Library / Tipiṭaka / තිපිටක • Tipiṭaka / ජාතක-අට්‌ඨකථා • Jātaka-aṭṭhakathā

    [433] 7. ලොමසකස්‌සපජාතකවණ්‌ණනා

    [433] 7. Lomasakassapajātakavaṇṇanā

    අස්‌ස ඉන්‌දසමො රාජාති ඉදං සත්‌ථා ජෙතවනෙ විහරන්‌තො එකං උක්‌කණ්‌ඨිතභික්‌ඛුං ආරබ්‌භ කථෙසි. තඤ්‌හි භික්‌ඛුං සත්‌ථා ‘‘සච්‌චං කිර ත්‌වං භික්‌ඛු උක්‌කණ්‌ඨිතොසී’’ති පුච්‌ඡිත්‌වා ‘‘සච්‌ච’’න්‌ති වුත්‌තෙ ‘‘භික්‌ඛු සිනෙරුකම්‌පනවාතො කිං පුරාණපණ්‌ණානි න කම්‌පෙස්‌සති, යසසමඞ්‌ගිනොපි සප්‌පුරිසා ආයසක්‍යං පාපුණන්‌ති, කිලෙසා නාමෙතෙ පරිසුද්‌ධසත්‌තෙපි සංකිලිට්‌ඨෙ කරොන්‌ති, පගෙව තාදිස’’න්‌ති වත්‌වා තෙන යාචිතො අතීතං ආහරි.

    Assa indasamo rājāti idaṃ satthā jetavane viharanto ekaṃ ukkaṇṭhitabhikkhuṃ ārabbha kathesi. Tañhi bhikkhuṃ satthā ‘‘saccaṃ kira tvaṃ bhikkhu ukkaṇṭhitosī’’ti pucchitvā ‘‘sacca’’nti vutte ‘‘bhikkhu sinerukampanavāto kiṃ purāṇapaṇṇāni na kampessati, yasasamaṅginopi sappurisā āyasakyaṃ pāpuṇanti, kilesā nāmete parisuddhasattepi saṃkiliṭṭhe karonti, pageva tādisa’’nti vatvā tena yācito atītaṃ āhari.

    අතීතෙ බාරාණසියං බ්‍රහ්‌මදත්‌තෙ රජ්‌ජං කාරෙන්‌තෙ බ්‍රහ්‌මදත්‌තස්‌ස පුත්‌තො බ්‍රහ්‌මදත්‌තකුමාරො නාම පුරොහිතපුත්‌තො ච කස්‌සපො නාම ද්‌වෙ සහායකා හුත්‌වා එකාචරියකුලෙ සබ්‌බසිප්‌පානි උග්‌ගණ්‌හිංසු. අපරභාගෙ බ්‍රහ්‌මදත්‌තකුමාරො පිතු අච්‌චයෙන රජ්‌ජෙ පතිට්‌ඨාසි. කස්‌සපො චින්‌තෙසි ‘‘මය්‌හං සහායො රාජා ජාතො, ඉදානි මෙ මහන්‌තං ඉස්‌සරියං දස්‌සති, කිං මෙ ඉස්‌සරියෙන, අහං මාතාපිතරො ච රාජානඤ්‌ච ආපුච්‌ඡිත්‌වා පබ්‌බජිස්‌සාමී’’ති. සො රාජානඤ්‌ච මාතාපිතරො ච ආපුච්‌ඡිත්‌වා හිමවන්‌තං පවිසිත්‌වා ඉසිපබ්‌බජ්‌ජං පබ්‌බජිත්‌වා සත්‌තමෙ දිවසෙ අභිඤ්‌ඤා ච සමාපත්‌තියො ච නිබ්‌බත්‌තෙත්‌වා උඤ්‌ඡාචරියාය යාපෙන්‌තො විහාසි. පබ්‌බජිතං පන නං ‘‘ලොමසකස්‌සපො’’ති සඤ්‌ජානිංසු. සො පරමජිතින්‌ද්‍රියො ඝොරතපො තාපසො අහොසි. තස්‌ස තෙජෙන සක්‌කස්‌ස භවනං කම්‌පි. සක්‌කො ආවජ්‌ජෙන්‌තො තං දිස්‌වා චින්‌තෙසි ‘‘අයං තාපසො අතිවිය උග්‌ගතෙජො සක්‌කභාවාපි මං චාවෙය්‍ය, බාරාණසිරඤ්‌ඤා සද්‌ධිං එකතො හුත්‌වා තපමස්‌ස භින්‌දිස්‌සාමී’’ති. සො සක්‌කානුභාවෙන අඩ්‌ඪරත්‌තසමයෙ බාරාණසිරඤ්‌ඤො සිරිගබ්‌භං පවිසිත්‌වා සකලගබ්‌භං සරීරප්‌පභාය ඔභාසෙත්‌වා රඤ්‌ඤො සන්‌තිකෙ ආකාසෙ ඨිතො ‘‘උට්‌ඨෙහි, මහාරාජා’’ති රාජානං පබොධෙසි. ‘‘කොසි ත්‌ව’’න්‌ති වුත්‌තෙ ‘‘සක්‌කොහමස්‌මී’’ති ආහ. ‘‘කිමත්‌ථං ආගතොසී’’ති? ‘‘මහාරාජ, සකලජම්‌බුදීපෙ එකරජ්‌ජං ඉච්‌ඡසි, න ඉච්‌ඡසී’’ති? ‘‘කිස්‌ස න ඉච්‌ඡාමී’’ති? අථ නං සක්‌කො ‘‘තෙන හි ලොමසකස්‌සපං ආනෙත්‌වා පසුඝාතයඤ්‌ඤං යජාපෙහි, සක්‌කසමො අජරාමරො හුත්‌වා සකලජම්‌බුදීපෙ රජ්‌ජං කාරෙස්‌සසී’’ති වත්‌වා පඨමං ගාථමාහ –

    Atīte bārāṇasiyaṃ brahmadatte rajjaṃ kārente brahmadattassa putto brahmadattakumāro nāma purohitaputto ca kassapo nāma dve sahāyakā hutvā ekācariyakule sabbasippāni uggaṇhiṃsu. Aparabhāge brahmadattakumāro pitu accayena rajje patiṭṭhāsi. Kassapo cintesi ‘‘mayhaṃ sahāyo rājā jāto, idāni me mahantaṃ issariyaṃ dassati, kiṃ me issariyena, ahaṃ mātāpitaro ca rājānañca āpucchitvā pabbajissāmī’’ti. So rājānañca mātāpitaro ca āpucchitvā himavantaṃ pavisitvā isipabbajjaṃ pabbajitvā sattame divase abhiññā ca samāpattiyo ca nibbattetvā uñchācariyāya yāpento vihāsi. Pabbajitaṃ pana naṃ ‘‘lomasakassapo’’ti sañjāniṃsu. So paramajitindriyo ghoratapo tāpaso ahosi. Tassa tejena sakkassa bhavanaṃ kampi. Sakko āvajjento taṃ disvā cintesi ‘‘ayaṃ tāpaso ativiya uggatejo sakkabhāvāpi maṃ cāveyya, bārāṇasiraññā saddhiṃ ekato hutvā tapamassa bhindissāmī’’ti. So sakkānubhāvena aḍḍharattasamaye bārāṇasirañño sirigabbhaṃ pavisitvā sakalagabbhaṃ sarīrappabhāya obhāsetvā rañño santike ākāse ṭhito ‘‘uṭṭhehi, mahārājā’’ti rājānaṃ pabodhesi. ‘‘Kosi tva’’nti vutte ‘‘sakkohamasmī’’ti āha. ‘‘Kimatthaṃ āgatosī’’ti? ‘‘Mahārāja, sakalajambudīpe ekarajjaṃ icchasi, na icchasī’’ti? ‘‘Kissa na icchāmī’’ti? Atha naṃ sakko ‘‘tena hi lomasakassapaṃ ānetvā pasughātayaññaṃ yajāpehi, sakkasamo ajarāmaro hutvā sakalajambudīpe rajjaṃ kāressasī’’ti vatvā paṭhamaṃ gāthamāha –

    60.

    60.

    ‘‘අස්‌ස ඉන්‌දසමො රාජ, අච්‌චන්‌තං අජරාමරො;

    ‘‘Assa indasamo rāja, accantaṃ ajarāmaro;

    සචෙ ත්‌වං යඤ්‌ඤං යාජෙය්‍ය, ඉසිං ලොමසකස්‌සප’’න්‌ති.

    Sace tvaṃ yaññaṃ yājeyya, isiṃ lomasakassapa’’nti.

    තත්‌ථ අස්‌සාති භවිස්‌සසි. යාජෙය්‍යාති සචෙ ත්‌වං අරඤ්‌ඤායතනතො ඉසිං ලොමසකස්‌සපං ආනෙත්‌වා යඤ්‌ඤං යජෙය්‍යාසීති.

    Tattha assāti bhavissasi. Yājeyyāti sace tvaṃ araññāyatanato isiṃ lomasakassapaṃ ānetvā yaññaṃ yajeyyāsīti.

    තස්‌ස වචනං සුත්‌වා රාජා ‘‘සාධූ’’ති සම්‌පටිච්‌ඡි. සක්‌කො ‘‘තෙන හි මා පපඤ්‌චං කරී’’ති වත්‌වා පක්‌කාමි. රාජා පුනදිවසෙ සෙය්‍යං නාම අමච්‌චං පක්‌කොසාපෙත්‌වා ‘‘සම්‌ම, මය්‌හං පියසහායකස්‌ස ලොමසකස්‌සපස්‌ස සන්‌තිකං ගන්‌ත්‌වා මම වචනෙන එවං වදෙහි ‘රාජා කිර තුම්‌හෙහි පසුඝාතයඤ්‌ඤං යජාපෙත්‌වා සකලජම්‌බුදීපෙ එකරාජා භවිස්‌සති, තුම්‌හාකම්‌පි යත්‌තකං පදෙසං ඉච්‌ඡථ, තත්‌තකං දස්‌සති, මයා සද්‌ධිං යඤ්‌ඤං යජිතුං ආගච්‌ඡථා’’’ති ආහ. සො ‘‘සාධු, දෙවා’’ති තාපසස්‌ස වසනොකාසජානනත්‌ථං නගරෙ භෙරිං චරාපෙත්‌වා එකෙන වනචරකෙන ‘‘අහං ජානාමී’’ති වුත්‌තෙ තං පුරතො කත්‌වා මහන්‌තෙන පරිවාරෙන තත්‌ථ ගන්‌ත්‌වා ඉසිං වන්‌දිත්‌වා එකමන්‌තං නිසින්‌නො තං සාසනං ආරොචෙසි. අථ නං සො ‘‘සෙය්‍ය කිං නාමෙතං කථෙසී’’ති වත්‌වා පටික්‌ඛිපන්‌තො චතස්‌සො ගාථා අභාසි –

    Tassa vacanaṃ sutvā rājā ‘‘sādhū’’ti sampaṭicchi. Sakko ‘‘tena hi mā papañcaṃ karī’’ti vatvā pakkāmi. Rājā punadivase seyyaṃ nāma amaccaṃ pakkosāpetvā ‘‘samma, mayhaṃ piyasahāyakassa lomasakassapassa santikaṃ gantvā mama vacanena evaṃ vadehi ‘rājā kira tumhehi pasughātayaññaṃ yajāpetvā sakalajambudīpe ekarājā bhavissati, tumhākampi yattakaṃ padesaṃ icchatha, tattakaṃ dassati, mayā saddhiṃ yaññaṃ yajituṃ āgacchathā’’’ti āha. So ‘‘sādhu, devā’’ti tāpasassa vasanokāsajānanatthaṃ nagare bheriṃ carāpetvā ekena vanacarakena ‘‘ahaṃ jānāmī’’ti vutte taṃ purato katvā mahantena parivārena tattha gantvā isiṃ vanditvā ekamantaṃ nisinno taṃ sāsanaṃ ārocesi. Atha naṃ so ‘‘seyya kiṃ nāmetaṃ kathesī’’ti vatvā paṭikkhipanto catasso gāthā abhāsi –

    61.

    61.

    ‘‘සසමුද්‌දපරියායං, මහිං සාගරකුණ්‌ඩලං;

    ‘‘Sasamuddapariyāyaṃ, mahiṃ sāgarakuṇḍalaṃ;

    න ඉච්‌ඡෙ සහ නින්‌දාය, එවං සෙය්‍ය විජානහි.

    Na icche saha nindāya, evaṃ seyya vijānahi.

    62.

    62.

    ‘‘ධිරත්‌ථු තං යසලාභං, ධනලාභඤ්‌ච බ්‍රාහ්‌මණ;

    ‘‘Dhiratthu taṃ yasalābhaṃ, dhanalābhañca brāhmaṇa;

    යා වුත්‌ති විනිපාතෙන, අධම්‌මචරණෙන වා.

    Yā vutti vinipātena, adhammacaraṇena vā.

    63.

    63.

    ‘‘අපි චෙ පත්‌තමාදාය, අනගාරො පරිබ්‌බජෙ;

    ‘‘Api ce pattamādāya, anagāro paribbaje;

    සායෙව ජීවිකා සෙය්‍යො, යා චාධම්‌මෙන එසනා.

    Sāyeva jīvikā seyyo, yā cādhammena esanā.

    64.

    64.

    ‘‘අපි චෙ පත්‌තමාදාය, අනගාරො පරිබ්‌බජෙ;

    ‘‘Api ce pattamādāya, anagāro paribbaje;

    අඤ්‌ඤං අහිංසයං ලොකෙ, අපි රජ්‌ජෙන තං වර’’න්‌ති.

    Aññaṃ ahiṃsayaṃ loke, api rajjena taṃ vara’’nti.

    තත්‌ථ සසමුද්‌දපරියායන්‌ති සසමුද්‌දපරික්‌ඛෙපං. සාගරකුණ්‌ඩලන්‌ති චත්‌තාරො දීපෙ පරික්‌ඛිපිත්‌වා ඨිතසාගරෙහි කණ්‌ණවලියා ඨපිතකුණ්‌ඩලෙහි විය සමන්‌නාගතං. සහ නින්‌දායාති ‘‘ඉමිනා පසුඝාතකම්‌මං කත’’න්‌ති ඉමාය නින්‌දාය සහ චක්‌කවාළපරියන්‌තං මහාපථවිං න ඉච්‌ඡාමීති වදති. යා වුත්‌ති විනිපාතෙනාති නරකෙ විනිපාතකම්‌මෙන යා ච ජීවිතවුත්‌ති හොති, තං ධිරත්‌ථු, ගරහාමි තං වුත්‌තින්‌ති දීපෙති. සායෙව ජීවිකාති පබ්‌බජිතස්‌ස මත්‌තිකාපත්‌තං ආදාය පරඝරානි උපසඞ්‌කමිත්‌වා ආහාරපරියෙසනජීවිකාව යසධනලාභතො සතගුණෙන සහස්‌සගුණෙන වරතරාති අත්‌ථො අපි රජ්‌ජෙන තං වරන්‌ති තං අනගාරස්‌ස සතො අඤ්‌ඤං අවිහිංසන්‌තස්‌ස පරිබ්‌බජනං සකලජම්‌බුදීපරජ්‌ජෙනපි වරන්‌ති අත්‌ථො.

    Tattha sasamuddapariyāyanti sasamuddaparikkhepaṃ. Sāgarakuṇḍalanti cattāro dīpe parikkhipitvā ṭhitasāgarehi kaṇṇavaliyā ṭhapitakuṇḍalehi viya samannāgataṃ. Saha nindāyāti ‘‘iminā pasughātakammaṃ kata’’nti imāya nindāya saha cakkavāḷapariyantaṃ mahāpathaviṃ na icchāmīti vadati. Yā vutti vinipātenāti narake vinipātakammena yā ca jīvitavutti hoti, taṃ dhiratthu, garahāmi taṃ vuttinti dīpeti. Sāyeva jīvikāti pabbajitassa mattikāpattaṃ ādāya paragharāni upasaṅkamitvā āhārapariyesanajīvikāva yasadhanalābhato sataguṇena sahassaguṇena varatarāti attho api rajjena taṃ varanti taṃ anagārassa sato aññaṃ avihiṃsantassa paribbajanaṃ sakalajambudīparajjenapi varanti attho.

    අමච්‌චො තස්‌ස කථං සුත්‌වා ගන්‌ත්‌වා රඤ්‌ඤො ආරොචෙසි. තං සුත්‌වා රාජා ‘‘අනාගච්‌ඡන්‌තෙ කිං සක්‌කා කාතු’’න්‌ති තුණ්‌හී අහොසි. පුන සක්‌කො අඩ්‌ඪරත්‌තසමයෙ ආගන්‌ත්‌වා ආකාසෙ ඨත්‌වා ‘‘කිං, මහාරාජ, ලොමසකස්‌සපං ආනෙත්‌වා යඤ්‌ඤං න යජාපෙසී’’ති ආහ. ‘‘මයා පෙසිතොපි නාගච්‌ඡතී’’ති. ‘‘තෙන හි, මහාරාජ, අත්‌තනො ධීතරං චන්‌දවතිං කුමාරිකං අලඞ්‌කරිත්‌වා සෙය්‍යං තථෙව පෙසෙත්‌වා ‘සචෙ කිර ආගන්‌ත්‌වා යඤ්‌ඤං යජිස්‌සසි, රාජා තෙ ඉමං කුමාරිකං දස්‌සතී’ති වදාපෙහි, අද්‌ධා සො කුමාරිකාය පටිබද්‌ධචිත්‌තො හුත්‌වා ආගච්‌ඡිස්‌සතී’’ති. රාජා ‘‘සාධූ’’ති සම්‌පටිච්‌ඡිත්‌වා පුනදිවසෙ සෙය්‍යස්‌ස හත්‌ථෙ ධීතරං අදාසි. සො රාජධීතරං ගහෙත්‌වා තත්‌ථ ගන්‌ත්‌වා ඉසිං වන්‌දිත්‌වා පටිසන්‌ථාරං කත්‌වා දෙවච්‌ඡරපටිභාගං රාජධීතරං තස්‌ස දස්‌සෙත්‌වා එකමන්‌තං අට්‌ඨාසි. අථ ඉසි ඉන්‌ද්‍රියානි භින්‌දිත්‌වා තං ඔලොකෙසි, සහ ඔලොකනෙනෙව පටිබද්‌ධචිත්‌තො හුත්‌වා ඣානා පරිහායි. අමච්‌චො තස්‌ස පටිබද්‌ධචිත්‌තභාවං ඤත්‌වා ‘‘භන්‌තෙ, සචෙ කිර යඤ්‌ඤං යජිස්‌සථ, රාජා තෙ ඉමං දාරිකං පාදපරිචාරිකං කත්‌වා දස්‌සතී’’ති ආහ. සො කිලෙසවසෙන කම්‌පන්‌තො ‘‘ඉමං කිර මෙ දස්‌සතී’’ති ආහ. ‘‘ආම, යඤ්‌ඤං යජන්‌තස්‌ස තෙ දස්‌සතී’’ති. සො ‘‘සාධු ඉමං ලභන්‌තො යජිස්‌සාමී’’ති වත්‌වා තං ගහෙත්‌වා සහෙව ජටාහි අලඞ්‌කතරථං අභිරුය්‌හ බාරාණසිං අගමාසි. රාජාපි ‘‘ආගච්‌ඡති කිරා’’ති සුත්‌වා යඤ්‌ඤාවාටෙ කම්‌මං පට්‌ඨපෙසි. අථ නං ආගතං දිස්‌වා ‘‘ස්‌වෙ යඤ්‌ඤං යජාහි, අහං ඉන්‌දසමො භවිස්‌සාමි, යඤ්‌ඤපරියොසානෙ තෙ ධීතරං දස්‌සාමී’’ති ආහ. කස්‌සපො ‘‘සාධූ’’ති සම්‌පටිච්‌ඡි. අථ නං රාජා පුනදිවසෙ තං ආදාය චන්‌දවතියා සද්‌ධිංයෙව යඤ්‌ඤාවාටං ගතො. තත්‌ථ හත්‌ථිඅස්‌සඋසභාදිසබ්‌බචතුප්‌පදා පටිපාටියා ඨපිතාව අහෙසුං. කස්‌සපො තෙ සබ්‌බෙ හනිත්‌වාව ඝාතෙත්‌වා යඤ්‌ඤං යජිතුං ආරභි. අථ නං තත්‌ථ සන්‌නිපතිතො මහාජනො දිස්‌වා ‘‘ඉදං තෙ ලොමසකස්‌සප අයුත්‌තං අප්‌පතිරූපං, කිං නාමෙතං කරොසී’’ති වත්‌වා පරිදෙවන්‌තො ද්‌වෙ ගාථා අභාසි –

    Amacco tassa kathaṃ sutvā gantvā rañño ārocesi. Taṃ sutvā rājā ‘‘anāgacchante kiṃ sakkā kātu’’nti tuṇhī ahosi. Puna sakko aḍḍharattasamaye āgantvā ākāse ṭhatvā ‘‘kiṃ, mahārāja, lomasakassapaṃ ānetvā yaññaṃ na yajāpesī’’ti āha. ‘‘Mayā pesitopi nāgacchatī’’ti. ‘‘Tena hi, mahārāja, attano dhītaraṃ candavatiṃ kumārikaṃ alaṅkaritvā seyyaṃ tatheva pesetvā ‘sace kira āgantvā yaññaṃ yajissasi, rājā te imaṃ kumārikaṃ dassatī’ti vadāpehi, addhā so kumārikāya paṭibaddhacitto hutvā āgacchissatī’’ti. Rājā ‘‘sādhū’’ti sampaṭicchitvā punadivase seyyassa hatthe dhītaraṃ adāsi. So rājadhītaraṃ gahetvā tattha gantvā isiṃ vanditvā paṭisanthāraṃ katvā devaccharapaṭibhāgaṃ rājadhītaraṃ tassa dassetvā ekamantaṃ aṭṭhāsi. Atha isi indriyāni bhinditvā taṃ olokesi, saha olokaneneva paṭibaddhacitto hutvā jhānā parihāyi. Amacco tassa paṭibaddhacittabhāvaṃ ñatvā ‘‘bhante, sace kira yaññaṃ yajissatha, rājā te imaṃ dārikaṃ pādaparicārikaṃ katvā dassatī’’ti āha. So kilesavasena kampanto ‘‘imaṃ kira me dassatī’’ti āha. ‘‘Āma, yaññaṃ yajantassa te dassatī’’ti. So ‘‘sādhu imaṃ labhanto yajissāmī’’ti vatvā taṃ gahetvā saheva jaṭāhi alaṅkatarathaṃ abhiruyha bārāṇasiṃ agamāsi. Rājāpi ‘‘āgacchati kirā’’ti sutvā yaññāvāṭe kammaṃ paṭṭhapesi. Atha naṃ āgataṃ disvā ‘‘sve yaññaṃ yajāhi, ahaṃ indasamo bhavissāmi, yaññapariyosāne te dhītaraṃ dassāmī’’ti āha. Kassapo ‘‘sādhū’’ti sampaṭicchi. Atha naṃ rājā punadivase taṃ ādāya candavatiyā saddhiṃyeva yaññāvāṭaṃ gato. Tattha hatthiassausabhādisabbacatuppadā paṭipāṭiyā ṭhapitāva ahesuṃ. Kassapo te sabbe hanitvāva ghātetvā yaññaṃ yajituṃ ārabhi. Atha naṃ tattha sannipatito mahājano disvā ‘‘idaṃ te lomasakassapa ayuttaṃ appatirūpaṃ, kiṃ nāmetaṃ karosī’’ti vatvā paridevanto dve gāthā abhāsi –

    65.

    65.

    ‘‘බලං චන්‌දො බලං සුරියො, බලං සමණබ්‍රාහ්‌මණා;

    ‘‘Balaṃ cando balaṃ suriyo, balaṃ samaṇabrāhmaṇā;

    බලං වෙලා සමුද්‌දස්‌ස, බලාතිබලමිත්‌ථියො.

    Balaṃ velā samuddassa, balātibalamitthiyo.

    66.

    66.

    ‘‘යථා උග්‌ගතපං සන්‌තං, ඉසිං ලොමසකස්‌සපං;

    ‘‘Yathā uggatapaṃ santaṃ, isiṃ lomasakassapaṃ;

    පිතු අත්‌ථා චන්‌දවතී, වාජපෙය්‍යං අයාජයී’’ති.

    Pitu atthā candavatī, vājapeyyaṃ ayājayī’’ti.

    තත්‌ථ බලං චන්‌දො බලං සුරියොති මහන්‌ධකාරවිධමනෙ අඤ්‌ඤං බලං නාම නත්‌ථි, චන්‌දිමසූරියාවෙත්‌ථ බලවන්‌තොති අත්‌ථො. සමණබ්‍රාහ්‌මණාති ඉට්‌ඨානිට්‌ඨවිසයවෙගසහනෙ ඛන්‌තිබලඤාණබලෙන සමන්‌නාගතා සමිතපාපබාහිතපාපා සමණබ්‍රාහ්‌මණා. බලං වෙලා සමුද්‌දස්‌සාති මහාසමුද්‌දස්‌ස උත්‌තරිතුං අදත්‌වා උදකං ආවරිත්‌වා විනාසෙතුං සමත්‌ථතාය වෙලා බලං නාම. බලාතිබලමිත්‌ථියොති ඉත්‌ථියො පන විසදඤාණෙපි අවීතරාගෙ අත්‌තනො වසං ආනෙත්‌වා විනාසෙතුං සමත්‌ථතාය තෙහි සබ්‌බෙහි බලෙහිපි අතිබලා නාම, සබ්‌බබලෙහි ඉත්‌ථිබලමෙව මහන්‌තන්‌ති අත්‌ථො. යථාති යස්‌මා. පිතු අත්‌ථාති පිතු වුඩ්‌ඪිඅත්‌ථාය. ඉදං වුත්‌තං හොති – යස්‌මා ඉමං උග්‌ගතපං සමානං සීලාදිගුණානං එසිතත්‌තා ඉසිං අයං චන්‌දවතී නිස්‌සීලං කත්‌වා පිතු වුඩ්‌ඪිඅත්‌ථාය වාජපෙය්‍යං යඤ්‌ඤං යාජෙති, තස්‌මා ජානිතබ්‌බමෙතං ‘‘බලාතිබලමිත්‌ථියො’’ති.

    Tattha balaṃ cando balaṃ suriyoti mahandhakāravidhamane aññaṃ balaṃ nāma natthi, candimasūriyāvettha balavantoti attho. Samaṇabrāhmaṇāti iṭṭhāniṭṭhavisayavegasahane khantibalañāṇabalena samannāgatā samitapāpabāhitapāpā samaṇabrāhmaṇā. Balaṃ velā samuddassāti mahāsamuddassa uttarituṃ adatvā udakaṃ āvaritvā vināsetuṃ samatthatāya velā balaṃ nāma. Balātibalamitthiyoti itthiyo pana visadañāṇepi avītarāge attano vasaṃ ānetvā vināsetuṃ samatthatāya tehi sabbehi balehipi atibalā nāma, sabbabalehi itthibalameva mahantanti attho. Yathāti yasmā. Pitu atthāti pitu vuḍḍhiatthāya. Idaṃ vuttaṃ hoti – yasmā imaṃ uggatapaṃ samānaṃ sīlādiguṇānaṃ esitattā isiṃ ayaṃ candavatī nissīlaṃ katvā pitu vuḍḍhiatthāya vājapeyyaṃ yaññaṃ yājeti, tasmā jānitabbametaṃ ‘‘balātibalamitthiyo’’ti.

    තස්‌මිං සමයෙ කස්‌සපො යඤ්‌ඤං යජනත්‌ථාය ‘‘මඞ්‌ගලහත්‌ථිං ගීවායං පහරිස්‌සාමී’’ති ඛග්‌ගරතනං උක්‌ඛිපි. හත්‌ථී තං දිස්‌වා මරණභයතජ්‌ජිතො මහාරවං රවි. තස්‌ස රවං සුත්‌වා සෙසාපි හත්‌ථිඅස්‌සඋසභාදයො මරණභයතජ්‌ජිතා භයෙන විරවිංසු. මහාජනොපි විරවි. කස්‌සපො තං මහාවිරවං සුත්‌වා සංවෙගප්‌පත්‌තො හුත්‌වා අත්‌තනො ජටාදීනි ඔලොකෙසි. අථස්‌ස ජටාමස්‌සුකච්‌ඡලොමානි පාකටානි අහෙසුං. සො විප්‌පටිසාරී හුත්‌වා ‘‘අනනුරූපං වත මෙ පාපකම්‌මං කත’’න්‌ති සංවෙගං පකාසෙන්‌තො අට්‌ඨමං ගාථමාහ –

    Tasmiṃ samaye kassapo yaññaṃ yajanatthāya ‘‘maṅgalahatthiṃ gīvāyaṃ paharissāmī’’ti khaggaratanaṃ ukkhipi. Hatthī taṃ disvā maraṇabhayatajjito mahāravaṃ ravi. Tassa ravaṃ sutvā sesāpi hatthiassausabhādayo maraṇabhayatajjitā bhayena viraviṃsu. Mahājanopi viravi. Kassapo taṃ mahāviravaṃ sutvā saṃvegappatto hutvā attano jaṭādīni olokesi. Athassa jaṭāmassukacchalomāni pākaṭāni ahesuṃ. So vippaṭisārī hutvā ‘‘ananurūpaṃ vata me pāpakammaṃ kata’’nti saṃvegaṃ pakāsento aṭṭhamaṃ gāthamāha –

    67.

    67.

    ‘‘තං ලොභපකතං කම්‌මං, කටුකං කාමහෙතුකං;

    ‘‘Taṃ lobhapakataṃ kammaṃ, kaṭukaṃ kāmahetukaṃ;

    තස්‌ස මූලං ගවෙසිස්‌සං, ඡෙච්‌ඡං රාගං සබන්‌ධන’’න්‌ති.

    Tassa mūlaṃ gavesissaṃ, checchaṃ rāgaṃ sabandhana’’nti.

    තස්‌සත්‌ථො – මහාරාජ, යං එතං මයා චන්‌දවතියා ලොභං උප්‌පාදෙත්‌වා තෙන ලොභෙන පකතං කාමහෙතුකං පාපකං, තං කටුකං තිඛිණවිපාකං. තස්‌සාහං අයොනිසොමනසිකාරසඞ්‌ඛාතං මූලං ගවෙසිස්‌සං, අලං මෙ ඉමිනා ඛග්‌ගෙන, පඤ්‌ඤාඛග්‌ගං නීහරිත්‌වා සුභනිමිත්‌තබන්‌ධනෙන සද්‌ධිං සබන්‌ධනං රාගං ඡින්‌දිස්‌සාමීති.

    Tassattho – mahārāja, yaṃ etaṃ mayā candavatiyā lobhaṃ uppādetvā tena lobhena pakataṃ kāmahetukaṃ pāpakaṃ, taṃ kaṭukaṃ tikhiṇavipākaṃ. Tassāhaṃ ayonisomanasikārasaṅkhātaṃ mūlaṃ gavesissaṃ, alaṃ me iminā khaggena, paññākhaggaṃ nīharitvā subhanimittabandhanena saddhiṃ sabandhanaṃ rāgaṃ chindissāmīti.

    අථ නං රාජා ‘‘මා භායි සම්‌ම, ඉදානි තෙ චන්‌දවතිං කුමාරිඤ්‌ච රට්‌ඨඤ්‌ච සත්‌තරතනරාසිඤ්‌ච දස්‌සාමි, යජාහි යඤ්‌ඤ’’න්‌ති ආහ. තං සුත්‌වා කස්‌සපො ‘‘න මෙ, මහාරාජ, ඉමිනා කිලෙසෙන අත්‌ථො’’ති වත්‌වා ඔසානගාථමාහ –

    Atha naṃ rājā ‘‘mā bhāyi samma, idāni te candavatiṃ kumāriñca raṭṭhañca sattaratanarāsiñca dassāmi, yajāhi yañña’’nti āha. Taṃ sutvā kassapo ‘‘na me, mahārāja, iminā kilesena attho’’ti vatvā osānagāthamāha –

    68.

    68.

    ‘‘ධිරත්‌ථු කාමෙ සුබහූපි ලොකෙ, තපොව සෙය්‍යො කාමගුණෙහි රාජ;

    ‘‘Dhiratthu kāme subahūpi loke, tapova seyyo kāmaguṇehi rāja;

    තපො කරිස්‌සාමි පහාය කාමෙ, තවෙව රට්‌ඨං චන්‌දවතී ච හොතූ’’ති.

    Tapo karissāmi pahāya kāme, taveva raṭṭhaṃ candavatī ca hotū’’ti.

    තත්‌ථ සුබහූපීති අතිබහුකෙපි. තපො කරිස්‌සාමීති සීලසංයමතපමෙව කරිස්‌සාමි.

    Tattha subahūpīti atibahukepi. Tapo karissāmīti sīlasaṃyamatapameva karissāmi.

    සො එවං වත්‌වා කසිණං සමන්‌නාහරිත්‌වා නට්‌ඨං විසෙසං උප්‌පාදෙත්‌වා ආකාසෙ පල්‌ලඞ්‌කෙන නිසීදිත්‌වා රඤ්‌ඤො ධම්‌මං දෙසෙත්‌වා ‘‘අප්‌පමත්‌තො හොහී’’ති ඔවදිත්‌වා යඤ්‌ඤාවාටං විද්‌ධංසාපෙත්‌වා මහාජනස්‌ස අභයදානං දාපෙත්‌වා රඤ්‌ඤො යාචන්‌තස්‌සෙව උප්‌පතිත්‌වා අත්‌තනො වසනට්‌ඨානමෙව ගන්‌ත්‌වා යාවජීවං ඨත්‌වා ආයුපරියොසානෙ බ්‍රහ්‌මලොකපරායණො අහොසි.

    So evaṃ vatvā kasiṇaṃ samannāharitvā naṭṭhaṃ visesaṃ uppādetvā ākāse pallaṅkena nisīditvā rañño dhammaṃ desetvā ‘‘appamatto hohī’’ti ovaditvā yaññāvāṭaṃ viddhaṃsāpetvā mahājanassa abhayadānaṃ dāpetvā rañño yācantasseva uppatitvā attano vasanaṭṭhānameva gantvā yāvajīvaṃ ṭhatvā āyupariyosāne brahmalokaparāyaṇo ahosi.

    සත්‌ථා ඉමං ධම්‌මදෙසනං ආහරිත්‌වා සච්‌චානි පකාසෙත්‌වා ජාතකං සමොධානෙසි, සච්‌චපරියොසානෙ උක්‌කණ්‌ඨිතභික්‌ඛු සොතාපත්‌තිඵලෙ පතිට්‌ඨහි. තදා සෙය්‍යො මහාඅමච්‌චො සාරිපුත්‌තො අහොසි, ලොමසකස්‌සපො පන අහමෙව අහොසින්‌ති.

    Satthā imaṃ dhammadesanaṃ āharitvā saccāni pakāsetvā jātakaṃ samodhānesi, saccapariyosāne ukkaṇṭhitabhikkhu sotāpattiphale patiṭṭhahi. Tadā seyyo mahāamacco sāriputto ahosi, lomasakassapo pana ahameva ahosinti.

    ලොමසකස්‌සපජාතකවණ්‌ණනා සත්‌තමා.

    Lomasakassapajātakavaṇṇanā sattamā.







    Related texts:



    තිපිටක (මූල) • Tipiṭaka (Mūla) / සුත්‌තපිටක • Suttapiṭaka / ඛුද්‌දකනිකාය • Khuddakanikāya / ජාතකපාළි • Jātakapāḷi / 433. ලොමසකස්‌සපජාතකං • 433. Lomasakassapajātakaṃ


    © 1991-2023 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact