Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ៤។២១

    Numbered Discourses 4.21

    ៣។ ឧរុវេលវគ្គ

    3. At Uruvelā

    បឋមៅរុវេលសុត្ត

    At Uruvelā (1st)

    ឯវំ មេ សុតំ—ឯកំ សមយំ ភគវា សាវត្ថិយំ វិហរតិ ជេតវនេ អនាថបិណ្ឌិកស្ស អារាមេ។ តត្រ ខោ ភគវា ភិក្ខូ អាមន្តេសិ: “ភិក្ខវោ”តិ។

    So I have heard. At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery. There the Buddha addressed the bhikkhus, “Bhikkhus!”

    “ភទន្តេ”តិ តេ ភិក្ខូ ភគវតោ បច្ចស្សោសុំ។ ភគវា ឯតទវោច:

    “Venerable sir,” they replied. The Buddha said this:

    “ឯកមិទាហំ, ភិក្ខវេ, សមយំ ឧរុវេលាយំ វិហរាមិ នជ្ជា នេរញ្ជរាយ តីរេ អជបាលនិគ្រោធេ បឋមាភិសម្ពុទ្ធោ។ តស្ស មយ្ហំ, ភិក្ខវេ, រហោគតស្ស បដិសល្លីនស្ស ឯវំ ចេតសោ បរិវិតក្កោ ឧទបាទិ: ‘ទុក្ខំ ខោ អគារវោ វិហរតិ អប្បតិស្សោ។ កិំ នុ ខោ អហំ សមណំ វា ព្រាហ្មណំ វា សក្កត្វា គរុំ កត្វា ឧបនិស្សាយ វិហរេយ្យន៑ៜតិ?

    “Bhikkhus, this one time, when I was first awakened, I was staying near Uruvelā at the goatherd’s banyan tree on the bank of the Nerañjarā River. As I was in private retreat this thought came to mind: ‘One without respect and reverence lives in suffering. What ascetic or brahmin should I honor and respect and rely on?’

    តស្ស មយ្ហំ, ភិក្ខវេ, ឯតទហោសិ: ‘អបរិបូរស្ស ខោ អហំ សីលក្ខន្ធស្ស បារិបូរិយា អញ្ញំ សមណំ វា ព្រាហ្មណំ វា សក្កត្វា គរុំ កត្វា ឧបនិស្សាយ វិហរេយ្យំ។ ន ខោ បនាហំ បស្សាមិ សទេវកេ លោកេ សមារកេ សព្រហ្មកេ សស្សមណព្រាហ្មណិយា បជាយ សទេវមនុស្សាយ អញ្ញំ សមណំ វា ព្រាហ្មណំ វា អត្តនា សីលសម្បន្នតរំ, យមហំ សក្កត្វា គរុំ កត្វា ឧបនិស្សាយ វិហរេយ្យំ។

    Then it occurred to me: ‘I would honor and respect and rely on another ascetic or brahmin so as to complete the entire spectrum of ethics, if it were incomplete. But I don’t see any other ascetic or brahmin in this world—with its gods, Māras, and Brahmās, this population with its ascetics and brahmins, its gods and humans—who is more accomplished than myself in ethics, who I should honor and respect and rely on.

    អបរិបូរស្ស ខោ អហំ សមាធិក្ខន្ធស្ស បារិបូរិយា អញ្ញំ សមណំ វា ព្រាហ្មណំ វា សក្កត្វា គរុំ កត្វា ឧបនិស្សាយ វិហរេយ្យំ។ ន ខោ បនាហំ បស្សាមិ សទេវកេ លោកេ សមារកេ សព្រហ្មកេ សស្សមណព្រាហ្មណិយា បជាយ សទេវមនុស្សាយ អញ្ញំ សមណំ វា ព្រាហ្មណំ វា អត្តនា សមាធិសម្បន្នតរំ, យមហំ សក្កត្វា គរុំ កត្វា ឧបនិស្សាយ វិហរេយ្យំ។

    I would honor and respect and rely on another ascetic or brahmin so as to complete the entire spectrum of immersion, if it were incomplete. But I don’t see any other ascetic or brahmin … who is more accomplished than myself in immersion …

    អបរិបូរស្ស ខោ អហំ បញ្ញាក្ខន្ធស្ស បារិបូរិយា អញ្ញំ សមណំ វា ព្រាហ្មណំ វា សក្កត្វា គរុំ កត្វា ឧបនិស្សាយ វិហរេយ្យំ។ ន ខោ បនាហំ បស្សាមិ សទេវកេ លោកេ សមារកេ សព្រហ្មកេ សស្សមណព្រាហ្មណិយា បជាយ សទេវមនុស្សាយ អញ្ញំ សមណំ វា ព្រាហ្មណំ វា អត្តនា បញ្ញាសម្បន្នតរំ, យមហំ សក្កត្វា គរុំ កត្វា ឧបនិស្សាយ វិហរេយ្យំ។

    I would honor and respect and rely on another ascetic or brahmin so as to complete the entrie spectrum of wisdom, if it were incomplete. But I don’t see any other ascetic or brahmin in this world … who is more accomplished than myself in wisdom …

    អបរិបូរស្ស ខោ អហំ វិមុត្តិក្ខន្ធស្ស បារិបូរិយា អញ្ញំ សមណំ វា ព្រាហ្មណំ វា សក្កត្វា គរុំ កត្វា ឧបនិស្សាយ វិហរេយ្យំ។ ន ខោ បនាហំ បស្សាមិ សទេវកេ លោកេ សមារកេ សព្រហ្មកេ សស្សមណព្រាហ្មណិយា បជាយ សទេវមនុស្សាយ អញ្ញំ សមណំ វា ព្រាហ្មណំ វា អត្តនា វិមុត្តិសម្បន្នតរំ, យមហំ សក្កត្វា គរុំ កត្វា ឧបនិស្សាយ វិហរេយ្យន៑ៜតិ។

    I would honor and respect and rely on another ascetic or brahmin so as to complete the entire spectrum of freedom, if it were incomplete. But I don’t see any other ascetic or brahmin in this world … who is more accomplished than myself in freedom …’

    តស្ស មយ្ហំ, ភិក្ខវេ, ឯតទហោសិ: ‘យន្នូនាហំ យ្វាយំ ធម្មោ មយា អភិសម្ពុទ្ធោ តមេវ ធម្មំ សក្កត្វា គរុំ កត្វា ឧបនិស្សាយ វិហរេយ្យន៑ៜតិ។

    Then it occurred to me: ‘Why don’t I honor and respect and rely on the same teaching to which I was awakened?’

    អថ ខោ, ភិក្ខវេ, ព្រហ្មា សហម្បតិ មម ចេតសា ចេតោបរិវិតក្កមញ្ញាយ—សេយ្យថាបិ នាម ពលវា បុរិសោ សមិញ្ជិតំ វា ពាហំ បសារេយ្យ, បសារិតំ វា ពាហំ សមិញ្ជេយ្យ; ឯវមេវំ—ព្រហ្មលោកេ អន្តរហិតោ មម បុរតោ បាតុរហោសិ។ អថ ខោ, ភិក្ខវេ, ព្រហ្មា សហម្បតិ ឯកំសំ ឧត្តរាសង្គំ ករិត្វា ទក្ខិណំ ជាណុមណ្ឌលំ បថវិយំ និហន្ត្វា យេនាហំ តេនញ្ជលិំ បណាមេត្វា មំ ឯតទវោច: ‘ឯវមេតំ, ភគវា, ឯវមេតំ, សុគត។ យេបិ តេ, ភន្តេ, អហេសុំ អតីតមទ្ធានំ អរហន្តោ សម្មាសម្ពុទ្ធា តេបិ ភគវន្តោ ធម្មំយេវ សក្កត្វា គរុំ កត្វា ឧបនិស្សាយ វិហរិំសុ; យេបិ តេ, ភន្តេ, ភវិស្សន្តិ អនាគតមទ្ធានំ អរហន្តោ សម្មាសម្ពុទ្ធា តេបិ ភគវន្តោ ធម្មំយេវ សក្កត្វា គរុំ កត្វា ឧបនិស្សាយ វិហរិស្សន្តិ; ភគវាបិ, ភន្តេ, ឯតរហិ អរហំ សម្មាសម្ពុទ្ធោ ធម្មំយេវ សក្កត្វា គរុំ កត្វា ឧបនិស្សាយ វិហរតូៜតិ។

    And then Brahmā Sahampati, knowing what I was thinking, vanished from the Brahmā realm and appeared in front of me, as easily as a strong man would extend or contract his arm. He arranged his robe over one shoulder, raised his joined palms toward me, and said: ‘That’s so true, Blessed One! That’s so true, Holy One! All the perfected ones, the fully awakened Buddhas who lived in the past honored and respected and relied on this same teaching. All the perfected ones, the fully awakened Buddhas who will live in the future will honor and respect and rely on this same teaching. May the Blessed One, who is the perfected one, the fully awakened Buddha at present, also honor and respect and rely on this same teaching.’

    ឥទមវោច ព្រហ្មា សហម្បតិ។ ឥទំ វត្វា អថាបរំ ឯតទវោច:

    That’s what Brahmā Sahampati said. Then he went on to say:

    ‘យេ ច អតីតា សម្ពុទ្ធា, យេ ច ពុទ្ធា អនាគតា; យោ ចេតរហិ សម្ពុទ្ធោ, ពហូនំ សោកនាសនោ។

    ‘All Buddhas, whether in the past, the Buddhas of the future, and the Buddha at present—destroyer of the sorrows of many—

    សព្ពេ សទ្ធម្មគរុនោ, វិហំសុ វិហរន្តិ ច; អថោបិ វិហរិស្សន្តិ, ឯសា ពុទ្ធាន ធម្មតា។

    respecting the true teaching they did live, they do live, and they also will live. This is the nature of the Buddhas.

    តស្មា ហិ អត្តកាមេន, មហត្តមភិកង្ខតា; សទ្ធម្មោ គរុកាតព្ពោ, សរំ ពុទ្ធាន សាសនន៑ៜតិ។

    Therefore someone who cares for their own welfare, and wants to become the very best they can be, should respect the true teaching, remembering the instructions of the Buddhas.’

    ឥទមវោច, ភិក្ខវេ, ព្រហ្មា សហម្បតិ។ ឥទំ វត្វា មំ អភិវាទេត្វា បទក្ខិណំ កត្វា តត្ថេវន្តរធាយិ។ អថ ខ្វាហំ, ភិក្ខវេ, ព្រហ្មុនោ ច អជ្ឈេសនំ វិទិត្វា អត្តនោ ច បតិរូបំ យ្វាយំ ធម្មោ មយា អភិសម្ពុទ្ធោ តមេវ ធម្មំ សក្កត្វា គរុំ កត្វា ឧបនិស្សាយ វិហាសិំ។ យតោ ច ខោ, ភិក្ខវេ, សង្ឃោបិ មហត្តេន សមន្នាគតោ, អថ មេ សង្ឃេបិ គារវោ”តិ។

    That’s what Brahmā Sahampati said. Then he bowed and respectfully circled me, keeping me on his right side, before vanishing right there. Then, knowing the request of Brahmā and what was suitable for myself, I honored and respected and relied on the same teaching to which I was awakened. And since the Saṅgha has also achieved greatness, I also respect the Saṅgha.”

    បឋមំ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact