Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៥។២០០
Numbered Discourses 5.200
២០។ ព្រាហ្មណវគ្គ
20. Brahmins
និស្សារណីយសុត្ត
Elements of Escape
“បញ្ចិមា, ភិក្ខវេ, និស្សារណីយា ធាតុយោ។ កតមា បញ្ច?
“Bhikkhus, there are these five elements of escape. What five?
ឥធ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ កាមំ មនសិករោតោ កាមេសុ ចិត្តំ ន បក្ខន្ទតិ នប្បសីទតិ ន សន្តិដ្ឋតិ ន វិមុច្ចតិ។ នេក្ខម្មំ ខោ បនស្ស មនសិករោតោ នេក្ខម្មេ ចិត្តំ បក្ខន្ទតិ បសីទតិ សន្តិដ្ឋតិ វិមុច្ចតិ។ តស្ស តំ ចិត្តំ សុគតំ សុភាវិតំ សុវុដ្ឋិតំ សុវិមុត្តំ សុវិសំយុត្តំ កាមេហិ; យេ ច កាមបច្ចយា ឧប្បជ្ជន្តិ អាសវា វិឃាតបរិឡាហា, មុត្តោ សោ តេហិ, ន សោ តំ វេទនំ វេទិយតិ។ ឥទមក្ខាតំ កាមានំ និស្សរណំ។
Take a case where a bhikkhu focuses on sensual pleasures, but their mind isn’t eager, confident, settled, and decided about them. But when they focus on renunciation, their mind is eager, confident, settled, and decided about it. Their mind is in a good state, well developed, well risen, well freed, and well detached from sensual pleasures. They’re freed from the distressing and feverish defilements that arise because of sensual pleasures, so they don’t experience that kind of feeling. This is how the escape from sensual pleasures is explained.
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ ព្យាបាទំ មនសិករោតោ ព្យាបាទេ ចិត្តំ ន បក្ខន្ទតិ នប្បសីទតិ ន សន្តិដ្ឋតិ ន វិមុច្ចតិ។ អព្យាបាទំ ខោ បនស្ស មនសិករោតោ អព្យាបាទេ ចិត្តំ បក្ខន្ទតិ បសីទតិ សន្តិដ្ឋតិ វិមុច្ចតិ។ តស្ស តំ ចិត្តំ សុគតំ សុភាវិតំ សុវុដ្ឋិតំ សុវិមុត្តំ សុវិសំយុត្តំ ព្យាបាទេន; យេ ច ព្យាបាទបច្ចយា ឧប្បជ្ជន្តិ អាសវា វិឃាតបរិឡាហា, មុត្តោ សោ តេហិ, ន សោ តំ វេទនំ វេទិយតិ។ ឥទមក្ខាតំ ព្យាបាទស្ស និស្សរណំ។
Take another case where a bhikkhu focuses on ill will, but their mind isn’t eager … But when they focus on good will, their mind is eager … Their mind is in a good state … well detached from ill will. They’re freed from the distressing and feverish defilements that arise because of ill will, so they don’t experience that kind of feeling. This is how the escape from ill will is explained.
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ វិហេសំ មនសិករោតោ វិហេសាយ ចិត្តំ ន បក្ខន្ទតិ នប្បសីទតិ ន សន្តិដ្ឋតិ ន វិមុច្ចតិ។ អវិហេសំ ខោ បនស្ស មនសិករោតោ អវិហេសាយ ចិត្តំ បក្ខន្ទតិ បសីទតិ សន្តិដ្ឋតិ វិមុច្ចតិ។ តស្ស តំ ចិត្តំ សុគតំ សុភាវិតំ សុវុដ្ឋិតំ សុវិមុត្តំ សុវិសំយុត្តំ វិហេសាយ; យេ ច វិហេសាបច្ចយា ឧប្បជ្ជន្តិ អាសវា វិឃាតបរិឡាហា, មុត្តោ សោ តេហិ, ន សោ តំ វេទនំ វេទិយតិ។ ឥទមក្ខាតំ វិហេសាយ និស្សរណំ។
Take another case where a bhikkhu focuses on harming, but their mind isn’t eager … But when they focus on compassion, their mind is eager … Their mind is in a good state … well detached from harming. They’re freed from the distressing and feverish defilements that arise because of harming, so they don’t experience that kind of feeling. This is how the escape from harming is explained.
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ រូបំ មនសិករោតោ រូបេ ចិត្តំ ន បក្ខន្ទតិ នប្បសីទតិ ន សន្តិដ្ឋតិ ន វិមុច្ចតិ។ អរូបំ ខោ បនស្ស មនសិករោតោ អរូបេ ចិត្តំ បក្ខន្ទតិ បសីទតិ សន្តិដ្ឋតិ វិមុច្ចតិ។ តស្ស តំ ចិត្តំ សុគតំ សុភាវិតំ សុវុដ្ឋិតំ សុវិមុត្តំ សុវិសំយុត្តំ រូបេហិ; យេ ច រូបបច្ចយា ឧប្បជ្ជន្តិ អាសវា វិឃាតបរិឡាហា, មុត្តោ សោ តេហិ, ន សោ តំ វេទនំ វេទិយតិ។ ឥទមក្ខាតំ រូបានំ និស្សរណំ។
Take another case where a bhikkhu focuses on form, but their mind isn’t eager … But when they focus on the formless, their mind is eager … Their mind is in a good state … well detached from forms. They’re freed from the distressing and feverish defilements that arise because of form, so they don’t experience that kind of feeling. This is how the escape from forms is explained.
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ សក្កាយំ មនសិករោតោ សក្កាយេ ចិត្តំ ន បក្ខន្ទតិ នប្បសីទតិ ន សន្តិដ្ឋតិ ន វិមុច្ចតិ។ សក្កាយនិរោធំ ខោ បនស្ស មនសិករោតោ សក្កាយនិរោធេ ចិត្តំ បក្ខន្ទតិ បសីទតិ សន្តិដ្ឋតិ វិមុច្ចតិ។ តស្ស តំ ចិត្តំ សុគតំ សុភាវិតំ សុវុដ្ឋិតំ សុវិមុត្តំ សុវិសំយុត្តំ សក្កាយេន; យេ ច សក្កាយបច្ចយា ឧប្បជ្ជន្តិ អាសវា វិឃាតបរិឡាហា, មុត្តោ សោ តេហិ, ន សោ តំ វេទនំ វេទិយតិ។ ឥទមក្ខាតំ សក្កាយស្ស និស្សរណំ។
Take a case where a bhikkhu focuses on identity, but their mind isn’t eager, confident, settled, and decided about it. But when they focus on the ending of identity, their mind is eager, confident, settled, and decided about it. Their mind is in a good state, well developed, well risen, well freed, and well detached from identity. They’re freed from the distressing and feverish defilements that arise because of identity, so they don’t experience that kind of feeling. This is how the escape from identity is explained.
តស្ស កាមនន្ទីបិ នានុសេតិ, ព្យាបាទនន្ទីបិ នានុសេតិ, វិហេសានន្ទីបិ នានុសេតិ, រូបនន្ទីបិ នានុសេតិ, សក្កាយនន្ទីបិ នានុសេតិ សោ កាមនន្ទិយាបិ អននុសយា, ព្យាបាទនន្ទិយាបិ អននុសយា, វិហេសានន្ទិយាបិ អននុសយា, រូបនន្ទិយាបិ អននុសយា, សក្កាយនន្ទិយាបិ អននុសយា។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ និរនុសយោ, អច្ឆេច្ឆិ តណ្ហំ, វិវត្តយិ សំយោជនំ, សម្មា មានាភិសមយា អន្តមកាសិ ទុក្ខស្ស។ ឥមា ខោ, ភិក្ខវេ, បញ្ច និស្សារណីយា ធាតុយោ”តិ។
Delight in sensual pleasures, ill will, harming, form, and identity don’t linger within them. That’s why they’re called a bhikkhu who is without underlying tendencies, who has cut off craving, untied the fetters, and by rightly comprehending conceit has made an end of suffering. These are the five elements of escape.”
ទសមំ។
ព្រាហ្មណវគ្គោ បញ្ចមោ។
តស្សុទ្ទានំ
សោណោ ទោណោ សង្គារវោ, ការណបាលី ច បិង្គិយានី; សុបិនា ច វស្សា វាចា, កុលំ និស្សារណីយេន ចាតិ។
ចតុត្ថោ បណ្ណាសកោ សមត្តោ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]