Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    องฺคุตฺตร นิกาย ๑๐ฯ๙๓

    Numbered Discourses 10.93

    ๑๐ฯ อุปาลิวคฺค

    10. With Upāli

    กึทิฏฺฐิกสุตฺต

    What Is Your View?

    เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ

    At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery.

    อถ โข อนาถปิณฺฑิโก คหปติ ทิวา ทิวสฺส สาวตฺถิยา นิกฺขมิ ภควนฺตํ ทสฺสนายฯ อถ โข อนาถปิณฺฑิกสฺส คหปติสฺส เอตทโหสิ: “อกาโล โข ตาว ภควนฺตํ ทสฺสนายฯ ปฏิสลฺลีโน ภควาฯ มโนภาวนียานมฺปิ ภิกฺขูนํ อกาโล ทสฺสนายฯ ปฏิสลฺลีนา มโนภาวนียา ภิกฺขูฯ ยนฺนูนาหํ เยน อญฺญติตฺถิยานํ ปริพฺพาชกานํ อาราโม เตนุปสงฺกเมยฺยนฺ”ติฯ

    Then the householder Anāthapiṇḍika left Sāvatthī in the middle of the day to see the Buddha. Then it occurred to him, “It’s the wrong time to see the Buddha, as he’s in retreat. And it’s the wrong time to see the esteemed bhikkhus, as they’re in retreat. Why don’t I go to the monastery of the wanderers of other religions?”

    อถ โข อนาถปิณฺฑิโก คหปติ เยน อญฺญติตฺถิยานํ ปริพฺพาชกานํ อาราโม เตนุปสงฺกมิฯ เตน โข ปน สมเยน อญฺญติตฺถิยา ปริพฺพาชกา สงฺคมฺม สมาคมฺม อุนฺนาทิโน อุจฺจาสทฺทมหาสทฺทา อเนกวิหิตํ ติรจฺฉานกถํ กเถนฺตา นิสินฺนา โหนฺติฯ

    Then he went to the monastery of the wanderers of other religions. Now at that time, the wanderers of other religions had come together, making an uproar, a dreadful racket as they sat and talked about all kinds of low topics.

    อทฺทสํสุ โข เต อญฺญติตฺถิยา ปริพฺพาชกา อนาถปิณฺฑิกํ คหปตึ ทูรโตว อาคจฺฉนฺตํฯ ทิสฺวาน อญฺญมญฺญํ สณฺฐาเปสุํ: “อปฺปสทฺทา โภนฺโต โหนฺตุ, มา โภนฺโต สทฺทมกตฺถฯ อยํ อนาถปิณฺฑิโก คหปติ อารามํ อาคจฺฉติ สมณสฺส โคตมสฺส สาวโกฯ ยาวตา โข ปน สมณสฺส โคตมสฺส สาวกา คิหี โอทาตวสนา สาวตฺถิยํ ปฏิวสนฺติ, อยํ เตสํ อญฺญตโร อนาถปิณฺฑิโก คหปติฯ อปฺปสทฺทกามา โข ปน เต อายสฺมนฺโต อปฺปสทฺทวินีตา อปฺปสทฺทสฺส วณฺณวาทิโนฯ อปฺเปว นาม อปฺปสทฺทํ ปริสํ วิทิตฺวา อุปสงฺกมิตพฺพํ มญฺเญยฺยา”ติฯ

    They saw Anāthapiṇḍika coming off in the distance, and stopped each other, saying, “Be quiet, good sirs, don’t make a sound. The householder Anāthapiṇḍika, a disciple of the ascetic Gotama, is coming into our monastery. He is included among the white-clothed lay disciples of the ascetic Gotama, who is residing in Sāvatthī. Such venerables like the quiet, are educated to be quiet, and praise the quiet. Hopefully if he sees that our assembly is quiet he’ll see fit to approach.”

    อถ โข เต อญฺญติตฺถิยา ปริพฺพาชกา ตุณฺหี อเหสุํฯ อถ โข อนาถปิณฺฑิโก คหปติ เยน เต อญฺญติตฺถิยา ปริพฺพาชกา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา เตหิ อญฺญติตฺถิเยหิ ปริพฺพาชเกหิ สทฺธึ สมฺโมทิฯ สมฺโมทนียํ กถํ สารณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข อนาถปิณฺฑิกํ คหปตึ เต อญฺญติตฺถิยา ปริพฺพาชกา เอตทโวจุํ: “วเทหิ, คหปติ, กึทิฏฺฐิโก สมโณ โคตโม”ติ?

    Then those wanderers of other religions fell silent. Then Anāthapiṇḍika went up to them, and exchanged greetings with those wanderers. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side. The wanderers said to him, “Tell us, householder, what is the view of the ascetic Gotama?”

    “น โข อหํ, ภนฺเต, ภควโต สพฺพํ ทิฏฺฐึ ชานามี”ติฯ

    “Sirs, I don’t know all his views.”

    “อิติ กิร ตฺวํ, คหปติ, น สมณสฺส โคตมสฺส สพฺพํ ทิฏฺฐึ ชานาสิ; วเทหิ, คหปติ, กึทิฏฺฐิกา ภิกฺขู”ติ?

    “Well then, since it seems you don’t know all the views of the ascetic Gotama, tell us, what are the views of the bhikkhus?”

    “ภิกฺขูนมฺปิ โข อหํ, ภนฺเต, น สพฺพํ ทิฏฺฐึ ชานามี”ติฯ

    “Sirs, I don’t know all the bhikkhus’ views.”

    “อิติ กิร ตฺวํ, คหปติ, น สมณสฺส โคตมสฺส สพฺพํ ทิฏฺฐึ ชานาสิ นปิ ภิกฺขูนํ สพฺพํ ทิฏฺฐึ ชานาสิ; วเทหิ, คหปติ, กึทิฏฺฐิโกสิ ตุวนฺ”ติ?

    “Well then, since it seems you don’t know all the views of the ascetic Gotama or of the bhikkhus, tell us, householder, what is your view?”

    “เอตํ โข, ภนฺเต, อเมฺหหิ น ทุกฺกรํ พฺยากาตุํ ยํทิฏฺฐิกา มยํฯ อิงฺฆ ตาว อายสฺมนฺโต ยถาสกานิ ทิฏฺฐิคตานิ พฺยากโรนฺตุ, ปจฺฉาเปตํ อเมฺหหิ น ทุกฺกรํ ภวิสฺสติ พฺยากาตุํ ยํทิฏฺฐิกา มยนฺ”ติฯ

    “Sirs, it’s not hard for me to explain what my views are. But please, let the venerables explain their own convictions first. Afterwards it won’t be hard for me to explain my views.”

    เอวํ วุตฺเต, อญฺญตโร ปริพฺพาชโก อนาถปิณฺฑิกํ คหปตึ เอตทโวจ: “สสฺสโต โลโก, อิทเมว สจฺจํ โมฆมญฺญนฺติ—เอวํทิฏฺฐิโก อหํ, คหปตี”ติฯ

    When he said this, one of the wanderers said to him, “The cosmos is eternal. This is the only truth, other ideas are silly. That’s my view, householder.”

    อญฺญตโรปิ โข ปริพฺพาชโก อนาถปิณฺฑิกํ คหปตึ เอตทโวจ: “อสสฺสโต โลโก, อิทเมว สจฺจํ โมฆมญฺญนฺติ—เอวํทิฏฺฐิโก อหํ, คหปตี”ติฯ

    Another wanderer said, “The cosmos is not eternal. This is the only truth, other ideas are silly. That’s my view, householder.”

    อญฺญตโรปิ โข ปริพฺพาชโก อนาถปิณฺฑิกํ คหปตึ เอตทโวจ: “อนฺตวา โลโก …เป… อนนฺตวา โลโก … ตํ ชีวํ ตํ สรีรํ … อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรํ … โหติ ตถาคโต ปรํ มรณา … น โหติ ตถาคโต ปรํ มรณา … โหติ จ น จ โหติ ตถาคโต ปรํ มรณา … เนว โหติ น น โหติ ตถาคโต ปรํ มรณา, อิทเมว สจฺจํ โมฆมญฺญนฺติ—เอวํทิฏฺฐิโก อหํ, คหปตี”ติฯ

    Another wanderer said, “The world is finite …” … “The world is infinite …” … “The soul and the body are the same thing …” … “The soul and the body are different things …” … “A Realized One still exists after death …” … “A Realized One no longer exists after death …” … “A Realized One both still exists and no longer exists after death …” … “A Realized One neither still exists nor no longer exists after death. This is the only truth, other ideas are silly. That’s my view, householder.”

    เอวํ วุตฺเต, อนาถปิณฺฑิโก คหปติ เต ปริพฺพาชเก เอตทโวจ: “ยฺวายํ, ภนฺเต, อายสฺมา เอวมาห: ‘สสฺสโต โลโก, อิทเมว สจฺจํ โมฆมญฺญนฺติ—เอวํทิฏฺฐิโก อหํ, คหปตี'ติ, อิมสฺส อยมายสฺมโต ทิฏฺฐิ อตฺตโน วา อโยนิโสมนสิการเหตุ อุปฺปนฺนา ปรโตโฆสปจฺจยา วาฯ สา โข ปเนสา ทิฏฺฐิ ภูตา สงฺขตา เจตยิตา ปฏิจฺจสมุปฺปนฺนาฯ ยํ โข ปน กิญฺจิ ภูตํ สงฺขตํ เจตยิตํ ปฏิจฺจสมุปฺปนฺนํ ตทนิจฺจํฯ ยทนิจฺจํ ตํ ทุกฺขํฯ ยํ ทุกฺขํ ตเทเวโส อายสฺมา อลฺลีโน, ตเทเวโส อายสฺมา อชฺฌุปคโตฯ

    When this was said, Anāthapiṇḍika said this, “Sirs, regarding the venerable who said this: ‘The cosmos is eternal. This is the only truth, other ideas are silly. That’s my view, householder.’ This view of his has either arisen from his own irrational application of mind, or is conditioned by what someone else says. But that view is created, conditioned, chosen, dependently originated. Anything that is created, conditioned, chosen, and dependently originated is impermanent. And what’s impermanent is suffering. What he clings to and holds to is just suffering.

    โยปายํ, ภนฺเต, อายสฺมา เอวมาห: ‘อสสฺสโต โลโก, อิทเมว สจฺจํ โมฆมญฺญนฺติ—เอวํทิฏฺฐิโก อหํ, คหปตี'ติ, อิมสฺสาปิ อยมายสฺมโต ทิฏฺฐิ อตฺตโน วา อโยนิโสมนสิการเหตุ อุปฺปนฺนา ปรโตโฆสปจฺจยา วาฯ สา โข ปเนสา ทิฏฺฐิ ภูตา สงฺขตา เจตยิตา ปฏิจฺจสมุปฺปนฺนาฯ ยํ โข ปน กิญฺจิ ภูตํ สงฺขตํ เจตยิตํ ปฏิจฺจสมุปฺปนฺนํ ตทนิจฺจํฯ ยทนิจฺจํ ตํ ทุกฺขํฯ ยํ ทุกฺขํ ตเทเวโส อายสฺมา อลฺลีโน, ตเทเวโส อายสฺมา อชฺฌุปคโตฯ

    Regarding the venerable who said this: ‘The cosmos is not eternal. This is the only truth, other ideas are silly. That’s my view, householder.’ This view of his has either arisen from his own irrational application of mind, or is conditioned by what someone else says. But that view is created, conditioned, chosen, dependently originated. Anything that is created, conditioned, chosen, and dependently originated is impermanent. And what’s impermanent is suffering. What he clings to and holds to is just suffering.

    โยปายํ, ภนฺเต, อายสฺมา เอวมาห: ‘อนฺตวา โลโก …เป… อนนฺตวา โลโก … ตํ ชีวํ ตํ สรีรํ … อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรํ … โหติ ตถาคโต ปรํ มรณา … น โหติ ตถาคโต ปรํ มรณา … โหติ จ น จ โหติ ตถาคโต ปรํ มรณา … เนว โหติ น น โหติ ตถาคโต ปรํ มรณา, อิทเมว สจฺจํ โมฆมญฺญนฺติ—เอวํทิฏฺฐิโก อหํ, คหปตี'ติ, อิมสฺสาปิ อยมายสฺมโต ทิฏฺฐิ อตฺตโน วา อโยนิโสมนสิการเหตุ อุปฺปนฺนา ปรโตโฆสปจฺจยา วาฯ สา โข ปเนสา ทิฏฺฐิ ภูตา สงฺขตา เจตยิตา ปฏิจฺจสมุปฺปนฺนาฯ ยํ โข ปน กิญฺจิ ภูตํ สงฺขตํ เจตยิตํ ปฏิจฺจสมุปฺปนฺนํ ตทนิจฺจํฯ ยทนิจฺจํ ตํ ทุกฺขํฯ ยํ ทุกฺขํ ตเทเวโส อายสฺมา อลฺลีโน, ตเทเวโส อายสฺมา อชฺฌุปคโต”ติฯ

    Regarding the venerable who said this: ‘The world is finite …’ … ‘The world is infinite …’ … ‘The soul and the body are the same thing …’ … ‘The soul and the body are different things …’ … ‘A Realized One still exists after death …’ … ‘A Realized One no longer exists after death …’ … ‘A Realized One both still exists and no longer exists after death …’ … ‘A Realized One neither still exists nor no longer exists after death. This is the only truth, other ideas are silly. That’s my view, householder.’ This view of his has either arisen from his own irrational application of mind, or is conditioned by what someone else says. But that view is created, conditioned, chosen, dependently originated. Anything that is created, conditioned, chosen, and dependently originated is impermanent. And what’s impermanent is suffering. What he clings to and holds to is just suffering.”

    เอวํ วุตฺเต เต ปริพฺพาชกา อนาถปิณฺฑิกํ คหปตึ เอตทโวจุํ: “พฺยากตานิ โข, คหปติ, อเมฺหหิ สพฺเพเหว ยถาสกานิ ทิฏฺฐิคตานิฯ วเทหิ, คหปติ, กึทิฏฺฐิโกสิ ตุวนฺ”ติ?

    When he said this the wanderers said to him, “Householder, we’ve each explained our own convictions. Tell us, householder, what is your view?”

    “ยํ โข, ภนฺเต, กิญฺจิ ภูตํ สงฺขตํ เจตยิตํ ปฏิจฺจสมุปฺปนฺนํ ตทนิจฺจํฯ ยทนิจฺจํ ตํ ทุกฺขํฯ ‘ยํ ทุกฺขํ ตํ เนตํ มม, เนโสหมสฺมิ, น เมโส อตฺตา'ติ—เอวํทิฏฺฐิโก อหํ, ภนฺเต”ติฯ

    “Sirs, anything that is created, conditioned, chosen, and dependently originated is impermanent. And what’s impermanent is suffering. And what’s suffering is not mine, I am not this, this is not my self. That’s my view, sirs.”

    “ยํ โข, คหปติ, กิญฺจิ ภูตํ สงฺขตํ เจตยิตํ ปฏิจฺจสมุปฺปนฺนํ ตทนิจฺจํฯ ยทนิจฺจํ ตํ ทุกฺขํฯ ยํ ทุกฺขํ ตเทว ตฺวํ, คหปติ, อลฺลีโน, ตเทว ตฺวํ, คหปติ, อชฺฌุปคโต”ติฯ

    “Householder, anything that is created, conditioned, chosen, and dependently originated is impermanent. And what’s impermanent is suffering. What you cling to and hold to is just suffering.”

    “ยํ โข, ภนฺเต, กิญฺจิ ภูตํ สงฺขตํ เจตยิตํ ปฏิจฺจสมุปฺปนฺนํ ตทนิจฺจํฯ ยทนิจฺจํ ตํ ทุกฺขํฯ ‘ยํ ทุกฺขํ ตํ เนตํ มม, เนโสหมสฺมิ, นเมโส อตฺตา'ติ—เอวเมตํ ยถาภูตํ สมฺมปฺปญฺญาย สุทิฏฺฐํฯ ตสฺส จ อุตฺตริ นิสฺสรณํ ยถาภูตํ ปชานามี”ติฯ

    “Sirs, anything that is created, conditioned, chosen, and dependently originated is impermanent. And what’s impermanent is suffering. And I’ve truly seen clearly with right wisdom that what’s suffering is not mine, I am not this, it’s not my self. And I truly understand the escape beyond that.”

    เอวํ วุตฺเต เต ปริพฺพาชกา ตุณฺหีภูตา มงฺกุภูตา ปตฺตกฺขนฺธา อโธมุขา ปชฺฌายนฺตา อปฺปฏิภานา นิสีทึสุฯ อถ โข อนาถปิณฺฑิโก คหปติ เต ปริพฺพาชเก ตุณฺหีภูเต มงฺกุภูเต ปตฺตกฺขนฺเธ อโธมุเข ปชฺฌายนฺเต อปฺปฏิภาเน วิทิตฺวา อุฏฺฐายาสนา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข อนาถปิณฺฑิโก คหปติ ยาวตโก อโหสิ เตหิ อญฺญติตฺถิเยหิ ปริพฺพาชเกหิ สทฺธึ กถาสลฺลาโป ตํ สพฺพํ ภควโต อาโรเจสิฯ

    When this was said, those wanderers sat silent, dismayed, shoulders drooping, downcast, depressed, with nothing to say. Seeing this, Anāthapiṇḍika got up from his seat. He went to the Buddha, bowed, sat down to one side, and informed the Buddha of all they had discussed.

    “สาธุ สาธุ, คหปติฯ เอวํ โข เต, คหปติ, โมฆปุริสา กาเลน กาลํ สหธมฺเมน สุนิคฺคหิตํ นิคฺคเหตพฺพา”ติฯ

    “Good, good, householder! That’s how you should legitimately and completely refute those foolish men from time to time.”

    อถ โข ภควา อนาถปิณฺฑิกํ คหปตึ ธมฺมิยา กถาย สนฺทเสฺสสิ สมาทเปสิ สมุตฺเตเชสิ สมฺปหํเสสิฯ อถ โข อนาถปิณฺฑิโก คหปติ ภควตา ธมฺมิยา กถาย สนฺทสฺสิโต สมาทปิโต สมุตฺเตชิโต สมฺปหํสิโต อุฏฺฐายาสนา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา ปทกฺขิณํ กตฺวา ปกฺกามิฯ

    Then the Buddha educated, encouraged, fired up, and inspired the householder Anāthapiṇḍika with a Dhamma talk, after which Anāthapiṇḍika got up from his seat, bowed, and respectfully circled the Buddha before leaving.

    อถ โข ภควา อจิรปกฺกนฺเต อนาถปิณฺฑิเก คหปติมฺหิ ภิกฺขู อามนฺเตสิ: “โยปิ โส, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ วสฺสสตุปสมฺปนฺโน อิมสฺมึ ธมฺมวินเย, โสปิ เอวเมวํ อญฺญติตฺถิเย ปริพฺพาชเก สหธมฺเมน สุนิคฺคหิตํ นิคฺคเณฺหยฺย ยถา ตํ อนาถปิณฺฑิเกน คหปตินา นิคฺคหิตา”ติฯ

    Then, not long after Anāthapiṇḍika had left, the Buddha addressed the bhikkhus: “Bhikkhus, even a bhikkhu who has ordained for a hundred years in this teaching and training would legitimately and completely refute those wanderers of other religions just as the householder Anāthapiṇḍika did.”

    ตติยํฯ





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact