| Library / Tipiṭaka / तिपिटक • Tipiṭaka / कङ्खावितरणी-अभिनव-टीका • Kaṅkhāvitaraṇī-abhinava-ṭīkā |
६. कुटिकारसिक्खापदवण्णना
6. Kuṭikārasikkhāpadavaṇṇanā
सञ्ञाचिकाय पनाति एत्थ सन्ति अत्तवाचको ततियत्थे निपातो, याचिकाति भावसाधनो, तेसञ्च मज्झेपदलोपसमासो। पनाति निपातमत्तमेव। तेनाह ‘‘सयं पवत्तितयाचना वुच्चती’’ति। या हि अत्तना पवत्तिता, सा अत्तनो नाम होतीति आह ‘‘तस्मा’’तिआदि। ननु न सक्का याचनायेव कुटिं कातुन्ति अनुयोगं सन्धाय तस्साधिप्पायत्थं दस्सेतुं ‘‘सयं याचितकेही’’तिआदिमाह। तत्थ सयं याचितकेहीति ‘‘वासिं देथ, फरसुं देथा’’तिआदिना (पारा॰ ३४२) सयं याचितकेहि। उपकरणेहीति वासियादीहि। परेन भण्डसामिकेन ‘‘मम इद’’न्ति अपरिच्चागारक्खणगोपनवसेन परिग्गहितं परपरिग्गहितकं, परसन्तकन्ति वुत्तं होति। मूलच्छेदवसेनाति मूलस्स छिन्दनवसेन, परसन्तकभावतो मोचेत्वा अत्तनो सन्तकं कत्वाति वुत्तं होति। एवञ्हि अञ्ञातकअप्पवारितट्ठानतो याचन्तस्स अञ्ञातकविञ्ञत्तिया दुक्कटं। तावकालिकं पन वट्टतीति तावकालिकं कत्वा याचितुं वट्टति। सककम्मं न याचितब्बाति पाणातिपातसिक्खापदरक्खणत्थं वुत्तं। ‘‘हत्थकम्मं देथा’’ति अनियमेत्वापि न याचितब्बा। एवं याचिता हि ते ‘‘साधु, भन्ते’’ति भिक्खुं उय्योजेत्वा मिगेपि मारेत्वा आहरेय्युं। नियमेत्वा पन ‘‘विहारे किञ्चि कत्तब्बं अत्थि, तत्थ हत्थकम्मं देथा’’ति याचितब्बा। ‘‘कुटि नाम उल्लित्ता वा होति, अवलित्ता वा उल्लित्तावलित्ता वा’’ति (पारा॰ ३४५) पदभाजने वुत्तत्ता ‘‘कुटिन्ति उल्लित्तादीसु अञ्ञतर’’न्ति वुत्तं। तत्थ उद्धं मुखं लित्ता उल्लित्ता। अन्तो लिम्पन्ता हि एवं लिम्पन्ति। अधो मुखं लित्ता अवलित्ता। बहि लिम्पन्ता हि एवं लिम्पन्ति। तेनाह ‘‘तत्थ उल्लित्ता नामा’’तिआदि। पिट्ठसङ्घाटोति द्वारबाहा। ‘‘सुधाय वा मत्तिकाय वा’’ति एतेन ठपेत्वा इमे द्वे लेपे अवसेसो भस्मागोमयादिभेदो अलेपोति दस्सेति।
Saññācikāyapanāti ettha santi attavācako tatiyatthe nipāto, yācikāti bhāvasādhano, tesañca majjhepadalopasamāso. Panāti nipātamattameva. Tenāha ‘‘sayaṃ pavattitayācanā vuccatī’’ti. Yā hi attanā pavattitā, sā attano nāma hotīti āha ‘‘tasmā’’tiādi. Nanu na sakkā yācanāyeva kuṭiṃ kātunti anuyogaṃ sandhāya tassādhippāyatthaṃ dassetuṃ ‘‘sayaṃ yācitakehī’’tiādimāha. Tattha sayaṃ yācitakehīti ‘‘vāsiṃ detha, pharasuṃ dethā’’tiādinā (pārā. 342) sayaṃ yācitakehi. Upakaraṇehīti vāsiyādīhi. Parena bhaṇḍasāmikena ‘‘mama ida’’nti apariccāgārakkhaṇagopanavasena pariggahitaṃ parapariggahitakaṃ, parasantakanti vuttaṃ hoti. Mūlacchedavasenāti mūlassa chindanavasena, parasantakabhāvato mocetvā attano santakaṃ katvāti vuttaṃ hoti. Evañhi aññātakaappavāritaṭṭhānato yācantassa aññātakaviññattiyā dukkaṭaṃ. Tāvakālikaṃ pana vaṭṭatīti tāvakālikaṃ katvā yācituṃ vaṭṭati. Sakakammaṃ na yācitabbāti pāṇātipātasikkhāpadarakkhaṇatthaṃ vuttaṃ. ‘‘Hatthakammaṃ dethā’’ti aniyametvāpi na yācitabbā. Evaṃ yācitā hi te ‘‘sādhu, bhante’’ti bhikkhuṃ uyyojetvā migepi māretvā āhareyyuṃ. Niyametvā pana ‘‘vihāre kiñci kattabbaṃ atthi, tattha hatthakammaṃ dethā’’ti yācitabbā. ‘‘Kuṭi nāma ullittā vā hoti, avalittā vā ullittāvalittā vā’’ti (pārā. 345) padabhājane vuttattā ‘‘kuṭinti ullittādīsu aññatara’’nti vuttaṃ. Tattha uddhaṃ mukhaṃ littā ullittā. Anto limpantā hi evaṃ limpanti. Adho mukhaṃ littā avalittā. Bahi limpantā hi evaṃ limpanti. Tenāha ‘‘tattha ullittā nāmā’’tiādi. Piṭṭhasaṅghāṭoti dvārabāhā. ‘‘Sudhāya vā mattikāya vā’’ti etena ṭhapetvā ime dve lepe avaseso bhasmāgomayādibhedo alepoti dasseti.
यस्मा पन सञ्ञाचिकाय कुटिं करोन्तेनापि इध वुत्तनयेनेव पटिपज्जितब्बं, तस्मा ‘‘सयं वा करोन्तेन आणत्तिया वा कारापेन्तेना’’ति वुत्तं। एत्थ च ‘‘सयं वा करोन्तेना’’ति इमिना सामत्थियतो लब्भमानमत्थमाह, न तु पदत्थतो। ‘‘आणत्तिया वा कारापेन्तेना’’ति (पारा॰ अट्ठ॰ २.३४८-३४९) पन पदत्थतो। एवञ्च कत्वा यदि पन ‘‘करोन्तेन वा कारापेन्तेन वा’’ति वदेय्य, ब्यञ्जनं विलोमितं भवेय्य। न हि कारापेन्तो करोन्तो नाम होतीति एदिसी चोदना अनवकासाति दट्ठब्बं। नत्थि सामी पति एतिस्साति असामिका, तं असामिकं, अनिस्सरन्ति अत्थो। अनिस्सरता चेत्थ कारापनेनाति आह ‘‘कारेता दायकेन विरहित’’न्ति। उद्देसोति उद्दिसितब्बो।
Yasmā pana saññācikāya kuṭiṃ karontenāpi idha vuttanayeneva paṭipajjitabbaṃ, tasmā ‘‘sayaṃ vā karontena āṇattiyā vā kārāpentenā’’ti vuttaṃ. Ettha ca ‘‘sayaṃ vā karontenā’’ti iminā sāmatthiyato labbhamānamatthamāha, na tu padatthato. ‘‘Āṇattiyā vā kārāpentenā’’ti (pārā. aṭṭha. 2.348-349) pana padatthato. Evañca katvā yadi pana ‘‘karontena vā kārāpentena vā’’ti vadeyya, byañjanaṃ vilomitaṃ bhaveyya. Na hi kārāpento karonto nāma hotīti edisī codanā anavakāsāti daṭṭhabbaṃ. Natthi sāmī pati etissāti asāmikā, taṃ asāmikaṃ, anissaranti attho. Anissaratā cettha kārāpanenāti āha ‘‘kāretā dāyakena virahita’’nti. Uddesoti uddisitabbo.
तत्राति सामिस्मिं भुम्मवचनन्ति आह ‘‘तस्सा कुटिया’’ति। दीघसोति निस्सक्कवचनन्ति आह ‘‘दीघतो’’ति। बहिकुट्टेति कुट्टस्स बहि, थुसेन मिस्सको पिण्डो थुसपिण्डो, तस्स परियन्तो थुसपिण्डपरियन्तो, तेन, थुसमिस्सकमत्तिकापिण्डपरियन्तेनाति वुत्तं होति। थुसपिण्डस्सूपरि सेतकम्मं पन अब्बोहारिकं। अब्भन्तरे भवो अब्भन्तरिमो, तेन। यत्थाति यस्सं कुटियं। पमाणयुत्तोति पकतिविदत्थिया नवविदत्थिपमाणो। ‘‘तिरियं सत्तन्तरा’’ति (पारा॰ ३४८) उक्कंसतो पमाणस्स वुत्तत्ता ‘‘हेट्ठिमकोटिया चतुहत्थवित्थारा न होती’’ति वुत्तं।
Tatrāti sāmismiṃ bhummavacananti āha ‘‘tassā kuṭiyā’’ti. Dīghasoti nissakkavacananti āha ‘‘dīghato’’ti. Bahikuṭṭeti kuṭṭassa bahi, thusena missako piṇḍo thusapiṇḍo, tassa pariyanto thusapiṇḍapariyanto, tena, thusamissakamattikāpiṇḍapariyantenāti vuttaṃ hoti. Thusapiṇḍassūpari setakammaṃ pana abbohārikaṃ. Abbhantare bhavo abbhantarimo, tena. Yatthāti yassaṃ kuṭiyaṃ. Pamāṇayuttoti pakatividatthiyā navavidatthipamāṇo. ‘‘Tiriyaṃ sattantarā’’ti (pārā. 348) ukkaṃsato pamāṇassa vuttattā ‘‘heṭṭhimakoṭiyā catuhatthavitthārā na hotī’’ti vuttaṃ.
सोधेत्वाति समतलसीममण्डलसदिसं कत्वा। पदभाजने वुत्तनयेन सङ्घं तिक्खत्तुं याचित्वाति ‘‘सङ्घं उपसङ्कमित्वा एकंसं उत्तरासङ्गं करित्वा वुड्ढानं भिक्खूनं पादे वन्दित्वा उक्कुटिकं निसीदित्वा अञ्जलिं पग्गहेत्वा एवमस्स वचनीयो ‘अहं, भन्ते, सञ्ञाचिकाय कुटिं कत्तुकामो असामिकं अत्तुद्देसं, सोहं, भन्ते, सङ्घं कुटिवत्थुओलोकनं याचामी’’’ति (पारा॰ ३४९) पदभाजने वुत्तनयेन तिक्खत्तुं याचित्वा। सङ्घेन वा सम्मताति पदभाजनियं (पारा॰ ३५०) वुत्तेन ञत्तिदुतियकम्मेन, अपलोकनकम्मवसेन वा सङ्घेन सम्मता। वत्थूति कुटिवत्थु। अनारम्भन्ति अनुपद्दवं। परितो कमति गच्छति एत्थाति परिक्कमनं, तेन सह वत्ततीति सपरिक्कमनं, सउपचारन्ति अत्थो। तेनाह ‘‘तेहि भिक्खूही’’तिआदि।
Sodhetvāti samatalasīmamaṇḍalasadisaṃ katvā. Padabhājane vuttanayena saṅghaṃ tikkhattuṃ yācitvāti ‘‘saṅghaṃ upasaṅkamitvā ekaṃsaṃ uttarāsaṅgaṃ karitvā vuḍḍhānaṃ bhikkhūnaṃ pāde vanditvā ukkuṭikaṃ nisīditvā añjaliṃ paggahetvā evamassa vacanīyo ‘ahaṃ, bhante, saññācikāya kuṭiṃ kattukāmo asāmikaṃ attuddesaṃ, sohaṃ, bhante, saṅghaṃ kuṭivatthuolokanaṃ yācāmī’’’ti (pārā. 349) padabhājane vuttanayena tikkhattuṃ yācitvā. Saṅghena vā sammatāti padabhājaniyaṃ (pārā. 350) vuttena ñattidutiyakammena, apalokanakammavasena vā saṅghena sammatā. Vatthūti kuṭivatthu. Anārambhanti anupaddavaṃ. Parito kamati gacchati etthāti parikkamanaṃ, tena saha vattatīti saparikkamanaṃ, saupacāranti attho. Tenāha ‘‘tehi bhikkhūhī’’tiādi.
किपिल्लिकादीनन्ति एत्थ किपिल्लिका (पारा॰ अट्ठ॰ २.३५३) नाम रत्तकाळपिङ्गलादिभेदा या काचि, ता आदि येसं तानि किपिल्लिकादीनि, तेसं। आदिसद्देन उपचिकादीनं सङ्गहणं। आसयोति निबद्धवसनट्ठानं, सो आदि येसं ते आसयादयो, तेहि। आदिसद्देन चेत्थ निस्सितस्स गहणं। सोळसहि उपद्दवेहीति ‘‘किपिल्लिकानं वा आसयो होति, उपचिकानं वा उन्दूरानं वा अहीनं वा विच्छिकानं वा सतपदीनं वा हत्थीनं वा अस्सानं वा सीहानं वा ब्यग्घानं वा दीपीनं वा अच्छानं वा तरच्छानं वा येसं केसञ्चि तिरच्छानगतानं पाणानं वा आसयो होति, पुब्बण्णनिस्सितं वा होति, अपरण्णअब्भाघातआघातनसुसानउय्यानराजवत्थुहत्थिसालाअस्ससालाबन्धनागारपानागारसूनरच्छाचच्चरसभासंसरणनिस्सितं वा होती’’ति (पारा॰ ३५३) एवं वुत्तेहि सोळसहि उपद्दवेहि। तत्थ च अब्भाघातं (पारा॰ अट्ठ॰ २.३५३) नाम कारणाघरं। आघातनं नाम धम्मगन्धिका। सुसानन्ति महासुसानं। संसरणं नाम अनिब्बिज्झगमनीयो गतपच्चागतमग्गो।
Kipillikādīnanti ettha kipillikā (pārā. aṭṭha. 2.353) nāma rattakāḷapiṅgalādibhedā yā kāci, tā ādi yesaṃ tāni kipillikādīni, tesaṃ. Ādisaddena upacikādīnaṃ saṅgahaṇaṃ. Āsayoti nibaddhavasanaṭṭhānaṃ, so ādi yesaṃ te āsayādayo, tehi. Ādisaddena cettha nissitassa gahaṇaṃ. Soḷasahi upaddavehīti ‘‘kipillikānaṃ vā āsayo hoti, upacikānaṃ vā undūrānaṃ vā ahīnaṃ vā vicchikānaṃ vā satapadīnaṃ vā hatthīnaṃ vā assānaṃ vā sīhānaṃ vā byagghānaṃ vā dīpīnaṃ vā acchānaṃ vā taracchānaṃ vā yesaṃ kesañci tiracchānagatānaṃ pāṇānaṃ vā āsayo hoti, pubbaṇṇanissitaṃ vā hoti, aparaṇṇaabbhāghātaāghātanasusānauyyānarājavatthuhatthisālāassasālābandhanāgārapānāgārasūnaracchācaccarasabhāsaṃsaraṇanissitaṃ vā hotī’’ti (pārā. 353) evaṃ vuttehi soḷasahi upaddavehi. Tattha ca abbhāghātaṃ (pārā. aṭṭha. 2.353) nāma kāraṇāgharaṃ. Āghātanaṃ nāma dhammagandhikā. Susānanti mahāsusānaṃ. Saṃsaraṇaṃ nāma anibbijjhagamanīyo gatapaccāgatamaggo.
आविज्झितुं सक्कुणेय्यतायाति छिन्नतटादीनमभावतो अनुपरियायितुं सक्कुणेय्यताय। तेन भिक्खुनाति कुटिकारकेन भिक्खुना। याचितेहीति ‘‘एकंसं उत्तरासङ्गं करित्वा वुड्ढानं भिक्खूनं पादे वन्दित्वा उक्कुटिकं निसीदित्वा अञ्जलिं पग्गहेत्वा एवमस्स वचनीयो ‘अहं, भन्ते, सञ्ञाचिकाय कुटिं कत्तुकामो असामिकं अत्तुद्देसं, सोहं, भन्ते, सङ्घं कुटिवत्थुदेसनं याचामी’’’ति (पारा॰ ३५१) तिक्खत्तुं याचितेहि। ञत्तिदुतियेन कम्मेनाति –
Āvijjhituṃ sakkuṇeyyatāyāti chinnataṭādīnamabhāvato anupariyāyituṃ sakkuṇeyyatāya. Tena bhikkhunāti kuṭikārakena bhikkhunā. Yācitehīti ‘‘ekaṃsaṃ uttarāsaṅgaṃ karitvā vuḍḍhānaṃ bhikkhūnaṃ pāde vanditvā ukkuṭikaṃ nisīditvā añjaliṃ paggahetvā evamassa vacanīyo ‘ahaṃ, bhante, saññācikāya kuṭiṃ kattukāmo asāmikaṃ attuddesaṃ, sohaṃ, bhante, saṅghaṃ kuṭivatthudesanaṃ yācāmī’’’ti (pārā. 351) tikkhattuṃ yācitehi. Ñattidutiyena kammenāti –
‘‘सुणातु मे, भन्ते, सङ्घो, अयं इत्थन्नामो भिक्खु सञ्ञाचिकाय कुटिं कत्तुकामो असामिकं अत्तुद्देसं, सो सङ्घं कुटिवत्थुदेसनं याचति। यदि सङ्घस्स पत्तकल्लं, सङ्घो इत्थन्नामस्स भिक्खुनो कुटिवत्थुं देसेय्य। एसा ञत्ति। सुणातु मे, भन्ते, सङ्घो, अयं इत्थन्नामो भिक्खु सञ्ञाचिकाय कुटिं कत्तुकामो असामिकं अत्तुद्देसं, सो सङ्घं कुटिवत्थुदेसनं याचति। सङ्घो इत्थन्नामस्स भिक्खुनो कुटिवत्थुं देसेति, यस्सायस्मतो खमति इत्थन्नामस्स भिक्खुनो कुटिवत्थुस्स देसना, सो तुण्हस्स। यस्स नक्खमति, सो भासेय्य। देसितं सङ्घेन इत्थन्नामस्स भिक्खुनो कुटिवत्थु, खमति सङ्घस्स, तस्मा तुण्ही, एवमेतं धारयामी’’ति –
‘‘Suṇātu me, bhante, saṅgho, ayaṃ itthannāmo bhikkhu saññācikāya kuṭiṃ kattukāmo asāmikaṃ attuddesaṃ, so saṅghaṃ kuṭivatthudesanaṃ yācati. Yadi saṅghassa pattakallaṃ, saṅgho itthannāmassa bhikkhuno kuṭivatthuṃ deseyya. Esā ñatti. Suṇātu me, bhante, saṅgho, ayaṃ itthannāmo bhikkhu saññācikāya kuṭiṃ kattukāmo asāmikaṃ attuddesaṃ, so saṅghaṃ kuṭivatthudesanaṃ yācati. Saṅgho itthannāmassa bhikkhuno kuṭivatthuṃ deseti, yassāyasmato khamati itthannāmassa bhikkhuno kuṭivatthussa desanā, so tuṇhassa. Yassa nakkhamati, so bhāseyya. Desitaṃ saṅghena itthannāmassa bhikkhuno kuṭivatthu, khamati saṅghassa, tasmā tuṇhī, evametaṃ dhārayāmī’’ti –
एवं पदभाजने वुत्तेन ञत्तिदुतियेन कम्मेन। आळविका नाम आळविरट्ठे जाता दारका, ते पब्बजितकालेपि ‘‘आळविका’’त्वेव पञ्ञायिंसु। ते सन्धाय वुत्तं आळविके भिक्खू’’ति। लेपे घटितेति (पारा॰ अट्ठ॰ २.३५३) अन्तोलेपे वा अन्तोलेपेन सद्धिं भित्तिञ्च छदनञ्च एकाबद्धं कत्वा घटिते, बहिलेपे वा बहिलेपेन सद्धिं घटिते। द्वे च दुक्कटानि सारम्भअपरिक्कमनवसेन। उभयविपन्नाति उभयेहि देसनापमाणेहि विपन्ना विरहिता उभयविपन्ना, अदेसितवत्थुका पमाणातिक्कन्ताति अत्थो। तस्मिन्ति द्वारबन्धे वा वातपाने वा। लेपो न घटियतीति पुब्बे दिन्नलेपो द्वारबन्धेन वा वातपानेन वा सद्धिं न घटियति, एकाबद्धं हुत्वा न तिट्ठतीति वुत्तं होति। तन्ति द्वारबन्धं वा वातपानं वा परामसति। पठममेवाति लेपकिच्चस्स निट्ठितत्ता द्वारबन्धवातपानानं ठपनतो पुब्बेयेव, लेपस्स निट्ठितक्खणेयेवाति अधिप्पायो। ‘‘भिक्खु कुटिं करोति देसितवत्थुकं पमाणिकं सारम्भं सपरिक्कमनं, आपत्ति दुक्कटस्स। भिक्खु कुटिं करोति देसितवत्थुकं पमाणिकं अनारम्भं अपरिक्कमनं, आपत्ति दुक्कटस्सा’’ति (पारा॰ ३५५) पदभाजनियं वुत्तत्ता ‘‘केवलं सारम्भाया’’तिआदि वुत्तं। विप्पकतन्ति अनिट्ठितं। अञ्ञस्स ददतो चाति अञ्ञस्स पुग्गलस्स वा सङ्घस्स वा ददतो च। गुहा नाम इट्ठकगुहा वा सिलागुहा वा दारुगुहा वा भूमिगुहा वा। तिणकुटि नाम सत्तभूमिकोपि पासादो तिणच्छदनो ‘‘तिणकुटिका’’ति वुच्चति। अञ्ञस्साति आचरियस्स वा उपज्झायस्स वा सङ्घस्स वा। वासागारं ठपेत्वाति (पारा॰ अट्ठ॰ २.३६४) अत्तनो वसनत्थाय वासागारं ठपेत्वा। उपोसथागारादीसूति एत्थ आदिसद्देन जन्ताघरभोजनसालाअग्गिसालानं गहणं। हेट्ठिमपमाणसम्भवोति चतुहत्थवित्थिण्णता। अदेसापेत्वा करोतोति वत्थुं अदेसापेत्वा पमाणातिक्कन्तं, पमाणयुत्तं वा करोतो। एत्थ च वत्थुनो अदेसापनं अकिरिया। कुटिकरणं किरिया।
Evaṃ padabhājane vuttena ñattidutiyena kammena. Āḷavikā nāma āḷaviraṭṭhe jātā dārakā, te pabbajitakālepi ‘‘āḷavikā’’tveva paññāyiṃsu. Te sandhāya vuttaṃ āḷavike bhikkhū’’ti. Lepe ghaṭiteti (pārā. aṭṭha. 2.353) antolepe vā antolepena saddhiṃ bhittiñca chadanañca ekābaddhaṃ katvā ghaṭite, bahilepe vā bahilepena saddhiṃ ghaṭite. Dve ca dukkaṭāni sārambhaaparikkamanavasena. Ubhayavipannāti ubhayehi desanāpamāṇehi vipannā virahitā ubhayavipannā, adesitavatthukā pamāṇātikkantāti attho. Tasminti dvārabandhe vā vātapāne vā. Lepo na ghaṭiyatīti pubbe dinnalepo dvārabandhena vā vātapānena vā saddhiṃ na ghaṭiyati, ekābaddhaṃ hutvā na tiṭṭhatīti vuttaṃ hoti. Tanti dvārabandhaṃ vā vātapānaṃ vā parāmasati. Paṭhamamevāti lepakiccassa niṭṭhitattā dvārabandhavātapānānaṃ ṭhapanato pubbeyeva, lepassa niṭṭhitakkhaṇeyevāti adhippāyo. ‘‘Bhikkhu kuṭiṃ karoti desitavatthukaṃ pamāṇikaṃ sārambhaṃ saparikkamanaṃ, āpatti dukkaṭassa. Bhikkhu kuṭiṃ karoti desitavatthukaṃ pamāṇikaṃ anārambhaṃ aparikkamanaṃ, āpatti dukkaṭassā’’ti (pārā. 355) padabhājaniyaṃ vuttattā ‘‘kevalaṃ sārambhāyā’’tiādi vuttaṃ. Vippakatanti aniṭṭhitaṃ. Aññassa dadato cāti aññassa puggalassa vā saṅghassa vā dadato ca. Guhā nāma iṭṭhakaguhā vā silāguhā vā dāruguhā vā bhūmiguhā vā. Tiṇakuṭi nāma sattabhūmikopi pāsādo tiṇacchadano ‘‘tiṇakuṭikā’’ti vuccati. Aññassāti ācariyassa vā upajjhāyassa vā saṅghassa vā. Vāsāgāraṃ ṭhapetvāti (pārā. aṭṭha. 2.364) attano vasanatthāya vāsāgāraṃ ṭhapetvā. Uposathāgārādīsūti ettha ādisaddena jantāgharabhojanasālāaggisālānaṃ gahaṇaṃ. Heṭṭhimapamāṇasambhavoti catuhatthavitthiṇṇatā. Adesāpetvā karototi vatthuṃ adesāpetvā pamāṇātikkantaṃ, pamāṇayuttaṃ vā karoto. Ettha ca vatthuno adesāpanaṃ akiriyā. Kuṭikaraṇaṃ kiriyā.
कुटिकारसिक्खापदवण्णना निट्ठिता।
Kuṭikārasikkhāpadavaṇṇanā niṭṭhitā.
