Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    අඞ්ගුත්තර නිකාය 4.21

    Numbered Discourses 4.21

    3. උරුවේලවග්ග

    3. At Uruvelā

    පඨමෞරුවේලසුත්ත

    At Uruvelā (1st)

    ඒවං මේ සුතං—ඒකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජේතවනේ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමේ. තත්‍ර ඛෝ භගවා භික්ඛූ ආමන්තේසි: “භික්ඛවෝ”ති.

    So I have heard. At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery. There the Buddha addressed the bhikkhus, “Bhikkhus!”

    “භදන්තේ”ති තේ භික්ඛූ භගවතෝ පච්චස්සෝසුං. භගවා ඒතදවෝච:

    “Venerable sir,” they replied. The Buddha said this:

    “ඒකමිදාහං, භික්ඛවේ, සමයං උරුවේලායං විහරාමි නජ්ජා නේරඤ්ජරාය තීරේ අජපාලනිග්‍රෝධේ පඨමාභිසම්බුද්ධෝ. තස්ස මය්හං, භික්ඛවේ, රහෝගතස්ස පටිසල්ලීනස්ස ඒවං චේතසෝ පරිවිතක්කෝ උදපාදි: ‘දුක්ඛං ඛෝ අගාරවෝ විහරති අප්පතිස්සෝ. කිං නු ඛෝ අහං සමණං වා බ්‍රාහ්මණං වා සක්කත්වා ගරුං කත්වා උපනිස්සාය විහරේය්‍යන්(අ)ති?

    “Bhikkhus, this one time, when I was first awakened, I was staying near Uruvelā at the goatherd’s banyan tree on the bank of the Nerañjarā River. As I was in private retreat this thought came to mind: ‘One without respect and reverence lives in suffering. What ascetic or brahmin should I honor and respect and rely on?’

    තස්ස මය්හං, භික්ඛවේ, ඒතදහෝසි: ‘අපරිපූරස්ස ඛෝ අහං සීලක්ඛන්ධස්ස පාරිපූරියා අඤ්ඤං සමණං වා බ්‍රාහ්මණං වා සක්කත්වා ගරුං කත්වා උපනිස්සාය විහරේය්‍යං. න ඛෝ පනාහං පස්සාමි සදේවකේ ලෝකේ සමාරකේ සබ්‍රහ්මකේ සස්සමණබ්‍රාහ්මණියා පජාය සදේවමනුස්සාය අඤ්ඤං සමණං වා බ්‍රාහ්මණං වා අත්තනා සීලසම්පන්නතරං, යමහං සක්කත්වා ගරුං කත්වා උපනිස්සාය විහරේය්‍යං.

    Then it occurred to me: ‘I would honor and respect and rely on another ascetic or brahmin so as to complete the entire spectrum of ethics, if it were incomplete. But I don’t see any other ascetic or brahmin in this world—with its gods, Māras, and Brahmās, this population with its ascetics and brahmins, its gods and humans—who is more accomplished than myself in ethics, who I should honor and respect and rely on.

    අපරිපූරස්ස ඛෝ අහං සමාධික්ඛන්ධස්ස පාරිපූරියා අඤ්ඤං සමණං වා බ්‍රාහ්මණං වා සක්කත්වා ගරුං කත්වා උපනිස්සාය විහරේය්‍යං. න ඛෝ පනාහං පස්සාමි සදේවකේ ලෝකේ සමාරකේ සබ්‍රහ්මකේ සස්සමණබ්‍රාහ්මණියා පජාය සදේවමනුස්සාය අඤ්ඤං සමණං වා බ්‍රාහ්මණං වා අත්තනා සමාධිසම්පන්නතරං, යමහං සක්කත්වා ගරුං කත්වා උපනිස්සාය විහරේය්‍යං.

    I would honor and respect and rely on another ascetic or brahmin so as to complete the entire spectrum of immersion, if it were incomplete. But I don’t see any other ascetic or brahmin … who is more accomplished than myself in immersion …

    අපරිපූරස්ස ඛෝ අහං පඤ්ඤාක්ඛන්ධස්ස පාරිපූරියා අඤ්ඤං සමණං වා බ්‍රාහ්මණං වා සක්කත්වා ගරුං කත්වා උපනිස්සාය විහරේය්‍යං. න ඛෝ පනාහං පස්සාමි සදේවකේ ලෝකේ සමාරකේ සබ්‍රහ්මකේ සස්සමණබ්‍රාහ්මණියා පජාය සදේවමනුස්සාය අඤ්ඤං සමණං වා බ්‍රාහ්මණං වා අත්තනා පඤ්ඤාසම්පන්නතරං, යමහං සක්කත්වා ගරුං කත්වා උපනිස්සාය විහරේය්‍යං.

    I would honor and respect and rely on another ascetic or brahmin so as to complete the entrie spectrum of wisdom, if it were incomplete. But I don’t see any other ascetic or brahmin in this world … who is more accomplished than myself in wisdom …

    අපරිපූරස්ස ඛෝ අහං විමුත්තික්ඛන්ධස්ස පාරිපූරියා අඤ්ඤං සමණං වා බ්‍රාහ්මණං වා සක්කත්වා ගරුං කත්වා උපනිස්සාය විහරේය්‍යං. න ඛෝ පනාහං පස්සාමි සදේවකේ ලෝකේ සමාරකේ සබ්‍රහ්මකේ සස්සමණබ්‍රාහ්මණියා පජාය සදේවමනුස්සාය අඤ්ඤං සමණං වා බ්‍රාහ්මණං වා අත්තනා විමුත්තිසම්පන්නතරං, යමහං සක්කත්වා ගරුං කත්වා උපනිස්සාය විහරේය්‍යන්(අ)ති.

    I would honor and respect and rely on another ascetic or brahmin so as to complete the entire spectrum of freedom, if it were incomplete. But I don’t see any other ascetic or brahmin in this world … who is more accomplished than myself in freedom …’

    තස්ස මය්හං, භික්ඛවේ, ඒතදහෝසි: ‘යන්නූනාහං ය්වායං ධම්මෝ මයා අභිසම්බුද්ධෝ තමේව ධම්මං සක්කත්වා ගරුං කත්වා උපනිස්සාය විහරේය්‍යන්(අ)ති.

    Then it occurred to me: ‘Why don’t I honor and respect and rely on the same teaching to which I was awakened?’

    අථ ඛෝ, භික්ඛවේ, බ්‍රහ්මා සහම්පති මම චේතසා චේතෝපරිවිතක්කමඤ්ඤාය—සේය්‍යථාපි නාම බලවා පුරිසෝ සමිඤ්ජිතං වා බාහං පසාරේය්‍ය, පසාරිතං වා බාහං සමිඤ්ජේය්‍ය; ඒවමේවං—බ්‍රහ්මලෝකේ අන්තරහිතෝ මම පුරතෝ පාතුරහෝසි. අථ ඛෝ, භික්ඛවේ, බ්‍රහ්මා සහම්පති ඒකංසං උත්තරාසඞ්ගං කරිත්වා දක්ඛිණං ජාණුමණ්ඩලං පථවියං නිහන්ත්වා යේනාහං තේනඤ්ජලිං පණාමේත්වා මං ඒතදවෝච: ‘ඒවමේතං, භගවා, ඒවමේතං, සුගත. යේපි තේ, භන්තේ, අහේසුං අතීතමද්ධානං අරහන්තෝ සම්මාසම්බුද්ධා තේපි භගවන්තෝ ධම්මංයේව සක්කත්වා ගරුං කත්වා උපනිස්සාය විහරිංසු; යේපි තේ, භන්තේ, භවිස්සන්ති අනාගතමද්ධානං අරහන්තෝ සම්මාසම්බුද්ධා තේපි භගවන්තෝ ධම්මංයේව සක්කත්වා ගරුං කත්වා උපනිස්සාය විහරිස්සන්ති; භගවාපි, භන්තේ, ඒතරහි අරහං සම්මාසම්බුද්ධෝ ධම්මංයේව සක්කත්වා ගරුං කත්වා උපනිස්සාය විහරතූ(අ)ති.

    And then Brahmā Sahampati, knowing what I was thinking, vanished from the Brahmā realm and appeared in front of me, as easily as a strong man would extend or contract his arm. He arranged his robe over one shoulder, raised his joined palms toward me, and said: ‘That’s so true, Blessed One! That’s so true, Holy One! All the perfected ones, the fully awakened Buddhas who lived in the past honored and respected and relied on this same teaching. All the perfected ones, the fully awakened Buddhas who will live in the future will honor and respect and rely on this same teaching. May the Blessed One, who is the perfected one, the fully awakened Buddha at present, also honor and respect and rely on this same teaching.’

    ඉදමවෝච බ්‍රහ්මා සහම්පති. ඉදං වත්වා අථාපරං ඒතදවෝච:

    That’s what Brahmā Sahampati said. Then he went on to say:

    ‘යේ ච අතීතා සම්බුද්ධා, යේ ච බුද්ධා අනාගතා; යෝ චේතරහි සම්බුද්ධෝ, බහූනං සෝකනාසනෝ.

    ‘All Buddhas, whether in the past, the Buddhas of the future, and the Buddha at present—destroyer of the sorrows of many—

    සබ්බේ සද්ධම්මගරුනෝ, විහංසු විහරන්ති ච; අථෝපි විහරිස්සන්ති, ඒසා බුද්ධාන ධම්මතා.

    respecting the true teaching they did live, they do live, and they also will live. This is the nature of the Buddhas.

    තස්මා හි අත්තකාමේන, මහත්තමභිකඞ්ඛතා; සද්ධම්මෝ ගරුකාතබ්බෝ, සරං බුද්ධාන සාසනන්(අ)ති.

    Therefore someone who cares for their own welfare, and wants to become the very best they can be, should respect the true teaching, remembering the instructions of the Buddhas.’

    ඉදමවෝච, භික්ඛවේ, බ්‍රහ්මා සහම්පති. ඉදං වත්වා මං අභිවාදේත්වා පදක්ඛිණං කත්වා තත්ථේවන්තරධායි. අථ ඛ්වාහං, භික්ඛවේ, බ්‍රහ්මුනෝ ච අජ්ඣේසනං විදිත්වා අත්තනෝ ච පතිරූපං ය්වායං ධම්මෝ මයා අභිසම්බුද්ධෝ තමේව ධම්මං සක්කත්වා ගරුං කත්වා උපනිස්සාය විහාසිං. යතෝ ච ඛෝ, භික්ඛවේ, සඞ්ඝෝපි මහත්තේන සමන්නාගතෝ, අථ මේ සඞ්ඝේපි ගාරවෝ”ති.

    That’s what Brahmā Sahampati said. Then he bowed and respectfully circled me, keeping me on his right side, before vanishing right there. Then, knowing the request of Brahmā and what was suitable for myself, I honored and respected and relied on the same teaching to which I was awakened. And since the Saṅgha has also achieved greatness, I also respect the Saṅgha.”

    පඨමං.





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact