| Library / Tipiṭaka / තිපිටක • Tipiṭaka / මිලින්‌දපඤ්‌හපාළි • Milindapañhapāḷi |
5. පබ්‌බජ්‌ජපඤ්‌හො
5. Pabbajjapañho
5. අථ ඛො ආයස්‌මා නාගසෙනො යෙන මිලින්‌දස්‌ස රඤ්‌ඤො නිවෙසනං තෙනුපසඞ්‌කමි, උපසඞ්‌කමිත්‌වා පඤ්‌ඤත්‌තෙ ආසනෙ නිසීදි. අථ ඛො මිලින්‌දො රාජා ආයස්‌මන්‌තං නාගසෙනං සපරිසං පණීතෙන ඛාදනීයෙන භොජනීයෙන සහත්‌ථා සන්‌තප්‌පෙත්‌වා සම්‌පවාරෙත්‌වා එකමෙකං භික්‌ඛුං එකමෙකෙන දුස්‌සයුගෙන අච්‌ඡාදෙත්‌වා ආයස්‌මන්‌තං නාගසෙනං තිචීවරෙන අච්‌ඡාදෙත්‌වා ආයස්‌මන්‌තං නාගසෙනං එතදවොච ‘‘භන්‌තෙ නාගසෙන දසහි, භික්‌ඛූහි සද්‌ධිං ඉධ නිසීදථ, අවසෙසා ගච්‌ඡන්‌තූ’’ති.
5. Atha kho āyasmā nāgaseno yena milindassa rañño nivesanaṃ tenupasaṅkami, upasaṅkamitvā paññatte āsane nisīdi. Atha kho milindo rājā āyasmantaṃ nāgasenaṃ saparisaṃ paṇītena khādanīyena bhojanīyena sahatthā santappetvā sampavāretvā ekamekaṃ bhikkhuṃ ekamekena dussayugena acchādetvā āyasmantaṃ nāgasenaṃ ticīvarena acchādetvā āyasmantaṃ nāgasenaṃ etadavoca ‘‘bhante nāgasena dasahi, bhikkhūhi saddhiṃ idha nisīdatha, avasesā gacchantū’’ti.
අථ ඛො මිලින්‌දො රාජා ආයස්‌මන්‌තං නාගසෙනං භුත්‌තාවිං ඔනීතපත්‌තපාණිං විදිත්‌වා අඤ්‌ඤතරං නීචං ආසනං ගහෙත්‌වා එකමන්‌තං නිසීදි, එකමන්‌තං නිසින්‌නො ඛො මිලින්‌දො රාජා ආයස්‌මන්‌තං නාගසෙනං එතදවොච ‘‘භන්‌තෙ නාගසෙන, කිම්‌හි හොති කථාසල්‌ලාපො’’ති? ‘‘අත්‌ථෙන මයං, මහාරාජ, අත්‌ථිකා, අත්‌ථෙ හොතු කථාසල්‌ලාපො’’ති.
Atha kho milindo rājā āyasmantaṃ nāgasenaṃ bhuttāviṃ onītapattapāṇiṃ viditvā aññataraṃ nīcaṃ āsanaṃ gahetvā ekamantaṃ nisīdi, ekamantaṃ nisinno kho milindo rājā āyasmantaṃ nāgasenaṃ etadavoca ‘‘bhante nāgasena, kimhi hoti kathāsallāpo’’ti? ‘‘Atthena mayaṃ, mahārāja, atthikā, atthe hotu kathāsallāpo’’ti.
රාජා ආහ ‘‘කිමත්‌ථියා, භන්‌තෙ නාගසෙන, තුම්‌හාකං පබ්‌බජ්‌ජා, කො ච තුම්‌හාකං පරමත්‌ථො’’ති. ථෙරො ආහ ‘‘කින්‌ති, මහාරාජ, ඉදං දුක්‌ඛං නිරුජ්‌ඣෙය්‍ය, අඤ්‌ඤඤ්‌ච දුක්‌ඛං න උප්‌පජ්‌ජෙය්‍යාති. එතදත්‌ථා, මහාරාජ, අම්‌හාකං පබ්‌බජ්‌ජා, අනුපාදා පරිනිබ්‌බානං ඛො පන අම්‌හාකං පරමත්‌ථො’’ති.
Rājā āha ‘‘kimatthiyā, bhante nāgasena, tumhākaṃ pabbajjā, ko ca tumhākaṃ paramattho’’ti. Thero āha ‘‘kinti, mahārāja, idaṃ dukkhaṃ nirujjheyya, aññañca dukkhaṃ na uppajjeyyāti. Etadatthā, mahārāja, amhākaṃ pabbajjā, anupādā parinibbānaṃ kho pana amhākaṃ paramattho’’ti.
‘‘ත්‌වං පන, භන්‌තෙ, එතදත්‌ථාය පබ්‌බජිතොසී’’ති? ‘‘අහං ඛො, මහාරාජ, දහරකො සන්‌තො පබ්‌බජිතො, න ජානාමි ඉමස්‌ස නාමත්‌ථාය පබ්‌බජාමීති, අපි ච ඛො මෙ එවං අහොසි ‘පණ්‌ඩිතා ඉමෙ සමණා සක්‍යපුත්‌තියා, තෙ මං සික්‌ඛාපෙස්‌සන්‌තී’ති, ස්‌වාහං තෙහි සික්‌ඛාපිතො ජානාමි ච පස්‌සාමි ච ‘ඉමස්‌ස නාමත්‌ථාය පබ්‌බජ්‌ජා’’’ති.
‘‘Tvaṃ pana, bhante, etadatthāya pabbajitosī’’ti? ‘‘Ahaṃ kho, mahārāja, daharako santo pabbajito, na jānāmi imassa nāmatthāya pabbajāmīti, api ca kho me evaṃ ahosi ‘paṇḍitā ime samaṇā sakyaputtiyā, te maṃ sikkhāpessantī’ti, svāhaṃ tehi sikkhāpito jānāmi ca passāmi ca ‘imassa nāmatthāya pabbajjā’’’ti.
‘‘කල්‌ලොසි , භන්‌තෙ නාගසෙනා’’ති.
‘‘Kallosi , bhante nāgasenā’’ti.
පබ්‌බජ්‌ජපඤ්‌හො පඤ්‌චමො.
Pabbajjapañho pañcamo.
Footnotes:
