, ភន្តេ”។

    “Welfare, sir.”

    “អលុទ្ធោ បនាយំ, កាលាមា, បុរិសបុគ្គលោ លោភេន អនភិភូតោ អបរិយាទិន្នចិត្តោ នេវ បាណំ ហនតិ, ន អទិន្នំ អាទិយតិ, ន បរទារំ គច្ឆតិ, ន មុសា ភណតិ, ន បរម្បិ តថត្តាយ សមាទបេតិ, យំ ស ហោតិ ទីឃរត្តំ ហិតាយ សុខាយា”តិ។

    “An individual who is content, not overcome by greed, doesn’t kill living creatures, steal, commit adultery, lie, or encourage others to do the same. Is that for their lasting welfare and happiness?”

    “ឯវំ, ភន្តេ”។

    “Yes, sir.”

    “តំ កិំ មញ្ញថ, កាលាមា, អទោសោ បុរិសស្ស អជ្ឈត្តំ ឧប្បជ្ជមានោ ឧប្បជ្ជតិ …បេ… អមោហោ បុរិសស្ស អជ្ឈត្តំ ឧប្បជ្ជមានោ ឧប្បជ្ជតិ …បេ… ហិតាយ សុខាយា”តិ។

    “What do you think, Kālāmas? Does love come up in a person for their welfare or harm? … Does understanding come up in a person for their welfare or harm? … Is that for their lasting welfare and happiness?”

    “ឯវំ, ភន្តេ”។

    “Yes, sir.”

    “តំ កិំ មញ្ញថ, កាលាមា, ឥមេ ធម្មា កុសលា វា អកុសលា វា”តិ?

    “What do you think, Kālāmas, are these things skillful or unskillful?”

    “កុសលា, ភន្តេ”។

    “Skillful, sir.”

    “សាវជ្ជា វា អនវជ្ជា វា”តិ?

    “Blameworthy or blameless?”

    “អនវជ្ជា, ភន្តេ”។

    “Blameless, sir.”

    “វិញ្ញុគរហិតា វា វិញ្ញុប្បសត្ថា វា”តិ?

    “Criticized or praised by sensible people?”

    “វិញ្ញុប្បសត្ថា, ភន្តេ”។

    “Praised by sensible people, sir.”

    “សមត្តា សមាទិន្នា ហិតាយ សុខាយ សំវត្តន្តិ នោ វា? កថំ វា ឯត្ថ ហោតី”តិ?

    “When you undertake them, do they lead to welfare and happiness, or not? Or how do you see this?”

    “សមត្តា, ភន្តេ, សមាទិន្នា ហិតាយ សុខាយ សំវត្តន្តិ។ ឯវំ នោ ឯត្ថ ហោតី”តិ។

    “When you undertake them, they lead to welfare and happiness. That’s how we see it.”

    “ឥតិ ខោ, កាលាមា, យំ តំ អវោចុម្ហា: ‘ឯថ តុម្ហេ, កាលាមា។ មា អនុស្សវេន, មា បរម្បរាយ, មា ឥតិកិរាយ, មា បិដកសម្បទានេន, មា តក្កហេតុ, មា នយហេតុ, មា អាការបរិវិតក្កេន, មា ទិដ្ឋិនិជ្ឈានក្ខន្តិយា, មា ភព្ពរូបតាយ, មា សមណោ នោ គរូតិ។ យទា តុម្ហេ, កាលាមា, អត្តនាវ ជានេយ្យាថ—

    “So, Kālāmas, when I said: ‘Please, don’t go by oral transmission, don’t go by lineage, don’t go by testament, don’t go by canonical authority, don’t rely on logic, don’t rely on inference, don’t go by reasoned contemplation, don’t go by the acceptance of a view after consideration, don’t go by the appearance of competence, and don’t think “The ascetic is our respected teacher.” But when you know for yourselves:

    ឥមេ ធម្មា កុសលា, ឥមេ ធម្មា អនវជ្ជា, ឥមេ ធម្មា វិញ្ញុប្បសត្ថា, ឥមេ ធម្មា សមត្តា សមាទិន្នា ហិតាយ សុខាយ សំវត្តន្តីតិ, អថ តុម្ហេ, កាលាមា, ឧបសម្បជ្ជ វិហរេយ្យាថាៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។

    “These things are skillful, blameless, praised by sensible people, and when you undertake them, they lead to welfare and happiness”, then you should acquire them and keep them.’ That’s what I said, and this is why I said it.

    ស ខោ សោ, កាលាមា, អរិយសាវកោ ឯវំ វិគតាភិជ្ឈោ វិគតព្យាបាទោ អសម្មូឡ្ហោ សម្បជានោ បតិស្សតោ មេត្តាសហគតេន ចេតសា ឯកំ ទិសំ ផរិត្វា វិហរតិ, តថា ទុតិយំ, តថា តតិយំ, តថា ចតុត្ថំ, ឥតិ ឧទ្ធមធោ តិរិយំ សព្ពធិ សព្ពត្តតាយ សព្ពាវន្តំ លោកំ មេត្តាសហគតេន ចេតសា វិបុលេន មហគ្គតេន អប្បមាណេន អវេរេន អព្យាបជ្ឈេន ផរិត្វា វិហរតិ។

    Then that noble disciple is rid of desire, rid of ill will, unconfused, aware, and mindful. They meditate spreading a heart full of love to one direction, and to the second, and to the third, and to the fourth. In the same way above, below, across, everywhere, all around, they spread a heart full of love to the whole world—abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will.

    ករុណាសហគតេន ចេតសា …បេ…

    They meditate spreading a heart full of compassion to one direction, and to the second, and to the third, and to the fourth. In the same way above, below, across, everywhere, all around, they spread a heart full of compassion to the whole world—abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will.

    មុទិតាសហគតេន ចេតសា …បេ…

    They meditate spreading a heart full of rejoicing to one direction, and to the second, and to the third, and to the fourth. In the same way above, below, across, everywhere, all around, they spread a heart full of rejoicing to the whole world—abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will.

    ឧបេក្ខាសហគតេន ចេតសា ឯកំ ទិសំ ផរិត្វា វិហរតិ, តថា ទុតិយំ, តថា តតិយំ, តថា ចតុត្ថំ, ឥតិ ឧទ្ធមធោ តិរិយំ សព្ពធិ សព្ពត្តតាយ សព្ពាវន្តំ លោកំ ឧបេក្ខាសហគតេន ចេតសា វិបុលេន មហគ្គតេន អប្បមាណេន អវេរេន អព្យាបជ្ឈេន ផរិត្វា វិហរតិ។

    They meditate spreading a heart full of equanimity to one direction, and to the second, and to the third, and to the fourth. In the same way above, below, across, everywhere, all around, they spread a heart full of equanimity to the whole world—abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will.

    ស ខោ សោ, កាលាមា, អរិយសាវកោ ឯវំ អវេរចិត្តោ ឯវំ អព្យាបជ្ឈចិត្តោ ឯវំ អសង្កិលិដ្ឋចិត្តោ ឯវំ វិសុទ្ធចិត្តោ។ តស្ស ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ចត្តារោ អស្សាសា អធិគតា ហោន្តិ។ ‘សចេ ខោ បន អត្ថិ បរោ លោកោ, អត្ថិ សុកតទុក្កដានំ កម្មានំ ផលំ វិបាកោ, អថាហំ កាយស្ស ភេទា បរំ មរណា សុគតិំ សគ្គំ លោកំ ឧបបជ្ជិស្សាមីៜតិ, អយមស្ស បឋមោ អស្សាសោ អធិគតោ ហោតិ។

    When that noble disciple has a mind that’s free of enmity and ill will, uncorrupted and purified, they’ve won four consolations in the present life. ‘If it turns out there is another world, and good and bad deeds have a result, then—when the body breaks up, after death—I’ll be reborn in a good place, a heavenly realm.’ This is the first consolation they’ve won.

    ‘សចេ ខោ បន នត្ថិ បរោ លោកោ, នត្ថិ សុកតទុក្កដានំ កម្មានំ ផលំ វិបាកោ, អថាហំ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ អវេរំ អព្យាបជ្ឈំ អនីឃំ សុខិំ អត្តានំ បរិហរាមីៜតិ, អយមស្ស ទុតិយោ អស្សាសោ អធិគតោ ហោតិ។

    ‘If it turns out there is no other world, and good and bad deeds don’t have a result, then in the present life I’ll keep myself free of enmity and ill will, untroubled and happy.’ This is the second consolation they’ve won.

    ‘សចេ ខោ បន ករោតោ ករីយតិ បាបំ, ន ខោ បនាហំ កស្សចិ បាបំ ចេតេមិ។ អករោន្តំ ខោ បន មំ បាបកម្មំ កុតោ ទុក្ខំ ផុសិស្សតីៜតិ, អយមស្ស តតិយោ អស្សាសោ អធិគតោ ហោតិ។

    ‘If it turns out that bad things happen to people who do bad things, then since I have no bad intentions, and since I’m not doing anything bad, how can suffering touch me?’ This is the third consolation they’ve won.

    ‘សចេ ខោ បន ករោតោ ន ករីយតិ បាបំ, អថាហំ ឧភយេនេវ វិសុទ្ធំ អត្តានំ សមនុបស្សាមីៜតិ, អយមស្ស ចតុត្ថោ អស្សាសោ អធិគតោ ហោតិ។

    ‘If it turns out that bad things don’t happen to people who do bad things, then I still see myself pure on both sides.’ This is the fourth consolation they’ve won.

    ស ខោ សោ, កាលាមា, អរិយសាវកោ ឯវំ អវេរចិត្តោ ឯវំ អព្យាបជ្ឈចិត្តោ ឯវំ អសង្កិលិដ្ឋចិត្តោ ឯវំ វិសុទ្ធចិត្តោ។ តស្ស ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ឥមេ ចត្តារោ អស្សាសា អធិគតា ហោន្តី”តិ។

    When that noble disciple has a mind that’s free of enmity and ill will, undefiled and purified, they’ve won these four consolations in the present life.”

    “ឯវមេតំ, ភគវា, ឯវមេតំ, សុគត។ ស ខោ សោ, ភន្តេ, អរិយសាវកោ ឯវំ អវេរចិត្តោ ឯវំ អព្យាបជ្ឈចិត្តោ ឯវំ អសង្កិលិដ្ឋចិត្តោ ឯវំ វិសុទ្ធចិត្តោ។ តស្ស ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ចត្តារោ អស្សាសា អធិគតា ហោន្តិ។ ‘សចេ ខោ បន អត្ថិ បរោ លោកោ, អត្ថិ សុកតទុក្កដានំ កម្មានំ ផលំ វិបាកោ, អថាហំ កាយស្ស ភេទា បរំ មរណា សុគតិំ សគ្គំ លោកំ ឧបបជ្ជិស្សាមីៜតិ, អយមស្ស បឋមោ អស្សាសោ អធិគតោ ហោតិ។

    “That’s so true, Blessed One! That’s so true, Holy One! When that noble disciple has a mind that’s free of enmity and ill will, undefiled and purified, they’ve won these four consolations in the present life. …

    ‘សចេ ខោ បន នត្ថិ បរោ លោកោ, នត្ថិ សុកតទុក្កដានំ កម្មានំ ផលំ វិបាកោ, អថាហំ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ អវេរំ អព្យាបជ្ឈំ អនីឃំ សុខិំ អត្តានំ បរិហរាមីៜតិ, អយមស្ស ទុតិយោ អស្សាសោ អធិគតោ ហោតិ។

    ‘សចេ ខោ បន ករោតោ ករីយតិ បាបំ, ន ខោ បនាហំ កស្សចិ បាបំ ចេតេមិ, អករោន្តំ ខោ បន មំ បាបកម្មំ កុតោ ទុក្ខំ ផុសិស្សតីៜតិ, អយមស្ស តតិយោ អស្សាសោ អធិគតោ ហោតិ។

    ‘សចេ ខោ បន ករោតោ ន ករីយតិ បាបំ, អថាហំ ឧភយេនេវ វិសុទ្ធំ អត្តានំ សមនុបស្សាមីៜតិ, អយមស្ស ចតុត្ថោ អស្សាសោ អធិគតោ ហោតិ។

    ស ខោ សោ, ភន្តេ, អរិយសាវកោ ឯវំ អវេរចិត្តោ ឯវំ អព្យាបជ្ឈចិត្តោ ឯវំ អសង្កិលិដ្ឋចិត្តោ ឯវំ វិសុទ្ធចិត្តោ។ តស្ស ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ឥមេ ចត្តារោ អស្សាសា អធិគតា ហោន្តិ។

    អភិក្កន្តំ, ភន្តេ …បេ… ឯតេ មយំ, ភន្តេ, ភគវន្តំ សរណំ គច្ឆាម ធម្មញ្ច ភិក្ខុសង្ឃញ្ច។ ឧបាសកេ នោ, ភន្តេ, ភគវា ធារេតុ អជ្ជតគ្គេ បាណុបេតេ សរណំ គតេ”តិ។

    Excellent, sir! Excellent! … We go for refuge to Master Gotama, to the teaching, and to the bhikkhu Saṅgha. From this day forth, may the Buddha remember us as lay followers who have gone for refuge for life.”

    បញ្ចមំ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact