Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៤។១៨០
Numbered Discourses 4.180
១៨។ សញ្ចេតនិយវគ្គ
18. Intention
មហាបទេសសុត្ត
The Four Great References
ឯកំ សមយំ ភគវា ភោគនគរេ វិហរតិ អានន្ទចេតិយេ។
At one time the Buddha was staying near the city of Bhoga, at the Ānanda Tree-shrine.
តត្រ ខោ ភគវា ភិក្ខូ អាមន្តេសិ: “ភិក្ខវោ”តិ។
There the Buddha addressed the bhikkhus, “Bhikkhus!”
“ភទន្តេ”តិ តេ ភិក្ខូ ភគវតោ បច្ចស្សោសុំ។
“Venerable sir,” they replied.
ភគវា ឯតទវោច: “ចត្តារោមេ, ភិក្ខវេ, មហាបទេសេ ទេសេស្សាមិ, តំ សុណាថ, សាធុកំ មនសិ ករោថ, ភាសិស្សាមី”តិ។
The Buddha said this: “Bhikkhus, I will teach you the four great references. Listen and apply your mind well, I will speak.”
“ឯវំ, ភន្តេ”តិ ខោ តេ ភិក្ខូ ភគវតោ បច្ចស្សោសុំ។ ភគវា ឯតទវោច:
“Yes, sir,” they replied. The Buddha said this:
“កតមេ, ភិក្ខវេ, ចត្តារោ មហាបទេសា?
“Bhikkhus, what are the four great references?
ឥធ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ឯវំ វទេយ្យ: ‘សម្មុខា មេតំ, អាវុសោ, ភគវតោ សុតំ សម្មុខា បដិគ្គហិតំ—អយំ ធម្មោ, អយំ វិនយោ, ឥទំ សត្ថុសាសនន៑ៜតិ។ តស្ស, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ ភាសិតំ នេវ អភិនន្ទិតព្ពំ នប្បដិក្កោសិតព្ពំ។ អនភិនន្ទិត្វា អប្បដិក្កោសិត្វា តានិ បទព្យញ្ជនានិ សាធុកំ ឧគ្គហេត្វា សុត្តេ ឱតារេតព្ពានិ, វិនយេ សន្ទស្សេតព្ពានិ។ តានិ ចេ សុត្តេ ឱតារិយមានានិ វិនយេ សន្ទស្សិយមានានិ ន ចេវ សុត្តេ ឱតរន្តិ ន វិនយេ សន្ទិស្សន្តិ, និដ្ឋមេត្ថ គន្តព្ពំ: ‘អទ្ធា ឥទំ ន ចេវ តស្ស ភគវតោ វចនំ អរហតោ សម្មាសម្ពុទ្ធស្ស; ឥមស្ស ច ភិក្ខុនោ ទុគ្គហិតន៑ៜតិ។ ឥតិ ហេតំ, ភិក្ខវេ, ឆឌ្ឌេយ្យាថ។
Take a bhikkhu who says: ‘Friend, I have heard and learned this in the presence of the Buddha: this is the teaching, this is the training, this is the Teacher’s instruction.’ You should neither approve nor dismiss that bhikkhu’s statement. Instead, having carefully memorized those words and phrases, you should make sure they fit in the discourse and are exhibited in the training. If they do not fit in the discourse and are not exhibited in the training, you should draw the conclusion: ‘Clearly this is not the word of the Blessed One, the perfected one, the fully awakened Buddha. It has been incorrectly memorized by that bhikkhu.’ And so you should reject it.
ឥធ បន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ឯវំ វទេយ្យ: ‘សម្មុខា មេតំ, អាវុសោ, ភគវតោ សុតំ សម្មុខា បដិគ្គហិតំ—អយំ ធម្មោ, អយំ វិនយោ, ឥទំ សត្ថុសាសនន៑ៜតិ។ តស្ស, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ ភាសិតំ នេវ អភិនន្ទិតព្ពំ នប្បដិក្កោសិតព្ពំ។ អនភិនន្ទិត្វា អប្បដិក្កោសិត្វា តានិ បទព្យញ្ជនានិ សាធុកំ ឧគ្គហេត្វា សុត្តេ ឱតារេតព្ពានិ, វិនយេ សន្ទស្សេតព្ពានិ។ តានិ ចេ សុត្តេ ឱតារិយមានានិ វិនយេ សន្ទស្សិយមានានិ សុត្តេ ចេវ ឱតរន្តិ វិនយេ ច សន្ទិស្សន្តិ, និដ្ឋមេត្ថ គន្តព្ពំ: ‘អទ្ធា ឥទំ តស្ស ភគវតោ វចនំ អរហតោ សម្មាសម្ពុទ្ធស្ស; ឥមស្ស ច ភិក្ខុនោ សុគ្គហិតន៑ៜតិ។ ឥទំ, ភិក្ខវេ, បឋមំ មហាបទេសំ ធារេយ្យាថ។
Take another bhikkhu who says: ‘Friend, I have heard and learned this in the presence of the Buddha: this is the teaching, this is the training, this is the Teacher’s instruction.’ You should neither approve nor dismiss that bhikkhu’s statement. Instead, having carefully memorized those words and phrases, you should make sure they fit in the discourse and are exhibited in the training. If they fit in the discourse and are exhibited in the training, you should draw the conclusion: ‘Clearly this is the word of the Blessed One, the perfected one, the fully awakened Buddha. It has been correctly memorized by that bhikkhu.’ You should remember it. This is the first great reference.
ឥធ បន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ឯវំ វទេយ្យ: ‘អសុកស្មិំ នាម អាវាសេ សង្ឃោ វិហរតិ សថេរោ សបាមោក្ខោ។ តស្ស មេ សង្ឃស្ស សម្មុខា សុតំ សម្មុខា បដិគ្គហិតំ—អយំ ធម្មោ, អយំ វិនយោ, ឥទំ សត្ថុសាសនន៑ៜតិ។ តស្ស, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ ភាសិតំ នេវ អភិនន្ទិតព្ពំ នប្បដិក្កោសិតព្ពំ។ អនភិនន្ទិត្វា អប្បដិក្កោសិត្វា តានិ បទព្យញ្ជនានិ សាធុកំ ឧគ្គហេត្វា សុត្តេ ឱតារេតព្ពានិ, វិនយេ សន្ទស្សេតព្ពានិ។ តានិ ចេ សុត្តេ ឱតារិយមានានិ វិនយេ សន្ទស្សិយមានានិ ន ចេវ សុត្តេ ឱតរន្តិ ន វិនយេ សន្ទិស្សន្តិ, និដ្ឋមេត្ថ គន្តព្ពំ: ‘អទ្ធា ឥទំ ន ចេវ តស្ស ភគវតោ វចនំ អរហតោ សម្មាសម្ពុទ្ធស្ស; តស្ស ច សង្ឃស្ស ទុគ្គហិតន៑ៜតិ។ ឥតិ ហេតំ, ភិក្ខវេ, ឆឌ្ឌេយ្យាថ។
Take another bhikkhu who says: ‘In such-and-such monastery lives a Saṅgha with seniors and leaders. I’ve heard and learned this in the presence of that Saṅgha: this is the teaching, this is the training, this is the Teacher’s instruction.’ You should neither approve nor dismiss that bhikkhu’s statement. Instead, having carefully memorized those words and phrases, you should make sure they fit in the discourse and are exhibited in the training. If they do not fit in the discourse and are not exhibited in the training, you should draw the conclusion: ‘Clearly this is not the word of the Blessed One, the perfected one, the fully awakened Buddha. It has been incorrectly memorized by that Saṅgha.’ And so you should reject it.
ឥធ បន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ឯវំ វទេយ្យ: ‘អសុកស្មិំ នាម អាវាសេ សង្ឃោ វិហរតិ សថេរោ សបាមោក្ខោ។ តស្ស មេ សង្ឃស្ស សម្មុខា សុតំ សម្មុខា បដិគ្គហិតំ—អយំ ធម្មោ, អយំ វិនយោ, ឥទំ សត្ថុសាសនន៑ៜតិ។ តស្ស, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ ភាសិតំ នេវ អភិនន្ទិតព្ពំ នប្បដិក្កោសិតព្ពំ។ អនភិនន្ទិត្វា អប្បដិក្កោសិត្វា តានិ បទព្យញ្ជនានិ សាធុកំ ឧគ្គហេត្វា សុត្តេ ឱតារេតព្ពានិ, វិនយេ សន្ទស្សេតព្ពានិ។ តានិ ចេ សុត្តេ ឱតារិយមានានិ, វិនយេ សន្ទស្សិយមានានិ សុត្តេ ចេវ ឱតរន្តិ វិនយេ ច សន្ទិស្សន្តិ, និដ្ឋមេត្ថ គន្តព្ពំ: ‘អទ្ធា ឥទំ តស្ស ភគវតោ វចនំ អរហតោ សម្មាសម្ពុទ្ធស្ស; តស្ស ច សង្ឃស្ស សុគ្គហិតន៑ៜតិ។ ឥទំ, ភិក្ខវេ, ទុតិយំ មហាបទេសំ ធារេយ្យាថ។
Take another bhikkhu who says: ‘In such-and-such monastery lives a Saṅgha with seniors and leaders. I’ve heard and learned this in the presence of that Saṅgha: this is the teaching, this is the training, this is the Teacher’s instruction.’ You should neither approve nor dismiss that bhikkhu’s statement. Instead, having carefully memorized those words and phrases, you should make sure they fit in the discourse and are exhibited in the training. If they fit in the discourse and are exhibited in the training, you should draw the conclusion: ‘Clearly this is the word of the Blessed One, the perfected one, the fully awakened Buddha. It has been correctly memorized by that Saṅgha.’ You should remember it. This is the second great reference.
ឥធ បន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ឯវំ វទេយ្យ: ‘អសុកស្មិំ នាម អាវាសេ សម្ពហុលា ថេរា ភិក្ខូ វិហរន្តិ ពហុស្សុតា អាគតាគមា ធម្មធរា វិនយធរា មាតិកាធរា។ តេសំ មេ ថេរានំ សម្មុខា សុតំ សម្មុខា បដិគ្គហិតំ—អយំ ធម្មោ, អយំ វិនយោ, ឥទំ សត្ថុសាសនន៑ៜតិ។ តស្ស, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ ភាសិតំ នេវ អភិនន្ទិតព្ពំ នប្បដិក្កោសិតព្ពំ។ អនភិនន្ទិត្វា អប្បដិក្កោសិត្វា តានិ បទព្យញ្ជនានិ សាធុកំ ឧគ្គហេត្វា សុត្តេ ឱតារេតព្ពានិ, វិនយេ សន្ទស្សេតព្ពានិ។ តានិ ចេ សុត្តេ ឱតារិយមានានិ វិនយេ សន្ទស្សិយមានានិ ន ចេវ សុត្តេ ឱតរន្តិ ន វិនយេ សន្ទិស្សន្តិ, និដ្ឋមេត្ថ គន្តព្ពំ: ‘អទ្ធា ឥទំ ន ចេវ តស្ស ភគវតោ វចនំ អរហតោ សម្មាសម្ពុទ្ធស្ស; តេសញ្ច ថេរានំ ទុគ្គហិតន៑ៜតិ។ ឥតិ ហេតំ, ភិក្ខវេ, ឆឌ្ឌេយ្យាថ។
Take another bhikkhu who says: ‘In such-and-such monastery there are several senior bhikkhus who are very learned, inheritors of the heritage, who remember the teachings, the monastic law, and the outlines. I’ve heard and learned this in the presence of those senior bhikkhus: this is the teaching, this is the training, this is the Teacher’s instruction.’ You should neither approve nor dismiss that bhikkhu’s statement. Instead, having carefully memorized those words and phrases, you should make sure they fit in the discourse and are exhibited in the training. If they do not fit in the discourse and are not exhibited in the training, you should draw the conclusion: ‘Clearly this is not the word of the Blessed One, the perfected one, the fully awakened Buddha. It has been incorrectly memorized by those senior bhikkhus.’ And so you should reject it.
ឥធ បន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ឯវំ វទេយ្យ: ‘អសុកស្មិំ នាម អាវាសេ សម្ពហុលា ថេរា ភិក្ខូ វិហរន្តិ ពហុស្សុតា អាគតាគមា ធម្មធរា វិនយធរា មាតិកាធរា។ តេសំ មេ ថេរានំ សម្មុខា សុតំ សម្មុខា បដិគ្គហិតំ—អយំ ធម្មោ, អយំ វិនយោ, ឥទំ សត្ថុសាសនន៑ៜតិ។ តស្ស, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ ភាសិតំ នេវ អភិនន្ទិតព្ពំ នប្បដិក្កោសិតព្ពំ។ អនភិនន្ទិត្វា អប្បដិក្កោសិត្វា តានិ បទព្យញ្ជនានិ សាធុកំ ឧគ្គហេត្វា សុត្តេ ឱតារេតព្ពានិ, វិនយេ សន្ទស្សេតព្ពានិ។ តានិ ចេ សុត្តេ ឱតារិយមានានិ វិនយេ សន្ទស្សិយមានានិ សុត្តេ ចេវ ឱតរន្តិ វិនយេ ច សន្ទិស្សន្តិ, និដ្ឋមេត្ថ គន្តព្ពំ: ‘អទ្ធា ឥទំ តស្ស ភគវតោ វចនំ អរហតោ សម្មាសម្ពុទ្ធស្ស; តេសញ្ច ថេរានំ សុគ្គហិតន៑ៜតិ។ ឥទំ, ភិក្ខវេ, តតិយំ មហាបទេសំ ធារេយ្យាថ។
Take another bhikkhu who says: ‘In such-and-such monastery there are several senior bhikkhus who are very learned, inheritors of the heritage, who remember the teachings, the monastic law, and the outlines. I’ve heard and learned this in the presence of those senior bhikkhus: this is the teaching, this is the monastic law, this is the Teacher’s instruction.’ You should neither approve nor dismiss that bhikkhu’s statement. Instead, having carefully memorized those words and phrases, you should make sure they fit in the discourse and are exhibited in the training. If they fit in the discourse and are exhibited in the training, you should draw the conclusion: ‘Clearly this is the word of the Blessed One, the perfected one, the fully awakened Buddha. It has been correctly memorized by those senior bhikkhus.’ You should remember it. This is the third great reference.
ឥធ បន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ឯវំ វទេយ្យ: ‘អសុកស្មិំ នាម អាវាសេ ឯកោ ថេរោ ភិក្ខុ វិហរតិ ពហុស្សុតោ អាគតាគមោ ធម្មធរោ វិនយធរោ មាតិកាធរោ។ តស្ស មេ ថេរស្ស សម្មុខា សុតំ សម្មុខា បដិគ្គហិតំ—អយំ ធម្មោ, អយំ វិនយោ, ឥទំ សត្ថុសាសនន៑ៜតិ។ តស្ស, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ ភាសិតំ នេវ អភិនន្ទិតព្ពំ នប្បដិក្កោសិតព្ពំ។ អនភិនន្ទិត្វា អប្បដិក្កោសិត្វា តានិ បទព្យញ្ជនានិ សាធុកំ ឧគ្គហេត្វា សុត្តេ ឱតារេតព្ពានិ, វិនយេ សន្ទស្សេតព្ពានិ។ តានិ ចេ សុត្តេ ឱតារិយមានានិ វិនយេ សន្ទស្សិយមានានិ ន ចេវ សុត្តេ ឱតរន្តិ ន វិនយេ សន្ទិស្សន្តិ, និដ្ឋមេត្ថ គន្តព្ពំ: ‘អទ្ធា ឥទំ ន ចេវ តស្ស ភគវតោ វចនំ អរហតោ សម្មាសម្ពុទ្ធស្ស; តស្ស ច ថេរស្ស ទុគ្គហិតន៑ៜតិ។ ឥតិ ហេតំ, ភិក្ខវេ, ឆឌ្ឌេយ្យាថ។
Take another bhikkhu who says: ‘In such-and-such monastery there is a single senior bhikkhu who is very learned, an inheritor of the heritage, who has memorized the teachings, the monastic law, and the outlines. I’ve heard and learned this in the presence of that senior bhikkhu: this is the teaching, this is the training, this is the Teacher’s instruction.’ You should neither approve nor dismiss that bhikkhu’s statement. Instead, having carefully memorized those words and phrases, you should make sure they fit in the discourse and are exhibited in the training. If they do not fit in the discourse and are not exhibited in the training, you should draw the conclusion: ‘Clearly this is not the word of the Blessed One, the perfected one, the fully awakened Buddha. It has been incorrectly memorized by that senior bhikkhu.’ And so you should reject it.
ឥធ បន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ឯវំ វទេយ្យ: ‘អសុកស្មិំ នាម អាវាសេ ឯកោ ថេរោ ភិក្ខុ វិហរតិ ពហុស្សុតោ អាគតាគមោ ធម្មធរោ វិនយធរោ មាតិកាធរោ។ តស្ស មេ ថេរស្ស សម្មុខា សុតំ សម្មុខា បដិគ្គហិតំ—អយំ ធម្មោ, អយំ វិនយោ, ឥទំ សត្ថុសាសនន៑ៜតិ។ តស្ស, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ ភាសិតំ នេវ អភិនន្ទិតព្ពំ នប្បដិក្កោសិតព្ពំ។ អនភិនន្ទិត្វា អប្បដិក្កោសិត្វា តានិ បទព្យញ្ជនានិ សាធុកំ ឧគ្គហេត្វា សុត្តេ ឱតារេតព្ពានិ, វិនយេ សន្ទស្សេតព្ពានិ។ តានិ ចេ សុត្តេ ឱតារិយមានានិ វិនយេ សន្ទស្សិយមានានិ សុត្តេ ចេវ ឱតរន្តិ វិនយេ ច សន្ទិស្សន្តិ, និដ្ឋមេត្ថ គន្តព្ពំ: ‘អទ្ធា ឥទំ តស្ស ភគវតោ វចនំ អរហតោ សម្មាសម្ពុទ្ធស្ស; តស្ស ច ថេរស្ស សុគ្គហិតន៑ៜតិ។ ឥទំ, ភិក្ខវេ, ចតុត្ថំ មហាបទេសំ ធារេយ្យាថ។
Take another bhikkhu who says: ‘In such-and-such monastery there is a single senior bhikkhu who is very learned, an inheritor of the heritage, who has memorized the teachings, the monastic law, and the outlines. I’ve heard and learned this in the presence of that senior bhikkhu: this is the teaching, this is the training, this is the Teacher’s instruction.’ You should neither approve nor dismiss that bhikkhu’s statement. Instead, having carefully memorized those words and phrases, you should make sure they fit in the discourse and are exhibited in the training. If they fit in the discourse and are exhibited in the training, you should draw the conclusion: ‘Clearly this is the word of the Blessed One, the perfected one, the fully awakened Buddha. It has been correctly memorized by that senior bhikkhu.’ You should remember it. This is the fourth great reference.
ឥមេ ខោ, ភិក្ខវេ, ចត្តារោ មហាបទេសា”តិ។
These are the four great references.”
ទសមំ។
សញ្ចេតនិយវគ្គោ តតិយោ។
តស្សុទ្ទានំ
ចេតនា វិភត្តិ កោដ្ឋិកោ, អានន្ទោ ឧបវាណបញ្ចមំ; អាយាចន រាហុល ជម្ពាលី, និព្ពានំ មហាបទេសេនាតិ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]