Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៧។៦២
Numbered Discourses 7.62
៦។ អព្យាកតវគ្គ
6. The Undeclared Points
មេត្តសុត្ត
Don’t Fear Good Deeds
“មា, ភិក្ខវេ, បុញ្ញានំ ភាយិត្ថ។ សុខស្សេតំ, ភិក្ខវេ, អធិវចនំ យទិទំ បុញ្ញានិ។ អភិជានាមិ ខោ បនាហំ, ភិក្ខវេ, ទីឃរត្តំ កតានំ បុញ្ញានំ ទីឃរត្តំ ឥដ្ឋំ កន្តំ មនាបំ វិបាកំ បច្ចនុភូតំ។ សត្ត វស្សានិ មេត្តចិត្តំ ភាវេសិំ។ សត្ត វស្សានិ មេត្តចិត្តំ ភាវេត្វា សត្ត សំវដ្ដវិវដ្ដកប្បេ នយិមំ លោកំ បុនាគមាសិំ។ សំវដ្ដមានេ សុទាហំ, ភិក្ខវេ, លោកេ អាភស្សរូបគោ ហោមិ, វិវដ្ដមានេ លោកេ សុញ្ញំ ព្រហ្មវិមានំ ឧបបជ្ជាមិ។
“Bhikkhus, don’t fear good deeds. For ‘good deeds’ is a term for happiness. I recall undergoing for a long time the likable, desirable, and agreeable results of good deeds performed over a long time. I developed a mind of love for seven years. As a result, for seven eons of the cosmos contracting and expanding I didn’t return to this world again. As the cosmos contracted I went to the realm of streaming radiance. As it expanded I was reborn in an empty mansion of Brahmā.
តត្រ សុទំ, ភិក្ខវេ, ព្រហ្មា ហោមិ មហាព្រហ្មា អភិភូ អនភិភូតោ អញ្ញទត្ថុទសោ វសវត្តី។ ឆត្តិំសក្ខត្តុំ ខោ បនាហំ, ភិក្ខវេ, សក្កោ អហោសិំ ទេវានមិន្ទោ; អនេកសតក្ខត្តុំ រាជា អហោសិំ ចក្កវត្តី ធម្មិកោ ធម្មរាជា ចាតុរន្តោ វិជិតាវី ជនបទត្ថាវរិយប្បត្តោ សត្តរតនសមន្នាគតោ។ តស្ស មយ្ហំ, ភិក្ខវេ, ឥមានិ សត្ត រតនានិ អហេសុំ, សេយ្យថិទំ—ចក្ករតនំ, ហត្ថិរតនំ, អស្សរតនំ, មណិរតនំ, ឥត្ថិរតនំ, គហបតិរតនំ, បរិណាយករតនមេវ សត្តមំ។ បរោសហស្សំ ខោ បន មេ, ភិក្ខវេ, បុត្តា អហេសុំ សូរា វីរង្គរូបា បរសេនប្បមទ្ទនា។ សោ ឥមំ បថវិំ សាគរបរិយន្តំ អទណ្ឌេន អសត្ថេន ធម្មេន អភិវិជិយ អជ្ឈាវសិន្តិ។
There I was Brahmā, the Great Brahmā, the vanquisher, the unvanquished, the universal seer, the wielder of power. I was Sakka, lord of gods, thirty-six times. Many hundreds of times I was a king, a wheel-turning monarch, a just and principled king. My dominion extended to all four sides, I achieved stability in the country, and I possessed the seven treasures. These were my seven treasures: the wheel, the elephant, the horse, the jewel, the woman, the treasurer, and the counselor as the seventh treasure. I had over a thousand sons who were valiant and heroic, crushing the armies of my enemies. After conquering this land girt by sea, I reigned by principle, without rod or sword.
បស្ស បុញ្ញានំ វិបាកំ, កុសលានំ សុខេសិនោ; មេត្តំ ចិត្តំ វិភាវេត្វា, សត្ត វស្សានិ ភិក្ខវោ; សត្តសំវដ្ដវិវដ្ដកប្បេ, នយិមំ លោកំ បុនាគមិំ។
See the result of good deeds, of skillful deeds, for one seeking happiness. I developed a mind of love for seven years, bhikkhus. For seven eons of expansion and contraction I didn’t return to this world again.
សំវដ្ដមានេ លោកម្ហិ, ហោមិ អាភស្សរូបគោ; វិវដ្ដមានេ លោកស្មិំ, សុញ្ញព្រហ្មូបគោ អហុំ។
As the world contracted I went to the realm of streaming radiance. And when it expanded I went to an empty mansion of Brahmā.
សត្តក្ខត្តុំ មហាព្រហ្មា, វសវត្តី តទា អហុំ; ឆត្តិំសក្ខត្តុំ ទេវិន្ទោ, ទេវរជ្ជមការយិំ។
Seven times I was a Great Brahmā, and at that time I was the wielder of power. Thirty-six times I was lord of gods, acting as ruler of the gods.
ចក្កវត្តី អហុំ រាជា, ជម្ពុមណ្ឌស្ស ឥស្សរោ; មុទ្ធាវសិត្តោ ខត្តិយោ, មនុស្សាធិបតី អហុំ។
Then I was king, a wheel-turning monarch, ruler of all India. An anointed aristocrat, I was sovereign of all humans.
អទណ្ឌេន អសត្ថេន, វិជេយ្យ បថវិំ ឥមំ; អសាហសេន កម្មេន, សមេន មនុសាសិ តំ។
Without rod or sword, I conquered this land. Through non-violent action I guided it justly.
ធម្មេន រជ្ឹ ការេត្វា, អស្មិំ បថវិមណ្ឌលេ; មហទ្ធនេ មហាភោគេ, អឌ្ឍេ អជាយិហំ កុលេ។
After ruling this vast territory by means of principle, I was born in a rich family, affluent and wealthy.
សព្ពកាមេហិ សម្បន្នេ, រតនេហិ ច សត្តហិ; ពុទ្ធា សង្គាហកា លោកេ, តេហិ ឯតំ សុទេសិតំ។
It was replete with all sense pleasures, and the seven treasures. This was well taught by the Buddhas, who bring the world together.
ឯសោ ហេតុ មហន្តស្ស, បថព្យោ មេ ន វិបជ្ជតិ; បហូតវិត្តូបករណោ, រាជា ហោតិ បតាបវា។
This is the cause of greatness by which one is called a lord of the land. I was a majestic king, with lots of property and assets.
ឥទ្ធិមា យសវា ហោតិ, ជម្ពុមណ្ឌស្ស ឥស្សរោ; កោ សុត្វា នប្បសីទេយ្យ, អបិ កណ្ហាភិជាតិយោ។
Successful and glorious, I was lord of India. Who would not be inspired by this, even someone of dark birth.
តស្មា ហិ អត្តកាមេន, មហត្តមភិកង្ខតា; សទ្ធម្មោ គរុកាតព្ពោ, សរំ ពុទ្ធានសាសនន៑”តិ។
Therefore someone who cares for their own welfare, and wants to become the very best they can be, should respect the true teaching, remembering the instructions of the Buddhas.”
នវមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]