Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ៦។៦១

    Numbered Discourses 6.61

    ៦។ មហាវគ្គ

    6. The Great Chapter

    មជ្ឈេសុត្ត

    In the Middle

    ឯវំ មេ សុតំ—ឯកំ សមយំ ភគវា ពារាណសិយំ វិហរតិ ឥសិបតនេ មិគទាយេ។

    So I have heard. At one time the Buddha was staying near Varanasi, in the deer park at Isipatana.

    តេន ខោ បន សមយេន សម្ពហុលានំ ថេរានំ ភិក្ខូនំ បច្ឆាភត្តំ បិណ្ឌបាតបដិក្កន្តានំ មណ្ឌលមាឡេ សន្និសិន្នានំ សន្និបតិតានំ អយមន្តរាកថា ឧទបាទិ: “វុត្តមិទំ, អាវុសោ, ភគវតា បារាយនេ មេត្តេយ្យបញ្ហេ:

    Now at that time, after the meal, on return from almsround, several senior bhikkhus sat together in the pavilion and this discussion came up among them, “Friends, this was said by the Buddha in ‘The Way to the Far Shore’, in ‘The Questions of Metteyya’:

    ‘យោ ឧភោន្តេ វិទិត្វាន, មជ្ឈេ មន្តា ន លិប្បតិ; តំ ព្រូមិ មហាបុរិសោតិ, សោធ សិព្ពិនិ មច្ចគាៜ”តិ។

    ‘The thoughtful one who has known both ends, and is not stuck in the middle: he is a great man, I declare, he has escaped the seamstress here.’

    “កតមោ នុ ខោ, អាវុសោ, ឯកោ អន្តោ, កតមោ ទុតិយោ អន្តោ, កិំ មជ្ឈេ, កា សិព្ពិនី”តិ? ឯវំ វុត្តេ, អញ្ញតរោ ភិក្ខុ ថេរេ ភិក្ខូ ឯតទវោច:

    But what is one end? What’s the second end? What’s the middle? And who is the seamstress?” When this was said, one of the bhikkhus said to the senior bhikkhus:

    “ផស្សោ ខោ, អាវុសោ, ឯកោ អន្តោ, ផស្សសមុទយោ ទុតិយោ អន្តោ, ផស្សនិរោធោ មជ្ឈេ, តណ្ហា សិព្ពិនី; តណ្ហា ហិ នំ សិព្ពតិ តស្ស តស្សេវ ភវស្ស អភិនិព្ពត្តិយា។ ឯត្តាវតា ខោ, អាវុសោ, ភិក្ខុ អភិញ្ញេយ្យំ អភិជានាតិ, បរិញ្ញេយ្យំ បរិជានាតិ, អភិញ្ញេយ្យំ អភិជានន្តោ បរិញ្ញេយ្យំ បរិជានន្តោ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ទុក្ខស្សន្តករោ ហោតី”តិ។

    “Contact, friends, is one end. The origin of contact is the second end. The cessation of contact is the middle. And craving is the seamstress, for craving weaves one to being reborn in one state of existence or another. That’s how a bhikkhu directly knows what should be directly known and completely understands what should be completely understood. Knowing and understanding thus they make an end of suffering in this very life.”

    ឯវំ វុត្តេ, អញ្ញតរោ ភិក្ខុ ថេរេ ភិក្ខូ ឯតទវោច:

    When this was said, one of the bhikkhus said to the senior bhikkhus:

    “អតីតំ ខោ, អាវុសោ, ឯកោ អន្តោ, អនាគតំ ទុតិយោ អន្តោ, បច្ចុប្បន្នំ មជ្ឈេ, តណ្ហា សិព្ពិនី; តណ្ហា ហិ នំ សិព្ពតិ តស្ស តស្សេវ ភវស្ស អភិនិព្ពត្តិយា។ ឯត្តាវតា ខោ, អាវុសោ, ភិក្ខុ អភិញ្ញេយ្យំ អភិជានាតិ, បរិញ្ញេយ្យំ បរិជានាតិ, អភិញ្ញេយ្យំ អភិជានន្តោ, បរិញ្ញេយ្យំ បរិជានន្តោ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ទុក្ខស្សន្តករោ ហោតី”តិ។

    “The past, friends, is one end. The future is the second end. The present is the middle. And craving is the seamstress … That’s how a bhikkhu directly knows … an end of suffering in this very life.”

    ឯវំ វុត្តេ, អញ្ញតរោ ភិក្ខុ ថេរេ ភិក្ខូ ឯតទវោច:

    When this was said, one of the bhikkhus said to the senior bhikkhus:

    “សុខា, អាវុសោ, វេទនា ឯកោ អន្តោ, ទុក្ខា វេទនា ទុតិយោ អន្តោ, អទុក្ខមសុខា វេទនា មជ្ឈេ, តណ្ហា សិព្ពិនី; តណ្ហា ហិ នំ សិព្ពតិ តស្ស តស្សេវ ភវស្ស អភិនិព្ពត្តិយា។ ឯត្តាវតា ខោ, អាវុសោ, ភិក្ខុ អភិញ្ញេយ្យំ អភិជានាតិ, បរិញ្ញេយ្យំ បរិជានាតិ, អភិញ្ញេយ្យំ អភិជានន្តោ, បរិញ្ញេយ្យំ បរិជានន្តោ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ទុក្ខស្សន្តករោ ហោតី”តិ។

    “Pleasant feeling, friends, is one end. Painful feeling is the second end. Neutral feeling is the middle. And craving is the seamstress … That’s how a bhikkhu directly knows … an end of suffering in this very life.”

    ឯវំ វុត្តេ, អញ្ញតរោ ភិក្ខុ ថេរេ ភិក្ខូ ឯតទវោច:

    When this was said, one of the bhikkhus said to the senior bhikkhus:

    “នាមំ ខោ, អាវុសោ, ឯកោ អន្តោ, រូបំ ទុតិយោ អន្តោ, វិញ្ញាណំ មជ្ឈេ, តណ្ហា សិព្ពិនី; តណ្ហា ហិ នំ សិព្ពតិ តស្ស តស្សេវ ភវស្ស អភិនិព្ពត្តិយា។ ឯត្តាវតា ខោ, អាវុសោ, ភិក្ខុ អភិញ្ញេយ្យំ អភិជានាតិ, បរិញ្ញេយ្យំ បរិជានាតិ, អភិញ្ញេយ្យំ អភិជានន្តោ បរិញ្ញេយ្យំ បរិជានន្តោ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ទុក្ខស្សន្តករោ ហោតី”តិ។

    “Name, friends, is one end. Form is the second end. Consciousness is the middle. And craving is the seamstress … That’s how a bhikkhu directly knows … an end of suffering in this very life.”

    ឯវំ វុត្តេ អញ្ញតរោ ភិក្ខុ ថេរេ ភិក្ខូ ឯតទវោច:

    When this was said, one of the bhikkhus said to the senior bhikkhus:

    “ឆ ខោ, អាវុសោ, អជ្ឈត្តិកានិ អាយតនានិ ឯកោ អន្តោ, ឆ ពាហិរានិ អាយតនានិ ទុតិយោ អន្តោ, វិញ្ញាណំ មជ្ឈេ, តណ្ហា សិព្ពិនី; តណ្ហា ហិ នំ សិព្ពតិ តស្ស តស្សេវ ភវស្ស អភិនិព្ពត្តិយា។ ឯត្តាវតា ខោ, អាវុសោ, ភិក្ខុ អភិញ្ញេយ្យំ អភិជានាតិ, បរិញ្ញេយ្យំ បរិជានាតិ, អភិញ្ញេយ្យំ អភិជានន្តោ បរិញ្ញេយ្យំ បរិជានន្តោ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ទុក្ខស្សន្តករោ ហោតី”តិ។

    “The six interior sense fields, friends, are one end. The six exterior sense fields are the second end. Consciousness is the middle. And craving is the seamstress … That’s how a bhikkhu directly knows … an end of suffering in this very life.”

    ឯវំ វុត្តេ អញ្ញតរោ ភិក្ខុ ថេរេ ភិក្ខូ ឯតទវោច:

    When this was said, one of the bhikkhus said to the senior bhikkhus:

    “សក្កាយោ ខោ, អាវុសោ, ឯកោ អន្តោ, សក្កាយសមុទយោ ទុតិយោ អន្តោ, សក្កាយនិរោធោ មជ្ឈេ, តណ្ហា សិព្ពិនី; តណ្ហា ហិ នំ សិព្ពតិ តស្ស តស្សេវ ភវស្ស អភិនិព្ពត្តិយា។ ឯត្តាវតា ខោ, អាវុសោ, ភិក្ខុ អភិញ្ញេយ្យំ អភិជានាតិ, បរិញ្ញេយ្យំ បរិជានាតិ, អភិញ្ញេយ្យំ អភិជានន្តោ បរិញ្ញេយ្យំ បរិជានន្តោ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ទុក្ខស្សន្តករោ ហោតី”តិ។

    “Identity, friends, is one end. The origin of identity is the second end. The cessation of identity is the middle. And craving is the seamstress, for craving weaves one to being reborn in one state of existence or another. That’s how a bhikkhu directly knows what should be directly known and completely understands what should be completely understood. Knowing and understanding thus they make an end of suffering in this very life.”

    ឯវំ វុត្តេ, អញ្ញតរោ ភិក្ខុ ថេរេ ភិក្ខូ ឯតទវោច:

    When this was said, one of the bhikkhus said to the senior bhikkhus:

    “ព្យាកតំ ខោ, អាវុសោ, អម្ហេហិ សព្ពេហេវ យថាសកំ បដិភានំ។ អាយាមាវុសោ, យេន ភគវា តេនុបសង្កមិស្សាម; ឧបសង្កមិត្វា ភគវតោ ឯតមត្ថំ អារោចេស្សាម។ យថា នោ ភគវា ព្យាករិស្សតិ តថា នំ ធារេស្សាមា”តិ។

    “Each of us has spoken from the heart. Come, friends, let’s go to the Buddha, and inform him about this. As he answers, so we’ll remember it.”

    “ឯវមាវុសោ”តិ ខោ ថេរា ភិក្ខូ តស្ស ភិក្ខុនោ បច្ចស្សោសុំ។ អថ ខោ ថេរា ភិក្ខូ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិំសុ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិំសុ។ ឯកមន្តំ និសិន្នា ខោ ថេរា ភិក្ខូ យាវតកោ អហោសិ សព្ពេហេវ សទ្ធិំ កថាសល្លាបោ, តំ សព្ពំ ភគវតោ អារោចេសុំ។ “កស្ស នុ ខោ, ភន្តេ, សុភាសិតន៑”តិ?

    “Yes, friend,” those senior bhikkhus replied. Then those senior bhikkhus went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and informed the Buddha of all they had discussed. They asked, “Sir, who has spoken well?”

    “សព្ពេសំ វោ, ភិក្ខវេ, សុភាសិតំ បរិយាយេន, អបិ ច យំ មយា សន្ធាយ ភាសិតំ បារាយនេ មេត្តេយ្យបញ្ហេ:

    “Bhikkhus, you’ve all spoken well in a way. However, this is what I was referring to in ‘The Way to the Far Shore’, in ‘The Questions of Metteyya’ when I said:

    ‘យោ ឧភោន្តេ វិទិត្វាន, មជ្ឈេ មន្តា ន លិប្បតិ; តំ ព្រូមិ មហាបុរិសោតិ, សោធ សិព្ពិនិមច្ចគាៜតិ។

    ‘The sage has known both ends, and is not stuck in the middle. He is a great man, I declare, he has escaped the seamstress here.’

    តំ សុណាថ, សាធុកំ មនសិ ករោថ, ភាសិស្សាមី”តិ។

    Listen and apply your mind well, I will speak.”

    “ឯវំ, ភន្តេ”តិ ខោ ថេរា ភិក្ខូ ភគវតោ បច្ចស្សោសុំ។ ភគវា ឯតទវោច:

    “Yes, sir,” they replied. The Buddha said this:

    “ផស្សោ ខោ, ភិក្ខវេ, ឯកោ អន្តោ, ផស្សសមុទយោ ទុតិយោ អន្តោ, ផស្សនិរោធោ មជ្ឈេ, តណ្ហា សិព្ពិនី; តណ្ហា ហិ នំ សិព្ពតិ តស្ស តស្សេវ ភវស្ស អភិនិព្ពត្តិយា។ ឯត្តាវតា ខោ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ អភិញ្ញេយ្យំ អភិជានាតិ, បរិញ្ញេយ្យំ បរិជានាតិ, អភិញ្ញេយ្យំ អភិជានន្តោ បរិញ្ញេយ្យំ បរិជានន្តោ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ទុក្ខស្សន្តករោ ហោតី”តិ។

    “Contact, bhikkhus, is one end. The origin of contact is the second end. The cessation of contact is the middle. And craving is the seamstress, for craving weaves one to being reborn in one state of existence or another. That’s how a bhikkhu directly knows what should be directly known and completely understands what should be completely understood. Knowing and understanding thus they make an end of suffering in this very life.”

    សត្តមំ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact