| Library / Tipiṭaka / तिपिटक • Tipiṭaka / वजिरबुद्धि-टीका • Vajirabuddhi-ṭīkā |
१. पठमपाराजिकसिक्खापदवण्णना
1. Paṭhamapārājikasikkhāpadavaṇṇanā
६५६-७. तत्थ तत्थ ठानुप्पत्तिकपञ्ञा वीमंसा। पदपटिपाटिया एवाति मातिकापदपटिपाटिया एव। ‘‘वुत्तन्ति सङ्गीतिकानं उपसङ्कप्पनानं विभाजनं वुत्त’’न्ति लिखितं।
656-7. Tattha tattha ṭhānuppattikapaññā vīmaṃsā. Padapaṭipāṭiyā evāti mātikāpadapaṭipāṭiyā eva. ‘‘Vuttanti saṅgītikānaṃ upasaṅkappanānaṃ vibhājanaṃ vutta’’nti likhitaṃ.
६५८. ‘‘एहिभिक्खुनीति भिक्खुनी, तीहि सरणगमनेहि उपसम्पन्नाति भिक्खुनी’’ति इदं पन देसनाविलासवसेन वुत्तन्ति एके। अञ्ञबुद्धकाले अत्थीति एके, तं न युत्तं विय दिस्सति अम्हाकम्पि बुद्धकाले सम्भवप्पसङ्गतो, एहिभिक्खुनिया पटिसेधछायादिस्सनतो च। यथाह धम्मपदे विसाखावत्थुस्मिं (ध॰ प॰ अट्ठ॰ १. विसाखावत्थु) ‘‘तस्स चीवरदानस्स निस्सन्देन इमं महालतापसाधनं लभि। इत्थीनञ्हि चीवरदानं महालतापसाधनभण्डेन मत्थकं पप्पोति, पुरिसानं इद्धिमयपत्तचीवरेना’’ति। तीहि सरणगमनेहि उपसम्पन्नाय पन भिक्खुनिया सम्भवो अञ्ञबुद्धकाले कदाचि सिया, नत्थेव अम्हाकं बुद्धकाले। देसनाविलासेन पन भिक्खुदेसनाक्कमेनेव भिक्खुनिनिद्देसो वुत्तो, तेनेव भिक्खुसङ्घवसेन एकतोउपसम्पन्ना भिक्खुनियो विज्जमानापि तत्थ न वुत्ता। तासं अत्थिता इमाय परिवारकथाय वेदितब्बा –
658. ‘‘Ehibhikkhunīti bhikkhunī, tīhi saraṇagamanehi upasampannāti bhikkhunī’’ti idaṃ pana desanāvilāsavasena vuttanti eke. Aññabuddhakāle atthīti eke, taṃ na yuttaṃ viya dissati amhākampi buddhakāle sambhavappasaṅgato, ehibhikkhuniyā paṭisedhachāyādissanato ca. Yathāha dhammapade visākhāvatthusmiṃ (dha. pa. aṭṭha. 1. visākhāvatthu) ‘‘tassa cīvaradānassa nissandena imaṃ mahālatāpasādhanaṃ labhi. Itthīnañhi cīvaradānaṃ mahālatāpasādhanabhaṇḍena matthakaṃ pappoti, purisānaṃ iddhimayapattacīvarenā’’ti. Tīhi saraṇagamanehi upasampannāya pana bhikkhuniyā sambhavo aññabuddhakāle kadāci siyā, nattheva amhākaṃ buddhakāle. Desanāvilāsena pana bhikkhudesanākkameneva bhikkhuniniddeso vutto, teneva bhikkhusaṅghavasena ekatoupasampannā bhikkhuniyo vijjamānāpi tattha na vuttā. Tāsaṃ atthitā imāya parivārakathāya veditabbā –
‘‘उभो एकतो उपसम्पन्ना,
‘‘Ubho ekato upasampannā,
उभिन्नं हत्थतो चीवरं पटिग्गण्हेय्य।
Ubhinnaṃ hatthato cīvaraṃ paṭiggaṇheyya;
सिया आपत्तियो नाना,
Siyā āpattiyo nānā,
पञ्हा मेसा कुसलेहि चिन्तिता’’ति॥ (परि॰ ४७९)।
Pañhā mesā kusalehi cintitā’’ti. (pari. 479);
अथ वा पुथुज्जनकाले एहिभिक्खुसरणगमनेन उपसम्पन्नोव इत्थिलिङ्गपातुभावेन भिक्खुनिभावे ठिता पुरिसूपसम्पन्नं उपादाय ‘‘एहिभिक्खुनी’’ति, ‘‘तीहि सरणगमनेहि उपसम्पन्ना भिक्खुनी’’ति च सङ्ख्यं गच्छति। नो चे, तं वचनं विरुज्झेय्याति एके, विचारेत्वा गहेतब्बं। ‘‘विञ्ञू पटिबलो’’ति द्विन्नं अवस्सवभावस्स इज्झनतो वुत्तं। एत्थ यस्मा यं किञ्चि आमिसं पटिग्गण्हन्तीनं अग्गहत्था पुरिसानं हत्थेहि कदाचि मिस्सीभावं गच्छन्ति, वन्दन्तानं वा पुरिसानं सिरानि अग्गपादेहि मिस्सितानि कदाचि होन्ति, केसच्छेदनकाले वा सिरं पुरिसानं हत्थेहि मिस्सितं होति, चित्तं नामेतं अतिरद्धगवेसि, दुरक्खियं वा, तस्मा ‘‘मा अतिलहुं पाराजिकापत्ति भिक्खुनीनं होतू’’ति बुद्धा भगवन्तो कारुञ्ञेन पाराजिकक्खेत्तपरिच्छेदं, थुल्लच्चयक्खेत्तपरिच्छेदञ्च विसुं विसुं देसेसुन्ति वेदितब्बं।
Atha vā puthujjanakāle ehibhikkhusaraṇagamanena upasampannova itthiliṅgapātubhāvena bhikkhunibhāve ṭhitā purisūpasampannaṃ upādāya ‘‘ehibhikkhunī’’ti, ‘‘tīhi saraṇagamanehi upasampannā bhikkhunī’’ti ca saṅkhyaṃ gacchati. No ce, taṃ vacanaṃ virujjheyyāti eke, vicāretvā gahetabbaṃ. ‘‘Viññū paṭibalo’’ti dvinnaṃ avassavabhāvassa ijjhanato vuttaṃ. Ettha yasmā yaṃ kiñci āmisaṃ paṭiggaṇhantīnaṃ aggahatthā purisānaṃ hatthehi kadāci missībhāvaṃ gacchanti, vandantānaṃ vā purisānaṃ sirāni aggapādehi missitāni kadāci honti, kesacchedanakāle vā siraṃ purisānaṃ hatthehi missitaṃ hoti, cittaṃ nāmetaṃ atiraddhagavesi, durakkhiyaṃ vā, tasmā ‘‘mā atilahuṃ pārājikāpatti bhikkhunīnaṃ hotū’’ti buddhā bhagavanto kāruññena pārājikakkhettaparicchedaṃ, thullaccayakkhettaparicchedañca visuṃ visuṃ desesunti veditabbaṃ.
६५९. तब्बहुलनयेन सा वुत्ताति एत्थ अयमनुगण्ठिपदक्कमो – येभुय्येन किरियसमुट्ठानत्ता ‘‘किरियसमुट्ठान’’न्ति वुत्तं। ‘‘कायसंसग्गं समापज्जेय्या’’ति अवत्वा पन ‘‘सादियेय्या’’ति वुत्तत्ता अकिरियतोपि समुट्ठातीति वेदितब्बं। यथा चेत्थ, एवं हेट्ठा ‘‘मनुस्सित्थिया तयो मग्गे मेथुनं धम्मं पटिसेवन्तस्स आपत्ति पाराजिकस्सा’’तिआदिना नयेन किरियसमुट्ठानतं वत्वा तदनन्तरं ‘‘भिक्खुपच्चत्थिका…पे॰… सो चे पवेसनं सादियति, आपत्ति पाराजिकस्सा’’तिआदिना (पारा॰ ५६) नयेन अकिरियसमुट्ठानतायपि वुत्तत्ता पठमपाराजिकस्सापि तब्बहुलनयेनेव किरियसमुट्ठानता वेदितब्बा। न हि पवेसनसादियनादिम्हि किरियसमुट्ठानता दिस्सति। अङ्गजातचलनञ्चेत्थ न सारतो दट्ठब्बं ‘‘सो चे पवेसनं न सादियति, पविट्ठं न सादियति, ठितं न सादियति, उद्धरणं सादियति, आपत्ति पाराजिकस्सा’’ति (पारा॰ ५८) एत्थ ठित न सादियने पकतियापि परिपुण्णचलनत्ता। सादियनपच्चया हि सेवनचलनञ्चेत्थ न दिस्सतेवाति तब्बहुलनयेनेव किरियसमुट्ठानता गहेतब्बा। तत्थ तत्थ अट्ठकथासु कस्मा तब्बहुलनयो अवुत्तोति चे? ‘‘यो पन भिक्खु मेथुनं धम्मं पटिसेवेय्या’’ति (पारा॰ ३९, ४२) मातिकायं किरियसमुट्ठानस्स सरूपेन वुत्तत्ता तदनुरूपवसेन विभङ्गनयमनोलोकेत्वा ‘‘किरियसमुट्ठान’’मिच्चेव वुत्तं। यथा चेतेसु तब्बहुलनयेन किरियसमुट्ठानता वुत्ता, तथा सुरादीनं अकुसलेनेव पातब्बता, न इतरथा ‘‘यं अकुसलेनेव आपज्जति, अयं लोकवज्जा, सेसा पण्णत्तिवज्जा’’ति (कङ्खा॰ अट्ठ॰ पठमपाराजिकवण्णना) वुत्ते लोकवज्जपण्णत्तिवज्जानं नियमनलक्खणसिद्धि होति, तथा तं अवत्वा ‘‘यस्सा सचित्तकपक्खे चित्तं अकुसलमेव होति, अयं लोकवज्जा। सेसा पण्णत्तिवज्जा’’ति वुत्ते लोकवज्जवचनं निरत्थकं सिया वत्थुअजाननपक्खेपि अकुसलेनेव पातब्बत्ता। यस्मा तत्थ सुरापानवीतिक्कमस्स अकुसलचित्तुप्पादो नत्थि, तस्मा खन्धकट्ठकथायं (महाव॰ अट्ठ॰ १०८) ‘‘मज्जपाने पन भिक्खुनो अजानित्वापि बीजतो पट्ठाय मज्जं पिवन्तस्स पाचित्तियं, सामणेरो जानित्वा पिवन्तो सीलभेदं आपज्जति, न अजानित्वा’’ति वुत्तं, न वुत्तं ‘‘वत्थुअजाननपक्खे पाणातिपातादीनं सिद्धिकरअकुसलचित्तुप्पादसदिसे चित्तुप्पादे सतिपि सामणेरो सीलभेदं नापज्जती’’ति। अभिनिवेसवचनं पाणातिपातादीहि समानजातिकत्ता सामणेरानं सुरापानस्स। ‘‘सुरादयो पनिमे’’ति वत्थुं जानित्वा पातब्बतादिवसेन वीतिक्कमन्तस्स अकुसलस्स असम्भवो नत्थि। तेन वुत्तं ‘‘यस्स सचित्तकपक्खे’’तिआदि।
659.Tabbahulanayenasā vuttāti ettha ayamanugaṇṭhipadakkamo – yebhuyyena kiriyasamuṭṭhānattā ‘‘kiriyasamuṭṭhāna’’nti vuttaṃ. ‘‘Kāyasaṃsaggaṃ samāpajjeyyā’’ti avatvā pana ‘‘sādiyeyyā’’ti vuttattā akiriyatopi samuṭṭhātīti veditabbaṃ. Yathā cettha, evaṃ heṭṭhā ‘‘manussitthiyā tayo magge methunaṃ dhammaṃ paṭisevantassa āpatti pārājikassā’’tiādinā nayena kiriyasamuṭṭhānataṃ vatvā tadanantaraṃ ‘‘bhikkhupaccatthikā…pe… so ce pavesanaṃ sādiyati, āpatti pārājikassā’’tiādinā (pārā. 56) nayena akiriyasamuṭṭhānatāyapi vuttattā paṭhamapārājikassāpi tabbahulanayeneva kiriyasamuṭṭhānatā veditabbā. Na hi pavesanasādiyanādimhi kiriyasamuṭṭhānatā dissati. Aṅgajātacalanañcettha na sārato daṭṭhabbaṃ ‘‘so ce pavesanaṃ na sādiyati, paviṭṭhaṃ na sādiyati, ṭhitaṃ na sādiyati, uddharaṇaṃ sādiyati, āpatti pārājikassā’’ti (pārā. 58) ettha ṭhita na sādiyane pakatiyāpi paripuṇṇacalanattā. Sādiyanapaccayā hi sevanacalanañcettha na dissatevāti tabbahulanayeneva kiriyasamuṭṭhānatā gahetabbā. Tattha tattha aṭṭhakathāsu kasmā tabbahulanayo avuttoti ce? ‘‘Yo pana bhikkhu methunaṃ dhammaṃ paṭiseveyyā’’ti (pārā. 39, 42) mātikāyaṃ kiriyasamuṭṭhānassa sarūpena vuttattā tadanurūpavasena vibhaṅganayamanoloketvā ‘‘kiriyasamuṭṭhāna’’micceva vuttaṃ. Yathā cetesu tabbahulanayena kiriyasamuṭṭhānatā vuttā, tathā surādīnaṃ akusaleneva pātabbatā, na itarathā ‘‘yaṃ akusaleneva āpajjati, ayaṃ lokavajjā, sesā paṇṇattivajjā’’ti (kaṅkhā. aṭṭha. paṭhamapārājikavaṇṇanā) vutte lokavajjapaṇṇattivajjānaṃ niyamanalakkhaṇasiddhi hoti, tathā taṃ avatvā ‘‘yassā sacittakapakkhe cittaṃ akusalameva hoti, ayaṃ lokavajjā. Sesā paṇṇattivajjā’’ti vutte lokavajjavacanaṃ niratthakaṃ siyā vatthuajānanapakkhepi akusaleneva pātabbattā. Yasmā tattha surāpānavītikkamassa akusalacittuppādo natthi, tasmā khandhakaṭṭhakathāyaṃ (mahāva. aṭṭha. 108) ‘‘majjapāne pana bhikkhuno ajānitvāpi bījato paṭṭhāya majjaṃ pivantassa pācittiyaṃ, sāmaṇero jānitvā pivanto sīlabhedaṃ āpajjati, na ajānitvā’’ti vuttaṃ, na vuttaṃ ‘‘vatthuajānanapakkhe pāṇātipātādīnaṃ siddhikaraakusalacittuppādasadise cittuppāde satipi sāmaṇero sīlabhedaṃ nāpajjatī’’ti. Abhinivesavacanaṃ pāṇātipātādīhi samānajātikattā sāmaṇerānaṃ surāpānassa. ‘‘Surādayo panime’’ti vatthuṃ jānitvā pātabbatādivasena vītikkamantassa akusalassa asambhavo natthi. Tena vuttaṃ ‘‘yassa sacittakapakkhe’’tiādi.
किञ्चेत्थ युत्तिवचनेन अरहन्तानं अप्पविसनतो सचित्तकाचित्तकपक्खेसु अकुसलनियमोति चे? न, धम्मतावसेन सेक्खानम्पि अप्पविसनतो। अचित्तकपक्खे अकुसलनियमाभावदस्सनत्थं सुपन्तस्स मुखे पक्खित्तजलबिन्दुमिव सुराबिन्दुआदयो उदाहरितब्बाति। तब्बहुलनयेन हि अत्थे गहिते पुब्बेनापरं अट्ठकथाय समेति। ‘‘सद्धिं पाळिया अविसेसत्थो परतो आवि भविस्सतीति अपरे’’ति वुत्तं। इदमेत्थ विचारेतब्बं । यदि वत्थुजाननपक्खे विना अकुसलेन मज्जपानं सिया, कस्मा नाळिमज्झं नातिक्कमति अरियानं पानकादिसञ्ञीनन्ति? सीलभेदवत्थुवीतिक्कमो विनापि चित्तेन अरियानं धम्मतावसेनेव न सम्भवतीति चे, न, चक्खुपालत्थेरवत्थु (ध॰ प॰ अट्ठ॰ १.१) आदिविरोधतोति। अपिच भिक्खुनोपि सामणेरस्स विय सुरापानं सचित्तकमेव कस्मा न जातन्ति? अप्पतिरूपत्ताति चे, सामणेरानम्पि अप्पतिरूपमेव। सहधम्मिका एव हि ते। महासावज्जत्ताति चे? सामणेरानम्पि तादिसमेव। सामणेरानं सचित्तकमेव पाराजिकं, इतरं दण्डकम्मवत्थूति चे? भिक्खूनम्पि मज्जपाने नत्थि। एत्थ तिकपाचित्तियेन न भवितब्बं। मज्जे अमज्जसञ्ञिस्स दुक्कटापत्ति पञ्ञापेतब्बा सिया। भिक्खुस्स पाचित्तियवत्थु सामणेरानं पाराजिकं होति तिरच्छानगतसामणेरानं वियाति चे? अचित्तकम्पि मज्जपानादीनं सामणेरानं पाराजिकं पञ्ञापेतब्बं सिया। नाचित्तकं पाराजिकं सम्भवतीति चे? न, पण्णत्तिवज्जम्पि पाराजिकं सम्भवतीति। निकायन्तरपक्खे अयमेव दोसो। अम्हाकञ्हि लोकवज्जमेव मज्जपानन्ति। कस्मा पनेत्थ सुरापानमेव धम्मतावसेन अरिया न करोन्तीति? न केवलं सुरापानमेव धम्मतावसेन अरिया न करोन्ति, पाणेसुपि कोधवसेन पाणसञ्ञिताय सीसच्छेदनादीनि न करोन्ति, सदारसञ्ञाय परदारं न वीतिक्कमन्ति, अनत्थभञ्जकसञ्ञाय अत्थभञ्जकमुसा न वदन्ति, सम्मादिट्ठिसञ्ञाय मिच्छादिट्ठिं न पटिपज्जन्तीति वेदितब्बा। आचरियापि सुरापाने अकुसलनियमाभावमेव वदन्ति, तस्मा एव मातिकाट्ठकथाय गण्ठिपदे लोकवज्जपण्णत्तिवज्जाधिकारे ‘‘सचित्तकपक्खेअकुसलन्ति सुरापानादिसङ्गहत्थं, इतरथा यस्स अकुसलमेवाति वदेय्या’’ति लिखितं। किरियसमुट्ठानता पनस्स तब्बहुलनयमेव, न पठमपाराजिके। कथं? कायसंसग्गसिक्खापदं पठमपाराजिकसमुट्ठानं। एत्थ भिक्खुस्स च भिक्खुनिया च कायसंसग्गभावे सति भिक्खुनी कायङ्गमचोपयमानापि चित्तेनेव अधिवासेन्ती आपज्जति, न एवं भिक्खु। भिक्खु पन चोपयमानोव आपज्जति, एवमेव पठमपाराजिकेपि चोपने सति एव आपज्जति, नासति। पवेसनं सादियतीति एत्थ पवेसनसादियनं नाम सेवनचित्तस्सुप्पादनन्ति, एवं सन्तेपि ‘‘वीमंसित्वा गहेतब्ब’’न्ति वुत्तं।
Kiñcettha yuttivacanena arahantānaṃ appavisanato sacittakācittakapakkhesu akusalaniyamoti ce? Na, dhammatāvasena sekkhānampi appavisanato. Acittakapakkhe akusalaniyamābhāvadassanatthaṃ supantassa mukhe pakkhittajalabindumiva surābinduādayo udāharitabbāti. Tabbahulanayena hi atthe gahite pubbenāparaṃ aṭṭhakathāya sameti. ‘‘Saddhiṃ pāḷiyā avisesattho parato āvi bhavissatīti apare’’ti vuttaṃ. Idamettha vicāretabbaṃ . Yadi vatthujānanapakkhe vinā akusalena majjapānaṃ siyā, kasmā nāḷimajjhaṃ nātikkamati ariyānaṃ pānakādisaññīnanti? Sīlabhedavatthuvītikkamo vināpi cittena ariyānaṃ dhammatāvaseneva na sambhavatīti ce, na, cakkhupālattheravatthu (dha. pa. aṭṭha. 1.1) ādivirodhatoti. Apica bhikkhunopi sāmaṇerassa viya surāpānaṃ sacittakameva kasmā na jātanti? Appatirūpattāti ce, sāmaṇerānampi appatirūpameva. Sahadhammikā eva hi te. Mahāsāvajjattāti ce? Sāmaṇerānampi tādisameva. Sāmaṇerānaṃ sacittakameva pārājikaṃ, itaraṃ daṇḍakammavatthūti ce? Bhikkhūnampi majjapāne natthi. Ettha tikapācittiyena na bhavitabbaṃ. Majje amajjasaññissa dukkaṭāpatti paññāpetabbā siyā. Bhikkhussa pācittiyavatthu sāmaṇerānaṃ pārājikaṃ hoti tiracchānagatasāmaṇerānaṃ viyāti ce? Acittakampi majjapānādīnaṃ sāmaṇerānaṃ pārājikaṃ paññāpetabbaṃ siyā. Nācittakaṃ pārājikaṃ sambhavatīti ce? Na, paṇṇattivajjampi pārājikaṃ sambhavatīti. Nikāyantarapakkhe ayameva doso. Amhākañhi lokavajjameva majjapānanti. Kasmā panettha surāpānameva dhammatāvasena ariyā na karontīti? Na kevalaṃ surāpānameva dhammatāvasena ariyā na karonti, pāṇesupi kodhavasena pāṇasaññitāya sīsacchedanādīni na karonti, sadārasaññāya paradāraṃ na vītikkamanti, anatthabhañjakasaññāya atthabhañjakamusā na vadanti, sammādiṭṭhisaññāya micchādiṭṭhiṃ na paṭipajjantīti veditabbā. Ācariyāpi surāpāne akusalaniyamābhāvameva vadanti, tasmā eva mātikāṭṭhakathāya gaṇṭhipade lokavajjapaṇṇattivajjādhikāre ‘‘sacittakapakkheakusalanti surāpānādisaṅgahatthaṃ, itarathā yassa akusalamevāti vadeyyā’’ti likhitaṃ. Kiriyasamuṭṭhānatā panassa tabbahulanayameva, na paṭhamapārājike. Kathaṃ? Kāyasaṃsaggasikkhāpadaṃ paṭhamapārājikasamuṭṭhānaṃ. Ettha bhikkhussa ca bhikkhuniyā ca kāyasaṃsaggabhāve sati bhikkhunī kāyaṅgamacopayamānāpi citteneva adhivāsentī āpajjati, na evaṃ bhikkhu. Bhikkhu pana copayamānova āpajjati, evameva paṭhamapārājikepi copane sati eva āpajjati, nāsati. Pavesanaṃ sādiyatīti ettha pavesanasādiyanaṃ nāma sevanacittassuppādananti, evaṃ santepi ‘‘vīmaṃsitvā gahetabba’’nti vuttaṃ.
पठमपाराजिकसिक्खापदवण्णना निट्ठिता।
Paṭhamapārājikasikkhāpadavaṇṇanā niṭṭhitā.
Related texts:
तिपिटक (मूल) • Tipiṭaka (Mūla) / विनयपिटक • Vinayapiṭaka / भिक्खुनीविभङ्ग • Bhikkhunīvibhaṅga / १. पठमपाराजिकं • 1. Paṭhamapārājikaṃ
अट्ठकथा • Aṭṭhakathā / विनयपिटक (अट्ठकथा) • Vinayapiṭaka (aṭṭhakathā) / भिक्खुनीविभङ्ग-अट्ठकथा • Bhikkhunīvibhaṅga-aṭṭhakathā / १. पठमपाराजिकसिक्खापदवण्णना • 1. Paṭhamapārājikasikkhāpadavaṇṇanā
टीका • Tīkā / विनयपिटक (टीका) • Vinayapiṭaka (ṭīkā) / सारत्थदीपनी-टीका • Sāratthadīpanī-ṭīkā / १. पठमपाराजिकसिक्खापदवण्णना • 1. Paṭhamapārājikasikkhāpadavaṇṇanā
टीका • Tīkā / विनयपिटक (टीका) • Vinayapiṭaka (ṭīkā) / विमतिविनोदनी-टीका • Vimativinodanī-ṭīkā / १. उब्भजाणुमण्डलिकसिक्खापदवण्णना • 1. Ubbhajāṇumaṇḍalikasikkhāpadavaṇṇanā
टीका • Tīkā / विनयपिटक (टीका) • Vinayapiṭaka (ṭīkā) / पाचित्यादियोजनापाळि • Pācityādiyojanāpāḷi / १. पठमपाराजिकसिक्खापदं • 1. Paṭhamapārājikasikkhāpadaṃ
