| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationඅඞ්ගුත්තර නිකාය 10.27
Numbered Discourses 10.27
3. මහාවග්ග
3. The Great Chapter
පඨමමහාපඤ්හාසුත්ත
The Great Questions (1st)
ඒකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජේතවනේ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමේ.
At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery.
අථ ඛෝ සම්බහුලා භික්ඛූ පුබ්බණ්හසමයං නිවාසේත්වා පත්තචීවරමාදාය සාවත්ථිං පිණ්ඩාය පවිසිංසු. අථ ඛෝ තේසං භික්ඛූනං ඒතදහෝසි: “අතිප්පගෝ ඛෝ තාව සාවත්ථියං පිණ්ඩාය චරිතුං; යන්නූන මයං යේන අඤ්ඤතිත්ථියානං පරිබ්බාජකානං ආරාමෝ තේනුපසඞ්කමේය්‍යාමා”ති.
Then several bhikkhus robed up in the morning and, taking their bowls and robes, entered Sāvatthī for alms. Then it occurred to him, “It’s too early to wander for alms in Sāvatthī. Why don’t we go to the monastery of the wanderers of other religions?”
අථ ඛෝ තේ භික්ඛූ යේන අඤ්ඤතිත්ථියානං පරිබ්බාජකානං ආරාමෝ තේනුපසඞ්කමිංසු; උපසඞ්කමිත්වා තේහි අඤ්ඤතිත්ථියේහි පරිබ්බාජකේහි සද්ධිං සම්මෝදිංසු. සම්මෝදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරේත්වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු. ඒකමන්තං නිසින්නේ ඛෝ තේ භික්ඛූ තේ අඤ්ඤතිත්ථියා පරිබ්බාජකා ඒතදවෝචුං:
Then they went to the monastery of the wanderers of other religions, and exchanged greetings with the wanderers there. When the greetings and polite conversation were over, they sat down to one side. The wanderers said to them:
“සමණෝ, ආවුසෝ, ගෝතමෝ සාවකානං ඒවං ධම්මං දේසේති: ‘ඒථ තුම්හේ, භික්ඛවේ, සබ්බං ධම්මං අභිජානාථ, සබ්බං ධම්මං අභිඤ්ඤාය විහරථා(අ)ති; මයම්පි ඛෝ, ආවුසෝ, සාවකානං ඒවං ධම්මං දේසේම: ‘ඒථ තුම්හේ, ආවුසෝ, සබ්බං ධම්මං අභිජානාථ, සබ්බං ධම්මං අභිඤ්ඤාය විහරථා(අ)ති. ඉධ නෝ, ආවුසෝ, කෝ විසේසෝ කෝ අධිප්පයාසෝ කිං නානාකරණං සමණස්ස වා ගෝතමස්ස අම්හාකං වා, යදිදං ධම්මදේසනාය වා ධම්මදේසනං අනුසාසනියා වා අනුසාසනින්”ති?
“Friends, the ascetic Gotama teaches his disciples like this: ‘Please, bhikkhus, directly know all things. Meditate having directly known all things.’ We too teach our disciples: ‘Please, friends, directly know all things. Live having directly known all things.’ What, then, is the difference between the ascetic Gotama’s teaching and instruction and ours?”
අථ ඛෝ තේ භික්ඛූ තේසං අඤ්ඤතිත්ථියානං පරිබ්බාජකානං භාසිතං නේව අභිනන්දිංසු නප්පටික්කෝසිංසු. අනභිනන්දිත්වා අප්පටික්කෝසිත්වා උට්ඨායාසනා පක්කමිංසු: “භගවතෝ සන්තිකේ ඒතස්ස භාසිතස්ස අත්ථං ආජානිස්සාමා”ති.
Those bhikkhus neither approved nor dismissed that statement of the wanderers of other religions. They got up from their seat, thinking, “We will learn the meaning of this statement from the Buddha himself.”
අථ ඛෝ තේ භික්ඛූ සාවත්ථියං පිණ්ඩාය චරිත්වා පච්ඡාභත්තං පිණ්ඩපාතපටික්කන්තා යේන භගවා තේනුපසඞ්කමිංසු; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු. ඒකමන්තං නිසින්නා ඛෝ තේ භික්ඛූ භගවන්තං ඒතදවෝචුං:
Then, after the meal, when they returned from almsround, they went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and told him what had happened.
“ඉධ මයං, භන්තේ, පුබ්බණ්හසමයං නිවාසේත්වා පත්තචීවරමාදාය සාවත්ථිං පිණ්ඩාය පවිසිම්හා. තේසං නෝ, භන්තේ, අම්හාකං ඒතදහෝසි: ‘අතිප්පගෝ ඛෝ තාව සාවත්ථියං පිණ්ඩාය චරිතුං; යන්නූන මයං යේන අඤ්ඤතිත්ථියානං පරිබ්බාජකානං ආරාමෝ තේනුපසඞ්කමේය්‍යාමා(අ)ති. අථ ඛෝ මයං, භන්තේ, යේන අඤ්ඤතිත්ථියානං පරිබ්බාජකානං ආරාමෝ තේනුපසඞ්කමිම්හා; උපසඞ්කමිත්වා තේහි අඤ්ඤතිත්ථියේහි පරිබ්බාජකේහි සද්ධිං සම්මෝදිම්හා. සම්මෝදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරේත්වා ඒකමන්තං නිසීදිම්හා. ඒකමන්තං නිසින්නේ ඛෝ, භන්තේ, අඤ්ඤතිත්ථියා පරිබ්බාජකා අම්හේ ඒතදවෝචුං:
‘සමණෝ, ආවුසෝ, ගෝතමෝ සාවකානං ඒවං ධම්මං දේසේති—ඒථ තුම්හේ, භික්ඛවේ, සබ්බං ධම්මං අභිජානාථ, සබ්බං ධම්මං අභිඤ්ඤාය විහරථාති; මයම්පි ඛෝ, ආවුසෝ, සාවකානං ඒවං ධම්මං දේසේම—ඒථ තුම්හේ, ආවුසෝ, සබ්බං ධම්මං අභිජානාථ, සබ්බං ධම්මං අභිඤ්ඤාය විහරථාති. ඉධ නෝ, ආවුසෝ, කෝ විසේසෝ කෝ අධිප්පයාසෝ කිං නානාකරණං සමණස්ස වා ගෝතමස්ස අම්හාකං වා, යදිදං ධම්මදේසනාය වා ධම්මදේසනං අනුසාසනියා වා අනුසාසනින්(අ)ති?
අථ ඛෝ මයං, භන්තේ, තේසං අඤ්ඤතිත්ථියානං පරිබ්බාජකානං භාසිතං නේව අභිනන්දිම්හා නප්පටික්කෝසිම්හා. අනභිනන්දිත්වා අප්පටික්කෝසිත්වා උට්ඨායාසනා පක්කමිම්හා: ‘භගවතෝ සන්තිකේ ඒතස්ස භාසිතස්ස අත්ථං ආජානිස්සාමා(අ)”ති.
“ඒවංවාදිනෝ, භික්ඛවේ, අඤ්ඤතිත්ථියා පරිබ්බාජකා ඒවමස්සු වචනීයා: ‘ඒකෝ, ආවුසෝ, පඤ්හෝ ඒකෝ උද්දේසෝ ඒකං වේය්‍යාකරණං, ද්වේ පඤ්හා ද්වේ උද්දේසා ද්වේ වේය්‍යාකරණානි, තයෝ පඤ්හා තයෝ උද්දේසා තීණි වේය්‍යාකරණානි, චත්තාරෝ පඤ්හා චත්තාරෝ උද්දේසා චත්තාරි වේය්‍යාකරණානි, පඤ්ච පඤ්හා පඤ්චුද්දේසා පඤ්ච වේය්‍යාකරණානි, ඡ පඤ්හා ඡ උද්දේසා ඡ වේය්‍යාකරණානි, සත්ත පඤ්හා සත්තුද්දේසා සත්ත වේය්‍යාකරණානි, අට්ඨ පඤ්හා අට්ඨුද්දේසා අට්ඨ වේය්‍යාකරණානි, නව පඤ්හා නවුද්දේසා නව වේය්‍යාකරණානි, දස පඤ්හා දසුද්දේසා දස වේය්‍යාකරණානී(අ)ති. ඒවං පුට්ඨා, භික්ඛවේ, අඤ්ඤතිත්ථියා පරිබ්බාජකා න චේව සම්පායිස්සන්ති, උත්තරි ච විඝාතං ආපජ්ජිස්සන්ති. තං කිස්ස හේතු? යථා තං, භික්ඛවේ, අවිසයස්මිං. නාහං තං, භික්ඛවේ, පස්සාමි සදේවකේ ලෝකේ සමාරකේ සබ්‍රහ්මකේ සස්සමණබ්‍රාහ්මණියා පජාය සදේවමනුස්සාය යෝ ඉමේසං පඤ්හානං වේය්‍යාකරණේන චිත්තං ආරාධේය්‍ය, අඤ්ඤත්‍ර තථාගතේන වා තථාගතසාවකේන වා ඉතෝ වා පන සුත්වා.
“Bhikkhus, when wanderers of other religions say this, you should say to them: ‘One thing: question, passage for recitation, and answer. Two … three … four … five … six … seven … eight … nine … ten things: question, passage for recitation, and answer.’ Questioned like this, the wanderers of other religions would be stumped, and, in addition, would get frustrated. Why is that? Because they’re out of their element. I don’t see anyone in this world—with its gods, Māras, and Brahmās, this population with its ascetics and brahmins, its gods and humans—who could provide a satisfying answer to these questions except for the Realized One or his disciple or someone who has heard it from them.
‘ඒකෝ පඤ්හෝ ඒකෝ උද්දේසෝ ඒකං වේය්‍යාකරණන්(අ)ති, ඉති ඛෝ පනේතං වුත්තං. කිඤ්චේතං පටිච්ච වුත්තං? ඒකධම්මේ, භික්ඛවේ, භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ සම්මා විරජ්ජමානෝ සම්මා විමුච්චමානෝ සම්මා පරියන්තදස්සාවී සම්මදත්ථං අභිසමේච්ච දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. කතමස්මිං ඒකධම්මේ? ‘සබ්බේ සත්තා ආහාරට්ඨිතිකා(අ)—ඉමස්මිං ඛෝ, භික්ඛවේ, ඒකධම්මේ භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ සම්මා විරජ්ජමානෝ සම්මා විමුච්චමානෝ සම්මා පරියන්තදස්සාවී සම්මදත්ථං අභිසමේච්ච දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. ‘ඒකෝ පඤ්හෝ ඒකෝ උද්දේසෝ ඒකං වේය්‍යාකරණන්(අ)ති, ඉති යං තං වුත්තං ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තං.
‘One thing: question, passage for recitation, and answer.’ That’s what I said, but why did I say it? Becoming completely disillusioned, dispassionate, and freed regarding one thing, seeing its limits and fully comprehending its meaning, a bhikkhu makes an end of suffering in this very life. What one thing? ‘All sentient beings are sustained by food.’ Becoming completely disillusioned, dispassionate, and freed regarding this one thing, seeing its limits and fully comprehending its meaning, a bhikkhu makes an end of suffering in this very life. ‘One thing: question, passage for recitation, and answer.’ That’s what I said, and this is why I said it.
‘ද්වේ පඤ්හා ද්වේ උද්දේසා ද්වේ වේය්‍යාකරණානී(අ)ති, ඉති ඛෝ පනේතං වුත්තං. කිඤ්චේතං පටිච්ච වුත්තං? ද්වීසු, භික්ඛවේ, ධම්මේසු භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ සම්මා විරජ්ජමානෝ සම්මා විමුච්චමානෝ සම්මා පරියන්තදස්සාවී සම්මදත්ථං අභිසමේච්ච දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. කතමේසු ද්වීසු? නාමේ ච රූපේ ච—ඉමේසු ඛෝ, භික්ඛවේ, ද්වීසු ධම්මේසු භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ සම්මා විරජ්ජමානෝ සම්මා විමුච්චමානෝ සම්මා පරියන්තදස්සාවී සම්මදත්ථං අභිසමේච්ච දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. ‘ද්වේ පඤ්හා ද්වේ උද්දේසා ද්වේ වේය්‍යාකරණානී(අ)ති, ඉති යං තං වුත්තං ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තං.
What two? Name and form. …
‘තයෝ පඤ්හා තයෝ උද්දේසා තීණි වේය්‍යාකරණානී(අ)ති, ඉති ඛෝ පනේතං වුත්තං. කිඤ්චේතං පටිච්ච වුත්තං? තීසු, භික්ඛවේ, ධම්මේසු භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ සම්මා විරජ්ජමානෝ සම්මා විමුච්චමානෝ සම්මා පරියන්තදස්සාවී සම්මදත්ථං අභිසමේච්ච දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. කතමේසු තීසු? තීසු වේදනාසු—ඉමේසු ඛෝ, භික්ඛවේ, තීසු ධම්මේසු භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ සම්මා විරජ්ජමානෝ සම්මා විමුච්චමානෝ සම්මා පරියන්තදස්සාවී සම්මදත්ථං අභිසමේච්ච දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. ‘තයෝ පඤ්හා තයෝ උද්දේසා තීණි වේය්‍යාකරණානී(අ)ති, ඉති යං තං වුත්තං ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තං.
What three? Three feelings. …
‘චත්තාරෝ පඤ්හා චත්තාරෝ උද්දේසා චත්තාරි වේය්‍යාකරණානී(අ)ති, ඉති ඛෝ පනේතං වුත්තං. කිඤ්චේතං පටිච්ච වුත්තං? චතූසු, භික්ඛවේ, ධම්මේසු භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ සම්මා විරජ්ජමානෝ සම්මා විමුච්චමානෝ සම්මා පරියන්තදස්සාවී සම්මදත්ථං අභිසමේච්ච දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. කතමේසු චතූසු? චතූසු ආහාරේසු—ඉමේසු ඛෝ, භික්ඛවේ, චතූසු ධම්මේසු භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ සම්මා විරජ්ජමානෝ සම්මා විමුච්චමානෝ සම්මා පරියන්තදස්සාවී සම්මදත්ථං අභිසමේච්ච දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. ‘චත්තාරෝ පඤ්හා චත්තාරෝ උද්දේසා චත්තාරි වේය්‍යාකරණානී(අ)ති, ඉති යං තං වුත්තං ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තං.
What four? The four foods. …
‘පඤ්ච පඤ්හා පඤ්චුද්දේසා පඤ්ච වේය්‍යාකරණානී(අ)ති, ඉති ඛෝ පනේතං වුත්තං. කිඤ්චේතං පටිච්ච වුත්තං? පඤ්චසු, භික්ඛවේ, ධම්මේසු භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ සම්මා විරජ්ජමානෝ සම්මා විමුච්චමානෝ සම්මා පරියන්තදස්සාවී සම්මදත්ථං අභිසමේච්ච දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. කතමේසු පඤ්චසු? පඤ්චසු උපාදානක්ඛන්ධේසු—ඉමේසු ඛෝ, භික්ඛවේ, පඤ්චසු ධම්මේසු භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ සම්මා විරජ්ජමානෝ සම්මා විමුච්චමානෝ සම්මා පරියන්තදස්සාවී සම්මදත්ථං අභිසමේච්ච දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. ‘පඤ්ච පඤ්හා පඤ්චුද්දේසා පඤ්ච වේය්‍යාකරණානී(අ)ති, ඉති යං තං වුත්තං ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තං.
What five? The five grasping aggregates. …
‘ඡ පඤ්හා ඡ උද්දේසා ඡ වේය්‍යාකරණානී(අ)ති, ඉති ඛෝ පනේතං වුත්තං. කිඤ්චේතං පටිච්ච වුත්තං? ඡසු, භික්ඛවේ, ධම්මේසු භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ සම්මා විරජ්ජමානෝ සම්මා විමුච්චමානෝ සම්මා පරියන්තදස්සාවී සම්මදත්ථං අභිසමේච්ච දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. කතමේසු ඡසු? ඡසු අජ්ඣත්තිකේසු ආයතනේසු—ඉමේසු ඛෝ, භික්ඛවේ, ඡසු ධම්මේසු භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ සම්මා විරජ්ජමානෝ සම්මා විමුච්චමානෝ සම්මා පරියන්තදස්සාවී සම්මදත්ථං අභිසමේච්ච දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. ‘ඡ පඤ්හා ඡ උද්දේසා ඡ වේය්‍යාකරණානී(අ)ති, ඉති යං තං වුත්තං ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තං.
What six? The six interior sense fields. …
‘සත්ත පඤ්හා සත්තුද්දේසා සත්ත වේය්‍යාකරණානී(අ)ති, ඉති ඛෝ පනේතං වුත්තං. කිඤ්චේතං පටිච්ච වුත්තං? සත්තසු, භික්ඛවේ, ධම්මේසු භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ සම්මා විරජ්ජමානෝ සම්මා විමුච්චමානෝ සම්මා පරියන්තදස්සාවී සම්මදත්ථං අභිසමේච්ච දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. කතමේසු සත්තසු? සත්තසු විඤ්ඤාණට්ඨිතීසු—ඉමේසු ඛෝ, භික්ඛවේ, සත්තසු ධම්මේසු භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ සම්මා විරජ්ජමානෝ සම්මා විමුච්චමානෝ සම්මා පරියන්තදස්සාවී සම්මදත්ථං අභිසමේච්ච දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. ‘සත්ත පඤ්හා සත්තුද්දේසා සත්ත වේය්‍යාකරණානී(අ)ති, ඉති යං තං වුත්තං ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තං.
What seven? The seven planes of consciousness. …
‘අට්ඨ පඤ්හා අට්ඨුද්දේසා අට්ඨ වේය්‍යාකරණානී(අ)ති, ඉති ඛෝ පනේතං වුත්තං. කිඤ්චේතං පටිච්ච වුත්තං? අට්ඨසු, භික්ඛවේ, ධම්මේසු භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ සම්මා විරජ්ජමානෝ සම්මා විමුච්චමානෝ සම්මා පරියන්තදස්සාවී සම්මදත්ථං අභිසමේච්ච දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. කතමේසු අට්ඨසු? අට්ඨසු ලෝකධම්මේසු—ඉමේසු ඛෝ, භික්ඛවේ, අට්ඨසු ධම්මේසු භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ …පේ… දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. ‘අට්ඨ පඤ්හා අට්ඨුද්දේසා අට්ඨ වේය්‍යාකරණානී(අ)ති, ඉති යං තං වුත්තං ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තං.
What eight? The eight worldly conditions. …
‘නව පඤ්හා නවුද්දේසා නව වේය්‍යාකරණානී(අ)ති, ඉති ඛෝ පනේතං වුත්තං. කිඤ්චේතං පටිච්ච වුත්තං? නවසු, භික්ඛවේ, ධම්මේසු භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ සම්මා විරජ්ජමානෝ සම්මා විමුච්චමානෝ සම්මා පරියන්තදස්සාවී සම්මදත්ථං අභිසමේච්ච දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. කතමේසු නවසු? නවසු සත්තාවාසේසු—ඉමේසු ඛෝ, භික්ඛවේ, නවසු ධම්මේසු භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ සම්මා විරජ්ජමානෝ සම්මා විමුච්චමානෝ සම්මා පරියන්තදස්සාවී සම්මදත්ථං අභිසමේච්ච දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. ‘නව පඤ්හා නවුද්දේසා නව වේය්‍යාකරණානී(අ)ති, ඉති යං තං වුත්තං ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තං.
What nine? The nine abodes of sentient beings. …
‘දස පඤ්හා දසුද්දේසා දස වේය්‍යාකරණානී(අ)ති, ඉති ඛෝ පනේතං වුත්තං. කිඤ්චේතං පටිච්ච වුත්තං? දසසු, භික්ඛවේ, ධම්මේසු භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ සම්මා විරජ්ජමානෝ සම්මා විමුච්චමානෝ සම්මා පරියන්තදස්සාවී සම්මදත්ථං අභිසමේච්ච දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. කතමේසු දසසු? දසසු අකුසලේසු කම්මපථේසු—ඉමේසු ඛෝ, භික්ඛවේ, දසසු ධම්මේසු භික්ඛු සම්මා නිබ්බින්දමානෝ සම්මා විරජ්ජමානෝ සම්මා විමුච්චමානෝ සම්මා පරියන්තදස්සාවී සම්මදත්ථං අභිසමේච්ච දිට්ඨේව ධම්මේ දුක්ඛස්සන්තකරෝ හෝති. ‘දස පඤ්හා දසුද්දේසා දස වේය්‍යාකරණානී(අ)ති, ඉති යං තං වුත්තං ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තන්”ති.
‘Ten things: question, passage for recitation, and answer.’ That’s what I said, but why did I say it? Becoming completely disillusioned, dispassionate, and freed regarding ten things, seeing their limits and fully comprehending their meaning, a bhikkhu makes an end of suffering in this very life. What ten? The ten ways of performing unskillful deeds. Becoming completely disillusioned, dispassionate, and freed regarding these ten things, seeing their limits and fully comprehending their meaning, a bhikkhu makes an end of suffering in this very life. ‘Ten things: question, passage for recitation, and answer.’ That’s what I said, and this is why I said it.”
සත්තමං.
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
