| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationអង្គុត្តរ និកាយ ៩។៣
Numbered Discourses 9.3
១។ សម្ពោធិវគ្គ
1. Awakening
មេឃិយសុត្ត
With Meghiya
ឯកំ សមយំ ភគវា ចាលិកាយំ វិហរតិ ចាលិកាបព្ពតេ។
At one time the Buddha was staying near Cālikā, on the Cālikā mountain.
តេន ខោ បន សមយេន អាយស្មា មេឃិយោ ភគវតោ ឧបដ្ឋាកោ ហោតិ។ អថ ខោ អាយស្មា មេឃិយោ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ អដ្ឋាសិ។ ឯកមន្តំ ឋិតោ ខោ អាយស្មា មេឃិយោ ភគវន្តំ ឯតទវោច: “ឥច្ឆាមហំ, ភន្តេ, ជន្តុគាមំ បិណ្ឌាយ បវិសិតុន៑”តិ។
Now, at that time Venerable Meghiya was the Buddha’s attendant. Then Venerable Meghiya went up to the Buddha, bowed, stood to one side, and said to him, “Sir, I’d like to enter Jantu village for alms.”
“យស្សទានិ ត្វំ, មេឃិយ, កាលំ មញ្ញសី”តិ។
“Please, Meghiya, go at your convenience.”
អថ ខោ អាយស្មា មេឃិយោ បុព្ពណ្ហសមយំ និវាសេត្វា បត្តចីវរមាទាយ ជន្តុគាមំ បិណ្ឌាយ បាវិសិ។ ជន្តុគាមេ បិណ្ឌាយ ចរិត្វា បច្ឆាភត្តំ បិណ្ឌបាតបដិក្កន្តោ យេន កិមិកាឡាយ នទិយា តីរំ តេនុបសង្កមិ។ អទ្ទសា ខោ អាយស្មា មេឃិយោ កិមិកាឡាយ នទិយា តីរេ ជង្ឃាវិហារំ អនុចង្កមមានោ អនុវិចរមានោ អម្ពវនំ បាសាទិកំ រមណីយំ។
Then Meghiya robed up in the morning and, taking his bowl and robe, entered Jantu village for alms. After the meal, on his return from almsround in Jantu village, he went to the shore of Kimikālā river. As he was going for a walk along the shore of the river he saw a lovely and delightful mango grove.
ទិស្វានស្ស ឯតទហោសិ: “បាសាទិកំ វតិទំ អម្ពវនំ រមណីយំ, អលំ វតិទំ កុលបុត្តស្ស បធានត្ថិកស្ស បធានាយ។ សចេ មំ ភគវា អនុជានេយ្យ, អាគច្ឆេយ្យាហំ ឥមំ អម្ពវនំ បធានាយា”តិ។
It occurred to him, “Oh, this mango grove is lovely and delightful! It’s truly good enough for meditation for a gentleman who wants to meditate. If the Buddha allows me, I’ll come back to this mango grove to meditate.”
អថ ខោ អាយស្មា មេឃិយោ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ អាយស្មា មេឃិយោ ភគវន្តំ ឯតទវោច: “ឥធាហំ, ភន្តេ, បុព្ពណ្ហសមយំ និវាសេត្វា បត្តចីវរមាទាយ ជន្តុគាមំ បិណ្ឌាយ បាវិសិំ។ ជន្តុគាមេ បិណ្ឌាយ ចរិត្វា បច្ឆាភត្តំ បិណ្ឌបាតបដិក្កន្តោ យេន កិមិកាឡាយ នទិយា តីរំ តេនុបសង្កមិំ។ អទ្ទសំ ខោ អហំ, ភន្តេ, កិមិកាឡាយ នទិយា តីរេ ជង្ឃាវិហារំ អនុចង្កមមានោ អនុវិចរមានោ អម្ពវនំ បាសាទិកំ រមណីយំ។ ទិស្វាន មេ ឯតទហោសិ: ‘បាសាទិកំ វតិទំ អម្ពវនំ រមណីយំ។ អលំ វតិទំ កុលបុត្តស្ស បធានត្ថិកស្ស បធានាយ។ សចេ មំ ភគវា អនុជានេយ្យ, អាគច្ឆេយ្យាហំ ឥមំ អម្ពវនំ បធានាយាៜតិ។ សចេ មំ ភគវា អនុជានេយ្យ, គច្ឆេយ្យាហំ តំ អម្ពវនំ បធានាយា”តិ។
Then Venerable Meghiya went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and told him what had happened, adding, “If the Buddha allows me, I’ll go back to that mango grove to meditate.”
“អាគមេហិ តាវ, មេឃិយ។ ឯកកម្ហិ តាវ យាវ អញ្ញោបិ កោចិ ភិក្ខុ អាគច្ឆតី”តិ។
“We’re alone, Meghiya. Wait until another bhikkhu comes.”
ទុតិយម្បិ ខោ អាយស្មា មេឃិយោ ភគវន្តំ ឯតទវោច: “ភគវតោ, ភន្តេ, នត្ថិ កិញ្ចិ ឧត្តរិ ករណីយំ, នត្ថិ កតស្ស បដិចយោ។ មយ្ហំ ខោ បន, ភន្តេ, អត្ថិ ឧត្តរិ ករណីយំ, អត្ថិ កតស្ស បដិចយោ។ សចេ មំ ភគវា អនុជានេយ្យ, គច្ឆេយ្យាហំ តំ អម្ពវនំ បធានាយា”តិ។
For a second time Meghiya said to the Buddha, “Sir, the Buddha has nothing more to do, and nothing that needs improvement. But I have. If you allow me, I’ll go back to that mango grove to meditate.”
“អាគមេហិ តាវ, មេឃិយ, ឯកកម្ហិ តាវ យាវ អញ្ញោបិ កោចិ ភិក្ខុ អាគច្ឆតី”តិ។
“We’re alone, Meghiya. Wait until another bhikkhu comes.”
តតិយម្បិ ខោ អាយស្មា មេឃិយោ ភគវន្តំ ឯតទវោច: “ភគវតោ, ភន្តេ, នត្ថិ កិញ្ចិ ឧត្តរិ ករណីយំ, នត្ថិ កតស្ស បដិចយោ។ មយ្ហំ ខោ បន, ភន្តេ, អត្ថិ ឧត្តរិ ករណីយំ, អត្ថិ កតស្ស បដិចយោ។ សចេ មំ ភគវា អនុជានេយ្យ, គច្ឆេយ្យាហំ តំ អម្ពវនំ បធានាយា”តិ។
For a third time Meghiya said to the Buddha, “Sir, the Buddha has nothing more to do, and nothing that needs improvement. But I have. If you allow me, I’ll go back to that mango grove to meditate.”
“បធានន្តិ ខោ, មេឃិយ, វទមានំ កិន្តិ វទេយ្យាម។ យស្សទានិ ត្វំ, មេឃិយ, កាលំ មញ្ញសី”តិ។
“Meghiya, since you speak of meditation, what can I say? Please, Meghiya, go at your convenience.”
អថ ខោ អាយស្មា មេឃិយោ ឧដ្ឋាយាសនា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា បទក្ខិណំ កត្វា យេន តំ អម្ពវនំ តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា តំ អម្ពវនំ អជ្ឈោគាហេត្វា អញ្ញតរស្មិំ រុក្ខមូលេ ទិវាវិហារំ និសីទិ។ អថ ខោ អាយស្មតោ មេឃិយស្ស តស្មិំ អម្ពវនេ វិហរន្តស្ស យេភុយ្យេន តយោ បាបកា អកុសលា វិតក្កា សមុទាចរន្តិ, សេយ្យថិទំ—កាមវិតក្កោ, ព្យាបាទវិតក្កោ, វិហិំសាវិតក្កោ។
Then Meghiya got up from his seat, bowed, and respectfully circled the Buddha, keeping him on his right. Then he went to that mango grove, and, having plunged deep into it, sat at the root of a certain tree for the day’s meditation. But while Meghiya was meditating in that mango grove he was beset mostly by three kinds of bad, unskillful thoughts, namely, sensual, malicious, and cruel thoughts.
អថ ខោ អាយស្មតោ មេឃិយស្ស ឯតទហោសិ: “អច្ឆរិយំ វត ភោ, អព្ភុតំ វត ភោ។ សទ្ធាយ ច វតម្ហា អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជិតា; អថ ច បនិមេហិ តីហិ បាបកេហិ អកុសលេហិ វិតក្កេហិ អន្វាសត្តា—កាមវិតក្កេន, ព្យាបាទវិតក្កេន, វិហិំសាវិតក្កេនា”តិ។
Then he thought, “Oh, how incredible, how amazing! I’ve gone forth from the lay life to homelessness out of faith, but I’m still harassed by these three kinds of bad, unskillful thoughts: sensual, malicious, and cruel thoughts.”
អថ ខោ អាយស្មា មេឃិយោ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ អាយស្មា មេឃិយោ ភគវន្តំ ឯតទវោច:
Then Venerable Meghiya went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and told him what had happened.
“ឥធ មយ្ហំ, ភន្តេ, តស្មិំ អម្ពវនេ វិហរន្តស្ស យេភុយ្យេន តយោ បាបកា អកុសលា វិតក្កា សមុទាចរន្តិ, សេយ្យថិទំ—កាមវិតក្កោ, ព្យាបាទវិតក្កោ, វិហិំសាវិតក្កោ។ តស្ស មយ្ហំ, ភន្តេ, ឯតទហោសិ: ‘អច្ឆរិយំ វត ភោ, អព្ភុតំ វត ភោ។ សទ្ធាយ ច វតម្ហា អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជិតា; អថ ច បនិមេហិ តីហិ បាបកេហិ អកុសលេហិ វិតក្កេហិ អន្វាសត្តា—កាមវិតក្កេន, ព្យាបាទវិតក្កេន, វិហិំសាវិតក្កេនាៜ”តិ។
“អបរិបក្កាយ, មេឃិយ, ចេតោវិមុត្តិយា បញ្ច ធម្មា បរិបក្កាយ សំវត្តន្តិ។ កតមេ បញ្ច?
“Meghiya, when the heart’s release is not ripe, five things help it ripen. What five?
ឥធ, មេឃិយ, ភិក្ខុ កល្យាណមិត្តោ ហោតិ កល្យាណសហាយោ កល្យាណសម្បវង្កោ។ អបរិបក្កាយ, មេឃិយ, ចេតោវិមុត្តិយា អយំ បឋមោ ធម្មោ បរិបក្កាយ សំវត្តតិ។
Firstly, a bhikkhu has good friends, companions, and associates. This is the first thing …
បុន ចបរំ, មេឃិយ, ភិក្ខុ សីលវា ហោតិ, បាតិមោក្ខសំវរសំវុតោ វិហរតិ អាចារគោចរសម្បន្នោ អណុមត្តេសុ វជ្ជេសុ ភយទស្សាវី, សមាទាយ សិក្ខតិ សិក្ខាបទេសុ។ អបរិបក្កាយ, មេឃិយ, ចេតោវិមុត្តិយា អយំ ទុតិយោ ធម្មោ បរិបក្កាយ សំវត្តតិ។
Furthermore, a bhikkhu is ethical, restrained in the monastic code, conducting themselves well and seeking alms in suitable places. Seeing danger in the slightest fault, they keep the rules they’ve undertaken. This is the second thing …
បុន ចបរំ, មេឃិយ, យាយំ កថា អភិសល្លេខិកា ចេតោវិវរណសប្បាយា, សេយ្យថិទំ—អប្បិច្ឆកថា សន្តុដ្ឋិកថា បវិវេកកថា អសំសគ្គកថា វីរិយារម្ភកថា សីលកថា សមាធិកថា បញ្ញាកថា វិមុត្តិកថា វិមុត្តិញាណទស្សនកថា, ឯវរូបិយា កថាយ និកាមលាភី ហោតិ អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី។ អបរិបក្កាយ, មេឃិយ, ចេតោវិមុត្តិយា អយំ តតិយោ ធម្មោ បរិបក្កាយ សំវត្តតិ។
Furthermore, a bhikkhu gets to take part in talk about self-effacement that helps open the heart, when they want, without trouble or difficulty. That is, talk about fewness of wishes, contentment, seclusion, aloofness, arousing energy, ethics, immersion, wisdom, freedom, and the knowledge and vision of freedom. This is the third thing …
បុន ចបរំ, មេឃិយ, ភិក្ខុ អារទ្ធវីរិយោ វិហរតិ អកុសលានំ ធម្មានំ បហានាយ, កុសលានំ ធម្មានំ ឧបសម្បទាយ, ថាមវា ទឡ្ហបរក្កមោ អនិក្ខិត្តធុរោ កុសលេសុ ធម្មេសុ។ អបរិបក្កាយ, មេឃិយ, ចេតោវិមុត្តិយា អយំ ចតុត្ថោ ធម្មោ បរិបក្កាយ សំវត្តតិ។
Furthermore, a bhikkhu lives with energy roused up for giving up unskillful qualities and embracing skillful qualities. They are strong, staunchly vigorous, not slacking off when it comes to developing skillful qualities. This is the fourth thing …
បុន ចបរំ, មេឃិយ, ភិក្ខុ បញ្ញវា ហោតិ ឧទយត្ថគាមិនិយា បញ្ញាយ សមន្នាគតោ អរិយាយ និព្ពេធិកាយ សម្មា ទុក្ខក្ខយគាមិនិយា។ អបរិបក្កាយ, មេឃិយ, ចេតោវិមុត្តិយា អយំ បញ្ចមោ ធម្មោ បរិបក្កាយ សំវត្តតិ។
Furthermore, a bhikkhu is wise. They have the wisdom of arising and passing away which is noble, penetrative, and leads to the complete ending of suffering. This is the fifth thing that, when the heart’s release is not ripe, helps it ripen.
កល្យាណមិត្តស្សេតំ, មេឃិយ, ភិក្ខុនោ បាដិកង្ខំ កល្យាណសហាយស្ស កល្យាណសម្បវង្កស្ស: ‘សីលវា ភវិស្សតិ …បេ… សមាទាយ សិក្ខិស្សតិ សិក្ខាបទេសុៜ។
A bhikkhu with good friends, companions, and associates can expect to be ethical …
កល្យាណមិត្តស្សេតំ, មេឃិយ, ភិក្ខុនោ បាដិកង្ខំ កល្យាណសហាយស្ស កល្យាណសម្បវង្កស្ស: ‘យាយំ កថា អភិសល្លេខិកា ចេតោវិវរណសប្បាយា, សេយ្យថិទំ—អប្បិច្ឆកថា …បេ… វិមុត្តិញាណទស្សនកថា, ឯវរូបិយា កថាយ និកាមលាភី ភវិស្សតិ អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភីៜ។
A bhikkhu with good friends, companions, and associates can expect to take part in talk about self-effacement that helps open the heart …
កល្យាណមិត្តស្សេតំ, មេឃិយ, ភិក្ខុនោ បាដិកង្ខំ កល្យាណសហាយស្ស កល្យាណសម្បវង្កស្ស: ‘អារទ្ធវីរិយោ វិហរិស្សតិ …បេ… អនិក្ខិត្តធុរោ កុសលេសុ ធម្មេសុៜ។
A bhikkhu with good friends, companions, and associates can expect to be energetic …
កល្យាណមិត្តស្សេតំ, មេឃិយ, ភិក្ខុនោ បាដិកង្ខំ កល្យាណសហាយស្ស កល្យាណសម្បវង្កស្ស: ‘បញ្ញវា ភវិស្សតិ …បេ… សម្មាទុក្ខក្ខយគាមិនិយាៜ។
A bhikkhu with good friends, companions, and associates can expect to be wise …
តេន ច បន, មេឃិយ, ភិក្ខុនា ឥមេសុ បញ្ចសុ ធម្មេសុ បតិដ្ឋាយ ចត្តារោ ធម្មា ឧត្តរិ ភាវេតព្ពា—អសុភា ភាវេតព្ពា រាគស្ស បហានាយ, មេត្តា ភាវេតព្ពា ព្យាបាទស្ស បហានាយ, អានាបានស្សតិ ភាវេតព្ពា វិតក្កុបច្ឆេទាយ, អនិច្ចសញ្ញា ភាវេតព្ពា អស្មិមានសមុគ្ឃាតាយ។ អនិច្ចសញ្ញិនោ, មេឃិយ, អនត្តសញ្ញា សណ្ឋាតិ។ អនត្តសញ្ញី អស្មិមានសមុគ្ឃាតំ បាបុណាតិ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ និព្ពានន៑”តិ។
But then, a bhikkhu grounded on these five things should develop four further things. They should develop the perception of ugliness to give up greed, love to give up hate, mindfulness of breathing to cut off thinking, and perception of impermanence to uproot the conceit ‘I am’. When you perceive impermanence, the perception of not-self becomes stabilized. Perceiving not-self, you uproot the conceit ‘I am’ and attain Nibbana in this very life.”
តតិយំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
