Library / Tipiṭaka / तिपिटक • Tipiṭaka / महाविभङ्ग-अट्ठकथा • Mahāvibhaṅga-aṭṭhakathā

    पठममहासङ्गीतिकथा

    Paṭhamamahāsaṅgītikathā

    पठममहासङ्गीति नाम चेसा किञ्‍चापि पञ्‍चसतिकसङ्गीतिक्खन्धके वुत्ता, निदानकोसल्‍लत्थं पन इधापि इमिना नयेन वेदितब्बा। धम्मचक्‍कप्पवत्तनञ्हि आदिं कत्वा याव सुभद्दपरिब्बाजकविनयना कतबुद्धकिच्‍चे कुसिनारायं उपवत्तने मल्‍लानं सालवने यमकसालानमन्तरे विसाखपुण्णमदिवसे पच्‍चूससमये अनुपादिसेसाय निब्बानधातुया परिनिब्बुते भगवति लोकनाथे, भगवतो परिनिब्बाने सन्‍निपतितानं सत्तन्‍नं भिक्खुसतसहस्सानं सङ्घत्थेरो आयस्मा महाकस्सपो सत्ताहपरिनिब्बुते भगवति, सुभद्देन वुड्ढपब्बजितेन ‘‘अलं, आवुसो, मा सोचित्थ, मा परिदेवित्थ, सुमुत्ता मयं तेन महासमणेन; उपद्दुता च होम – ‘इदं वो कप्पति, इदं वो न कप्पती’ति! इदानि पन मयं यं इच्छिस्साम तं करिस्साम, यं न इच्छिस्साम न तं करिस्सामा’’ति (चूळव॰ ४३७; दी॰ नि॰ २.२३२) वुत्तवचनमनुस्सरन्तो ‘‘ठानं खो पनेतं विज्‍जति यं पापभिक्खू अतीतसत्थुकं पावचनन्ति मञ्‍ञमाना पक्खं लभित्वा नचिरस्सेव सद्धम्मं अन्तरधापेय्युं, याव च धम्मविनयो तिट्ठति ताव अनतीतसत्थुकमेव पावचनं होति। वुत्तञ्हेतं भगवता –

    Paṭhamamahāsaṅgīti nāma cesā kiñcāpi pañcasatikasaṅgītikkhandhake vuttā, nidānakosallatthaṃ pana idhāpi iminā nayena veditabbā. Dhammacakkappavattanañhi ādiṃ katvā yāva subhaddaparibbājakavinayanā katabuddhakicce kusinārāyaṃ upavattane mallānaṃ sālavane yamakasālānamantare visākhapuṇṇamadivase paccūsasamaye anupādisesāya nibbānadhātuyā parinibbute bhagavati lokanāthe, bhagavato parinibbāne sannipatitānaṃ sattannaṃ bhikkhusatasahassānaṃ saṅghatthero āyasmā mahākassapo sattāhaparinibbute bhagavati, subhaddena vuḍḍhapabbajitena ‘‘alaṃ, āvuso, mā socittha, mā paridevittha, sumuttā mayaṃ tena mahāsamaṇena; upaddutā ca homa – ‘idaṃ vo kappati, idaṃ vo na kappatī’ti! Idāni pana mayaṃ yaṃ icchissāma taṃ karissāma, yaṃ na icchissāma na taṃ karissāmā’’ti (cūḷava. 437; dī. ni. 2.232) vuttavacanamanussaranto ‘‘ṭhānaṃ kho panetaṃ vijjati yaṃ pāpabhikkhū atītasatthukaṃ pāvacananti maññamānā pakkhaṃ labhitvā nacirasseva saddhammaṃ antaradhāpeyyuṃ, yāva ca dhammavinayo tiṭṭhati tāva anatītasatthukameva pāvacanaṃ hoti. Vuttañhetaṃ bhagavatā –

    ‘यो वो, आनन्द, मया धम्मो च विनयो च देसितो पञ्‍ञत्तो , सो वो ममच्‍चयेन सत्था’ति (दी॰ नि॰ २.२१६)।

    ‘Yo vo, ānanda, mayā dhammo ca vinayo ca desito paññatto , so vo mamaccayena satthā’ti (dī. ni. 2.216).

    ‘‘यंनूनाहं धम्मञ्‍च विनयञ्‍च सङ्गायेय्यं, यथयिदं सासनं अद्धनियं अस्स चिरट्ठितिकं।

    ‘‘Yaṃnūnāhaṃ dhammañca vinayañca saṅgāyeyyaṃ, yathayidaṃ sāsanaṃ addhaniyaṃ assa ciraṭṭhitikaṃ.

    यं चाहं भगवता –

    Yaṃ cāhaṃ bhagavatā –

    ‘धारेस्ससि पन मे त्वं, कस्सप, साणानि पंसुकूलानि निब्बसनानी’ति वत्वा चीवरे साधारणपरिभोगेन चेव,

    ‘Dhāressasi pana me tvaṃ, kassapa, sāṇāni paṃsukūlāni nibbasanānī’ti vatvā cīvare sādhāraṇaparibhogena ceva,

    ‘अहं, भिक्खवे, यावदे आकङ्खामि विविच्‍चेव कामेहि…पे॰… पठमं झानं उपसम्पज्‍ज विहरामि; कस्सपोपि, भिक्खवे, यावदे आकङ्खति विविच्‍चेव कामेहि…पे॰… पठमं झानं उपसम्पज्‍ज विहरती’ति –

    ‘Ahaṃ, bhikkhave, yāvade ākaṅkhāmi vivicceva kāmehi…pe… paṭhamaṃ jhānaṃ upasampajja viharāmi; kassapopi, bhikkhave, yāvade ākaṅkhati vivicceva kāmehi…pe… paṭhamaṃ jhānaṃ upasampajja viharatī’ti –

    एवमादिना नयेन नवानुपुब्बविहारछळभिञ्‍ञाप्पभेदे उत्तरिमनुस्सधम्मे अत्तना समसमट्ठपनेन च अनुग्गहितो, तस्स किमञ्‍ञं आणण्यं भविस्सति; ननु मं भगवा राजा विय सककवचइस्सरियानुप्पदानेन अत्तनो कुलवंसप्पतिट्ठापकं पुत्तं ‘सद्धम्मवंसप्पतिट्ठापको मे अयं भविस्सती’ति मन्त्वा इमिना असाधारणेन अनुग्गहेन अनुग्गहेसी’’ति चिन्तयन्तो धम्मविनयसङ्गायनत्थं भिक्खूनं उस्साहं जनेसि। यथाह –

    Evamādinā nayena navānupubbavihārachaḷabhiññāppabhede uttarimanussadhamme attanā samasamaṭṭhapanena ca anuggahito, tassa kimaññaṃ āṇaṇyaṃ bhavissati; nanu maṃ bhagavā rājā viya sakakavacaissariyānuppadānena attano kulavaṃsappatiṭṭhāpakaṃ puttaṃ ‘saddhammavaṃsappatiṭṭhāpako me ayaṃ bhavissatī’ti mantvā iminā asādhāraṇena anuggahena anuggahesī’’ti cintayanto dhammavinayasaṅgāyanatthaṃ bhikkhūnaṃ ussāhaṃ janesi. Yathāha –

    ‘‘अथ खो आयस्मा महाकस्सपो भिक्खू आमन्तेसि – ‘एकमिदाहं, आवुसो, समयं पावाय कुसिनारं अद्धानमग्गप्पटिपन्‍नो महता भिक्खुसङ्घेन सद्धिं पञ्‍चमत्तेहि भिक्खुसतेही’’ति (दी॰ नि॰ २.२३१) सब्बं सुभद्दकण्डं वित्थारतो वेदितब्बं।

    ‘‘Atha kho āyasmā mahākassapo bhikkhū āmantesi – ‘ekamidāhaṃ, āvuso, samayaṃ pāvāya kusināraṃ addhānamaggappaṭipanno mahatā bhikkhusaṅghena saddhiṃ pañcamattehi bhikkhusatehī’’ti (dī. ni. 2.231) sabbaṃ subhaddakaṇḍaṃ vitthārato veditabbaṃ.

    ततो परं आह –

    Tato paraṃ āha –

    ‘‘हन्द मयं, आवुसो, धम्मञ्‍च विनयञ्‍च सङ्गायेय्याम। पुरे अधम्मो दिप्पति, धम्मो पटिबाहिय्यति; अविनयो दिप्पति, विनयो पटिबाहिय्यति। पुरे अधम्मवादिनो बलवन्तो होन्ति, धम्मवादिनो दुब्बला होन्ति; अविनयवादिनो बलवन्तो होन्ति, विनयवादिनो दुब्बला होन्ती’’ति (चूळव॰ ४३७)।

    ‘‘Handa mayaṃ, āvuso, dhammañca vinayañca saṅgāyeyyāma. Pure adhammo dippati, dhammo paṭibāhiyyati; avinayo dippati, vinayo paṭibāhiyyati. Pure adhammavādino balavanto honti, dhammavādino dubbalā honti; avinayavādino balavanto honti, vinayavādino dubbalā hontī’’ti (cūḷava. 437).

    भिक्खू आहंसु – ‘‘तेन हि, भन्ते, थेरो भिक्खू उच्‍चिनतू’’ति। थेरो सकलनवङ्गसत्थुसासनपरियत्तिधरे पुथुज्‍जन-सोतापन्‍न-सकदागामि-अनागामि-सुक्खविपस्सकखीणासवभिक्खू अनेकसते अनेकसहस्से च वज्‍जेत्वा तिपिटकसब्बपरियत्तिप्पभेदधरे पटिसम्भिदाप्पत्ते महानुभावे येभुय्येन भगवता एतदग्गं आरोपिते तेविज्‍जादिभेदे खीणासवभिक्खूयेव एकूनपञ्‍चसते परिग्गहेसि। ये सन्धाय इदं वुत्तं – ‘‘अथ खो आयस्मा महाकस्सपो एकेनूनापञ्‍चअरहन्तसतानि उच्‍चिनी’’ति (चूळव॰ ४३७)।

    Bhikkhū āhaṃsu – ‘‘tena hi, bhante, thero bhikkhū uccinatū’’ti. Thero sakalanavaṅgasatthusāsanapariyattidhare puthujjana-sotāpanna-sakadāgāmi-anāgāmi-sukkhavipassakakhīṇāsavabhikkhū anekasate anekasahasse ca vajjetvā tipiṭakasabbapariyattippabhedadhare paṭisambhidāppatte mahānubhāve yebhuyyena bhagavatā etadaggaṃ āropite tevijjādibhede khīṇāsavabhikkhūyeva ekūnapañcasate pariggahesi. Ye sandhāya idaṃ vuttaṃ – ‘‘atha kho āyasmā mahākassapo ekenūnāpañcaarahantasatāni uccinī’’ti (cūḷava. 437).

    किस्स पन थेरो एकेनूनमकासीति? आयस्मतो आनन्दत्थेरस्स ओकासकरणत्थं। तेन हायस्मता सहापि विनापि न सक्‍का धम्मसङ्गीति कातुं, सो हायस्मा सेक्खो सकरणीयो, तस्मा सहापि न सक्‍का; यस्मा पनस्स किञ्‍चि दसबलदेसितं सुत्तगेय्यादिकं भगवतो असम्मुखा पटिग्गहितं नाम नत्थि, तस्मा विनापि न सक्‍का। यदि एवं सेक्खोपि समानो धम्मसङ्गीतिया बहुकारत्ता थेरेन उच्‍चिनितब्बो अस्स। अथ कस्मा न उच्‍चिनितोति ? परूपवादविवज्‍जनतो। थेरो हि आयस्मन्ते आनन्दे अतिविय विस्सत्थो अहोसि, तथा हि नं सिरस्मिं पलितेसु जातेसुपि ‘‘न वायं कुमारको मत्तमञ्‍ञासी’’ति (सं॰ नि॰ २.१५४) कुमारकवादेन ओवदति। सक्यकुलप्पसुतो चायं आयस्मा तथागतस्स भाता चूळपितुपुत्तो। तत्र हि भिक्खू छन्दागमनं विय मञ्‍ञमाना ‘‘बहू असेक्खपटिसम्भिदाप्पत्ते भिक्खू ठपेत्वा आनन्दं सेक्खपटिसम्भिदाप्पत्तं थेरो उच्‍चिनी’’ति उपवदेय्युं, तं परूपवादं परिवज्‍जेन्तो ‘‘आनन्दं विना सङ्गीति न सक्‍का कातुं, भिक्खूनंयेव अनुमतिया गहेस्सामी’’ति न उच्‍चिनि।

    Kissa pana thero ekenūnamakāsīti? Āyasmato ānandattherassa okāsakaraṇatthaṃ. Tena hāyasmatā sahāpi vināpi na sakkā dhammasaṅgīti kātuṃ, so hāyasmā sekkho sakaraṇīyo, tasmā sahāpi na sakkā; yasmā panassa kiñci dasabaladesitaṃ suttageyyādikaṃ bhagavato asammukhā paṭiggahitaṃ nāma natthi, tasmā vināpi na sakkā. Yadi evaṃ sekkhopi samāno dhammasaṅgītiyā bahukārattā therena uccinitabbo assa. Atha kasmā na uccinitoti ? Parūpavādavivajjanato. Thero hi āyasmante ānande ativiya vissattho ahosi, tathā hi naṃ sirasmiṃ palitesu jātesupi ‘‘na vāyaṃ kumārako mattamaññāsī’’ti (saṃ. ni. 2.154) kumārakavādena ovadati. Sakyakulappasuto cāyaṃ āyasmā tathāgatassa bhātā cūḷapituputto. Tatra hi bhikkhū chandāgamanaṃ viya maññamānā ‘‘bahū asekkhapaṭisambhidāppatte bhikkhū ṭhapetvā ānandaṃ sekkhapaṭisambhidāppattaṃ thero uccinī’’ti upavadeyyuṃ, taṃ parūpavādaṃ parivajjento ‘‘ānandaṃ vinā saṅgīti na sakkā kātuṃ, bhikkhūnaṃyeva anumatiyā gahessāmī’’ti na uccini.

    अथ सयमेव भिक्खू आनन्दस्सत्थाय थेरं याचिंसु। यथाह –

    Atha sayameva bhikkhū ānandassatthāya theraṃ yāciṃsu. Yathāha –

    ‘‘भिक्खू आयस्मन्तं महाकस्सपं एतदवोचुं – ‘अयं, भन्ते, आयस्मा आनन्दो किञ्‍चापि सेक्खो अभब्बो छन्दा दोसा मोहा भया अगतिं गन्तुं, बहु चानेन भगवतो सन्तिके धम्मो च विनयो च परियत्तो; तेन हि, भन्ते, थेरो आयस्मन्तम्पि आनन्दं उच्‍चिनतू’ति। अथ खो आयस्मा महाकस्सपो आयस्मन्तम्पि आनन्दं उच्‍चिनी’’ति (चूळव॰ ४३७)।

    ‘‘Bhikkhū āyasmantaṃ mahākassapaṃ etadavocuṃ – ‘ayaṃ, bhante, āyasmā ānando kiñcāpi sekkho abhabbo chandā dosā mohā bhayā agatiṃ gantuṃ, bahu cānena bhagavato santike dhammo ca vinayo ca pariyatto; tena hi, bhante, thero āyasmantampi ānandaṃ uccinatū’ti. Atha kho āyasmā mahākassapo āyasmantampi ānandaṃ uccinī’’ti (cūḷava. 437).

    एवं भिक्खूनं अनुमतिया उच्‍चिनितेन तेनायस्मता सद्धिं पञ्‍च थेरसतानि अहेसुं।

    Evaṃ bhikkhūnaṃ anumatiyā uccinitena tenāyasmatā saddhiṃ pañca therasatāni ahesuṃ.

    अथ खो थेरानं भिक्खूनं एतदहोसि – ‘‘कत्थ नु खो मयं धम्मञ्‍च विनयञ्‍च सङ्गायेय्यामा’’ति। अथ खो थेरानं भिक्खूनं एतदहोसि – ‘‘राजगहं खो महागोचरं पहूतसेनासनं, यंनून मयं राजगहे वस्सं वसन्ता धम्मञ्‍च विनयञ्‍च सङ्गायेय्याम, न अञ्‍ञे भिक्खू राजगहे वस्सं उपगच्छेय्यु’’न्ति। कस्मा पन नेसं एतदहोसि? इदं अम्हाकं थावरकम्मं, कोचि विसभागपुग्गलो सङ्घमज्झं पविसित्वा उक्‍कोटेय्याति। अथायस्मा महाकस्सपो ञत्तिदुतियेन कम्मेन सावेसि, तं सङ्गीतिक्खन्धके वुत्तनयेनेव ञातब्बं।

    Atha kho therānaṃ bhikkhūnaṃ etadahosi – ‘‘kattha nu kho mayaṃ dhammañca vinayañca saṅgāyeyyāmā’’ti. Atha kho therānaṃ bhikkhūnaṃ etadahosi – ‘‘rājagahaṃ kho mahāgocaraṃ pahūtasenāsanaṃ, yaṃnūna mayaṃ rājagahe vassaṃ vasantā dhammañca vinayañca saṅgāyeyyāma, na aññe bhikkhū rājagahe vassaṃ upagaccheyyu’’nti. Kasmā pana nesaṃ etadahosi? Idaṃ amhākaṃ thāvarakammaṃ, koci visabhāgapuggalo saṅghamajjhaṃ pavisitvā ukkoṭeyyāti. Athāyasmā mahākassapo ñattidutiyena kammena sāvesi, taṃ saṅgītikkhandhake vuttanayeneva ñātabbaṃ.

    अथ तथागतस्स परिनिब्बानतो सत्तसु साधुकीळनदिवसेसु सत्तसु च धातुपूजादिवसेसु वीतिवत्तेसु ‘‘अड्ढमासो अतिक्‍कन्तो, इदानि गिम्हानं दियड्ढो मासो सेसो, उपकट्ठा वस्सूपनायिका’’ति मन्त्वा महाकस्सपत्थेरो ‘‘राजगहं, आवुसो, गच्छामा’’ति उपड्ढं भिक्खुसङ्घं गहेत्वा एकं मग्गं गतो। अनुरुद्धत्थेरोपि उपड्ढं गहेत्वा एकं मग्गं गतो। आनन्दत्थेरो पन भगवतो पत्तचीवरं गहेत्वा भिक्खुसङ्घपरिवुतो सावत्थिं गन्त्वा राजगहं गन्तुकामो येन सावत्थि तेन चारिकं पक्‍कामि। आनन्दत्थेरेन गतगतट्ठाने महापरिदेवो अहोसि – ‘‘भन्ते आनन्द, कुहिं सत्थारं ठपेत्वा आगतोसी’’ति । अनुपुब्बेन पन सावत्थिं अनुप्पत्ते थेरे भगवतो परिनिब्बानदिवसे विय महापरिदेवो अहोसि।

    Atha tathāgatassa parinibbānato sattasu sādhukīḷanadivasesu sattasu ca dhātupūjādivasesu vītivattesu ‘‘aḍḍhamāso atikkanto, idāni gimhānaṃ diyaḍḍho māso seso, upakaṭṭhā vassūpanāyikā’’ti mantvā mahākassapatthero ‘‘rājagahaṃ, āvuso, gacchāmā’’ti upaḍḍhaṃ bhikkhusaṅghaṃ gahetvā ekaṃ maggaṃ gato. Anuruddhattheropi upaḍḍhaṃ gahetvā ekaṃ maggaṃ gato. Ānandatthero pana bhagavato pattacīvaraṃ gahetvā bhikkhusaṅghaparivuto sāvatthiṃ gantvā rājagahaṃ gantukāmo yena sāvatthi tena cārikaṃ pakkāmi. Ānandattherena gatagataṭṭhāne mahāparidevo ahosi – ‘‘bhante ānanda, kuhiṃ satthāraṃ ṭhapetvā āgatosī’’ti . Anupubbena pana sāvatthiṃ anuppatte there bhagavato parinibbānadivase viya mahāparidevo ahosi.

    तत्र सुदं आयस्मा आनन्दो अनिच्‍चतादिपटिसंयुत्ताय धम्मिया कथाय तं महाजनं सञ्‍ञापेत्वा जेतवनं पविसित्वा दसबलेन वसितगन्धकुटिया द्वारं विवरित्वा मञ्‍चपीठं नीहरित्वा पप्फोटेत्वा गन्धकुटिं सम्मज्‍जित्वा मिलातमालाकचवरं छड्डेत्वा मञ्‍चपीठं अतिहरित्वा पुन यथाठाने ठपेत्वा भगवतो ठितकाले करणीयं वत्तं सब्बमकासि। अथ थेरो भगवतो परिनिब्बानतो पभुति ठाननिसज्‍जबहुलत्ता उस्सन्‍नधातुकं कायं समस्सासेतुं दुतियदिवसे खीरविरेचनं पिवित्वा विहारेयेव निसीदि। यं सन्धाय सुभेन माणवेन पहितं माणवकं एतदवोच –

    Tatra sudaṃ āyasmā ānando aniccatādipaṭisaṃyuttāya dhammiyā kathāya taṃ mahājanaṃ saññāpetvā jetavanaṃ pavisitvā dasabalena vasitagandhakuṭiyā dvāraṃ vivaritvā mañcapīṭhaṃ nīharitvā papphoṭetvā gandhakuṭiṃ sammajjitvā milātamālākacavaraṃ chaḍḍetvā mañcapīṭhaṃ atiharitvā puna yathāṭhāne ṭhapetvā bhagavato ṭhitakāle karaṇīyaṃ vattaṃ sabbamakāsi. Atha thero bhagavato parinibbānato pabhuti ṭhānanisajjabahulattā ussannadhātukaṃ kāyaṃ samassāsetuṃ dutiyadivase khīravirecanaṃ pivitvā vihāreyeva nisīdi. Yaṃ sandhāya subhena māṇavena pahitaṃ māṇavakaṃ etadavoca –

    ‘‘अकालो खो, माणवक, अत्थि मे अज्‍ज भेसज्‍जमत्ता पीता, अप्पेव नाम स्वेपि उपसङ्कमेय्यामा’’ति (दी॰ नि॰ १.४४७)।

    ‘‘Akālo kho, māṇavaka, atthi me ajja bhesajjamattā pītā, appeva nāma svepi upasaṅkameyyāmā’’ti (dī. ni. 1.447).

    दुतियदिवसे चेतकत्थेरेन पच्छासमणेन गन्त्वा सुभेन माणवेन पुट्ठो दीघनिकाये सुभसुत्तंनाम दसमं सुत्तमभासि।

    Dutiyadivase cetakattherena pacchāsamaṇena gantvā subhena māṇavena puṭṭho dīghanikāye subhasuttaṃnāma dasamaṃ suttamabhāsi.

    अथ थेरो जेतवनविहारे खण्डफुल्‍लप्पटिसङ्खरणं कारापेत्वा उपकट्ठाय वस्सूपनायिकाय राजगहं गतो। तथा महाकस्सपत्थेरो अनुरुद्धत्थेरो च सब्बं भिक्खुसङ्घं गहेत्वा राजगहमेव गतो।

    Atha thero jetavanavihāre khaṇḍaphullappaṭisaṅkharaṇaṃ kārāpetvā upakaṭṭhāya vassūpanāyikāya rājagahaṃ gato. Tathā mahākassapatthero anuruddhatthero ca sabbaṃ bhikkhusaṅghaṃ gahetvā rājagahameva gato.

    तेन खो पन समयेन राजगहे अट्ठारस महाविहारा होन्ति। ते सब्बेपि छड्डितपतितउक्‍लापा अहेसुं। भगवतो हि परिनिब्बाने सब्बे भिक्खू अत्तनो अत्तनो पत्तचीवरं गहेत्वा विहारे च परिवेणे च छड्डेत्वा अगमंसु। तत्थ थेरा भगवतो वचनपूजनत्थं तित्थियवादपरिमोचनत्थञ्‍च ‘‘पठमं मासं खण्डफुल्‍लप्पटिसङ्खरणं करोमा’’ति चिन्तेसुं। तित्थिया हि एवं वदेय्युं – ‘‘समणस्स गोतमस्स सावका सत्थरि ठितेयेव विहारे पटिजग्गिंसु, परिनिब्बुते छड्डेसु’’न्ति। तेसं वादपरिमोचनत्थञ्‍च चिन्तेसुन्ति वुत्तं होति। वुत्तम्पि हेतं –

    Tena kho pana samayena rājagahe aṭṭhārasa mahāvihārā honti. Te sabbepi chaḍḍitapatitauklāpā ahesuṃ. Bhagavato hi parinibbāne sabbe bhikkhū attano attano pattacīvaraṃ gahetvā vihāre ca pariveṇe ca chaḍḍetvā agamaṃsu. Tattha therā bhagavato vacanapūjanatthaṃ titthiyavādaparimocanatthañca ‘‘paṭhamaṃ māsaṃ khaṇḍaphullappaṭisaṅkharaṇaṃ karomā’’ti cintesuṃ. Titthiyā hi evaṃ vadeyyuṃ – ‘‘samaṇassa gotamassa sāvakā satthari ṭhiteyeva vihāre paṭijaggiṃsu, parinibbute chaḍḍesu’’nti. Tesaṃ vādaparimocanatthañca cintesunti vuttaṃ hoti. Vuttampi hetaṃ –

    ‘‘अथ खो थेरानं भिक्खूनं एतदहोसि – ‘भगवता खो, आवुसो, खण्डफुल्‍लप्पटिसङ्खरणं वण्णितं। हन्द मयं, आवुसो, पठमं मासं खण्डफुल्‍लप्पटिसङ्खरणं करोम, मज्झिमं मासं सन्‍निपतित्वा धम्मञ्‍च विनयञ्‍च सङ्गायिस्सामा’’ति (चूळव॰ ४३८)।

    ‘‘Atha kho therānaṃ bhikkhūnaṃ etadahosi – ‘bhagavatā kho, āvuso, khaṇḍaphullappaṭisaṅkharaṇaṃ vaṇṇitaṃ. Handa mayaṃ, āvuso, paṭhamaṃ māsaṃ khaṇḍaphullappaṭisaṅkharaṇaṃ karoma, majjhimaṃ māsaṃ sannipatitvā dhammañca vinayañca saṅgāyissāmā’’ti (cūḷava. 438).

    ते दुतियदिवसे गन्त्वा राजद्वारे अट्ठंसु। अजातसत्तु राजा आगन्त्वा वन्दित्वा ‘‘किं, भन्ते, आगतत्था’’ति अत्तना कत्तब्बकिच्‍चं पटिपुच्छि। थेरा अट्ठारस महाविहारपटिसङ्खरणत्थाय हत्थकम्मं पटिवेदेसुं। ‘‘साधु, भन्ते’’ति राजा हत्थकम्मकारके मनुस्से अदासि। थेरा पठमं मासं सब्बविहारे पटिसङ्खरापेत्वा रञ्‍ञो आरोचेसुं – ‘‘निट्ठितं, महाराज, विहारपटिसङ्खरणं। इदानि धम्मविनयसङ्गहं करोमा’’ति। ‘‘साधु, भन्ते, विस्सत्था करोथ। मय्हं आणाचक्‍कं, तुम्हाकं धम्मचक्‍कं होतु। आणापेथ, भन्ते, किं करोमी’’ति? ‘‘सङ्गहं करोन्तानं भिक्खूनं सन्‍निसज्‍जट्ठानं, महाराजा’’ति। ‘‘कत्थ करोमि, भन्ते’’ति? ‘‘वेभारपब्बतपस्से सत्तपण्णिगुहाद्वारे कातुं युत्तं, महाराजा’’ति। ‘‘साधु, भन्ते’’ति खो राजा अजातसत्तु विस्सकम्मुना निम्मितसदिसं सुविभत्तभित्तित्थम्भसोपानं नानाविधमालाकम्मलतआकम्मविचित्तं अभिभवन्तमिव राजभवनविभूतिं अवहसन्तमिव देवविमानसिरिं सिरिया निकेतमिव एकनिपाततित्थमिव च देवमनुस्सनयनविहङ्गानं लोकरामणेय्यकमिव सम्पिण्डितं दट्ठब्बसारमण्डं मण्डपं कारापेत्वा विविधकुसुमदाम-ओलम्बक-विनिग्गलन्तचारुवितानं रतनविचित्तमणिकोट्टिमतलमिव च नं नानापुप्फूपहारविचित्तसुपरिनिट्ठितभूमिकम्मं ब्रह्मविमानसदिसं अलङ्करित्वा तस्मिं महामण्डपे पञ्‍चसतानं भिक्खूनं अनग्घानि पञ्‍च कप्पियपच्‍चत्थरणसतानि पञ्‍ञापेत्वा दक्खिणभागं निस्साय उत्तराभिमुखं थेरासनं मण्डपमज्झे पुरत्थाभिमुखं बुद्धस्स भगवतो आसनारहं धम्मासनं पञ्‍ञापेत्वा दन्तखचितं बीजनिञ्‍चेत्थ ठपेत्वा भिक्खुसङ्घस्स आरोचापेसि – ‘‘निट्ठितं, भन्ते, मम किच्‍च’’न्ति।

    Te dutiyadivase gantvā rājadvāre aṭṭhaṃsu. Ajātasattu rājā āgantvā vanditvā ‘‘kiṃ, bhante, āgatatthā’’ti attanā kattabbakiccaṃ paṭipucchi. Therā aṭṭhārasa mahāvihārapaṭisaṅkharaṇatthāya hatthakammaṃ paṭivedesuṃ. ‘‘Sādhu, bhante’’ti rājā hatthakammakārake manusse adāsi. Therā paṭhamaṃ māsaṃ sabbavihāre paṭisaṅkharāpetvā rañño ārocesuṃ – ‘‘niṭṭhitaṃ, mahārāja, vihārapaṭisaṅkharaṇaṃ. Idāni dhammavinayasaṅgahaṃ karomā’’ti. ‘‘Sādhu, bhante, vissatthā karotha. Mayhaṃ āṇācakkaṃ, tumhākaṃ dhammacakkaṃ hotu. Āṇāpetha, bhante, kiṃ karomī’’ti? ‘‘Saṅgahaṃ karontānaṃ bhikkhūnaṃ sannisajjaṭṭhānaṃ, mahārājā’’ti. ‘‘Kattha karomi, bhante’’ti? ‘‘Vebhārapabbatapasse sattapaṇṇiguhādvāre kātuṃ yuttaṃ, mahārājā’’ti. ‘‘Sādhu, bhante’’ti kho rājā ajātasattu vissakammunā nimmitasadisaṃ suvibhattabhittitthambhasopānaṃ nānāvidhamālākammalataākammavicittaṃ abhibhavantamiva rājabhavanavibhūtiṃ avahasantamiva devavimānasiriṃ siriyā niketamiva ekanipātatitthamiva ca devamanussanayanavihaṅgānaṃ lokarāmaṇeyyakamiva sampiṇḍitaṃ daṭṭhabbasāramaṇḍaṃ maṇḍapaṃ kārāpetvā vividhakusumadāma-olambaka-viniggalantacāruvitānaṃ ratanavicittamaṇikoṭṭimatalamiva ca naṃ nānāpupphūpahāravicittasupariniṭṭhitabhūmikammaṃ brahmavimānasadisaṃ alaṅkaritvā tasmiṃ mahāmaṇḍape pañcasatānaṃ bhikkhūnaṃ anagghāni pañca kappiyapaccattharaṇasatāni paññāpetvā dakkhiṇabhāgaṃ nissāya uttarābhimukhaṃ therāsanaṃ maṇḍapamajjhe puratthābhimukhaṃ buddhassa bhagavato āsanārahaṃ dhammāsanaṃ paññāpetvā dantakhacitaṃ bījaniñcettha ṭhapetvā bhikkhusaṅghassa ārocāpesi – ‘‘niṭṭhitaṃ, bhante, mama kicca’’nti.

    तस्मिं खो पन समये एकच्‍चे भिक्खू आयस्मन्तं आनन्दं सन्धाय एवमाहंसु – ‘‘इमस्मिं भिक्खुसङ्घे एको भिक्खु विस्सगन्धं वायन्तो विचरती’’ति। थेरो तं सुत्वा ‘‘इमस्मिं भिक्खुसङ्घे अञ्‍ञो विस्सगन्धं वायन्तो विचरणकभिक्खु नाम नत्थि, अद्धा एते मं सन्धाय वदन्ती’’ति संवेगं आपज्‍जि। एकच्‍चे भिक्खू आयस्मन्तं आनन्दं आहंसु – ‘‘स्वे, आवुसो, सन्‍निपातो त्वञ्‍च सेक्खो सकरणीयो, तेन ते न युत्तं सन्‍निपातं गन्तुं, अप्पमत्तो होही’’ति।

    Tasmiṃ kho pana samaye ekacce bhikkhū āyasmantaṃ ānandaṃ sandhāya evamāhaṃsu – ‘‘imasmiṃ bhikkhusaṅghe eko bhikkhu vissagandhaṃ vāyanto vicaratī’’ti. Thero taṃ sutvā ‘‘imasmiṃ bhikkhusaṅghe añño vissagandhaṃ vāyanto vicaraṇakabhikkhu nāma natthi, addhā ete maṃ sandhāya vadantī’’ti saṃvegaṃ āpajji. Ekacce bhikkhū āyasmantaṃ ānandaṃ āhaṃsu – ‘‘sve, āvuso, sannipāto tvañca sekkho sakaraṇīyo, tena te na yuttaṃ sannipātaṃ gantuṃ, appamatto hohī’’ti.

    अथ खो आयस्मा आनन्दो – ‘‘स्वे सन्‍निपातो, न खो पन मेतं पतिरूपं य्वाहं सेक्खो समानो सन्‍निपातं गच्छेय्य’’न्ति बहुदेव रत्तिं कायगतायसतिया वीतिनामेत्वा रत्तिया पच्‍चूससमयं चङ्कमा ओरोहित्वा विहारं पविसित्वा ‘‘निपज्‍जिस्सामी’’ति कायं आवज्‍जेसि। द्वे पादा भूमितो मुत्ता, अप्पत्तञ्‍च सीसं बिम्बोहनं, एतस्मिं अन्तरे अनुपादाय आसवेहि चित्तं विमुच्‍चि। अयञ्हि आयस्मा चङ्कमेन बहि वीतिनामेत्वा विसेसं निब्बत्तेतुं असक्‍कोन्तो चिन्तेसि – ‘‘ननु मं भगवा एतदवोच – ‘कतपुञ्‍ञोसि त्वं, आनन्द, पधानमनुयुञ्‍ज; खिप्पं होहिसि अनासवो’ति (दी॰ नि॰ २.२०७)। बुद्धानञ्‍च कथादोसो नाम नत्थि। मम अच्‍चारद्धं वीरियं तेन मे चित्तं उद्धच्‍चाय संवत्तति। हन्दाहं वीरियसमथं योजेमी’’ति चङ्कमा ओरोहित्वा पादधोवनट्ठाने ठत्वा पादे धोवित्वा विहारं पविसित्वा मञ्‍चके निसीदित्वा ‘‘थोकं विस्समिस्सामी’’ति कायं मञ्‍चके उपनामेसि। द्वे पादा भूमितो मुत्ता, सीसञ्‍च बिम्बोहनं असम्पत्तं। एतस्मिं अन्तरे अनुपादाय आसवेहि चित्तं विमुत्तं, चतुइरियापथविरहितं थेरस्स अरहत्तं अहोसि। तेन इमस्मिं सासने अनिपन्‍नो अनिसिन्‍नो अट्ठितो अचङ्कमन्तो ‘‘को भिक्खु अरहत्तं पत्तो’’ति वुत्ते ‘‘आनन्दत्थेरो’’ति वत्तुं वट्टति।

    Atha kho āyasmā ānando – ‘‘sve sannipāto, na kho pana metaṃ patirūpaṃ yvāhaṃ sekkho samāno sannipātaṃ gaccheyya’’nti bahudeva rattiṃ kāyagatāyasatiyā vītināmetvā rattiyā paccūsasamayaṃ caṅkamā orohitvā vihāraṃ pavisitvā ‘‘nipajjissāmī’’ti kāyaṃ āvajjesi. Dve pādā bhūmito muttā, appattañca sīsaṃ bimbohanaṃ, etasmiṃ antare anupādāya āsavehi cittaṃ vimucci. Ayañhi āyasmā caṅkamena bahi vītināmetvā visesaṃ nibbattetuṃ asakkonto cintesi – ‘‘nanu maṃ bhagavā etadavoca – ‘katapuññosi tvaṃ, ānanda, padhānamanuyuñja; khippaṃ hohisi anāsavo’ti (dī. ni. 2.207). Buddhānañca kathādoso nāma natthi. Mama accāraddhaṃ vīriyaṃ tena me cittaṃ uddhaccāya saṃvattati. Handāhaṃ vīriyasamathaṃ yojemī’’ti caṅkamā orohitvā pādadhovanaṭṭhāne ṭhatvā pāde dhovitvā vihāraṃ pavisitvā mañcake nisīditvā ‘‘thokaṃ vissamissāmī’’ti kāyaṃ mañcake upanāmesi. Dve pādā bhūmito muttā, sīsañca bimbohanaṃ asampattaṃ. Etasmiṃ antare anupādāya āsavehi cittaṃ vimuttaṃ, catuiriyāpathavirahitaṃ therassa arahattaṃ ahosi. Tena imasmiṃ sāsane anipanno anisinno aṭṭhito acaṅkamanto ‘‘ko bhikkhu arahattaṃ patto’’ti vutte ‘‘ānandatthero’’ti vattuṃ vaṭṭati.

    अथ खो थेरा भिक्खू दुतियदिवसे कतभत्तकिच्‍चा पत्तचीवरं पटिसामेत्वा धम्मसभायं सन्‍निपतिता। आनन्दत्थेरो पन अत्तनो अरहत्तप्पत्तिं ञापेतुकामो भिक्खूहि सद्धिं न गतो। भिक्खू यथावुड्ढं अत्तनो अत्तनो पत्तासने निसीदन्ता आनन्दत्थेरस्स आसनं ठपेत्वा निसिन्‍ना। तत्थ केहिचि ‘‘एतमासनं कस्सा’’ति वुत्ते ‘‘आनन्दत्थेरस्सा’’ति। ‘‘आनन्दो पन कुहिं गतो’’ति? तस्मिं समये थेरो चिन्तेसि – ‘‘इदानि मय्हं गमनकालो’’ति। ततो अत्तनो आनुभावं दस्सेन्तो पथवियं निमुज्‍जित्वा अत्तनो आसनेयेव अत्तानं दस्सेसि। आकासेनागन्त्वा निसीदीतिपि एके।

    Atha kho therā bhikkhū dutiyadivase katabhattakiccā pattacīvaraṃ paṭisāmetvā dhammasabhāyaṃ sannipatitā. Ānandatthero pana attano arahattappattiṃ ñāpetukāmo bhikkhūhi saddhiṃ na gato. Bhikkhū yathāvuḍḍhaṃ attano attano pattāsane nisīdantā ānandattherassa āsanaṃ ṭhapetvā nisinnā. Tattha kehici ‘‘etamāsanaṃ kassā’’ti vutte ‘‘ānandattherassā’’ti. ‘‘Ānando pana kuhiṃ gato’’ti? Tasmiṃ samaye thero cintesi – ‘‘idāni mayhaṃ gamanakālo’’ti. Tato attano ānubhāvaṃ dassento pathaviyaṃ nimujjitvā attano āsaneyeva attānaṃ dassesi. Ākāsenāgantvā nisīdītipi eke.

    एवं निसिन्‍ने तस्मिं आयस्मन्ते महाकस्सपत्थेरो भिक्खू आमन्तेसि – ‘‘आवुसो, किं पठमं सङ्गायाम, धम्मं वा विनयं वा’’ति? भिक्खू आहंसु – ‘‘भन्ते महाकस्सप, विनयो नाम बुद्धसासनस्स आयु, विनये ठिते सासनं ठितं होति; तस्मा पठमं विनयं सङ्गायामा’’ति,। ‘‘कं धुरं कत्वा’’ति? ‘‘आयस्मन्तं उपालि’’न्ति। ‘‘किं आनन्दो नप्पहोती’’ति? ‘‘नो नप्पहोति; अपि च खो पन सम्मासम्बुद्धो धरमानोयेव विनयपरियत्तिं निस्साय आयस्मन्तं उपालिं एतदग्गे ठपेसि – ‘एतदग्गं, भिक्खवे, मम सावकानं भिक्खूनं विनयधरानं यदिदं उपाली’ति (अ॰ नि॰ १.२१९, २२८)। तस्मा उपालित्थेरं पुच्छित्वा विनयं सङ्गायामा’’ति। ततो थेरो विनयं पुच्छनत्थाय अत्तनाव अत्तानं सम्मन्‍नि। उपालित्थेरोपि विस्सज्‍जनत्थाय सम्मन्‍नि। तत्रायं पाळि –

    Evaṃ nisinne tasmiṃ āyasmante mahākassapatthero bhikkhū āmantesi – ‘‘āvuso, kiṃ paṭhamaṃ saṅgāyāma, dhammaṃ vā vinayaṃ vā’’ti? Bhikkhū āhaṃsu – ‘‘bhante mahākassapa, vinayo nāma buddhasāsanassa āyu, vinaye ṭhite sāsanaṃ ṭhitaṃ hoti; tasmā paṭhamaṃ vinayaṃ saṅgāyāmā’’ti,. ‘‘Kaṃ dhuraṃ katvā’’ti? ‘‘Āyasmantaṃ upāli’’nti. ‘‘Kiṃ ānando nappahotī’’ti? ‘‘No nappahoti; api ca kho pana sammāsambuddho dharamānoyeva vinayapariyattiṃ nissāya āyasmantaṃ upāliṃ etadagge ṭhapesi – ‘etadaggaṃ, bhikkhave, mama sāvakānaṃ bhikkhūnaṃ vinayadharānaṃ yadidaṃ upālī’ti (a. ni. 1.219, 228). Tasmā upālittheraṃ pucchitvā vinayaṃ saṅgāyāmā’’ti. Tato thero vinayaṃ pucchanatthāya attanāva attānaṃ sammanni. Upālittheropi vissajjanatthāya sammanni. Tatrāyaṃ pāḷi –

    ‘‘अथ खो आयस्मा महाकस्सपो सङ्घं ञापेसि –

    ‘‘Atha kho āyasmā mahākassapo saṅghaṃ ñāpesi –

    ‘‘सुणातु मे, आवुसो, सङ्घो। यदि सङ्घस्स पत्तकल्‍लं, अहं उपालिं विनयं पुच्छेय्य’न्ति।

    ‘‘Suṇātu me, āvuso, saṅgho. Yadi saṅghassa pattakallaṃ, ahaṃ upāliṃ vinayaṃ puccheyya’nti.

    ‘‘आयस्मापि उपालि सङ्घं ञापेसि –

    ‘‘Āyasmāpi upāli saṅghaṃ ñāpesi –

    ‘‘सुणातु मे, भन्ते, सङ्घो। यदि सङ्घस्स पत्तकल्‍लं, अहं आयस्मता महाकस्सपेन विनयं पुट्ठो विस्सज्‍जेय्य’’न्ति।

    ‘‘Suṇātu me, bhante, saṅgho. Yadi saṅghassa pattakallaṃ, ahaṃ āyasmatā mahākassapena vinayaṃ puṭṭho vissajjeyya’’nti.

    एवं अत्तनाव अत्तानं सम्मन्‍नित्वा आयस्मा उपालि उट्ठायासना एकंसं चीवरं कत्वा थेरे भिक्खू वन्दित्वा धम्मासने निसीदि, दन्तखचितं बीजनिं गहेत्वा। ततो आयस्मा महाकस्सपो थेरासने निसीदित्वा आयस्मन्तं उपालिं विनयं पुच्छि – ‘‘पठमं, आवुसो उपालि, पाराजिकं कत्थ पञ्‍ञत्त’’न्ति ? ‘‘वेसालियं, भन्ते’’ति। ‘‘कं आरब्भा’’ति? ‘‘सुदिन्‍नं कलन्दपुत्तं आरब्भा’’ति। ‘‘किस्मिं वत्थुस्मि’’न्ति? ‘‘मेथुनधम्मे’’ति।

    Evaṃ attanāva attānaṃ sammannitvā āyasmā upāli uṭṭhāyāsanā ekaṃsaṃ cīvaraṃ katvā there bhikkhū vanditvā dhammāsane nisīdi, dantakhacitaṃ bījaniṃ gahetvā. Tato āyasmā mahākassapo therāsane nisīditvā āyasmantaṃ upāliṃ vinayaṃ pucchi – ‘‘paṭhamaṃ, āvuso upāli, pārājikaṃ kattha paññatta’’nti ? ‘‘Vesāliyaṃ, bhante’’ti. ‘‘Kaṃ ārabbhā’’ti? ‘‘Sudinnaṃ kalandaputtaṃ ārabbhā’’ti. ‘‘Kismiṃ vatthusmi’’nti? ‘‘Methunadhamme’’ti.

    अथ खो आयस्मा महाकस्सपो आयस्मन्तं उपालिं पठमस्स पाराजिकस्स वत्थुम्पि पुच्छि, निदानम्पि पुच्छि, पुग्गलम्पि पुच्छि, पञ्‍ञत्तिम्पि पुच्छि, अनुपञ्‍ञत्तिम्पि पुच्छि, आपत्तिम्पि पुच्छि, अनापत्तिम्पि पुच्छि; यथा च पठमस्स तथा दुतियस्स तथा ततियस्स तथा चतुत्थस्स पाराजिकस्स वत्थुम्पि पुच्छि…पे॰… अनापत्तिम्पि पुच्छि। पुट्ठो पुट्ठो उपालित्थेरो विस्सज्‍जेसि। ततो इमानि चत्तारि पाराजिकानि ‘‘पाराजिककण्डं नाम इद’’न्ति सङ्गहं आरोपेत्वा ठपेसुं। तेरस सङ्घादिसेसानि ‘‘तेरसक’’न्ति ठपेसुं। द्वे सिक्खापदानि ‘‘अनियतानी’’ति ठपेसुं। तिंस सिक्खापदानि ‘‘निस्सग्गियपाचित्तियानी’’ति ठपेसुं। द्वेनवुति सिक्खापदानि ‘‘पाचित्तियानी’’ति ठपेसुं। चत्तारि सिक्खापदानि ‘‘पाटिदेसनीयानी’’ति ठपेसुं। पञ्‍चसत्तति सिक्खापदानि ‘‘सेखियानी’’ति ठपेसुं। सत्त धम्मे ‘‘अधिकरणसमथा’’ति ठपेसुं।

    Atha kho āyasmā mahākassapo āyasmantaṃ upāliṃ paṭhamassa pārājikassa vatthumpi pucchi, nidānampi pucchi, puggalampi pucchi, paññattimpi pucchi, anupaññattimpi pucchi, āpattimpi pucchi, anāpattimpi pucchi; yathā ca paṭhamassa tathā dutiyassa tathā tatiyassa tathā catutthassa pārājikassa vatthumpi pucchi…pe… anāpattimpi pucchi. Puṭṭho puṭṭho upālitthero vissajjesi. Tato imāni cattāri pārājikāni ‘‘pārājikakaṇḍaṃ nāma ida’’nti saṅgahaṃ āropetvā ṭhapesuṃ. Terasa saṅghādisesāni ‘‘terasaka’’nti ṭhapesuṃ. Dve sikkhāpadāni ‘‘aniyatānī’’ti ṭhapesuṃ. Tiṃsa sikkhāpadāni ‘‘nissaggiyapācittiyānī’’ti ṭhapesuṃ. Dvenavuti sikkhāpadāni ‘‘pācittiyānī’’ti ṭhapesuṃ. Cattāri sikkhāpadāni ‘‘pāṭidesanīyānī’’ti ṭhapesuṃ. Pañcasattati sikkhāpadāni ‘‘sekhiyānī’’ti ṭhapesuṃ. Satta dhamme ‘‘adhikaraṇasamathā’’ti ṭhapesuṃ.

    एवं महाविभङ्गं सङ्गहं आरोपेत्वा भिक्खुनीविभङ्गे अट्ठ सिक्खापदानि ‘‘पाराजिककण्डं नाम इद’’न्ति ठपेसुं। सत्तरस सिक्खापदानि ‘‘सत्तरसक’’न्ति ठपेसुं। तिंस सिक्खापदानि ‘‘निस्सग्गियपाचित्तियानी’’ति ठपेसुं। छसट्ठिसतसिक्खापदानि ‘‘पाचित्तियानी’’ति ठपेसुं। अट्ठ सिक्खापदानि ‘‘पाटिदेसनीयानी’’ति ठपेसुं। पञ्‍चसत्तति सिक्खापदानि ‘‘सेखियानी’’ति ठपेसुं। सत्त धम्मे ‘‘अधिकरणसमथा’’ति ठपेसुं। एवं भिक्खुनीविभङ्गं सङ्गहं आरोपेत्वा एतेनेव उपायेन खन्धकपरिवारेपि आरोपेसुं। एवमेतं सउभतोविभङ्गखन्धकपरिवारं विनयपिटकं सङ्गहमारूळ्हं सब्बं महाकस्सपत्थेरो पुच्छि, उपालित्थेरो विस्सज्‍जेसि। पुच्छाविस्सज्‍जनपरियोसाने पञ्‍च अरहन्तसतानि सङ्गहं आरोपितनयेनेव गणसज्झायमकंसु। विनयसङ्गहावसाने उपालित्थेरो दन्तखचितं बीजनिं निक्खिपित्वा धम्मासना ओरोहित्वा वुड्ढे भिक्खू वन्दित्वा अत्तनो पत्तासने निसीदि।

    Evaṃ mahāvibhaṅgaṃ saṅgahaṃ āropetvā bhikkhunīvibhaṅge aṭṭha sikkhāpadāni ‘‘pārājikakaṇḍaṃ nāma ida’’nti ṭhapesuṃ. Sattarasa sikkhāpadāni ‘‘sattarasaka’’nti ṭhapesuṃ. Tiṃsa sikkhāpadāni ‘‘nissaggiyapācittiyānī’’ti ṭhapesuṃ. Chasaṭṭhisatasikkhāpadāni ‘‘pācittiyānī’’ti ṭhapesuṃ. Aṭṭha sikkhāpadāni ‘‘pāṭidesanīyānī’’ti ṭhapesuṃ. Pañcasattati sikkhāpadāni ‘‘sekhiyānī’’ti ṭhapesuṃ. Satta dhamme ‘‘adhikaraṇasamathā’’ti ṭhapesuṃ. Evaṃ bhikkhunīvibhaṅgaṃ saṅgahaṃ āropetvā eteneva upāyena khandhakaparivārepi āropesuṃ. Evametaṃ saubhatovibhaṅgakhandhakaparivāraṃ vinayapiṭakaṃ saṅgahamārūḷhaṃ sabbaṃ mahākassapatthero pucchi, upālitthero vissajjesi. Pucchāvissajjanapariyosāne pañca arahantasatāni saṅgahaṃ āropitanayeneva gaṇasajjhāyamakaṃsu. Vinayasaṅgahāvasāne upālitthero dantakhacitaṃ bījaniṃ nikkhipitvā dhammāsanā orohitvā vuḍḍhe bhikkhū vanditvā attano pattāsane nisīdi.

    विनयं सङ्गायित्वा धम्मं सङ्गायितुकामो आयस्मा महाकस्सपो भिक्खू पुच्छि – ‘‘धम्मं सङ्गायन्तेहि कं पुग्गलं धुरं कत्वा धम्मो सङ्गायितब्बो’’ति? भिक्खू ‘‘आनन्दत्थेरं धुरं कत्वा’’ति आहंसु।

    Vinayaṃ saṅgāyitvā dhammaṃ saṅgāyitukāmo āyasmā mahākassapo bhikkhū pucchi – ‘‘dhammaṃ saṅgāyantehi kaṃ puggalaṃ dhuraṃ katvā dhammo saṅgāyitabbo’’ti? Bhikkhū ‘‘ānandattheraṃ dhuraṃ katvā’’ti āhaṃsu.

    अथ खो आयस्मा महाकस्सपो सङ्घं ञापेसि –

    Atha kho āyasmā mahākassapo saṅghaṃ ñāpesi –

    ‘‘सुणातु मे, आवुसो, सङ्घो। यदि सङ्घस्स पत्तकल्‍लं, अहं आनन्दं धम्मं पुच्छेय्य’’न्ति।

    ‘‘Suṇātu me, āvuso, saṅgho. Yadi saṅghassa pattakallaṃ, ahaṃ ānandaṃ dhammaṃ puccheyya’’nti.

    अथ खो आयस्मा आनन्दो सङ्घं ञापेसि –

    Atha kho āyasmā ānando saṅghaṃ ñāpesi –

    ‘‘सुणातु मे, भन्ते, सङ्घो यदि सङ्घस्स पत्तकल्‍लं, अहं आयस्मता महाकस्सपेन धम्मं पुट्ठो विस्सज्‍जेय्य’’न्ति।

    ‘‘Suṇātu me, bhante, saṅgho yadi saṅghassa pattakallaṃ, ahaṃ āyasmatā mahākassapena dhammaṃ puṭṭho vissajjeyya’’nti.

    अथ खो आयस्मा आनन्दो उट्ठायासना एकंसं चीवरं कत्वा थेरे भिक्खू वन्दित्वा धम्मासने निसीदि दन्तखचितं बीजनिं गहेत्वा। अथ महाकस्सपत्थेरो आनन्दत्थेरं धम्मं पुच्छि – ‘‘ब्रह्मजालं, आवुसो आनन्द, कत्थ भासित’’न्ति? ‘‘अन्तरा च, भन्ते, राजगहं अन्तरा च नाळन्दं राजागारके अम्बलट्ठिकाय’’न्ति। ‘‘कं आरब्भा’’ति? ‘‘सुप्पियञ्‍च परिब्बाजकं, ब्रह्मदत्तञ्‍च माणव’’न्ति। ‘‘किस्मिं वत्थुस्मि’’न्ति? ‘‘वण्णावण्णे’’ति। अथ खो आयस्मा महाकस्सपो आयस्मन्तं आनन्दं ब्रह्मजालस्स निदानम्पि पुच्छि, पुग्गलम्पि पुच्छि, वत्थुम्पि पुच्छि। ‘‘सामञ्‍ञफलं पनावुसो आनन्द, कत्थ भासित’’न्ति? ‘राजगहे, भन्ते, जीवकम्बवने’’ति। ‘‘केन सद्धि’’न्ति? ‘‘अजातसत्तुना वेदेहिपुत्तेन सद्धि’’न्ति। अथ खो आयस्मा महाकस्सपो आयस्मन्तं आनन्दं सामञ्‍ञफलस्स निदानम्पि पुच्छि, पुग्गलम्पि पुच्छि। एतेनेव उपायेन पञ्‍च निकाये पुच्छि।

    Atha kho āyasmā ānando uṭṭhāyāsanā ekaṃsaṃ cīvaraṃ katvā there bhikkhū vanditvā dhammāsane nisīdi dantakhacitaṃ bījaniṃ gahetvā. Atha mahākassapatthero ānandattheraṃ dhammaṃ pucchi – ‘‘brahmajālaṃ, āvuso ānanda, kattha bhāsita’’nti? ‘‘Antarā ca, bhante, rājagahaṃ antarā ca nāḷandaṃ rājāgārake ambalaṭṭhikāya’’nti. ‘‘Kaṃ ārabbhā’’ti? ‘‘Suppiyañca paribbājakaṃ, brahmadattañca māṇava’’nti. ‘‘Kismiṃ vatthusmi’’nti? ‘‘Vaṇṇāvaṇṇe’’ti. Atha kho āyasmā mahākassapo āyasmantaṃ ānandaṃ brahmajālassa nidānampi pucchi, puggalampi pucchi, vatthumpi pucchi. ‘‘Sāmaññaphalaṃ panāvuso ānanda, kattha bhāsita’’nti? ‘Rājagahe, bhante, jīvakambavane’’ti. ‘‘Kena saddhi’’nti? ‘‘Ajātasattunā vedehiputtena saddhi’’nti. Atha kho āyasmā mahākassapo āyasmantaṃ ānandaṃ sāmaññaphalassa nidānampi pucchi, puggalampi pucchi. Eteneva upāyena pañca nikāye pucchi.

    पञ्‍चनिकाया नाम – दीघनिकायो, मज्झिमनिकायो, संयुत्तनिकायो, अङ्गुत्तरनिकायो, खुद्दकनिकायोति। तत्थ खुद्दकनिकायो नाम – चत्तारो निकाये ठपेत्वा, अवसेसं बुद्धवचनं। तत्थ विनयो आयस्मता उपालित्थेरेन विस्सज्‍जितो, सेसखुद्दकनिकायो चत्तारो च निकाया आनन्दत्थेरेन। तदेतं सब्बम्पि बुद्धवचनं रसवसेन एकविधं, धम्मविनयवसेन दुविधं, पठममज्झिमपच्छिमवसेन तिविधं; तथा पिटकवसेन, निकायवसेन पञ्‍चविधं, अङ्गवसेन नवविधं, धम्मक्खन्धवसेन चतुरासीतिसहस्सविधन्ति वेदितब्बं।

    Pañcanikāyā nāma – dīghanikāyo, majjhimanikāyo, saṃyuttanikāyo, aṅguttaranikāyo, khuddakanikāyoti. Tattha khuddakanikāyo nāma – cattāro nikāye ṭhapetvā, avasesaṃ buddhavacanaṃ. Tattha vinayo āyasmatā upālittherena vissajjito, sesakhuddakanikāyo cattāro ca nikāyā ānandattherena. Tadetaṃ sabbampi buddhavacanaṃ rasavasena ekavidhaṃ, dhammavinayavasena duvidhaṃ, paṭhamamajjhimapacchimavasena tividhaṃ; tathā piṭakavasena, nikāyavasena pañcavidhaṃ, aṅgavasena navavidhaṃ, dhammakkhandhavasena caturāsītisahassavidhanti veditabbaṃ.

    कथं रसवसेन एकविधं? यञ्हि भगवता अनुत्तरं सम्मासम्बोधिं अभिसम्बुज्झित्वा याव अनुपादिसेसाय निब्बानधातुया परिनिब्बायति, एत्थन्तरे पञ्‍चचत्तालीसवस्सानि देवमनुस्सनागयक्खादयो अनुसासन्तेन पच्‍चवेक्खन्तेन वा वुत्तं, सब्बं तं एकरसं विमुत्तिरसमेव होति। एवं रसवसेन एकविधं।

    Kathaṃ rasavasena ekavidhaṃ? Yañhi bhagavatā anuttaraṃ sammāsambodhiṃ abhisambujjhitvā yāva anupādisesāya nibbānadhātuyā parinibbāyati, etthantare pañcacattālīsavassāni devamanussanāgayakkhādayo anusāsantena paccavekkhantena vā vuttaṃ, sabbaṃ taṃ ekarasaṃ vimuttirasameva hoti. Evaṃ rasavasena ekavidhaṃ.

    कथं धम्मविनयवसेन दुविधं? सब्बमेव चेतं धम्मो चेव विनयो चाति सङ्ख्यं गच्छति। तत्थ विनयपिटकं विनयो, अवसेसं बुद्धवचनं धम्मो; तेनेवाह – ‘‘यंनून मयं, आवुसो, धम्मञ्‍च विनयञ्‍च सङ्गायेय्यामा’’ति। ‘‘अहं उपालिं विनयं पुच्छेय्यं, आनन्दं धम्मं पुच्छेय्य’’न्ति च एवं धम्मविनयवसेन दुविधं।

    Kathaṃ dhammavinayavasena duvidhaṃ? Sabbameva cetaṃ dhammo ceva vinayo cāti saṅkhyaṃ gacchati. Tattha vinayapiṭakaṃ vinayo, avasesaṃ buddhavacanaṃ dhammo; tenevāha – ‘‘yaṃnūna mayaṃ, āvuso, dhammañca vinayañca saṅgāyeyyāmā’’ti. ‘‘Ahaṃ upāliṃ vinayaṃ puccheyyaṃ, ānandaṃ dhammaṃ puccheyya’’nti ca evaṃ dhammavinayavasena duvidhaṃ.

    कथं पठममज्झिमपच्छिमवसेन तिविधं? सब्बमेव हिदं पठमबुद्धवचनं, मज्झिमबुद्धवचनं, पच्छिमबुद्धवचनन्ति तिप्पभेदं होति। तत्थ –

    Kathaṃ paṭhamamajjhimapacchimavasena tividhaṃ? Sabbameva hidaṃ paṭhamabuddhavacanaṃ, majjhimabuddhavacanaṃ, pacchimabuddhavacananti tippabhedaṃ hoti. Tattha –

    ‘‘अनेकजातिसंसारं, सन्धाविस्सं अनिब्बिसं।

    ‘‘Anekajātisaṃsāraṃ, sandhāvissaṃ anibbisaṃ;

    गहकारं गवेसन्तो, दुक्खा जाति पुनप्पुनं॥

    Gahakāraṃ gavesanto, dukkhā jāti punappunaṃ.

    ‘‘गहकारक दिट्ठोसि, पुन गेहं न काहसि।

    ‘‘Gahakāraka diṭṭhosi, puna gehaṃ na kāhasi;

    सब्बा ते फासुका भग्गा, गहकूटं विसङ्खतं।

    Sabbā te phāsukā bhaggā, gahakūṭaṃ visaṅkhataṃ;

    विसङ्खारगतं चित्तं, तण्हानं खयमज्झगा’’ति॥ (ध॰ प॰ १५३-१५४)।

    Visaṅkhāragataṃ cittaṃ, taṇhānaṃ khayamajjhagā’’ti. (dha. pa. 153-154);

    इदं पठमबुद्धवचनं

    Idaṃ paṭhamabuddhavacanaṃ.

    केचि ‘‘यदा हवे पातुभवन्ति धम्मा’’ति खन्धके उदानगाथं आहु। एसा पन पाटिपददिवसे सब्बञ्‍ञुभावप्पत्तस्स सोमनस्समयञाणेन पच्‍चयाकारं पच्‍चवेक्खन्तस्स उप्पन्‍ना उदानगाथाति वेदितब्बा।

    Keci ‘‘yadā have pātubhavanti dhammā’’ti khandhake udānagāthaṃ āhu. Esā pana pāṭipadadivase sabbaññubhāvappattassa somanassamayañāṇena paccayākāraṃ paccavekkhantassa uppannā udānagāthāti veditabbā.

    यं पन परिनिब्बानकाले अभासि – ‘‘हन्द दानि, भिक्खवे, आमन्तयामि वो, वयधम्मा सङ्खारा, अप्पमादेन सम्पादेथा’’ति (दी॰ नि॰ २.२१८) इदं पच्छिमबुद्धवचनं

    Yaṃ pana parinibbānakāle abhāsi – ‘‘handa dāni, bhikkhave, āmantayāmi vo, vayadhammā saṅkhārā, appamādena sampādethā’’ti (dī. ni. 2.218) idaṃ pacchimabuddhavacanaṃ.

    उभिन्‍नमन्तरे यं वुत्तं एतं मज्झिमबुद्धवचनन्ति। एवं पठममज्झिमपच्छिमवसेन तिविधं।

    Ubhinnamantare yaṃ vuttaṃ etaṃ majjhimabuddhavacananti. Evaṃ paṭhamamajjhimapacchimavasena tividhaṃ.

    कथं पिटकवसेन तिविधं? सब्बम्पि हेतं विनयपिटकं सुत्तन्तपिटकं अभिधम्मपिटकन्ति तिप्पभेदमेव होति। तत्थ पठमसङ्गीतियं सङ्गीतञ्‍च असङ्गीतञ्‍च सब्बम्पि समोधानेत्वा उभयानि पातिमोक्खानि, द्वे विभङ्गानि, द्वावीसति खन्धकानि, सोळसपरिवाराति इदं विनयपिटकं नाम।

    Kathaṃ piṭakavasena tividhaṃ? Sabbampi hetaṃ vinayapiṭakaṃ suttantapiṭakaṃ abhidhammapiṭakanti tippabhedameva hoti. Tattha paṭhamasaṅgītiyaṃ saṅgītañca asaṅgītañca sabbampi samodhānetvā ubhayāni pātimokkhāni, dve vibhaṅgāni, dvāvīsati khandhakāni, soḷasaparivārāti idaṃ vinayapiṭakaṃ nāma.

    ब्रह्मजालादि चतुत्तिंससुत्तसङ्गहो दीघनिकायो, मूलपरियायसुत्तादि दियड्ढसतद्वेसुत्तसङ्गहो मज्झिमनिकायो, ओघतरणसुत्तादि सत्तसुत्तसहस्स सत्तसत द्वासट्ठिसुत्तसङ्गहो संयुत्तनिकायो, चित्तपरियादानसुत्तादि नवसुत्तसहस्स पञ्‍चसत सत्तपञ्‍ञाससुत्तसङ्गहो अङ्गुत्तरनिकायो, खुद्दकपाठ-धम्मपद-उदान-इतिवुत्तक-सुत्तनिपात-विमानवत्थु-पेतवत्थु-थेरगाथा-थेरीगाथा-जातकनिद्देस-पटिसम्भिदा-अपदान-बुद्धवंस-चरियापिटकवसेन पन्‍नरसप्पभेदो खुद्दकनिकायोति इदं सुत्तन्तपिटकं नाम।

    Brahmajālādi catuttiṃsasuttasaṅgaho dīghanikāyo, mūlapariyāyasuttādi diyaḍḍhasatadvesuttasaṅgaho majjhimanikāyo, oghataraṇasuttādi sattasuttasahassa sattasata dvāsaṭṭhisuttasaṅgaho saṃyuttanikāyo, cittapariyādānasuttādi navasuttasahassa pañcasata sattapaññāsasuttasaṅgaho aṅguttaranikāyo, khuddakapāṭha-dhammapada-udāna-itivuttaka-suttanipāta-vimānavatthu-petavatthu-theragāthā-therīgāthā-jātakaniddesa-paṭisambhidā-apadāna-buddhavaṃsa-cariyāpiṭakavasena pannarasappabhedo khuddakanikāyoti idaṃ suttantapiṭakaṃ nāma.

    धम्मसङ्गहो, विभङ्गो, धातुकथा, पुग्गलपञ्‍ञत्ति, कथावत्थु, यमकं, पट्ठानन्ति इदं अभिधम्मपिटकं नाम। तत्थ –

    Dhammasaṅgaho, vibhaṅgo, dhātukathā, puggalapaññatti, kathāvatthu, yamakaṃ, paṭṭhānanti idaṃ abhidhammapiṭakaṃ nāma. Tattha –

    विविधविसेसनयत्ता , विनयनतो चेव कायवाचानं।

    Vividhavisesanayattā , vinayanato ceva kāyavācānaṃ;

    विनयत्थविदूहि अयं, विनयो विनयोति अक्खातो॥

    Vinayatthavidūhi ayaṃ, vinayo vinayoti akkhāto.

    विविधा हि एत्थ पञ्‍चविध पातिमोक्खुद्देस पाराजिकादि सत्तआपत्तिक्खन्धमातिका विभङ्गादिप्पभेदा नया, विसेसभूता च दळ्हीकम्मसिथिलकरणप्पयोजना अनुपञ्‍ञत्तिनया , कायिकवाचसिकअज्झाचारनिसेधनतो चेस कायं वाचञ्‍च विनेति, तस्मा विविधनयत्ता विसेसनयत्ता कायवाचानञ्‍च विनयनतो ‘‘विनयो’’ति अक्खातो। तेनेतमेतस्स वचनत्थकोसल्‍लत्थं वुत्तं –

    Vividhā hi ettha pañcavidha pātimokkhuddesa pārājikādi sattaāpattikkhandhamātikā vibhaṅgādippabhedā nayā, visesabhūtā ca daḷhīkammasithilakaraṇappayojanā anupaññattinayā , kāyikavācasikaajjhācāranisedhanato cesa kāyaṃ vācañca vineti, tasmā vividhanayattā visesanayattā kāyavācānañca vinayanato ‘‘vinayo’’ti akkhāto. Tenetametassa vacanatthakosallatthaṃ vuttaṃ –

    ‘‘विविधविसेसनयत्ता, विनयनतो चेव कायवाचानं।

    ‘‘Vividhavisesanayattā, vinayanato ceva kāyavācānaṃ;

    विनयत्थविदूहि अयं, विनयो विनयोति अक्खातो’’ति॥

    Vinayatthavidūhi ayaṃ, vinayo vinayoti akkhāto’’ti.

    इतरं पन –

    Itaraṃ pana –

    अत्थानं सूचनतो, सुवुत्ततो सवनतोथ सूदनतो।

    Atthānaṃ sūcanato, suvuttato savanatotha sūdanato;

    सुत्ताणा सुत्तसभागतो च, सुत्तन्ति अक्खातं॥

    Suttāṇā suttasabhāgato ca, suttanti akkhātaṃ.

    तञ्हि अत्तत्थपरत्थादिभेदे अत्थे सूचेति, सुवुत्ता चेत्थ अत्था वेनेय्यज्झासयानुलोमेन वुत्तत्ता। सवति चेतं अत्थे सस्समिव फलं पसवतीति वुत्तं होति। सूदति चेतं धेनुविय खीरं, पग्घरतीति वुत्तं होति। सुट्ठु च ने तायति रक्खतीति वुत्तं होति। सुत्तसभागञ्‍चेतं, यथा हि तच्छकानं सुत्तं पमाणं होति; एवमेतम्पि विञ्‍ञूनं। यथा च सुत्तेन सङ्गहितानि पुप्फानि न विकिरियन्ति न विद्धंसियन्ति; एवमेतेन सङ्गहिता अत्था। तेनेतमेतस्स वचनत्थकोसल्‍लत्थं वुत्तं –

    Tañhi attatthaparatthādibhede atthe sūceti, suvuttā cettha atthā veneyyajjhāsayānulomena vuttattā. Savati cetaṃ atthe sassamiva phalaṃ pasavatīti vuttaṃ hoti. Sūdati cetaṃ dhenuviya khīraṃ, paggharatīti vuttaṃ hoti. Suṭṭhu ca ne tāyati rakkhatīti vuttaṃ hoti. Suttasabhāgañcetaṃ, yathā hi tacchakānaṃ suttaṃ pamāṇaṃ hoti; evametampi viññūnaṃ. Yathā ca suttena saṅgahitāni pupphāni na vikiriyanti na viddhaṃsiyanti; evametena saṅgahitā atthā. Tenetametassa vacanatthakosallatthaṃ vuttaṃ –

    ‘‘अत्थानं सूचनतो, सुवुत्ततो सवनतोथ सूदनतो।

    ‘‘Atthānaṃ sūcanato, suvuttato savanatotha sūdanato;

    सुत्ताणा सुत्तसभागतो च, सुत्तन्ति अक्खात’’न्ति॥

    Suttāṇā suttasabhāgato ca, suttanti akkhāta’’nti.

    इतरो पन –

    Itaro pana –

    यं एत्थ वुड्ढिमन्तो, सलक्खणा पूजिता परिच्छिन्‍ना।

    Yaṃ ettha vuḍḍhimanto, salakkhaṇā pūjitā paricchinnā;

    वुत्ताधिका च धम्मा, अभिधम्मो तेन अक्खातो॥

    Vuttādhikā ca dhammā, abhidhammo tena akkhāto.

    अयञ्हि अभिसद्दो वुड्ढिलक्खणपूजितपरिच्छिन्‍नाधिकेसु दिस्सति। तथाहेस – ‘‘बाळ्हा मे आवुसो दुक्खा वेदना अभिक्‍कमन्ति नो पटिक्‍कमन्ती’’तिआदीसु (म॰ नि॰ ३.३८९; सं॰ नि॰ ५.१९५) वुड्ढियं आगतो। ‘‘या ता रत्तियो अभिञ्‍ञाता अभिलक्खिता’’तिआदीसु (म॰ नि॰ १.४९) लक्खणे। ‘‘राजाभिराजा मनुजिन्दो’’तिआदीसु (म॰ नि॰ २.३९९; सु॰ नि॰ ५५८) पूजिते। ‘‘पटिबलो विनेतुं अभिधम्मे अभिविनये’’तिआदीसु (महाव॰ ८५) परिच्छिन्‍ने। अञ्‍ञमञ्‍ञसङ्करविरहिते धम्मे च विनये चाति वुत्तं होति। ‘‘अभिक्‍कन्तेन वण्णेना’’तिआदीसु (वि॰ व॰ ७५) अधिके।

    Ayañhi abhisaddo vuḍḍhilakkhaṇapūjitaparicchinnādhikesu dissati. Tathāhesa – ‘‘bāḷhā me āvuso dukkhā vedanā abhikkamanti no paṭikkamantī’’tiādīsu (ma. ni. 3.389; saṃ. ni. 5.195) vuḍḍhiyaṃ āgato. ‘‘Yā tā rattiyo abhiññātā abhilakkhitā’’tiādīsu (ma. ni. 1.49) lakkhaṇe. ‘‘Rājābhirājā manujindo’’tiādīsu (ma. ni. 2.399; su. ni. 558) pūjite. ‘‘Paṭibalo vinetuṃ abhidhamme abhivinaye’’tiādīsu (mahāva. 85) paricchinne. Aññamaññasaṅkaravirahite dhamme ca vinaye cāti vuttaṃ hoti. ‘‘Abhikkantena vaṇṇenā’’tiādīsu (vi. va. 75) adhike.

    एत्थ च ‘‘रूपूपपत्तिया मग्गं भावेति, मेत्तासहगतेन चेतसा एकं दिसं फरित्वा विहरती’’तिआदिना (ध॰ स॰ १६० आदयो) नयेन वुड्ढिमन्तोपि धम्मा वुत्ता। ‘‘रूपारम्मणं वा सद्दारम्मणं वा’’तिआदिना नयेन आरम्मणादीहि लक्खणीयत्ता सलक्खणापि। ‘‘सेक्खा धम्मा, असेक्खा धम्मा, लोकुत्तरा धम्मा’’तिआदिना नयेन पूजितापि पूजारहाति अधिप्पायो। ‘‘फस्सो होति वेदना होती’’तिआदिना नयेन सभावपरिच्छिन्‍नत्ता परिच्छिन्‍नापि। ‘‘महग्गता धम्मा, अप्पमाणा धम्मा, अनुत्तरा धम्मा’’तिआदिना नयेन अधिकापि धम्मा वुत्ता। तेनेतमेतस्स वचनत्थकोसल्‍लत्थं वुत्तं –

    Ettha ca ‘‘rūpūpapattiyā maggaṃ bhāveti, mettāsahagatena cetasā ekaṃ disaṃ pharitvā viharatī’’tiādinā (dha. sa. 160 ādayo) nayena vuḍḍhimantopi dhammā vuttā. ‘‘Rūpārammaṇaṃ vā saddārammaṇaṃ vā’’tiādinā nayena ārammaṇādīhi lakkhaṇīyattā salakkhaṇāpi. ‘‘Sekkhā dhammā, asekkhā dhammā, lokuttarā dhammā’’tiādinā nayena pūjitāpi pūjārahāti adhippāyo. ‘‘Phasso hoti vedanā hotī’’tiādinā nayena sabhāvaparicchinnattā paricchinnāpi. ‘‘Mahaggatā dhammā, appamāṇā dhammā, anuttarā dhammā’’tiādinā nayena adhikāpi dhammā vuttā. Tenetametassa vacanatthakosallatthaṃ vuttaṃ –

    ‘‘यं एत्थ वुड्ढिमन्तो, सलक्खणा पूजिता परिच्छिन्‍ना।

    ‘‘Yaṃ ettha vuḍḍhimanto, salakkhaṇā pūjitā paricchinnā;

    वुत्ताधिका च धम्मा, अभिधम्मो तेन अक्खातो’’ति॥

    Vuttādhikā ca dhammā, abhidhammo tena akkhāto’’ti.

    यं पनेत्थ अविसिट्ठं, तं –

    Yaṃ panettha avisiṭṭhaṃ, taṃ –

    पिटकं पिटकत्थविदू, परियत्तिब्भाजनत्थतो आहु।

    Piṭakaṃ piṭakatthavidū, pariyattibbhājanatthato āhu;

    तेन समोधानेत्वा, तयोपि विनयादयो ञेय्या॥

    Tena samodhānetvā, tayopi vinayādayo ñeyyā.

    परियत्तिपि हि ‘‘मा पिटकसम्पदानेना’’तिआदीसु (अ॰ नि॰ ३.६६) पिटकन्ति वुच्‍चति। ‘‘अथ पुरिसो आगच्छेय्य कुदालपिटकं आदाया’’तिआदीसु (म॰ नि॰ १.२२८; अ॰ नि॰ ३.७०) यं किञ्‍चि भाजनम्पि। तस्मा पिटकं पिटकत्थविदू, परियत्तिब्भाजनत्थतो आहु।

    Pariyattipi hi ‘‘mā piṭakasampadānenā’’tiādīsu (a. ni. 3.66) piṭakanti vuccati. ‘‘Atha puriso āgaccheyya kudālapiṭakaṃ ādāyā’’tiādīsu (ma. ni. 1.228; a. ni. 3.70) yaṃ kiñci bhājanampi. Tasmā piṭakaṃ piṭakatthavidū, pariyattibbhājanatthato āhu.

    इदानि तेन समोधानेत्वा तयोपि विनयादयो ञेय्याति। तेन एवं दुविधत्थेन पिटकसद्देन सह समासं कत्वा विनयो च सो पिटकञ्‍च परियत्तिभावतो तस्स तस्स अत्थस्स भाजनतो चाति विनयपिटकं, यथावुत्तेनेव नयेन सुत्तन्तञ्‍च तं पिटकञ्‍चाति सुत्तन्तपिटकं, अभिधम्मो च सो पिटकञ्‍चाति अभिधम्मपिटकन्ति एवमेते तयोपि विनयादयो ञेय्या।

    Idāni tena samodhānetvā tayopi vinayādayo ñeyyāti. Tena evaṃ duvidhatthena piṭakasaddena saha samāsaṃ katvā vinayo ca so piṭakañca pariyattibhāvato tassa tassa atthassa bhājanato cāti vinayapiṭakaṃ, yathāvutteneva nayena suttantañca taṃ piṭakañcāti suttantapiṭakaṃ, abhidhammo ca so piṭakañcāti abhidhammapiṭakanti evamete tayopi vinayādayo ñeyyā.

    एवं ञत्वा च पुनपि तेस्वेव पिटकेसु नानप्पकारकोसल्‍लत्थं –

    Evaṃ ñatvā ca punapi tesveva piṭakesu nānappakārakosallatthaṃ –

    देसनासासनकथा, भेदं तेसु यथारहं।

    Desanāsāsanakathā, bhedaṃ tesu yathārahaṃ;

    सिक्खापहानगम्भीर, भावञ्‍च परिदीपये॥

    Sikkhāpahānagambhīra, bhāvañca paridīpaye.

    परियत्तिभेदं सम्पत्तिं, विपत्तिं चापि यं यहिं।

    Pariyattibhedaṃ sampattiṃ, vipattiṃ cāpi yaṃ yahiṃ;

    पापुणाति यथा भिक्खु, तम्पि सब्बं विभावये॥

    Pāpuṇāti yathā bhikkhu, tampi sabbaṃ vibhāvaye.

    तत्रायं परिदीपना विभावना च, एतानि हि तीणि पिटकानि यथाक्‍कमं आणा वोहार परमत्थदेसना यथापराध-यथानुलोम-यथाधम्मसासनानि, संवरासंवरदिट्ठिविनिवेठनामरूपपरिच्छेदकथाति च वुच्‍चन्ति।

    Tatrāyaṃ paridīpanā vibhāvanā ca, etāni hi tīṇi piṭakāni yathākkamaṃ āṇā vohāra paramatthadesanā yathāparādha-yathānuloma-yathādhammasāsanāni, saṃvarāsaṃvaradiṭṭhiviniveṭhanāmarūpaparicchedakathāti ca vuccanti.

    एत्थ हि विनयपिटकं आणारहेन भगवता आणाबाहुल्‍लतो देसितत्ता आणादेसना, सुत्तन्तपिटकं वोहारकुसलेन भगवता वोहारबाहुल्‍लतो देसितत्ता वोहारदेसना, अभिधम्मपिटकं परमत्थकुसलेन भगवता परमत्थबाहुल्‍लतो देसितत्ता परमत्थदेसनाति वुच्‍चति।

    Ettha hi vinayapiṭakaṃ āṇārahena bhagavatā āṇābāhullato desitattā āṇādesanā, suttantapiṭakaṃ vohārakusalena bhagavatā vohārabāhullato desitattā vohāradesanā, abhidhammapiṭakaṃ paramatthakusalena bhagavatā paramatthabāhullato desitattā paramatthadesanāti vuccati.

    तथा पठमं ये ते पचुरापराधा सत्ता ते यथापराधं एत्थ सासिताति यथापराधसासनं, दुतियं अनेकज्झासयानुसयचरियाधिमुत्तिका सत्ता यथानुलोमं एत्थ सासिताति यथानुलोमसासनं, ततियं धम्मपुञ्‍जमत्ते ‘‘अहं ममा’’ति सञ्‍ञिनो सत्ता यथाधम्मं एत्थ सासिताति यथाधम्मसासनन्ति वुच्‍चति।

    Tathā paṭhamaṃ ye te pacurāparādhā sattā te yathāparādhaṃ ettha sāsitāti yathāparādhasāsanaṃ, dutiyaṃ anekajjhāsayānusayacariyādhimuttikā sattā yathānulomaṃ ettha sāsitāti yathānulomasāsanaṃ, tatiyaṃ dhammapuñjamatte ‘‘ahaṃ mamā’’ti saññino sattā yathādhammaṃ ettha sāsitāti yathādhammasāsananti vuccati.

    तथा पठमं अज्झाचारपटिपक्खभूतो संवरासंवरो एत्थ कथितोति संवरासंवरकथा, दुतियं द्वासट्ठिदिट्ठिपटिपक्खभूता दिट्ठिविनिवेठना एत्थ कथिताति दिट्ठिविनिवेठनकथा, ततियं रागादिपटिपक्खभूतो नामरूपपरिच्छेदो एत्थ कथितोति नामरूपपरिच्छेदकथाति वुच्‍चति।

    Tathā paṭhamaṃ ajjhācārapaṭipakkhabhūto saṃvarāsaṃvaro ettha kathitoti saṃvarāsaṃvarakathā, dutiyaṃ dvāsaṭṭhidiṭṭhipaṭipakkhabhūtā diṭṭhiviniveṭhanā ettha kathitāti diṭṭhiviniveṭhanakathā, tatiyaṃ rāgādipaṭipakkhabhūto nāmarūpaparicchedo ettha kathitoti nāmarūpaparicchedakathāti vuccati.

    तीसुपि च चेतेसु तिस्सो सिक्खा, तीणि पहानानि, चतुब्बिधो च गम्भीरभावो वेदितब्बो । तथा हि – विनयपिटके विसेसेन अधिसीलसिक्खा वुत्ता, सुत्तन्तपिटके अधिचित्तसिक्खा, अभिधम्मपिटके अधिपञ्‍ञासिक्खा

    Tīsupi ca cetesu tisso sikkhā, tīṇi pahānāni, catubbidho ca gambhīrabhāvo veditabbo . Tathā hi – vinayapiṭake visesena adhisīlasikkhā vuttā, suttantapiṭake adhicittasikkhā, abhidhammapiṭake adhipaññāsikkhā.

    विनयपिटके च वीतिक्‍कमप्पहानं किलेसानं, वीतिक्‍कमपटिपक्खत्ता सीलस्स। सुत्तन्तपिटके परियुट्ठानप्पहानं, परियुट्ठानपटिपक्खत्ता समाधिस्स। अभिधम्मपिटके अनुसयप्पहानं अनुसयपटिपक्खत्ता पञ्‍ञाय।

    Vinayapiṭake ca vītikkamappahānaṃ kilesānaṃ, vītikkamapaṭipakkhattā sīlassa. Suttantapiṭake pariyuṭṭhānappahānaṃ, pariyuṭṭhānapaṭipakkhattā samādhissa. Abhidhammapiṭake anusayappahānaṃ anusayapaṭipakkhattā paññāya.

    पठमे च तदङ्गप्पहानं किलेसानं, इतरेसु विक्खम्भनसमुच्छेदप्पहानानि। पठमे च दुच्‍चरितसंकिलेसस्स पहानं, इतरेसु तण्हादिट्ठिसंकिलेसानं

    Paṭhame ca tadaṅgappahānaṃ kilesānaṃ, itaresu vikkhambhanasamucchedappahānāni. Paṭhame ca duccaritasaṃkilesassa pahānaṃ, itaresu taṇhādiṭṭhisaṃkilesānaṃ.

    एकमेकस्मिञ्‍चेत्थ चतुब्बिधोपि धम्मत्थदेसनापटिवेधगम्भीरभावो वेदितब्बो। तत्थ धम्मोति पाळि। अत्थोति तस्सायेवत्थो। देसनाति तस्सा मनसाववत्थापिताय पाळिया देसना। पटिवेधोति पाळिया पाळिअत्थस्स च यथाभूतावबोधो। तीसुपि चेतेसु एते धम्मत्थदेसनापटिवेधा यस्मा ससादीहि विय महासमुद्दो मन्दबुद्धीहि दुक्खोगाहा अलब्भनेय्यपतिट्ठा च, तस्मा गम्भीरा। एवं एकमेकस्मिं एत्थ चतुब्बिधोपि गम्भीरभावो वेदितब्बो।

    Ekamekasmiñcettha catubbidhopi dhammatthadesanāpaṭivedhagambhīrabhāvo veditabbo. Tattha dhammoti pāḷi. Atthoti tassāyevattho. Desanāti tassā manasāvavatthāpitāya pāḷiyā desanā. Paṭivedhoti pāḷiyā pāḷiatthassa ca yathābhūtāvabodho. Tīsupi cetesu ete dhammatthadesanāpaṭivedhā yasmā sasādīhi viya mahāsamuddo mandabuddhīhi dukkhogāhā alabbhaneyyapatiṭṭhā ca, tasmā gambhīrā. Evaṃ ekamekasmiṃ ettha catubbidhopi gambhīrabhāvo veditabbo.

    अपरो नयो – धम्मोति हेतु। वुत्तं हेतं – ‘‘हेतुम्हि ञाणं धम्मपटिसम्भिदा’’ति। अत्थोति हेतुफलं। वुत्तं हेतं – ‘‘हेतुफले ञाणं अत्थपटिसम्भिदा’’ति। देसनाति पञ्‍ञत्ति, यथाधम्मं धम्माभिलापोति अधिप्पायो। पटिवेधोति अभिसमयो, सो च लोकियलोकुत्तरो विसयतो असम्मोहतो च अत्थानुरूपं धम्मेसु, धम्मानुरूपं अत्थेसु, पञ्‍ञत्तिपथानुरूपं पञ्‍ञत्तीसु अवबोधो।

    Aparo nayo – dhammoti hetu. Vuttaṃ hetaṃ – ‘‘hetumhi ñāṇaṃ dhammapaṭisambhidā’’ti. Atthoti hetuphalaṃ. Vuttaṃ hetaṃ – ‘‘hetuphale ñāṇaṃ atthapaṭisambhidā’’ti. Desanāti paññatti, yathādhammaṃ dhammābhilāpoti adhippāyo. Paṭivedhoti abhisamayo, so ca lokiyalokuttaro visayato asammohato ca atthānurūpaṃ dhammesu, dhammānurūpaṃ atthesu, paññattipathānurūpaṃ paññattīsu avabodho.

    इदानि यस्मा एतेसु पिटकेसु यं यं धम्मजातं वा अत्थजातं वा, या चायं यथा यथा ञापेतब्बो अत्थो सोतूनं ञाणस्स अभिमुखो होति, तथा तथा तदत्थजोतिका देसना, यो चेत्थ अविपरीतावबोधसङ्खातो पटिवेधो सब्बमेतं अनुपचितकुसलसम्भारेहि दुप्पञ्‍ञेहि ससादीहि विय महासमुद्दो दुक्खोगाहं अलब्भनेय्यपतिट्ठञ्‍च, तस्मा गम्भीरं। एवम्पि एकमेकस्मिं एत्थ चतुब्बिधोपि गम्भीरभावो वेदितब्बो।

    Idāni yasmā etesu piṭakesu yaṃ yaṃ dhammajātaṃ vā atthajātaṃ vā, yā cāyaṃ yathā yathā ñāpetabbo attho sotūnaṃ ñāṇassa abhimukho hoti, tathā tathā tadatthajotikā desanā, yo cettha aviparītāvabodhasaṅkhāto paṭivedho sabbametaṃ anupacitakusalasambhārehi duppaññehi sasādīhi viya mahāsamuddo dukkhogāhaṃ alabbhaneyyapatiṭṭhañca, tasmā gambhīraṃ. Evampi ekamekasmiṃ ettha catubbidhopi gambhīrabhāvo veditabbo.

    एत्तावता च –

    Ettāvatā ca –

    ‘‘देसना-सासनकथा , भेदं तेसु यथारहं।

    ‘‘Desanā-sāsanakathā , bhedaṃ tesu yathārahaṃ;

    सिक्खापहानगम्भीरभावञ्‍च परिदीपये’’ति॥

    Sikkhāpahānagambhīrabhāvañca paridīpaye’’ti.

    अयं गाथा वुत्तत्था होति।

    Ayaṃ gāthā vuttatthā hoti.

    ‘‘परियत्तिभेदं सम्पत्तिं, विपत्तिञ्‍चापि यं यहिं।

    ‘‘Pariyattibhedaṃ sampattiṃ, vipattiñcāpi yaṃ yahiṃ;

    पापुणाति यथा भिक्खु, तम्पि सब्बं विभावये’’ति॥

    Pāpuṇāti yathā bhikkhu, tampi sabbaṃ vibhāvaye’’ti.

    एत्थ पन तीसु पिटकेसु तिविधो परियत्तिभेदो दट्ठब्बो। तिस्सो हि परियत्तियो – अलगद्दूपमा, निस्सरणत्था, भण्डागारिकपरियत्तीति।

    Ettha pana tīsu piṭakesu tividho pariyattibhedo daṭṭhabbo. Tisso hi pariyattiyo – alagaddūpamā, nissaraṇatthā, bhaṇḍāgārikapariyattīti.

    तत्थ या दुग्गहिता उपारम्भादिहेतु परियापुटा, अयं अलगद्दूपमा। यं सन्धाय वुत्तं – ‘‘सेय्यथापि, भिक्खवे, पुरिसो अलगद्दत्थिको अलगद्दगवेसी अलगद्दपरियेसनं चरमानो, सो पस्सेय्य महन्तं अलगद्दं। तमेनं भोगे वा नङ्गुट्ठे वा गण्हेय्य। तस्स सो अलगद्दो पटिपरिवत्तित्वा हत्थे वा बाहाय वा अञ्‍ञतरस्मिं वा अङ्गपच्‍चङ्गे डंसेय्य। सो ततोनिदानं मरणं वा निगच्छेय्य, मरणमत्तं वा दुक्खं। तं किस्स हेतु? दुग्गहितत्ता, भिक्खवे, अलगद्दस्स। एवमेव खो, भिक्खवे, इधेकच्‍चे मोघपुरिसा धम्मं परियापुणन्ति सुत्तं…पे॰… वेदल्‍लं। ते तं धम्मं परियापुणित्वा तेसं धम्मानं पञ्‍ञाय अत्थं न उपपरिक्खन्ति। तेसं ते धम्मा पञ्‍ञाय अत्थं अनुपपरिक्खतं न निज्झानं खमन्ति। ते उपारम्भानिसंसा चेव धम्मं परियापुणन्ति इतिवादप्पमोक्खानिसंसा च। यस्स चत्थाय धम्मं परियापुणन्ति, तञ्‍चस्स अत्थं नानुभोन्ति। तेसं ते धम्मा दुग्गहिता दीघरत्तं अहिताय दुक्खाय संवत्तन्ति। तं किस्स हेतु? दुग्गहितत्ता, भिक्खवे, धम्मान’’न्ति (म॰ नि॰ १.२३८)।

    Tattha yā duggahitā upārambhādihetu pariyāpuṭā, ayaṃ alagaddūpamā. Yaṃ sandhāya vuttaṃ – ‘‘seyyathāpi, bhikkhave, puriso alagaddatthiko alagaddagavesī alagaddapariyesanaṃ caramāno, so passeyya mahantaṃ alagaddaṃ. Tamenaṃ bhoge vā naṅguṭṭhe vā gaṇheyya. Tassa so alagaddo paṭiparivattitvā hatthe vā bāhāya vā aññatarasmiṃ vā aṅgapaccaṅge ḍaṃseyya. So tatonidānaṃ maraṇaṃ vā nigaccheyya, maraṇamattaṃ vā dukkhaṃ. Taṃ kissa hetu? Duggahitattā, bhikkhave, alagaddassa. Evameva kho, bhikkhave, idhekacce moghapurisā dhammaṃ pariyāpuṇanti suttaṃ…pe… vedallaṃ. Te taṃ dhammaṃ pariyāpuṇitvā tesaṃ dhammānaṃ paññāya atthaṃ na upaparikkhanti. Tesaṃ te dhammā paññāya atthaṃ anupaparikkhataṃ na nijjhānaṃ khamanti. Te upārambhānisaṃsā ceva dhammaṃ pariyāpuṇanti itivādappamokkhānisaṃsā ca. Yassa catthāya dhammaṃ pariyāpuṇanti, tañcassa atthaṃ nānubhonti. Tesaṃ te dhammā duggahitā dīgharattaṃ ahitāya dukkhāya saṃvattanti. Taṃ kissa hetu? Duggahitattā, bhikkhave, dhammāna’’nti (ma. ni. 1.238).

    या पन सुग्गहिता सीलक्खन्धादिपारिपूरिंयेव आकङ्खमानेन परियापुटा न उपारम्भादि हेतु, अयं निस्सरणत्था। यं सन्धाय वुत्तं – ‘‘तेसं ते धम्मा सुग्गहिता दीघरत्तं हिताय सुखाय संवत्तन्ति। तं किस्स हेतु? सुग्गहितत्ता, भिक्खवे, धम्मान’’न्ति (म॰ नि॰ १.२३९)।

    Yā pana suggahitā sīlakkhandhādipāripūriṃyeva ākaṅkhamānena pariyāpuṭā na upārambhādi hetu, ayaṃ nissaraṇatthā. Yaṃ sandhāya vuttaṃ – ‘‘tesaṃ te dhammā suggahitā dīgharattaṃ hitāya sukhāya saṃvattanti. Taṃ kissa hetu? Suggahitattā, bhikkhave, dhammāna’’nti (ma. ni. 1.239).

    यं पन परिञ्‍ञातक्खन्धो पहीनकिलेसो भावितमग्गो पटिविद्धाकुप्पो सच्छिकतनिरोधो खीणासवो केवलं पवेणीपालनत्थाय वंसानुरक्खणत्थाय परियापुणाति, अयं भण्डागारिकपअयत्तीति।

    Yaṃ pana pariññātakkhandho pahīnakileso bhāvitamaggo paṭividdhākuppo sacchikatanirodho khīṇāsavo kevalaṃ paveṇīpālanatthāya vaṃsānurakkhaṇatthāya pariyāpuṇāti, ayaṃ bhaṇḍāgārikapaayattīti.

    विनये पन सुप्पटिपन्‍नो भिक्खु सीलसम्पत्तिं निस्साय तिस्सो विज्‍जा पापुणाति, तासंयेव च तत्थ पभेदवचनतो। सुत्ते सुप्पटिपन्‍नो समाधिसम्पदं निस्साय छ अभिञ्‍ञा पापुणाति, तासंयेव च तत्थ पभेदवचनतो। अभिधम्मे सुप्पटिपन्‍नो पञ्‍ञासम्पदं निस्साय चतस्सो पटिसम्भिदा पापुणाति, तासञ्‍च तत्थेव पभेदवचनतो। एवमेतेसु सुप्पटिपन्‍नो यथाक्‍कमेन इमं विज्‍जात्तयछळभिञ्‍ञाचतुपटिसम्भिदाभेदं सम्पत्तिं पापुणाति।

    Vinaye pana suppaṭipanno bhikkhu sīlasampattiṃ nissāya tisso vijjā pāpuṇāti, tāsaṃyeva ca tattha pabhedavacanato. Sutte suppaṭipanno samādhisampadaṃ nissāya cha abhiññā pāpuṇāti, tāsaṃyeva ca tattha pabhedavacanato. Abhidhamme suppaṭipanno paññāsampadaṃ nissāya catasso paṭisambhidā pāpuṇāti, tāsañca tattheva pabhedavacanato. Evametesu suppaṭipanno yathākkamena imaṃ vijjāttayachaḷabhiññācatupaṭisambhidābhedaṃ sampattiṃ pāpuṇāti.

    विनये पन दुप्पटिपन्‍नो अनुञ्‍ञातसुखसम्फस्सअत्थरणपावुरणादिफस्ससामञ्‍ञतो पटिक्खित्तेसु उपादिन्‍नफस्सादीसु अनवज्‍जसञ्‍ञी होति। वुत्तम्पि हेतं – ‘‘तथाहं भगवता धम्मं देसितं आजानामि, यथा येमे अन्तरायिका धम्मा वुत्ता भगवता, ते पटिसेवतो नालं अन्तरायाया’’ति (पाचि॰ ४१७; म॰ नि॰ १.२३४) ततो दुस्सीलभावं पापुणाति। सुत्ते दुप्पटिपन्‍नो ‘‘चत्तारोमे, भिक्खवे, पुग्गला सन्तो संविज्‍जमाना’’तिआदीसु (अ॰ नि॰ ४.५) अधिप्पायं अजानन्तो दुग्गहितं गण्हाति। यं सन्धाय वुत्तं – ‘‘अत्तना दुग्गहितेन अम्हे चेव अब्भाचिक्खति, अत्तानञ्‍च खनति, बहुञ्‍च अपुञ्‍ञं पसवती’’ति (पाचि॰ ४१७; म॰ नि॰ १.२३६) ततो मिच्छादिट्ठितं पापुणाति। अभिधम्मे दुप्पटिपन्‍नो धम्मचिन्तं अतिधावन्तो अचिन्तेय्यानिपि चिन्तेति, ततो चित्तक्खेपं पापुणाति। वुत्तं हेतं – ‘‘चत्तारिमानि, भिक्खवे, अचिन्तेय्यानि न चिन्तेतब्बानि, यानि चिन्तेन्तो उम्मादस्स विघातस्स भागी अस्सा’’ति (अ॰ नि॰ ४.७७)। एवमेतेसु दुप्पटिपन्‍नो यथाक्‍कमेन इमं दुस्सीलभावमिच्छादिट्ठिता चित्तक्खेपभेदं विपत्तिं पापुणातीति।

    Vinaye pana duppaṭipanno anuññātasukhasamphassaattharaṇapāvuraṇādiphassasāmaññato paṭikkhittesu upādinnaphassādīsu anavajjasaññī hoti. Vuttampi hetaṃ – ‘‘tathāhaṃ bhagavatā dhammaṃ desitaṃ ājānāmi, yathā yeme antarāyikā dhammā vuttā bhagavatā, te paṭisevato nālaṃ antarāyāyā’’ti (pāci. 417; ma. ni. 1.234) tato dussīlabhāvaṃ pāpuṇāti. Sutte duppaṭipanno ‘‘cattārome, bhikkhave, puggalā santo saṃvijjamānā’’tiādīsu (a. ni. 4.5) adhippāyaṃ ajānanto duggahitaṃ gaṇhāti. Yaṃ sandhāya vuttaṃ – ‘‘attanā duggahitena amhe ceva abbhācikkhati, attānañca khanati, bahuñca apuññaṃ pasavatī’’ti (pāci. 417; ma. ni. 1.236) tato micchādiṭṭhitaṃ pāpuṇāti. Abhidhamme duppaṭipanno dhammacintaṃ atidhāvanto acinteyyānipi cinteti, tato cittakkhepaṃ pāpuṇāti. Vuttaṃ hetaṃ – ‘‘cattārimāni, bhikkhave, acinteyyāni na cintetabbāni, yāni cintento ummādassa vighātassa bhāgī assā’’ti (a. ni. 4.77). Evametesu duppaṭipanno yathākkamena imaṃ dussīlabhāvamicchādiṭṭhitā cittakkhepabhedaṃ vipattiṃ pāpuṇātīti.

    एत्तावता च –

    Ettāvatā ca –

    ‘‘परियत्तिभेदं सम्पत्तिं, विपत्तिं चापि यं यहिं।

    ‘‘Pariyattibhedaṃ sampattiṃ, vipattiṃ cāpi yaṃ yahiṃ;

    पापुणाति यथा भिक्खु, तम्पि सब्बं विभावये’’ति॥

    Pāpuṇāti yathā bhikkhu, tampi sabbaṃ vibhāvaye’’ti.

    अयम्पि गाथा वुत्तत्था होति। एवं नानप्पकारतो पिटकानि ञत्वा तेसं वसेनेतं बुद्धवचनं तिविधन्ति ञातब्बं।

    Ayampi gāthā vuttatthā hoti. Evaṃ nānappakārato piṭakāni ñatvā tesaṃ vasenetaṃ buddhavacanaṃ tividhanti ñātabbaṃ.

    कथं निकायवसेन पञ्‍चविधं? सब्बमेव चेतं दीघनिकायो, मज्झिमनिकायो, संयुत्तनिकायो, अङ्गुत्तरनिकायो, खुद्दकनिकायोति पञ्‍चप्पभेदं होति। तत्थ कतमो दीघनिकायो? तिवग्गसङ्गहानि ब्रह्मजालादीनि चतुत्तिंस सुत्तानि।

    Kathaṃ nikāyavasena pañcavidhaṃ? Sabbameva cetaṃ dīghanikāyo, majjhimanikāyo, saṃyuttanikāyo, aṅguttaranikāyo, khuddakanikāyoti pañcappabhedaṃ hoti. Tattha katamo dīghanikāyo? Tivaggasaṅgahāni brahmajālādīni catuttiṃsa suttāni.

    चतुत्तिंसेव सुत्तन्ता, तिवग्गो यस्स सङ्गहो।

    Catuttiṃseva suttantā, tivaggo yassa saṅgaho;

    एस दीघनिकायोति, पठमो अनुलोमिको॥

    Esa dīghanikāyoti, paṭhamo anulomiko.

    कस्मा पनेस दीघनिकायोति वुच्‍चति? दीघप्पमाणानं सुत्तानं समूहतो निवासतो च, समूहनिवासा हि निकायोति वुच्‍चन्ति। ‘‘नाहं, भिक्खवे, अञ्‍ञं एकनिकायम्पि समनुपस्सामि एवं चित्तं; यथयिदं, भिक्खवे, तिरच्छानगता पाणा; पोणिकनिकायो, चिक्खल्‍लिकनिकायो’’ति (सं॰ नि॰ ३.१००) एवमादीनि चेत्थ साधकानि सासनतो च लोकतो च। एवं सेसानम्पि निकायभावे वचनत्थो वेदितब्बो।

    Kasmā panesa dīghanikāyoti vuccati? Dīghappamāṇānaṃ suttānaṃ samūhato nivāsato ca, samūhanivāsā hi nikāyoti vuccanti. ‘‘Nāhaṃ, bhikkhave, aññaṃ ekanikāyampi samanupassāmi evaṃ cittaṃ; yathayidaṃ, bhikkhave, tiracchānagatā pāṇā; poṇikanikāyo, cikkhallikanikāyo’’ti (saṃ. ni. 3.100) evamādīni cettha sādhakāni sāsanato ca lokato ca. Evaṃ sesānampi nikāyabhāve vacanattho veditabbo.

    कतमो मज्झिमनिकायो? मज्झिमप्पमाणानि पञ्‍चदसवग्गसङ्गहानि मूलपरियायसुत्तादीनि दियड्ढसतं द्वे च सुत्तानि।

    Katamo majjhimanikāyo? Majjhimappamāṇāni pañcadasavaggasaṅgahāni mūlapariyāyasuttādīni diyaḍḍhasataṃ dve ca suttāni.

    दियड्ढसतं सुत्तन्ता, द्वे च सुत्तानि यत्थ सो।

    Diyaḍḍhasataṃ suttantā, dve ca suttāni yattha so;

    निकायो मज्झिमो पञ्‍च-दसवग्गपरिग्गहो॥

    Nikāyo majjhimo pañca-dasavaggapariggaho.

    कतमो संयुत्तनिकायो? देवतासंयुत्तादिवसेन ठितानि ओघतरणादीनि सत्त सुत्तसहस्सानि सत्त च सुत्तसतानि द्वासट्ठि च सुत्तानि।

    Katamo saṃyuttanikāyo? Devatāsaṃyuttādivasena ṭhitāni oghataraṇādīni satta suttasahassāni satta ca suttasatāni dvāsaṭṭhi ca suttāni.

    सत्त सुत्तसहस्सानि, सत्त सुत्तसतानि च।

    Satta suttasahassāni, satta suttasatāni ca;

    द्वासट्ठि चेव सुत्तन्ता, एसो संयुत्तसङ्गहो॥

    Dvāsaṭṭhi ceva suttantā, eso saṃyuttasaṅgaho.

    कतमो अङ्गुत्तरनिकायो? एकेकअङ्गातिरेकवसेन ठितानि चित्तपरियादानादीनि नव सुत्तसहस्सानि पञ्‍च सुत्तसतानि सत्तपञ्‍ञासञ्‍च सुत्तानि।

    Katamo aṅguttaranikāyo? Ekekaaṅgātirekavasena ṭhitāni cittapariyādānādīni nava suttasahassāni pañca suttasatāni sattapaññāsañca suttāni.

    नव सुत्तसहस्सानि, पञ्‍च सुत्तसतानि च।

    Nava suttasahassāni, pañca suttasatāni ca;

    सत्तपञ्‍ञास सुत्तानि, सङ्ख्या अङ्गुत्तरे अयं॥

    Sattapaññāsa suttāni, saṅkhyā aṅguttare ayaṃ.

    कतमो खुद्दकनिकायो? सकलं विनयपिटकं अभिधम्मपिटकं खुद्दकपाठादयो च पुब्बे निदस्सिता पन्‍नरसभेदा ठपेत्वा चत्तारो निकाये अवसेसं बुद्धवचनन्ति।

    Katamo khuddakanikāyo? Sakalaṃ vinayapiṭakaṃ abhidhammapiṭakaṃ khuddakapāṭhādayo ca pubbe nidassitā pannarasabhedā ṭhapetvā cattāro nikāye avasesaṃ buddhavacananti.

    ठपेत्वा चतुरोपेते, निकाये दीघआदिके।

    Ṭhapetvā caturopete, nikāye dīghaādike;

    तदञ्‍ञं बुद्धवचनं, निकायो खुद्दको मतोति॥

    Tadaññaṃ buddhavacanaṃ, nikāyo khuddako matoti.

    एवं निकायवसेन पञ्‍चविधं।

    Evaṃ nikāyavasena pañcavidhaṃ.

    कथं अङ्गवसेन नवविधं? सब्बमेव हिदं सुत्तं, गेय्यं, वेय्याकरणं, गाथा, उदानं, इतिवुत्तकं, जातकं, अब्भुतधम्मं, वेदल्‍लन्ति नवप्पभेदं होति। तत्थ उभतोविभङ्गनिद्देसखन्धकपरिवारा सुत्तनिपाते मङ्गलसुत्त-रतनसुत्त-नालकसुत्त-तुवट्टकसुत्तानि अञ्‍ञम्पि च सुत्तनामकं तथागतवचनं सुत्तन्ति वेदितब्बं। सब्बम्पि सगाथकं सुत्तं गेय्यन्ति वेदितब्बं। विसेसेन संयुत्तके सकलोपि सगाथावग्गो, सकलं अभिधम्मपिटकं, निग्गाथकं सुत्तं, यञ्‍च अञ्‍ञम्पि अट्ठहि अङ्गेहि असङ्गहितं बुद्धवचनं तं वेय्याकरणन्ति वेदितब्बं। धम्मपदं, थेरगाथा, थेरीगाथा, सुत्तनिपाते नोसुत्तनामिका सुद्धिकगाथा च गाथाति वेदितब्बा। सोमनस्सञाणमयिकगाथापटिसंयुत्ता द्वासीति सुत्तन्ता उदानन्ति वेदितब्बं। ‘‘वुत्तञ्हेतं भगवता’’तिआदिनयप्पवत्ता दसुत्तरसतसुत्तन्ता इतिवुत्तकन्ति वेदितब्बं। अपण्णकजातकादीनि पञ्‍ञासाधिकानि पञ्‍च जातकसतानि जातकन्ति वेदितब्बं। ‘‘चत्तारोमे, भिक्खवे, अच्छरिया अब्भुता धम्मा आनन्दे’’ति (दी॰ नि॰ २.२०९) -आदिनयप्पवत्ता सब्बेपि अच्छरियअब्भुतधम्मपटिसंयुत्ता सुत्तन्ता अब्भुतधम्मन्ति वेदितब्बं। चूळवेदल्‍ल-महावेदल्‍ल-सम्मादिट्ठि-सक्‍कपञ्ह-सङ्खारभाजनिय-महापुण्णमसुत्तादयो सब्बेपि वेदञ्‍च तुट्ठिञ्‍च लद्धा लद्धा पुच्छितसुत्तन्ता वेदल्‍लन्ति वेदितब्बं। एवं अङ्गवसेन नवविधं।

    Kathaṃ aṅgavasena navavidhaṃ? Sabbameva hidaṃ suttaṃ, geyyaṃ, veyyākaraṇaṃ, gāthā, udānaṃ, itivuttakaṃ, jātakaṃ, abbhutadhammaṃ, vedallanti navappabhedaṃ hoti. Tattha ubhatovibhaṅganiddesakhandhakaparivārā suttanipāte maṅgalasutta-ratanasutta-nālakasutta-tuvaṭṭakasuttāni aññampi ca suttanāmakaṃ tathāgatavacanaṃ suttanti veditabbaṃ. Sabbampi sagāthakaṃ suttaṃ geyyanti veditabbaṃ. Visesena saṃyuttake sakalopi sagāthāvaggo, sakalaṃ abhidhammapiṭakaṃ, niggāthakaṃ suttaṃ, yañca aññampi aṭṭhahi aṅgehi asaṅgahitaṃ buddhavacanaṃ taṃ veyyākaraṇanti veditabbaṃ. Dhammapadaṃ, theragāthā, therīgāthā, suttanipāte nosuttanāmikā suddhikagāthā ca gāthāti veditabbā. Somanassañāṇamayikagāthāpaṭisaṃyuttā dvāsīti suttantā udānanti veditabbaṃ. ‘‘Vuttañhetaṃ bhagavatā’’tiādinayappavattā dasuttarasatasuttantā itivuttakanti veditabbaṃ. Apaṇṇakajātakādīni paññāsādhikāni pañca jātakasatāni jātakanti veditabbaṃ. ‘‘Cattārome, bhikkhave, acchariyā abbhutā dhammā ānande’’ti (dī. ni. 2.209) -ādinayappavattā sabbepi acchariyaabbhutadhammapaṭisaṃyuttā suttantā abbhutadhammanti veditabbaṃ. Cūḷavedalla-mahāvedalla-sammādiṭṭhi-sakkapañha-saṅkhārabhājaniya-mahāpuṇṇamasuttādayo sabbepi vedañca tuṭṭhiñca laddhā laddhā pucchitasuttantā vedallanti veditabbaṃ. Evaṃ aṅgavasena navavidhaṃ.

    कथं धम्मक्खन्धवसेन चतुरासीतिसहस्सविधं? सब्बमेव चेतं बुद्धवचनं –

    Kathaṃ dhammakkhandhavasena caturāsītisahassavidhaṃ? Sabbameva cetaṃ buddhavacanaṃ –

    ‘‘द्वासीति बुद्धतो गण्हिं, द्वे सहस्सानि भिक्खुतो।

    ‘‘Dvāsīti buddhato gaṇhiṃ, dve sahassāni bhikkhuto;

    चतुरासीति सहस्सानि, ये मे धम्मा पवत्तिनो’’ति॥ (थेरगा॰ १०२७)।

    Caturāsīti sahassāni, ye me dhammā pavattino’’ti. (theragā. 1027);

    एवं परिदीपितधम्मक्खन्धवसेन चतुरासीतिसहस्सप्पभेदं होति। तत्थ एकानुसन्धिकं सुत्तं एको धम्मक्खन्धो। यं अनेकानुसन्धिकं तत्थ अनुसन्धिवसेन धम्मक्खन्धगणना। गाथाबन्धेसु पञ्हापुच्छनं एको धम्मक्खन्धो, विस्सज्‍जनं एको। अभिधम्मे एकमेकं तिक-दुक-भाजनं, एकमेकञ्‍च चित्तवारभाजनं, एको धम्मक्खन्धो। विनये अत्थि वत्थु, अत्थि मातिका, अत्थि पदभाजनीयं, अत्थि अन्तरापत्ति, अत्थि आपत्ति, अत्थि अनापत्ति, अत्थि परिच्छेदो; तत्थ एकमेको कोट्ठासो, एकमेको धम्मक्खन्धोति वेदितब्बो। एवं धम्मक्खन्धवसेन चतुरासीतिसहस्सविधं।

    Evaṃ paridīpitadhammakkhandhavasena caturāsītisahassappabhedaṃ hoti. Tattha ekānusandhikaṃ suttaṃ eko dhammakkhandho. Yaṃ anekānusandhikaṃ tattha anusandhivasena dhammakkhandhagaṇanā. Gāthābandhesu pañhāpucchanaṃ eko dhammakkhandho, vissajjanaṃ eko. Abhidhamme ekamekaṃ tika-duka-bhājanaṃ, ekamekañca cittavārabhājanaṃ, eko dhammakkhandho. Vinaye atthi vatthu, atthi mātikā, atthi padabhājanīyaṃ, atthi antarāpatti, atthi āpatti, atthi anāpatti, atthi paricchedo; tattha ekameko koṭṭhāso, ekameko dhammakkhandhoti veditabbo. Evaṃ dhammakkhandhavasena caturāsītisahassavidhaṃ.

    एवमेतं अभेदतो रसवसेन एकविधं, भेदतो धम्मविनयादिवसेन दुविधादिभेदं बुद्धवचनं सङ्गायन्तेन महाकस्सपप्पमुखेन वसीगणेन ‘‘अयं धम्मो, अयं विनयो; इदं पठमबुद्धवचनं, इदं मज्झिमबुद्धवचनं, इदं पच्छिमबुद्धवचनं; इदं विनयपिटकं, इदं सुत्तन्तपिटकं, इदं अभिधम्मपिटकं; अयं दीघनिकायो…पे॰… अयं खुद्दकनिकायो; इमानि सुत्तादीनि नवङ्गानि, इमानि चतुरासीतिधम्मक्खन्धसहस्सानी’’ति इमं पभेदं ववत्थपेत्वाव सङ्गीतं। न केवलञ्‍च एत्तकमेव, अञ्‍ञम्पि उद्दानसङ्गह-वग्गसङ्गहपेय्यालसङ्गह-एककनिपात-दुकनिपातादिनिपातसङ्गह-संयुत्तसङ्गह-पण्णाससङ्गहादिअनेकविधं तीसु पिटकेसु सन्दिस्समानं सङ्गहप्पभेदं ववत्थपेत्वाएव सत्तहि मासेहि सङ्गीतं। सङ्गीतिपरियोसाने चस्स – ‘‘इदं महाकस्सपत्थेरेन दसबलस्स सासनं पञ्‍चवस्ससहस्सपरिमाणं कालं पवत्तनसमत्थं कत’’न्ति सञ्‍जातप्पमोदा साधुकारं विय ददमाना अयं महापथवी उदकपरियन्तं कत्वा अनेकप्पकारं कम्पि सङ्कम्पि सम्पकम्पि सम्पवेधि, अनेकानि च अच्छरियानि पातुरहेसुन्ति अयं पठममहासङ्गीतिनाम। या लोके –

    Evametaṃ abhedato rasavasena ekavidhaṃ, bhedato dhammavinayādivasena duvidhādibhedaṃ buddhavacanaṃ saṅgāyantena mahākassapappamukhena vasīgaṇena ‘‘ayaṃ dhammo, ayaṃ vinayo; idaṃ paṭhamabuddhavacanaṃ, idaṃ majjhimabuddhavacanaṃ, idaṃ pacchimabuddhavacanaṃ; idaṃ vinayapiṭakaṃ, idaṃ suttantapiṭakaṃ, idaṃ abhidhammapiṭakaṃ; ayaṃ dīghanikāyo…pe… ayaṃ khuddakanikāyo; imāni suttādīni navaṅgāni, imāni caturāsītidhammakkhandhasahassānī’’ti imaṃ pabhedaṃ vavatthapetvāva saṅgītaṃ. Na kevalañca ettakameva, aññampi uddānasaṅgaha-vaggasaṅgahapeyyālasaṅgaha-ekakanipāta-dukanipātādinipātasaṅgaha-saṃyuttasaṅgaha-paṇṇāsasaṅgahādianekavidhaṃ tīsu piṭakesu sandissamānaṃ saṅgahappabhedaṃ vavatthapetvāeva sattahi māsehi saṅgītaṃ. Saṅgītipariyosāne cassa – ‘‘idaṃ mahākassapattherena dasabalassa sāsanaṃ pañcavassasahassaparimāṇaṃ kālaṃ pavattanasamatthaṃ kata’’nti sañjātappamodā sādhukāraṃ viya dadamānā ayaṃ mahāpathavī udakapariyantaṃ katvā anekappakāraṃ kampi saṅkampi sampakampi sampavedhi, anekāni ca acchariyāni pāturahesunti ayaṃ paṭhamamahāsaṅgītināma. Yā loke –

    सतेहि पञ्‍चहि कता, तेन पञ्‍चसताति च।

    Satehi pañcahi katā, tena pañcasatāti ca;

    थेरेहेव कतत्ता च, थेरिकाति पवुच्‍चतीति॥

    Thereheva katattā ca, therikāti pavuccatīti.

    इमिस्सा पन पठममहासङ्गीतिया पवत्तमानाय विनयं पुच्छन्तेन आयस्मता महाकस्सपेन ‘‘पठमं, आवुसो उपालि, पाराजिकं कत्थ पञ्‍ञत्त’’न्ति एवमादिवचनपरियोसाने ‘‘वत्थुम्पि पुच्छि, निदानम्पि पुच्छि, पुग्गलम्पि पुच्छी’’ति एत्थ निदाने पुच्छिते तं निदानं आदितो पभुति वित्थारेत्वा येन च पञ्‍ञत्तं, यस्मा च पञ्‍ञत्तं, सब्बमेतं कथेतुकामेन आयस्मता उपालित्थेरेन वुत्तं ‘‘तेन समयेन बुद्धो भगवा वेरञ्‍जायं विहरती’’ति सब्बं वत्तब्बं। एवमिदं आयस्मता उपालित्थेरेन वुत्तं, तञ्‍च पन ‘‘पठममहासङ्गीतिकाले वुत्त’’न्ति वेदितब्बं। एत्तावता च ‘‘इदं वचनं केन वुत्तं, कदा वुत्त’’न्ति एतेसं पदानं अत्थो पकासितो होति।

    Imissā pana paṭhamamahāsaṅgītiyā pavattamānāya vinayaṃ pucchantena āyasmatā mahākassapena ‘‘paṭhamaṃ, āvuso upāli, pārājikaṃ kattha paññatta’’nti evamādivacanapariyosāne ‘‘vatthumpi pucchi, nidānampi pucchi, puggalampi pucchī’’ti ettha nidāne pucchite taṃ nidānaṃ ādito pabhuti vitthāretvā yena ca paññattaṃ, yasmā ca paññattaṃ, sabbametaṃ kathetukāmena āyasmatā upālittherena vuttaṃ ‘‘tena samayena buddho bhagavā verañjāyaṃ viharatī’’ti sabbaṃ vattabbaṃ. Evamidaṃ āyasmatā upālittherena vuttaṃ, tañca pana ‘‘paṭhamamahāsaṅgītikāle vutta’’nti veditabbaṃ. Ettāvatā ca ‘‘idaṃ vacanaṃ kena vuttaṃ, kadā vutta’’nti etesaṃ padānaṃ attho pakāsito hoti.

    इदानि कस्मा वुत्तन्ति एत्थ वुच्‍चते, यस्मा अयमायस्मता महाकस्सपत्थेरेन निदानं पुट्ठो तस्मानेन तं निदानं आदितो पभुति वित्थारेतुं वुत्तन्ति। एवमिदं आयस्मता उपालित्थेरेन पठममहासङ्गीतिकाले वदन्तेनापि इमिना कारणेन वुत्तन्ति वेदितब्बं। एत्तावता च वुत्तं येन यदा यस्माति इमेसं मातिकापदानं अत्थो पकासितो होति।

    Idāni kasmā vuttanti ettha vuccate, yasmā ayamāyasmatā mahākassapattherena nidānaṃ puṭṭho tasmānena taṃ nidānaṃ ādito pabhuti vitthāretuṃ vuttanti. Evamidaṃ āyasmatā upālittherena paṭhamamahāsaṅgītikāle vadantenāpi iminā kāraṇena vuttanti veditabbaṃ. Ettāvatā ca vuttaṃ yena yadā yasmāti imesaṃ mātikāpadānaṃ attho pakāsito hoti.

    इदानि धारितं येन चाभतं, यत्थप्पतिट्ठितं चेतमेतं वत्वा विधिं ततोति एतेसं अत्थप्पकासनत्थं इदं वुच्‍चति। तं पनेतं ‘‘तेन समयेन बुद्धो भगवा वेरञ्‍जायं विहरती’’ति एवमादिवचनपटिमण्डितनिदानं विनयपिटकं केन धारितं, केनाभतं, कत्थ पतिट्ठितन्ति? वुच्‍चते – आदितो ताव इदं भगवतो सम्मुखा आयस्मता उपालित्थेरेन धारितं, तस्स सम्मुखतो अपरिनिब्बुते तथागते छळभिञ्‍ञादिभेदेहि अनेकेहि भिक्खुसहस्सेहि परिनिब्बुते तथागते महाकस्सपप्पमुखेहि धम्मसङ्गाहकत्थेरेहि। केनाभतन्ति? जम्बुदीपे ताव उपालित्थेरमादिं कत्वा आचरियपरम्पराय याव ततियसङ्गीति ताव आभतं। तत्रायं आचरियपरम्परा

    Idāni dhāritaṃ yena cābhataṃ, yatthappatiṭṭhitaṃ cetametaṃ vatvā vidhiṃ tatoti etesaṃ atthappakāsanatthaṃ idaṃ vuccati. Taṃ panetaṃ ‘‘tena samayena buddho bhagavā verañjāyaṃ viharatī’’ti evamādivacanapaṭimaṇḍitanidānaṃ vinayapiṭakaṃ kena dhāritaṃ, kenābhataṃ, kattha patiṭṭhitanti? Vuccate – ādito tāva idaṃ bhagavato sammukhā āyasmatā upālittherena dhāritaṃ, tassa sammukhato aparinibbute tathāgate chaḷabhiññādibhedehi anekehi bhikkhusahassehi parinibbute tathāgate mahākassapappamukhehi dhammasaṅgāhakattherehi. Kenābhatanti? Jambudīpe tāva upālittheramādiṃ katvā ācariyaparamparāya yāva tatiyasaṅgīti tāva ābhataṃ. Tatrāyaṃ ācariyaparamparā

    उपालि दासको चेव, सोणको सिग्गवो तथा।

    Upāli dāsako ceva, soṇako siggavo tathā;

    तिस्सो मोग्गलिपुत्तो च, पञ्‍चेते विजिताविनो॥

    Tisso moggaliputto ca, pañcete vijitāvino.

    परम्पराय विनयं, दीपे जम्बुसिरिव्हये।

    Paramparāya vinayaṃ, dīpe jambusirivhaye;

    अच्छिज्‍जमानमानेसुं, ततियो याव सङ्गहो॥

    Acchijjamānamānesuṃ, tatiyo yāva saṅgaho.

    आयस्मा हि उपालि इमं विनयवंसं विनयतन्तिं विनयपवेणिं भगवतो

    Āyasmā hi upāli imaṃ vinayavaṃsaṃ vinayatantiṃ vinayapaveṇiṃ bhagavato

    सम्मुखा उग्गहेत्वा बहूनं भिक्खूनं हदये पतिट्ठापेसि। तस्स हायस्मतो सन्तिके विनयवंसं उग्गहेत्वा विनये पकतञ्‍ञुतं पत्तेसु पुग्गलेसु पुथुज्‍जन-सोतापन्‍न-सकदागामि-अनागामिनो गणनपथं वीतिवत्ता, खीणासवानं सहस्समेकं अहोसि। दासकत्थेरोपि तस्सेव सद्धिविहारिको अहोसि, सो उपालित्थेरस्स सम्मुखा उग्गहेत्वा तथेव विनयं वाचेसि। तस्सापि आयस्मतो सन्तिके उग्गहेत्वा विनये पकतञ्‍ञुतं पत्ता पुथुज्‍जनादयो गणनपथं वीतिवत्ता, खीणासवानं सहस्समेव अहोसि। सोणकत्थेरोपि दासकत्थेरस्स सद्धिविहारिको अहोसि, सोपि अत्तनो उपज्झायस्स दासकत्थेरस्स सम्मुखा उग्गहेत्वा तथेव विनयं वाचेसि। तस्सापि आयस्मतो सन्तिके उग्गहेत्वा विनये पकतञ्‍ञुतं पत्ता पुथुज्‍जनादयो गणनपथं वीतिवत्ता, खीणासवानं सहस्समेव अहोसि। सिग्गवत्थेरोपि सोणकत्थेरस्स सद्धिविहारिको अहोसि, सोपि अत्तनो उपज्झायस्स सोणकत्थेरस्स सन्तिके विनयं उग्गहेत्वा अरहन्तसहस्सस्स धुरग्गाहो अहोसि। तस्स पनायस्मतो सन्तिके उग्गहेत्वा विनये पकतञ्‍ञुतं पत्ता पुथुज्‍जन-सोतापन्‍नसकदागामि-अनागामिनोपि खीणासवापि एत्तकानि सतानीति वा एत्तकानि सहस्सानीति वा अपरिच्छिन्‍ना अहेसुं। तदा किर जम्बुदीपे अतिमहाभिक्खुसमुदायो अहोसि। मोग्गलिपुत्ततिस्सत्थेरस्स पन आनुभावो ततियसङ्गीतियं पाकटो भविस्सति। एवमिदं विनयपिटकं जम्बुदीपे ताव इमाय आचरियपरम्पराय याव ततियसङ्गीति ताव आभतन्ति वेदितब्बं।

    Sammukhā uggahetvā bahūnaṃ bhikkhūnaṃ hadaye patiṭṭhāpesi. Tassa hāyasmato santike vinayavaṃsaṃ uggahetvā vinaye pakataññutaṃ pattesu puggalesu puthujjana-sotāpanna-sakadāgāmi-anāgāmino gaṇanapathaṃ vītivattā, khīṇāsavānaṃ sahassamekaṃ ahosi. Dāsakattheropi tasseva saddhivihāriko ahosi, so upālittherassa sammukhā uggahetvā tatheva vinayaṃ vācesi. Tassāpi āyasmato santike uggahetvā vinaye pakataññutaṃ pattā puthujjanādayo gaṇanapathaṃ vītivattā, khīṇāsavānaṃ sahassameva ahosi. Soṇakattheropi dāsakattherassa saddhivihāriko ahosi, sopi attano upajjhāyassa dāsakattherassa sammukhā uggahetvā tatheva vinayaṃ vācesi. Tassāpi āyasmato santike uggahetvā vinaye pakataññutaṃ pattā puthujjanādayo gaṇanapathaṃ vītivattā, khīṇāsavānaṃ sahassameva ahosi. Siggavattheropi soṇakattherassa saddhivihāriko ahosi, sopi attano upajjhāyassa soṇakattherassa santike vinayaṃ uggahetvā arahantasahassassa dhuraggāho ahosi. Tassa panāyasmato santike uggahetvā vinaye pakataññutaṃ pattā puthujjana-sotāpannasakadāgāmi-anāgāminopi khīṇāsavāpi ettakāni satānīti vā ettakāni sahassānīti vā aparicchinnā ahesuṃ. Tadā kira jambudīpe atimahābhikkhusamudāyo ahosi. Moggaliputtatissattherassa pana ānubhāvo tatiyasaṅgītiyaṃ pākaṭo bhavissati. Evamidaṃ vinayapiṭakaṃ jambudīpe tāva imāya ācariyaparamparāya yāva tatiyasaṅgīti tāva ābhatanti veditabbaṃ.

    पठममहासङ्गीतिकथा निट्ठिता।

    Paṭhamamahāsaṅgītikathā niṭṭhitā.





    © 1991-2023 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact