Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Majjhima Nikāya, English translation

    මජ්ඣිම නිකාය 46

    The Middle-Length Suttas Collection 46

    මහාධම්මසමාදානසුත්ත

    The Great Discourse on Taking Up Practices

    ඒවං මේ සුතං—ඒකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජේතවනේ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමේ. තත්‍ර ඛෝ භගවා භික්ඛූ ආමන්තේසි: “භික්ඛවෝ”ති.

    So I have heard. At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery. There the Buddha addressed the bhikkhus, “Bhikkhus!”

    “භදන්තේ”ති තේ භික්ඛූ භගවතෝ පච්චස්සෝසුං. භගවා ඒතදවෝච:

    “Venerable sir,” they replied. The Buddha said this:

    “යේභුය්‍යේන, භික්ඛවේ, සත්තා ඒවඞ්කාමා ඒවංඡන්දා ඒවංඅධිප්පායා: ‘අහෝ වත අනිට්ඨා අකන්තා අමනාපා ධම්මා පරිහායේය්‍යුං, ඉට්ඨා කන්තා මනාපා ධම්මා අභිවඩ්ඪේය්‍යුන්(අ)ති. තේසං, භික්ඛවේ, සත්තානං ඒවඞ්කාමානං ඒවංඡන්දානං ඒවංඅධිප්පායානං අනිට්ඨා අකන්තා අමනාපා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති, ඉට්ඨා කන්තා මනාපා ධම්මා පරිහායන්ති. තත්‍ර තුම්හේ, භික්ඛවේ, කං හේතුං පච්චේථා”ති?

    “Bhikkhus, sentient beings typically have the wish, desire, and hope: ‘Oh, if only unlikable, undesirable, and disagreeable things would decrease, and likable, desirable, and agreeable things would increase!’ But exactly the opposite happens to them. What do you take to be the reason for this?”

    “භගවංමූලකා නෝ, භන්තේ, ධම්මා, භගවංනේත්තිකා, භගවංපටිසරණා. සාධු වත, භන්තේ, භගවන්තඤ්ඤේව පටිභාතු ඒතස්ස භාසිතස්ස අත්ථෝ; භගවතෝ සුත්වා භික්ඛූ ධාරේස්සන්තී”ති.

    “Our teachings are rooted in the Buddha. He is our guide and our refuge. Sir, may the Buddha himself please clarify the meaning of this. The bhikkhus will listen and remember it.”

    “තේන හි, භික්ඛවේ, සුණාථ, සාධුකං මනසි කරෝථ, භාසිස්සාමී”ති.

    “Well then, bhikkhus, listen and apply your mind well, I will speak.”

    “ඒවං, භන්තේ”ති ඛෝ තේ භික්ඛූ භගවතෝ පච්චස්සෝසුං. භගවා ඒතදවෝච:

    “Yes, sir,” they replied. The Buddha said this:

    “ඉධ, භික්ඛවේ, අස්සුතවා පුථුජ්ජනෝ, අරියානං අදස්සාවී අරියධම්මස්ස අකෝවිදෝ අරියධම්මේ අවිනීතෝ, සප්පුරිසානං අදස්සාවී සප්පුරිසධම්මස්ස අකෝවිදෝ සප්පුරිසධම්මේ අවිනීතෝ, සේවිතබ්බේ ධම්මේ න ජානාති අසේවිතබ්බේ ධම්මේ න ජානාති, භජිතබ්බේ ධම්මේ න ජානාති අභජිතබ්බේ ධම්මේ න ජානාති. සෝ සේවිතබ්බේ ධම්මේ අජානන්තෝ අසේවිතබ්බේ ධම්මේ අජානන්තෝ, භජිතබ්බේ ධම්මේ අජානන්තෝ අභජිතබ්බේ ධම්මේ අජානන්තෝ, අසේවිතබ්බේ ධම්මේ සේවති සේවිතබ්බේ ධම්මේ න සේවති, අභජිතබ්බේ ධම්මේ භජති භජිතබ්බේ ධම්මේ න භජති. තස්ස අසේවිතබ්බේ ධම්මේ සේවතෝ සේවිතබ්බේ ධම්මේ අසේවතෝ, අභජිතබ්බේ ධම්මේ භජතෝ භජිතබ්බේ ධම්මේ අභජතෝ අනිට්ඨා අකන්තා අමනාපා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති, ඉට්ඨා කන්තා මනාපා ධම්මා පරිහායන්ති. තං කිස්ස හේතු? ඒවඤ්හේතං, භික්ඛවේ, හෝති යථා තං අවිද්දසුනෝ.

    “Take an unlearned ordinary person who has not seen the noble ones, and is neither skilled nor trained in the teaching of the noble ones. They’ve not seen good persons, and are neither skilled nor trained in the teaching of the good persons. They don’t know what practices they should cultivate and foster, and what practices they shouldn’t cultivate and foster. So they cultivate and foster practices they shouldn’t, and don’t cultivate and foster practices they should. When they do so, unlikable, undesirable, and disagreeable things increase, and likable, desirable, and agreeable things decrease. Why is that? Because that’s what it’s like for someone who doesn’t know.

    සුතවා ච ඛෝ, භික්ඛවේ, අරියසාවකෝ, අරියානං දස්සාවී අරියධම්මස්ස කෝවිදෝ අරියධම්මේ සුවිනීතෝ, සප්පුරිසානං දස්සාවී සප්පුරිසධම්මස්ස කෝවිදෝ සප්පුරිසධම්මේ සුවිනීතෝ, සේවිතබ්බේ ධම්මේ ජානාති අසේවිතබ්බේ ධම්මේ ජානාති, භජිතබ්බේ ධම්මේ ජානාති අභජිතබ්බේ ධම්මේ ජානාති. සෝ සේවිතබ්බේ ධම්මේ ජානන්තෝ අසේවිතබ්බේ ධම්මේ ජානන්තෝ, භජිතබ්බේ ධම්මේ ජානන්තෝ අභජිතබ්බේ ධම්මේ ජානන්තෝ, අසේවිතබ්බේ ධම්මේ න සේවති සේවිතබ්බේ ධම්මේ සේවති, අභජිතබ්බේ ධම්මේ න භජති භජිතබ්බේ ධම්මේ භජති. තස්ස අසේවිතබ්බේ ධම්මේ අසේවතෝ සේවිතබ්බේ ධම්මේ සේවතෝ, අභජිතබ්බේ ධම්මේ අභජතෝ භජිතබ්බේ ධම්මේ භජතෝ, අනිට්ඨා අකන්තා අමනාපා ධම්මා පරිහායන්ති, ඉට්ඨා කන්තා මනාපා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති. තං කිස්ස හේතු? ඒවඤ්හේතං, භික්ඛවේ, හෝති යථා තං විද්දසුනෝ.

    But a learned noble disciple has seen the noble ones, and is skilled and trained in the teaching of the noble ones. They’ve seen good persons, and are skilled and trained in the teaching of the good persons. They know what practices they should cultivate and foster, and what practices they shouldn’t cultivate and foster. So they cultivate and foster practices they should, and don’t cultivate and foster practices they shouldn’t. When they do so, unlikable, undesirable, and disagreeable things decrease, and likable, desirable, and agreeable things increase. Why is that? Because that’s what it’s like for someone who knows.

    චත්තාරිමානි, භික්ඛවේ, ධම්මසමාදානානි. කතමානි චත්තාරි? අත්ථි, භික්ඛවේ, ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නදුක්ඛඤ්චේව ආයතිඤ්ච දුක්ඛවිපාකං; අත්ථි, භික්ඛවේ, ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නසුඛං ආයතිං දුක්ඛවිපාකං; අත්ථි, භික්ඛවේ, ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නදුක්ඛං ආයතිං සුඛවිපාකං; අත්ථි, භික්ඛවේ, ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නසුඛඤ්චේව ආයතිඤ්ච සුඛවිපාකං.

    Bhikkhus, there are these four ways of taking up practices. What four? There is a way of taking up practices that is painful now and results in future pain. There is a way of taking up practices that is pleasant now but results in future pain. There is a way of taking up practices that is painful now but results in future pleasure. There is a way of taking up practices that is pleasant now and results in future pleasure.

    තත්‍ර, භික්ඛවේ, යමිදං ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නදුක්ඛඤ්චේව ආයතිඤ්ච දුක්ඛවිපාකං, තං අවිද්වා අවිජ්ජාගතෝ යථාභූතං නප්පජානාති: ‘ඉදං ඛෝ ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නදුක්ඛඤ්චේව ආයතිඤ්ච දුක්ඛවිපාකන්(අ)ති. තං අවිද්වා අවිජ්ජාගතෝ යථාභූතං අප්පජානන්තෝ තං සේවති, තං න පරිවජ්ජේති. තස්ස තං සේවතෝ, තං අපරිවජ්ජයතෝ, අනිට්ඨා අකන්තා අමනාපා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති, ඉට්ඨා කන්තා මනාපා ධම්මා පරිහායන්ති. තං කිස්ස හේතු? ඒවඤ්හේතං, භික්ඛවේ, හෝති යථා තං අවිද්දසුනෝ.

    When it comes to the way of taking up practices that is painful now and results in future pain, an ignoramus, without knowing this, doesn’t truly understand: ‘This is the way of taking up practices that is painful now and results in future pain.’ So instead of avoiding that practice, they cultivate it. When they do so, unlikable, undesirable, and disagreeable things increase, and likable, desirable, and agreeable things decrease. Why is that? Because that’s what it’s like for someone who doesn’t know.

    තත්‍ර, භික්ඛවේ, යමිදං ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නසුඛං ආයතිං දුක්ඛවිපාකං තං අවිද්වා අවිජ්ජාගතෝ යථාභූතං නප්පජානාති: ‘ඉදං ඛෝ ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නසුඛං ආයතිං දුක්ඛවිපාකන්(අ)ති. තං අවිද්වා අවිජ්ජාගතෝ යථාභූතං අප්පජානන්තෝ තං සේවති, තං න පරිවජ්ජේති. තස්ස තං සේවතෝ, තං අපරිවජ්ජයතෝ, අනිට්ඨා අකන්තා අමනාපා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති, ඉට්ඨා කන්තා මනාපා ධම්මා පරිහායන්ති. තං කිස්ස හේතු? ඒවඤ්හේතං, භික්ඛවේ, හෝති යථා තං අවිද්දසුනෝ.

    When it comes to the way of taking up practices that is pleasant now and results in future pain, an ignoramus … cultivates it … and disagreeable things increase …

    තත්‍ර, භික්ඛවේ, යමිදං ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නදුක්ඛං ආයතිං සුඛවිපාකං, තං අවිද්වා අවිජ්ජාගතෝ යථාභූතං නප්පජානාති: ‘ඉදං ඛෝ ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නදුක්ඛං ආයතිං සුඛවිපාකන්(අ)ති. තං අවිද්වා අවිජ්ජාගතෝ යථාභූතං අප්පජානන්තෝ තං න සේවති, තං පරිවජ්ජේති. තස්ස තං අසේවතෝ, තං පරිවජ්ජයතෝ, අනිට්ඨා අකන්තා අමනාපා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති, ඉට්ඨා කන්තා මනාපා ධම්මා පරිහායන්ති. තං කිස්ස හේතු? ඒවඤ්හේතං, භික්ඛවේ, හෝති යථා තං අවිද්දසුනෝ.

    When it comes to the way of taking up practices that is painful now and results in future pleasure, an ignoramus … doesn’t cultivate it … and disagreeable things increase …

    තත්‍ර, භික්ඛවේ, යමිදං ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නසුඛඤ්චේව ආයතිඤ්ච සුඛවිපාකං, තං අවිද්වා අවිජ්ජාගතෝ යථාභූතං නප්පජානාති: ‘ඉදං ඛෝ ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නසුඛඤ්චේව ආයතිඤ්ච සුඛවිපාකන්(අ)ති. තං අවිද්වා අවිජ්ජාගතෝ යථාභූතං අප්පජානන්තෝ තං න සේවති, තං පරිවජ්ජේති. තස්ස තං අසේවතෝ, තං පරිවජ්ජයතෝ, අනිට්ඨා අකන්තා අමනාපා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති, ඉට්ඨා කන්තා මනාපා ධම්මා පරිහායන්ති. තං කිස්ස හේතු? ඒවඤ්හේතං, භික්ඛවේ, හෝති යථා තං අවිද්දසුනෝ.

    When it comes to the way of taking up practices that is pleasant now and results in future pleasure, an ignoramus … doesn’t cultivate it … and disagreeable things increase … Why is that? Because that’s what it’s like for someone who doesn’t know.

    තත්‍ර, භික්ඛවේ, යමිදං ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නදුක්ඛඤ්චේව ආයතිඤ්ච දුක්ඛවිපාකං තං විද්වා විජ්ජාගතෝ යථාභූතං පජානාති: ‘ඉදං ඛෝ ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නදුක්ඛඤ්චේව ආයතිඤ්ච දුක්ඛවිපාකන්(අ)ති. තං විද්වා විජ්ජාගතෝ යථාභූතං පජානන්තෝ තං න සේවති, තං පරිවජ්ජේති. තස්ස තං අසේවතෝ, තං පරිවජ්ජයතෝ, අනිට්ඨා අකන්තා අමනාපා ධම්මා පරිහායන්ති, ඉට්ඨා කන්තා මනාපා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති. තං කිස්ස හේතු? ඒවඤ්හේතං, භික්ඛවේ, හෝති යථා තං විද්දසුනෝ.

    When it comes to the way of taking up practices that is painful now and results in future pain, a wise person, knowing this, truly understands: ‘This is the way of taking up practices that is painful now and results in future pain.’ So instead of cultivating that practice, they avoid it. When they do so, unlikable, undesirable, and disagreeable things decrease, and likable, desirable, and agreeable things increase. Why is that? Because that’s what it’s like for someone who knows.

    තත්‍ර, භික්ඛවේ, යමිදං ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නසුඛං ආයතිං දුක්ඛවිපාකං තං විද්වා විජ්ජාගතෝ යථාභූතං පජානාති: ‘ඉදං ඛෝ ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නසුඛං ආයතිං දුක්ඛවිපාකන්(අ)ති. තං විද්වා විජ්ජාගතෝ යථාභූතං පජානන්තෝ තං න සේවති, තං පරිවජ්ජේති. තස්ස තං අසේවතෝ, තං පරිවජ්ජයතෝ, අනිට්ඨා අකන්තා අමනාපා ධම්මා පරිහායන්ති, ඉට්ඨා කන්තා මනාපා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති. තං කිස්ස හේතු? ඒවඤ්හේතං, භික්ඛවේ, හෝති යථා තං විද්දසුනෝ.

    When it comes to the way of taking up practices that is pleasant now and results in future pain, a wise person … doesn’t cultivate it … and agreeable things increase …

    තත්‍ර, භික්ඛවේ, යමිදං ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නදුක්ඛං ආයතිං සුඛවිපාකං තං විද්වා විජ්ජාගතෝ යථාභූතං පජානාති: ‘ඉදං ඛෝ ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නදුක්ඛං ආයතිං සුඛවිපාකන්(අ)ති. තං විද්වා විජ්ජාගතෝ යථාභූතං පජානන්තෝ තං සේවති, තං න පරිවජ්ජේති. තස්ස තං සේවතෝ, තං අපරිවජ්ජයතෝ, අනිට්ඨා අකන්තා අමනාපා ධම්මා පරිහායන්ති, ඉට්ඨා කන්තා මනාපා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති. තං කිස්ස හේතු? ඒවඤ්හේතං, භික්ඛවේ, හෝති යථා තං විද්දසුනෝ.

    When it comes to the way of taking up practices that is painful now and results in future pleasure, a wise person … cultivates it … and agreeable things increase …

    තත්‍ර, භික්ඛවේ, යමිදං ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නසුඛඤ්චේව ආයතිඤ්ච සුඛවිපාකං තං විද්වා විජ්ජාගතෝ යථාභූතං පජානාති: ‘ඉදං ඛෝ ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නසුඛඤ්චේව ආයතිඤ්ච සුඛවිපාකන්(අ)ති. තං විද්වා විජ්ජාගතෝ යථාභූතං පජානන්තෝ තං සේවති, තං න පරිවජ්ජේති. තස්ස තං සේවතෝ, තං අපරිවජ්ජයතෝ, අනිට්ඨා අකන්තා අමනාපා ධම්මා පරිහායන්ති, ඉට්ඨා කන්තා මනාපා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති. තං කිස්ස හේතු? ඒවඤ්හේතං, භික්ඛවේ, හෝති යථා තං විද්දසුනෝ.

    When it comes to the way of taking up practices that is pleasant now and results in future pleasure, a wise person, knowing this, truly understands: ‘This is the way of taking up practices that is pleasant now and results in future pleasure.’ So instead of avoiding that practice, they cultivate it. When they do so, unlikable, undesirable, and disagreeable things decrease, and likable, desirable, and agreeable things increase. Why is that? Because that’s what it’s like for someone who knows.

    කතමඤ්ච, භික්ඛවේ, ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නදුක්ඛඤ්චේව ආයතිඤ්ච දුක්ඛවිපාකං? ඉධ, භික්ඛවේ, ඒකච්චෝ සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන පාණාතිපාතී හෝති, පාණාතිපාතපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන අදින්නාදායී හෝති, අදින්නාදානපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන කාමේසු මිච්ඡාචාරී හෝති, කාමේසු මිච්ඡාචාරපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන මුසාවාදී හෝති, මුසාවාදපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන පිසුණවාචෝ හෝති, පිසුණවාචාපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන ඵරුසවාචෝ හෝති, ඵරුසවාචාපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන සම්ඵප්පලාපී හෝති, සම්ඵප්පලාපපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන අභිජ්ඣාලු හෝති, අභිජ්ඣාපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන බ්‍යාපන්නචිත්තෝ හෝති, බ්‍යාපාදපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන මිච්ඡාදිට්ඨි හෝති, මිච්ඡාදිට්ඨිපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති. සෝ කායස්ස භේදා පරං මරණා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්ජති. ඉදං වුච්චති, භික්ඛවේ, ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නදුක්ඛඤ්චේව ආයතිඤ්ච දුක්ඛවිපාකං.

    And what is the way of taking up practices that is painful now and results in future pain? It’s when someone in pain and sadness kills living creatures, steals, and commits sexual misconduct. They use speech that’s false, divisive, harsh, or nonsensical. And they’re covetous, malicious, with wrong view. Because of these things they experience pain and sadness. And when their body breaks up, after death, they’re reborn in a place of loss, a bad place, the underworld, hell. This is called the way of taking up practices that is painful now and results in future pain.

    කතමඤ්ච, භික්ඛවේ, ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නසුඛං ආයතිං දුක්ඛවිපාකං? ඉධ, භික්ඛවේ, ඒකච්චෝ සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන පාණාතිපාතී හෝති, පාණාතිපාතපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන අදින්නාදායී හෝති, අදින්නාදානපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන කාමේසුමිච්ඡාචාරී හෝති, කාමේසුමිච්ඡාචාරපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන මුසාවාදී හෝති, මුසාවාදපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන පිසුණවාචෝ හෝති, පිසුණවාචාපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන ඵරුසවාචෝ හෝති, ඵරුසවාචාපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන සම්ඵප්පලාපී හෝති, සම්ඵප්පලාපපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන අභිජ්ඣාලු හෝති, අභිජ්ඣාපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන බ්‍යාපන්නචිත්තෝ හෝති, බ්‍යාපාදපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන මිච්ඡාදිට්ඨි හෝති, මිච්ඡාදිට්ඨිපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති. සෝ කායස්ස භේදා පරං මරණා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්ජති. ඉදං වුච්චති, භික්ඛවේ, ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නසුඛං ආයතිං දුක්ඛවිපාකං.

    And what is the way of taking up practices that is pleasant now but results in future pain? It’s when someone with pleasure and happiness kills living creatures, steals, and commits sexual misconduct. They use speech that’s false, divisive, harsh, or nonsensical. And they’re covetous, malicious, with wrong view. Because of these things they experience pleasure and happiness. But when their body breaks up, after death, they’re reborn in a place of loss, a bad place, the underworld, hell. This is called the way of taking up practices that is pleasant now but results in future pain.

    කතමඤ්ච, භික්ඛවේ, ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නදුක්ඛං ආයතිං සුඛවිපාකං? ඉධ, භික්ඛවේ, ඒකච්චෝ සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන පාණාතිපාතා පටිවිරතෝ හෝති, පාණාතිපාතා වේරමණීපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන අදින්නාදානා පටිවිරතෝ හෝති, අදින්නාදානා වේරමණීපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන කාමේසුමිච්ඡාචාරා පටිවිරතෝ හෝති, කාමේසුමිච්ඡාචාරා වේරමණීපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන මුසාවාදා පටිවිරතෝ හෝති, මුසාවාදා වේරමණීපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන පිසුණාය වාචාය පටිවිරතෝ හෝති, පිසුණාය වාචාය වේරමණීපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන ඵරුසාය වාචාය පටිවිරතෝ හෝති, ඵරුසාය වාචාය වේරමණීපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන සම්ඵප්පලාපා පටිවිරතෝ හෝති, සම්ඵප්පලාපා වේරමණීපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන අනභිජ්ඣාලු හෝති, අනභිජ්ඣාපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන අබ්‍යාපන්නචිත්තෝ හෝති, අබ්‍යාපාදපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි දුක්ඛේන සහාපි දෝමනස්සේන සම්මාදිට්ඨි හෝති, සම්මාදිට්ඨිපච්චයා ච දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදේති. සෝ කායස්ස භේදා පරං මරණා සුගතිං සග්ගං ලෝකං උපපජ්ජති. ඉදං වුච්චති, භික්ඛවේ, ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නදුක්ඛං ආයතිං සුඛවිපාකං.

    And what is the way of taking up practices that is painful now but results in future pleasure? It’s when someone in pain and sadness doesn’t kill living creatures, steal, or commit sexual misconduct. They don’t use speech that’s false, divisive, harsh, or nonsensical. And they’re contented, kind-hearted, with right view. Because of these things they experience pain and sadness. But when their body breaks up, after death, they’re reborn in a good place, a heavenly realm. This is called the way of taking up practices that is painful now but results in future pleasure.

    කතමඤ්ච, භික්ඛවේ, ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නසුඛඤ්චේව ආයතිඤ්ච සුඛවිපාකං? ඉධ, භික්ඛවේ, ඒකච්චෝ සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන පාණාතිපාතා පටිවිරතෝ හෝති, පාණාතිපාතා වේරමණීපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන අදින්නාදානා පටිවිරතෝ හෝති, අදින්නාදානා වේරමණීපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන කාමේසුමිච්ඡාචාරා පටිවිරතෝ හෝති, කාමේසුමිච්ඡාචාරා වේරමණීපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන මුසාවාදා පටිවිරතෝ හෝති, මුසාවාදා වේරමණීපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන පිසුණාය වාචාය පටිවිරතෝ හෝති, පිසුණාය වාචාය වේරමණීපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන ඵරුසාය වාචාය පටිවිරතෝ හෝති, ඵරුසාය වාචාය වේරමණීපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන සම්ඵප්පලාපා පටිවිරතෝ හෝති, සම්ඵප්පලාපා වේරමණීපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන අනභිජ්ඣාලු හෝති, අනභිජ්ඣාපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන අබ්‍යාපන්නචිත්තෝ හෝති, අබ්‍යාපාදපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති; සහාපි සුඛේන සහාපි සෝමනස්සේන සම්මාදිට්ඨි හෝති, සම්මාදිට්ඨිපච්චයා ච සුඛං සෝමනස්සං පටිසංවේදේති. සෝ කායස්ස භේදා පරං මරණා සුගතිං සග්ගං ලෝකං උපපජ්ජති. ඉදං, වුච්චති, භික්ඛවේ, ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නසුඛඤ්චේව ආයතිඤ්ච සුඛවිපාකං. ඉමානි ඛෝ, භික්ඛවේ, චත්තාරි ධම්මසමාදානානි.

    And what is the way of taking up practices that is pleasant now and results in future pleasure? It’s when someone with pleasure and happiness doesn’t kill living creatures, steal, or commit sexual misconduct. They don’t use speech that’s false, divisive, harsh, or nonsensical. And they’re contented, kind-hearted, with right view. Because of these things they experience pleasure and happiness. And when their body breaks up, after death, they’re reborn in a good place, a heavenly realm. This is called the way of taking up practices that is pleasant now and results in future pleasure. These are the four ways of taking up practices.

    සේය්‍යථාපි, භික්ඛවේ, තිත්තකාලාබු විසේන සංසට්ඨෝ. අථ පුරිසෝ ආගච්ඡේය්‍ය ජීවිතුකාමෝ අමරිතුකාමෝ සුඛකාමෝ දුක්ඛප්පටිකූලෝ. තමේනං ඒවං වදේය්‍යුං: ‘අම්භෝ පුරිස, අයං තිත්තකාලාබු විසේන සංසට්ඨෝ, සචේ ආකඞ්ඛසි පිව. තස්ස තේ පිවතෝ චේව නච්ඡාදේස්සති වණ්ණේනපි ගන්ධේනපි රසේනපි, පිවිත්වා ච පන මරණං වා නිගච්ඡසි මරණමත්තං වා දුක්ඛන්(අ)ති. සෝ තං අප්පටිසඞ්ඛාය පිවේය්‍ය, නප්පටිනිස්සජ්ජේය්‍ය. තස්ස තං පිවතෝ චේව නච්ඡාදේය්‍ය වණ්ණේනපි ගන්ධේනපි රසේනපි, පිවිත්වා ච පන මරණං වා නිගච්ඡේය්‍ය මරණමත්තං වා දුක්ඛං. තථූපමාහං, භික්ඛවේ, ඉමං ධම්මසමාදානං වදාමි, යමිදං ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නදුක්ඛඤ්චේව ආයතිඤ්ච දුක්ඛවිපාකං.

    Suppose there was some bitter gourd mixed with poison. Then a man would come along who wants to live and doesn’t want to die, who wants to be happy and recoils from pain. They’d say to him: ‘Here, mister, this is bitter gourd mixed with poison. Drink it if you like. If you drink it, the color, aroma, and flavor will be unappetizing, and it will result in death or deadly pain.’ He wouldn’t reject it. Without reflection, he’d drink it. The color, aroma, and flavor would be unappetizing, and it would result in death or deadly pain. This is comparable to the way of taking up practices that is painful now and results in future pain, I say.

    සේය්‍යථාපි, භික්ඛවේ, ආපානීයකංසෝ වණ්ණසම්පන්නෝ ගන්ධසම්පන්නෝ රසසම්පන්නෝ. සෝ ච ඛෝ විසේන සංසට්ඨෝ. අථ පුරිසෝ ආගච්ඡේය්‍ය ජීවිතුකාමෝ අමරිතුකාමෝ සුඛකාමෝ දුක්ඛප්පටිකූලෝ. තමේනං ඒවං වදේය්‍යුං: ‘අම්භෝ පුරිස, අයං ආපානීයකංසෝ වණ්ණසම්පන්නෝ ගන්ධසම්පන්නෝ රසසම්පන්නෝ. සෝ ච ඛෝ විසේන සංසට්ඨෝ, සචේ ආකඞ්ඛසි පිව. තස්ස තේ පිවතෝහි ඛෝ ඡාදේස්සති වණ්ණේනපි ගන්ධේනපි රසේනපි, පිවිත්වා ච පන මරණං වා නිගච්ඡසි මරණමත්තං වා දුක්ඛන්(අ)ති. සෝ තං අප්පටිසඞ්ඛාය පිවේය්‍ය, නප්පටිනිස්සජ්ජේය්‍ය. තස්ස තං පිවතෝහි ඛෝ ඡාදේය්‍ය වණ්ණේනපි ගන්ධේනපි රසේනපි, පිවිත්වා ච පන මරණං වා නිගච්ඡේය්‍ය මරණමත්තං වා දුක්ඛං. තථූපමාහං, භික්ඛවේ, ඉමං ධම්මසමාදානං වදාමි, යමිදං ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නසුඛං ආයතිං දුක්ඛවිපාකං.

    Suppose there was a bronze cup of beverage that had a nice color, aroma, and flavor. But it was mixed with poison. Then a man would come along who wants to live and doesn’t want to die, who wants to be happy and recoils from pain. They’d say to him: ‘Here, mister, this bronze cup of beverage has a nice color, aroma, and flavor. But it’s mixed with poison. Drink it if you like. If you drink it, the color, aroma, and flavor will be appetizing, but it will result in death or deadly pain.’ He wouldn’t reject it. Without reflection, he’d drink it. The color, aroma, and flavor would be appetizing, but it would result in death or deadly pain. This is comparable to the way of taking up practices that is pleasant now and results in future pain, I say.

    සේය්‍යථාපි, භික්ඛවේ, පූතිමුත්තං නානාභේසජ්ජේහි සංසට්ඨං. අථ පුරිසෝ ආගච්ඡේය්‍ය පණ්ඩුකරෝගී. තමේනං ඒවං වදේය්‍යුං: ‘අම්භෝ පුරිස, ඉදං පූතිමුත්තං නානාභේසජ්ජේහි සංසට්ඨං, සචේ ආකඞ්ඛසි පිව. තස්ස තේ පිවතෝහි ඛෝ නච්ඡාදේස්සති වණ්ණේනපි ගන්ධේනපි රසේනපි, පිවිත්වා ච පන සුඛී භවිස්සසී(අ)ති. සෝ තං පටිසඞ්ඛාය පිවේය්‍ය, නප්පටිනිස්සජ්ජේය්‍ය. තස්ස තං පිවතෝහි ඛෝ නච්ඡාදේය්‍ය වණ්ණේනපි ගන්ධේනපි රසේනපි, පිවිත්වා ච පන සුඛී අස්ස. තථූපමාහං, භික්ඛවේ, ඉමං ධම්මසමාදානං වදාමි, යමිදං ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නදුක්ඛං ආයතිං සුඛවිපාකං.

    Suppose there was some fermented urine mixed with different medicines. Then a man with jaundice would come along. They’d say to him: ‘Here, mister, this is fermented urine mixed with different medicines. Drink it if you like. If you drink it, the color, aroma, and flavor will be unappetizing, but after drinking it you will be happy.’ He wouldn’t reject it. After appraisal, he’d drink it. The color, aroma, and flavor would be unappetizing, but after drinking it he would be happy. This is comparable to the way of taking up practices that is painful now and results in future pleasure, I say.

    සේය්‍යථාපි, භික්ඛවේ, දධි ච මධු ච සප්පි ච ඵාණිතඤ්ච ඒකජ්ඣං සංසට්ඨං. අථ පුරිසෝ ආගච්ඡේය්‍ය ලෝහිතපක්ඛන්දිකෝ. තමේනං ඒවං වදේය්‍යුං: ‘අම්භෝ පුරිස, ඉදං දධි ච මධු ච සප්පි ච ඵාණිතඤ්ච ඒකජ්ඣං සංසට්ඨං, සචේ ආකඞ්ඛසි පිව. තස්ස තේ පිවතෝ චේව ඡාදේස්සති වණ්ණේනපි ගන්ධේනපි රසේනපි, පිවිත්වා ච පන සුඛී භවිස්සසී(අ)ති. සෝ තං පටිසඞ්ඛාය පිවේය්‍ය, නප්පටිනිස්සජ්ජේය්‍ය. තස්ස තං පිවතෝ චේව ඡාදේය්‍ය වණ්ණේනපි ගන්ධේනපි රසේනපි, පිවිත්වා ච පන සුඛී අස්ස. තථූපමාහං, භික්ඛවේ, ඉමං ධම්මසමාදානං වදාමි, යමිදං ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නසුඛඤ්චේව ආයතිඤ්ච සුඛවිපාකං.

    Suppose there was some curds, honey, ghee, and molasses all mixed together. Then a man with bloody dysentery would come along. They’d say to him: ‘Here, mister, this is curds, honey, ghee, and molasses all mixed together. Drink it if you like. If you drink it, the color, aroma, and flavor will be appetizing, and after drinking it you will be happy.’ He wouldn’t reject it. After appraisal, he’d drink it. The color, aroma, and flavor would be appetizing, and after drinking it he would be happy. This is comparable to the way of taking up practices that is pleasant now and results in future pleasure, I say.

    සේය්‍යථාපි, භික්ඛවේ, වස්සානං පච්ඡිමේ මාසේ සරදසමයේ විද්ධේ විගතවලාහකේ දේවේ ආදිච්චෝ නභං අබ්භුස්සක්කමානෝ සබ්බං ආකාසගතං තමගතං අභිවිහච්ච භාසතේ ච තපතේ ච විරෝචතේ ච; ඒවමේව ඛෝ, භික්ඛවේ, යමිදං ධම්මසමාදානං පච්චුප්පන්නසුඛඤ්චේව ආයතිඤ්ච සුඛවිපාකං තදඤ්ඤේ පුථුසමණබ්‍රාහ්මණපරප්පවාදේ අභිවිහච්ච භාසතේ ච තපතේ ච විරෝචතේ චා”ති.

    It’s like the time after the rainy season when the sky is clear and cloudless. And when the sun rises, it dispels all the darkness from the sky as it shines and glows and radiates. In the same way, this way of taking up practices that is pleasant now and results in future pleasure dispels the doctrines of the various other ascetics and brahmins as it shines and glows and radiates.”

    ඉදමවෝච භගවා. අත්තමනා තේ භික්ඛූ භගවතෝ භාසිතං අභිනන්දුන්ති.

    That is what the Buddha said. Satisfied, the bhikkhus approved what the Buddha said.

    මහාධම්මසමාදානසුත්තං නිට්ඨිතං ඡට්ඨං.





    The authoritative text of the Majjhima Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact