English Edition
    Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ៦។៤៣

    Numbered Discourses 6.43

    ៥។ ធម្មិកវគ្គ

    5. About Dhammika

    នាគសុត្ត

    The Giant

    ឯកំ សមយំ ភគវា សាវត្ថិយំ វិហរតិ ជេតវនេ អនាថបិណ្ឌិកស្ស អារាមេ។

    At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery.

    អថ ខោ ភគវា បុព្ពណ្ហសមយំ និវាសេត្វា បត្តចីវរមាទាយ សាវត្ថិយំ បិណ្ឌាយ បាវិសិ។ សាវត្ថិយំ បិណ្ឌាយ ចរិត្វា បច្ឆាភត្តំ បិណ្ឌបាតបដិក្កន្តោ អាយស្មន្តំ អានន្ទំ អាមន្តេសិ: “អាយាមានន្ទ, យេន បុព្ពារាមោ មិគារមាតុបាសាទោ តេនុបសង្កមិស្សាម ទិវាវិហារាយា”តិ។

    Then the Buddha robed up in the morning and, taking his bowl and robe, entered Sāvatthī for alms. Then, after the meal, on his return from almsround, he addressed Venerable Ānanda, “Come, Ānanda, let’s go to the Eastern Monastery, the stilt longhouse of Migāra’s mother for the day’s meditation.”

    “ឯវំ, ភន្តេ”តិ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ ភគវតោ បច្ចស្សោសិ។

    “Yes, sir,” Ānanda replied.

    អថ ខោ ភគវា អាយស្មតា អានន្ទេន សទ្ធិំ យេន បុព្ពារាមោ មិគារមាតុបាសាទោ តេនុបសង្កមិ។ អថ ខោ ភគវា សាយន្ហសមយំ បដិសល្លានា វុដ្ឋិតោ អាយស្មន្តំ អានន្ទំ អាមន្តេសិ: “អាយាមានន្ទ, យេន បុព្ពកោដ្ឋកោ តេនុបសង្កមិស្សាម គត្តានិ បរិសិញ្ចិតុន៑”តិ។

    So the Buddha went with Ānanda to the Eastern Monastery. In the late afternoon the Buddha came out of retreat and addressed Ānanda, “Come, Ānanda, let’s go to the eastern gate to bathe.”

    “ឯវំ, ភន្តេ”តិ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ ភគវតោ បច្ចស្សោសិ។ អថ ខោ ភគវា អាយស្មតា អានន្ទេន សទ្ធិំ យេន បុព្ពកោដ្ឋកោ តេនុបសង្កមិ គត្តានិ បរិសិញ្ចិតុំ។ បុព្ពកោដ្ឋកេ គត្តានិ បរិសិញ្ចិត្វា បច្ចុត្តរិត្វា ឯកចីវរោ អដ្ឋាសិ គត្តានិ បុព្ពាបយមានោ។

    “Yes, sir,” Ānanda replied. So the Buddha went with Ānanda to the eastern gate to bathe. When he had bathed and emerged from the water he stood in one robe drying himself.

    តេន ខោ បន សមយេន រញ្ញោ បសេនទិស្ស កោសលស្ស សេតោ នាម នាគោ មហាតូរិយតាឡិតវាទិតេន បុព្ពកោដ្ឋកា បច្ចុត្តរតិ។

    Now, at that time King Pasenadi had a giant bull elephant called “White”. It emerged from the eastern gate to the beating and playing of musical instruments.

    អបិស្សុ តំ ជនោ ទិស្វា ឯវមាហ: “អភិរូបោ វត ភោ រញ្ញោ នាគោ; ទស្សនីយោ វត ភោ រញ្ញោ នាគោ; បាសាទិកោ វត, ភោ, រញ្ញោ នាគោ, កាយុបបន្នោ វត ភោ រញ្ញោ នាគោ”តិ។

    When people saw it they said, “The royal giant is so handsome! The royal giant is so good-looking! The royal giant is so lovely! The royal giant has such a huge body!”

    ឯវំ វុត្តេ, អាយស្មា ឧទាយី ភគវន្តំ ឯតទវោច: “ហត្ថិមេវ នុ ខោ, ភន្តេ, មហន្តំ ព្រហន្តំ កាយុបបន្នំ ជនោ ទិស្វា ឯវមាហ: ‘នាគោ វត ភោ នាគោៜតិ, ឧទាហុ អញ្ញម្បិ កញ្ចិ មហន្តំ ព្រហន្តំ កាយុបបន្នំ ជនោ ទិស្វា ឯវមាហ: ‘នាគោ វត ភោ នាគោៜ”តិ?

    When they said this, Venerable Udāyī said to the Buddha, “Sir, is it only when they see elephants with such a huge, formidable body that people say: ‘A giant, such a giant’? Or do they say it when they see any other creatures with huge, formidable bodies?”

    “ហត្ថិម្បិ ខោ, ឧទាយិ, មហន្តំ ព្រហន្តំ កាយុបបន្នំ ជនោ ទិស្វា ឯវមាហ: ‘នាគោ វត ភោ នាគោៜតិ។

    “Udāyī, when they see elephants with such a huge, formidable body people say: ‘A giant, such a giant!’

    អស្សម្បិ ខោ, ឧទាយិ, មហន្តំ ព្រហន្តំ …បេ…

    And also when they see a horse with a huge, formidable body …

    គោណម្បិ ខោ, ឧទាយិ, មហន្តំ ព្រហន្តំ …បេ…

    When they see a bull with a huge, formidable body …

    ឧរគម្បិ ខោ, ឧទាយិ, មហន្តំ ព្រហន្តំ …បេ…

    When they see a serpent with a huge, formidable body …

    រុក្ខម្បិ ខោ, ឧទាយិ, មហន្តំ ព្រហន្តំ …បេ…

    When they see a tree with a huge, formidable body …

    មនុស្សម្បិ ខោ, ឧទាយិ, មហន្តំ ព្រហន្តំ កាយុបបន្នំ ជនោ ទិស្វា ឯវមាហ: ‘នាគោ វត, ភោ, នាគោៜតិ។

    And when they see a human being with such a huge, formidable body people say: ‘A giant, such a giant!’

    អបិ ច, ឧទាយិ, យោ សទេវកេ លោកេ សមារកេ សព្រហ្មកេ សស្សមណព្រាហ្មណិយា បជាយ សទេវមនុស្សាយ អាគុំ ន ករោតិ កាយេន វាចាយ មនសា, តមហំ ‘នាគោៜតិ ព្រូមី”តិ។

    But Udāyī, one who does nothing monstrous by way of body, speech, and mind is who I call a ‘giant’ in this world with its gods, Māras, and Brahmās, this population with its ascetics and brahmins, its gods and humans.”

    “អច្ឆរិយំ, ភន្តេ, អព្ភុតំ, ភន្តេ។ យាវ សុភាសិតញ្ចិទំ, ភន្តេ, ភគវតា—អបិ ច, ឧទាយិ, យោ សទេវកេ លោកេ សមារកេ សព្រហ្មកេ សស្សមណព្រាហ្មណិយា បជាយ សទេវមនុស្សាយ អាគុំ ន ករោតិ កាយេន វាចាយ មនសា, តមហំ ‘នាគោៜតិ ព្រូមីតិ។ ឥទញ្ច បនាហំ, ភន្តេ, ភគវតា សុភាសិតំ ឥមាហិ គាថាហិ អនុមោទាមិ—

    “It’s incredible, sir, it’s amazing! How well said this was by the Buddha: ‘But Udāyī, one who does nothing monstrous by way of body, speech, and mind is who I call a “giant” in this world with its gods, Māras, and Brahmās, this population with its ascetics and brahmins, its gods and humans.’ And I celebrate the well-spoken words of the Buddha with these verses:

    មនុស្សភូតំ សម្ពុទ្ធំ, អត្តទន្តំ សមាហិតំ; ឥរិយមានំ ព្រហ្មបថេ, ចិត្តស្សូបសមេ រតំ។

    Awakened as a human being, self-tamed and immersed in samādhi, following the spiritual path, he loves peace of mind.

    យំ មនុស្សា នមស្សន្តិ, សព្ពធម្មាន បារគុំ; ទេវាបិ តំ នមស្សន្តិ, ឥតិ មេ អរហតោ សុតំ។

    Revered by people, gone beyond all things, even the gods revere him; so I’ve heard from the perfected one.

    សព្ពសំយោជនាតីតំ, វនា និព្ពនមាគតំ; កាមេហិ នេក្ខម្មរតំ, មុត្តំ សេលាវ កញ្ចនំ។

    He has transcended all fetters and escaped from entanglements. Delighting to renounce sensual pleasures, he’s freed like gold from stone.

    សព្ពេ អច្ចរុចី នាគោ, ហិមវាញ្ញេ សិលុច្ចយេ; សព្ពេសំ នាគនាមានំ, សច្ចនាមោ អនុត្តរោ។

    That giant outshines all, like the Himalaya beside other mountains. Of all those named ‘giant’, he is truly named, supreme.

    នាគំ វោ កិត្តយិស្សាមិ, ន ហិ អាគុំ ករោតិ សោ; សោរច្ចំ អវិហិំសា ច, បាទា នាគស្ស តេ ទុវេ។

    I shall extol the giant for you, for he does nothing monstrous. Gentleness and harmlessness are two feet of the giant.

    តបោ ច ព្រហ្មចរិយំ, ចរណា នាគស្ស ត្យាបរេ; សទ្ធាហត្ថោ មហានាគោ, ឧបេក្ខាសេតទន្តវា។

    Fervor and celibacy are his two other feet. Faith is the giant’s trunk, and equanimity his white tusks.

    សតិ គីវា សិរោ បញ្ញា, វីមំសា ធម្មចិន្តនា; ធម្មកុច្ឆិសមាតបោ, វិវេកោ តស្ស វាលធិ។

    Mindfulness is his neck, his head is wisdom—inquiry and thinking about principles. His belly is the sacred hearth of the Dhamma, and his tail is seclusion.

    សោ ឈាយី អស្សាសរតោ, អជ្ឈត្តំ សុសមាហិតោ; គច្ឆំ សមាហិតោ នាគោ, ឋិតោ នាគោ សមាហិតោ។

    Practicing jhāna, enjoying the breath, he is serene within. The giant is serene when walking, the giant is serene when standing,

    សេយ្យំ សមាហិតោ នាគោ, និសិន្នោបិ សមាហិតោ; សព្ពត្ថ សំវុតោ នាគោ, ឯសា នាគស្ស សម្បទា។

    the giant is serene when lying down, and when sitting, the giant is serene. The giant is restrained everywhere: this is the accomplishment of the giant.

    ភុញ្ជតិ អនវជ្ជានិ, សាវជ្ជានិ ន ភុញ្ជតិ; ឃាសមច្ឆាទនំ លទ្ធា, សន្និធិំ បរិវជ្ជយំ។

    He eats blameless things, he doesn’t eat blameworthy things. When he gets food and clothes, he avoids storing them up.

    សំយោជនំ អណុំ ថូលំ, សព្ពំ ឆេត្វាន ពន្ធនំ; យេន យេនេវ គច្ឆតិ, អនបេក្ខោវ គច្ឆតិ។

    Having severed all bonds, fetters large and small, wherever he goes, he goes without concern.

    យថាបិ ឧទកេ ជាតំ, បុណ្ឌរីកំ បវឌ្ឍតិ; នុបលិប្បតិ តោយេន, សុចិគន្ធំ មនោរមំ។

    A white lotus, fragrant and delightful, sprouts in water and grows there, but water does not stick to it.

    តថេវ លោកេ សុជាតោ, ពុទ្ធោ លោកេ វិហរតិ; នុបលិប្បតិ លោកេន, តោយេន បទុមំ យថា។

    Just so the Buddha is born in the world, and lives in the world, but the world does not stick to him, as water does not stick to the lotus.

    មហាគិនីវ ជលិតោ, អនាហារូបសម្មតិ; សង្ខារេសូបសន្តេសុ, និព្ពុតោតិ បវុច្ចតិ។

    A great blazing fire dies down when the fuel runs out. When the coals have gone out it’s said to be ‘extinguished’.

    អត្ថស្សាយំ វិញ្ញាបនី, ឧបមា វិញ្ញូហិ ទេសិតា; វិញ្ញស្សន្តិ មហានាគា, នាគំ នាគេន ទេសិតំ។

    This simile is taught by the discerning to express the meaning clearly. Great giants will understand what the giant taught the giant.

    វីតរាគោ វីតទោសោ, វីតមោហោ អនាសវោ; សរីរំ វិជហំ នាគោ, បរិនិព្ពិស្សតិ អនាសវោ”តិ។

    Free of greed, free of hate, free of delusion, undefiled; the giant, giving up his body, being undefiled, will be fully extinguished.”

    បឋមំ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact