Library / Tipiṭaka / തിപിടക • Tipiṭaka / പേതവത്ഥു-അട്ഠകഥാ • Petavatthu-aṭṭhakathā |
൭. മിഗലുദ്ദകപേതവത്ഥുവണ്ണനാ
7. Migaluddakapetavatthuvaṇṇanā
നരനാരിപുരക്ഖതോ യുവാതി ഇദം ഭഗവതി വേളുവനേ വിഹരന്തേ മിഗലുദ്ദകപേതം ആരബ്ഭ വുത്തം. രാജഗഹേ കിര അഞ്ഞതരോ ലുദ്ദകോ രത്തിന്ദിവം മിഗേ വധിത്വാ ജീവികം കപ്പേസി. തസ്സേകോ ഉപാസകോ മിത്തോ അഹോസി, സോ തം സബ്ബകാലം പാപതോ നിവത്തേതും അസക്കോന്തോ ‘‘ഏഹി, സമ്മ, രത്തിയം പാണാതിപാതാ വിരമാഹീ’’തി രത്തിയം പുഞ്ഞേ സമാദപേസി. സോ രത്തിയം വിരമിത്വാ ദിവാ ഏവ പാണാതിപാതം കരോതി.
Naranāripurakkhatoyuvāti idaṃ bhagavati veḷuvane viharante migaluddakapetaṃ ārabbha vuttaṃ. Rājagahe kira aññataro luddako rattindivaṃ mige vadhitvā jīvikaṃ kappesi. Tasseko upāsako mitto ahosi, so taṃ sabbakālaṃ pāpato nivattetuṃ asakkonto ‘‘ehi, samma, rattiyaṃ pāṇātipātā viramāhī’’ti rattiyaṃ puññe samādapesi. So rattiyaṃ viramitvā divā eva pāṇātipātaṃ karoti.
സോ അപരേന സമയേന കാലം കത്വാ രാജഗഹസമീപേ വേമാനികപേതോ ഹുത്വാ നിബ്ബത്തോ, ദിവസഭാഗം മഹാദുക്ഖം അനുഭവിത്വാ രത്തിയം പഞ്ചഹി കാമഗുണേഹി സമപ്പിതാ സമങ്ഗീഭൂതോ പരിചാരേസി. തം ദിസ്വാ ആയസ്മാ നാരദോ –
So aparena samayena kālaṃ katvā rājagahasamīpe vemānikapeto hutvā nibbatto, divasabhāgaṃ mahādukkhaṃ anubhavitvā rattiyaṃ pañcahi kāmaguṇehi samappitā samaṅgībhūto paricāresi. Taṃ disvā āyasmā nārado –
൪൭൮.
478.
‘‘നരനാരിപുരക്ഖതോ യുവാ, രജനീയേഹി കാമഗുണേഹി സോഭസി;
‘‘Naranāripurakkhato yuvā, rajanīyehi kāmaguṇehi sobhasi;
ദിവസം അനുഭോസി കാരണം, കിമകാസി പുരിമായ ജാതിയാ’’തി. –
Divasaṃ anubhosi kāraṇaṃ, kimakāsi purimāya jātiyā’’ti. –
ഇമായ ഗാഥായ പടിപുച്ഛി. തത്ഥ നരനാരിപുരക്ഖതോതി പരിചാരകഭൂതേഹി ദേവപുത്തേഹി ദേവധീതാഹി ച പുരക്ഖതോ പയിരുപാസിതോ. യുവാതി തരുണോ. രജനീയേഹീതി കമനീയേഹി രാഗുപ്പത്തിഹേതുഭൂതേഹി. കാമഗുണേഹീതി കാമകോട്ഠാസേഹി. സോഭസീതി സമങ്ഗിഭാവേന വിരോചസി രത്തിയന്തി അധിപ്പായോ. തേനാഹ ‘‘ദിവസം അനുഭോസി കാരണ’’ന്തി, ദിവസഭാഗേ പന നാനപ്പകാരം കാരണം ഘാതനം പച്ചനുഭവസി. രജനീതി വാ രത്തീസു. യേഹീതി നിപാതമത്തം. കിമകാസി പുരിമായ ജാതിയാതി ഏവം സുഖദുക്ഖസംവത്തനിയം കിം നാമ കമ്മം ഇതോ പുരിമായ ജാതിയാ ത്വം അകത്ഥ, തം കഥേഹീതി അത്ഥോ .
Imāya gāthāya paṭipucchi. Tattha naranāripurakkhatoti paricārakabhūtehi devaputtehi devadhītāhi ca purakkhato payirupāsito. Yuvāti taruṇo. Rajanīyehīti kamanīyehi rāguppattihetubhūtehi. Kāmaguṇehīti kāmakoṭṭhāsehi. Sobhasīti samaṅgibhāvena virocasi rattiyanti adhippāyo. Tenāha ‘‘divasaṃ anubhosi kāraṇa’’nti, divasabhāge pana nānappakāraṃ kāraṇaṃ ghātanaṃ paccanubhavasi. Rajanīti vā rattīsu. Yehīti nipātamattaṃ. Kimakāsi purimāya jātiyāti evaṃ sukhadukkhasaṃvattaniyaṃ kiṃ nāma kammaṃ ito purimāya jātiyā tvaṃ akattha, taṃ kathehīti attho .
തം സുത്വാ പേതോ ഥേരസ്സ അത്തനാ കതകമ്മം ആചിക്ഖന്തോ –
Taṃ sutvā peto therassa attanā katakammaṃ ācikkhanto –
൪൭൯.
479.
‘‘അഹം രാജഗഹേ രമ്മേ, രമണീയേ ഗിരിബ്ബജേ;
‘‘Ahaṃ rājagahe ramme, ramaṇīye giribbaje;
മിഗലുദ്ദോ പുരേ ആസിം, ലോഹിതപാണി ദാരുണോ.
Migaluddo pure āsiṃ, lohitapāṇi dāruṇo.
൪൮൦.
480.
‘‘അവിരോധകരേസു പാണിസു, പുഥുസത്തേസു പദുട്ഠമാനസോ;
‘‘Avirodhakaresu pāṇisu, puthusattesu paduṭṭhamānaso;
വിചരിം അതിദാരുണോ സദാ, പരഹിംസായ രതോ അസഞ്ഞതോ.
Vicariṃ atidāruṇo sadā, parahiṃsāya rato asaññato.
൪൮൧.
481.
‘‘തസ്സ മേ സഹായോ സുഹദയോ, സദ്ധോ ആസി ഉപാസകോ;
‘‘Tassa me sahāyo suhadayo, saddho āsi upāsako;
സോപി മം അനുകമ്പന്തോ, നിവാരേസി പുനപ്പുനം.
Sopi maṃ anukampanto, nivāresi punappunaṃ.
൪൮൨.
482.
‘‘‘മാകാസി പാപകം കമ്മം, മാ താത ദുഗ്ഗതിം അഗാ;
‘‘‘Mākāsi pāpakaṃ kammaṃ, mā tāta duggatiṃ agā;
സചേ ഇച്ഛസി പേച്ച സുഖം, വിരമ പാണവധാ അസംയമാ.
Sace icchasi pecca sukhaṃ, virama pāṇavadhā asaṃyamā.
൪൮൩.
483.
‘‘തസ്സാഹം വചനം സുത്വാ, സുഖകാമസ്സ ഹിതാനുകമ്പിനോ;
‘‘Tassāhaṃ vacanaṃ sutvā, sukhakāmassa hitānukampino;
നാകാസിം സകലാനുസാസനിം, ചിരപാപാഭിരതോ അബുദ്ധിമാ.
Nākāsiṃ sakalānusāsaniṃ, cirapāpābhirato abuddhimā.
൪൮൪.
484.
‘‘സോ മം പുന ഭൂരിസുമേധസോ, അനുകമ്പായ സംയമേ നിവേസയി;
‘‘So maṃ puna bhūrisumedhaso, anukampāya saṃyame nivesayi;
സചേ ദിവാ ഹനസി പാണിനോ, അഥ തേ രത്തിം ഭവതു സംയമോ.
Sace divā hanasi pāṇino, atha te rattiṃ bhavatu saṃyamo.
൪൮൫.
485.
‘‘സ്വാഹം ദിവാ ഹനിത്വാ പാണിനോ, വിരതോ രത്തിമഹോസി സഞ്ഞതോ;
‘‘Svāhaṃ divā hanitvā pāṇino, virato rattimahosi saññato;
രത്താഹം പരിചാരേമി, ദിവാ ഖജ്ജാമി ദുഗ്ഗതോ.
Rattāhaṃ paricāremi, divā khajjāmi duggato.
൪൮൬.
486.
‘‘തസ്സ കമ്മസ്സ കുസലസ്സ, അനുഭോമി രത്തിം അമാനുസിം;
‘‘Tassa kammassa kusalassa, anubhomi rattiṃ amānusiṃ;
ദിവാ പടിഹതാവ കുക്കുരാ, ഉപധാവന്തി സമന്താ ഖാദിതും.
Divā paṭihatāva kukkurā, upadhāvanti samantā khādituṃ.
൪൮൭.
487.
‘‘യേ ച തേ സതതാനുയോഗിനോ, ധുവം പയുത്താ സുഗതസ്സ സാസനേ;
‘‘Ye ca te satatānuyogino, dhuvaṃ payuttā sugatassa sāsane;
മഞ്ഞാമി തേ അമതമേവ കേവലം, അധിഗച്ഛന്തി പദം അസങ്ഖത’’ന്തി. –
Maññāmi te amatameva kevalaṃ, adhigacchanti padaṃ asaṅkhata’’nti. –
ഇമാ ഗാഥാ അഭാസി.
Imā gāthā abhāsi.
൪൭൯-൮൦. തത്ഥ ലുദ്ദോതി ദാരുണോ. ലോഹിതപാണീതി അഭിണ്ഹം പാണഘാതേന ലോഹിതമക്ഖിതപാണീ. ദാരുണോതി ഖരോ, സത്താനം ഹിംസനകോതി അത്ഥോ. അവിരോധകരേസൂതി കേനചി വിരോധം അകരോന്തേസു മിഗസകുണാദീസു.
479-80. Tattha luddoti dāruṇo. Lohitapāṇīti abhiṇhaṃ pāṇaghātena lohitamakkhitapāṇī. Dāruṇoti kharo, sattānaṃ hiṃsanakoti attho. Avirodhakaresūti kenaci virodhaṃ akarontesu migasakuṇādīsu.
൪൮൨-൮൩. അസംയമാതി അസംവരാ ദുസ്സീല്യാ. സകലാനുസാസനിന്തി സബ്ബം അനുസാസനിം, സബ്ബകാലം പാണാതിപാതതോ പടിവിരതിന്തി അത്ഥോ. ചിരപാപാഭിരതോതി ചിരകാലം പാപേ അഭിരതോ.
482-83.Asaṃyamāti asaṃvarā dussīlyā. Sakalānusāsaninti sabbaṃ anusāsaniṃ, sabbakālaṃ pāṇātipātato paṭiviratinti attho. Cirapāpābhiratoti cirakālaṃ pāpe abhirato.
൪൮൪. സംയമേതി സുചരിതേ. നിവേസയീഹി നിവേസേസി. സചേ ദിവാ ഹനസി പാണിനോ, അഥ തേ രത്തിം ഭവതു സംയമോതി നിവേസിതാകാരദസ്സനം. സോ കിര സല്ലപാസസജ്ജനാദിനാ രത്തിയമ്പി പാണവധം അനുയുത്തോ അഹോസി.
484.Saṃyameti sucarite. Nivesayīhi nivesesi. Sace divā hanasi pāṇino, atha te rattiṃ bhavatu saṃyamoti nivesitākāradassanaṃ. So kira sallapāsasajjanādinā rattiyampi pāṇavadhaṃ anuyutto ahosi.
൪൮൫. ദിവാ ഖജ്ജാമി ദുഗ്ഗതോതി ഇദാനി ദുഗ്ഗതിം ഗതോ മഹാദുക്ഖപ്പത്തോ ദിവസഭാഗേ ഖാദിയാമി. തസ്സ കിര ദിവാ സുനഖേഹി മിഗാനം ഖാദാപിതത്താ കമ്മസരിക്ഖകം ഫലം ഹോതി, ദിവസഭാഗേ മഹന്താ സുനഖാ ഉപധാവിത്വാ അട്ഠിസങ്ഘാതമത്താവസേസം സരീരം കരോന്തി. രത്തിയാ പന ഉപഗതായ തം പാകതികമേവ ഹോതി, ദിബ്ബസമ്പത്തിം അനുഭവതി. തേന വുത്തം –
485.Divā khajjāmi duggatoti idāni duggatiṃ gato mahādukkhappatto divasabhāge khādiyāmi. Tassa kira divā sunakhehi migānaṃ khādāpitattā kammasarikkhakaṃ phalaṃ hoti, divasabhāge mahantā sunakhā upadhāvitvā aṭṭhisaṅghātamattāvasesaṃ sarīraṃ karonti. Rattiyā pana upagatāya taṃ pākatikameva hoti, dibbasampattiṃ anubhavati. Tena vuttaṃ –
൪൮൬.
486.
‘‘തസ്സ കമ്മസ്സ കുസലസ്സ, അനുഭോമി രത്തിം അമാനുസിം;
‘‘Tassa kammassa kusalassa, anubhomi rattiṃ amānusiṃ;
ദിവാ പടിഹതാവ കുക്കുരാ, ഉപധാവന്തി സമന്താ ഖാദിതു’’ന്തി.
Divā paṭihatāva kukkurā, upadhāvanti samantā khāditu’’nti.
തത്ഥ പടിഹതാതി പടിഹതചിത്താ ബദ്ധാഘാതാ വിയ ഹുത്വാ. സമന്താ ഖാദിതുന്തി മമ സരീരം സമന്തതോ ഖാദിതും ഉപധാവന്തി. ഇദഞ്ച നേസം അതിവിയ അത്തനോ ഭയാവഹം ഉപഗമനകാലം ഗഹേത്വാ വുത്തം. തേ പന ഉപധാവിത്വാ അട്ഠിമത്താവസേസം സരീരം കത്വാ ഗച്ഛന്തി.
Tattha paṭihatāti paṭihatacittā baddhāghātā viya hutvā. Samantā khāditunti mama sarīraṃ samantato khādituṃ upadhāvanti. Idañca nesaṃ ativiya attano bhayāvahaṃ upagamanakālaṃ gahetvā vuttaṃ. Te pana upadhāvitvā aṭṭhimattāvasesaṃ sarīraṃ katvā gacchanti.
൪൮൭. യേ ച തേ സതതാനുയോഗിനോതി ഓസാനഗാഥായ അയം സങ്ഖേപത്ഥോ – അഹമ്പി നാമ രത്തിയം പാണവധമത്തതോ വിരതോ ഏവരൂപം സമ്പത്തിം അനുഭവാമി. യേ പന തേ പുരിസാ സുഗതസ്സ ബുദ്ധസ്സ ഭഗവതോ സാസനേ അധിസീലാദികേ ധുവം പയുത്താ ദള്ഹം പയുത്താ സതതം സബ്ബകാലം അനുയോഗവന്താ, തേ പുഞ്ഞവന്തോ കേവലം ലോകിയസുഖേന അസമ്മിസ്സം ‘‘അസങ്ഖതം പദ’’ന്തി ലദ്ധനാമം അമതമേവ അധിഗച്ഛന്തി മഞ്ഞേ, നത്ഥി തേസം തദധിഗമേ കോചി വിബന്ധോതി.
487.Ye ca te satatānuyoginoti osānagāthāya ayaṃ saṅkhepattho – ahampi nāma rattiyaṃ pāṇavadhamattato virato evarūpaṃ sampattiṃ anubhavāmi. Ye pana te purisā sugatassa buddhassa bhagavato sāsane adhisīlādike dhuvaṃ payuttā daḷhaṃ payuttā satataṃ sabbakālaṃ anuyogavantā, te puññavanto kevalaṃ lokiyasukhena asammissaṃ ‘‘asaṅkhataṃ pada’’nti laddhanāmaṃ amatameva adhigacchanti maññe, natthi tesaṃ tadadhigame koci vibandhoti.
ഏവം തേന പേതേന വുത്തേ ഥേരോ തം പവത്തിം സത്ഥു ആരോചേസി. സത്ഥാ തമത്ഥം അട്ഠുപ്പത്തിം കത്വാ സമ്പത്തപരിസായ ധമ്മം ദേസേസി. സബ്ബമ്പി വുത്തനയമേവ.
Evaṃ tena petena vutte thero taṃ pavattiṃ satthu ārocesi. Satthā tamatthaṃ aṭṭhuppattiṃ katvā sampattaparisāya dhammaṃ desesi. Sabbampi vuttanayameva.
മിഗലുദ്ദകപേതവത്ഥുവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.
Migaluddakapetavatthuvaṇṇanā niṭṭhitā.
Related texts:
തിപിടക (മൂല) • Tipiṭaka (Mūla) / സുത്തപിടക • Suttapiṭaka / ഖുദ്ദകനികായ • Khuddakanikāya / പേതവത്ഥുപാളി • Petavatthupāḷi / ൭. മിഗലുദ്ദകപേതവത്ഥു • 7. Migaluddakapetavatthu