Library / Tipiṭaka / ತಿಪಿಟಕ • Tipiṭaka / ಮಜ್ಝಿಮನಿಕಾಯ • Majjhimanikāya

೯. ಮಹಾಸಾರೋಪಮಸುತ್ತಂ

9. Mahāsāropamasuttaṃ

೩೦೭. ಏವಂ ಮೇ ಸುತಂ – ಏಕಂ ಸಮಯಂ ಭಗವಾ ರಾಜಗಹೇ ವಿಹರತಿ ಗಿಜ್ಝಕೂಟೇ ಪಬ್ಬತೇ ಅಚಿರಪಕ್ಕನ್ತೇ ದೇವದತ್ತೇ। ತತ್ರ ಖೋ ಭಗವಾ ದೇವದತ್ತಂ ಆರಬ್ಭ ಭಿಕ್ಖೂ ಆಮನ್ತೇಸಿ –

307. Evaṃ me sutaṃ – ekaṃ samayaṃ bhagavā rājagahe viharati gijjhakūṭe pabbate acirapakkante devadatte. Tatra kho bhagavā devadattaṃ ārabbha bhikkhū āmantesi –

‘‘ಇಧ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಏಕಚ್ಚೋ ಕುಲಪುತ್ತೋ ಸದ್ಧಾ ಅಗಾರಸ್ಮಾ ಅನಗಾರಿಯಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಹೋತಿ – ‘ಓತಿಣ್ಣೋಮ್ಹಿ ಜಾತಿಯಾ ಜರಾಯ ಮರಣೇನ ಸೋಕೇಹಿ ಪರಿದೇವೇಹಿ ದುಕ್ಖೇಹಿ ದೋಮನಸ್ಸೇಹಿ ಉಪಾಯಾಸೇಹಿ, ದುಕ್ಖೋತಿಣ್ಣೋ ದುಕ್ಖಪರೇತೋ, ಅಪ್ಪೇವ ನಾಮ ಇಮಸ್ಸ ಕೇವಲಸ್ಸ ದುಕ್ಖಕ್ಖನ್ಧಸ್ಸ ಅನ್ತಕಿರಿಯಾ ಪಞ್ಞಾಯೇಥಾ’ತಿ। ಸೋ ಏವಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಸಮಾನೋ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕಂ ಅಭಿನಿಬ್ಬತ್ತೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ – ‘ಅಹಮಸ್ಮಿ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕವಾ ¹, ಇಮೇ ಪನಞ್ಞೇ ಭಿಕ್ಖೂ ಅಪ್ಪಞ್ಞಾತಾ ಅಪ್ಪೇಸಕ್ಖಾ’ತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ಮಜ್ಜತಿ ಪಮಜ್ಜತಿ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ದುಕ್ಖಂ ವಿಹರತಿ।

‘‘Idha, bhikkhave, ekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena attānukkaṃseti paraṃ vambheti – ‘ahamasmi lābhasakkārasilokavā ², ime panaññe bhikkhū appaññātā appesakkhā’ti. So tena lābhasakkārasilokena majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati.

‘‘ಸೇಯ್ಯಥಾಪಿ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಪುರಿಸೋ ಸಾರತ್ಥಿಕೋ ಸಾರಗವೇಸೀ ಸಾರಪರಿಯೇಸನಂ ಚರಮಾನೋ ಮಹತೋ ರುಕ್ಖಸ್ಸ ತಿಟ್ಠತೋ ಸಾರವತೋ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮೇವ ಸಾರಂ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮ ಫೇಗ್ಗುಂ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮ ತಚಂ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮ ಪಪಟಿಕಂ, ಸಾಖಾಪಲಾಸಂ ಛೇತ್ವಾ ಆದಾಯ ಪಕ್ಕಮೇಯ್ಯ ‘ಸಾರ’ನ್ತಿ ಮಞ್ಞಮಾನೋ। ತಮೇನಂ ಚಕ್ಖುಮಾ ಪುರಿಸೋ ದಿಸ್ವಾ ಏವಂ ವದೇಯ್ಯ – ‘ನ ವತಾಯಂ ಭವಂ ಪುರಿಸೋ ಅಞ್ಞಾಸಿ ಸಾರಂ, ನ ಅಞ್ಞಾಸಿ ಫೇಗ್ಗುಂ, ನ ಅಞ್ಞಾಸಿ ತಚಂ, ನ ಅಞ್ಞಾಸಿ ಪಪಟಿಕಂ, ನ ಅಞ್ಞಾಸಿ ಸಾಖಾಪಲಾಸಂ। ತಥಾ ಹಯಂ ³ ಭವಂ ಪುರಿಸೋ ಸಾರತ್ಥಿಕೋ ಸಾರಗವೇಸೀ ಸಾರಪರಿಯೇಸನಂ ಚರಮಾನೋ ಮಹತೋ ರುಕ್ಖಸ್ಸ ತಿಟ್ಠತೋ ಸಾರವತೋ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮೇವ ಸಾರಂ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮ ಫೇಗ್ಗುಂ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮ ತಚಂ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮ ಪಪಟಿಕಂ, ಸಾಖಾಪಲಾಸಂ ಛೇತ್ವಾ ಆದಾಯ ಪಕ್ಕನ್ತೋ ‘ಸಾರ’ನ್ತಿ ಮಞ್ಞಮಾನೋ। ಯಞ್ಚಸ್ಸ ಸಾರೇನ ಸಾರಕರಣೀಯಂ ತಞ್ಚಸ್ಸ ಅತ್ಥಂ ನಾನುಭವಿಸ್ಸತೀ’ತಿ। ಏವಮೇವ ಖೋ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಇಧೇಕಚ್ಚೋ ಕುಲಪುತ್ತೋ ಸದ್ಧಾ ಅಗಾರಸ್ಮಾ ಅನಗಾರಿಯಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಹೋತಿ – ಓತಿಣ್ಣೋಮ್ಹಿ ಜಾತಿಯಾ ಜರಾಯ ಮರಣೇನ ಸೋಕೇಹಿ ಪರಿದೇವೇಹಿ ದುಕ್ಖೇಹಿ ದೋಮನಸ್ಸೇಹಿ ಉಪಾಯಾಸೇಹಿ, ದುಕ್ಖೋತಿಣ್ಣೋ ದುಕ್ಖಪರೇತೋ , ಅಪ್ಪೇವ ನಾಮ ಇಮಸ್ಸ ಕೇವಲಸ್ಸ ಅನ್ತಕಿರಿಯಾ ಪಞ್ಞಾಯೇಥಾ’ತಿ। ಸೋ ಏವಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಸಮಾನೋ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕಂ ಅಭಿನಿಬ್ಬತ್ತೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ ‘ಅಹಮಸ್ಮಿ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕವಾ, ಇಮೇ ಪನಞ್ಞೇ ಭಿಕ್ಖೂ ಅಪ್ಪಞ್ಞಾತಾ ಅಪ್ಪೇಸಕ್ಖಾ’ತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ಮಜ್ಜತಿ ಪಮಜ್ಜತಿ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ದುಕ್ಖಂ ವಿಹರತಿ। ಅಯಂ ವುಚ್ಚತಿ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಭಿಕ್ಖು ಸಾಖಾಪಲಾಸಂ ಅಗ್ಗಹೇಸಿ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಸ್ಸ; ತೇನ ಚ ವೋಸಾನಂ ಆಪಾದಿ।

‘‘Seyyathāpi, bhikkhave, puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ atikkamma phegguṃ atikkamma tacaṃ atikkamma papaṭikaṃ, sākhāpalāsaṃ chetvā ādāya pakkameyya ‘sāra’nti maññamāno. Tamenaṃ cakkhumā puriso disvā evaṃ vadeyya – ‘na vatāyaṃ bhavaṃ puriso aññāsi sāraṃ, na aññāsi phegguṃ, na aññāsi tacaṃ, na aññāsi papaṭikaṃ, na aññāsi sākhāpalāsaṃ. Tathā hayaṃ ⁴ bhavaṃ puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ atikkamma phegguṃ atikkamma tacaṃ atikkamma papaṭikaṃ, sākhāpalāsaṃ chetvā ādāya pakkanto ‘sāra’nti maññamāno. Yañcassa sārena sārakaraṇīyaṃ tañcassa atthaṃ nānubhavissatī’ti. Evameva kho, bhikkhave, idhekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto , appeva nāma imassa kevalassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena attānukkaṃseti, paraṃ vambheti ‘ahamasmi lābhasakkārasilokavā, ime panaññe bhikkhū appaññātā appesakkhā’ti. So tena lābhasakkārasilokena majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati. Ayaṃ vuccati, bhikkhave, bhikkhu sākhāpalāsaṃ aggahesi brahmacariyassa; tena ca vosānaṃ āpādi.

೩೦೮. ‘‘ಇಧ ಪನ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಏಕಚ್ಚೋ ಕುಲಪುತ್ತೋ ಸದ್ಧಾ ಅಗಾರಸ್ಮಾ ಅನಗಾರಿಯಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಹೋತಿ – ‘ಓತಿಣ್ಣೋಮ್ಹಿ ಜಾತಿಯಾ ಜರಾಯ ಮರಣೇನ ಸೋಕೇಹಿ ಪರಿದೇವೇಹಿ ದುಕ್ಖೇಹಿ ದೋಮನಸ್ಸೇಹಿ ಉಪಾಯಾಸೇಹಿ, ದುಕ್ಖೋತಿಣ್ಣೋ ದುಕ್ಖಪರೇತೋ, ಅಪ್ಪೇವ ನಾಮ ಇಮಸ್ಸ ಕೇವಲಸ್ಸ ದುಕ್ಖಕ್ಖನ್ಧಸ್ಸ ಅನ್ತಕಿರಿಯಾ ಪಞ್ಞಾಯೇಥಾ’ತಿ। ಸೋ ಏವಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಸಮಾನೋ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕಂ ಅಭಿನಿಬ್ಬತ್ತೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ ನ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ। ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಸೀಲಸಮ್ಪದಂ ಆರಾಧೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ – ‘ಅಹಮಸ್ಮಿ ಸೀಲವಾ ಕಲ್ಯಾಣಧಮ್ಮೋ, ಇಮೇ ಪನಞ್ಞೇ ಭಿಕ್ಖೂ ದುಸ್ಸೀಲಾ ಪಾಪಧಮ್ಮಾ’ತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ಮಜ್ಜತಿ ಪಮಜ್ಜತಿ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ದುಕ್ಖಂ ವಿಹರತಿ।

308. ‘‘Idha pana, bhikkhave, ekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati. Appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya attānukkaṃseti, paraṃ vambheti – ‘ahamasmi sīlavā kalyāṇadhammo, ime panaññe bhikkhū dussīlā pāpadhammā’ti. So tāya sīlasampadāya majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati.

‘‘ಸೇಯ್ಯಥಾಪಿ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಪುರಿಸೋ ಸಾರತ್ಥಿಕೋ ಸಾರಗವೇಸೀ ಸಾರಪರಿಯೇಸನಂ ಚರಮಾನೋ ಮಹತೋ ರುಕ್ಖಸ್ಸ ತಿಟ್ಠತೋ ಸಾರವತೋ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮೇವ ಸಾರಂ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮ ಫೇಗ್ಗುಂ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮ ತಚಂ, ಪಪಟಿಕಂ ಛೇತ್ವಾ ಆದಾಯ ಪಕ್ಕಮೇಯ್ಯ ‘ಸಾರ’ನ್ತಿ ಮಞ್ಞಮಾನೋ। ತಮೇನಂ ಚಕ್ಖುಮಾ ಪುರಿಸೋ ದಿಸ್ವಾ ಏವಂ ವದೇಯ್ಯ – ‘ನ ವತಾಯಂ ಭವಂ ಪುರಿಸೋ ಅಞ್ಞಾಸಿ ಸಾರಂ, ನ ಅಞ್ಞಾಸಿ ಫೇಗ್ಗುಂ, ನ ಅಞ್ಞಾಸಿ ತಚಂ, ನ ಅಞ್ಞಾಸಿ ಪಪಟಿಕಂ, ನ ಅಞ್ಞಾಸಿ ಸಾಖಾಪಲಾಸಂ। ತಥಾ ಹಯಂ ಭವಂ ಪುರಿಸೋ ಸಾರತ್ಥಿಕೋ ಸಾರಗವೇಸೀ ಸಾರಪರಿಯೇಸನಂ ಚರಮಾನೋ ಮಹತೋ ರುಕ್ಖಸ್ಸ ತಿಟ್ಠತೋ ಸಾರವತೋ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮೇವ ಸಾರಂ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮ ಫೇಗ್ಗುಂ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮ ತಚಂ, ಪಪಟಿಕಂ ಛೇತ್ವಾ ಆದಾಯ ಪಕ್ಕನ್ತೋ ‘ಸಾರ’ನ್ತಿ ಮಞ್ಞಮಾನೋ; ಯಞ್ಚಸ್ಸ ಸಾರೇನ ಸಾರಕರಣೀಯಂ ತಞ್ಚಸ್ಸ ಅತ್ಥಂ ನಾನುಭವಿಸ್ಸತೀ’ತಿ।

‘‘Seyyathāpi, bhikkhave, puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ atikkamma phegguṃ atikkamma tacaṃ, papaṭikaṃ chetvā ādāya pakkameyya ‘sāra’nti maññamāno. Tamenaṃ cakkhumā puriso disvā evaṃ vadeyya – ‘na vatāyaṃ bhavaṃ puriso aññāsi sāraṃ, na aññāsi phegguṃ, na aññāsi tacaṃ, na aññāsi papaṭikaṃ, na aññāsi sākhāpalāsaṃ. Tathā hayaṃ bhavaṃ puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ atikkamma phegguṃ atikkamma tacaṃ, papaṭikaṃ chetvā ādāya pakkanto ‘sāra’nti maññamāno; yañcassa sārena sārakaraṇīyaṃ tañcassa atthaṃ nānubhavissatī’ti.

‘‘ಏವಮೇವ ಖೋ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಇಧೇಕಚ್ಚೋ ಕುಲಪುತ್ತೋ ಸದ್ಧಾ ಅಗಾರಸ್ಮಾ ಅನಗಾರಿಯಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಹೋತಿ – ‘ಓತಿಣ್ಣೋಮ್ಹಿ ಜಾತಿಯಾ ಜರಾಯ ಮರಣೇನ ಸೋಕೇಹಿ ಪರಿದೇವೇಹಿ ದುಕ್ಖೇಹಿ ದೋಮನಸ್ಸೇಹಿ ಉಪಾಯಾಸೇಹಿ, ದುಕ್ಖೋತಿಣ್ಣೋ ದುಕ್ಖಪರೇತೋ, ಅಪ್ಪೇವ ನಾಮ ಇಮಸ್ಸ ಕೇವಲಸ್ಸ ದುಕ್ಖಕ್ಖನ್ಧಸ್ಸ ಅನ್ತಕಿರಿಯಾ ಪಞ್ಞಾಯೇಥಾ’’ತಿ। ಸೋ ಏವಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಸಮಾನೋ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕಂ ಅಭಿನಿಬ್ಬತ್ತೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ ನ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ। ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಸೀಲಸಮ್ಪದಂ ಆರಾಧೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ – ‘ಅಹಮಸ್ಮಿ ಸೀಲವಾ ಕಲ್ಯಾಣಧಮ್ಮೋ, ಇಮೇ ಪನಞ್ಞೇ ಭಿಕ್ಖೂ ದುಸ್ಸೀಲಾ ಪಾಪಧಮ್ಮಾ’ತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ಮಜ್ಜತಿ ಪಮಜ್ಜತಿ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ದುಕ್ಖಂ ವಿಹರತಿ। ಅಯಂ ವುಚ್ಚತಿ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಭಿಕ್ಖು ಪಪಟಿಕಂ ಅಗ್ಗಹೇಸಿ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಸ್ಸ; ತೇನ ಚ ವೋಸಾನಂ ಆಪಾದಿ।

೩೦೯. ‘‘ಇಧ ಪನ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಏಕಚ್ಚೋ ಕುಲಪುತ್ತೋ ಸದ್ಧಾ ಅಗಾರಸ್ಮಾ ಅನಗಾರಿಯಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಹೋತಿ – ‘ಓತಿಣ್ಣೋಮ್ಹಿ ಜಾತಿಯಾ ಜರಾಯ ಮರಣೇನ ಸೋಕೇಹಿ ಪರಿದೇವೇಹಿ ದುಕ್ಖೇಹಿ ದೋಮನಸ್ಸೇಹಿ ಉಪಾಯಾಸೇಹಿ, ದುಕ್ಖೋತಿಣ್ಣೋ ದುಕ್ಖಪರೇತೋ, ಅಪ್ಪೇವ ನಾಮ ಇಮಸ್ಸ ಕೇವಲಸ್ಸ ದುಕ್ಖಕ್ಖನ್ಧಸ್ಸ ಅನ್ತಕಿರಿಯಾ ಪಞ್ಞಾಯೇಥಾ’ತಿ। ಸೋ ಏವಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಸಮಾನೋ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕಂ ಅಭಿನಿಬ್ಬತ್ತೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ ನ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಸೀಲಸಮ್ಪದಂ ಆರಾಧೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ ನೋ ಚ ಖೋ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ। ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಂ ಆರಾಧೇತಿ । ಸೋ ತಾಯ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಾಯ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತಾಯ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಾಯ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ – ‘ಅಹಮಸ್ಮಿ ಸಮಾಹಿತೋ ಏಕಗ್ಗಚಿತ್ತೋ, ಇಮೇ ಪನಞ್ಞೇ ಭಿಕ್ಖೂ ಅಸಮಾಹಿತಾ ವಿಬ್ಭನ್ತಚಿತ್ತಾ’ತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಾಯ ಮಜ್ಜತಿ ಪಮಜ್ಜತಿ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ದುಕ್ಖಂ ವಿಹರತಿ।

309. ‘‘Idha pana, bhikkhave, ekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya sīlasampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati. Appamatto samāno samādhisampadaṃ ārādheti . So tāya samādhisampadāya attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tāya samādhisampadāya attānukkaṃseti, paraṃ vambheti – ‘ahamasmi samāhito ekaggacitto, ime panaññe bhikkhū asamāhitā vibbhantacittā’ti. So tāya samādhisampadāya majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati.

‘‘ಸೇಯ್ಯಥಾಪಿ , ಭಿಕ್ಖವೇ, ಪುರಿಸೋ ಸಾರತ್ಥಿಕೋ ಸಾರಗವೇಸೀ ಸಾರಪರಿಯೇಸನಂ ಚರಮಾನೋ ಮಹತೋ ರುಕ್ಖಸ್ಸ ತಿಟ್ಠತೋ ಸಾರವತೋ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮೇವ ಸಾರಂ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮ ಫೇಗ್ಗುಂ ತಚಂ ಛೇತ್ವಾ ಆದಾಯ ಪಕ್ಕಮೇಯ್ಯ ‘ಸಾರ’ನ್ತಿ ಮಞ್ಞಮಾನೋ। ತಮೇನಂ ಚಕ್ಖುಮಾ ಪುರಿಸೋ ದಿಸ್ವಾ ಏವಂ ವದೇಯ್ಯ ‘ನ ವತಾಯಂ ಭವಂ ಪುರಿಸೋ ಅಞ್ಞಾಸಿ ಸಾರಂ , ನ ಅಞ್ಞಾಸಿ ಫೇಗ್ಗುಂ, ನ ಅಞ್ಞಾಸಿ ತಚಂ, ನ ಅಞ್ಞಾಸಿ ಪಪಟಿಕಂ, ನ ಅಞ್ಞಾಸಿ ಸಾಖಾಪಲಾಸಂ। ತಥಾ ಹಯಂ ಭವಂ ಪುರಿಸೋ ಸಾರತ್ಥಿಕೋ ಸಾರಗವೇಸೀ ಸಾರಪರಿಯೇಸನಂ ಚರಮಾನೋ ಮಹತೋ ರುಕ್ಖಸ್ಸ ತಿಟ್ಠತೋ ಸಾರವತೋ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮೇವ ಸಾರಂ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮ ಫೇಗ್ಗುಂ ತಚಂ ಛೇತ್ವಾ ಆದಾಯ ಪಕ್ಕನ್ತೋ ‘ಸಾರ’ನ್ತಿ ಮಞ್ಞಮಾನೋ। ಯಞ್ಚಸ್ಸ ಸಾರೇನ ಸಾರಕರಣೀಯಂ ತಞ್ಚಸ್ಸ ಅತ್ಥಂ ನಾನುಭವಿಸ್ಸತೀ’ತಿ।

‘‘Seyyathāpi , bhikkhave, puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ atikkamma phegguṃ tacaṃ chetvā ādāya pakkameyya ‘sāra’nti maññamāno. Tamenaṃ cakkhumā puriso disvā evaṃ vadeyya ‘na vatāyaṃ bhavaṃ puriso aññāsi sāraṃ , na aññāsi phegguṃ, na aññāsi tacaṃ, na aññāsi papaṭikaṃ, na aññāsi sākhāpalāsaṃ. Tathā hayaṃ bhavaṃ puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ atikkamma phegguṃ tacaṃ chetvā ādāya pakkanto ‘sāra’nti maññamāno. Yañcassa sārena sārakaraṇīyaṃ tañcassa atthaṃ nānubhavissatī’ti.

‘‘ಏವಮೇವ ಖೋ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಇಧೇಕಚ್ಚೋ ಕುಲಪುತ್ತೋ ಸದ್ಧಾ ಅಗಾರಸ್ಮಾ ಅನಗಾರಿಯಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಹೋತಿ – ‘ಓತಿಣ್ಣೋಮ್ಹಿ ಜಾತಿಯಾ ಜರಾಯ ಮರಣೇನ ಸೋಕೇಹಿ ಪರಿದೇವೇಹಿ ದುಕ್ಖೇಹಿ ದೋಮನಸ್ಸೇಹಿ ಉಪಾಯಾಸೇಹಿ, ದುಕ್ಖೋತಿಣ್ಣೋ ದುಕ್ಖಪರೇತೋ, ಅಪ್ಪೇವ ನಾಮ ಇಮಸ್ಸ ಕೇವಲಸ್ಸ ದುಕ್ಖಕ್ಖನ್ಧಸ್ಸ ಅನ್ತಕಿರಿಯಾ ಪಞ್ಞಾಯೇಥಾ’’ತಿ। ಸೋ ಏವಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಸಮಾನೋ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕಂ ಅಭಿನಿಬ್ಬತ್ತೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ ನ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಸೀಲಸಮ್ಪದಂ ಆರಾಧೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ ನೋ ಚ ಖೋ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಂ ಆರಾಧೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಾಯ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತಾಯ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಾಯ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ – ‘ಅಹಮಸ್ಮಿ ಸಮಾಹಿತೋ ಏಕಗ್ಗಚಿತ್ತೋ, ಇಮೇ ಪನಞ್ಞೇ ಭಿಕ್ಖೂ ಅಸಮಾಹಿತಾ ವಿಬ್ಭನ್ತಚಿತ್ತಾ’ತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಾಯ ಮಜ್ಜತಿ ಪಮಜ್ಜತಿ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ದುಕ್ಖಂ ವಿಹರತಿ। ಅಯಂ ವುಚ್ಚತಿ , ಭಿಕ್ಖವೇ, ಭಿಕ್ಖು ತಚಂ ಅಗ್ಗಹೇಸಿ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಸ್ಸ; ತೇನ ಚ ವೋಸಾನಂ ಆಪಾದಿ।

‘‘Evameva kho, bhikkhave, idhekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya sīlasampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno samādhisampadaṃ ārādheti. So tāya samādhisampadāya attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tāya samādhisampadāya attānukkaṃseti, paraṃ vambheti – ‘ahamasmi samāhito ekaggacitto, ime panaññe bhikkhū asamāhitā vibbhantacittā’ti. So tāya samādhisampadāya majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati. Ayaṃ vuccati , bhikkhave, bhikkhu tacaṃ aggahesi brahmacariyassa; tena ca vosānaṃ āpādi.

೩೧೦. ‘‘ಇಧ ಪನ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಏಕಚ್ಚೋ ಕುಲಪುತ್ತೋ ಸದ್ಧಾ ಅಗಾರಸ್ಮಾ ಅನಗಾರಿಯಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಹೋತಿ – ‘ಓತಿಣ್ಣೋಮ್ಹಿ ಜಾತಿಯಾ ಜರಾಯ ಮರಣೇನ ಸೋಕೇಹಿ ಪರಿದೇವೇಹಿ ದುಕ್ಖೇಹಿ ದೋಮನಸ್ಸೇಹಿ ಉಪಾಯಾಸೇಹಿ, ದುಕ್ಖೋತಿಣ್ಣೋ ದುಕ್ಖಪರೇತೋ, ಅಪ್ಪೇವ ನಾಮ ಇಮಸ್ಸ ಕೇವಲಸ್ಸ ದುಕ್ಖಕ್ಖನ್ಧಸ್ಸ ಅನ್ತಕಿರಿಯಾ ಪಞ್ಞಾಯೇಥಾ’ತಿ। ಸೋ ಏವಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಸಮಾನೋ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕಂ ಅಭಿನಿಬ್ಬತ್ತೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ ನ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ। ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಸೀಲಸಮ್ಪದಂ ಆರಾಧೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ, ನೋ ಚ ಖೋ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಂ ಆರಾಧೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಾಯ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ, ನೋ ಚ ಖೋ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತಾಯ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಞಾಣದಸ್ಸನಂ ಆರಾಧೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಞಾಣದಸ್ಸನೇನ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತೇನ ಞಾಣದಸ್ಸನೇನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ – ‘ಅಹಮಸ್ಮಿ ಜಾನಂ ಪಸ್ಸಂ ವಿಹರಾಮಿ। ಇಮೇ ಪನಞ್ಞೇ ಭಿಕ್ಖೂ ಅಜಾನಂ ಅಪಸ್ಸಂ ವಿಹರನ್ತೀ’ತಿ। ಸೋ ತೇನ ಞಾಣದಸ್ಸನೇನ ಮಜ್ಜತಿ ಪಮಜ್ಜತಿ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ದುಕ್ಖಂ ವಿಹರತಿ।

310. ‘‘Idha pana, bhikkhave, ekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati. Appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya sīlasampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno samādhisampadaṃ ārādheti. So tāya samādhisampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya samādhisampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya samādhisampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati appamatto samāno ñāṇadassanaṃ ārādheti. So tena ñāṇadassanena attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tena ñāṇadassanena attānukkaṃseti, paraṃ vambheti – ‘ahamasmi jānaṃ passaṃ viharāmi. Ime panaññe bhikkhū ajānaṃ apassaṃ viharantī’ti. So tena ñāṇadassanena majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati.

‘‘ಸೇಯ್ಯಥಾಪಿ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಪುರಿಸೋ ಸಾರತ್ಥಿಕೋ ಸಾರಗವೇಸೀ ಸಾರಪರಿಯೇಸನಂ ಚರಮಾನೋ ಮಹತೋ ರುಕ್ಖಸ್ಸ ತಿಟ್ಠತೋ ಸಾರವತೋ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮೇವ ಸಾರಂ ಫೇಗ್ಗುಂ ಛೇತ್ವಾ ಆದಾಯ ಪಕ್ಕಮೇಯ್ಯ ‘ಸಾರ’ನ್ತಿ ಮಞ್ಞಮಾನೋ। ತಮೇನಂ ಚಕ್ಖುಮಾ ಪುರಿಸೋ ದಿಸ್ವಾ ಏವಂ ವದೇಯ್ಯ – ‘ನ ವತಾಯಂ ಭವಂ ಪುರಿಸೋ ಅಞ್ಞಾಸಿ ಸಾರಂ ನ ಅಞ್ಞಾಸಿ ಫೇಗ್ಗುಂ ನ ಅಞ್ಞಾಸಿ ತಚಂ ನ ಅಞ್ಞಾಸಿ ಪಪಟಿಕಂ ನ ಅಞ್ಞಾಸಿ ಸಾಖಾಪಲಾಸಂ। ತಥಾ ಹಯಂ ಭವಂ ಪುರಿಸೋ ಸಾರತ್ಥಿಕೋ ಸಾರಗವೇಸೀ ಸಾರಪರಿಯೇಸನಂ ಚರಮಾನೋ ಮಹತೋ ರುಕ್ಖಸ್ಸ ತಿಟ್ಠತೋ ಸಾರವತೋ ಅತಿಕ್ಕಮ್ಮೇವ ಸಾರಂ ಫೇಗ್ಗುಂ ಛೇತ್ವಾ ಆದಾಯ ಪಕ್ಕನ್ತೋ ‘ಸಾರ’ನ್ತಿ ಮಞ್ಞಮಾನೋ। ಯಞ್ಚಸ್ಸ ಸಾರೇನ ಸಾರಕರಣೀಯಂ ತಞ್ಚಸ್ಸ ಅತ್ಥಂ ನಾನುಭವಿಸ್ಸತೀ’ತಿ। ಏವಮೇವ ಖೋ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಇಧೇಕಚ್ಚೋ ಕುಲಪುತ್ತೋ ಸದ್ಧಾ ಅಗಾರಸ್ಮಾ ಅನಗಾರಿಯಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಹೋತಿ – ‘ಓತಿಣ್ಣೋಮ್ಹಿ ಜಾತಿಯಾ ಜರಾಯ ಮರಣೇನ ಸೋಕೇಹಿ ಪರಿದೇವೇಹಿ ದುಕ್ಖೇಹಿ ದೋಮನಸ್ಸೇಹಿ ಉಪಾಯಾಸೇಹಿ, ದುಕ್ಖೋತಿಣ್ಣೋ ದುಕ್ಖಪರೇತೋ, ಅಪ್ಪೇವ ನಾಮ ಇಮಸ್ಸ ಕೇವಲಸ್ಸ ದುಕ್ಖಕ್ಖನ್ಧಸ್ಸ ಅನ್ತಕಿರಿಯಾ ಪಞ್ಞಾಯೇಥಾ’ತಿ। ಸೋ ಏವಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಸಮಾನೋ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕಂ ಅಭಿನಿಬ್ಬತ್ತೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ ನ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಸೀಲಸಮ್ಪದಂ ಆರಾಧೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ, ನೋ ಚ ಖೋ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಂ ಆರಾಧೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಾಯ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ, ನೋ ಚ ಖೋ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತಾಯ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಞಾಣದಸ್ಸನಂ ಆರಾಧೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಞಾಣದಸ್ಸನೇನ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತೇನ ಞಾಣದಸ್ಸನೇನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ – ‘ಅಹಮಸ್ಮಿ ಜಾನಂ ಪಸ್ಸಂ ವಿಹರಾಮಿ, ಇಮೇ ಪನಞ್ಞೇ ಭಿಕ್ಖೂ ಅಜಾನಂ ಅಪಸ್ಸಂ ವಿಹರನ್ತೀ’ತಿ। ಸೋ ತೇನ ಞಾಣದಸ್ಸನೇನ ಮಜ್ಜತಿ ಪಮಜ್ಜತಿ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ದುಕ್ಖಂ ವಿಹರತಿ। ಅಯಂ ವುಚ್ಚತಿ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಭಿಕ್ಖು ಫೇಗ್ಗುಂ ಅಗ್ಗಹೇಸಿ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಸ್ಸ; ತೇನ ಚ ವೋಸಾನಂ ಆಪಾದಿ।

‘‘Seyyathāpi, bhikkhave, puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ phegguṃ chetvā ādāya pakkameyya ‘sāra’nti maññamāno. Tamenaṃ cakkhumā puriso disvā evaṃ vadeyya – ‘na vatāyaṃ bhavaṃ puriso aññāsi sāraṃ na aññāsi phegguṃ na aññāsi tacaṃ na aññāsi papaṭikaṃ na aññāsi sākhāpalāsaṃ. Tathā hayaṃ bhavaṃ puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ phegguṃ chetvā ādāya pakkanto ‘sāra’nti maññamāno. Yañcassa sārena sārakaraṇīyaṃ tañcassa atthaṃ nānubhavissatī’ti. Evameva kho, bhikkhave, idhekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya sīlasampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno samādhisampadaṃ ārādheti. So tāya samādhisampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya samādhisampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya samādhisampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno ñāṇadassanaṃ ārādheti. So tena ñāṇadassanena attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tena ñāṇadassanena attānukkaṃseti, paraṃ vambheti – ‘ahamasmi jānaṃ passaṃ viharāmi, ime panaññe bhikkhū ajānaṃ apassaṃ viharantī’ti. So tena ñāṇadassanena majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati. Ayaṃ vuccati, bhikkhave, bhikkhu phegguṃ aggahesi brahmacariyassa; tena ca vosānaṃ āpādi.

೩೧೧. ‘‘ಇಧ ಪನ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಏಕಚ್ಚೋ ಕುಲಪುತ್ತೋ ಸದ್ಧಾ ಅಗಾರಸ್ಮಾ ಅನಗಾರಿಯಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಹೋತಿ – ‘ಓತಿಣ್ಣೋಮ್ಹಿ ಜಾತಿಯಾ ಜರಾಯ ಮರಣೇನ ಸೋಕೇಹಿ ಪರಿದೇವೇಹಿ ದುಕ್ಖೇಹಿ ದೋಮನಸ್ಸೇಹಿ ಉಪಾಯಾಸೇಹಿ, ದುಕ್ಖೋತಿಣ್ಣೋ ದುಕ್ಖಪರೇತೋ, ಅಪ್ಪೇವ ನಾಮ ಇಮಸ್ಸ ಕೇವಲಸ್ಸ ದುಕ್ಖಕ್ಖನ್ಧಸ್ಸ ಅನ್ತಕಿರಿಯಾ ಪಞ್ಞಾಯೇಥಾ’ತಿ। ಸೋ ಏವಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಸಮಾನೋ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕಂ ಅಭಿನಿಬ್ಬತ್ತೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ , ನ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಸೀಲಸಮ್ಪದಂ ಆರಾಧೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ, ನೋ ಚ ಖೋ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಂ ಆರಾಧೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಾಯ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ, ನೋ ಚ ಖೋ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತಾಯ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಞಾಣದಸ್ಸನಂ ಆರಾಧೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಞಾಣದಸ್ಸನೇನ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ, ನೋ ಚ ಖೋ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತೇನ ಞಾಣದಸ್ಸನೇನ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಞಾಣದಸ್ಸನೇನ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಅಸಮಯವಿಮೋಕ್ಖಂ ಆರಾಧೇತಿ। ಅಟ್ಠಾನಮೇತಂ ⁵, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಅನವಕಾಸೋ ಯಂ ಸೋ ಭಿಕ್ಖು ತಾಯ ಅಸಮಯವಿಮುತ್ತಿಯಾ ಪರಿಹಾಯೇಥ।

311. ‘‘Idha pana, bhikkhave, ekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti , na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya sīlasampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno samādhisampadaṃ ārādheti. So tāya samādhisampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya samādhisampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya samādhisampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno ñāṇadassanaṃ ārādheti. So tena ñāṇadassanena attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tena ñāṇadassanena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena ñāṇadassanena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno asamayavimokkhaṃ ārādheti. Aṭṭhānametaṃ ⁶, bhikkhave, anavakāso yaṃ so bhikkhu tāya asamayavimuttiyā parihāyetha.

‘‘ಸೇಯ್ಯಥಾಪಿ , ಭಿಕ್ಖವೇ, ಪುರಿಸೋ ಸಾರತ್ಥಿಕೋ ಸಾರಗವೇಸೀ ಸಾರಪರಿಯೇಸನಂ ಚರಮಾನೋ ಮಹತೋ ರುಕ್ಖಸ್ಸ ತಿಟ್ಠತೋ ಸಾರವತೋ ಸಾರಞ್ಞೇವ ಛೇತ್ವಾ ಆದಾಯ ಪಕ್ಕಮೇಯ್ಯ ‘ಸಾರ’ನ್ತಿ ಜಾನಮಾನೋ। ತಮೇನಂ ಚಕ್ಖುಮಾ ಪುರಿಸೋ ದಿಸ್ವಾ ಏವಂ ವದೇಯ್ಯ – ‘ಅಞ್ಞಾಸಿ ವತಾಯಂ ಭವಂ ಪುರಿಸೋ ಸಾರಂ, ಅಞ್ಞಾಸಿ ಫೇಗ್ಗುಂ, ಅಞ್ಞಾಸಿ ತಚಂ, ಅಞ್ಞಾಸಿ ಪಪಟಿಕಂ, ಅಞ್ಞಾಸಿ ಸಾಖಾಪಲಾಸಂ। ತಥಾ ಹಯಂ ಭವಂ ಪುರಿಸೋ ಸಾರತ್ಥಿಕೋ ಸಾರಗವೇಸೀ ಸಾರಪರಿಯೇಸನಂ ಚರಮಾನೋ ಮಹತೋ ರುಕ್ಖಸ್ಸ ತಿಟ್ಠತೋ ಸಾರವತೋ ಸಾರಞ್ಞೇವ ಛೇತ್ವಾ ಆದಾಯ ಪಕ್ಕನ್ತೋ ‘ಸಾರ’ನ್ತಿ ಜಾನಮಾನೋ। ಯಞ್ಚಸ್ಸ ಸಾರೇನ ಸಾರಕರಣೀಯಂ ತಞ್ಚಸ್ಸ ಅತ್ಥಂ ಅನುಭವಿಸ್ಸತೀ’ತಿ।

‘‘Seyyathāpi , bhikkhave, puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato sāraññeva chetvā ādāya pakkameyya ‘sāra’nti jānamāno. Tamenaṃ cakkhumā puriso disvā evaṃ vadeyya – ‘aññāsi vatāyaṃ bhavaṃ puriso sāraṃ, aññāsi phegguṃ, aññāsi tacaṃ, aññāsi papaṭikaṃ, aññāsi sākhāpalāsaṃ. Tathā hayaṃ bhavaṃ puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato sāraññeva chetvā ādāya pakkanto ‘sāra’nti jānamāno. Yañcassa sārena sārakaraṇīyaṃ tañcassa atthaṃ anubhavissatī’ti.

‘‘ಏವಮೇವ ಖೋ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಇಧೇಕಚ್ಚೋ ಕುಲಪುತ್ತೋ ಸದ್ಧಾ ಅಗಾರಸ್ಮಾ ಅನಗಾರಿಯಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಹೋತಿ – ‘ಓತಿಣ್ಣೋಮ್ಹಿ ಜಾತಿಯಾ ಜರಾಯ ಮರಣೇನ ಸೋಕೇಹಿ ಪರಿದೇವೇಹಿ ದುಕ್ಖೇಹಿ ದೋಮನಸ್ಸೇಹಿ ಉಪಾಯಾಸೇಹಿ, ದುಕ್ಖೋತಿಣ್ಣೋ ದುಕ್ಖಪರೇತೋ, ಅಪ್ಪೇವ ನಾಮ ಇಮಸ್ಸ ಕೇವಲಸ್ಸ ದುಕ್ಖಕ್ಖನ್ಧಸ್ಸ ಅನ್ತಕಿರಿಯಾ ಪಞ್ಞಾಯೇಥಾ’ತಿ। ಸೋ ಏವಂ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ಸಮಾನೋ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕಂ ಅಭಿನಿಬ್ಬತ್ತೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ, ನ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕೇನ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಸೀಲಸಮ್ಪದಂ ಆರಾಧೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ, ನೋ ಚ ಖೋ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಂ ಆರಾಧೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಾಯ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ, ನೋ ಚ ಖೋ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತಾಯ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತಾಯ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಾಯ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಞಾಣದಸ್ಸನಂ ಆರಾಧೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಞಾಣದಸ್ಸನೇನ ಅತ್ತಮನೋ ಹೋತಿ, ನೋ ಚ ಖೋ ಪರಿಪುಣ್ಣಸಙ್ಕಪ್ಪೋ। ಸೋ ತೇನ ಞಾಣದಸ್ಸನೇನ ನ ಅತ್ತಾನುಕ್ಕಂಸೇತಿ, ನ ಪರಂ ವಮ್ಭೇತಿ। ಸೋ ತೇನ ಞಾಣದಸ್ಸನೇನ ನ ಮಜ್ಜತಿ ನಪ್ಪಮಜ್ಜತಿ ನ ಪಮಾದಂ ಆಪಜ್ಜತಿ, ಅಪ್ಪಮತ್ತೋ ಸಮಾನೋ ಅಸಮಯವಿಮೋಕ್ಖಂ ಆರಾಧೇತಿ। ಅಟ್ಠಾನಮೇತಂ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಅನವಕಾಸೋ ಯಂ ಸೋ ಭಿಕ್ಖು ತಾಯ ಅಸಮಯವಿಮುತ್ತಿಯಾ ಪರಿಹಾಯೇಥ।

‘‘Evameva kho, bhikkhave, idhekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti, na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya sīlasampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno samādhisampadaṃ ārādheti. So tāya samādhisampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya samādhisampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya samādhisampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno ñāṇadassanaṃ ārādheti. So tena ñāṇadassanena attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tena ñāṇadassanena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena ñāṇadassanena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno asamayavimokkhaṃ ārādheti. Aṭṭhānametaṃ, bhikkhave, anavakāso yaṃ so bhikkhu tāya asamayavimuttiyā parihāyetha.

‘‘ಇತಿ ಖೋ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ನಯಿದಂ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಸಿಲೋಕಾನಿಸಂಸಂ, ನ ಸೀಲಸಮ್ಪದಾನಿಸಂಸಂ, ನ ಸಮಾಧಿಸಮ್ಪದಾನಿಸಂಸಂ, ನ ಞಾಣದಸ್ಸನಾನಿಸಂಸಂ। ಯಾ ಚ ಖೋ ಅಯಂ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಅಕುಪ್ಪಾ ಚೇತೋವಿಮುತ್ತಿ – ಏತದತ್ಥಮಿದಂ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ, ಏತಂ ಸಾರಂ ಏತಂ ಪರಿಯೋಸಾನ’’ನ್ತಿ।

‘‘Iti kho, bhikkhave, nayidaṃ brahmacariyaṃ lābhasakkārasilokānisaṃsaṃ, na sīlasampadānisaṃsaṃ, na samādhisampadānisaṃsaṃ, na ñāṇadassanānisaṃsaṃ. Yā ca kho ayaṃ, bhikkhave, akuppā cetovimutti – etadatthamidaṃ, bhikkhave, brahmacariyaṃ, etaṃ sāraṃ etaṃ pariyosāna’’nti.

ಇದಮವೋಚ ಭಗವಾ। ಅತ್ತಮನಾ ತೇ ಭಿಕ್ಖೂ ಭಗವತೋ ಭಾಸಿತಂ ಅಭಿನನ್ದುನ್ತಿ।

Idamavoca bhagavā. Attamanā te bhikkhū bhagavato bhāsitaṃ abhinandunti.

ಮಹಾಸಾರೋಪಮಸುತ್ತಂ ನಿಟ್ಠಿತಂ ನವಮಂ।

Mahāsāropamasuttaṃ niṭṭhitaṃ navamaṃ.

Next: ೧೦. ಚೂಳಸಾರೋಪಮಸುತ್ತಂ • 10. Cūḷasāropamasuttaṃ

Footnotes:

1. ಲಾಭೀ ಸಿಲೋಕವಾ (ಸೀ॰ ಪೀ॰), ಲಾಭೀ ಸಕ್ಕಾರ ಸಿಲೋಕವಾ (ಸ್ಯಾ॰)

2. lābhī silokavā (sī. pī.), lābhī sakkāra silokavā (syā.)

3. ತಥಾಪಾಯಂ (ಕ॰)

4. tathāpāyaṃ (ka.)

5. ಅಟ್ಠಾನಂ ಖೋ ಪನೇತಂ (ಕ॰)

6. aṭṭhānaṃ kho panetaṃ (ka.)

Related texts:

ಅಟ್ಠಕಥಾ • Aṭṭhakathā / ಸುತ್ತಪಿಟಕ (ಅಟ್ಠಕಥಾ) • Suttapiṭaka (aṭṭhakathā) / ಮಜ್ಝಿಮನಿಕಾಯ (ಅಟ್ಠಕಥಾ) • Majjhimanikāya (aṭṭhakathā) / ೯. ಮಹಾಸಾರೋಪಮಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ • 9. Mahāsāropamasuttavaṇṇanā

ಟೀಕಾ • Tīkā / ಸುತ್ತಪಿಟಕ (ಟೀಕಾ) • Suttapiṭaka (ṭīkā) / ಮಜ್ಝಿಮನಿಕಾಯ (ಟೀಕಾ) • Majjhimanikāya (ṭīkā) / ೯. ಮಹಾಸಾರೋಪಮಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ • 9. Mahāsāropamasuttavaṇṇanā

© 1991-2023 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea^® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
Contact