Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    සංයුත්ත නිකාය 42.13

    The Related Suttas Collection 42.13

    1. ගාමණිවග්ග

    1. Chiefs

    පාටලියසුත්ත

    With Pāṭaliya

    ඒකං සමයං භගවා කෝලියේසු විහරති උත්තරං නාම කෝලියානං නිගමෝ. අථ ඛෝ පාටලියෝ ගාමණි යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ පාටලියෝ ගාමණි භගවන්තං ඒතදවෝච:

    At one time the Buddha was staying in the land of the Koliyans, where they have a town called Uttara. Then Pāṭaliya the chief went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him:

    “සුතං මේතං, භන්තේ: ‘සමණෝ ගෝතමෝ මායං ජානාතී(අ)ති. යේ තේ, භන්තේ, ඒවමාහංසු: ‘සමණෝ ගෝතමෝ මායං ජානාතී(අ)ති, කච්චි තේ, භන්තේ, භගවතෝ වුත්තවාදිනෝ, න ච භගවන්තං අභූතේන අබ්භාචික්ඛන්ති, ධම්මස්ස චානුධම්මං බ්‍යාකරෝන්ති, න ච කෝචි සහධම්මිකෝ වාදානුවාදෝ ගාරය්හං ඨානං ආගච්ඡති? අනබ්භාචික්ඛිතුකාමා හි මයං, භන්තේ, භගවන්තන්”ති.

    “Sir, I have heard this: ‘The ascetic Gotama knows magic.’ Do those who say this repeat what the Buddha has said, and not misrepresent him with an untruth? Is their explanation in line with the teaching? Are there any legitimate grounds for rebuke and criticism? For we don’t want to misrepresent the Blessed One.”

    “යේ තේ, ගාමණි, ඒවමාහංසු: ‘සමණෝ ගෝතමෝ මායං ජානාතී(අ)ති, වුත්තවාදිනෝ චේව මේ, තේ න ච මං අභූතේන අබ්භාචික්ඛන්ති, ධම්මස්ස චානුධම්මං බ්‍යාකරෝන්ති, න ච කෝචි සහධම්මිකෝ වාදානුවාදෝ ගාරය්හං ඨානං ආගච්ඡතී”ති.

    “Chief, those who say this repeat what I have said, and don’t misrepresent me with an untruth. Their explanation is in line with the teaching, and there are no legitimate grounds for rebuke and criticism.”

    “සච්චංයේව කිර, භෝ, මයං තේසං සමණබ්‍රාහ්මණානං න සද්දහාම: ‘සමණෝ ගෝතමෝ මායං ජානාතී(අ)ති, සමණෝ ඛලු භෝ ගෝතමෝ මායාවී”ති.

    “Sir, we didn’t believe that what those ascetics and brahmins said was really true. But it seems the ascetic Gotama is a magician!”

    “යෝ නු ඛෝ, ගාමණි, ඒවං වදේති: ‘අහං මායං ජානාමී(අ)ති, සෝ ඒවං වදේති: ‘අහං මායාවී(අ)”ති.

    “Chief, does someone who says ‘I know magic’ also say ‘I am a magician’?”

    “තථේව තං භගවා හෝති, තථේව තං සුගත හෝතී”ති.

    “That’s right, Blessed One! That’s right, Holy One!”

    “තේන හි, ගාමණි, තඤ්ඤේවේත්ථ පටිපුච්ඡිස්සාමි; යථා තේ ඛමේය්‍ය, තථා තං බ්‍යාකරේය්‍යාසි—

    “Well then, chief, I’ll ask you about this in return, and you can answer as you like.

    තං කිං මඤ්ඤසි, ගාමණි, ජානාසි ත්වං කෝලියානං ලම්බචූළකේ භටේ”ති?

    What do you think, chief? Do you know the Koliyan officers with drooping headdresses?”

    “ජානාමහං, භන්තේ, කෝලියානං ලම්බචූළකේ භටේ”ති.

    “I know them, sir.”

    “තං කිං මඤ්ඤසි, ගාමණි, කිමත්ථියා කෝලියානං ලම්බචූළකා භටා”ති?

    “And what’s their job?”

    “යේ ච, භන්තේ, කෝලියානං චෝරා තේ ච පටිසේධේතුං, යානි ච කෝලියානං දූතේය්‍යානි තානි ච වහාතුං, ඒතදත්ථියා, භන්තේ, කෝලියානං ලම්බචූළකා භටා”ති.

    “To put a stop to bandits and to deliver messages for the Koliyans.”

    “තං කිං මඤ්ඤසි, ගාමණි, ජානාසි ත්වං කෝලියානං ලම්බචූළකේ භටේ සීලවන්තේ වා තේ දුස්සීලේ වා”ති?

    “What do you think, chief? Are the Koliyan officers with drooping headdresses moral or immoral?”

    “ජානාමහං, භන්තේ, කෝලියානං ලම්බචූළකේ භටේ දුස්සීලේ පාපධම්මේ; යේ ච ලෝකේ දුස්සීලා පාපධම්මා කෝලියානං ලම්බචූළකා භටා තේසං අඤ්ඤතරා”ති.

    “I know that they’re immoral, of bad character, sir. They are among those in the world who are immoral and of bad character.”

    “යෝ නු ඛෝ, ගාමණි, ඒවං වදේය්‍ය: ‘පාටලියෝ ගාමණි ජානාති කෝලියානං ලම්බචූළකේ භටේ දුස්සීලේ පාපධම්මේ, පාටලියෝපි ගාමණි දුස්සීලෝ පාපධම්මෝ(අ)ති, සම්මා නු ඛෝ සෝ වදමානෝ වදේය්‍යා”ති?

    “Would it be right to say that Pāṭaliya knows the Kolyian officers with drooping headdresses who are immoral, of bad character, so he too must be immoral and of bad character?”

    “නෝ හේතං, භන්තේ. අඤ්ඤේ, භන්තේ, කෝලියානං ලම්බචූළකා භටා, අඤ්ඤෝහමස්මි. අඤ්ඤථාධම්මා කෝලියානං ලම්බචූළකා භටා, අඤ්ඤථාධම්මෝහමස්මී”ති.

    “No, sir. I’m quite different from the Koliyan officers with drooping headdresses, we have quite different characters.”

    “ත්වඤ්හි නාම, ගාමණි, ලච්ඡසි: ‘පාටලියෝ ගාමණි ජානාති කෝලියානං ලම්බචූළකේ භටේ දුස්සීලේ පාපධම්මේ, න ච පාටලියෝ ගාමණි දුස්සීලෝ පාපධම්මෝ(අ)ති, කස්මා තථාගතෝ න ලච්ඡති: ‘තථාගතෝ මායං ජානාති, න ච තථාගතෝ මායාවී(අ)ති?

    “So if you can know those officers of bad character while you are not of bad character, why can’t the Realized One know magic, without being a magician?

    මායඤ්චාහං, ගාමණි, පජානාමි, මායාය ච විපාකං, යථාපටිපන්නෝ ච මායාවී කායස්ස භේදා පරං මරණා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්ජති තඤ්ච පජානාමි.

    I understand magic and its result. And I understand how magicians practice so that when their body breaks up, after death, they’re reborn in a place of loss, a bad place, the underworld, hell.

    පාණාතිපාතඤ්චාහං, ගාමණි, පජානාමි, පාණාතිපාතස්ස ච විපාකං, යථාපටිපන්නෝ ච පාණාතිපාතී කායස්ස භේදා පරං මරණා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්ජති තඤ්ච පජානාමි. අදින්නාදානඤ්චාහං, ගාමණි, පජානාමි, අදින්නාදානස්ස ච විපාකං, යථාපටිපන්නෝ ච අදින්නාදායී කායස්ස භේදා පරං මරණා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්ජති තඤ්ච පජානාමි. කාමේසුමිච්ඡාචාරඤ්චාහං, ගාමණි, පජානාමි, කාමේසුමිච්ඡාචාරස්ස ච විපාකං, යථාපටිපන්නෝ ච කාමේසුමිච්ඡාචාරී කායස්ස භේදා පරං මරණා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්ජති තඤ්ච පජානාමි. මුසාවාදඤ්චාහං, ගාමණි, පජානාමි, මුසාවාදස්ස ච විපාකං, යථාපටිපන්නෝ ච මුසාවාදී කායස්ස භේදා පරං මරණා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්ජති තඤ්ච පජානාමි. පිසුණවාචඤ්චාහං, ගාමණි, පජානාමි, පිසුණවාචාය ච විපාකං, යථාපටිපන්නෝ ච පිසුණවාචෝ කායස්ස භේදා පරං මරණා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්ජති තඤ්ච පජානාමි. ඵරුසවාචඤ්චාහං, ගාමණි, පජානාමි, ඵරුසවාචාය ච විපාකං, යථාපටිපන්නෝ ච ඵරුසවාචෝ කායස්ස භේදා පරං මරණා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්ජති තඤ්ච පජානාමි. සම්ඵප්පලාපඤ්චාහං, ගාමණි, පජානාමි, සම්ඵප්පලාපස්ස ච විපාකං, යථාපටිපන්නෝ ච සම්ඵප්පලාපී කායස්ස භේදා පරං මරණා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්ජති තඤ්ච පජානාමි. අභිජ්ඣඤ්චාහං, ගාමණි, පජානාමි, අභිජ්ඣාය ච විපාකං, යථාපටිපන්නෝ ච අභිජ්ඣාලු කායස්ස භේදා පරං මරණා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්ජති තඤ්ච පජානාමි. බ්‍යාපාදපදෝසඤ්චාහං, ගාමණි, පජානාමි, බ්‍යාපාදපදෝසස්ස ච විපාකං, යථාපටිපන්නෝ ච බ්‍යාපන්නචිත්තෝ කායස්ස භේදා පරං මරණා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්ජති තඤ්ච පජානාමි. මිච්ඡාදිට්ඨිඤ්චාහං, ගාමණි, පජානාමි, මිච්ඡාදිට්ඨියා ච විපාකං, යථාපටිපන්නෝ ච මිච්ඡාදිට්ඨිකෝ කායස්ස භේදා පරං මරණා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්ජති තඤ්ච පජානාමි.

    I understand killing living creatures and its result. And I understand how those who kill living creatures practice so that when their body breaks up, after death, they’re reborn in a place of loss, a bad place, the underworld, hell. I understand stealing … sexual misconduct … lying … divisive speech … harsh speech … talking nonsense … covetousness … ill will … wrong view and its result. And I understand how those who have wrong view practice so that when their body breaks up, after death, they’re reborn in a place of loss, a bad place, the underworld, hell.

    සන්ති හි, ගාමණි, ඒකේ සමණබ්‍රාහ්මණා ඒවංවාදිනෝ ඒවංදිට්ඨිනෝ: ‘යෝ කෝචි පාණමතිපාතේති, සබ්බෝ සෝ දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයති. යෝ කෝචි අදින්නං ආදියති, සබ්බෝ සෝ දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයති. යෝ කෝචි කාමේසු මිච්ඡා චරති, සබ්බෝ සෝ දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයති. යෝ කෝචි මුසා භණති, සබ්බෝ සෝ දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයතී(අ)ති.

    There are some ascetics and brahmins who have this doctrine and view: ‘Everyone who kills living creatures experiences pain and sadness in the present life. Everyone who steals … commits sexual misconduct … lies experiences pain and sadness in the present life.’

    දිස්සති ඛෝ පන, ගාමණි, ඉධේකච්චෝ මාලී කුණ්ඩලී සුන්හාතෝ සුවිලිත්තෝ කප්පිතකේසමස්සු ඉත්ථිකාමේහි රාජා මඤ්ඤේ පරිචාරේන්තෝ. තමේනං ඒවමාහංසු: ‘අම්භෝ, අයං පුරිසෝ කිං අකාසි මාලී කුණ්ඩලී සුන්හාතෝ සුවිලිත්තෝ කප්පිතකේසමස්සු ඉත්ථිකාමේහි රාජා මඤ්ඤේ පරිචාරේතී(අ)ති? තමේනං ඒවමාහංසු: ‘අම්භෝ, අයං පුරිසෝ රඤ්ඤෝ පච්චත්ථිකං පසය්හ ජීවිතා වෝරෝපේසි. තස්ස රාජා අත්තමනෝ අභිහාරමදාසි. තේනායං පුරිසෝ මාලී කුණ්ඩලී සුන්හාතෝ සුවිලිත්තෝ කප්පිතකේසමස්සු, ඉත්ථිකාමේහි රාජා මඤ්ඤේ පරිචාරේතී(අ)ති.

    But you can see someone, garlanded and adorned, nicely bathed and anointed, hair and beard dressed, taking his pleasure with women as if he were a king. You might ask someone: ‘Mister, what did that man do?’ And they’d reply: ‘Mister, that man attacked the king’s enemy and killed them. The king was delighted and gave him this reward. That’s why he’s garlanded and adorned, nicely bathed and anointed, hair and beard dressed, taking his pleasure with women as if he were a king.’

    දිස්සති ඛෝ, ගාමණි, ඉධේකච්චෝ දළ්හාය රජ්ජුයා පච්ඡාබාහං ගාළ්හබන්ධනං බන්ධිත්වා ඛුරමුණ්ඩං කරිත්වා ඛරස්සරේන පණවේන රථියාය රථියං සිඞ්ඝාටකේන සිඞ්ඝාටකං පරිනේත්වා, දක්ඛිණේන ද්වාරේන නික්ඛාමේත්වා, දක්ඛිණතෝ නගරස්ස සීසං ඡිජ්ජමානෝ. තමේනං ඒවමාහංසු: ‘අම්භෝ, අයං පුරිසෝ කිං අකාසි, දළ්හාය රජ්ජුයා පච්ඡාබාහං ගාළ්හබන්ධනං බන්ධිත්වා ඛුරමුණ්ඩං කරිත්වා ඛරස්සරේන පණවේන රථියාය රථියං සිඞ්ඝාටකේන සිඞ්ඝාටකං පරිනේත්වා දක්ඛිණේන ද්වාරේන නික්ඛාමේත්වා දක්ඛිණතෝ නගරස්ස සීසං ඡින්දතී(අ)ති? තමේනං ඒවමාහංසු: ‘අම්භෝ, අයං පුරිසෝ රාජවේරී ඉත්ථිං වා පුරිසං වා ජීවිතා වෝරෝපේසි, තේන නං රාජානෝ ගහේත්වා ඒවරූපං කම්මකාරණං කාරේන්තී(අ)ති.

    And you can see someone else, his arms tied tightly behind his back with a strong rope. His head is shaven and he’s marched from street to street and from square to square to the beating of a harsh drum. Then he’s taken out the south gate and there, to the south of the city, they chop off his head. You might ask someone: ‘Mister, what did that man do?’ And they’d reply: ‘Mister, that man is an enemy of the king, and he has murdered a man or a woman. That’s why the rulers arrested him and inflicted such punishment.’

    තං කිං මඤ්ඤසි, ගාමණි, අපි නු තේ ඒවරූපං දිට්ඨං වා සුතං වා”ති?

    What do you think, chief? Have you seen or heard of such a thing?”

    “දිට්ඨඤ්ච නෝ, භන්තේ, සුතඤ්ච සුය්‍යිස්සති චා”ති.

    “Sir, we have seen it and heard of it, and we will hear of it again.”

    “තත්‍ර, ගාමණි, යේ තේ සමණබ්‍රාහ්මණා ඒවංවාදිනෝ ඒවංදිට්ඨිනෝ: ‘යෝ කෝචි පාණමතිපාතේති, සබ්බෝ සෝ දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයතී(අ)ති, සච්චං වා තේ ආහංසු මුසා වා”ති?

    “Since this is so, the ascetics and brahmins whose view is that everyone who kills living creatures experiences pain and sadness in the present life: are they right or wrong?”

    “මුසා, භන්තේ”.

    “They’re wrong, sir.”

    “යේ පන තේ තුච්ඡං මුසා විලපන්ති, සීලවන්තෝ වා තේ දුස්සීලා වා”ති?

    “But those who speak hollow, false nonsense: are they moral or immoral?”

    “දුස්සීලා, භන්තේ”.

    “Immoral, sir.”

    “යේ පන තේ දුස්සීලා පාපධම්මා මිච්ඡාපටිපන්නා වා තේ සම්මාපටිපන්නා වා”ති?

    “And are those who are immoral, of bad character practicing wrongly or rightly?”

    “මිච්ඡාපටිපන්නා, භන්තේ”.

    “They’re practicing wrongly, sir.”

    “යේ පන තේ මිච්ඡාපටිපන්නා මිච්ඡාදිට්ඨිකා වා තේ සම්මාදිට්ඨිකා වා”ති?

    “And do those who are practicing wrongly have wrong view or right view?”

    “මිච්ඡාදිට්ඨිකා, භන්තේ”.

    “They have wrong view, sir.”

    “යේ පන තේ මිච්ඡාදිට්ඨිකා කල්ලං නු තේසු පසීදිතුන්”ති?

    “But is it appropriate to have confidence in those of wrong view?”

    “නෝ හේතං, භන්තේ”.

    “No, sir.”

    “දිස්සති ඛෝ පන, ගාමණි, ඉධේකච්චෝ මාලී කුණ්ඩලී …පේ… ඉත්ථිකාමේහි රාජා මඤ්ඤේ පරිචාරේන්තෝ. තමේනං ඒවමාහංසු: ‘අම්භෝ, අයං පුරිසෝ කිං අකාසි මාලී කුණ්ඩලී …පේ… ඉත්ථිකාමේහි රාජා මඤ්ඤේ පරිචාරේතී(අ)ති? තමේනං ඒවමාහංසු: ‘අම්භෝ, අයං පුරිසෝ රඤ්ඤෝ පච්චත්ථිකස්ස පසය්හ රතනං අහාසි. තස්ස රාජා අත්තමනෝ අභිහාරමදාසි. තේනායං පුරිසෝ මාලී කුණ්ඩලී …පේ… ඉත්ථිකාමේහි රාජා මඤ්ඤේ පරිචාරේතී(අ)ති.

    “You can see someone, garlanded and adorned … ‘Mister, that man attacked the king’s enemy and took their valuables. The king was delighted and gave him this reward. …’ …

    දිස්සති ඛෝ, ගාමණි, ඉධේකච්චෝ දළ්හාය රජ්ජුයා …පේ… දක්ඛිණතෝ නගරස්ස සීසං ඡිජ්ජමානෝ තමේනං ඒවමාහංසු: ‘අම්භෝ, අයං පුරිසෝ කිං අකාසි දළ්හාය රජ්ජුයා …පේ… දක්ඛිණතෝ නගරස්ස සීසං ඡින්දතී(අ)ති? තමේනං ඒවමාහංසු: ‘අම්භෝ, අයං පුරිසෝ ගාමා වා අරඤ්ඤා වා අදින්නං ථේය්‍යසඞ්ඛාතං ආදියි. තේන නං රාජානෝ ගහේත්වා ඒවරූපං කම්මකාරණං කාරේන්තී(අ)ති. තං කිං මඤ්ඤසි, ගාමණි, අපි නු තේ ඒවරූපං දිට්ඨං වා සුතං වා”ති?

    And you can see someone else, his arms tied tightly behind his back … ‘Mister, that man took something from a village or wilderness, with the intention to commit theft. That’s why the rulers arrested him and inflicted such punishment.’ What do you think, chief? Have you seen or heard of such a thing?”

    “දිට්ඨඤ්ච නෝ, භන්තේ, සුතඤ්ච සුය්‍යිස්සති චා”ති.

    “Sir, we have seen it and heard of it, and we will hear of it again.”

    “තත්‍ර, ගාමණි, යේ තේ සමණබ්‍රාහ්මණා ඒවංවාදිනෝ ඒවංදිට්ඨිනෝ: ‘යෝ කෝචි අදින්නං ආදියති, සබ්බෝ සෝ දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයතී(අ)ති, සච්චං වා තේ ආහංසු මුසා වාති …පේ… කල්ලං නු තේසු පසීදිතුන්”ති?

    “Since this is so, the ascetics and brahmins whose view is that everyone who steals experiences pain and sadness in the present life: are they right or wrong? … Is it appropriate to have confidence in them?”

    “නෝ හේතං, භන්තේ”.

    “No, sir.”

    “දිස්සති ඛෝ පන, ගාමණි, ඉධේකච්චෝ මාලී කුණ්ඩලී …පේ… ඉත්ථිකාමේහි රාජා මඤ්ඤේ පරිචාරේන්තෝ. තමේනං ඒවමාහංසු: ‘අම්භෝ, අයං පුරිසෝ කිං අකාසි මාලී කුණ්ඩලී …පේ… ඉත්ථිකාමේහි රාජා මඤ්ඤේ පරිචාරේතී(අ)ති? තමේනං ඒවමාහංසු: ‘අම්භෝ, අයං පුරිසෝ රඤ්ඤෝ පච්චත්ථිකස්ස දාරේසු චාරිත්තං ආපජ්ජි. තස්ස රාජා අත්තමනෝ අභිහාරමදාසි. තේනායං පුරිසෝ මාලී කුණ්ඩලී …පේ… ඉත්ථිකාමේහි රාජා මඤ්ඤේ පරිචාරේතී(අ)ති.

    “You can see someone, garlanded and adorned … ‘Mister, that man had sexual relations with the wives of an enemy king. The king was delighted and gave him this reward. …’ …

    දිස්සති ඛෝ, ගාමණි, ඉධේකච්චෝ දළ්හාය රජ්ජුයා …පේ… දක්ඛිණතෝ නගරස්ස සීසං ඡිජ්ජමානෝ. තමේනං ඒවමාහංසු: ‘අම්භෝ, අයං පුරිසෝ කිං අකාසි දළ්හාය රජ්ජුයා …පේ… දක්ඛිණතෝ නගරස්ස සීසං ඡින්දතී(අ)ති? තමේනං ඒවමාහංසු: ‘අම්භෝ, අයං පුරිසෝ කුලිත්ථීසු කුලකුමාරීසු චාරිත්තං ආපජ්ජි, තේන නං රාජානෝ ගහේත්වා ඒවරූපං කම්මකාරණං කාරේන්තී(අ)ති. තං කිං මඤ්ඤසි, ගාමණි, අපි නු තේ ඒවරූපං දිට්ඨං වා සුතං වා”ති?

    And you can see someone else, his arms tied tightly behind his back … ‘Mister, that man had sexual relations with the women and maidens of good families. That’s why the rulers arrested him and inflicted such punishment.’ What do you think, chief? Have you seen or heard of such a thing?”

    “දිට්ඨඤ්ච නෝ, භන්තේ, සුතඤ්ච සුය්‍යිස්සති චා”ති.

    “Sir, we have seen it and heard of it, and we will hear of it again.”

    “තත්‍ර, ගාමණි, යේ තේ සමණබ්‍රාහ්මණා ඒවංවාදිනෝ ඒවංදිට්ඨිනෝ: ‘යෝ කෝචි කාමේසු මිච්ඡා චරති, සබ්බෝ සෝ දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයතී(අ)ති, සච්චං වා තේ ආහංසු මුසා වාති …පේ… කල්ලං නු තේසු පසීදිතුන්”ති?

    “Since this is so, the ascetics and brahmins whose view is that everyone who commits sexual misconduct experiences pain and sadness in the present life: are they right or wrong? … Is it appropriate to have confidence in them?”

    “නෝ හේතං, භන්තේ”.

    “No, sir.”

    “දිස්සති ඛෝ පන, ගාමණි, ඉධේකච්චෝ මාලී කුණ්ඩලී සුන්හාතෝ සුවිලිත්තෝ කප්පිතකේසමස්සු ඉත්ථිකාමේහි රාජා මඤ්ඤේ පරිචාරේන්තෝ. තමේනං ඒවමාහංසු: ‘අම්භෝ, අයං පුරිසෝ කිං අකාසි මාලී කුණ්ඩලී සුන්හාතෝ සුවිලිත්තෝ කප්පිතකේසමස්සු ඉත්ථිකාමේහි රාජා මඤ්ඤේ පරිචාරේතී(අ)ති? තමේනං ඒවමාහංසු: ‘අම්භෝ, අයං පුරිසෝ රාජානං මුසාවාදේන හාසේසි. තස්ස රාජා අත්තමනෝ අභිහාරමදාසි. තේනායං පුරිසෝ මාලී කුණ්ඩලී සුන්හාතෝ සුවිලිත්තෝ කප්පිතකේසමස්සු ඉත්ථිකාමේහි රාජා මඤ්ඤේ පරිචාරේතී(අ)ති.

    “And you can see someone, garlanded and adorned … ‘Mister, that man amused the king with lies. The king was delighted and gave him this reward. …’ …

    දිස්සති ඛෝ, ගාමණි, ඉධේකච්චෝ දළ්හාය රජ්ජුයා පච්ඡාබාහං ගාළ්හබන්ධනං බන්ධිත්වා ඛුරමුණ්ඩං කරිත්වා ඛරස්සරේන පණවේන රථියාය රථියං සිඞ්ඝාටකේන සිඞ්ඝාටකං පරිනේත්වා දක්ඛිණේන ද්වාරේන නික්ඛාමේත්වා දක්ඛිණතෝ නගරස්ස සීසං ඡිජ්ජමානෝ. තමේනං ඒවමාහංසු: ‘අම්භෝ, අයං පුරිසෝ කිං අකාසි දළ්හාය රජ්ජුයා පච්ඡාබාහං ගාළ්හබන්ධනං බන්ධිත්වා ඛුරමුණ්ඩං කරිත්වා ඛරස්සරේන පණවේන රථියාය රථියං සිඞ්ඝාටකේන සිඞ්ඝාටකං පරිනේත්වා, දක්ඛිණේන ද්වාරේන නික්ඛාමේත්වා, දක්ඛිණතෝ නගරස්ස සීසං ඡින්දතී(අ)ති? තමේනං ඒවමාහංසු: ‘අම්භෝ, අයං පුරිසෝ ගහපතිස්ස වා ගහපතිපුත්තස්ස වා මුසාවාදේන අත්ථං භඤ්ජි, තේන නං රාජානෝ ගහේත්වා ඒවරූපං කම්මකාරණං කාරේන්තී(අ)ති. තං කිං මඤ්ඤසි, ගාමණි, අපි නු තේ ඒවරූපං දිට්ඨං වා සුතං වා”ති?

    And you can see someone else, his arms tied tightly behind his back … ‘Mister, that man has ruined a householder or householder’s child by lying. That’s why the rulers arrested him and inflicted such punishment.’ What do you think, chief? Have you seen or heard of such a thing?”

    “දිට්ඨඤ්ච නෝ, භන්තේ, සුතඤ්ච සුය්‍යිස්සති චා”ති.

    “Sir, we have seen it and heard of it, and we will hear of it again.”

    “තත්‍ර, ගාමණි, යේ තේ සමණබ්‍රාහ්මණා ඒවංවාදිනෝ ඒවංදිට්ඨිනෝ: ‘යෝ කෝචි මුසා භණති, සබ්බෝ සෝ දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛං දෝමනස්සං පටිසංවේදයතී(අ)ති, සච්චං වා තේ ආහංසු මුසා වා”ති?

    “Since this is so, the ascetics and brahmins whose view is that everyone who lies experiences pain and sadness in the present life: are they right or wrong?”

    “මුසා, භන්තේ”.

    “They’re wrong, sir.”

    “යේ පන තේ තුච්ඡං මුසා විලපන්ති සීලවන්තෝ වා තේ දුස්සීලා වා”ති?

    “But those who speak hollow, false nonsense: are they moral or immoral?”

    “දුස්සීලා, භන්තේ”.

    “Immoral, sir.”

    “යේ පන තේ දුස්සීලා පාපධම්මා මිච්ඡාපටිපන්නා වා තේ සම්මාපටිපන්නා වා”ති?

    “And are those who are immoral, of bad character practicing wrongly or rightly?”

    “මිච්ඡාපටිපන්නා, භන්තේ”.

    “They’re practicing wrongly, sir.”

    “යේ පන තේ මිච්ඡාපටිපන්නා මිච්ඡාදිට්ඨිකා වා තේ සම්මාදිට්ඨිකා වා”ති?

    “And do those who are practicing wrongly have wrong view or right view?”

    “මිච්ඡාදිට්ඨිකා, භන්තේ”.

    “They have wrong view, sir.”

    “යේ පන තේ මිච්ඡාදිට්ඨිකා කල්ලං නු තේසු පසීදිතුන්”ති?

    “But is it appropriate to have confidence in those of wrong view?”

    “නෝ හේතං, භන්තේ”.

    “No, sir.

    “අච්ඡරියං, භන්තේ, අබ්භුතං, භන්තේ. අත්ථි මේ, භන්තේ, ආවසථාගාරං. තත්ථ අත්ථි මඤ්චකානි, අත්ථි ආසනානි, අත්ථි උදකමණිකෝ, අත්ථි තේලප්පදීපෝ. තත්ථ යෝ සමණෝ වා බ්‍රාහ්මණෝ වා වාසං උපේති, තේනාහං යථාසත්ති යථාබලං සංවිභජාමි. භූතපුබ්බං, භන්තේ, චත්තාරෝ සත්ථාරෝ නානාදිට්ඨිකා නානාඛන්තිකා නානාරුචිකා, තස්මිං ආවසථාගාරේ වාසං උපගච්ඡුං.

    It’s incredible, sir, it’s amazing! I have a guest house, where there are cots, seats, water pots, and oil lamps. Whenever an ascetic or brahmin comes to stay, I share what I have as best I can. Once it so happened, sir, that four teachers of different views and opinions came to stay at my guest house.

    ඒකෝ සත්ථා ඒවංවාදී ඒවංදිට්ඨි: ‘නත්ථි දින්නං, නත්ථි යිට්ඨං, නත්ථි හුතං, නත්ථි සුකතදුක්කටානං කම්මානං ඵලං විපාකෝ. නත්ථි අයං ලෝකෝ, නත්ථි පරෝ ලෝකෝ, නත්ථි මාතා, නත්ථි පිතා, නත්ථි සත්තා ඕපපාතිකා, නත්ථි ලෝකේ සමණබ්‍රාහ්මණා සම්මග්ගතා සම්මාපටිපන්නා යේ ඉමඤ්ච ලෝකං පරඤ්ච ලෝකං සයං අභිඤ්ඤා සච්ඡිකත්වා පවේදේන්තී(අ)ති.

    One teacher had this doctrine and view: ‘There’s no meaning in giving, sacrifice, or offerings. There’s no fruit or result of good and bad deeds. There’s no afterlife. There’s no such thing as mother and father, or beings that are reborn spontaneously. And there’s no ascetic or brahmin who is well attained and practiced, and who describes the afterlife after realizing it with their own insight.’

    ඒකෝ සත්ථා ඒවංවාදී ඒවංදිට්ඨි: ‘අත්ථි දින්නං, අත්ථි යිට්ඨං, අත්ථි හුතං, අත්ථි සුකතදුක්කටානං කම්මානං ඵලං විපාකෝ, අත්ථි අයං ලෝකෝ, අත්ථි පරෝ ලෝකෝ, අත්ථි මාතා, අත්ථි පිතා, අත්ථි සත්තා ඕපපාතිකා, අත්ථි ලෝකේ සමණබ්‍රාහ්මණා සම්මග්ගතා සම්මාපටිපන්නා, යේ ඉමඤ්ච ලෝකං පරඤ්ච ලෝකං සයං අභිඤ්ඤා සච්ඡිකත්වා පවේදේන්තී(අ)ති.

    One teacher had this doctrine and view: ‘There is meaning in giving, sacrifice, and offerings. There are fruits and results of good and bad deeds. There is an afterlife. There are such things as mother and father, and beings that are reborn spontaneously. And there are ascetics and brahmins who are well attained and practiced, and who describe the afterlife after realizing it with their own insight.’

    ඒකෝ සත්ථා ඒවංවාදී ඒවංදිට්ඨි: ‘කරෝතෝ කාරයතෝ, ඡින්දතෝ ඡේදාපයතෝ, පචතෝ පාචාපයතෝ, සෝචයතෝ සෝචාපයතෝ, කිලමතෝ කිලමාපයතෝ, ඵන්දතෝ ඵන්දාපයතෝ, පාණමතිපාතයතෝ, අදින්නං ආදියතෝ, සන්ධිං ඡින්දතෝ, නිල්ලෝපං හරතෝ, ඒකාගාරිකං කරෝතෝ, පරිපන්ථේ තිට්ඨතෝ, පරදාරං ගච්ඡතෝ, මුසා භණතෝ, කරෝතෝ න කරීයති පාපං. ඛුරපරියන්තේන චේපි චක්කේන යෝ ඉමිස්සා පථවියා පාණේ ඒකං මංසඛලං ඒකං මංසපුඤ්ජං කරේය්‍ය, නත්ථි තතෝනිදානං පාපං, නත්ථි පාපස්ස ආගමෝ. දක්ඛිණඤ්චේපි ගඞ්ගාය තීරං ගච්ඡේය්‍ය හනන්තෝ ඝාතේන්තෝ ඡින්දන්තෝ ඡේදාපේන්තෝ පචන්තෝ පාචාපේන්තෝ, නත්ථි තතෝනිදානං පාපං, නත්ථි පාපස්ස ආගමෝ. උත්තරඤ්චේපි ගඞ්ගාය තීරං ගච්ඡේය්‍ය දදන්තෝ දාපේන්තෝ යජන්තෝ යජාපේන්තෝ, නත්ථි තතෝනිදානං පුඤ්ඤං, නත්ථි පුඤ්ඤස්ස ආගමෝ. දානේන දමේන සංයමේන සච්චවජ්ජේන නත්ථි පුඤ්ඤං, නත්ථි පුඤ්ඤස්ස ආගමෝ(අ)ති.

    One teacher had this doctrine and view: ‘The one who acts does nothing wrong when they punish, mutilate, torture, aggrieve, oppress, intimidate, or when they encourage others to do the same. Nothing bad is done when they kill, steal, break into houses, plunder wealth, steal from isolated buildings, commit highway robbery, commit adultery, and lie. If you were to reduce all the living creatures of this earth to one heap and mass of flesh with a razor-edged chakram, no evil comes of that, and no outcome of evil. If you were to go along the south bank of the Ganges killing, mutilating, and torturing, and encouraging others to do the same, no evil comes of that, and no outcome of evil. If you were to go along the north bank of the Ganges giving and sacrificing and encouraging others to do the same, no merit comes of that, and no outcome of merit. In giving, self-control, restraint, and truthfulness there is no merit or outcome of merit.’

    ඒකෝ සත්ථා ඒවංවාදී ඒවංදිට්ඨි: ‘කරෝතෝ කාරයතෝ, ඡින්දතෝ ඡේදාපයතෝ, පචතෝ පාචාපයතෝ, සෝචයතෝ සෝචාපයතෝ, කිලමතෝ කිලමාපයතෝ, ඵන්දතෝ ඵන්දාපයතෝ, පාණමතිපාතයතෝ, අදින්නං ආදියතෝ, සන්ධිං ඡින්දතෝ, නිල්ලෝපං හරතෝ, ඒකාගාරිකං කරෝතෝ, පරිපන්ථේ තිට්ඨතෝ, පරදාරං ගච්ඡතෝ, මුසා භණතෝ, කරෝතෝ කරීයති පාපං. ඛුරපරියන්තේන චේපි චක්කේන යෝ ඉමිස්සා පථවියා පාණේ ඒකං මංසඛලං ඒකං මංසපුඤ්ජං කරේය්‍ය, අත්ථි තතෝනිදානං පාපං, අත්ථි පාපස්ස ආගමෝ. දක්ඛිණඤ්චේපි ගඞ්ගාය තීරං ගච්ඡේය්‍ය හනන්තෝ ඝාතේන්තෝ ඡින්දන්තෝ ඡේදාපේන්තෝ පචන්තෝ පාචාපේන්තෝ, අත්ථි තතෝනිදානං පාපං, අත්ථි පාපස්ස ආගමෝ. උත්තරඤ්චේපි ගඞ්ගාය තීරං ගච්ඡේය්‍ය දදන්තෝ දාපේන්තෝ, යජන්තෝ යජාපේන්තෝ, අත්ථි තතෝනිදානං පුඤ්ඤං, අත්ථි පුඤ්ඤස්ස ආගමෝ. දානේන දමේන සංයමේන සච්චවජ්ජේන අත්ථි පුඤ්ඤං, අත්ථි පුඤ්ඤස්ස ආගමෝ(අ)ති.

    One teacher had this doctrine and view: ‘The one who acts does a bad deed when they punish, mutilate, torture, aggrieve, oppress, intimidate, or when they encourage others to do the same. A bad deed is done when they kill, steal, break into houses, plunder wealth, steal from isolated buildings, commit highway robbery, commit adultery, and lie. If you were to reduce all the living creatures of this earth to one heap and mass of flesh with a razor-edged chakram, evil comes of that, and an outcome of evil. If you were to go along the south bank of the Ganges killing, mutilating, and torturing, and encouraging others to do the same, evil comes of that, and an outcome of evil. If you were to go along the north bank of the Ganges giving and sacrificing and encouraging others to do the same, merit comes of that, and an outcome of merit. In giving, self-control, restraint, and truthfulness there is merit and outcome of merit.’

    තස්ස මය්හං, භන්තේ, අහුදේව කඞ්ඛා, අහු විචිකිච්ඡා: ‘කෝසු නාම ඉමේසං භවතං සමණබ්‍රාහ්මණානං සච්චං ආහ, කෝ මුසා(අ)”ති?

    I had doubt and uncertainty about that: ‘I wonder who of these respected ascetics and brahmins speaks the truth, and who speaks falsehood?’”

    “අලඤ්හි තේ, ගාමණි, කඞ්ඛිතුං, අලං විචිකිච්ඡිතුං. කඞ්ඛනීයේ ච පන තේ ඨානේ විචිකිච්ඡා උප්පන්නා”ති.

    “Chief, no wonder you’re doubting and uncertain. Doubt has come up in you about an uncertain matter.”

    “ඒවං පසන්නෝහං, භන්තේ, භගවති. පහෝති මේ භගවා තථා ධම්මං දේසේතුං යථාහං ඉමං කඞ්ඛාධම්මං පජහේය්‍යන්”ති.

    “I am quite confident that the Buddha is capable of teaching me so that I can give up this state of uncertainty.”

    “අත්ථි, ගාමණි, ධම්මසමාධි. තත්‍ර චේ ත්වං චිත්තසමාධිං පටිලභේය්‍යාසි. ඒවං ත්වං ඉමං කඞ්ඛාධම්මං පජහේය්‍යාසි.

    “Chief, there is immersion based on understanding of principle. If you gain such mental immersion, you can give up that state of uncertainty.

    කතමෝ ච, ගාමණි, ධම්මසමාධි? ඉධ, ගාමණි, අරියසාවකෝ පාණාතිපාතං පහාය පාණාතිපාතා පටිවිරතෝ හෝති, අදින්නාදානං පහාය අදින්නාදානා පටිවිරතෝ හෝති, කාමේසුමිච්ඡාචාරං පහාය කාමේසුමිච්ඡාචාරා පටිවිරතෝ හෝති, මුසාවාදං පහාය මුසාවාදා පටිවිරතෝ හෝති, පිසුණං වාචං පහාය පිසුණාය වාචාය පටිවිරතෝ හෝති, ඵරුසං වාචං පහාය ඵරුසාය වාචාය පටිවිරතෝ හෝති, සම්ඵප්පලාපං පහාය සම්ඵප්පලාපා පටිවිරතෝ හෝති, අභිජ්ඣං පහාය අනභිජ්ඣාලු හෝති, බ්‍යාපාදපදෝසං පහාය අබ්‍යාපන්නචිත්තෝ හෝති, මිච්ඡාදිට්ඨිං පහාය සම්මාදිට්ඨිකෝ හෝති.

    And what is immersion based on understanding of principle? It’s when a noble disciple has given up killing living creatures, stealing, sexual misconduct, lying, divisive speech, harsh speech, talking nonsense, covetousness, ill will, and wrong view.

    ස ඛෝ සෝ, ගාමණි, අරියසාවකෝ ඒවං විගතාභිජ්ඣෝ විගතබ්‍යාපාදෝ අසම්මූළ්හෝ සම්පජානෝ පටිස්සතෝ මේත්තාසහගතේන චේතසා ඒකං දිසං ඵරිත්වා විහරති, තථා දුතියං, තථා තතියං, තථා චතුත්ථං, ඉති උද්ධමධෝ තිරියං සබ්බධි සබ්බත්තතාය සබ්බාවන්තං ලෝකං මේත්තාසහගතේන චේතසා විපුලේන මහග්ගතේන අප්පමාණේන අවේරේන අබ්‍යාපජ්ජේන ඵරිත්වා විහරති.

    Then that noble disciple is rid of desire, rid of ill will, unconfused, aware, and mindful. They meditate spreading a heart full of love to one direction, and to the second, and to the third, and to the fourth. In the same way above, below, across, everywhere, all around, they spread a heart full of love to the whole world—abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will.

    සෝ ඉති පටිසඤ්චික්ඛති: ‘ය්වායං සත්ථා ඒවංවාදී ඒවංදිට්ඨි: “නත්ථි දින්නං, නත්ථි යිට්ඨං, නත්ථි හුතං, නත්ථි සුකතදුක්කටානං කම්මානං ඵලං විපාකෝ, නත්ථි අයං ලෝකෝ, නත්ථි පරෝ ලෝකෝ, නත්ථි මාතා, නත්ථි පිතා, නත්ථි සත්තා ඕපපාතිකා, නත්ථි ලෝකේ සමණබ්‍රාහ්මණා, සම්මග්ගතා සම්මාපටිපන්නා යේ ඉමඤ්ච ලෝකං පරඤ්ච ලෝකං සයං අභිඤ්ඤා සච්ඡිකත්වා පවේදේන්තී”ති. සචේ තස්ස භෝතෝ සත්ථුනෝ සච්චං වචනං, අපණ්ණකතාය මය්හං, ය්වාහං න කිඤ්චි බ්‍යාබාධේමි තසං වා ථාවරං වා? උභයමේත්ථ කටග්ගාහෝ, යං චම්හි කායේන සංවුතෝ වාචාය සංවුතෝ මනසා සංවුතෝ, යඤ්ච කායස්ස භේදා පරං මරණා සුගතිං සග්ගං ලෝකං උපපජ්ජිස්සාමී(අ)ති.

    They reflect thus: ‘That teacher who had this doctrine and view: “There’s no meaning in giving, sacrifice, or offerings. There’s no fruit or result of good and bad deeds. There’s no afterlife. There’s no such thing as mother and father, or beings that are reborn spontaneously. And there’s no ascetic or brahmin who is well attained and practiced, and who describes the afterlife after realizing it with their own insight.” If what this good teacher says is true, it’s a safe bet for me to not hurt any creature firm or frail. I win on both counts, since I’m restrained in body, speech, and mind, and when my body breaks up, after death, I’ll be reborn in a good place, a heavenly realm.’

    තස්ස පාමෝජ්ජං ජායති. පමුදිතස්ස පීති ජායති. පීතිමනස්ස කායෝ පස්සම්භති. පස්සද්ධකායෝ සුඛං වේදයති. සුඛිනෝ චිත්තං සමාධියති. අයං ඛෝ, ගාමණි, ධම්මසමාධි. තත්‍ර චේ ත්වං චිත්තසමාධිං පටිලභේය්‍යාසි, ඒවං ත්වං ඉමං කඞ්ඛාධම්මං පජහේය්‍යාසි.

    Joy springs up in them. Being joyful, rapture springs up. When the mind is full of rapture, the body becomes tranquil. When the body is tranquil, they feel bliss. And when blissful, the mind becomes immersed in samādhi. This is that immersion based on understanding of principle. If you gain such mental immersion, you can give up that state of uncertainty.

    ස ඛෝ සෝ, ගාමණි, අරියසාවකෝ ඒවං විගතාභිජ්ඣෝ විගතබ්‍යාපාදෝ අසම්මූළ්හෝ සම්පජානෝ පටිස්සතෝ මේත්තාසහගතේන චේතසා ඒකං දිසං ඵරිත්වා විහරති, තථා දුතියං, තථා තතියං, තථා චතුත්ථං, ඉති උද්ධමධෝ තිරියං සබ්බධි සබ්බත්තතාය සබ්බාවන්තං ලෝකං මේත්තාසහගතේන චේතසා විපුලේන මහග්ගතේන අප්පමාණේන අවේරේන අබ්‍යාපජ්ජේන ඵරිත්වා විහරති.

    Then that noble disciple is rid of desire, rid of ill will, unconfused, aware, and mindful. They meditate spreading a heart full of love to one direction, and to the second, and to the third, and to the fourth. In the same way above, below, across, everywhere, all around, they spread a heart full of love to the whole world—abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will.

    සෝ ඉති පටිසඤ්චික්ඛති: ‘ය්වායං සත්ථා ඒවංවාදී ඒවංදිට්ඨි: “අත්ථි දින්නං, අත්ථි යිට්ඨං, අත්ථි හුතං, අත්ථි සුකතදුක්කටානං කම්මානං ඵලං විපාකෝ, අත්ථි අයං ලෝකෝ, අත්ථි පරෝ ලෝකෝ, අත්ථි මාතා, අත්ථි පිතා, අත්ථි සත්තා ඕපපාතිකා, අත්ථි ලෝකේ සමණබ්‍රාහ්මණා, සම්මග්ගතා සම්මාපටිපන්නා යේ ඉමඤ්ච ලෝකං පරඤ්ච ලෝකං සයං අභිඤ්ඤා සච්ඡිකත්වා පවේදේන්තී”ති. සචේ තස්ස භෝතෝ සත්ථුනෝ සච්චං වචනං, අපණ්ණකතාය මය්හං, ය්වාහං න කිඤ්චි බ්‍යාබාධේමි තසං වා ථාවරං වා? උභයමේත්ථ කටග්ගාහෝ, යං චම්හි කායේන සංවුතෝ වාචාය සංවුතෝ මනසා සංවුතෝ, යඤ්ච කායස්ස භේදා පරං මරණා සුගතිං සග්ගං ලෝකං උපපජ්ජිස්සාමී(අ)ති.

    They reflect thus: ‘That teacher who had this doctrine and view: “There is meaning in giving, sacrifice, and offerings. There are fruits and results of good and bad deeds. There is an afterlife. There are such things as mother and father, and beings that are reborn spontaneously. And there are ascetics and brahmins who are well attained and practiced, and who describe the afterlife after realizing it with their own insight.” If what this good teacher says is true, it’s a safe bet for me to not hurt any creature firm or frail. I win on both counts, since I’m restrained in body, speech, and mind, and when my body breaks up, after death, I’ll be reborn in a good place, a heavenly realm.’

    තස්ස පාමෝජ්ජං ජායති. පමුදිතස්ස පීති ජායති. පීතිමනස්ස කායෝ පස්සම්භති. පස්සද්ධකායෝ සුඛං වේදයති. සුඛිනෝ චිත්තං සමාධියති. අයං ඛෝ, ගාමණි, ධම්මසමාධි. තත්‍ර චේ ත්වං චිත්තසමාධිං පටිලභේය්‍යාසි, ඒවං ත්වං ඉමං කඞ්ඛාධම්මං පජහේය්‍යාසි.

    Joy springs up in them. Being joyful, rapture springs up. When the mind is full of rapture, the body becomes tranquil. When the body is tranquil, they feel bliss. And when blissful, the mind becomes immersed in samādhi. This is that immersion based on understanding of principle. If you gain such mental immersion, you can give up that state of uncertainty.

    ස ඛෝ සෝ, ගාමණි, අරියසාවකෝ ඒවං විගතාභිජ්ඣෝ විගතබ්‍යාපාදෝ අසම්මූළ්හෝ සම්පජානෝ පටිස්සතෝ මේත්තාසහගතේන චේතසා ඒකං දිසං ඵරිත්වා විහරති, තථා දුතියං, තථා තතියං, තථා චතුත්ථං, ඉති උද්ධමධෝ තිරියං සබ්බධි සබ්බත්තතාය සබ්බාවන්තං ලෝකං මේත්තාසහගතේන චේතසා විපුලේන මහග්ගතේන අප්පමාණේන අවේරේන අබ්‍යාපජ්ජේන ඵරිත්වා විහරති.

    Then that noble disciple is rid of desire, rid of ill will, unconfused, aware, and mindful. They meditate spreading a heart full of love to one direction, and to the second, and to the third, and to the fourth. In the same way above, below, across, everywhere, all around, they spread a heart full of love to the whole world—abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will.

    සෝ ඉති පටිසඤ්චික්ඛති: ‘ය්වායං සත්ථා ඒවංවාදී ඒවංදිට්ඨි: “කරෝතෝ කාරයතෝ, ඡින්දතෝ ඡේදාපයතෝ, පචතෝ පාචාපයතෝ, සෝචයතෝ සෝචාපයතෝ, කිලමතෝ කිලමාපයතෝ, ඵන්දතෝ ඵන්දාපයතෝ, පාණමතිපාතයතෝ, අදින්නං ආදියතෝ, සන්ධිං ඡින්දතෝ, නිල්ලෝපං හරතෝ, ඒකාගාරිකං කරෝතෝ, පරිපන්ථේ තිට්ඨතෝ, පරදාරං ගච්ඡතෝ, මුසා භණතෝ, කරෝතෝ න කරීයති පාපං. ඛුරපරියන්තේන චේපි චක්කේන යෝ ඉමිස්සා පථවියා පාණේ ඒකං මංසඛලං ඒකං මංසපුඤ්ජං කරේය්‍ය, නත්ථි තතෝනිදානං පාපං, නත්ථි පාපස්ස ආගමෝ. දක්ඛිණඤ්චේපි ගඞ්ගාය තීරං ගච්ඡේය්‍ය හනන්තෝ ඝාතේන්තෝ ඡින්දන්තෝ ඡේදාපේන්තෝ පචන්තෝ පාචාපේන්තෝ, නත්ථි තතෝනිදානං පාපං, නත්ථි පාපස්ස ආගමෝ. උත්තරඤ්චේපි ගඞ්ගාය තීරං ගච්ඡේය්‍ය දදන්තෝ දාපේන්තෝ, යජන්තෝ යජාපේන්තෝ, නත්ථි තතෝනිදානං පුඤ්ඤං, නත්ථි පුඤ්ඤස්ස ආගමෝ. දානේන දමේන සංයමේන සච්චවජ්ජේන නත්ථි පුඤ්ඤං, නත්ථි පුඤ්ඤස්ස ආගමෝ”ති. සචේ තස්ස භෝතෝ සත්ථුනෝ සච්චං වචනං, අපණ්ණකතාය මය්හං, ය්වාහං න කිඤ්චි බ්‍යාබාධේමි තසං වා ථාවරං වා? උභයමේත්ථ කටග්ගාහෝ, යං චම්හි කායේන සංවුතෝ වාචාය සංවුතෝ මනසා සංවුතෝ, යඤ්ච කායස්ස භේදා පරං මරණා සුගතිං සග්ගං ලෝකං උපපජ්ජිස්සාමී(අ)ති.

    They reflect thus: ‘That teacher who had this doctrine and view: “The one who acts does nothing wrong when they punish, mutilate, torture, aggrieve, oppress, intimidate, or when they encourage others to do the same. Nothing bad is done when they kill, steal, break into houses, plunder wealth, steal from isolated buildings, commit highway robbery, commit adultery, and lie. If you were to reduce all the living creatures of this earth to one heap and mass of flesh with a razor-edged chakram, no evil comes of that, and no outcome of evil. If you were to go along the south bank of the Ganges killing, mutilating, and torturing, and encouraging others to do the same, no evil comes of that, and no outcome of evil. If you were to go along the north bank of the Ganges giving and sacrificing and encouraging others to do the same, no merit comes of that, and no outcome of merit. In giving, self-control, restraint, and truthfulness there is no merit or outcome of merit.” If what this good teacher says is true, it’s a safe bet for me to not hurt any creature firm or frail. I win on both counts, since I’m restrained in body, speech, and mind, and when my body breaks up, after death, I’ll be reborn in a good place, a heavenly realm.’

    තස්ස පාමෝජ්ජං ජායති. පමුදිතස්ස පීති ජායති. පීතිමනස්ස කායෝ පස්සම්භති. පස්සද්ධකායෝ සුඛං වේදයති. සුඛිනෝ චිත්තං සමාධියති. අයං ඛෝ, ගාමණි, ධම්මසමාධි තත්‍ර චේ ත්වං චිත්තසමාධිං පටිලභේය්‍යාසි, ඒවං ත්වං ඉමං කඞ්ඛාධම්මං පජහේය්‍යාසි.

    Joy springs up in them. Being joyful, rapture springs up. When the mind is full of rapture, the body becomes tranquil. When the body is tranquil, they feel bliss. And when blissful, the mind becomes immersed in samādhi. This is that immersion based on understanding of principle. If you gain such mental immersion, you can give up that state of uncertainty.

    ස ඛෝ සෝ, ගාමණි, අරියසාවකෝ ඒවං විගතාභිජ්ඣෝ විගතබ්‍යාපාදෝ අසම්මූළ්හෝ සම්පජානෝ පටිස්සතෝ මේත්තාසහගතේන චේතසා ඒකං දිසං ඵරිත්වා විහරති, තථා දුතියං, තථා තතියං, තථා චතුත්ථං, ඉති උද්ධමධෝ තිරියං සබ්බධි සබ්බත්තතාය සබ්බාවන්තං ලෝකං මේත්තාසහගතේන චේතසා විපුලේන මහග්ගතේන අප්පමාණේන අවේරේන අබ්‍යාපජ්ජේන ඵරිත්වා විහරති.

    Then that noble disciple is rid of desire, rid of ill will, unconfused, aware, and mindful. They meditate spreading a heart full of love to one direction, and to the second, and to the third, and to the fourth. In the same way above, below, across, everywhere, all around, they spread a heart full of love to the whole world—abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will.

    සෝ ඉති පටිසඤ්චික්ඛති: ‘ය්වායං සත්ථා ඒවංවාදී ඒවංදිට්ඨි: “කරෝතෝ කාරයතෝ, ඡින්දතෝ ඡේදාපයතෝ, පචතෝ පාචාපයතෝ, සෝචයතෝ සෝචාපයතෝ, කිලමතෝ කිලමාපයතෝ, ඵන්දතෝ ඵන්දාපයතෝ, පාණමතිපාතයතෝ, අදින්නං ආදියතෝ, සන්ධිං ඡින්දතෝ, නිල්ලෝපං හරතෝ, ඒකාගාරිකං කරෝතෝ, පරිපන්ථේ තිට්ඨතෝ, පරදාරං ගච්ඡතෝ, මුසා භණතෝ, කරෝතෝ කරීයති පාපං. ඛුරපරියන්තේන චේපි චක්කේන යෝ ඉමිස්සා පථවියා පාණේ ඒකං මංසඛලං ඒකං මංසපුඤ්ජං කරේය්‍ය, අත්ථි තතෝනිදානං පාපං, අත්ථි පාපස්ස ආගමෝ. දක්ඛිණඤ්චේපි ගඞ්ගාය තීරං ගච්ඡේය්‍ය හනන්තෝ ඝාතේන්තෝ ඡින්දන්තෝ ඡේදාපේන්තෝ පචන්තෝ පාචාපේන්තෝ, අත්ථි තතෝනිදානං පාපං, අත්ථි පාපස්ස ආගමෝ. උත්තරඤ්චේපි ගඞ්ගාය තීරං ගච්ඡේය්‍ය දදන්තෝ දාපේන්තෝ, යජන්තෝ යජාපේන්තෝ, අත්ථි තතෝනිදානං පුඤ්ඤං, අත්ථි පුඤ්ඤස්ස ආගමෝ. දානේන දමේන සංයමේන සච්චවජ්ජේන අත්ථි පුඤ්ඤං අත්ථි පුඤ්ඤස්ස ආගමෝ”ති. සචේ තස්ස භෝතෝ සත්ථුනෝ සච්චං වචනං, අපණ්ණකතාය මය්හං, ය්වාහං න කිඤ්චි බ්‍යාබාධේමි තසං වා ථාවරං වා? උභයමේත්ථ කටග්ගාහෝ, යං චම්හි කායේන සංවුතෝ වාචාය සංවුතෝ මනසා සංවුතෝ, යඤ්ච කායස්ස භේදා පරං මරණා සුගතිං සග්ගං ලෝකං උපපජ්ජිස්සාමී(අ)ති.

    They reflect thus: ‘That teacher who had this doctrine and view: “The one who acts does a bad deed when they punish, mutilate, torture, aggrieve, oppress, intimidate, or when they encourage others to do the same. A bad deed is done when they kill, steal, break into houses, plunder wealth, steal from isolated buildings, commit highway robbery, commit adultery, and lie. If you were to reduce all the living creatures of this earth to one heap and mass of flesh with a razor-edged chakram, evil comes of that, and an outcome of evil. If you were to go along the south bank of the Ganges killing, mutilating, and torturing, and encouraging others to do the same, evil comes of that, and an outcome of evil. If you were to go along the north bank of the Ganges giving and sacrificing and encouraging others to do the same, merit comes of that, and an outcome of merit. In giving, self-control, restraint, and truthfulness there is merit and outcome of merit.” If what this good teacher says is true, it’s a safe bet for me to not hurt any creature firm or frail. I win on both counts, since I’m restrained in body, speech, and mind, and when my body breaks up, after death, I’ll be reborn in a good place, a heavenly realm.’

    තස්ස පාමෝජ්ජං ජායති. පමුදිතස්ස පීති ජායති. පීතිමනස්ස කායෝ පස්සම්භති. පස්සද්ධකායෝ සුඛං වේදයති. සුඛිනෝ චිත්තං සමාධියති. අයං ඛෝ, ගාමණි, ධම්මසමාධි. තත්‍ර චේ ත්වං චිත්තසමාධිං පටිලභේය්‍යාසි, ඒවං ත්වං ඉමං කඞ්ඛාධම්මං පජහේය්‍යාසි.

    Joy springs up in them. Being joyful, rapture springs up. When the mind is full of rapture, the body becomes tranquil. When the body is tranquil, they feel bliss. And when blissful, the mind becomes immersed in samādhi. This is that immersion based on understanding of principle. If you gain such mental immersion, you can give up that state of uncertainty.

    ස ඛෝ සෝ, ගාමණි, අරියසාවකෝ ඒවං විගතාභිජ්ඣෝ විගතබ්‍යාපාදෝ අසම්මූළ්හෝ සම්පජානෝ පටිස්සතෝ කරුණාසහගතේන චේතසා ඒකං දිසං ඵරිත්වා විහරති …පේ… මුදිතාසහගතේන චේතසා ඒකං දිසං ඵරිත්වා විහරති …පේ…. ස ඛෝ සෝ, ගාමණි, අරියසාවකෝ ඒවං විගතාභිජ්ඣෝ විගතබ්‍යාපාදෝ අසම්මූළ්හෝ සම්පජානෝ පටිස්සතෝ උපේක්ඛාසහගතේන චේතසා ඒකං දිසං ඵරිත්වා විහරති, තථා දුතියං, තථා තතියං, තථා චතුත්ථං, ඉති උද්ධමධෝ තිරියං සබ්බධි සබ්බත්තතාය සබ්බාවන්තං ලෝකං උපේක්ඛාසහගතේන චේතසා විපුලේන මහග්ගතේන අප්පමාණේන අවේරේන අබ්‍යාපජ්ජේන ඵරිත්වා විහරති.

    Then that noble disciple is rid of desire, rid of ill will, unconfused, aware, and mindful. They meditate spreading a heart full of compassion … rejoicing … equanimity to one direction, and to the second, and to the third, and to the fourth. In the same way above, below, across, everywhere, all around, they spread a heart full of equanimity to the whole world—abundant, expansive, limitless, free of enmity and ill will.

    සෝ ඉති පටිසඤ්චික්ඛති: ‘ය්වායං සත්ථා ඒවංවාදී ඒවංදිට්ඨි: “නත්ථි දින්නං, නත්ථි යිට්ඨං, නත්ථි හුතං නත්ථි සුකතදුක්කටානං කම්මානං ඵලං විපාකෝ, නත්ථි අයං ලෝකෝ නත්ථි පරෝ ලෝකෝ, නත්ථි මාතා නත්ථි පිතා නත්ථි සත්තා ඕපපාතිකා, නත්ථි ලෝකේ සමණබ්‍රාහ්මණා සම්මග්ගතා සම්මාපටිපන්නා යේ ඉමඤ්ච ලෝකං පරඤ්ච ලෝකං සයං අභිඤ්ඤා සච්ඡිකත්වා පවේදේන්තී”ති. සචේ තස්ස භෝතෝ සත්ථුනෝ සච්චං වචනං, අපණ්ණකතාය මය්හං, ය්වාහං න කිඤ්චි බ්‍යාබාධේමි තසං වා ථාවරං වා? උභයමේත්ථ කටග්ගාහෝ, යං චම්හි කායේන සංවුතෝ වාචාය සංවුතෝ මනසා සංවුතෝ, යඤ්ච කායස්ස භේදා පරං මරණා සුගතිං සග්ගං ලෝකං උපපජ්ජිස්සාමී(අ)ති. තස්ස පාමෝජ්ජං ජායති. පමුදිතස්ස පීති ජායති. පීතිමනස්ස කායෝ පස්සම්භති. පස්සද්ධකායෝ සුඛං වේදයති. සුඛිනෝ චිත්තං සමාධියති. අයං ඛෝ, ගාමණි, ධම්මසමාධි. තත්‍ර චේ ත්වං චිත්තසමාධිං පටිලභේය්‍යාසි, ඒවං ත්වං ඉමං කඞ්ඛාධම්මං පජහේය්‍යාසි.

    ස ඛෝ සෝ, ගාමණි, අරියසාවකෝ ඒවං විගතාභිජ්ඣෝ විගතබ්‍යාපාදෝ අසම්මූළ්හෝ සම්පජානෝ පටිස්සතෝ උපේක්ඛාසහගතේන චේතසා ඒකං දිසං ඵරිත්වා විහරති, තථා දුතියං, තථා තතියං, තථා චතුත්ථං, ඉති උද්ධමධෝ තිරියං සබ්බධි සබ්බත්තතාය සබ්බාවන්තං ලෝකං උපේක්ඛාසහගතේන චේතසා විපුලේන මහග්ගතේන අප්පමාණේන අවේරේන අබ්‍යාපජ්ජේන ඵරිත්වා විහරති. සෝ ඉති පටිසඤ්චික්ඛති: ‘ය්වායං සත්ථා ඒවංවාදී ඒවංදිට්ඨි: “අත්ථි දින්නං, අත්ථි යිට්ඨං, අත්ථි හුතං, අත්ථි සුකතදුක්කටානං කම්මානං ඵලං විපාකෝ, අත්ථි අයං ලෝකෝ අත්ථි පරෝ ලෝකෝ, අත්ථි මාතා අත්ථි පිතා අත්ථි සත්තා ඕපපාතිකා, අත්ථි ලෝකේ සමණබ්‍රාහ්මණා සම්මග්ගතා සම්මාපටිපන්නා යේ ඉමඤ්ච ලෝකං පරඤ්ච ලෝකං සයං අභිඤ්ඤා සච්ඡිකත්වා පවේදේන්තී”ති. සචේ තස්ස භෝතෝ සත්ථුනෝ සච්චං වචනං, අපණ්ණකතාය මය්හං, ය්වාහං න කිඤ්චි බ්‍යාබාධේමි තසං වා ථාවරං වා? උභයමේත්ථ කටග්ගාහෝ, යං චම්හි කායේන සංවුතෝ වාචාය සංවුතෝ මනසා සංවුතෝ, යඤ්ච කායස්ස භේදා පරං මරණා සුගතිං සග්ගං ලෝකං උපපජ්ජිස්සාමී(අ)ති. තස්ස පාමෝජ්ජං ජායති. පමුදිතස්ස පීති ජායති. පීතිමනස්ස කායෝ පස්සම්භති. පස්සද්ධකායෝ සුඛං වේදයති. සුඛිනෝ චිත්තං සමාධියති. අයං ඛෝ, ගාමණි, ධම්මසමාධි. තත්‍ර චේ ත්වං චිත්තසමාධිං පටිලභේය්‍යාසි, ඒවං ත්වං ඉමං කඞ්ඛාධම්මං පජහේය්‍යාසි.

    ස ඛෝ සෝ, ගාමණි, අරියසාවකෝ ඒවං විගතාභිජ්ඣෝ විගතබ්‍යාපාදෝ අසම්මූළ්හෝ සම්පජානෝ පටිස්සතෝ උපේක්ඛාසහගතේන චේතසා ඒකං දිසං ඵරිත්වා විහරති, තථා දුතියං, තථා තතියං, තථා චතුත්ථං, ඉති උද්ධමධෝ තිරියං සබ්බධි සබ්බත්තතාය සබ්බාවන්තං ලෝකං උපේක්ඛාසහගතේන චේතසා විපුලේන මහග්ගතේන අප්පමාණේන අවේරේන අබ්‍යාපජ්ජේන ඵරිත්වා විහරති. සෝ ඉති පටිසඤ්චික්ඛති: ‘ය්වායං සත්ථා ඒවංවාදී ඒවංදිට්ඨි: “කරෝතෝ කාරයතෝ, ඡේදතෝ ඡේදාපයතෝ, පචතෝ පාචාපයතෝ, සෝචයතෝ සෝචාපයතෝ, කිලමතෝ කිලමාපයතෝ, ඵන්දතෝ ඵන්දාපයතෝ, පාණමතිපාතයතෝ, අදින්නං ආදියතෝ, සන්ධිං ඡින්දතෝ, නිල්ලෝපං හරතෝ, ඒකාගාරිකං කරෝතෝ, පරිපන්ථේ තිට්ඨතෝ, පරදාරං ගච්ඡතෝ, මුසා භණතෝ, කරෝතෝ න කරීයති පාපං. ඛුරපරියන්තේන චේපි චක්කේන යෝ ඉමිස්සා පථවියා පාණේ ඒකං මංසඛලං ඒකං මංසපුඤ්ජං කරේය්‍ය, නත්ථි තතෝනිදානං පාපං, නත්ථි පාපස්ස ආගමෝ. දක්ඛිණඤ්චේපි ගඞ්ගාය තීරං ගච්ඡේය්‍ය හනන්තෝ ඝාතේන්තෝ ඡින්දන්තෝ ඡේදාපේන්තෝ පචන්තෝ පාචාපේන්තෝ, නත්ථි තතෝනිදානං පාපං, නත්ථි පාපස්ස ආගමෝ. උත්තරඤ්චේපි ගඞ්ගාය තීරං ගච්ඡේය්‍ය දදන්තෝ දාපේන්තෝ, යජන්තෝ යජාපේන්තෝ, නත්ථි තතෝනිදානං පුඤ්ඤං, නත්ථි පුඤ්ඤස්ස ආගමෝ. දානේන දමේන සංයමේන සච්චවජ්ජේන නත්ථි පුඤ්ඤං, නත්ථි පුඤ්ඤස්ස ආගමෝ”ති. සචේ තස්ස භෝතෝ සත්ථුනෝ සච්චං වචනං, අපණ්ණකතාය මය්හං, ය්වාහං න කිඤ්චි බ්‍යාබාධේමි තසං වා ථාවරං වා? උභයමේත්ථ කටග්ගාහෝ, යං චම්හි කායේන සංවුතෝ වාචාය සංවුතෝ මනසා සංවුතෝ, යඤ්ච කායස්ස භේදා පරං මරණා සුගතිං සග්ගං ලෝකං උපපජ්ජිස්සාමී(අ)ති. තස්ස පාමෝජ්ජං ජායති. පමුදිතස්ස පීති ජායති. පීතිමනස්ස කායෝ පස්සම්භති. පස්සද්ධකායෝ සුඛං වේදයති. සුඛිනෝ චිත්තං සමාධියති. අයං ඛෝ, ගාමණි, ධම්මසමාධි. තත්‍ර චේ ත්වං චිත්තසමාධිං පටිලභේය්‍යාසි, ඒවං ත්වං ඉමං කඞ්ඛාධම්මං පජහේය්‍යාසි.

    ස ඛෝ සෝ, ගාමණි, අරියසාවකෝ ඒවං විගතාභිජ්ඣෝ විගතබ්‍යාපාදෝ අසම්මූළ්හෝ සම්පජානෝ පටිස්සතෝ උපේක්ඛාසහගතේන චේතසා ඒකං දිසං ඵරිත්වා විහරති, තථා දුතියං, තථා තතියං, තථා චතුත්ථං, ඉති උද්ධමධෝ තිරියං සබ්බධි සබ්බත්තතාය සබ්බාවන්තං ලෝකං උපේක්ඛාසහගතේන චේතසා විපුලේන මහග්ගතේන අප්පමාණේන අවේරේන අබ්‍යාපජ්ජේන ඵරිත්වා විහරති. සෝ ඉති පටිසඤ්චික්ඛති: ‘ය්වායං සත්ථා ඒවංවාදී ඒවංදිට්ඨි: “කරෝතෝ කාරයතෝ, ඡින්දතෝ ඡේදාපයතෝ, පචතෝ පාචාපයතෝ, සෝචයතෝ සෝචාපයතෝ, කිලමතෝ කිලමාපයතෝ, ඵන්දතෝ ඵන්දාපයතෝ, පාණමතිපාතයතෝ, අදින්නං ආදියතෝ, සන්ධිං ඡින්දතෝ, නිල්ලෝපං හරතෝ, ඒකාගාරිකං කරෝතෝ, පරිපන්ථේ තිට්ඨතෝ, පරදාරං ගච්ඡතෝ, මුසා භණතෝ, කරෝතෝ කරීයති පාපං. ඛුරපරියන්තේන චේපි චක්කේන යෝ ඉමිස්සා පථවියා පාණේ ඒකං මංසඛලං ඒකං මංසපුඤ්ජං කරේය්‍ය, අත්ථි තතෝනිදානං පාපං, අත්ථි පාපස්ස ආගමෝ. දක්ඛිණඤ්චේපි ගඞ්ගාය තීරං ගච්ඡේය්‍ය හනන්තෝ ඝාතේන්තෝ ඡින්දන්තෝ ඡේදාපේන්තෝ පචන්තෝ පාචාපේන්තෝ, අත්ථි තතෝනිදානං පාපං, අත්ථි පාපස්ස ආගමෝ. උත්තරඤ්චේපි ගඞ්ගාය තීරං ගච්ඡේය්‍ය දදන්තෝ දාපේන්තෝ, යජන්තෝ යජාපේන්තෝ, අත්ථි තතෝනිදානං පුඤ්ඤං, අත්ථි පුඤ්ඤස්ස ආගමෝ. දානේන දමේන සංයමේන සච්චවජ්ජේන අත්ථි පුඤ්ඤං, අත්ථි පුඤ්ඤස්ස ආගමෝ”ති. සචේ තස්ස භෝතෝ සත්ථුනෝ සච්චං වචනං, අපණ්ණකතාය මය්හං, ය්වාහං න කිඤ්චි බ්‍යාබාධේමි තසං වා ථාවරං වා? උභයමේත්ථ කටග්ගාහෝ, යං චම්හි කායේන සංවුතෝ වාචාය සංවුතෝ මනසා සංවුතෝ, යඤ්ච කායස්ස භේදා පරං මරණා සුගතිං සග්ගං ලෝකං උපපජ්ජිස්සාමී(අ)ති.

    They reflect thus: ‘If what this good teacher says is true, it’s a safe bet for me to not hurt any creature firm or frail. I win on both counts, since I’m restrained in body, speech, and mind, and when my body breaks up, after death, I’ll be reborn in a good place, a heavenly realm.’

    තස්ස පාමෝජ්ජං ජායති. පමුදිතස්ස පීති ජායති. පීතිමනස්ස කායෝ පස්සම්භති. පස්සද්ධකායෝ සුඛං වේදයති. සුඛිනෝ චිත්තං සමාධියති. අයං ඛෝ, ගාමණි, ධම්මසමාධි. තත්‍ර චේ ත්වං චිත්තසමාධිං පටිලභේය්‍යාසි, ඒවං ත්වං ඉමං කඞ්ඛාධම්මං පජහේය්‍යාසී”ති.

    Joy springs up in them. Being joyful, rapture springs up. When the mind is full of rapture, the body becomes tranquil. When the body is tranquil, they feel bliss. And when blissful, the mind becomes immersed in samādhi. This is that immersion based on understanding of principle. If you gain such mental immersion, you can give up that state of uncertainty.”

    ඒවං වුත්තේ, පාටලියෝ ගාමණි භගවන්තං ඒතදවෝච: “අභික්කන්තං, භන්තේ, අභික්කන්තං, භන්තේ …පේ… අජ්ජතග්ගේ පාණුපේතං සරණං ගතන්”ති.

    When he said this, Pāṭaliya the chief said to the Buddha, “Excellent, sir! Excellent! … From this day forth, may the Buddha remember me as a lay follower who has gone for refuge for life.”

    තේරසමං.

    ගාමණිවග්ගෝ පඨමෝ.

    තස්සුද්දානං

    චණ්ඩෝ පුටෝ යෝධාජීවෝ, හත්ථස්සෝ අසිබන්ධකෝ; දේසනා සඞ්ඛකුලං මණිචූළං, භද්‍රරාසියපාටලීති.

    ගාමණිසංයුත්තං සමත්තං.

    The Related Suttas Collection on chiefs are complete.





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact