Library / Tipiṭaka / තිපිටක • Tipiṭaka / මජ්‌ඣිමනිකාය • Majjhimanikāya

    9. මහාසාරොපමසුත්‌තං

    9. Mahāsāropamasuttaṃ

    307. එවං මෙ සුතං – එකං සමයං භගවා රාජගහෙ විහරති ගිජ්‌ඣකූටෙ පබ්‌බතෙ අචිරපක්‌කන්‌තෙ දෙවදත්‌තෙ. තත්‍ර ඛො භගවා දෙවදත්‌තං ආරබ්‌භ භික්‌ඛූ ආමන්‌තෙසි –

    307. Evaṃ me sutaṃ – ekaṃ samayaṃ bhagavā rājagahe viharati gijjhakūṭe pabbate acirapakkante devadatte. Tatra kho bhagavā devadattaṃ ārabbha bhikkhū āmantesi –

    ‘‘ඉධ, භික්‌ඛවෙ, එකච්‌චො කුලපුත්‌තො සද්‌ධා අගාරස්‌මා අනගාරියං පබ්‌බජිතො හොති – ‘ඔතිණ්‌ණොම්‌හි ජාතියා ජරාය මරණෙන සොකෙහි පරිදෙවෙහි දුක්‌ඛෙහි දොමනස්‌සෙහි උපායාසෙහි, දුක්‌ඛොතිණ්‌ණො දුක්‌ඛපරෙතො, අප්‌පෙව නාම ඉමස්‌ස කෙවලස්‌ස දුක්‌ඛක්‌ඛන්‌ධස්‌ස අන්‌තකිරියා පඤ්‌ඤායෙථා’ති. සො එවං පබ්‌බජිතො සමානො ලාභසක්‌කාරසිලොකං අභිනිබ්‌බත්‌තෙති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන අත්‌තමනො හොති පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන අත්‌තානුක්‌කංසෙති පරං වම්‌භෙති – ‘අහමස්‌මි ලාභසක්‌කාරසිලොකවා 1, ඉමෙ පනඤ්‌ඤෙ භික්‌ඛූ අප්‌පඤ්‌ඤාතා අප්‌පෙසක්‌ඛා’ති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන මජ්‌ජති පමජ්‌ජති පමාදං ආපජ්‌ජති, පමත්‌තො සමානො දුක්‌ඛං විහරති.

    ‘‘Idha, bhikkhave, ekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena attānukkaṃseti paraṃ vambheti – ‘ahamasmi lābhasakkārasilokavā 2, ime panaññe bhikkhū appaññātā appesakkhā’ti. So tena lābhasakkārasilokena majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati.

    ‘‘සෙය්‍යථාපි, භික්‌ඛවෙ, පුරිසො සාරත්‌ථිකො සාරගවෙසී සාරපරියෙසනං චරමානො මහතො රුක්‌ඛස්‌ස තිට්‌ඨතො සාරවතො අතික්‌කම්‌මෙව සාරං අතික්‌කම්‌ම ඵෙග්‌ගුං අතික්‌කම්‌ම තචං අතික්‌කම්‌ම පපටිකං, සාඛාපලාසං ඡෙත්‌වා ආදාය පක්‌කමෙය්‍ය ‘සාර’න්‌ති මඤ්‌ඤමානො. තමෙනං චක්‌ඛුමා පුරිසො දිස්‌වා එවං වදෙය්‍ය – ‘න වතායං භවං පුරිසො අඤ්‌ඤාසි සාරං, න අඤ්‌ඤාසි ඵෙග්‌ගුං, න අඤ්‌ඤාසි තචං, න අඤ්‌ඤාසි පපටිකං, න අඤ්‌ඤාසි සාඛාපලාසං. තථා හයං 3 භවං පුරිසො සාරත්‌ථිකො සාරගවෙසී සාරපරියෙසනං චරමානො මහතො රුක්‌ඛස්‌ස තිට්‌ඨතො සාරවතො අතික්‌කම්‌මෙව සාරං අතික්‌කම්‌ම ඵෙග්‌ගුං අතික්‌කම්‌ම තචං අතික්‌කම්‌ම පපටිකං, සාඛාපලාසං ඡෙත්‌වා ආදාය පක්‌කන්‌තො ‘සාර’න්‌ති මඤ්‌ඤමානො. යඤ්‌චස්‌ස සාරෙන සාරකරණීයං තඤ්‌චස්‌ස අත්‌ථං නානුභවිස්‌සතී’ති. එවමෙව ඛො, භික්‌ඛවෙ, ඉධෙකච්‌චො කුලපුත්‌තො සද්‌ධා අගාරස්‌මා අනගාරියං පබ්‌බජිතො හොති – ඔතිණ්‌ණොම්‌හි ජාතියා ජරාය මරණෙන සොකෙහි පරිදෙවෙහි දුක්‌ඛෙහි දොමනස්‌සෙහි උපායාසෙහි, දුක්‌ඛොතිණ්‌ණො දුක්‌ඛපරෙතො , අප්‌පෙව නාම ඉමස්‌ස කෙවලස්‌ස අන්‌තකිරියා පඤ්‌ඤායෙථා’ති. සො එවං පබ්‌බජිතො සමානො ලාභසක්‌කාරසිලොකං අභිනිබ්‌බත්‌තෙති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන අත්‌තමනො හොති පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන අත්‌තානුක්‌කංසෙති, පරං වම්‌භෙති ‘අහමස්‌මි ලාභසක්‌කාරසිලොකවා, ඉමෙ පනඤ්‌ඤෙ භික්‌ඛූ අප්‌පඤ්‌ඤාතා අප්‌පෙසක්‌ඛා’ති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන මජ්‌ජති පමජ්‌ජති පමාදං ආපජ්‌ජති, පමත්‌තො සමානො දුක්‌ඛං විහරති. අයං වුච්‌චති, භික්‌ඛවෙ, භික්‌ඛු සාඛාපලාසං අග්‌ගහෙසි බ්‍රහ්‌මචරියස්‌ස; තෙන ච වොසානං ආපාදි.

    ‘‘Seyyathāpi, bhikkhave, puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ atikkamma phegguṃ atikkamma tacaṃ atikkamma papaṭikaṃ, sākhāpalāsaṃ chetvā ādāya pakkameyya ‘sāra’nti maññamāno. Tamenaṃ cakkhumā puriso disvā evaṃ vadeyya – ‘na vatāyaṃ bhavaṃ puriso aññāsi sāraṃ, na aññāsi phegguṃ, na aññāsi tacaṃ, na aññāsi papaṭikaṃ, na aññāsi sākhāpalāsaṃ. Tathā hayaṃ 4 bhavaṃ puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ atikkamma phegguṃ atikkamma tacaṃ atikkamma papaṭikaṃ, sākhāpalāsaṃ chetvā ādāya pakkanto ‘sāra’nti maññamāno. Yañcassa sārena sārakaraṇīyaṃ tañcassa atthaṃ nānubhavissatī’ti. Evameva kho, bhikkhave, idhekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto , appeva nāma imassa kevalassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena attānukkaṃseti, paraṃ vambheti ‘ahamasmi lābhasakkārasilokavā, ime panaññe bhikkhū appaññātā appesakkhā’ti. So tena lābhasakkārasilokena majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati. Ayaṃ vuccati, bhikkhave, bhikkhu sākhāpalāsaṃ aggahesi brahmacariyassa; tena ca vosānaṃ āpādi.

    308. ‘‘ඉධ පන, භික්‌ඛවෙ, එකච්‌චො කුලපුත්‌තො සද්‌ධා අගාරස්‌මා අනගාරියං පබ්‌බජිතො හොති – ‘ඔතිණ්‌ණොම්‌හි ජාතියා ජරාය මරණෙන සොකෙහි පරිදෙවෙහි දුක්‌ඛෙහි දොමනස්‌සෙහි උපායාසෙහි, දුක්‌ඛොතිණ්‌ණො දුක්‌ඛපරෙතො, අප්‌පෙව නාම ඉමස්‌ස කෙවලස්‌ස දුක්‌ඛක්‌ඛන්‌ධස්‌ස අන්‌තකිරියා පඤ්‌ඤායෙථා’ති. සො එවං පබ්‌බජිතො සමානො ලාභසක්‌කාරසිලොකං අභිනිබ්‌බත්‌තෙති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න අත්‌තමනො හොති න පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති. අප්‌පමත්‌තො සමානො සීලසම්‌පදං ආරාධෙති. සො තාය සීලසම්‌පදාය අත්‌තමනො හොති පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තාය සීලසම්‌පදාය අත්‌තානුක්‌කංසෙති, පරං වම්‌භෙති – ‘අහමස්‌මි සීලවා කල්‍යාණධම්‌මො, ඉමෙ පනඤ්‌ඤෙ භික්‌ඛූ දුස්‌සීලා පාපධම්‌මා’ති. සො තාය සීලසම්‌පදාය මජ්‌ජති පමජ්‌ජති පමාදං ආපජ්‌ජති, පමත්‌තො සමානො දුක්‌ඛං විහරති.

    308. ‘‘Idha pana, bhikkhave, ekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati. Appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya attānukkaṃseti, paraṃ vambheti – ‘ahamasmi sīlavā kalyāṇadhammo, ime panaññe bhikkhū dussīlā pāpadhammā’ti. So tāya sīlasampadāya majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati.

    ‘‘සෙය්‍යථාපි, භික්‌ඛවෙ, පුරිසො සාරත්‌ථිකො සාරගවෙසී සාරපරියෙසනං චරමානො මහතො රුක්‌ඛස්‌ස තිට්‌ඨතො සාරවතො අතික්‌කම්‌මෙව සාරං අතික්‌කම්‌ම ඵෙග්‌ගුං අතික්‌කම්‌ම තචං, පපටිකං ඡෙත්‌වා ආදාය පක්‌කමෙය්‍ය ‘සාර’න්‌ති මඤ්‌ඤමානො. තමෙනං චක්‌ඛුමා පුරිසො දිස්‌වා එවං වදෙය්‍ය – ‘න වතායං භවං පුරිසො අඤ්‌ඤාසි සාරං, න අඤ්‌ඤාසි ඵෙග්‌ගුං, න අඤ්‌ඤාසි තචං, න අඤ්‌ඤාසි පපටිකං, න අඤ්‌ඤාසි සාඛාපලාසං. තථා හයං භවං පුරිසො සාරත්‌ථිකො සාරගවෙසී සාරපරියෙසනං චරමානො මහතො රුක්‌ඛස්‌ස තිට්‌ඨතො සාරවතො අතික්‌කම්‌මෙව සාරං අතික්‌කම්‌ම ඵෙග්‌ගුං අතික්‌කම්‌ම තචං, පපටිකං ඡෙත්‌වා ආදාය පක්‌කන්‌තො ‘සාර’න්‌ති මඤ්‌ඤමානො; යඤ්‌චස්‌ස සාරෙන සාරකරණීයං තඤ්‌චස්‌ස අත්‌ථං නානුභවිස්‌සතී’ති.

    ‘‘Seyyathāpi, bhikkhave, puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ atikkamma phegguṃ atikkamma tacaṃ, papaṭikaṃ chetvā ādāya pakkameyya ‘sāra’nti maññamāno. Tamenaṃ cakkhumā puriso disvā evaṃ vadeyya – ‘na vatāyaṃ bhavaṃ puriso aññāsi sāraṃ, na aññāsi phegguṃ, na aññāsi tacaṃ, na aññāsi papaṭikaṃ, na aññāsi sākhāpalāsaṃ. Tathā hayaṃ bhavaṃ puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ atikkamma phegguṃ atikkamma tacaṃ, papaṭikaṃ chetvā ādāya pakkanto ‘sāra’nti maññamāno; yañcassa sārena sārakaraṇīyaṃ tañcassa atthaṃ nānubhavissatī’ti.

    ‘‘එවමෙව ඛො, භික්‌ඛවෙ, ඉධෙකච්‌චො කුලපුත්‌තො සද්‌ධා අගාරස්‌මා අනගාරියං පබ්‌බජිතො හොති – ‘ඔතිණ්‌ණොම්‌හි ජාතියා ජරාය මරණෙන සොකෙහි පරිදෙවෙහි දුක්‌ඛෙහි දොමනස්‌සෙහි උපායාසෙහි, දුක්‌ඛොතිණ්‌ණො දුක්‌ඛපරෙතො, අප්‌පෙව නාම ඉමස්‌ස කෙවලස්‌ස දුක්‌ඛක්‌ඛන්‌ධස්‌ස අන්‌තකිරියා පඤ්‌ඤායෙථා’’ති. සො එවං පබ්‌බජිතො සමානො ලාභසක්‌කාරසිලොකං අභිනිබ්‌බත්‌තෙති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න අත්‌තමනො හොති න පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති. අප්‌පමත්‌තො සමානො සීලසම්‌පදං ආරාධෙති. සො තාය සීලසම්‌පදාය අත්‌තමනො හොති පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තාය සීලසම්‌පදාය අත්‌තානුක්‌කංසෙති, පරං වම්‌භෙති – ‘අහමස්‌මි සීලවා කල්‍යාණධම්‌මො, ඉමෙ පනඤ්‌ඤෙ භික්‌ඛූ දුස්‌සීලා පාපධම්‌මා’ති. සො තාය සීලසම්‌පදාය මජ්‌ජති පමජ්‌ජති පමාදං ආපජ්‌ජති, පමත්‌තො සමානො දුක්‌ඛං විහරති. අයං වුච්‌චති, භික්‌ඛවෙ, භික්‌ඛු පපටිකං අග්‌ගහෙසි බ්‍රහ්‌මචරියස්‌ස; තෙන ච වොසානං ආපාදි.

    ‘‘Evameva kho, bhikkhave, idhekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati. Appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya attānukkaṃseti, paraṃ vambheti – ‘ahamasmi sīlavā kalyāṇadhammo, ime panaññe bhikkhū dussīlā pāpadhammā’ti. So tāya sīlasampadāya majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati. Ayaṃ vuccati, bhikkhave, bhikkhu papaṭikaṃ aggahesi brahmacariyassa; tena ca vosānaṃ āpādi.

    309. ‘‘ඉධ පන, භික්‌ඛවෙ, එකච්‌චො කුලපුත්‌තො සද්‌ධා අගාරස්‌මා අනගාරියං පබ්‌බජිතො හොති – ‘ඔතිණ්‌ණොම්‌හි ජාතියා ජරාය මරණෙන සොකෙහි පරිදෙවෙහි දුක්‌ඛෙහි දොමනස්‌සෙහි උපායාසෙහි, දුක්‌ඛොතිණ්‌ණො දුක්‌ඛපරෙතො, අප්‌පෙව නාම ඉමස්‌ස කෙවලස්‌ස දුක්‌ඛක්‌ඛන්‌ධස්‌ස අන්‌තකිරියා පඤ්‌ඤායෙථා’ති. සො එවං පබ්‌බජිතො සමානො ලාභසක්‌කාරසිලොකං අභිනිබ්‌බත්‌තෙති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න අත්‌තමනො හොති න පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති, අප්‌පමත්‌තො සමානො සීලසම්‌පදං ආරාධෙති. සො තාය සීලසම්‌පදාය අත්‌තමනො හොති නො ච ඛො පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තාය සීලසම්‌පදාය න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තාය සීලසම්‌පදාය න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති. අප්‌පමත්‌තො සමානො සමාධිසම්‌පදං ආරාධෙති . සො තාය සමාධිසම්‌පදාය අත්‌තමනො හොති පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තාය සමාධිසම්‌පදාය අත්‌තානුක්‌කංසෙති, පරං වම්‌භෙති – ‘අහමස්‌මි සමාහිතො එකග්‌ගචිත්‌තො, ඉමෙ පනඤ්‌ඤෙ භික්‌ඛූ අසමාහිතා විබ්‌භන්‌තචිත්‌තා’ති. සො තාය සමාධිසම්‌පදාය මජ්‌ජති පමජ්‌ජති පමාදං ආපජ්‌ජති, පමත්‌තො සමානො දුක්‌ඛං විහරති.

    309. ‘‘Idha pana, bhikkhave, ekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya sīlasampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati. Appamatto samāno samādhisampadaṃ ārādheti . So tāya samādhisampadāya attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tāya samādhisampadāya attānukkaṃseti, paraṃ vambheti – ‘ahamasmi samāhito ekaggacitto, ime panaññe bhikkhū asamāhitā vibbhantacittā’ti. So tāya samādhisampadāya majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati.

    ‘‘සෙය්‍යථාපි , භික්‌ඛවෙ, පුරිසො සාරත්‌ථිකො සාරගවෙසී සාරපරියෙසනං චරමානො මහතො රුක්‌ඛස්‌ස තිට්‌ඨතො සාරවතො අතික්‌කම්‌මෙව සාරං අතික්‌කම්‌ම ඵෙග්‌ගුං තචං ඡෙත්‌වා ආදාය පක්‌කමෙය්‍ය ‘සාර’න්‌ති මඤ්‌ඤමානො. තමෙනං චක්‌ඛුමා පුරිසො දිස්‌වා එවං වදෙය්‍ය ‘න වතායං භවං පුරිසො අඤ්‌ඤාසි සාරං , න අඤ්‌ඤාසි ඵෙග්‌ගුං, න අඤ්‌ඤාසි තචං, න අඤ්‌ඤාසි පපටිකං, න අඤ්‌ඤාසි සාඛාපලාසං. තථා හයං භවං පුරිසො සාරත්‌ථිකො සාරගවෙසී සාරපරියෙසනං චරමානො මහතො රුක්‌ඛස්‌ස තිට්‌ඨතො සාරවතො අතික්‌කම්‌මෙව සාරං අතික්‌කම්‌ම ඵෙග්‌ගුං තචං ඡෙත්‌වා ආදාය පක්‌කන්‌තො ‘සාර’න්‌ති මඤ්‌ඤමානො. යඤ්‌චස්‌ස සාරෙන සාරකරණීයං තඤ්‌චස්‌ස අත්‌ථං නානුභවිස්‌සතී’ති.

    ‘‘Seyyathāpi , bhikkhave, puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ atikkamma phegguṃ tacaṃ chetvā ādāya pakkameyya ‘sāra’nti maññamāno. Tamenaṃ cakkhumā puriso disvā evaṃ vadeyya ‘na vatāyaṃ bhavaṃ puriso aññāsi sāraṃ , na aññāsi phegguṃ, na aññāsi tacaṃ, na aññāsi papaṭikaṃ, na aññāsi sākhāpalāsaṃ. Tathā hayaṃ bhavaṃ puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ atikkamma phegguṃ tacaṃ chetvā ādāya pakkanto ‘sāra’nti maññamāno. Yañcassa sārena sārakaraṇīyaṃ tañcassa atthaṃ nānubhavissatī’ti.

    ‘‘එවමෙව ඛො, භික්‌ඛවෙ, ඉධෙකච්‌චො කුලපුත්‌තො සද්‌ධා අගාරස්‌මා අනගාරියං පබ්‌බජිතො හොති – ‘ඔතිණ්‌ණොම්‌හි ජාතියා ජරාය මරණෙන සොකෙහි පරිදෙවෙහි දුක්‌ඛෙහි දොමනස්‌සෙහි උපායාසෙහි, දුක්‌ඛොතිණ්‌ණො දුක්‌ඛපරෙතො, අප්‌පෙව නාම ඉමස්‌ස කෙවලස්‌ස දුක්‌ඛක්‌ඛන්‌ධස්‌ස අන්‌තකිරියා පඤ්‌ඤායෙථා’’ති. සො එවං පබ්‌බජිතො සමානො ලාභසක්‌කාරසිලොකං අභිනිබ්‌බත්‌තෙති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න අත්‌තමනො හොති න පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති, අප්‌පමත්‌තො සමානො සීලසම්‌පදං ආරාධෙති. සො තාය සීලසම්‌පදාය අත්‌තමනො හොති නො ච ඛො පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තාය සීලසම්‌පදාය න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තාය සීලසම්‌පදාය න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති, අප්‌පමත්‌තො සමානො සමාධිසම්‌පදං ආරාධෙති. සො තාය සමාධිසම්‌පදාය අත්‌තමනො හොති පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තාය සමාධිසම්‌පදාය අත්‌තානුක්‌කංසෙති, පරං වම්‌භෙති – ‘අහමස්‌මි සමාහිතො එකග්‌ගචිත්‌තො, ඉමෙ පනඤ්‌ඤෙ භික්‌ඛූ අසමාහිතා විබ්‌භන්‌තචිත්‌තා’ති. සො තාය සමාධිසම්‌පදාය මජ්‌ජති පමජ්‌ජති පමාදං ආපජ්‌ජති, පමත්‌තො සමානො දුක්‌ඛං විහරති. අයං වුච්‌චති , භික්‌ඛවෙ, භික්‌ඛු තචං අග්‌ගහෙසි බ්‍රහ්‌මචරියස්‌ස; තෙන ච වොසානං ආපාදි.

    ‘‘Evameva kho, bhikkhave, idhekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya sīlasampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno samādhisampadaṃ ārādheti. So tāya samādhisampadāya attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tāya samādhisampadāya attānukkaṃseti, paraṃ vambheti – ‘ahamasmi samāhito ekaggacitto, ime panaññe bhikkhū asamāhitā vibbhantacittā’ti. So tāya samādhisampadāya majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati. Ayaṃ vuccati , bhikkhave, bhikkhu tacaṃ aggahesi brahmacariyassa; tena ca vosānaṃ āpādi.

    310. ‘‘ඉධ පන, භික්‌ඛවෙ, එකච්‌චො කුලපුත්‌තො සද්‌ධා අගාරස්‌මා අනගාරියං පබ්‌බජිතො හොති – ‘ඔතිණ්‌ණොම්‌හි ජාතියා ජරාය මරණෙන සොකෙහි පරිදෙවෙහි දුක්‌ඛෙහි දොමනස්‌සෙහි උපායාසෙහි, දුක්‌ඛොතිණ්‌ණො දුක්‌ඛපරෙතො, අප්‌පෙව නාම ඉමස්‌ස කෙවලස්‌ස දුක්‌ඛක්‌ඛන්‌ධස්‌ස අන්‌තකිරියා පඤ්‌ඤායෙථා’ති. සො එවං පබ්‌බජිතො සමානො ලාභසක්‌කාරසිලොකං අභිනිබ්‌බත්‌තෙති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න අත්‌තමනො හොති න පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති. අප්‌පමත්‌තො සමානො සීලසම්‌පදං ආරාධෙති. සො තාය සීලසම්‌පදාය අත්‌තමනො හොති, නො ච ඛො පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තාය සීලසම්‌පදාය න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තාය සීලසම්‌පදාය න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති, අප්‌පමත්‌තො සමානො සමාධිසම්‌පදං ආරාධෙති. සො තාය සමාධිසම්‌පදාය අත්‌තමනො හොති, නො ච ඛො පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තාය සමාධිසම්‌පදාය න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තාය සමාධිසම්‌පදාය න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති අප්‌පමත්‌තො සමානො ඤාණදස්‌සනං ආරාධෙති. සො තෙන ඤාණදස්‌සනෙන අත්‌තමනො හොති පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තෙන ඤාණදස්‌සනෙන අත්‌තානුක්‌කංසෙති, පරං වම්‌භෙති – ‘අහමස්‌මි ජානං පස්‌සං විහරාමි. ඉමෙ පනඤ්‌ඤෙ භික්‌ඛූ අජානං අපස්‌සං විහරන්‌තී’ති. සො තෙන ඤාණදස්‌සනෙන මජ්‌ජති පමජ්‌ජති පමාදං ආපජ්‌ජති, පමත්‌තො සමානො දුක්‌ඛං විහරති.

    310. ‘‘Idha pana, bhikkhave, ekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati. Appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya sīlasampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno samādhisampadaṃ ārādheti. So tāya samādhisampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya samādhisampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya samādhisampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati appamatto samāno ñāṇadassanaṃ ārādheti. So tena ñāṇadassanena attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tena ñāṇadassanena attānukkaṃseti, paraṃ vambheti – ‘ahamasmi jānaṃ passaṃ viharāmi. Ime panaññe bhikkhū ajānaṃ apassaṃ viharantī’ti. So tena ñāṇadassanena majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati.

    ‘‘සෙය්‍යථාපි, භික්‌ඛවෙ, පුරිසො සාරත්‌ථිකො සාරගවෙසී සාරපරියෙසනං චරමානො මහතො රුක්‌ඛස්‌ස තිට්‌ඨතො සාරවතො අතික්‌කම්‌මෙව සාරං ඵෙග්‌ගුං ඡෙත්‌වා ආදාය පක්‌කමෙය්‍ය ‘සාර’න්‌ති මඤ්‌ඤමානො. තමෙනං චක්‌ඛුමා පුරිසො දිස්‌වා එවං වදෙය්‍ය – ‘න වතායං භවං පුරිසො අඤ්‌ඤාසි සාරං න අඤ්‌ඤාසි ඵෙග්‌ගුං න අඤ්‌ඤාසි තචං න අඤ්‌ඤාසි පපටිකං න අඤ්‌ඤාසි සාඛාපලාසං. තථා හයං භවං පුරිසො සාරත්‌ථිකො සාරගවෙසී සාරපරියෙසනං චරමානො මහතො රුක්‌ඛස්‌ස තිට්‌ඨතො සාරවතො අතික්‌කම්‌මෙව සාරං ඵෙග්‌ගුං ඡෙත්‌වා ආදාය පක්‌කන්‌තො ‘සාර’න්‌ති මඤ්‌ඤමානො. යඤ්‌චස්‌ස සාරෙන සාරකරණීයං තඤ්‌චස්‌ස අත්‌ථං නානුභවිස්‌සතී’ති. එවමෙව ඛො, භික්‌ඛවෙ, ඉධෙකච්‌චො කුලපුත්‌තො සද්‌ධා අගාරස්‌මා අනගාරියං පබ්‌බජිතො හොති – ‘ඔතිණ්‌ණොම්‌හි ජාතියා ජරාය මරණෙන සොකෙහි පරිදෙවෙහි දුක්‌ඛෙහි දොමනස්‌සෙහි උපායාසෙහි, දුක්‌ඛොතිණ්‌ණො දුක්‌ඛපරෙතො, අප්‌පෙව නාම ඉමස්‌ස කෙවලස්‌ස දුක්‌ඛක්‌ඛන්‌ධස්‌ස අන්‌තකිරියා පඤ්‌ඤායෙථා’ති. සො එවං පබ්‌බජිතො සමානො ලාභසක්‌කාරසිලොකං අභිනිබ්‌බත්‌තෙති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න අත්‌තමනො හොති න පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති, අප්‌පමත්‌තො සමානො සීලසම්‌පදං ආරාධෙති. සො තාය සීලසම්‌පදාය අත්‌තමනො හොති, නො ච ඛො පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තාය සීලසම්‌පදාය න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තාය සීලසම්‌පදාය න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති, අප්‌පමත්‌තො සමානො සමාධිසම්‌පදං ආරාධෙති. සො තාය සමාධිසම්‌පදාය අත්‌තමනො හොති, නො ච ඛො පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තාය සමාධිසම්‌පදාය න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තාය සමාධිසම්‌පදාය න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති, අප්‌පමත්‌තො සමානො ඤාණදස්‌සනං ආරාධෙති. සො තෙන ඤාණදස්‌සනෙන අත්‌තමනො හොති පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තෙන ඤාණදස්‌සනෙන අත්‌තානුක්‌කංසෙති, පරං වම්‌භෙති – ‘අහමස්‌මි ජානං පස්‌සං විහරාමි, ඉමෙ පනඤ්‌ඤෙ භික්‌ඛූ අජානං අපස්‌සං විහරන්‌තී’ති. සො තෙන ඤාණදස්‌සනෙන මජ්‌ජති පමජ්‌ජති පමාදං ආපජ්‌ජති, පමත්‌තො සමානො දුක්‌ඛං විහරති. අයං වුච්‌චති, භික්‌ඛවෙ, භික්‌ඛු ඵෙග්‌ගුං අග්‌ගහෙසි බ්‍රහ්‌මචරියස්‌ස; තෙන ච වොසානං ආපාදි.

    ‘‘Seyyathāpi, bhikkhave, puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ phegguṃ chetvā ādāya pakkameyya ‘sāra’nti maññamāno. Tamenaṃ cakkhumā puriso disvā evaṃ vadeyya – ‘na vatāyaṃ bhavaṃ puriso aññāsi sāraṃ na aññāsi phegguṃ na aññāsi tacaṃ na aññāsi papaṭikaṃ na aññāsi sākhāpalāsaṃ. Tathā hayaṃ bhavaṃ puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato atikkammeva sāraṃ phegguṃ chetvā ādāya pakkanto ‘sāra’nti maññamāno. Yañcassa sārena sārakaraṇīyaṃ tañcassa atthaṃ nānubhavissatī’ti. Evameva kho, bhikkhave, idhekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya sīlasampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno samādhisampadaṃ ārādheti. So tāya samādhisampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya samādhisampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya samādhisampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno ñāṇadassanaṃ ārādheti. So tena ñāṇadassanena attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo. So tena ñāṇadassanena attānukkaṃseti, paraṃ vambheti – ‘ahamasmi jānaṃ passaṃ viharāmi, ime panaññe bhikkhū ajānaṃ apassaṃ viharantī’ti. So tena ñāṇadassanena majjati pamajjati pamādaṃ āpajjati, pamatto samāno dukkhaṃ viharati. Ayaṃ vuccati, bhikkhave, bhikkhu phegguṃ aggahesi brahmacariyassa; tena ca vosānaṃ āpādi.

    311. ‘‘ඉධ පන, භික්‌ඛවෙ, එකච්‌චො කුලපුත්‌තො සද්‌ධා අගාරස්‌මා අනගාරියං පබ්‌බජිතො හොති – ‘ඔතිණ්‌ණොම්‌හි ජාතියා ජරාය මරණෙන සොකෙහි පරිදෙවෙහි දුක්‌ඛෙහි දොමනස්‌සෙහි උපායාසෙහි, දුක්‌ඛොතිණ්‌ණො දුක්‌ඛපරෙතො, අප්‌පෙව නාම ඉමස්‌ස කෙවලස්‌ස දුක්‌ඛක්‌ඛන්‌ධස්‌ස අන්‌තකිරියා පඤ්‌ඤායෙථා’ති. සො එවං පබ්‌බජිතො සමානො ලාභසක්‌කාරසිලොකං අභිනිබ්‌බත්‌තෙති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න අත්‌තමනො හොති , න පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති, අප්‌පමත්‌තො සමානො සීලසම්‌පදං ආරාධෙති. සො තාය සීලසම්‌පදාය අත්‌තමනො හොති, නො ච ඛො පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තාය සීලසම්‌පදාය න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තාය සීලසම්‌පදාය න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති, අප්‌පමත්‌තො සමානො සමාධිසම්‌පදං ආරාධෙති. සො තාය සමාධිසම්‌පදාය අත්‌තමනො හොති, නො ච ඛො පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තාය සමාධිසම්‌පදාය න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තාය සමාධිසම්‌පදාය න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති, අප්‌පමත්‌තො සමානො ඤාණදස්‌සනං ආරාධෙති. සො තෙන ඤාණදස්‌සනෙන අත්‌තමනො හොති, නො ච ඛො පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තෙන ඤාණදස්‌සනෙන න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තෙන ඤාණදස්‌සනෙන න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති, අප්‌පමත්‌තො සමානො අසමයවිමොක්‌ඛං ආරාධෙති. අට්‌ඨානමෙතං 5, භික්‌ඛවෙ, අනවකාසො යං සො භික්‌ඛු තාය අසමයවිමුත්‌තියා පරිහායෙථ.

    311. ‘‘Idha pana, bhikkhave, ekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti , na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya sīlasampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno samādhisampadaṃ ārādheti. So tāya samādhisampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya samādhisampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya samādhisampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno ñāṇadassanaṃ ārādheti. So tena ñāṇadassanena attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tena ñāṇadassanena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena ñāṇadassanena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno asamayavimokkhaṃ ārādheti. Aṭṭhānametaṃ 6, bhikkhave, anavakāso yaṃ so bhikkhu tāya asamayavimuttiyā parihāyetha.

    ‘‘සෙය්‍යථාපි , භික්‌ඛවෙ, පුරිසො සාරත්‌ථිකො සාරගවෙසී සාරපරියෙසනං චරමානො මහතො රුක්‌ඛස්‌ස තිට්‌ඨතො සාරවතො සාරඤ්‌ඤෙව ඡෙත්‌වා ආදාය පක්‌කමෙය්‍ය ‘සාර’න්‌ති ජානමානො. තමෙනං චක්‌ඛුමා පුරිසො දිස්‌වා එවං වදෙය්‍ය – ‘අඤ්‌ඤාසි වතායං භවං පුරිසො සාරං, අඤ්‌ඤාසි ඵෙග්‌ගුං, අඤ්‌ඤාසි තචං, අඤ්‌ඤාසි පපටිකං, අඤ්‌ඤාසි සාඛාපලාසං. තථා හයං භවං පුරිසො සාරත්‌ථිකො සාරගවෙසී සාරපරියෙසනං චරමානො මහතො රුක්‌ඛස්‌ස තිට්‌ඨතො සාරවතො සාරඤ්‌ඤෙව ඡෙත්‌වා ආදාය පක්‌කන්‌තො ‘සාර’න්‌ති ජානමානො. යඤ්‌චස්‌ස සාරෙන සාරකරණීයං තඤ්‌චස්‌ස අත්‌ථං අනුභවිස්‌සතී’ති.

    ‘‘Seyyathāpi , bhikkhave, puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato sāraññeva chetvā ādāya pakkameyya ‘sāra’nti jānamāno. Tamenaṃ cakkhumā puriso disvā evaṃ vadeyya – ‘aññāsi vatāyaṃ bhavaṃ puriso sāraṃ, aññāsi phegguṃ, aññāsi tacaṃ, aññāsi papaṭikaṃ, aññāsi sākhāpalāsaṃ. Tathā hayaṃ bhavaṃ puriso sāratthiko sāragavesī sārapariyesanaṃ caramāno mahato rukkhassa tiṭṭhato sāravato sāraññeva chetvā ādāya pakkanto ‘sāra’nti jānamāno. Yañcassa sārena sārakaraṇīyaṃ tañcassa atthaṃ anubhavissatī’ti.

    ‘‘එවමෙව ඛො, භික්‌ඛවෙ, ඉධෙකච්‌චො කුලපුත්‌තො සද්‌ධා අගාරස්‌මා අනගාරියං පබ්‌බජිතො හොති – ‘ඔතිණ්‌ණොම්‌හි ජාතියා ජරාය මරණෙන සොකෙහි පරිදෙවෙහි දුක්‌ඛෙහි දොමනස්‌සෙහි උපායාසෙහි, දුක්‌ඛොතිණ්‌ණො දුක්‌ඛපරෙතො, අප්‌පෙව නාම ඉමස්‌ස කෙවලස්‌ස දුක්‌ඛක්‌ඛන්‌ධස්‌ස අන්‌තකිරියා පඤ්‌ඤායෙථා’ති. සො එවං පබ්‌බජිතො සමානො ලාභසක්‌කාරසිලොකං අභිනිබ්‌බත්‌තෙති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න අත්‌තමනො හොති, න පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තෙන ලාභසක්‌කාරසිලොකෙන න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති, අප්‌පමත්‌තො සමානො සීලසම්‌පදං ආරාධෙති. සො තාය සීලසම්‌පදාය අත්‌තමනො හොති, නො ච ඛො පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තාය සීලසම්‌පදාය න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තාය සීලසම්‌පදාය න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති, අප්‌පමත්‌තො සමානො සමාධිසම්‌පදං ආරාධෙති. සො තාය සමාධිසම්‌පදාය අත්‌තමනො හොති, නො ච ඛො පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තාය සමාධිසම්‌පදාය න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තාය සමාධිසම්‌පදාය න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති, අප්‌පමත්‌තො සමානො ඤාණදස්‌සනං ආරාධෙති. සො තෙන ඤාණදස්‌සනෙන අත්‌තමනො හොති, නො ච ඛො පරිපුණ්‌ණසඞ්‌කප්‌පො. සො තෙන ඤාණදස්‌සනෙන න අත්‌තානුක්‌කංසෙති, න පරං වම්‌භෙති. සො තෙන ඤාණදස්‌සනෙන න මජ්‌ජති නප්‌පමජ්‌ජති න පමාදං ආපජ්‌ජති, අප්‌පමත්‌තො සමානො අසමයවිමොක්‌ඛං ආරාධෙති. අට්‌ඨානමෙතං, භික්‌ඛවෙ, අනවකාසො යං සො භික්‌ඛු තාය අසමයවිමුත්‌තියා පරිහායෙථ.

    ‘‘Evameva kho, bhikkhave, idhekacco kulaputto saddhā agārasmā anagāriyaṃ pabbajito hoti – ‘otiṇṇomhi jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi, dukkhotiṇṇo dukkhapareto, appeva nāma imassa kevalassa dukkhakkhandhassa antakiriyā paññāyethā’ti. So evaṃ pabbajito samāno lābhasakkārasilokaṃ abhinibbatteti. So tena lābhasakkārasilokena na attamano hoti, na paripuṇṇasaṅkappo. So tena lābhasakkārasilokena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena lābhasakkārasilokena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno sīlasampadaṃ ārādheti. So tāya sīlasampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya sīlasampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya sīlasampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno samādhisampadaṃ ārādheti. So tāya samādhisampadāya attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tāya samādhisampadāya na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tāya samādhisampadāya na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno ñāṇadassanaṃ ārādheti. So tena ñāṇadassanena attamano hoti, no ca kho paripuṇṇasaṅkappo. So tena ñāṇadassanena na attānukkaṃseti, na paraṃ vambheti. So tena ñāṇadassanena na majjati nappamajjati na pamādaṃ āpajjati, appamatto samāno asamayavimokkhaṃ ārādheti. Aṭṭhānametaṃ, bhikkhave, anavakāso yaṃ so bhikkhu tāya asamayavimuttiyā parihāyetha.

    ‘‘ඉති ඛො, භික්‌ඛවෙ, නයිදං බ්‍රහ්‌මචරියං ලාභසක්‌කාරසිලොකානිසංසං, න සීලසම්‌පදානිසංසං, න සමාධිසම්‌පදානිසංසං, න ඤාණදස්‌සනානිසංසං. යා ච ඛො අයං, භික්‌ඛවෙ, අකුප්‌පා චෙතොවිමුත්‌ති – එතදත්‌ථමිදං, භික්‌ඛවෙ, බ්‍රහ්‌මචරියං, එතං සාරං එතං පරියොසාන’’න්‌ති.

    ‘‘Iti kho, bhikkhave, nayidaṃ brahmacariyaṃ lābhasakkārasilokānisaṃsaṃ, na sīlasampadānisaṃsaṃ, na samādhisampadānisaṃsaṃ, na ñāṇadassanānisaṃsaṃ. Yā ca kho ayaṃ, bhikkhave, akuppā cetovimutti – etadatthamidaṃ, bhikkhave, brahmacariyaṃ, etaṃ sāraṃ etaṃ pariyosāna’’nti.

    ඉදමවොච භගවා. අත්‌තමනා තෙ භික්‌ඛූ භගවතො භාසිතං අභිනන්‌දුන්‌ති.

    Idamavoca bhagavā. Attamanā te bhikkhū bhagavato bhāsitaṃ abhinandunti.

    මහාසාරොපමසුත්‌තං නිට්‌ඨිතං නවමං.

    Mahāsāropamasuttaṃ niṭṭhitaṃ navamaṃ.







    Footnotes:
    1. ලාභී සිලොකවා (සී. පී.), ලාභී සක්‌කාර සිලොකවා (ස්‍යා.)
    2. lābhī silokavā (sī. pī.), lābhī sakkāra silokavā (syā.)
    3. තථාපායං (ක.)
    4. tathāpāyaṃ (ka.)
    5. අට්‌ඨානං ඛො පනෙතං (ක.)
    6. aṭṭhānaṃ kho panetaṃ (ka.)



    Related texts:



    අට්‌ඨකථා • Aṭṭhakathā / සුත්‌තපිටක (අට්‌ඨකථා) • Suttapiṭaka (aṭṭhakathā) / මජ්‌ඣිමනිකාය (අට්‌ඨකථා) • Majjhimanikāya (aṭṭhakathā) / 9. මහාසාරොපමසුත්‌තවණ්‌ණනා • 9. Mahāsāropamasuttavaṇṇanā

    ටීකා • Tīkā / සුත්‌තපිටක (ටීකා) • Suttapiṭaka (ṭīkā) / මජ්‌ඣිමනිකාය (ටීකා) • Majjhimanikāya (ṭīkā) / 9. මහාසාරොපමසුත්‌තවණ්‌ණනා • 9. Mahāsāropamasuttavaṇṇanā


    © 1991-2023 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact