Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៦។៤២
Numbered Discourses 6.42
៤។ ទេវតាវគ្គ
4. Deities
នាគិតសុត្ត
With Nāgita
ឯវំ មេ សុតំ—ឯកំ សមយំ ភគវា កោសលេសុ ចារិកំ ចរមានោ មហតា ភិក្ខុសង្ឃេន សទ្ធិំ យេន ឥច្ឆានង្គលំ នាម កោសលានំ ព្រាហ្មណគាមោ តទវសរិ។ តត្រ សុទំ ភគវា ឥច្ឆានង្គលេ វិហរតិ ឥច្ឆានង្គលវនសណ្ឌេ។ អស្សោសុំ ខោ ឥច្ឆានង្គលកា ព្រាហ្មណគហបតិកា:
So I have heard. At one time the Buddha was wandering in the land of the Kosalans together with a large Saṅgha of bhikkhus when he arrived at a village of the Kosalan brahmins named Icchānaṅgala. He stayed in a forest near Icchānaṅgala. The brahmins and householders of Icchānaṅgala heard:
“សមណោ ខលុ, ភោ, គោតមោ សក្យបុត្តោ សក្យកុលា បព្ពជិតោ ឥច្ឆានង្គលំ អនុប្បត្តោ ឥច្ឆានង្គលេ វិហរតិ ឥច្ឆានង្គលវនសណ្ឌេ។ តំ ខោ បន ភវន្តំ គោតមំ ឯវំ កល្យាណោ កិត្តិសទ្ទោ អព្ភុគ្គតោ: ‘ឥតិបិ សោ ភគវា អរហំ សម្មាសម្ពុទ្ធោ វិជ្ជាចរណសម្បន្នោ …បេ… ពុទ្ធោ ភគវាៜតិ។ សោ ឥមំ លោកំ សទេវកំ …បេ… អរហតំ ទស្សនំ ហោតី”តិ។ អថ ខោ ឥច្ឆានង្គលកា ព្រាហ្មណគហបតិកា តស្សា រត្តិយា អច្ចយេន បហូតំ ខាទនីយំ ភោជនីយំ អាទាយ យេន ឥច្ឆានង្គលវនសណ្ឌោ តេនុបសង្កមិំសុ; ឧបសង្កមិត្វា ពហិទ្វារកោដ្ឋកេ អដ្ឋំសុ ឧច្ចាសទ្ទា មហាសទ្ទា។
“It seems the ascetic Gotama—a Sakyan, gone forth from a Sakyan family—has arrived at Icchānaṅgala. He is staying in a forest near Icchānaṅgala. He has this good reputation: ‘That Blessed One is perfected, a fully awakened Buddha, accomplished in knowledge and conduct, holy, knower of the world, supreme guide for those who wish to train, teacher of gods and humans, awakened, blessed.’ He has realized with his own insight this world—with its gods, Māras and Brahmās, this population with its ascetics and brahmins, gods and humans—and he makes it known to others. He teaches Dhamma that’s good in the beginning, good in the middle, and good in the end, meaningful and well-phrased; and he explains a spiritual practice that’s entirely full and pure. It’s good to see such perfected ones.” Then, when the night had passed, they took many fresh and cooked foods and went to the forest near Icchānaṅgala, where they stood outside the gates making a dreadful racket.
តេន ខោ បន សមយេន អាយស្មា នាគិតោ ភគវតោ ឧបដ្ឋាកោ ហោតិ។ អថ ខោ ភគវា អាយស្មន្តំ នាគិតំ អាមន្តេសិ: “កេ បន តេ, នាគិត, ឧច្ចាសទ្ទា មហាសទ្ទា កេវដ្ដា មញ្ញេ មច្ឆវិលោបេ”តិ?
Now, at that time Venerable Nāgita was the Buddha’s attendant. Then the Buddha said to Nāgita, “Nāgita, who’s making that dreadful racket? You’d think it was fishermen hauling in a catch!”
“ឯតេ, ភន្តេ, ឥច្ឆានង្គលកា ព្រាហ្មណគហបតិកា បហូតំ ខាទនីយំ ភោជនីយំ អាទាយ ពហិទ្វារកោដ្ឋកេ ឋិតា ភគវន្តំយេវ ឧទ្ទិស្ស ភិក្ខុសង្ឃញ្ចា”តិ។
“Sir, it’s these brahmins and householders of Icchānaṅgala. They’ve brought many fresh and cooked foods, and they’re standing outside the gates wanting to offer it specially to the Buddha and the bhikkhu Saṅgha.”
“មាហំ, នាគិត, យសេន សមាគមំ, មា ច មយា យសោ។ យោ ខោ, នាគិត, នយិមស្ស នេក្ខម្មសុខស្ស បវិវេកសុខស្ស ឧបសមសុខស្ស សម្ពោធសុខស្ស និកាមលាភី អស្ស អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី, យស្សាហំ នេក្ខម្មសុខស្ស បវិវេកសុខស្ស ឧបសមសុខស្ស សម្ពោធសុខស្ស និកាមលាភី អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី, សោ តំ មីឡ្ហសុខំ មិទ្ធសុខំ លាភសក្ការសិលោកសុខំ សាទិយេយ្យា”តិ។
“Nāgita, may I never become famous. May fame not come to me. There are those who can’t get the bliss of renunciation, the bliss of seclusion, the bliss of peace, the bliss of awakening when they want, without trouble or difficulty like I can. Let them enjoy the filthy, lazy pleasure of possessions, honor, and popularity.”
“អធិវាសេតុ ទានិ, ភន្តេ, ភគវា; អធិវាសេតុ, សុគតោ; អធិវាសនកាលោ ទានិ, ភន្តេ, ភគវតោ។ យេន យេនេវ ទានិ, ភន្តេ, ភគវា គមិស្សតិ, តន្និន្នាវ ភវិស្សន្តិ ព្រាហ្មណគហបតិកា នេគមា ចេវ ជានបទា ច។ សេយ្យថាបិ, ភន្តេ, ថុល្លផុសិតកេ ទេវេ វស្សន្តេ យថានិន្នំ ឧទកានិ បវត្តន្តិ; ឯវមេវំ ខោ, ភន្តេ, យេន យេនេវ ទានិ ភគវា គមិស្សតិ, តន្និន្នាវ ភវិស្សន្តិ ព្រាហ្មណគហបតិកា នេគមា ចេវ ជានបទា ច។ តំ កិស្ស ហេតុ? តថា ហិ, ភន្តេ, ភគវតោ សីលបញ្ញាណន៑”តិ។
“Sir, may the Blessed One please relent now! May the Holy One relent! Now is the time for the Buddha to relent. Wherever the Buddha now goes, the brahmins and householders will incline the same way, as will the people of town and country. It’s like when it rains heavily and the water flows downhill. In the same way, wherever the Buddha now goes, the brahmins and householders will incline the same way, as will the people of town and country. Why is that? Because of the Buddha’s ethics and wisdom.”
“មាហំ, នាគិត, យសេន សមាគមំ, មា ច មយា យសោ។ យោ ខោ, នាគិត, នយិមស្ស នេក្ខម្មសុខស្ស បវិវេកសុខស្ស ឧបសមសុខស្ស សម្ពោធសុខស្ស និកាមលាភី អស្ស អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី, យស្សាហំ នេក្ខម្មសុខស្ស បវិវេកសុខស្ស ឧបសមសុខស្ស សម្ពោធសុខស្ស និកាមលាភី អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី, សោ តំ មីឡ្ហសុខំ មិទ្ធសុខំ លាភសក្ការសិលោកសុខំ សាទិយេយ្យ។
“Nāgita, may I never become famous. May fame not come to me. There are those who can’t get the bliss of renunciation, the bliss of seclusion, the bliss of peace, the bliss of awakening when they want, without trouble or difficulty like I can. Let them enjoy the filthy, lazy pleasure of possessions, honor, and popularity.
ឥធាហំ, នាគិត, ភិក្ខុំ បស្សាមិ គាមន្តវិហារិំ សមាហិតំ និសិន្នំ។ តស្ស មយ្ហំ, នាគិត, ឯវំ ហោតិ: ‘ឥទានិមំ អាយស្មន្តំ អារាមិកោ វា ឧបដ្ឋហិស្សតិ សមណុទ្ទេសោ វា តំ តម្ហា សមាធិម្ហា ចាវេស្សតីៜតិ។ តេនាហំ, នាគិត, តស្ស ភិក្ខុនោ ន អត្តមនោ ហោមិ គាមន្តវិហារេន។
Take a bhikkhu living within a village who I see sitting immersed in samādhi. I think to myself: ‘Now a monastery worker, a novice, or a fellow practitioner will make this venerable fall from immersion.’ So I’m not pleased that that bhikkhu is living within a village.
ឥធ បនាហំ, នាគិត, ភិក្ខុំ បស្សាមិ អារញ្ញិកំ អរញ្ញេ បចលាយមានំ និសិន្នំ។ តស្ស មយ្ហំ, នាគិត, ឯវំ ហោតិ: ‘ឥទានិ អយមាយស្មា ឥមំ និទ្ទាកិលមថំ បដិវិនោទេត្វា អរញ្ញសញ្ញំយេវ មនសិ ករិស្សតិ ឯកត្តន៑ៜតិ។ តេនាហំ, នាគិត, តស្ស ភិក្ខុនោ អត្តមនោ ហោមិ អរញ្ញវិហារេន។
Take a bhikkhu in the wilderness who I see sitting nodding in meditation. I think to myself: ‘Now this venerable, having dispelled that sleepiness and weariness, will focus just on the unified perception of wilderness.’ So I’m pleased that that bhikkhu is living in the wilderness.
ឥធ បនាហំ, នាគិត, ភិក្ខុំ បស្សាមិ អារញ្ញិកំ អរញ្ញេ អសមាហិតំ និសិន្នំ។ តស្ស មយ្ហំ, នាគិត, ឯវំ ហោតិ: ‘ឥទានិ អយមាយស្មា អសមាហិតំ វា ចិត្តំ សមាទហិស្សតិ, សមាហិតំ វា ចិត្តំ អនុរក្ខិស្សតីៜតិ។ តេនាហំ, នាគិត, តស្ស ភិក្ខុនោ អត្តមនោ ហោមិ អរញ្ញវិហារេន។
Take a bhikkhu in the wilderness who I see sitting without being immersed in samādhi. I think to myself: ‘Now if this venerable’s mind is not immersed in samādhi they will immerse it, or if it is immersed in samādhi, they will preserve it.’ So I’m pleased that that bhikkhu is living in the wilderness.
ឥធ បនាហំ, នាគិត, ភិក្ខុំ បស្សាមិ អារញ្ញិកំ អរញ្ញេ សមាហិតំ និសិន្នំ។ តស្ស មយ្ហំ, នាគិត, ឯវំ ហោតិ: ‘ឥទានិ អយមាយស្មា អវិមុត្តំ វា ចិត្តំ វិមោចេស្សតិ, វិមុត្តំ វា ចិត្តំ អនុរក្ខិស្សតីៜតិ។ តេនាហំ, នាគិត, តស្ស ភិក្ខុនោ អត្តមនោ ហោមិ អរញ្ញវិហារេន។
Take a bhikkhu in the wilderness who I see sitting immersed in samādhi. I think to myself: ‘Now this venerable will free the unfreed mind or preserve the freed mind.’ So I’m pleased that that bhikkhu is living in the wilderness.
ឥធ បនាហំ, នាគិត, ភិក្ខុំ បស្សាមិ គាមន្តវិហារិំ លាភិំ ចីវរបិណ្ឌបាតសេនាសនគិលានប្បច្ចយភេសជ្ជបរិក្ខារានំ។ សោ តំ លាភសក្ការសិលោកំ និកាមយមានោ រិញ្ចតិ បដិសល្លានំ រិញ្ចតិ អរញ្ញវនបត្ថានិ បន្តានិ សេនាសនានិ; គាមនិគមរាជធានិំ ឱសរិត្វា វាសំ កប្បេតិ។ តេនាហំ, នាគិត, តស្ស ភិក្ខុនោ ន អត្តមនោ ហោមិ គាមន្តវិហារេន។
Take a bhikkhu who I see living within a village receiving robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick. Enjoying possessions, honor, and popularity they neglect retreat, and they neglect remote lodgings in the wilderness and the forest. They come down to villages, towns, and capital cities and make their home there. So I’m not pleased that that bhikkhu is living within a village.
ឥធ បនាហំ, នាគិត, ភិក្ខុំ បស្សាមិ អារញ្ញិកំ លាភិំ ចីវរបិណ្ឌបាតសេនាសនគិលានប្បច្ចយភេសជ្ជបរិក្ខារានំ។ សោ តំ លាភសក្ការសិលោកំ បដិបណាមេត្វា ន រិញ្ចតិ បដិសល្លានំ ន រិញ្ចតិ អរញ្ញវនបត្ថានិ បន្តានិ សេនាសនានិ។ តេនាហំ, នាគិត, តស្ស ភិក្ខុនោ អត្តមនោ ហោមិ អរញ្ញវិហារេន។
Take a bhikkhu who I see in the wilderness receiving robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick. Fending off possessions, honor, and popularity they don’t neglect retreat, and they don’t neglect remote lodgings in the wilderness and the forest. So I’m pleased that that bhikkhu is living in the wilderness.
យស្មាហំ, នាគិត, សមយេ អទ្ធានមគ្គប្បដិបន្នោ ន កញ្ចិ បស្សាមិ បុរតោ វា បច្ឆតោ វា, ផាសុ មេ, នាគិត, តស្មិំ សមយេ ហោតិ អន្តមសោ ឧច្ចារបស្សាវកម្មាយា”តិ។
Nāgita, when I’m walking along a road and I don’t see anyone ahead or behind I feel relaxed, even if I need to urinate or defecate.”
ទ្វាទសមំ។
ទេវតាវគ្គោ ចតុត្ថោ។
តស្សុទ្ទានំ
សេខា ទ្វេ អបរិហានិ, មោគ្គល្លាន វិជ្ជាភាគិយា; វិវាទទានត្តការី និទានំ, កិមិលទារុក្ខន្ធេន នាគិតោតិ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]