Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៥។៧៣
Numbered Discourses 5.73
៨។ យោធាជីវវគ្គ
8. Warriors
បឋមធម្មវិហារីសុត្ត
One Who Lives by the Teaching (1st)
អថ ខោ អញ្ញតរោ ភិក្ខុ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ សោ ភិក្ខុ ភគវន្តំ ឯតទវោច:
Then a bhikkhu went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him:
“‘ធម្មវិហារី, ធម្មវិហារីៜតិ, ភន្តេ, វុច្ចតិ។ កិត្តាវតា នុ ខោ, ភន្តេ, ភិក្ខុ ធម្មវិហារី ហោតី”តិ?
“Sir, they speak of ‘one who lives by the teaching’. How is a bhikkhu who lives by the teaching defined?”
“ឥធ, ភិក្ខុ, ភិក្ខុ ធម្មំ បរិយាបុណាតិ—សុត្តំ, គេយ្យំ, វេយ្យាករណំ, គាថំ, ឧទានំ, ឥតិវុត្តកំ, ជាតកំ, អព្ភុតធម្មំ, វេទល្លំ។ សោ តាយ ធម្មបរិយត្តិយា ទិវសំ អតិនាមេតិ, រិញ្ចតិ បដិសល្លានំ, នានុយុញ្ជតិ អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថំ។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខុ: ‘ភិក្ខុ បរិយត្តិពហុលោ, នោ ធម្មវិហារីៜ។
“Bhikkhu, take a bhikkhu who memorizes the teaching—statements, songs, discussions, verses, inspired exclamations, legends, stories of past lives, amazing stories, and classifications. They spend their days studying that teaching. But they neglect retreat, and are not committed to internal serenity of heart. That bhikkhu is called one who studies a lot, not one who lives by the teaching.
បុន ចបរំ, ភិក្ខុ, ភិក្ខុ យថាសុតំ យថាបរិយត្តំ ធម្មំ វិត្ថារេន បរេសំ ទេសេតិ។ សោ តាយ ធម្មបញ្ញត្តិយា ទិវសំ អតិនាមេតិ, រិញ្ចតិ បដិសល្លានំ, នានុយុញ្ជតិ អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថំ។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខុ: ‘ភិក្ខុ បញ្ញត្តិពហុលោ, នោ ធម្មវិហារីៜ។
Furthermore, a bhikkhu teaches Dhamma in detail to others as they learned and memorized it. They spend their days advocating that teaching. But they neglect retreat, and are not committed to internal serenity of heart. That bhikkhu is called one who advocates a lot, not one who lives by the teaching.
បុន ចបរំ, ភិក្ខុ, ភិក្ខុ យថាសុតំ យថាបរិយត្តំ ធម្មំ វិត្ថារេន សជ្ឈាយំ ករោតិ។ សោ តេន សជ្ឈាយេន ទិវសំ អតិនាមេតិ, រិញ្ចតិ បដិសល្លានំ, នានុយុញ្ជតិ អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថំ។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខុ: ‘ភិក្ខុ សជ្ឈាយពហុលោ, នោ ធម្មវិហារីៜ។
Furthermore, a bhikkhu recites the teaching in detail as they learned and memorized it. They spend their days reciting that teaching. But they neglect retreat, and are not committed to internal serenity of heart. That bhikkhu is called one who recites a lot, not one who lives by the teaching.
បុន ចបរំ, ភិក្ខុ, ភិក្ខុ យថាសុតំ យថាបរិយត្តំ ធម្មំ ចេតសា អនុវិតក្កេតិ អនុវិចារេតិ មនសានុបេក្ខតិ។ សោ តេហិ ធម្មវិតក្កេហិ ទិវសំ អតិនាមេតិ, រិញ្ចតិ បដិសល្លានំ, នានុយុញ្ជតិ អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថំ។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខុ: ‘ភិក្ខុ វិតក្កពហុលោ, នោ ធម្មវិហារីៜ។
Furthermore, a bhikkhu thinks about and considers the teaching in their heart, examining it with the mind as they learned and memorized it. They spend their days thinking about that teaching. But they neglect retreat, and are not committed to internal serenity of heart. That bhikkhu is called one who thinks a lot, not one who lives by the teaching.
ឥធ, ភិក្ខុ, ភិក្ខុ ធម្មំ បរិយាបុណាតិ—សុត្តំ, គេយ្យំ, វេយ្យាករណំ, គាថំ, ឧទានំ, ឥតិវុត្តកំ, ជាតកំ, អព្ភុតធម្មំ, វេទល្លំ។ សោ តាយ ធម្មបរិយត្តិយា ន ទិវសំ អតិនាមេតិ, នាបិ រិញ្ចតិ បដិសល្លានំ, អនុយុញ្ជតិ អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថំ។ ឯវំ ខោ, ភិក្ខុ, ភិក្ខុ ធម្មវិហារី ហោតិ។
Take a bhikkhu who memorizes the teaching—statements, songs, discussions, verses, inspired exclamations, legends, stories of past lives, amazing stories, and classifications. They don’t spend their days studying that teaching. They don’t neglect retreat, and they’re committed to internal serenity of heart. That’s how a bhikkhu is one who lives by the teaching.
ឥតិ ខោ, ភិក្ខុ, ទេសិតោ មយា បរិយត្តិពហុលោ, ទេសិតោ បញ្ញត្តិពហុលោ, ទេសិតោ សជ្ឈាយពហុលោ, ទេសិតោ វិតក្កពហុលោ, ទេសិតោ ធម្មវិហារី។ យំ ខោ, ភិក្ខុ, សត្ថារា ករណីយំ សាវកានំ ហិតេសិនា អនុកម្បកេន អនុកម្បំ ឧបាទាយ, កតំ វោ តំ មយា។ ឯតានិ, ភិក្ខុ, រុក្ខមូលានិ, ឯតានិ សុញ្ញាគារានិ។ ឈាយថ, ភិក្ខុ, មា បមាទត្ថ, មា បច្ឆា វិប្បដិសារិនោ អហុវត្ថ។ អយំ វោ អម្ហាកំ អនុសាសនី”តិ។
So, bhikkhu, I’ve taught you the one who studies a lot, the one who advocates a lot, the one who recites a lot, the one who thinks a lot, and the one who lives by the teaching. Out of compassion, I’ve done what a teacher should do who wants what’s best for their disciples. Here are these roots of trees, and here are these empty huts. Practice jhāna, bhikkhu! Don’t be negligent! Don’t regret it later! This is my instruction to you.”
តតិយំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]