Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៧។៦៩
Numbered Discourses 7.69
៧។ មហាវគ្គ
7. The Great Chapter
បារិច្ឆត្តកសុត្ត
The Shady Orchid Tree
“យស្មិំ, ភិក្ខវេ, សមយេ ទេវានំ តាវតិំសានំ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ បណ្ឌុបលាសោ ហោតិ, អត្តមនា, ភិក្ខវេ, ទេវា តាវតិំសា តស្មិំ សមយេ ហោន្តិ: ‘បណ្ឌុបលាសោ ទានិ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ នចិរស្សេវ ទានិ បន្នបលាសោ ភវិស្សតីៜតិ។
“Bhikkhus, when the leaves on the Shady Orchid Tree belonging to the Gods of the Thirty-Three turn brown, the gods are elated. They think: ‘Now the leaves on the Shady Orchid Tree have turned brown! It won’t be long until they fall.’
យស្មិំ, ភិក្ខវេ, សមយេ ទេវានំ តាវតិំសានំ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ បន្នបលាសោ ហោតិ, អត្តមនា, ភិក្ខវេ, ទេវា តាវតិំសា តស្មិំ សមយេ ហោន្តិ: ‘បន្នបលាសោ ទានិ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ នចិរស្សេវ ទានិ ជាលកជាតោ ភវិស្សតីៜតិ។
When the leaves have fallen, the gods are elated. They think: ‘Now the leaves on the Shady Orchid Tree have fallen. It won’t be long until its foliage starts to regrow.’
យស្មិំ, ភិក្ខវេ, សមយេ ទេវានំ តាវតិំសានំ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ ជាលកជាតោ ហោតិ, អត្តមនា, ភិក្ខវេ, ទេវា តាវតិំសា តស្មិំ សមយេ ហោន្តិ: ‘ជាលកជាតោ ទានិ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ នចិរស្សេវ ទានិ ខារកជាតោ ភវិស្សតីៜតិ។
When the foliage starts to regrow, the gods are elated. They think: ‘Now the foliage of the Shady Orchid Tree has started to regrow. It won’t be long until it’s ready to grow flowers and leaves separately.’
យស្មិំ, ភិក្ខវេ, សមយេ ទេវានំ តាវតិំសានំ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ ខារកជាតោ ហោតិ, អត្តមនា, ភិក្ខវេ, ទេវា តាវតិំសា តស្មិំ សមយេ ហោន្តិ: ‘ខារកជាតោ ទានិ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ នចិរស្សេវ ទានិ កុដុមលកជាតោ ភវិស្សតីៜតិ។
When it’s ready to grow flowers and leaves separately, the gods are elated. They think: ‘Now the Shady Orchid Tree is ready to grow flowers and leaves separately. It won’t be long until buds start to form.’
យស្មិំ, ភិក្ខវេ, សមយេ ទេវានំ តាវតិំសានំ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ កុដុមលកជាតោ ហោតិ, អត្តមនា, ភិក្ខវេ, ទេវា តាវតិំសា តស្មិំ សមយេ ហោន្តិ: ‘កុដុមលកជាតោ ទានិ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ នចិរស្សេវ ទានិ កោរកជាតោ ភវិស្សតីៜតិ។
When the buds start to form, the gods are elated. They think: ‘Now the buds of the Shady Orchid Tree have started to form. It won’t be long until the buds burst.’
យស្មិំ, ភិក្ខវេ, សមយេ ទេវានំ តាវតិំសានំ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ កោរកជាតោ ហោតិ, អត្តមនា, ភិក្ខវេ, ទេវា តាវតិំសា តស្មិំ សមយេ ហោន្តិ: ‘កោរកជាតោ ទានិ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ នចិរស្សេវ ទានិ សព្ពផាលិផុល្លោ ភវិស្សតីៜតិ។
When the buds have burst, the gods are elated. They think: ‘Now the buds of the Shady Orchid Tree have burst. It won’t be long until it fully blossoms.’
យស្មិំ, ភិក្ខវេ, សមយេ ទេវានំ តាវតិំសានំ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ សព្ពផាលិផុល្លោ ហោតិ, អត្តមនា, ភិក្ខវេ, ទេវា តាវតិំសា បារិច្ឆត្តកស្ស កោវិឡារស្ស មូលេ ទិព្ពេ ចត្តារោ មាសេ បញ្ចហិ កាមគុណេហិ សមប្បិតា សមង្គីភូតា បរិចារេន្តិ។ សព្ពផាលិផុល្លស្ស ខោ បន, ភិក្ខវេ, បារិច្ឆត្តកស្ស កោវិឡារស្ស សមន្តា បញ្ញាសយោជនានិ អាភាយ ផុដំ ហោតិ, អនុវាតំ យោជនសតំ គន្ធោ គច្ឆតិ, អយមានុភាវោ បារិច្ឆត្តកស្ស កោវិឡារស្ស។
When the Shady Orchid Tree of the Gods of the Thirty-Three has fully blossomed, the gods are elated. For four heavenly months they amused themselves at the root of the tree, supplied and provided with the five kinds of sensual stimulation. When the Shady Orchid Tree has fully blossomed, its radiance spreads for fifty leagues, while its fragrance wafts for a hundred leagues. Such is the majesty of the Shady Orchid Tree.
ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, យស្មិំ សមយេ អរិយសាវកោ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ជាយ ចេតេតិ, បណ្ឌុបលាសោ, ភិក្ខវេ, អរិយសាវកោ តស្មិំ សមយេ ហោតិ ទេវានំវ តាវតិំសានំ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ។
In the same way, when a noble disciple plans to go forth from the lay life to homelessness, they’re like the Shady Orchid Tree when its leaves turn brown.
យស្មិំ, ភិក្ខវេ, សមយេ អរិយសាវកោ កេសមស្សុំ ឱហារេត្វា កាសាយានិ វត្ថានិ អច្ឆាទេត្វា អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជិតោ ហោតិ, បន្នបលាសោ, ភិក្ខវេ, អរិយសាវកោ តស្មិំ សមយេ ហោតិ ទេវានំវ តាវតិំសានំ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ។
When a noble disciple shaves off their hair and beard, dresses in ocher robes, and goes forth from the lay life to homelessness, they’re like the Shady Orchid Tree when its leaves fall.
យស្មិំ, ភិក្ខវេ, សមយេ អរិយសាវកោ វិវិច្ចេវ កាមេហិ …បេ… បឋមំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ, ជាលកជាតោ, ភិក្ខវេ, អរិយសាវកោ តស្មិំ សមយេ ហោតិ ទេវានំវ តាវតិំសានំ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ។
When a noble disciple, quite secluded from sensual pleasures, secluded from unskillful qualities, enters and remains in the first jhāna, which has the rapture and bliss born of seclusion, while placing the mind and keeping it connected, they’re like the Shady Orchid Tree when its foliage starts to regrow.
យស្មិំ, ភិក្ខវេ, សមយេ អរិយសាវកោ វិតក្កវិចារានំ វូបសមា …បេ… ទុតិយំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ, ខារកជាតោ, ភិក្ខវេ, អរិយសាវកោ តស្មិំ សមយេ ហោតិ ទេវានំវ តាវតិំសានំ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ។
When, as the placing of the mind and keeping it connected are stilled, a noble disciple enters and remains in the second jhāna, which has the rapture and bliss born of immersion, with internal clarity and mind at one, without placing the mind and keeping it connected, they’re like the Shady Orchid Tree when it’s ready to grow flowers and leaves separately.
យស្មិំ, ភិក្ខវេ, សមយេ អរិយសាវកោ បីតិយា ច វិរាគា …បេ… តតិយំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ, កុដុមលកជាតោ, ភិក្ខវេ, អរិយសាវកោ តស្មិំ សមយេ ហោតិ ទេវានំវ តាវតិំសានំ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ។
When, with the fading away of rapture, a noble disciple enters and remains in the third jhāna, where they meditate with equanimity, mindful and aware, personally experiencing the bliss of which the noble ones declare, ‘Equanimous and mindful, one meditates in bliss’, they’re like the Shady Orchid Tree when its buds start to form.
យស្មិំ, ភិក្ខវេ, សមយេ អរិយសាវកោ សុខស្ស ច បហានា ទុក្ខស្ស ច បហានា …បេ… ចតុត្ថំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ, កោរកជាតោ, ភិក្ខវេ, អរិយសាវកោ តស្មិំ សមយេ ហោតិ ទេវានំវ តាវតិំសានំ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ។
When, giving up pleasure and pain, and ending former happiness and sadness, a noble disciple enters and remains in the fourth jhāna, without pleasure or pain, with pure equanimity and mindfulness, they’re like the Shady Orchid Tree when its buds burst.
យស្មិំ, ភិក្ខវេ, សមយេ អរិយសាវកោ អាសវានំ ខយា …បេ… សច្ឆិកត្វា ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ, សព្ពផាលិផុល្លោ, ភិក្ខវេ, អរិយសាវកោ តស្មិំ សមយេ ហោតិ ទេវានំវ តាវតិំសានំ បារិច្ឆត្តកោ កោវិឡារោ។
When a noble disciple realizes the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life, and they live having realized it with their own insight due to the ending of defilements, they’re like the Shady Orchid tree when it fully blossoms.
តស្មិំ, ភិក្ខវេ, សមយេ ភុម្មា ទេវា សទ្ទមនុស្សាវេន្តិ: ‘ឯសោ ឥត្ថន្នាមោ អាយស្មា ឥត្ថន្នាមស្ស អាយស្មតោ សទ្ធិវិហារិកោ អមុកម្ហា គាមា វា និគមា វា អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជិតោ អាសវានំ ខយា អនាសវំ ចេតោវិមុត្តិំ បញ្ញាវិមុត្តិំ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ សយំ អភិញ្ញា សច្ឆិកត្វា ឧបសម្បជ្ជ វិហរតីៜតិ។
At that time the earth gods raise the cry: ‘This venerable named so-and-so, from such-and-such village or town, the pupil of the venerable named so-and-so, went forth from the lay life to homelessness. They’ve realized the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life. And they live having realized it with their own insight due to the ending of defilements.’
ភុម្មានំ ទេវានំ សទ្ទំ សុត្វា ចាតុមហារាជិកា ទេវា …បេ… តាវតិំសា ទេវា … យាមា ទេវា … តុសិតា ទេវា … និម្មានរតី ទេវា … បរនិម្មិតវសវត្តី ទេវា … ព្រហ្មកាយិកា ទេវា សទ្ទមនុស្សាវេន្តិ: ‘ឯសោ ឥត្ថន្នាមោ អាយស្មា ឥត្ថន្នាមស្ស អាយស្មតោ សទ្ធិវិហារិកោ អមុកម្ហា គាមា វា និគមា វា អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជិតោ អាសវានំ ខយា អនាសវំ ចេតោវិមុត្តិំ បញ្ញាវិមុត្តិំ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ សយំ អភិញ្ញា សច្ឆិកត្វា ឧបសម្បជ្ជ វិហរតីៜតិ។ ឥតិហ តេន ខណេន តេន មុហុត្តេន យាវ ព្រហ្មលោកា សទ្ទោ អព្ភុគ្គច្ឆតិ, អយមានុភាវោ ខីណាសវស្ស ភិក្ខុនោ”តិ។
Hearing the cry of the Earth Gods, the Gods of the Four Great Kings … the Gods of the Thirty-Three … the Gods of Yama … the Joyful Gods … the Gods Who Love to Create … the Gods Who Control the Creations of Others … the Gods of Brahmā’s Host raise the cry: ‘This venerable named so-and-so, from such-and-such village or town, the pupil of the venerable named so-and-so, went forth from the lay life to homelessness. They’ve realized the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life. And they live having realized it with their own insight due to the ending of defilements.’ And so at that moment, in that instant, the cry soars up to the Brahmā realm. Such is the majesty of a bhikkhu who has ended the defilements.”
បញ្ចមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]