Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Majjhima Nikāya, English translation |
မဇ္ဈိမ နိကာယ ၇၅
The Middle-Length Suttas Collection 75
မာဂဏ္ဍိယသုတ္တ
With Māgaṇḍiya
ဧဝံ မေ သုတံ—ဧကံ သမယံ ဘဂဝါ ကုရူသု ဝိဟရတိ ကမ္မာသဓမ္မံ နာမ ကုရူနံ နိဂမော, ဘာရဒွါဇဂေါတ္တဿ ဗြာဟ္မဏဿ အဂျာဂါရေ တိဏသန္ထာရကေ၊
So I have heard. At one time the Buddha was staying in the land of the Kurus, near the Kuru town named Kammāsadamma, on a grass mat in the fire chamber of a brahmin of the Bhāradvāja clan.
အထ ခေါ ဘဂဝါ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ကမ္မာသဓမ္မံ ပိဏ္ဍာယ ပါဝိသိ၊ ကမ္မာသဓမ္မံ ပိဏ္ဍာယ စရိတွာ ပစ္ဆာဘတ္တံ ပိဏ္ဍပါတပဋိက္ကန္တော ယေန အညတရော ဝနသဏ္ဍော တေနုပသင်္ကမိ ဒိဝါဝိဟာရာယ၊ တံ ဝနသဏ္ဍံ အဇ္ဈောဂါဟေတွာ အညတရသ္မိံ ရုက္ခမူလေ ဒိဝါဝိဟာရံ နိသီဒိ၊
Then the Buddha robed up in the morning and, taking his bowl and robe, entered Kammāsadamma for alms. He wandered for alms in Kammāsadamma. After the meal, on his return from almsround, he went to a certain forest grove for the day’s meditation. Having plunged deep into it, he sat at the root of a certain tree for the day’s meditation.
အထ ခေါ မာဂဏ္ဍိယော ပရိဗ္ဗာဇကော ဇင်္ဃာဝိဟာရံ အနုစင်္ကမမာနော အနုဝိစရမာနော ယေန ဘာရဒွါဇဂေါတ္တဿ ဗြာဟ္မဏဿ အဂျာဂါရံ တေနုပသင်္ကမိ၊ အဒ္ဒသာ ခေါ မာဂဏ္ဍိယော ပရိဗ္ဗာဇကော ဘာရဒွါဇဂေါတ္တဿ ဗြာဟ္မဏဿ အဂျာဂါရေ တိဏသန္ထာရကံ ပညတ္တံ၊ ဒိသွာန ဘာရဒွါဇဂေါတ္တံ ဗြာဟ္မဏံ ဧတဒဝေါစ: “ကဿ နွယံ ဘောတော ဘာရဒွါဇဿ အဂျာဂါရေ တိဏသန္ထာရကော ပညတ္တော, သမဏသေယျာနုရူပံ မညေ”တိ?
Then as the wanderer Māgaṇḍiya was going for a walk he approached that fire chamber. He saw the grass mat spread out there and asked the brahmin of the Bhāradvāja clan, “Mister Bhāradvāja, who has this grass mat been spread out for? It looks like an ascetic’s bed.”
“အတ္ထိ, ဘော မာဂဏ္ဍိယ, သမဏော ဂေါတမော သကျပုတ္တော သကျကုလာ ပဗ္ဗဇိတော၊ တံ ခေါ ပန ဘဝန္တံ ဂေါတမံ ဧဝံ ကလျာဏော ကိတ္တိသဒ္ဒေါ အဗ္ဘုဂ္ဂတော: ‘ဣတိပိ သော ဘဂဝါ အရဟံ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နော သုဂတော လောကဝိဒူ အနုတ္တရော ပုရိသဒမ္မသာရထိ သတ္ထာ ဒေဝမနုဿာနံ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ'တိ၊ တဿေသာ ဘောတော ဂေါတမဿ သေယျာ ပညတ္တာ”တိ၊
“There is the ascetic Gotama, a Sakyan, gone forth from a Sakyan family. He has this good reputation: ‘That Blessed One is perfected, a fully awakened Buddha, accomplished in knowledge and conduct, holy, knower of the world, supreme guide for those who wish to train, teacher of gods and humans, awakened, blessed.’ This bed has been spread for that Master Gotama.”
“ဒုဒ္ဒိဋ္ဌံ ဝတ, ဘော ဘာရဒွါဇ, အဒ္ဒသာမ; ဒုဒ္ဒိဋ္ဌံ ဝတ, ဘော ဘာရဒွါဇ, အဒ္ဒသာမ၊ ယေ မယံ တဿ ဘောတော ဂေါတမဿ ဘူနဟုနော သေယျံ အဒ္ဒသာမာ”တိ၊
“Well, it’s a sad sight, Mister Bhāradvāja, a very sad sight indeed, to see a bed for Master Gotama, that life-destroyer!”
“ရက္ခဿေတံ, မာဂဏ္ဍိယ, ဝါစံ; ရက္ခဿေတံ, မာဂဏ္ဍိယ, ဝါစံ၊ ဗဟူ ဟိ တဿ ဘောတော ဂေါတမဿ ခတ္တိယပဏ္ဍိတာပိ ဗြာဟ္မဏပဏ္ဍိတာပိ ဂဟပတိပဏ္ဍိတာပိ သမဏပဏ္ဍိတာပိ အဘိပ္ပသန္နာ ဝိနီတာ အရိယေ ဉာယေ ဓမ္မေ ကုသလေ”တိ၊
“Be careful what you say, Māgaṇḍiya, be careful what you say. Many astute aristocrats, brahmins, householders, and ascetics are devoted to Master Gotama. They’ve been guided by him in the noble system, the skillful teaching.”
“သမ္မုခါ စေပိ မယံ, ဘော ဘာရဒွါဇ, တံ ဘဝန္တံ ဂေါတမံ ပဿေယျာမ, သမ္မုခါပိ နံ ဝဒေယျာမ: ‘ဘူနဟု သမဏော ဂေါတမော'တိ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? ဧဝဉှိ နော သုတ္တေ ဩစရတီ”တိ၊
“Even if I was to see Master Gotama face to face, Mister Bhāradvāja, I would say to his face: ‘The ascetic Gotama is a life-destroyer.’ Why is that? Because that’s what it implies in a discourse of ours.”
“သစေ တံ ဘောတော မာဂဏ္ဍိယဿ အဂရု အာရောစေယျာမိ တံ သမဏဿ ဂေါတမဿာ”တိ၊
“If you don’t mind, I’ll tell the ascetic Gotama about this.”
“အပ္ပေါဿုက္ကော ဘဝံ ဘာရဒွါဇော ဝုတ္တောဝ နံ ဝဒေယျာ”တိ၊
“Don’t worry, Mister Bhāradvāja. You may tell him exactly what I’ve said.”
အဿောသိ ခေါ ဘဂဝါ ဒိဗ္ဗာယ သောတဓာတုယာ ဝိသုဒ္ဓါယ အတိက္ကန္တမာနုသိကာယ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တဿ ဗြာဟ္မဏဿ မာဂဏ္ဍိယေန ပရိဗ္ဗာဇကေန သဒ္ဓိံ ဣမံ ကထာသလ္လာပံ၊ အထ ခေါ ဘဂဝါ သာယနှသမယံ ပဋိသလ္လာနာ ဝုဋ္ဌိတော ယေန ဘာရဒွါဇဂေါတ္တဿ ဗြာဟ္မဏဿ အဂျာဂါရံ တေနုပသင်္ကမိ; ဥပသင်္ကမိတွာ နိသီဒိ ဘဂဝါ ပညတ္တေ တိဏသန္ထာရကေ၊ အထ ခေါ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တော ဗြာဟ္မဏော ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ; ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝတာ သဒ္ဓိံ သမ္မောဒိ၊ သမ္မောဒနီယံ ကထံ သာရဏီယံ ဝီတိသာရေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ၊ ဧကမန္တံ နိသိန္နံ ခေါ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တံ ဗြာဟ္မဏံ ဘဂဝါ ဧတဒဝေါစ: “အဟု ပန တေ, ဘာရဒွါဇ, မာဂဏ္ဍိယေန ပရိဗ္ဗာဇကေန သဒ္ဓိံ ဣမံယေဝ တိဏသန္ထာရကံ အာရဗ္ဘ ကောစိဒေဝ ကထာသလ္လာပေါ”တိ?
With clairaudience that is purified and superhuman, the Buddha heard this discussion between the brahmin of the Bhāradvāja clan and the wanderer Māgaṇḍiya. Coming out of retreat, he went to the brahmin’s fire chamber and sat on the grass mat. Then the brahmin of the Bhāradvāja clan went to the Buddha and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side. The Buddha said to him, “Bhāradvāja, did you have a discussion with the wanderer Māgaṇḍiya about this grass mat?”
ဧဝံ ဝုတ္တေ, ဘာရဒွါဇဂေါတ္တော ဗြာဟ္မဏော သံဝိဂ္ဂေါ လောမဟဋ္ဌဇာတော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ: “ဧတဒေဝ ခေါ ပန မယံ ဘောတော ဂေါတမဿ အာရောစေတုကာမာ၊ အထ စ ပန ဘဝံ ဂေါတမော အနက္ခာတံယေဝ အက္ခာသီ”တိ၊
When he said this, the brahmin said to the Buddha, “I wanted to mention this very thing to Master Gotama, but you brought it up before I had a chance.”
အယဉ္စ ဟိ ဘဂဝတော ဘာရဒွါဇဂေါတ္တေန ဗြာဟ္မဏေန သဒ္ဓိံ အန္တရာကထာ ဝိပ္ပကတာ ဟောတိ၊ အထ ခေါ မာဂဏ္ဍိယော ပရိဗ္ဗာဇကော ဇင်္ဃာဝိဟာရံ အနုစင်္ကမမာနော အနုဝိစရမာနော ယေန ဘာရဒွါဇဂေါတ္တဿ ဗြာဟ္မဏဿ အဂျာဂါရံ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ; ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝတာ သဒ္ဓိံ သမ္မောဒိ၊ သမ္မောဒနီယံ ကထံ သာရဏီယံ ဝီတိသာရေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ၊ ဧကမန္တံ နိသိန္နံ ခေါ မာဂဏ္ဍိယံ ပရိဗ္ဗာဇကံ ဘဂဝါ ဧတဒဝေါစ:
But this conversation between the Buddha and the brahmin was left unfinished. Then as the wanderer Māgaṇḍiya was going for a walk he approached that fire chamber. He went up to the Buddha, and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side, and the Buddha said to him:
“စက္ခုံ ခေါ, မာဂဏ္ဍိယ, ရူပါရာမံ ရူပရတံ ရူပသမ္မုဒိတံ၊ တံ တထာဂတဿ ဒန္တံ ဂုတ္တံ ရက္ခိတံ သံဝုတံ, တဿ စ သံဝရာယ ဓမ္မံ ဒေသေတိ၊ ဣဒံ နု တေ ဧတံ, မာဂဏ္ဍိယ, သန္ဓာယ ဘာသိတံ: ‘ဘူနဟု သမဏော ဂေါတမော'”တိ?
“Māgaṇḍiya, the eye likes sights, it loves them and enjoys them. That’s been tamed, guarded, protected and restrained by the Realized One, and he teaches Dhamma for its restraint. Is that what you were referring to when you called me a life-destroyer?”
“ဧတဒေဝ ခေါ ပန မေ, ဘော ဂေါတမ, သန္ဓာယ ဘာသိတံ: ‘ဘူနဟု သမဏော ဂေါတမော'တိ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? ဧဝဉှိ နော သုတ္တေ ဩစရတီ”တိ၊
“That’s exactly what I was referring to. Why is that? Because that’s what it implies in a discourse of ours.”
“သောတံ ခေါ, မာဂဏ္ဍိယ, သဒ္ဒါရာမံ …ပေ… ဃာနံ ခေါ, မာဂဏ္ဍိယ ဂန္ဓာရာမံ … ဇိဝှါ ခေါ, မာဂဏ္ဍိယ, ရသာရာမာ ရသရတာ ရသသမ္မုဒိတာ၊ သာ တထာဂတဿ ဒန္တာ ဂုတ္တာ ရက္ခိတာ သံဝုတာ, တဿာ စ သံဝရာယ ဓမ္မံ ဒေသေတိ၊ ဣဒံ နု တေ ဧတံ, မာဂဏ္ဍိယ, သန္ဓာယ ဘာသိတံ: ‘ဘူနဟု သမဏော ဂေါတမော'”တိ? “ဧတဒေဝ ခေါ ပန မေ, ဘော ဂေါတမ, သန္ဓာယ ဘာသိတံ: ‘ဘူနဟု သမဏော ဂေါတမော'တိ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? ဧဝဉှိ နော သုတ္တေ ဩစရတီ”တိ၊ “ကာယော ခေါ, မာဂဏ္ဍိယ, ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရာမော ဖောဋ္ဌဗ္ဗရတော …ပေ… မနော ခေါ, မာဂဏ္ဍိယ, ဓမ္မာရာမော ဓမ္မရတော ဓမ္မသမ္မုဒိတော၊ သော တထာဂတဿ ဒန္တော ဂုတ္တော ရက္ခိတော သံဝုတော, တဿ စ သံဝရာယ ဓမ္မံ ဒေသေတိ၊ ဣဒံ နု တေ ဧတံ, မာဂဏ္ဍိယ, သန္ဓာယ ဘာသိတံ: ‘ဘူနဟု သမဏော ဂေါတမော'”တိ?
“The ear likes sounds … The nose likes smells … The tongue likes tastes … The body likes touches … The mind likes thoughts, it loves them and enjoys them. That’s been tamed, guarded, protected and restrained by the Realized One, and he teaches Dhamma for its restraint. Is that what you were referring to when you called me a life-destroyer?”
“ဧတဒေဝ ခေါ ပန မေ, ဘော ဂေါတမ, သန္ဓာယ ဘာသိတံ: ‘ဘူနဟု သမဏော ဂေါတမော'တိ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? ဧဝဉှိ နော သုတ္တေ ဩစရတီ”တိ၊
“That’s exactly what I was referring to. Why is that? Because that’s what it implies in a discourse of ours.”
“တံ ကိံ မညသိ, မာဂဏ္ဍိယ: ‘ဣဓေကစ္စော စက္ခုဝိညေယျေဟိ ရူပေဟိ ပရိစာရိတပုဗ္ဗော အဿ ဣဋ္ဌေဟိ ကန္တေဟိ မနာပေဟိ ပိယရူပေဟိ ကာမူပသံဟိတေဟိ ရဇနီယေဟိ, သော အပရေန သမယေန ရူပါနံယေဝ သမုဒယဉ္စ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ အဿာဒဉ္စ အာဒီနဝဉ္စ နိဿရဏဉ္စ ယထာဘူတံ ဝိဒိတွာ ရူပတဏှံ ပဟာယ ရူပပရိဠာဟံ ပဋိဝိနောဒေတွာ ဝိဂတပိပါသော အဇ္ဈတ္တံ ဝူပသန္တစိတ္တော ဝိဟရေယျ၊ ဣမဿ ပန တေ, မာဂဏ္ဍိယ, ကိမဿ ဝစနီယန်'”တိ?
“What do you think, Māgaṇḍiya? Take someone who used to amuse themselves with sights known by the eye that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. Some time later—having truly understood the origin, ending, gratification, drawback, and escape of sights, and having given up craving and dispelled passion for sights—they would live rid of thirst, their mind peaceful inside. What would you have to say to them, Māgaṇḍiya?”
“န ကိဉ္စိ, ဘော ဂေါတမ”၊
“Nothing, Master Gotama.”
“တံ ကိံ မညသိ, မာဂဏ္ဍိယ: ‘ဣဓေကစ္စော သောတဝိညေယျေဟိ သဒ္ဒေဟိ …ပေ… ဃာနဝိညေယျေဟိ ဂန္ဓေဟိ … ဇိဝှါဝိညေယျေဟိ ရသေဟိ … ကာယဝိညေယျေဟိ ဖောဋ္ဌဗ္ဗေဟိ ပရိစာရိတပုဗ္ဗော အဿ ဣဋ္ဌေဟိ ကန္တေဟိ မနာပေဟိ ပိယရူပေဟိ ကာမူပသံဟိတေဟိ ရဇနီယေဟိ, သော အပရေန သမယေန ဖောဋ္ဌဗ္ဗာနံယေဝ သမုဒယဉ္စ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ အဿာဒဉ္စ အာဒီနဝဉ္စ နိဿရဏဉ္စ ယထာဘူတံ ဝိဒိတွာ ဖောဋ္ဌဗ္ဗတဏှံ ပဟာယ ဖောဋ္ဌဗ္ဗပရိဠာဟံ ပဋိဝိနောဒေတွာ ဝိဂတပိပါသော အဇ္ဈတ္တံ ဝူပသန္တစိတ္တော ဝိဟရေယျ၊ ဣမဿ ပန တေ, မာဂဏ္ဍိယ, ကိမဿ ဝစနီယန်'”တိ?
“What do you think, Māgaṇḍiya? Take someone who used to amuse themselves with sounds known by the ear … smells known by the nose … tastes known by the tongue … touches known by the body that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. Some time later—having truly understood the origin, ending, gratification, drawback, and escape of touches, and having given up craving and dispelled passion for touches—they would live rid of thirst, their mind peaceful inside. What would you have to say to them, Māgaṇḍiya?”
“န ကိဉ္စိ, ဘော ဂေါတမ”၊
“Nothing, Master Gotama.”
“အဟံ ခေါ ပန, မာဂဏ္ဍိယ, ပုဗ္ဗေ အဂါရိယဘူတော သမာနော ပဉ္စဟိ ကာမဂုဏေဟိ သမပ္ပိတော သမင်္ဂီဘူတော ပရိစာရေသိံ စက္ခုဝိညေယျေဟိ ရူပေဟိ ဣဋ္ဌေဟိ ကန္တေဟိ မနာပေဟိ ပိယရူပေဟိ ကာမူပသံဟိတေဟိ ရဇနီယေဟိ, သောတဝိညေယျေဟိ သဒ္ဒေဟိ …ပေ… ဃာနဝိညေယျေဟိ ဂန္ဓေဟိ … ဇိဝှါဝိညေယျေဟိ ရသေဟိ … ကာယဝိညေယျေဟိ ဖောဋ္ဌဗ္ဗေဟိ ဣဋ္ဌေဟိ ကန္တေဟိ မနာပေဟိ ပိယရူပေဟိ ကာမူပသံဟိတေဟိ ရဇနီယေဟိ၊ တဿ မယှံ, မာဂဏ္ဍိယ, တယော ပါသာဒါ အဟေသုံ—ဧကော ဝဿိကော, ဧကော ဟေမန္တိကော, ဧကော ဂိမှိကော၊ သော ခေါ အဟံ, မာဂဏ္ဍိယ, ဝဿိကေ ပါသာဒေ ဝဿိကေ စတ္တာရော မာသေ နိပ္ပုရိသေဟိ တူရိယေဟိ ပရိစာရယမာနော န ဟေဋ္ဌာပါသာဒံ ဩရောဟာမိ၊ သော အပရေန သမယေန ကာမာနံယေဝ သမုဒယဉ္စ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ အဿာဒဉ္စ အာဒီနဝဉ္စ နိဿရဏဉ္စ ယထာဘူတံ ဝိဒိတွာ ကာမတဏှံ ပဟာယ ကာမပရိဠာဟံ ပဋိဝိနောဒေတွာ ဝိဂတပိပါသော အဇ္ဈတ္တံ ဝူပသန္တစိတ္တော ဝိဟရာမိ၊ သော အညေ သတ္တေ ပဿာမိ ကာမေသု အဝီတရာဂေ ကာမတဏှာဟိ ခဇ္ဇမာနေ ကာမပရိဠာဟေန ပရိဍယှမာနေ ကာမေ ပဋိသေဝန္တေ၊ သော တေသံ န ပိဟေမိ, န တတ္ထ အဘိရမာမိ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? ယာဟယံ, မာဂဏ္ဍိယ, ရတိ, အညတြေဝ ကာမေဟိ အညတြ အကုသလေဟိ ဓမ္မေဟိ—အပိ ဒိဗ္ဗံ သုခံ သမဓိဂယှ တိဋ္ဌတိ—တာယ ရတိယာ ရမမာနော ဟီနဿ န ပိဟေမိ, န တတ္ထ အဘိရမာမိ၊
“Well, when I was still a layperson I used to amuse myself, supplied and provided with sights known by the eye … sounds known by the ear … smells known by the nose … tastes known by the tongue … touches known by the body that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. I had three stilt longhouses—one for the rainy season, one for the winter, and one for the summer. I stayed in a stilt longhouse without coming downstairs for the four months of the rainy season, where I was entertained by musicians—none of them men. Some time later—having truly understood the origin, ending, gratification, drawback, and escape of sensual pleasures, and having given up craving and dispelled passion for sensual pleasures—I live rid of thirst, my mind peaceful inside. I see other sentient beings who are not free from sensual pleasures being consumed by craving for sensual pleasures, burning with passion for sensual pleasures, indulging in sensual pleasures. I don’t envy them, nor do I hope to enjoy that. Why is that? Because there is a satisfaction that is apart from sensual pleasures and unskillful qualities, which even achieves the level of heavenly pleasure. Enjoying that satisfaction, I don’t envy what is inferior, nor do I hope to enjoy it.
သေယျထာပိ, မာဂဏ္ဍိယ, ဂဟပတိ ဝါ ဂဟပတိပုတ္တော ဝါ အဍ္ဎော မဟဒ္ဓနော မဟာဘောဂေါ ပဉ္စဟိ ကာမဂုဏေဟိ သမပ္ပိတော သမင်္ဂီဘူတော ပရိစာရေယျ စက္ခုဝိညေယျေဟိ ရူပေဟိ … ပေ… ဖောဋ္ဌဗ္ဗေဟိ ဣဋ္ဌေဟိ ကန္တေဟိ မနာပေဟိ ပိယရူပေဟိ ကာမူပသံဟိတေဟိ ရဇနီယေဟိ၊ သော ကာယေန သုစရိတံ စရိတွာ ဝါစာယ သုစရိတံ စရိတွာ မနသာ သုစရိတံ စရိတွာ ကာယဿ ဘေဒါ ပရံ မရဏာ သုဂတိံ သဂ္ဂံ လောကံ ဥပပဇ္ဇေယျ ဒေဝါနံ တာဝတိံသာနံ သဟဗျတံ၊ သော တတ္ထ နန္ဒနေ ဝနေ အစ္ဆရာသင်္ဃပရိဝုတော ဒိဗ္ဗေဟိ ပဉ္စဟိ ကာမဂုဏေဟိ သမပ္ပိတော သမင်္ဂီဘူတော ပရိစာရေယျ၊ သော ပဿေယျ ဂဟပတိံ ဝါ ဂဟပတိပုတ္တံ ဝါ ပဉ္စဟိ ကာမဂုဏေဟိ သမပ္ပိတံ သမင်္ဂီဘူတံ ပရိစာရယမာနံ၊
Suppose there was a householder or a householder’s child who was rich, affluent, and wealthy. And they would amuse themselves, supplied and provided with the five kinds of sensual stimulation. That is, sights known by the eye … sounds … smells … tastes … touches known by the body that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. Having practiced good conduct by way of body, speech, and mind, when their body breaks up, after death, they’d be reborn in a good place, a heavenly realm, in the company of the gods of the Thirty-Three. There they’d amuse themselves in the Garden of Delight, escorted by a band of nymphs, supplied and provided with the five kinds of heavenly sensual stimulation. Then they’d see a householder or a householder’s child amusing themselves, supplied and provided with the five kinds of sensual stimulation.
တံ ကိံ မညသိ, မာဂဏ္ဍိယ, အပိ နု သော ဒေဝပုတ္တော နန္ဒနေ ဝနေ အစ္ဆရာသင်္ဃပရိဝုတော ဒိဗ္ဗေဟိ ပဉ္စဟိ ကာမဂုဏေဟိ သမပ္ပိတော သမင်္ဂီဘူတော ပရိစာရယမာနော အမုဿ ဂဟပတိဿ ဝါ ဂဟပတိပုတ္တဿ ဝါ ပိဟေယျ, မာနုသကာနံ ဝါ ပဉ္စန္နံ ကာမဂုဏာနံ မာနုသကေဟိ ဝါ ကာမေဟိ အာဝဋ္ဋေယျာ”တိ?
What do you think, Māgaṇḍiya? Would that god—amusing themselves in the Garden of Delight, escorted by a band of nymphs, supplied and provided with the five kinds of heavenly sensual stimulation—envy that householder or householder’s child their five kinds of human sensual stimulation, or return to human sensual pleasures?”
“နော ဟိဒံ, ဘော ဂေါတမ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? မာနုသကေဟိ, ဘော ဂေါတမ, ကာမေဟိ ဒိဗ္ဗကာမာ အဘိက္ကန္တတရာ စ ပဏီတတရာ စာ”တိ၊
“No, Master Gotama. Why is that? Because heavenly sensual pleasures are better than human sensual pleasures.”
“ဧဝမေဝ ခေါ အဟံ, မာဂဏ္ဍိယ, ပုဗ္ဗေ အဂါရိယဘူတော သမာနော ပဉ္စဟိ ကာမဂုဏေဟိ သမပ္ပိတော သမင်္ဂီဘူတော ပရိစာရေသိံ စက္ခုဝိညေယျေဟိ ရူပေဟိ ဣဋ္ဌေဟိ ကန္တေဟိ မနာပေဟိ ပိယရူပေဟိ ကာမူပသံဟိတေဟိ ရဇနီယေဟိ, သောတဝိညေယျေဟိ သဒ္ဒေဟိ …ပေ… ဃာနဝိညေယျေဟိ ဂန္ဓေဟိ … ဇိဝှါဝိညေယျေဟိ ရသေဟိ … ကာယဝိညေယျေဟိ ဖောဋ္ဌဗ္ဗေဟိ ဣဋ္ဌေဟိ ကန္တေဟိ မနာပေဟိ ပိယရူပေဟိ ကာမူပသံဟိတေဟိ ရဇနီယေဟိ၊ သော အပရေန သမယေန ကာမာနံယေဝ သမုဒယဉ္စ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ အဿာဒဉ္စ အာဒီနဝဉ္စ နိဿရဏဉ္စ ယထာဘူတံ ဝိဒိတွာ ကာမတဏှံ ပဟာယ ကာမပရိဠာဟံ ပဋိဝိနောဒေတွာ ဝိဂတပိပါသော အဇ္ဈတ္တံ ဝူပသန္တစိတ္တော ဝိဟရာမိ၊ သော အညေ သတ္တေ ပဿာမိ ကာမေသု အဝီတရာဂေ ကာမတဏှာဟိ ခဇ္ဇမာနေ ကာမပရိဠာဟေန ပရိဍယှမာနေ ကာမေ ပဋိသေဝန္တေ, သော တေသံ န ပိဟေမိ, န တတ္ထ အဘိရမာမိ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? ယာဟယံ, မာဂဏ္ဍိယ, ရတိ အညတြေဝ ကာမေဟိ အညတြ အကုသလေဟိ ဓမ္မေဟိ—အပိ ဒိဗ္ဗံ သုခံ သမဓိဂယှ တိဋ္ဌတိ—တာယ ရတိယာ ရမမာနော ဟီနဿ န ပိဟေမိ, န တတ္ထ အဘိရမာမိ၊
“In the same way, Māgaṇḍiya, when I was still a layperson I used to entertain myself with sights … sounds … smells … tastes … touches known by the body that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. Some time later—having truly understood the origin, ending, gratification, drawback, and escape of sensual pleasures, and having given up craving and dispelled passion for sensual pleasures—I live rid of thirst, my mind peaceful inside. I see other sentient beings who are not free from sensual pleasures being consumed by craving for sensual pleasures, burning with passion for sensual pleasures, indulging in sensual pleasures. I don’t envy them, nor do I hope to enjoy that. Why is that? Because there is a satisfaction that is apart from sensual pleasures and unskillful qualities, which even achieves the level of heavenly pleasure. Enjoying that satisfaction, I don’t envy what is inferior, nor do I hope to enjoy it.
သေယျထာပိ, မာဂဏ္ဍိယ, ကုဋ္ဌီ ပုရိသော အရုဂတ္တော ပက္ကဂတ္တော ကိမီဟိ ခဇ္ဇမာနော နခေဟိ ဝဏမုခါနိ ဝိပ္ပတစ္ဆမာနော အင်္ဂါရကာသုယာ ကာယံ ပရိတာပေယျ၊ တဿ မိတ္တာမစ္စာ ဉာတိသာလောဟိတာ ဘိသက္ကံ သလ္လကတ္တံ ဥပဋ္ဌာပေယျုံ၊ တဿ သော ဘိသက္ကော သလ္လကတ္တော ဘေသဇ္ဇံ ကရေယျ၊ သော တံ ဘေသဇ္ဇံ အာဂမ္မ ကုဋ္ဌေဟိ ပရိမုစ္စေယျ, အရောဂေါ အဿ သုခီ သေရီ သယံဝသီ ယေန ကာမံ ဂမော၊ သော အညံ ကုဋ္ဌိံ ပုရိသံ ပဿေယျ အရုဂတ္တံ ပက္ကဂတ္တံ ကိမီဟိ ခဇ္ဇမာနံ နခေဟိ ဝဏမုခါနိ ဝိပ္ပတစ္ဆမာနံ အင်္ဂါရကာသုယာ ကာယံ ပရိတာပေန္တံ၊
Suppose there was a person affected by leprosy, with sores and blisters on their limbs. Being devoured by worms, scratching with their nails at the opening of their wounds, they’d cauterize their body over a pit of glowing coals. Their friends and colleagues, relatives and kin would get a field surgeon to treat them. The field surgeon would make medicine for them, and by using that they’d be cured of leprosy. They’d be healthy, happy, autonomous, master of themselves, able to go where they wanted. Then they’d see another person affected by leprosy, with sores and blisters on their limbs, being devoured by worms, scratching with their nails at the opening of their wounds, cauterizing their body over a pit of glowing coals.
တံ ကိံ မညသိ, မာဂဏ္ဍိယ, အပိ နု သော ပုရိသော အမုဿ ကုဋ္ဌိဿ ပုရိသဿ ပိဟေယျ အင်္ဂါရကာသုယာ ဝါ ဘေသဇ္ဇံ ပဋိသေဝနာယ ဝါ”တိ?
What do you think, Māgaṇḍiya? Would that person envy that other person affected by leprosy for their pit of glowing coals or for taking medicine?”
“နော ဟိဒံ, ဘော ဂေါတမ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? ရောဂေ ဟိ, ဘော ဂေါတမ, သတိ ဘေသဇ္ဇေန ကရဏီယံ ဟောတိ, ရောဂေ အသတိ န ဘေသဇ္ဇေန ကရဏီယံ ဟောတီ”တိ၊
“No, Master Gotama. Why is that? Because you need to take medicine only when there’s a disease. When there’s no disease, there’s no need for medicine.”
“ဧဝမေဝ ခေါ အဟံ, မာဂဏ္ဍိယ, ပုဗ္ဗေ အဂါရိယဘူတော သမာနော ပဉ္စဟိ ကာမဂုဏေဟိ သမပ္ပိတော သမင်္ဂီဘူတော ပရိစာရေသိံ, စက္ခုဝိညေယျေဟိ ရူပေဟိ ဣဋ္ဌေဟိ ကန္တေဟိ မနာပေဟိ ပိယရူပေဟိ ကာမူပသံဟိတေဟိ ရဇနီယေဟိ, သောတဝိညေယျေဟိ သဒ္ဒေဟိ …ပေ… ဃာနဝိညေယျေဟိ ဂန္ဓေဟိ … ဇိဝှါဝိညေယျေဟိ ရသေဟိ … ကာယဝိညေယျေဟိ ဖောဋ္ဌဗ္ဗေဟိ ဣဋ္ဌေဟိ ကန္တေဟိ မနာပေဟိ ပိယရူပေဟိ ကာမူပသံဟိတေဟိ ရဇနီယေဟိ၊ သော အပရေန သမယေန ကာမာနံယေဝ သမုဒယဉ္စ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ အဿာဒဉ္စ အာဒီနဝဉ္စ နိဿရဏဉ္စ ယထာဘူတံ ဝိဒိတွာ ကာမတဏှံ ပဟာယ ကာမပရိဠာဟံ ပဋိဝိနောဒေတွာ ဝိဂတပိပါသော အဇ္ဈတ္တံ ဝူပသန္တစိတ္တော ဝိဟရာမိ၊ သော အညေ သတ္တေ ပဿာမိ ကာမေသု အဝီတရာဂေ ကာမတဏှာဟိ ခဇ္ဇမာနေ ကာမပရိဠာဟေန ပရိဍယှမာနေ ကာမေ ပဋိသေဝန္တေ၊ သော တေသံ န ပိဟေမိ, န တတ္ထ အဘိရမာမိ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? ယာဟယံ, မာဂဏ္ဍိယ, ရတိ, အညတြေဝ ကာမေဟိ အညတြ အကုသလေဟိ ဓမ္မေဟိ—အပိ ဒိဗ္ဗံ သုခံ သမဓိဂယှ တိဋ္ဌတိ—တာယ ရတိယာ ရမမာနော ဟီနဿ န ပိဟေမိ, န တတ္ထ အဘိရမာမိ၊
“In the same way, Māgaṇḍiya, when I was still a layperson I used to entertain myself with sights … sounds … smells … tastes … touches known by the body that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. Some time later—having truly understood the origin, ending, gratification, drawback, and escape of sensual pleasures, and having given up craving and dispelled passion for sensual pleasures—I live rid of thirst, my mind peaceful inside. I see other sentient beings who are not free from sensual pleasures being consumed by craving for sensual pleasures, burning with passion for sensual pleasures, indulging in sensual pleasures. I don’t envy them, nor do I hope to enjoy that. Why is that? Because there is a satisfaction that is apart from sensual pleasures and unskillful qualities, which even achieves the level of heavenly pleasure. Enjoying that satisfaction, I don’t envy what is inferior, nor do I hope to enjoy it.
သေယျထာပိ, မာဂဏ္ဍိယ, ကုဋ္ဌီ ပုရိသော အရုဂတ္တော ပက္ကဂတ္တော ကိမီဟိ ခဇ္ဇမာနော နခေဟိ ဝဏမုခါနိ ဝိပ္ပတစ္ဆမာနော အင်္ဂါရကာသုယာ ကာယံ ပရိတာပေယျ၊ တဿ မိတ္တာမစ္စာ ဉာတိသာလောဟိတာ ဘိသက္ကံ သလ္လကတ္တံ ဥပဋ္ဌာပေယျုံ၊ တဿ သော ဘိသက္ကော သလ္လကတ္တော ဘေသဇ္ဇံ ကရေယျ၊ သော တံ ဘေသဇ္ဇံ အာဂမ္မ ကုဋ္ဌေဟိ ပရိမုစ္စေယျ, အရောဂေါ အဿ သုခီ သေရီ သယံဝသီ ယေန ကာမံ ဂမော၊ တမေနံ ဒွေ ဗလဝန္တော ပုရိသာ နာနာဗာဟာသု ဂဟေတွာ အင်္ဂါရကာသုံ ဥပကဍ္ဎေယျုံ၊
Suppose there was a person affected by leprosy, with sores and blisters on their limbs. Being devoured by worms, scratching with their nails at the opening of their wounds, they’d cauterize their body over a pit of glowing coals. Their friends and colleagues, relatives and kin would get a field surgeon to treat them. The field surgeon would make medicine for them, and by using that they’d be cured of leprosy. They’d be healthy, happy, autonomous, master of themselves, able to go where they wanted. Then two strong men would grab them by the arms and drag them towards the pit of glowing coals.
တံ ကိံ မညသိ, မာဂဏ္ဍိယ, အပိ နု သော ပုရိသော ဣတိ စိတိစေဝ ကာယံ သန္နာမေယျာ”တိ?
What do you think, Māgaṇḍiya? Wouldn’t that person writhe and struggle to and fro?”
“ဧဝံ, ဘော ဂေါတမ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? အသု ဟိ, ဘော ဂေါတမ, အဂ္ဂိ ဒုက္ခသမ္ဖဿော စေဝ မဟာဘိတာပေါ စ မဟာပရိဠာဟော စာ”တိ၊
“Yes, Master Gotama. Why is that? Because that fire is really painful to touch, fiercely burning and scorching.”
“တံ ကိံ မညသိ, မာဂဏ္ဍိယ, ဣဒါနေဝ နု ခေါ သော အဂ္ဂိ ဒုက္ခသမ္ဖဿော စေဝ မဟာဘိတာပေါ စ မဟာပရိဠာဟော စ ဥဒါဟု ပုဗ္ဗေပိ သော အဂ္ဂိ ဒုက္ခသမ္ဖဿော စေဝ မဟာဘိတာပေါ စ မဟာပရိဠာဟော စာ”တိ?
“What do you think, Māgaṇḍiya? Is it only now that the fire is really painful to touch, fiercely burning and scorching, or was it painful previously as well?”
“ဣဒါနိ စေဝ, ဘော ဂေါတမ, သော အဂ္ဂိ ဒုက္ခသမ္ဖဿော စေဝ မဟာဘိတာပေါ စ မဟာပရိဠာဟော စ, ပုဗ္ဗေပိ သော အဂ္ဂိ ဒုက္ခသမ္ဖဿော စေဝ မဟာဘိတာပေါ စ မဟာပရိဠာဟော စ၊ အသု စ, ဘော ဂေါတမ, ကုဋ္ဌီ ပုရိသော အရုဂတ္တော ပက္ကဂတ္တော ကိမီဟိ ခဇ္ဇမာနော နခေဟိ ဝဏမုခါနိ ဝိပ္ပတစ္ဆမာနော ဥပဟတိန္ဒြိယော ဒုက္ခသမ္ဖဿေယေဝ အဂ္ဂိသ္မိံ သုခမိတိ ဝိပရီတသညံ ပစ္စလတ္ထာ”တိ၊
“That fire is painful now and it was also painful previously. That person was affected by leprosy, with sores and blisters on their limbs. Being devoured by worms, scratching with their nails at the opening of their wounds, their sense faculties were impaired. So even though the fire was actually painful to touch, they had a distorted perception that it was pleasant.”
“ဧဝမေဝ ခေါ, မာဂဏ္ဍိယ, အတီတမ္ပိ အဒ္ဓါနံ ကာမာ ဒုက္ခသမ္ဖဿာ စေဝ မဟာဘိတာပါ စ မဟာပရိဠာဟာ စ, အနာဂတမ္ပိ အဒ္ဓါနံ ကာမာ ဒုက္ခသမ္ဖဿာ စေဝ မဟာဘိတာပါ စ မဟာပရိဠာဟာ စ, ဧတရဟိပိ ပစ္စုပ္ပန္နံ အဒ္ဓါနံ ကာမာ ဒုက္ခသမ္ဖဿာ စေဝ မဟာဘိတာပါ စ မဟာပရိဠာဟာ စ၊ ဣမေ စ, မာဂဏ္ဍိယ, သတ္တာ ကာမေသု အဝီတရာဂါ ကာမတဏှာဟိ ခဇ္ဇမာနာ ကာမပရိဠာဟေန ပရိဍယှမာနာ ဥပဟတိန္ဒြိယာ ဒုက္ခသမ္ဖဿေသုယေဝ ကာမေသု သုခမိတိ ဝိပရီတသညံ ပစ္စလတ္ထုံ၊
“In the same way, sensual pleasures of the past, future, and present are painful to touch, fiercely burning and scorching. These sentient beings who are not free from sensual pleasures—being consumed by craving for sensual pleasures, burning with passion for sensual pleasures—have impaired sense faculties. So even though sensual pleasures are actually painful to touch, they have a distorted perception that they are pleasant.
သေယျထာပိ, မာဂဏ္ဍိယ, ကုဋ္ဌီ ပုရိသော အရုဂတ္တော ပက္ကဂတ္တော ကိမီဟိ ခဇ္ဇမာနော နခေဟိ ဝဏမုခါနိ ဝိပ္ပတစ္ဆမာနော အင်္ဂါရကာသုယာ ကာယံ ပရိတာပေတိ၊ ယထာ ယထာ ခေါ, မာဂဏ္ဍိယ, အသု ကုဋ္ဌီ ပုရိသော အရုဂတ္တော ပက္ကဂတ္တော ကိမီဟိ ခဇ္ဇမာနော နခေဟိ ဝဏမုခါနိ ဝိပ္ပတစ္ဆမာနော အင်္ဂါရကာသုယာ ကာယံ ပရိတာပေတိ တထာ တထာဿ တာနိ ဝဏမုခါနိ အသုစိတရာနိ စေဝ ဟောန္တိ ဒုဂ္ဂန္ဓတရာနိ စ ပူတိကတရာနိ စ, ဟောတိ စေဝ ကာစိ သာတမတ္တာ အဿာဒမတ္တာ—ယဒိဒံ ဝဏမုခါနံ ကဏ္ဍူဝနဟေတု; ဧဝမေဝ ခေါ, မာဂဏ္ဍိယ, သတ္တာ ကာမေသု အဝီတရာဂါ ကာမတဏှာဟိ ခဇ္ဇမာနာ ကာမပရိဠာဟေန စ ပရိဍယှမာနာ ကာမေ ပဋိသေဝန္တိ၊ ယထာ ယထာ ခေါ, မာဂဏ္ဍိယ, သတ္တာ ကာမေသု အဝီတရာဂါ ကာမတဏှာဟိ ခဇ္ဇမာနာ ကာမပရိဠာဟေန စ ပရိဍယှမာနာ ကာမေ ပဋိသေဝန္တိ တထာ တထာ တေသံ တေသံ သတ္တာနံ ကာမတဏှာ စေဝ ပဝဍ္ဎတိ, ကာမပရိဠာဟေန စ ပရိဍယှန္တိ, ဟောတိ စေဝ သာတမတ္တာ အဿာဒမတ္တာ—ယဒိဒံ ပဉ္စကာမဂုဏေ ပဋိစ္စ၊
Suppose there was a person affected by leprosy, with sores and blisters on their limbs. Being devoured by worms, scratching with their nails at the opening of their wounds, they’re cauterizing their body over a pit of glowing coals. The more they scratch their wounds and cauterize their body, the more their wounds become foul, stinking, and infected. But still, they derive a degree of pleasure and gratification from the itchiness of their wounds. In the same way, I see other sentient beings who are not free from sensual pleasures being consumed by craving for sensual pleasures, burning with passion for sensual pleasures, indulging in sensual pleasures. The more they indulge in sensual pleasures, the more their craving for sensual pleasures grows, and the more they burn with passion for sensual pleasures. But still, they derive a degree of pleasure and gratification from the five kinds of sensual stimulation.
တံ ကိံ မညသိ, မာဂဏ္ဍိယ, အပိ နု တေ ဒိဋ္ဌော ဝါ သုတော ဝါ ရာဇာ ဝါ ရာဇမဟာမတ္တော ဝါ ပဉ္စဟိ ကာမဂုဏေဟိ သမပ္ပိတော သမင်္ဂီဘူတော ပရိစာရယမာနော ကာမတဏှံ အပ္ပဟာယ ကာမပရိဠာဟံ အပ္ပဋိဝိနောဒေတွာ ဝိဂတပိပါသော အဇ္ဈတ္တံ ဝူပသန္တစိတ္တော ဝိဟာသိ ဝါ ဝိဟရတိ ဝါ ဝိဟရိဿတိ ဝါ”တိ?
What do you think, Māgaṇḍiya? Have you seen or heard of a king or a royal minister of the past, future, or present, amusing themselves supplied and provided with the five kinds of sensual stimulation, who—without giving up craving for sensual pleasures and dispelling passion for sensual pleasures—lives rid of thirst, their mind peaceful inside?”
“နော ဟိဒံ, ဘော ဂေါတမ”၊
“No, Master Gotama.”
“သာဓု, မာဂဏ္ဍိယ၊ မယာပိ ခေါ ဧတံ, မာဂဏ္ဍိယ, နေဝ ဒိဋ္ဌံ န သုတံ ရာဇာ ဝါ ရာဇမဟာမတ္တော ဝါ ပဉ္စဟိ ကာမဂုဏေဟိ သမပ္ပိတော သမင်္ဂီဘူတော ပရိစာရယမာနော ကာမတဏှံ အပ္ပဟာယ ကာမပရိဠာဟံ အပ္ပဋိဝိနောဒေတွာ ဝိဂတပိပါသော အဇ္ဈတ္တံ ဝူပသန္တစိတ္တော ဝိဟာသိ ဝါ ဝိဟရတိ ဝါ ဝိဟရိဿတိ ဝါ၊ အထ ခေါ, မာဂဏ္ဍိယ, ယေ ဟိ ကေစိ သမဏာ ဝါ ဗြာဟ္မဏာ ဝါ ဝိဂတပိပါသာ အဇ္ဈတ္တံ ဝူပသန္တစိတ္တာ ဝိဟာသုံ ဝါ ဝိဟရန္တိ ဝါ ဝိဟရိဿန္တိ ဝါ သဗ္ဗေ တေ ကာမာနံယေဝ သမုဒယဉ္စ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ အဿာဒဉ္စ အာဒီနဝဉ္စ နိဿရဏဉ္စ ယထာဘူတံ ဝိဒိတွာ ကာမတဏှံ ပဟာယ ကာမပရိဠာဟံ ပဋိဝိနောဒေတွာ ဝိဂတပိပါသာ အဇ္ဈတ္တံ ဝူပသန္တစိတ္တာ ဝိဟာသုံ ဝါ ဝိဟရန္တိ ဝါ ဝိဟရိဿန္တိ ဝါ”တိ၊
“Good, Māgaṇḍiya. Neither have I. On the contrary, all the ascetics or brahmins of the past, future, or present who live rid of thirst, their minds peaceful inside, do so after truly understanding the origin, ending, gratification, drawback, and escape of sensual pleasures, and after giving up craving and dispelling passion for sensual pleasures.”
အထ ခေါ ဘဂဝါ တာယံ ဝေလာယံ ဣမံ ဥဒါနံ ဥဒါနေသိ:
Then on that occasion the Buddha expressed this heartfelt sentiment:
“အာရောဂျပရမာ လာဘာ, နိဗ္ဗာနံ ပရမံ သုခံ; အဋ္ဌင်္ဂိကော စ မဂ္ဂါနံ, ခေမံ အမတဂါမိနန်”တိ၊
“Health is the ultimate blessing; Nibbana, the ultimate happiness. Of paths, the ultimate is eightfold—it’s safe, and leads to the deathless.”
ဧဝံ ဝုတ္တေ, မာဂဏ္ဍိယော ပရိဗ္ဗာဇကော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ: “အစ္ဆရိယံ, ဘော ဂေါတမ, အဗ္ဘုတံ, ဘော ဂေါတမ၊ ယာဝ သုဘာသိတဉ္စိဒံ ဘောတာ ဂေါတမေန: ‘အာရောဂျပရမာ လာဘာ, နိဗ္ဗာနံ ပရမံ သုခန်'တိ၊ မယာပိ ခေါ ဧတံ, ဘော ဂေါတမ, သုတံ ပုဗ္ဗကာနံ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ အာစရိယပါစရိယာနံ ဘာသမာနာနံ: ‘အာရောဂျပရမာ လာဘာ, နိဗ္ဗာနံ ပရမံ သုခန်'တိ; တယိဒံ, ဘော ဂေါတမ, သမေတီ”တိ၊
When he said this, Māgaṇḍiya said to him, “It’s incredible, Master Gotama, it’s amazing! How well said this was by Master Gotama! ‘Health is the ultimate blessing; Nibbana, the ultimate happiness.’ I’ve also heard that wanderers of the past, the teachers of teachers, said: ‘Health is the ultimate blessing; Nibbana, the ultimate happiness.’ And it agrees, Master Gotama.”
“ယံ ပန တေ ဧတံ, မာဂဏ္ဍိယ, သုတံ ပုဗ္ဗကာနံ ပရိဗ္ဗာဇကာနံ အာစရိယပါစရိယာနံ ဘာသမာနာနံ: ‘အာရောဂျပရမာ လာဘာ, နိဗ္ဗာနံ ပရမံ သုခန်'တိ, ကတမံ တံ အာရောဂျံ, ကတမံ တံ နိဗ္ဗာနန်”တိ? ဧဝံ ဝုတ္တေ, မာဂဏ္ဍိယော ပရိဗ္ဗာဇကော သကာနေဝ သုဒံ ဂတ္တာနိ ပါဏိနာ အနောမဇ္ဇတိ:
“But Māgaṇḍiya, when you heard that wanderers of the past said this, what is that health? And what is that Nibbana?” When he said this, Māgaṇḍiya stroked his own limbs with his hands, saying:
“ဣဒန္တံ, ဘော ဂေါတမ, အာရောဂျံ, ဣဒန္တံ နိဗ္ဗာနံ၊ အဟဉှိ, ဘော ဂေါတမ, ဧတရဟိ အရောဂေါ သုခီ, န မံ ကိဉ္စိ အာဗာဓတီ”တိ၊
“This is that health, Master Gotama, this is that Nibbana! For I am now healthy and happy, and have no afflictions.”
“သေယျထာပိ, မာဂဏ္ဍိယ, ဇစ္စန္ဓော ပုရိသော; သော န ပဿေယျ ကဏှသုက္ကာနိ ရူပါနိ, န ပဿေယျ နီလကာနိ ရူပါနိ, န ပဿေယျ ပီတကာနိ ရူပါနိ, န ပဿေယျ လောဟိတကာနိ ရူပါနိ, န ပဿေယျ မဉ္ဇိဋ္ဌကာနိ ရူပါနိ, န ပဿေယျ သမဝိသမံ, န ပဿေယျ တာရကရူပါနိ, န ပဿေယျ စန္ဒိမသူရိယေ၊ သော သုဏေယျ စက္ခုမတော ဘာသမာနဿ: ‘ဆေကံ ဝတ, ဘော, ဩဒါတံ ဝတ္ထံ အဘိရူပံ နိမ္မလံ သုစီ'တိ၊ သော ဩဒါတပရိယေသနံ စရေယျ၊ တမေနံ အညတရော ပုရိသော တေလမလိကတေန သာဟုဠိစီရေန ဝဉ္စေယျ: ‘ဣဒံ တေ, အမ္ဘော ပုရိသ, ဩဒါတံ ဝတ္ထံ အဘိရူပံ နိမ္မလံ သုစီ'တိ၊ သော တံ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ, ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ပါရုပေယျ, ပါရုပေတွာ အတ္တမနော အတ္တမနဝါစံ နိစ္ဆာရေယျ: ‘ဆေကံ ဝတ, ဘော, ဩဒါတံ ဝတ္ထံ အဘိရူပံ နိမ္မလံ သုစီ'တိ၊
“Māgaṇḍiya, suppose a person was born blind. They couldn’t see sights that are dark or bright, or blue, yellow, red, or magenta. They couldn’t see even and uneven ground, or the stars, or the moon and sun. They might hear a sighted person saying: ‘White cloth is really nice, it’s attractive, stainless, and clean.’ They’d go in search of white cloth. But someone would cheat them with a dirty, soiled garment, saying: ‘Sir, here is a white cloth for you, it’s attractive, stainless, and clean.’ They’d take it and put it on, expressing their gladness: ‘White cloth is really nice, it’s attractive, stainless, and clean.’
တံ ကိံ မညသိ, မာဂဏ္ဍိယ, အပိ နု သော ဇစ္စန္ဓော ပုရိသော ဇာနန္တော ပဿန္တော အမုံ တေလမလိကတံ သာဟုဠိစီရံ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ, ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ပါရုပေယျ, ပါရုပေတွာ အတ္တမနော အတ္တမနဝါစံ နိစ္ဆာရေယျ: ‘ဆေကံ ဝတ, ဘော, ဩဒါတံ ဝတ္ထံ အဘိရူပံ နိမ္မလံ သုစီ'တိ ဥဒါဟု စက္ခုမတော သဒ္ဓါယာ”တိ?
What do you think, Māgaṇḍiya? Did that person blind from birth do this knowing and seeing, or out of faith in the sighted person?”
“အဇာနန္တော ဟိ, ဘော ဂေါတမ, အပဿန္တော သော ဇစ္စန္ဓော ပုရိသော အမုံ တေလမလိကတံ သာဟုဠိစီရံ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ, ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ပါရုပေယျ, ပါရုပေတွာ အတ္တမနော အတ္တမနဝါစံ နိစ္ဆာရေယျ: ‘ဆေကံ ဝတ, ဘော, ဩဒါတံ ဝတ္ထံ အဘိရူပံ နိမ္မလံ သုစီ'တိ, စက္ခုမတော သဒ္ဓါယာ”တိ၊
“They did so not knowing or seeing, but out of faith in the sighted person.”
“ဧဝမေဝ ခေါ, မာဂဏ္ဍိယ, အညတိတ္ထိယာ ပရိဗ္ဗာဇကာ အန္ဓာ အစက္ခုကာ အဇာနန္တာ အာရောဂျံ, အပဿန္တာ နိဗ္ဗာနံ, အထ စ ပနိမံ ဂါထံ ဘာသန္တိ: ‘အာရောဂျပရမာ လာဘာ, နိဗ္ဗာနံ ပရမံ သုခန်'တိ၊ ပုဗ္ဗကေဟေသာ, မာဂဏ္ဍိယ, အရဟန္တေဟိ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေဟိ ဂါထာ ဘာသိတာ:
“In the same way, the wanderers of other religions are blind and sightless. Not knowing health and not seeing Nibbana, they still recite this verse: ‘Health is the ultimate blessing; Nibbana, the ultimate happiness.’ For this verse was recited by the perfected ones, fully awakened Buddhas of the past:
‘အာရောဂျပရမာ လာဘာ, နိဗ္ဗာနံ ပရမံ သုခံ; အဋ္ဌင်္ဂိကော စ မဂ္ဂါနံ, ခေမံ အမတဂါမိနန်'တိ၊
‘Health is the ultimate blessing; Nibbana, the ultimate happiness. Of paths, the ultimate is eightfold—it’s safe, and leads to the deathless.'
သာ ဧတရဟိ အနုပုဗ္ဗေန ပုထုဇ္ဇနဂါထာ၊ အယံ ခေါ ပန, မာဂဏ္ဍိယ, ကာယော ရောဂဘူတော ဂဏ္ဍဘူတော သလ္လဘူတော အဃဘူတော အာဗာဓဘူတော, သော တွံ ဣမံ ကာယံ ရောဂဘူတံ ဂဏ္ဍဘူတံ သလ္လဘူတံ အဃဘူတံ အာဗာဓဘူတံ: ‘ဣဒန္တံ, ဘော ဂေါတမ, အာရောဂျံ, ဣဒန္တံ နိဗ္ဗာနန်'တိ ဝဒေသိ၊ တဉှိ တေ, မာဂဏ္ဍိယ, အရိယံ စက္ခုံ နတ္ထိ ယေန တွံ အရိယေန စက္ခုနာ အာရောဂျံ ဇာနေယျာသိ, နိဗ္ဗာနံ ပဿေယျာသီ”တိ၊
These days it has gradually become a verse used by ordinary people. But Māgaṇḍiya, this body is a disease, a boil, a dart, a misery, an affliction. Yet you say of this body: ‘This is that health, this is that Nibbana!’ Māgaṇḍiya, you don’t have the noble vision by which you might know health and see Nibbana.”
“ဧဝံ ပသန္နော အဟံ ဘောတော ဂေါတမဿ၊ ပဟောတိ မေ ဘဝံ ဂေါတမော တထာ ဓမ္မံ ဒေသေတုံ ယထာဟံ အာရောဂျံ ဇာနေယျံ, နိဗ္ဗာနံ ပဿေယျန်”တိ၊
“I am quite confident that Master Gotama is capable of teaching me so that I can know health and see Nibbana.”
“သေယျထာပိ, မာဂဏ္ဍိယ, ဇစ္စန္ဓော ပုရိသော; သော န ပဿေယျ ကဏှသုက္ကာနိ ရူပါနိ, န ပဿေယျ နီလကာနိ ရူပါနိ, န ပဿေယျ ပီတကာနိ ရူပါနိ, န ပဿေယျ လောဟိတကာနိ ရူပါနိ, န ပဿေယျ မဉ္ဇိဋ္ဌကာနိ ရူပါနိ, န ပဿေယျ သမဝိသမံ, န ပဿေယျ တာရကရူပါနိ, န ပဿေယျ စန္ဒိမသူရိယေ၊ တဿ မိတ္တာမစ္စာ ဉာတိသာလောဟိတာ ဘိသက္ကံ သလ္လကတ္တံ ဥပဋ္ဌာပေယျုံ၊ တဿ သော ဘိသက္ကော သလ္လကတ္တော ဘေသဇ္ဇံ ကရေယျ၊ သော တံ ဘေသဇ္ဇံ အာဂမ္မ န စက္ခူနိ ဥပ္ပါဒေယျ, န စက္ခူနိ ဝိသောဓေယျ၊ တံ ကိံ မညသိ, မာဂဏ္ဍိယ, နနု သော ဝေဇ္ဇော ယာဝဒေဝ ကိလမထဿ ဝိဃာတဿ ဘာဂီ အဿာ”တိ?
“Māgaṇḍiya, suppose a person was born blind. They couldn’t see sights that are dark or bright, or blue, yellow, red, or magenta. They couldn’t see even and uneven ground, or the stars, or the moon and sun. Their friends and colleagues, relatives and kin would get a field surgeon to treat them. The field surgeon would make medicine for them, but when they used it their eyes were not cured and they still could not see clearly. What do you think, Māgaṇḍiya? Wouldn’t that doctor just get weary and frustrated?”
“ဧဝံ, ဘော ဂေါတမ”၊
“Yes, Master Gotama.”
“ဧဝမေဝ ခေါ, မာဂဏ္ဍိယ, အဟဉ္စေ တေ ဓမ္မံ ဒေသေယျံ: ‘ဣဒန္တံ အာရောဂျံ, ဣဒန္တံ နိဗ္ဗာနန်'တိ, သော တွံ အာရောဂျံ န ဇာနေယျာသိ, နိဗ္ဗာနံ န ပဿေယျာသိ၊ သော မမဿ ကိလမထော, သာ မမဿ ဝိဟေသာ”တိ၊
“In the same way, suppose I were to teach you the Dhamma, saying: ‘This is that health, this is that Nibbana.’ But you might not know health or see Nibbana, which would be wearying and troublesome for me.”
“ဧဝံ ပသန္နော အဟံ ဘောတော ဂေါတမဿ၊ ပဟောတိ မေ ဘဝံ ဂေါတမော တထာ ဓမ္မံ ဒေသေတုံ ယထာဟံ အာရောဂျံ ဇာနေယျံ, နိဗ္ဗာနံ ပဿေယျန်”တိ၊
“I am quite confident that Master Gotama is capable of teaching me so that I can know health and see Nibbana.”
“သေယျထာပိ, မာဂဏ္ဍိယ, ဇစ္စန္ဓော ပုရိသော; သော န ပဿေယျ ကဏှသုက္ကာနိ ရူပါနိ, န ပဿေယျ နီလကာနိ ရူပါနိ, န ပဿေယျ ပီတကာနိ ရူပါနိ, န ပဿေယျ လောဟိတကာနိ ရူပါနိ, န ပဿေယျ မဉ္ဇိဋ္ဌကာနိ ရူပါနိ, န ပဿေယျ သမဝိသမံ, န ပဿေယျ တာရကရူပါနိ, န ပဿေယျ စန္ဒိမသူရိယေ၊ သော သုဏေယျ စက္ခုမတော ဘာသမာနဿ: ‘ဆေကံ ဝတ, ဘော, ဩဒါတံ ဝတ္ထံ အဘိရူပံ နိမ္မလံ သုစီ'တိ၊
“Māgaṇḍiya, suppose a person was born blind. They couldn’t see sights that are dark or bright, or blue, yellow, red, or magenta. They couldn’t see even and uneven ground, or the stars, or the moon and sun. They might hear a sighted person saying: ‘White cloth is really nice, it’s attractive, stainless, and clean.’
သော ဩဒါတပရိယေသနံ စရေယျ၊ တမေနံ အညတရော ပုရိသော တေလမလိကတေန သာဟုဠိစီရေန ဝဉ္စေယျ: ‘ဣဒံ တေ, အမ္ဘော ပုရိသ, ဩဒါတံ ဝတ္ထံ အဘိရူပံ နိမ္မလံ သုစီ'တိ၊ သော တံ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ, ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ပါရုပေယျ၊ တဿ မိတ္တာမစ္စာ ဉာတိသာလောဟိတာ ဘိသက္ကံ သလ္လကတ္တံ ဥပဋ္ဌာပေယျုံ၊ တဿ သော ဘိသက္ကော သလ္လကတ္တော ဘေသဇ္ဇံ ကရေယျ—ဥဒ္ဓံဝိရေစနံ အဓောဝိရေစနံ အဉ္ဇနံ ပစ္စဉ္ဇနံ နတ္ထုကမ္မံ၊ သော တံ ဘေသဇ္ဇံ အာဂမ္မ စက္ခူနိ ဥပ္ပါဒေယျ, စက္ခူနိ ဝိသောဓေယျ၊ တဿ သဟ စက္ခုပ္ပါဒါ ယော အမုသ္မိံ တေလမလိကတေ သာဟုဠိစီရေ ဆန္ဒရာဂေါ သော ပဟီယေထ၊ တဉ္စ နံ ပုရိသံ အမိတ္တတောပိ ဒဟေယျ, ပစ္စတ္ထိကတောပိ ဒဟေယျ, အပိ စ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတဗ္ဗံ မညေယျ: ‘ဒီဃရတ္တံ ဝတ, ဘော, အဟံ ဣမိနာ ပုရိသေန တေလမလိကတေန သာဟုဠိစီရေန နိကတော ဝဉ္စိတော ပလုဒ္ဓေါ—ဣဒံ တေ, အမ္ဘော ပုရိသ, ဩဒါတံ ဝတ္ထံ အဘိရူပံ နိမ္မလံ သုစီ'တိ၊
They’d go in search of white cloth. But someone would cheat them with a dirty, soiled garment, saying: ‘Sir, here is a white cloth for you, it’s attractive, stainless, and clean.’ They’d take it and put it on. Their friends and colleagues, relatives and kin would get a field surgeon to treat them. The field surgeon would make medicine for them: emetics, purgatives, ointment, counter-ointment, or nasal treatment. And when they used it their eyes would be cured so that they could see clearly. As soon as their eyes were cured they’d lose all desire for that dirty, soiled garment. Then they would consider that person to be no friend, but an enemy, and might even think of murdering them: ‘For such a long time I’ve been cheated, tricked, and deceived by that person with this dirty, soiled garment when he said, “Sir, here is a white cloth for you, it’s attractive, stainless, and clean.”’
ဧဝမေဝ ခေါ, မာဂဏ္ဍိယ, အဟဉ္စေ တေ ဓမ္မံ ဒေသေယျံ: ‘ဣဒန္တံ အာရောဂျံ, ဣဒန္တံ နိဗ္ဗာနန်'တိ၊ သော တွံ အာရောဂျံ ဇာနေယျာသိ, နိဗ္ဗာနံ ပဿေယျာသိ၊ တဿ တေ သဟ စက္ခုပ္ပါဒါ ယော ပဉ္စသုပါဒါနက္ခန္ဓေသု ဆန္ဒရာဂေါ သော ပဟီယေထ; အပိ စ တေ ဧဝမဿ: ‘ဒီဃရတ္တံ ဝတ ဘော အဟံ ဣမိနာ စိတ္တေန နိကတော ဝဉ္စိတော ပလုဒ္ဓေါ၊ အဟဉှိ ရူပံယေဝ ဥပါဒိယမာနော ဥပါဒိယိံ, ဝေဒနံယေဝ ဥပါဒိယမာနော ဥပါဒိယိံ, သညံယေဝ ဥပါဒိယမာနော ဥပါဒိယိံ, သင်္ခါရေယေဝ ဥပါဒိယမာနော ဥပါဒိယိံ, ဝိညာဏံယေဝ ဥပါဒိယမာနော ဥပါဒိယိံ၊ တဿ မေ ဥပါဒါနပစ္စယာ ဘဝေါ, ဘဝပစ္စယာ ဇာတိ, ဇာတိပစ္စယာ ဇရာမရဏံ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသာ သမ္ဘဝန္တိ; ဧဝမေတဿ ကေဝလဿ ဒုက္ခက္ခန္ဓဿ သမုဒယော ဟောတီ'”တိ၊
In the same way, Māgaṇḍiya, suppose I were to teach you the Dhamma, saying: ‘This is that health, this is that Nibbana.’ You might know health and see Nibbana. And as soon as your vision arises you might give up desire for the five grasping aggregates. And you might even think: ‘For such a long time I’ve been cheated, tricked, and deceived by this mind. For what I have been grasping is only form, feeling, perception, choices, and consciousness. My grasping is a condition for continued existence. Continued existence is a condition for rebirth. Rebirth is a condition for old age and death, sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress to come to be. That is how this entire mass of suffering originates.’”
“ဧဝံ ပသန္နော အဟံ ဘောတော ဂေါတမဿ၊ ပဟောတိ မေ ဘဝံ ဂေါတမော တထာ ဓမ္မံ ဒေသေတုံ ယထာဟံ ဣမမှာ အာသနာ အနန္ဓော ဝုဋ္ဌဟေယျန်”တိ၊
“I am quite confident that Master Gotama is capable of teaching me so that I can rise from this seat cured of blindness.”
“တေန ဟိ တွံ, မာဂဏ္ဍိယ, သပ္ပုရိသေ ဘဇေယျာသိ၊ ယတော ခေါ တွံ, မာဂဏ္ဍိယ, သပ္ပုရိသေ ဘဇိဿသိ တတော တွံ, မာဂဏ္ဍိယ, သဒ္ဓမ္မံ သောဿသိ; ယတော ခေါ တွံ, မာဂဏ္ဍိယ, သဒ္ဓမ္မံ သောဿသိ တတော တွံ, မာဂဏ္ဍိယ, ဓမ္မာနုဓမ္မံ ပဋိပဇ္ဇိဿသိ; ယတော ခေါ တွံ, မာဂဏ္ဍိယ, ဓမ္မာနုဓမ္မံ ပဋိပဇ္ဇိဿသိ တတော တွံ, မာဂဏ္ဍိယ, သာမံယေဝ ဉဿသိ, သာမံ ဒက္ခိဿသိ—ဣမေ ရောဂါ ဂဏ္ဍာ သလ္လာ; ဣဓ ရောဂါ ဂဏ္ဍာ သလ္လာ အပရိသေသာ နိရုဇ္ဈန္တိ၊ တဿ မေ ဥပါဒါနနိရောဓာ ဘဝနိရောဓော, ဘဝနိရောဓာ ဇာတိနိရောဓော, ဇာတိနိရောဓာ ဇရာမရဏံ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသာ နိရုဇ္ဈန္တိ; ဧဝမေတဿ ကေဝလဿ ဒုက္ခက္ခန္ဓဿ နိရောဓော ဟောတီ”တိ၊
“Well then, Māgaṇḍiya, you should associate with good people. When you associate with good people, you will hear the true teaching. When you hear the true teaching, you’ll practice in line with the teaching. When you practice in line with the teaching, you’ll know and see for yourself: ‘These are diseases, boils, and darts. And here is where diseases, boils, and darts cease without anything left over.’ When my grasping ceases, continued existence ceases. When continued existence ceases, rebirth ceases. When rebirth ceases, old age and death, sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress cease. That is how this entire mass of suffering ceases.”
ဧဝံ ဝုတ္တေ, မာဂဏ္ဍိယော ပရိဗ္ဗာဇကော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ: “အဘိက္ကန္တံ, ဘော ဂေါတမ, အဘိက္ကန္တံ, ဘော ဂေါတမ၊ သေယျထာပိ, ဘော ဂေါတမ, နိက္ကုဇ္ဇိတံ ဝါ ဥက္ကုဇ္ဇေယျ, ပဋိစ္ဆန္နံ ဝါ ဝိဝရေယျ, မူဠှဿ ဝါ မဂ္ဂံ အာစိက္ခေယျ, အန္ဓကာရေ ဝါ တေလပဇ္ဇောတံ ဓာရေယျ: ‘စက္ခုမန္တော ရူပါနိ ဒက္ခန္တီ'တိ; ဧဝမေဝံ ဘောတာ ဂေါတမေန အနေကပရိယာယေန ဓမ္မော ပကာသိတော၊ ဧသာဟံ ဘဝန္တံ ဂေါတမံ သရဏံ ဂစ္ဆာမိ ဓမ္မဉ္စ ဘိက္ခုသင်္ဃဉ္စ၊ လဘေယျာဟံ ဘောတော ဂေါတမဿ သန္တိကေ ပဗ္ဗဇ္ဇံ, လဘေယျံ ဥပသမ္ပဒန်”တိ၊
When he said this, Māgaṇḍiya said to him, “Excellent, Master Gotama! Excellent! As if he were righting the overturned, or revealing the hidden, or pointing out the path to the lost, or lighting a lamp in the dark so people with clear eyes can see what’s there, Master Gotama has made the teaching clear in many ways. I go for refuge to Master Gotama, to the teaching, and to the bhikkhu Saṅgha. May I receive the going forth, the ordination in the ascetic Gotama’s presence?”
“ယော ခေါ, မာဂဏ္ဍိယ, အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗော ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ အာကင်္ခတိ ပဗ္ဗဇ္ဇံ, အာကင်္ခတိ ဥပသမ္ပဒံ, သော စတ္တာရော မာသေ ပရိဝသတိ; စတုန္နံ မာသာနံ အစ္စယေန အာရဒ္ဓစိတ္တာ ဘိက္ခူ ပဗ္ဗာဇေန္တိ, ဥပသမ္ပာဒေန္တိ ဘိက္ခုဘာဝါယ၊ အပိ စ မေတ္ထ ပုဂ္ဂလဝေမတ္တတာ ဝိဒိတာ”တိ၊
“Māgaṇḍiya, if someone formerly ordained in another sect wishes to take the going forth, the ordination in this teaching and training, they must spend four months on probation. When four months have passed, if the bhikkhus are satisfied, they’ll give the going forth, the ordination into monkhood. However, I have recognized individual differences in this matter.”
“သစေ, ဘန္တေ, အညတိတ္ထိယပုဗ္ဗာ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ အာကင်္ခန္တာ ပဗ္ဗဇ္ဇံ, အာကင်္ခန္တာ ဥပသမ္ပဒံ စတ္တာရော မာသေ ပရိဝသန္တိ, စတုန္နံ မာသာနံ အစ္စယေန အာရဒ္ဓစိတ္တာ ဘိက္ခူ ပဗ္ဗာဇေန္တိ ဥပသမ္ပာဒေန္တိ ဘိက္ခုဘာဝါယ; အဟံ စတ္တာရိ ဝဿာနိ ပရိဝသိဿာမိ, စတုန္နံ ဝဿာနံ အစ္စယေန အာရဒ္ဓစိတ္တာ ဘိက္ခူ ပဗ္ဗာဇေန္တု, ဥပသမ္ပာဒေန္တု ဘိက္ခုဘာဝါယာ”တိ၊
“Sir, if four months probation are required in such a case, I’ll spend four years on probation. When four years have passed, if the bhikkhus are satisfied, let them give me the going forth, the ordination into monkhood.”
အလတ္ထ ခေါ မာဂဏ္ဍိယော ပရိဗ္ဗာဇကော ဘဂဝတော သန္တိကေ ပဗ္ဗဇ္ဇံ, အလတ္ထ ဥပသမ္ပဒံ၊ အစိရူပသမ္ပန္နော ခေါ ပနာယသ္မာ မာဂဏ္ဍိယော ဧကော ဝူပကဋ္ဌော အပ္ပမတ္တော အာတာပီ ပဟိတတ္တော ဝိဟရန္တော နစိရဿေဝ—ယဿတ္ထာယ ကုလပုတ္တာ သမ္မဒေဝ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇန္တိ, တဒနုတ္တရံ—ဗြဟ္မစရိယပရိယောသာနံ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ သယံ အဘိညာ သစ္ဆိကတွာ ဥပသမ္ပဇ္ဇ ဝိဟာသိ၊
And the wanderer Māgaṇḍiya received the going forth, the ordination in the Buddha’s presence. Not long after his ordination, Venerable Māgaṇḍiya, living alone, withdrawn, diligent, keen, and resolute, realized the supreme culmination of the spiritual path in this very life. He lived having achieved with his own insight the goal for which gentlemen rightly go forth from the lay life to homelessness.
“ခီဏာ ဇာတိ, ဝုသိတံ ဗြဟ္မစရိယံ, ကတံ ကရဏီယံ, နာပရံ ဣတ္ထတ္တာယာ”တိ အဗ္ဘညာသိ၊ အညတရော ခေါ ပနာယသ္မာ မာဂဏ္ဍိယော အရဟတံ အဟောသီတိ၊
He understood: “Rebirth is ended; the spiritual journey has been completed; what had to be done has been done; there is no return to any state of existence.” And Venerable Māgaṇḍiya became one of the perfected.
မာဂဏ္ဍိယသုတ္တံ နိဋ္ဌိတံ ပဉ္စမံ၊
The authoritative text of the Majjhima Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]