Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
අඞ්ගුත්තර නිකාය 4.164
Numbered Discourses 4.164
17. පටිපදාවග්ග
17. Practice
පඨමඛමසුත්ත
Patient (1st)
“චතස්සෝ ඉමා, භික්ඛවේ, පටිපදා. කතමා චතස්සෝ? අක්ඛමා පටිපදා, ඛමා පටිපදා, දමා පටිපදා, සමා පටිපදා.
“Bhikkhus, there are four ways of practice. What four? Impatient practice, patient practice, taming practice, and calming practice.
කතමා ච, භික්ඛවේ, අක්ඛමා පටිපදා? ඉධ, භික්ඛවේ, ඒකච්චෝ අක්කෝසන්තං පච්චක්කෝසති, රෝසන්තං පටිරෝසති, භණ්ඩන්තං පටිභණ්ඩති. අයං වුච්චති, භික්ඛවේ, අක්ඛමා පටිපදා.
And what’s the impatient practice? It’s when someone abuses, annoys, or argues with you, and you abuse, annoy, or argue right back at them. This is called the impatient practice.
කතමා ච, භික්ඛවේ, ඛමා පටිපදා? ඉධ, භික්ඛවේ, ඒකච්චෝ අක්කෝසන්තං න පච්චක්කෝසති, රෝසන්තං න පටිරෝසති, භණ්ඩන්තං න පටිභණ්ඩති. අයං වුච්චති, භික්ඛවේ, ඛමා පටිපදා.
And what’s the patient practice? It’s when someone abuses, annoys, or argues with you, and you don’t abuse, annoy, or argue back at them. This is called the patient practice.
කතමා ච, භික්ඛවේ, දමා පටිපදා? ඉධ, භික්ඛවේ, භික්ඛු චක්ඛුනා රූපං දිස්වා න නිමිත්තග්ගාහී හෝති නානුබ්යඤ්ජනග්ගාහී; යත්වාධිකරණමේනං චක්ඛුන්ද්රියං අසංවුතං විහරන්තං අභිජ්ඣාදෝමනස්සා පාපකා අකුසලා ධම්මා අන්වාස්සවේය්යුං, තස්ස සංවරාය පටිපජ්ජති; රක්ඛති චක්ඛුන්ද්රියං; චක්ඛුන්ද්රියේ සංවරං ආපජ්ජති. සෝතේන සද්දං සුත්වා … ඝානේන ගන්ධං ඝායිත්වා … ජිව්හාය රසං සායිත්වා … කායේන ඵෝට්ඨබ්බං ඵුසිත්වා … මනසා ධම්මං විඤ්ඤාය න නිමිත්තග්ගාහී හෝති නානුබ්යඤ්ජනග්ගාහී; යත්වාධිකරණමේනං මනින්ද්රියං අසංවුතං විහරන්තං අභිජ්ඣාදෝමනස්සා පාපකා අකුසලා ධම්මා අන්වාස්සවේය්යුං, තස්ස සංවරාය පටිපජ්ජති; රක්ඛති මනින්ද්රියං; මනින්ද්රියේ සංවරං ආපජ්ජති. අයං වුච්චති, භික්ඛවේ, දමා පටිපදා.
And what’s the taming practice? When a bhikkhu sees a sight with their eyes, they don’t get caught up in the features and details. If the faculty of sight were left unrestrained, bad unskillful qualities of covetousness and displeasure would become overwhelming. For this reason, they practice restraint, protecting the faculty of sight, and achieving restraint over it. When they hear a sound with their ears … When they smell an odor with their nose … When they taste a flavor with their tongue … When they feel a touch with their body … When they know a thought with their mind, they don’t get caught up in the features and details. If the faculty of mind were left unrestrained, bad unskillful qualities of covetousness and displeasure would become overwhelming. For this reason, they practice restraint, protecting the faculty of mind, and achieving restraint over it. This is called the taming practice.
කතමා ච, භික්ඛවේ, සමා පටිපදා? ඉධ, භික්ඛවේ, භික්ඛු උප්පන්නං කාමවිතක්කං නාධිවාසේති පජහති විනෝදේති සමේති බ්යන්තීකරෝති අනභාවං ගමේති; උප්පන්නං බ්යාපාදවිතක්කං …පේ… උප්පන්නං විහිංසාවිතක්කං … උප්පන්නුප්පන්නේ පාපකේ අකුසලේ ධම්මේ නාධිවාසේති පජහති විනෝදේති සමේති බ්යන්තීකරෝති අනභාවං ගමේති. අයං වුච්චති, භික්ඛවේ, සමා පටිපදා.
And what’s the calming practice? It’s when a bhikkhu doesn’t tolerate a sensual, malicious, or cruel thought. They don’t tolerate any bad, unskillful qualities that have arisen, but give them up, get rid of them, calm them, eliminate them, and obliterate them. This is called the calming practice.
ඉමා ඛෝ, භික්ඛවේ, චතස්සෝ පටිපදා”ති.
These are the four ways of practice.”
චතුත්ථං.
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]