| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationඅඞ්ගුත්තර නිකාය 6.10
Numbered Discourses 6.10
1. ආහුනේය්‍යවග්ග
1. Worthy of Offerings
මහානාමසුත්ත
With Mahānāma
ඒකං සමයං භගවා සක්කේසු විහරති කපිලවත්ථුස්මිං නිග්‍රෝධාරාමේ. අථ ඛෝ මහානාමෝ සක්කෝ යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ, ඛෝ මහානාමෝ සක්කෝ භගවන්තං ඒතදවෝච:
At one time the Buddha was staying in the land of the Sakyans, near Kapilavatthu in the Banyan Tree Monastery. Then Mahānāma the Sakyan went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him:
“යෝ සෝ, භන්තේ, අරියසාවකෝ ආගතඵලෝ විඤ්ඤාතසාසනෝ, සෝ කතමේන විහාරේන බහුලං විහරතී”ති?
“Sir, when a noble disciple has reached the fruit and understood the instructions, what kind of meditation do they frequently practice?”
“යෝ සෝ, මහානාම, අරියසාවකෝ ආගතඵලෝ විඤ්ඤාතසාසනෝ, සෝ ඉමිනා විහාරේන බහුලං විහරති.
“Mahānāma, when a noble disciple has reached the fruit and understood the instructions they frequently practice this kind of meditation.
ඉධ, මහානාම, අරියසාවකෝ තථාගතං අනුස්සරති: ‘ඉතිපි සෝ භගවා අරහං සම්මාසම්බුද්ධෝ විජ්ජාචරණසම්පන්නෝ සුගතෝ ලෝකවිදූ අනුත්තරෝ පුරිසදම්මසාරථි සත්ථා දේවමනුස්සානං බුද්ධෝ භගවා(අ)ති. යස්මිං, මහානාම, සමයේ අරියසාවකෝ තථාගතං අනුස්සරති නේවස්ස තස්මිං සමයේ රාගපරියුට්ඨිතං චිත්තං හෝති, න දෝසපරියුට්ඨිතං චිත්තං හෝති, න මෝහපරියුට්ඨිතං චිත්තං හෝති; උජුගතමේවස්ස තස්මිං සමයේ චිත්තං හෝති තථාගතං ආරබ්භ. උජුගතචිත්තෝ ඛෝ පන, මහානාම, අරියසාවකෝ ලභති අත්ථවේදං, ලභති ධම්මවේදං, ලභති ධම්මූපසංහිතං පාමෝජ්ජං. පමුදිතස්ස පීති ජායති, පීතිමනස්ස කායෝ පස්සම්භති, පස්සද්ධකායෝ සුඛං වේදියති, සුඛිනෝ චිත්තං සමාධියති. අයං වුච්චති, මහානාම: ‘අරියසාවකෝ විසමගතාය පජාය සමප්පත්තෝ විහරති, සබ්‍යාපජ්ජාය පජාය අබ්‍යාපජ්ජෝ විහරති, ධම්මසෝතං සමාපන්නෝ බුද්ධානුස්සතිං භාවේති(අ).
Firstly, a noble disciple recollects the Realized One: ‘That Blessed One is perfected, a fully awakened Buddha, accomplished in knowledge and conduct, holy, knower of the world, supreme guide for those who wish to train, teacher of gods and humans, awakened, blessed.’ When a noble disciple recollects the Realized One their mind is not full of greed, hate, and delusion. At that time their mind is unswerving, based on the Realized One. A noble disciple whose mind is unswerving finds inspiration in the meaning and the teaching, and finds joy connected with the teaching. When they’re joyful, rapture springs up. When the mind is full of rapture, the body becomes tranquil. When the body is tranquil, they feel bliss. And when they’re blissful, the mind becomes immersed in samādhi. This is called a noble disciple who lives in balance among people who are unbalanced, and lives untroubled among people who are troubled. They’ve entered the stream of the teaching and develop the recollection of the Buddha.
පුන චපරං, මහානාම, අරියසාවකෝ ධම්මං අනුස්සරති: ‘ස්වාක්ඛාතෝ භගවතා ධම්මෝ සන්දිට්ඨිකෝ අකාලිකෝ ඒහිපස්සිකෝ ඕපනේය්‍යිකෝ පච්චත්තං වේදිතබ්බෝ විඤ්ඤූහී(අ)ති. යස්මිං, මහානාම, සමයේ අරියසාවකෝ ධම්මං අනුස්සරති නේවස්ස තස්මිං සමයේ රාගපරියුට්ඨිතං චිත්තං හෝති, න දෝසපරියුට්ඨිතං චිත්තං හෝති, න මෝහපරියුට්ඨිතං චිත්තං හෝති; උජුගතමේවස්ස තස්මිං සමයේ චිත්තං හෝති ධම්මං ආරබ්භ. උජුගතචිත්තෝ ඛෝ පන, මහානාම, අරියසාවකෝ ලභති අත්ථවේදං, ලභති ධම්මවේදං, ලභති ධම්මූපසංහිතං පාමෝජ්ජං. පමුදිතස්ස පීති ජායති, පීතිමනස්ස කායෝ පස්සම්භති, පස්සද්ධකායෝ සුඛං වේදියති, සුඛිනෝ චිත්තං සමාධියති. අයං වුච්චති, මහානාම: ‘අරියසාවකෝ විසමගතාය පජාය සමප්පත්තෝ විහරති, සබ්‍යාපජ්ජාය පජාය අබ්‍යාපජ්ජෝ විහරති, ධම්මසෝතං සමාපන්නෝ ධම්මානුස්සතිං භාවේති(අ).
Furthermore, a noble disciple recollects the teaching: ‘The teaching is well explained by the Buddha—apparent in the present life, immediately effective, inviting inspection, relevant, so that sensible people can know it for themselves.’ When a noble disciple recollects the teaching their mind is not full of greed, hate, and delusion. … This is called a noble disciple who lives in balance among people who are unbalanced, and lives untroubled among people who are troubled. They’ve entered the stream of the teaching and develop the recollection of the teaching.
පුන චපරං, මහානාම, අරියසාවකෝ සඞ්ඝං අනුස්සරති: ‘සුප්පටිපන්නෝ භගවතෝ සාවකසඞ්ඝෝ, උජුප්පටිපන්නෝ භගවතෝ සාවකසඞ්ඝෝ, ඤායප්පටිපන්නෝ භගවතෝ සාවකසඞ්ඝෝ, සාමීචිප්පටිපන්නෝ භගවතෝ සාවකසඞ්ඝෝ, යදිදං චත්තාරි පුරිසයුගානි අට්ඨ පුරිසපුග්ගලා ඒස භගවතෝ සාවකසඞ්ඝෝ ආහුනේය්‍යෝ පාහුනේය්‍යෝ දක්ඛිණේය්‍යෝ අඤ්ජලිකරණීයෝ අනුත්තරං පුඤ්ඤක්ඛේත්තං ලෝකස්සා(අ)ති. යස්මිං, මහානාම, සමයේ අරියසාවකෝ සඞ්ඝං අනුස්සරති නේවස්ස තස්මිං සමයේ රාගපරියුට්ඨිතං චිත්තං හෝති, න දෝසපරියුට්ඨිතං චිත්තං හෝති, න මෝහපරියුට්ඨිතං චිත්තං හෝති; උජුගතමේවස්ස තස්මිං සමයේ චිත්තං හෝති සඞ්ඝං ආරබ්භ. උජුගතචිත්තෝ ඛෝ පන, මහානාම, අරියසාවකෝ ලභති අත්ථවේදං, ලභති ධම්මවේදං, ලභති ධම්මූපසංහිතං පාමෝජ්ජං. පමුදිතස්ස පීති ජායති, පීතිමනස්ස කායෝ පස්සම්භති, පස්සද්ධකායෝ සුඛං වේදියති, සුඛිනෝ චිත්තං සමාධියති. අයං වුච්චති, මහානාම: ‘අරියසාවකෝ විසමගතාය පජාය සමප්පත්තෝ විහරති, සබ්‍යාපජ්ජාය පජාය අබ්‍යාපජ්ජෝ විහරති, ධම්මසෝතං සමාපන්නෝ සඞ්ඝානුස්සතිං භාවේති(අ).
Furthermore, a noble disciple recollects the Saṅgha: ‘The Saṅgha of the Buddha’s disciples is practicing the way that’s good, direct, systematic, and proper. It consists of the four pairs, the eight individuals. This is the Saṅgha of the Buddha’s disciples that is worthy of offerings dedicated to the gods, worthy of hospitality, worthy of a religious donation, worthy of greeting with joined palms, and is the supreme field of merit for the world.’ When a noble disciple recollects the Saṅgha their mind is not full of greed, hate, and delusion. … This is called a noble disciple who lives in balance among people who are unbalanced, and lives untroubled among people who are troubled. They’ve entered the stream of the teaching and develop the recollection of the Saṅgha.
පුන චපරං, මහානාම, අරියසාවකෝ අත්තනෝ සීලානි අනුස්සරති අඛණ්ඩානි අච්ඡිද්දානි අසබලානි අකම්මාසානි භුජිස්සානි විඤ්ඤුප්පසත්ථානි අපරාමට්ඨානි සමාධිසංවත්තනිකානි. යස්මිං, මහානාම, සමයේ අරියසාවකෝ සීලං අනුස්සරති නේවස්ස තස්මිං සමයේ රාගපරියුට්ඨිතං චිත්තං හෝති, න දෝසපරියුට්ඨිතං චිත්තං හෝති, න මෝහපරියුට්ඨිතං චිත්තං හෝති; උජුගතමේවස්ස තස්මිං සමයේ චිත්තං හෝති සීලං ආරබ්භ. උජුගතචිත්තෝ ඛෝ පන, මහානාම, අරියසාවකෝ ලභති අත්ථවේදං, ලභති ධම්මවේදං, ලභති ධම්මූපසංහිතං පාමෝජ්ජං. පමුදිතස්ස පීති ජායති, පීතිමනස්ස කායෝ පස්සම්භති, පස්සද්ධකායෝ සුඛං වේදියති, සුඛිනෝ චිත්තං සමාධියති. අයං වුච්චති, මහානාම: ‘අරියසාවකෝ විසමගතාය පජාය සමප්පත්තෝ විහරති, සබ්‍යාපජ්ජාය පජාය අබ්‍යාපජ්ජෝ විහරති, ධම්මසෝතං සමාපන්නෝ සීලානුස්සතිං භාවේති(අ).
Furthermore, a noble disciple recollects their own ethical conduct, which is unbroken, impeccable, spotless, and unmarred, liberating, praised by sensible people, not mistaken, and leading to immersion. When a noble disciple recollects their ethical conduct their mind is not full of greed, hate, and delusion. … This is called a noble disciple who lives in balance among people who are unbalanced, and lives untroubled among people who are troubled. They’ve entered the stream of the teaching and develop the recollection of ethics.
පුන චපරං, මහානාම, අරියසාවකෝ අත්තනෝ චාගං අනුස්සරති: ‘ලාභා වත මේ, සුලද්ධං වත මේ. යෝහං මච්ඡේරමලපරියුට්ඨිතාය පජාය විගතමලමච්ඡේරේන චේතසා අගාරං අජ්ඣාවසාමි මුත්තචාගෝ පයතපාණි වෝසග්ගරතෝ යාචයෝගෝ දානසංවිභාගරතෝ(අ)ති. යස්මිං, මහානාම, සමයේ අරියසාවකෝ චාගං අනුස්සරති නේවස්ස තස්මිං සමයේ රාගපරියුට්ඨිතං චිත්තං හෝති, න දෝසපරියුට්ඨිතං චිත්තං හෝති, න මෝහපරියුට්ඨිතං චිත්තං හෝති; උජුගතමේවස්ස තස්මිං සමයේ චිත්තං හෝති චාගං ආරබ්භ. උජුගතචිත්තෝ ඛෝ පන, මහානාම, අරියසාවකෝ ලභති අත්ථවේදං, ලභති ධම්මවේදං, ලභති ධම්මූපසංහිතං පාමෝජ්ජං. පමුදිතස්ස පීති ජායති, පීතිමනස්ස කායෝ පස්සම්භති, පස්සද්ධකායෝ සුඛං වේදියති, සුඛිනෝ චිත්තං සමාධියති. අයං වුච්චති, මහානාම: ‘අරියසාවකෝ විසමගතාය පජාය සමප්පත්තෝ විහරති, සබ්‍යාපජ්ජාය පජාය අබ්‍යාපජ්ජෝ විහරති, ධම්මසෝතං සමාපන්නෝ චාගානුස්සතිං භාවේති(අ).
Furthermore, a noble disciple recollects their own generosity: ‘I’m so fortunate, so very fortunate! Among people full of the stain of stinginess I live at home rid of stinginess, freely generous, open-handed, loving to let go, committed to charity, loving to give and to share.’ When a noble disciple recollects their own generosity their mind is not full of greed, hate, and delusion. … This is called a noble disciple who lives in balance among people who are unbalanced, and lives untroubled among people who are troubled. They’ve entered the stream of the teaching and develop the recollection of generosity.
පුන චපරං, මහානාම, අරියසාවකෝ දේවතානුස්සතිං භාවේති: ‘සන්ති දේවා චාතුමහාරාජිකා, සන්ති දේවා තාවතිංසා, සන්ති දේවා යාමා, සන්ති දේවා තුසිතා, සන්ති දේවා නිම්මානරතිනෝ, සන්ති දේවා පරනිම්මිතවසවත්තිනෝ, සන්ති දේවා බ්‍රහ්මකායිකා, සන්ති දේවා තතුත්තරි. යථාරූපාය සද්ධාය සමන්නාගතා තා දේවතා ඉතෝ චුතා තත්ථ උපපන්නා, මය්හම්පි තථාරූපා සද්ධා සංවිජ්ජති. යථාරූපේන සීලේන සමන්නාගතා තා දේවතා ඉතෝ චුතා තත්ථ උපපන්නා, මය්හම්පි තථාරූපං සීලං සංවිජ්ජති. යථාරූපේන සුතේන සමන්නාගතා තා දේවතා ඉතෝ චුතා තත්ථ උපපන්නා, මය්හම්පි තථාරූපං සුතං සංවිජ්ජති. යථාරූපේන චාගේන සමන්නාගතා තා දේවතා ඉතෝ චුතා තත්ථ උපපන්නා, මය්හම්පි තථාරූපෝ චාගෝ සංවිජ්ජති. යථාරූපාය පඤ්ඤාය සමන්නාගතා තා දේවතා ඉතෝ චුතා තත්ථ උපපන්නා, මය්හම්පි තථාරූපා පඤ්ඤා සංවිජ්ජතී(අ)ති. යස්මිං, මහානාම, සමයේ අරියසාවකෝ අත්තනෝ ච තාසඤ්ච දේවතානං සද්ධඤ්ච සීලඤ්ච සුතඤ්ච චාගඤ්ච පඤ්ඤඤ්ච අනුස්සරති නේවස්ස තස්මිං සමයේ රාගපරියුට්ඨිතං චිත්තං හෝති, න දෝසපරියුට්ඨිතං චිත්තං හෝති, න මෝහපරියුට්ඨිතං චිත්තං හෝති; උජුගතමේවස්ස තස්මිං සමයේ චිත්තං හෝති තා දේවතා ආරබ්භ. උජුගතචිත්තෝ ඛෝ පන, මහානාම, අරියසාවකෝ ලභති අත්ථවේදං, ලභති ධම්මවේදං, ලභති ධම්මූපසංහිතං පාමෝජ්ජං. පමුදිතස්ස පීති ජායති, පීතිමනස්ස කායෝ පස්සම්භති, පස්සද්ධකායෝ සුඛං වේදියති, සුඛිනෝ චිත්තං සමාධියති. අයං වුච්චති, මහානාම: ‘අරියසාවකෝ විසමගතාය පජාය සමප්පත්තෝ විහරති, සබ්‍යාපජ්ජාය පජාය අබ්‍යාපජ්ජෝ විහරති, ධම්මසෝතං සමාපන්නෝ දේවතානුස්සතිං භාවේති(අ).
Furthermore, a noble disciple recollects the deities: ‘There are the Gods of the Four Great Kings, the Gods of the Thirty-Three, the Gods of Yama, the Joyful Gods, the Gods Who Love to Create, the Gods Who Control the Creations of Others, the Gods of Brahmā’s Host, and gods even higher than these. When those deities passed away from here, they were reborn there because of their faith, ethics, learning, generosity, and wisdom. I, too, have the same kind of faith, ethics, learning, generosity, and wisdom.’ When a noble disciple recollects the faith, ethics, learning, generosity, and wisdom of both themselves and the deities their mind is not full of greed, hate, and delusion. At that time their mind is unswerving, based on the deities. A noble disciple whose mind is unswerving finds inspiration in the meaning and the teaching, and finds joy connected with the teaching. When you’re joyful, rapture springs up. When the mind is full of rapture, the body becomes tranquil. When the body is tranquil, you feel bliss. And when you’re blissful, the mind becomes immersed in samādhi. This is called a noble disciple who lives in balance among people who are unbalanced, and lives untroubled among people who are troubled. They’ve entered the stream of the teaching and develop the recollection of the deities.
යෝ සෝ, මහානාම, අරියසාවකෝ ආගතඵලෝ විඤ්ඤාතසාසනෝ, සෝ ඉමිනා විහාරේන බහුලං විහරතී”ති.
When a noble disciple has reached the fruit and understood the instructions this is the kind of meditation they frequently practice.”
දසමං.
ආහුනේය්‍යවග්ගෝ පඨමෝ.
තස්සුද්දානං
ද්වේ ආහුනේය්‍යා ඉන්ද්‍රිය, බලානි තයෝ ආජානීයා; අනුත්තරිය අනුස්සතී, මහානාමේන තේ දසාති.
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
