Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៥។៣០
Numbered Discourses 5.30
៣។ បញ្ចង្គិកវគ្គ
3. With Five Factors
នាគិតសុត្ត
With Nāgita
ឯវំ មេ សុតំ—ឯកំ សមយំ ភគវា កោសលេសុ ចារិកំ ចរមានោ មហតា ភិក្ខុសង្ឃេន សទ្ធិំ យេន ឥច្ឆានង្គលំ នាម កោសលានំ ព្រាហ្មណគាមោ តទវសរិ។ តត្រ សុទំ ភគវា ឥច្ឆានង្គលេ វិហរតិ ឥច្ឆានង្គលវនសណ្ឌេ។ អស្សោសុំ ខោ ឥច្ឆានង្គលកា ព្រាហ្មណគហបតិកា:
So I have heard. At one time the Buddha was wandering in the land of the Kosalans together with a large Saṅgha of bhikkhus when he arrived at a village of the Kosalan brahmins named Icchānaṅgala. He stayed in a forest near Icchānaṅgala. The brahmins and householders of Icchānaṅgala heard:
“សមណោ ខលុ ភោ គោតមោ សក្យបុត្តោ សក្យកុលា បព្ពជិតោ ឥច្ឆានង្គលំ អនុប្បត្តោ; ឥច្ឆានង្គលេ វិហរតិ ឥច្ឆានង្គលវនសណ្ឌេ។ តំ ខោ បន ភវន្តំ គោតមំ ឯវំ កល្យាណោ កិត្តិសទ្ទោ អព្ភុគ្គតោ: ‘ឥតិបិ សោ ភគវា អរហំ សម្មាសម្ពុទ្ធោ វិជ្ជាចរណសម្បន្នោ សុគតោ លោកវិទូ អនុត្តរោ បុរិសទម្មសារថិ, សត្ថា ទេវមនុស្សានំ ពុទ្ធោ ភគវាតិៜ។ សោ ឥមំ លោកំ សទេវកំ សមារកំ សព្រហ្មកំ សស្សមណព្រាហ្មណិំ បឹ សទេវមនុស្សំ សយំ អភិញ្ញា សច្ឆិកត្វា បវេទេតិ។ សោ ធម្មំ ទេសេតិ អាទិកល្យាណំ មជ្ឈេកល្យាណំ បរិយោសានកល្យាណំ សាត្ថំ សព្យញ្ជនំ, កេវលបរិបុណ្ណំ បរិសុទ្ធំ ព្រហ្មចរិយំ បកាសេតិ។ សាធុ ខោ បន តថារូបានំ អរហតំ ទស្សនំ ហោតី”តិ។
“It seems the ascetic Gotama—a Sakyan, gone forth from a Sakyan family—has arrived at Icchānaṅgala. He is staying in a forest near Icchānaṅgala. He has this good reputation: ‘That Blessed One is perfected, a fully awakened Buddha, accomplished in knowledge and conduct, holy, knower of the world, supreme guide for those who wish to train, teacher of gods and humans, awakened, blessed.’ He has realized with his own insight this world—with its gods, Māras and Brahmās, this population with its ascetics and brahmins, gods and humans—and he makes it known to others. He teaches Dhamma that’s good in the beginning, good in the middle, and good in the end, meaningful and well-phrased. And he reveals a spiritual practice that’s entirely full and pure. It’s good to see such perfected ones.”
អថ ខោ ឥច្ឆានង្គលកា ព្រាហ្មណគហបតិកា តស្សា រត្តិយា អច្ចយេន បហូតំ ខាទនីយំ ភោជនីយំ អាទាយ យេន ឥច្ឆានង្គលវនសណ្ឌោ តេនុបសង្កមិំសុ; ឧបសង្កមិត្វា ពហិទ្វារកោដ្ឋកេ អដ្ឋំសុ ឧច្ចាសទ្ទមហាសទ្ទា។
Then, when the night had passed, they took many fresh and cooked foods and went to the forest near Icchānaṅgala, where they stood outside the gates making a dreadful racket.
តេន ខោ បន សមយេន អាយស្មា នាគិតោ ភគវតោ ឧបដ្ឋាកោ ហោតិ។ អថ ខោ ភគវា អាយស្មន្តំ នាគិតំ អាមន្តេសិ: “កេ បន ខោ, នាគិត, ឧច្ចាសទ្ទមហាសទ្ទា, កេវដ្ដា មញ្ញេ មច្ឆវិលោបេ”តិ?
Now, at that time Venerable Nāgita was the Buddha’s attendant. Then the Buddha said to Nāgita, “Nāgita, who’s making that dreadful racket? You’d think it was fishermen hauling in a catch!”
“ឯតេ, ភន្តេ, ឥច្ឆានង្គលកា ព្រាហ្មណគហបតិកា បហូតំ ខាទនីយំ ភោជនីយំ អាទាយ ពហិទ្វារកោដ្ឋកេ ឋិតា ភគវន្តញ្ញេវ ឧទ្ទិស្ស ភិក្ខុសង្ឃញ្ចា”តិ។
“Sir, it’s these brahmins and householders of Icchānaṅgala. They’ve brought many fresh and cooked foods, and they’re standing outside the gates wanting to offer it specially to the Buddha and the bhikkhu Saṅgha.”
“មាហំ, នាគិត, យសេន សមាគមំ, មា ច មយា យសោ។ យោ ខោ, នាគិត, នយិមស្ស នេក្ខម្មសុខស្ស បវិវេកសុខស្ស ឧបសមសុខស្ស សម្ពោធសុខស្ស និកាមលាភី អស្ស អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី, យស្សាហំ នេក្ខម្មសុខស្ស បវិវេកសុខស្ស ឧបសមសុខស្ស សម្ពោធសុខស្ស និកាមលាភី អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី។ សោ តំ មីឡ្ហសុខំ មិទ្ធសុខំ លាភសក្ការសិលោកសុខំ សាទិយេយ្យា”តិ។
“Nāgita, may I never become famous. May fame not come to me. There are those who can’t get the bliss of renunciation, the bliss of seclusion, the bliss of peace, the bliss of awakening when they want, without trouble or difficulty like I can. Let them enjoy the filthy, lazy pleasure of possessions, honor, and popularity.”
“អធិវាសេតុ ទានិ, ភន្តេ, ភគវា, អធិវាសេតុ សុគតោ; អធិវាសនកាលោ ទានិ, ភន្តេ, ភគវតោ។ យេន យេនេវ ទានិ ភគវា គមិស្សតិ តំនិន្នាវ គមិស្សន្តិ ព្រាហ្មណគហបតិកា នេគមា ចេវ ជានបទា ច។ សេយ្យថាបិ, ភន្តេ, ថុល្លផុសិតកេ ទេវេ វស្សន្តេ យថានិន្នំ ឧទកានិ បវត្តន្តិ; ឯវមេវំ ខោ, ភន្តេ, យេន យេនេវ ទានិ ភគវា គមិស្សតិ, តំនិន្នាវ គមិស្សន្តិ ព្រាហ្មណគហបតិកា នេគមា ចេវ ជានបទា ច។ តំ កិស្ស ហេតុ? តថា ហិ, ភន្តេ, ភគវតោ សីលបញ្ញាណន៑”តិ។
“Sir, may the Blessed One please relent now! May the Holy One relent! Now is the time for the Buddha to relent. Wherever the Buddha now goes, the brahmins and householders will incline the same way, as will the people of town and country. It’s like when it rains heavily and the water flows downhill. In the same way, wherever the Buddha now goes, the brahmins and householders will incline the same way, as will the people of town and country. Why is that? Because of the Buddha’s ethics and wisdom.”
“មាហំ, នាគិត, យសេន សមាគមំ, មា ច មយា យសោ។ យោ ខោ, នាគិត, នយិមស្ស នេក្ខម្មសុខស្ស បវិវេកសុខស្ស ឧបសមសុខស្ស សម្ពោធសុខស្ស និកាមលាភី អស្ស អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី, យស្សាហំ នេក្ខម្មសុខស្ស បវិវេកសុខស្ស ឧបសមសុខស្ស សម្ពោធសុខស្ស និកាមលាភី អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី។ សោ តំ មីឡ្ហសុខំ មិទ្ធសុខំ លាភសក្ការសិលោកសុខំ សាទិយេយ្យ។
“Nāgita, may I never become famous. May fame not come to me. There are those who can’t get the bliss of renunciation, the bliss of seclusion, the bliss of peace, the bliss of awakening when they want, without trouble or difficulty like I can. Let them enjoy the filthy, lazy pleasure of possessions, honor, and popularity.
អសិតបីតខាយិតសាយិតស្ស ខោ, នាគិត, ឧច្ចារបស្សាវោ—ឯសោ តស្ស និស្សន្ទោ។
What you eat, drink, chew, and taste ends up as excrement and urine. This is its outcome.
បិយានំ ខោ, នាគិត, វិបរិណាមញ្ញថាភាវា ឧប្បជ្ជន្តិ សោកបរិទេវទុក្ខទោមនស្សុបាយាសា—ឯសោ តស្ស និស្សន្ទោ។
When loved ones decay and perish, sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress arise. This is its outcome.
អសុភនិមិត្តានុយោគំ អនុយុត្តស្ស ខោ, នាគិត, សុភនិមិត្តេ បាដិកុល្យតា សណ្ឋាតិ—ឯសោ តស្ស និស្សន្ទោ។
When you pursue meditation on the feature of ugliness, revulsion at the feature of beauty becomes stabilized. This is its outcome.
ឆសុ ខោ, នាគិត, ផស្សាយតនេសុ អនិច្ចានុបស្សិនោ វិហរតោ ផស្សេ បាដិកុល្យតា សណ្ឋាតិ—ឯសោ តស្ស និស្សន្ទោ។
When you meditate observing impermanence in the six fields of contact, revulsion at contact becomes stabilized. This is its outcome.
បញ្ចសុ ខោ, នាគិត, ឧបាទានក្ខន្ធេសុ ឧទយព្ពយានុបស្សិនោ វិហរតោ ឧបាទានេ បាដិកុល្យតា សណ្ឋាតិ—ឯសោ តស្ស និស្សន្ទោ”តិ។
When you meditate observing rise and fall in the five grasping aggregates, revulsion at grasping becomes stabilized. This is its outcome.”
ទសមំ។
បញ្ចង្គិកវគ្គោ តតិយោ។
តស្សុទ្ទានំ
ទ្វេ អគារវុបក្កិលេសា, ទុស្សីលានុគ្គហិតេន ច; វិមុត្តិសមាធិបញ្ចង្គិកា, ចង្កមំ នាគិតេន ចាតិ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]