Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Dīgha Nikāya, English translation

    දීඝ නිකාය 24

    Long Discourses 24

    පාථිකසුත්ත

    About Pāṭikaputta

    1. සුනක්ඛත්තවත්ථු

    1. The Story of Sunakkhatta

    ඒවං මේ සුතං—ඒකං සමයං භගවා මල්ලේසු විහරති අනුපියං නාම මල්ලානං නිගමෝ. අථ ඛෝ භගවා පුබ්බණ්හසමයං නිවාසේත්වා පත්තචීවරමාදාය අනුපියං පිණ්ඩාය පාවිසි. අථ ඛෝ භගවතෝ ඒතදහෝසි: “අතිප්පගෝ ඛෝ තාව අනුපියායං පිණ්ඩාය චරිතුං. යන්නූනාහං යේන භග්ගවගෝත්තස්ස පරිබ්බාජකස්ස ආරාමෝ, යේන භග්ගවගෝත්තෝ පරිබ්බාජකෝ තේනුපසඞ්කමේය්‍යන්”ති.

    So I have heard. At one time the Buddha was staying in the land of the Mallas, near the Mallian town named Anupiya. Then the Buddha robed up in the morning and, taking his bowl and robe, entered Anupiya for alms. Then it occurred to him, “It’s too early to wander for alms in Anupiya. Why don’t I go to visit the wanderer of the Bhaggava clan in his monastery?”

    අථ ඛෝ භගවා යේන භග්ගවගෝත්තස්ස පරිබ්බාජකස්ස ආරාමෝ, යේන භග්ගවගෝත්තෝ පරිබ්බාජකෝ තේනුපසඞ්කමි. අථ ඛෝ භග්ගවගෝත්තෝ පරිබ්බාජකෝ භගවන්තං ඒතදවෝච: “ඒතු ඛෝ, භන්තේ, භගවා. ස්වාගතං, භන්තේ, භගවතෝ. චිරස්සං ඛෝ, භන්තේ, භගවා ඉමං පරියායමකාසි යදිදං ඉධාගමනාය. නිසීදතු, භන්තේ, භගවා, ඉදමාසනං පඤ්ඤත්තන්”ති.

    So that’s what he did. Then the wanderer of the Bhaggava clan said to the Buddha, “Let the Blessed One come, sir! Welcome to the Blessed One, sir! It’s been a long time since you took the opportunity to come here. Please, sir, sit down, this seat is ready.”

    නිසීදි භගවා පඤ්ඤත්තේ ආසනේ. භග්ගවගෝත්තෝපි ඛෝ පරිබ්බාජකෝ අඤ්ඤතරං නීචං ආසනං ගහේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ භග්ගවගෝත්තෝ පරිබ්බාජකෝ භගවන්තං ඒතදවෝච: “පුරිමානි, භන්තේ, දිවසානි පුරිමතරානි සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ යේනාහං තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා මං ඒතදවෝච: ‘පච්චක්ඛාතෝ දානි මයා, භග්ගව, භගවා. න දානාහං භගවන්තං උද්දිස්ස විහරාමී(අ)ති. කච්චේතං, භන්තේ, තථේව, යථා සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ අවචා”ති?

    The Buddha sat on the seat spread out, while the wanderer of the Bhaggava clan took a low seat, sat to one side, and said to the Buddha, “Sir, a few days ago Sunakkhatta the Licchavi came to me and said: ‘Now, Bhaggava, I have rejected the Buddha. Now I no longer live dedicated to him.’ Sir, is what Sunakkhatta said true?”

    “තථේව ඛෝ ඒතං, භග්ගව, යථා සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ අවච.

    “Indeed it is, Bhaggava.

    පුරිමානි, භග්ගව, දිවසානි පුරිමතරානි සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ යේනාහං තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා මං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ මං ඒතදවෝච: ‘පච්චක්ඛාමි දානාහං, භන්තේ, භගවන්තං. න දානාහං, භන්තේ, භගවන්තං උද්දිස්ස විහරිස්සාමී(අ)ති.

    A few days ago Sunakkhatta the Licchavi came to me, bowed, sat down to one side, and said: ‘Now I reject the Buddha! Now I shall no longer live dedicated to you.’

    ඒවං වුත්තේ, අහං, භග්ගව, සුනක්ඛත්තං ලිච්ඡවිපුත්තං ඒතදවෝචං: ‘අපි නු තාහං, සුනක්ඛත්ත, ඒවං අවචං, ඒහි ත්වං, සුනක්ඛත්ත, මමං උද්දිස්ස විහරාහී(අ)ති?

    When Sunakkhatta said this, I said to him, ‘But Sunakkhatta, did I ever say to you: “Come, live dedicated to me”?’

    ‘නෝ හේතං, භන්තේ(අ).

    ‘No, sir.’

    ‘ත්වං වා පන මං ඒවං අවච—අහං, භන්තේ, භගවන්තං උද්දිස්ස විහරිස්සාමී(අ)ති?

    ‘Or did you ever say to me: “Sir, I shall live dedicated to the Buddha”?’

    ‘නෝ හේතං, භන්තේ(අ).

    ‘No, sir.’

    ‘ඉති කිර, සුනක්ඛත්ත, නේවාහං තං වදාමි—ඒහි ත්වං, සුනක්ඛත්ත, මමං උද්දිස්ස විහරාහීති. නපි කිර මං ත්වං වදේසි—අහං, භන්තේ, භගවන්තං උද්දිස්ස විහරිස්සාමීති. ඒවං සන්තේ, මෝඝපුරිස, කෝ සන්තෝ කං පච්චාචික්ඛසි? පස්ස, මෝඝපුරිස, යාවඤ්ච තේ ඉදං අපරද්ධන්(අ)ති.

    ‘So it seems that I did not ask you to live dedicated to me, nor did you say you would live dedicated to me. In that case, you silly man, are you really in a position to be rejecting anything? See how far you have strayed!’

    ‘න හි පන මේ, භන්තේ, භගවා උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරෝතී(අ)ති.

    ‘But sir, the Buddha never performs any superhuman demonstrations of psychic power for me.’

    ‘අපි නු තාහං, සුනක්ඛත්ත, ඒවං අවචං—ඒහි ත්වං, සුනක්ඛත්ත, මමං උද්දිස්ස විහරාහි, අහං තේ උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරිස්සාමී(අ)ති?

    ‘But Sunakkhatta, did I ever say to you: “Come, live dedicated to me and I will perform a superhuman demonstration of psychic power for you”?’

    ‘නෝ හේතං, භන්තේ(අ).

    ‘No, sir.’

    ‘ත්වං වා පන මං ඒවං අවච—අහං, භන්තේ, භගවන්තං උද්දිස්ස විහරිස්සාමි, භගවා මේ උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරිස්සතී(අ)ති?

    ‘Or did you ever say to me: “Sir, I shall live dedicated to the Buddha, and the Buddha will perform a superhuman demonstration of psychic power for me”?’

    ‘නෝ හේතං, භන්තේ(අ).

    ‘No, sir.’

    ‘ඉති කිර, සුනක්ඛත්ත, නේවාහං තං වදාමි—ඒහි ත්වං, සුනක්ඛත්ත, මමං උද්දිස්ස විහරාහි, අහං තේ උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරිස්සාමීති; නපි කිර මං ත්වං වදේසි—අහං, භන්තේ, භගවන්තං උද්දිස්ස විහරිස්සාමි, භගවා මේ උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරිස්සතීති. ඒවං සන්තේ, මෝඝපුරිස, කෝ සන්තෝ කං පච්චාචික්ඛසි? තං කිං මඤ්ඤසි, සුනක්ඛත්ත, කතේ වා උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියේ අකතේ වා උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියේ යස්සත්ථාය මයා ධම්මෝ දේසිතෝ සෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස සම්මා දුක්ඛක්ඛයායා(අ)ති?

    ‘So it seems that I did not ask this of you, and you did not require it of me. In that case, you silly man, are you really in a position to be rejecting anything? What do you think, Sunakkhatta? Whether or not there is a demonstration of psychic power, does my teaching lead someone who practices it to the goal of the complete ending of suffering?’

    ‘කතේ වා, භන්තේ, උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියේ අකතේ වා උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියේ යස්සත්ථාය භගවතා ධම්මෝ දේසිතෝ සෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස සම්මා දුක්ඛක්ඛයායා(අ)ති.

    ‘It does, sir.’

    ‘ඉති කිර, සුනක්ඛත්ත, කතේ වා උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියේ, අකතේ වා උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියේ, යස්සත්ථාය මයා ධම්මෝ දේසිතෝ, සෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස සම්මා දුක්ඛක්ඛයාය. තත්‍ර, සුනක්ඛත්ත, කිං උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කතං කරිස්සති? පස්ස, මෝඝපුරිස, යාවඤ්ච තේ ඉදං අපරද්ධන්(අ)ති.

    ‘So it seems that whether or not there is a demonstration of psychic power, my teaching leads someone who practices it to the goal of the complete ending of suffering. In that case, what is the point of superhuman demonstrations of psychic power? See how far you have strayed, you silly man!’

    ‘න හි පන මේ, භන්තේ, භගවා අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේතී(අ)ති?

    ‘But sir, the Buddha never describes the origin of the world to me.’

    ‘අපි නු තාහං, සුනක්ඛත්ත, ඒවං අවචං—ඒහි ත්වං, සුනක්ඛත්ත, මමං උද්දිස්ස විහරාහි, අහං තේ අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේස්සාමී(අ)ති?

    ‘But Sunakkhatta, did I ever say to you: “Come, live dedicated to me and I will describe the origin of the world to you”?’

    ‘නෝ හේතං, භන්තේ(අ).

    ‘No, sir.’

    ‘ත්වං වා පන මං ඒවං අවච—අහං, භන්තේ, භගවන්තං උද්දිස්ස විහරිස්සාමි, භගවා මේ අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේස්සතී(අ)ති?

    ‘Or did you ever say to me: “Sir, I shall live dedicated to the Buddha, and the Buddha will describe the origin of the world to me”?’

    ‘නෝ හේතං, භන්තේ(අ).

    ‘No, sir.’

    ‘ඉති කිර, සුනක්ඛත්ත, නේවාහං තං වදාමි—ඒහි ත්වං, සුනක්ඛත්ත, මමං උද්දිස්ස විහරාහි, අහං තේ අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේස්සාමීති. නපි කිර මං ත්වං වදේසි—අහං, භන්තේ, භගවන්තං උද්දිස්ස විහරිස්සාමි, භගවා මේ අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේස්සතීති. ඒවං සන්තේ, මෝඝපුරිස, කෝ සන්තෝ කං පච්චාචික්ඛසි? තං කිං මඤ්ඤසි, සුනක්ඛත්ත, පඤ්ඤත්තේ වා අග්ගඤ්ඤේ, අපඤ්ඤත්තේ වා අග්ගඤ්ඤේ, යස්සත්ථාය මයා ධම්මෝ දේසිතෝ, සෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස සම්මා දුක්ඛක්ඛයායා(අ)ති?

    ‘So it seems that I did not ask this of you, and you did not require it of me. In that case, you silly man, are you really in a position to be rejecting anything? What do you think, Sunakkhatta? Whether or not the origin of the world is described, does my teaching lead someone who practices it to the goal of the complete ending of suffering?’

    ‘පඤ්ඤත්තේ වා, භන්තේ, අග්ගඤ්ඤේ, අපඤ්ඤත්තේ වා අග්ගඤ්ඤේ, යස්සත්ථාය භගවතා ධම්මෝ දේසිතෝ, සෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස සම්මා දුක්ඛක්ඛයායා(අ)ති.

    ‘It does, sir.’

    ‘ඉති කිර, සුනක්ඛත්ත, පඤ්ඤත්තේ වා අග්ගඤ්ඤේ, අපඤ්ඤත්තේ වා අග්ගඤ්ඤේ, යස්සත්ථාය මයා ධම්මෝ දේසිතෝ, සෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස සම්මා දුක්ඛක්ඛයාය. තත්‍ර, සුනක්ඛත්ත, කිං අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤත්තං කරිස්සති? පස්ස, මෝඝපුරිස, යාවඤ්ච තේ ඉදං අපරද්ධං.

    ‘So it seems that whether or not the origin of the world is described, my teaching leads someone who practices it to the goal of the complete ending of suffering. In that case, what is the point of describing the origin of the world? See how far you have strayed, you silly man!

    අනේකපරියායේන ඛෝ තේ, සුනක්ඛත්ත, මම වණ්ණෝ භාසිතෝ වජ්ජිගාමේ—ඉතිපි සෝ භගවා අරහං සම්මාසම්බුද්ධෝ විජ්ජාචරණසම්පන්නෝ සුගතෝ ලෝකවිදූ අනුත්තරෝ පුරිසදම්මසාරථි සත්ථා දේවමනුස්සානං බුද්ධෝ භගවාති. ඉති ඛෝ තේ, සුනක්ඛත්ත, අනේකපරියායේන මම වණ්ණෝ භාසිතෝ වජ්ජිගාමේ.

    In many ways, Sunakkhatta, you have praised me like this in the Vajjian capital: “That Blessed One is perfected, a fully awakened Buddha, accomplished in knowledge and conduct, holy, knower of the world, supreme guide for those who wish to train, teacher of gods and humans, awakened, blessed.”

    අනේකපරියායේන ඛෝ තේ, සුනක්ඛත්ත, ධම්මස්ස වණ්ණෝ භාසිතෝ වජ්ජිගාමේ—ස්වාක්ඛාතෝ භගවතා ධම්මෝ සන්දිට්ඨිකෝ අකාලිකෝ ඒහිපස්සිකෝ ඕපනේය්‍යිකෝ පච්චත්තං වේදිතබ්බෝ විඤ්ඤූහීති. ඉති ඛෝ තේ, සුනක්ඛත්ත, අනේකපරියායේන ධම්මස්ස වණ්ණෝ භාසිතෝ වජ්ජිගාමේ.

    In many ways you have praised the teaching like this in the Vajjian capital: “The teaching is well explained by the Buddha—apparent in the present life, immediately effective, inviting inspection, relevant, so that sensible people can know it for themselves.”

    අනේකපරියායේන ඛෝ තේ, සුනක්ඛත්ත, සඞ්ඝස්ස වණ්ණෝ භාසිතෝ වජ්ජිගාමේ—සුප්පටිපන්නෝ භගවතෝ සාවකසඞ්ඝෝ, උජුප්පටිපන්නෝ භගවතෝ සාවකසඞ්ඝෝ, ඤායප්පටිපන්නෝ භගවතෝ සාවකසඞ්ඝෝ, සාමීචිප්පටිපන්නෝ භගවතෝ සාවකසඞ්ඝෝ, යදිදං චත්තාරි පුරිසයුගානි අට්ඨ පුරිසපුග්ගලා, ඒස භගවතෝ සාවකසඞ්ඝෝ, ආහුනේය්‍යෝ පාහුනේය්‍යෝ දක්ඛිණේය්‍යෝ අඤ්ජලිකරණීයෝ අනුත්තරං පුඤ්ඤක්ඛේත්තං ලෝකස්සාති. ඉති ඛෝ තේ, සුනක්ඛත්ත, අනේකපරියායේන සඞ්ඝස්ස වණ්ණෝ භාසිතෝ වජ්ජිගාමේ.

    In many ways you have praised the Saṅgha like this in the Vajjian capital: “The Saṅgha of the Buddha’s disciples is practicing the way that’s good, direct, systematic, and proper. It consists of the four pairs, the eight individuals. This is the Saṅgha of the Buddha’s disciples that is worthy of offerings dedicated to the gods, worthy of hospitality, worthy of a religious donation, worthy of greeting with joined palms, and is the supreme field of merit for the world.”

    ආරෝචයාමි ඛෝ තේ, සුනක්ඛත්ත, පටිවේදයාමි ඛෝ තේ, සුනක්ඛත්ත. භවිස්සන්ති ඛෝ තේ, සුනක්ඛත්ත, වත්තාරෝ, නෝ විසහි සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ සමණේ ගෝතමේ බ්‍රහ්මචරියං චරිතුං, සෝ අවිසහන්තෝ සික්ඛං පච්චක්ඛාය හීනායාවත්තෝති. ඉති ඛෝ තේ, සුනක්ඛත්ත, භවිස්සන්ති වත්තාරෝ(අ)ති.

    I declare this to you, Sunakkhatta, I announce this to you! There will be those who say that Sunakkhatta was unable to lead the spiritual life under the ascetic Gotama. That’s why he resigned the training and returned to a lesser life. That’s what they’ll say.’

    ඒවං ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ මයා වුච්චමානෝ අපක්කමේව ඉමස්මා ධම්මවිනයා, යථා තං ආපායිකෝ නේරයිකෝ.

    Though I spoke to Sunakkhatta like this, he still left this teaching and training, like someone on the highway to hell.

    2. කෝරක්ඛත්තියවත්ථු

    2. On the Aristocrat of Kuru

    ඒකමිදාහං, භග්ගව, සමයං ථූලූසු විහරාමි උත්තරකා නාම ථූලූනං නිගමෝ. අථ ඛ්වාහං, භග්ගව, පුබ්බණ්හසමයං නිවාසේත්වා පත්තචීවරමාදාය සුනක්ඛත්තේන ලිච්ඡවිපුත්තේන පච්ඡාසමණේන උත්තරකං පිණ්ඩාය පාවිසිං. තේන ඛෝ පන සමයේන අචේලෝ කෝරක්ඛත්තියෝ කුක්කුරවතිකෝ චතුක්කුණ්ඩිකෝ ඡමානිකිණ්ණං භක්ඛසං මුඛේනේව ඛාදති, මුඛේනේව භුඤ්ජති.

    Bhaggava, this one time I was staying in the land of the Kurus where they have a town named Uttarakā. Then I robed up in the morning and, taking my bowl and robe, entered Uttarakā for alms with Sunakkhatta the Licchavi as my second monk. Now at that time a naked ascetic who was an aristocrat of Kuru had taken a vow to behave like a dog. When food is tossed on the ground, he gets down on all fours, eating and devouring it just with his mouth.

    අද්දසා ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ අචේලං කෝරක්ඛත්තියං කුක්කුරවතිකං චතුක්කුණ්ඩිකං ඡමානිකිණ්ණං භක්ඛසං මුඛේනේව ඛාදන්තං මුඛේනේව භුඤ්ජන්තං. දිස්වානස්ස ඒතදහෝසි: ‘සාධුරූපෝ වත භෝ අයං සමණෝ චතුක්කුණ්ඩිකෝ ඡමානිකිණ්ණං භක්ඛසං මුඛේනේව ඛාදති, මුඛේනේව භුඤ්ජතී(අ)ති.

    Sunakkhatta saw him doing this and thought, ‘That ascetic is a holy man!’

    අථ ඛ්වාහං, භග්ගව, සුනක්ඛත්තස්ස ලිච්ඡවිපුත්තස්ස චේතසා චේතෝපරිවිතක්කමඤ්ඤාය සුනක්ඛත්තං ලිච්ඡවිපුත්තං ඒතදවෝචං: ‘ත්වම්පි නාම, මෝඝපුරිස, සමණෝ සක්‍යපුත්තියෝ පටිජානිස්සසී(අ)ති.

    Then, knowing what Sunakkhatta was thinking, I said to him, ‘Don’t you claim to be an ascetic, a follower of the Sakyan, you silly man?’

    ‘කිං පන මං, භන්තේ, භගවා ඒවමාහ: “ත්වම්පි නාම, මෝඝපුරිස, සමණෝ සක්‍යපුත්තියෝ පටිජානිස්සසී”(අ)ති?

    ‘But why does the Buddha say this to me?’

    ‘නනු තේ, සුනක්ඛත්ත, ඉමං අචේලං කෝරක්ඛත්තියං කුක්කුරවතිකං චතුක්කුණ්ඩිකං ඡමානිකිණ්ණං භක්ඛසං මුඛේනේව ඛාදන්තං මුඛේනේව භුඤ්ජන්තං දිස්වාන ඒතදහෝසි—සාධුරූපෝ වත භෝ අයං සමණෝ චතුක්කුණ්ඩිකෝ ඡමානිකිණ්ණං භක්ඛසං මුඛේනේව ඛාදති, මුඛේනේව භුඤ්ජතී(අ)ති?

    ‘When you saw that naked ascetic of Kuru, didn’t you think, “That ascetic is a holy man!”?’

    ‘ඒවං, භන්තේ. කිං පන, භන්තේ, භගවා අරහත්තස්ස මච්ඡරායතී(අ)ති?

    ‘Yes, sir. But sir, are you jealous of the perfected ones?’

    ‘න ඛෝ අහං, මෝඝපුරිස, අරහත්තස්ස මච්ඡරායාමි. අපි ච තුය්හේවේතං පාපකං දිට්ඨිගතං උප්පන්නං, තං පජහ. මා තේ අහෝසි දීඝරත්තං අහිතාය දුක්ඛාය.

    ‘I’m not jealous of the perfected ones, you silly man. Rather, you should give up this harmful misconception that has arisen in you. Don’t create lasting harm and suffering for yourself!

    යං ඛෝ පනේතං, සුනක්ඛත්ත, මඤ්ඤසි අචේලං කෝරක්ඛත්තියං—සාධුරූපෝ අයං සමණෝති. සෝ සත්තමං දිවසං අලසකේන කාලං කරිස්සති. කාලඞ්කතෝ ච කාලකඤ්චිකා නාම අසුරා සබ්බනිහීනෝ අසුරකායෝ, තත්‍ර උපපජ්ජිස්සති. කාලඞ්කතඤ්ච නං බීරණත්ථම්බකේ සුසානේ ඡඩ්ඩේස්සන්ති. ආකඞ්ඛමානෝ ච ත්වං, සුනක්ඛත්ත, අචේලං කෝරක්ඛත්තියං උපසඞ්කමිත්වා පුච්ඡේය්‍යාසි—ජානාසි, ආවුසෝ කෝරක්ඛත්තිය, අත්තනෝ ගතින්ති? ඨානං ඛෝ පනේතං, සුනක්ඛත්ත, විජ්ජති යං තේ අචේලෝ කෝරක්ඛත්තියෝ බ්‍යාකරිස්සති—ජානාමි, ආවුසෝ සුනක්ඛත්ත, අත්තනෝ ගතිං; කාලකඤ්චිකා නාම අසුරා සබ්බනිහීනෝ අසුරකායෝ, තත්‍රාම්හි උපපන්නෝ(අ)ති.

    That naked ascetic the aristocrat of Kuru, who you imagine to be a holy man, will die of flatulence in seven days. And when he dies, he’ll be reborn in the very lowest rank of demons, named the Kālakañjas. And they’ll throw him in the charnel ground on a clump of vetiver. If you wish, Sunakkhatta, go to the aristocrat of Kuru and ask him whether he knows his own destiny. It’s possible that he will answer: “Friend Sunakkhatta, I know my own destiny. I’ve been reborn in the very lowest rank of demons, named the Kālakañjas.”’

    අථ ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ යේන අචේලෝ කෝරක්ඛත්තියෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා අචේලං කෝරක්ඛත්තියං ඒතදවෝච: ‘බ්‍යාකතෝ ඛෝසි, ආවුසෝ කෝරක්ඛත්තිය, සමණේන ගෝතමේන—අචේලෝ කෝරක්ඛත්තියෝ සත්තමං දිවසං අලසකේන කාලං කරිස්සති. කාලඞ්කතෝ ච කාලකඤ්චිකා නාම අසුරා සබ්බනිහීනෝ අසුරකායෝ, තත්‍ර උපපජ්ජිස්සති. කාලඞ්කතඤ්ච නං බීරණත්ථම්බකේ සුසානේ ඡඩ්ඩේස්සන්තීති. යේන ත්වං, ආවුසෝ කෝරක්ඛත්තිය, මත්තං මත්තඤ්ච භත්තං භුඤ්ජේය්‍යාසි, මත්තං මත්තඤ්ච පානීයං පිවේය්‍යාසි. යථා සමණස්ස ගෝතමස්ස මිච්ඡා අස්ස වචනන්(අ)ති.

    So, Bhaggava, Sunakkhatta went to see the aristocrat of Kuru and said to him, ‘Friend aristocrat of Kuru, the ascetic Gotama has declared that you will die of flatulence in seven days. And when you die, you’ll be reborn in the very lowest rank of demons, named the Kālakañjas. And when you die, they’ll throw you in the charnel ground on a clump of vetiver. But by eating just a little food and drinking just a little water, you’ll prove what the ascetic Gotama says to be false.’

    අථ ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ ඒකද්වීහිකාය සත්තරත්තින්දිවානි ගණේසි, යථා තං තථාගතස්ස අසද්දහමානෝ. අථ ඛෝ, භග්ගව, අචේලෝ කෝරක්ඛත්තියෝ සත්තමං දිවසං අලසකේන කාලමකාසි. කාලඞ්කතෝ ච කාලකඤ්චිකා නාම අසුරා සබ්බනිහීනෝ අසුරකායෝ, තත්‍ර උපපජ්ජි. කාලඞ්කතඤ්ච නං බීරණත්ථම්බකේ සුසානේ ඡඩ්ඩේසුං.

    Then Sunakkhatta counted up the days until the seventh day, as happens when you have no faith in the Realized One. But on the seventh day, the naked ascetic who was an aristocrat of Kuru died of flatulence. And when he passed away, he was reborn in the very lowest rank of demons, named the Kālakañjas. And when he passed away, they threw him in the charnel ground on a clump of vetiver.

    අස්සෝසි ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ: ‘අචේලෝ කිර කෝරක්ඛත්තියෝ අලසකේන කාලඞ්කතෝ බීරණත්ථම්බකේ සුසානේ ඡඩ්ඩිතෝ(අ)ති. අථ ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ යේන බීරණත්ථම්බකං සුසානං, යේන අචේලෝ කෝරක්ඛත්තියෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා අචේලං කෝරක්ඛත්තියං තික්ඛත්තුං පාණිනා ආකෝටේසි: ‘ජානාසි, ආවුසෝ කෝරක්ඛත්තිය, අත්තනෝ ගතින්(අ)ති?

    Sunakkhatta the Licchavi heard about this. So he went to see the aristocrat of Kuru in the charnel ground on the clump of vetiver. There he struck him with his fist three times, ‘Friend aristocrat of Kuru, do you know your destiny?’

    අථ ඛෝ, භග්ගව, අචේලෝ කෝරක්ඛත්තියෝ පාණිනා පිට්ඨිං පරිපුඤ්ඡන්තෝ වුට්ඨාසි. ‘ජානාමි, ආවුසෝ සුනක්ඛත්ත, අත්තනෝ ගතිං. කාලකඤ්චිකා නාම අසුරා සබ්බනිහීනෝ අසුරකායෝ, තත්‍රාම්හි උපපන්නෝ(අ)ති වත්වා තත්ථේව උත්තානෝ පපති.

    Then the aristocrat of Kuru got up, rubbing his back with his hands, and said, ‘Friend Sunakkhatta, I know my own destiny. I’ve been reborn in the very lowest rank of demons, named the Kālakañjas.’ After speaking, he fell flat right there.

    අථ ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ යේනාහං තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා මං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නං ඛෝ අහං, භග්ගව, සුනක්ඛත්තං ලිච්ඡවිපුත්තං ඒතදවෝචං: ‘තං කිං මඤ්ඤසි, සුනක්ඛත්ත, යථේව තේ අහං අචේලං කෝරක්ඛත්තියං ආරබ්භ බ්‍යාකාසිං, තථේව තං විපාකං, අඤ්ඤථා වා(අ)ති?

    Then Sunakkhatta came to me, bowed, and sat down to one side. I said to him, ‘What do you think, Sunakkhatta? Did the prediction I made about the aristocrat of Kuru turn out to be correct, or not?’

    ‘යථේව මේ, භන්තේ, භගවා අචේලං කෝරක්ඛත්තියං ආරබ්භ බ්‍යාකාසි, තථේව තං විපාකං, නෝ අඤ්ඤථා(අ)ති.

    ‘It turned out to be correct.’

    ‘තං කිං මඤ්ඤසි, සුනක්ඛත්ත, යදි ඒවං සන්තේ කතං වා හෝති උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං, අකතං වා(අ)ති?

    ‘What do you think, Sunakkhatta? If that is so, has a superhuman demonstration of psychic power been performed or not?’

    ‘අද්ධා ඛෝ, භන්තේ, ඒවං සන්තේ කතං හෝති උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං, නෝ අකතන්(අ)ති.

    ‘Clearly, sir, a superhuman demonstration of psychic power has been performed.’

    ‘ඒවම්පි ඛෝ මං ත්වං, මෝඝපුරිස, උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරෝන්තං ඒවං වදේසි—න හි පන මේ, භන්තේ, භගවා උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරෝතීති. පස්ස, මෝඝපුරිස, යාවඤ්ච තේ ඉදං අපරද්ධන්(අ)ති. ඒවම්පි ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ මයා වුච්චමානෝ අපක්කමේව ඉමස්මා ධම්මවිනයා, යථා තං ආපායිකෝ නේරයිකෝ.

    ‘Though I performed such a superhuman demonstration of psychic power you say this: “But sir, the Buddha never performs any superhuman demonstrations of psychic power for me.” See how far you have strayed!’ Though I spoke to Sunakkhatta like this, he still left this teaching and training, like someone on the highway to hell.

    3. අචේලකළාරමට්ටකවත්ථු

    3. On the Naked Ascetic Kaḷāramaṭṭaka

    ඒකමිදාහං, භග්ගව, සමයං වේසාලියං විහරාමි මහාවනේ කූටාගාරසාලායං. තේන ඛෝ පන සමයේන අචේලෝ කළාරමට්ටකෝ වේසාලියං පටිවසති ලාභග්ගප්පත්තෝ චේව යසග්ගප්පත්තෝ ච වජ්ජිගාමේ. තස්ස සත්තවතපදානි සමත්තානි සමාදින්නානි හෝන්ති: ‘යාවජීවං අචේලකෝ අස්සං, න වත්ථං පරිදහේය්‍යං, යාවජීවං බ්‍රහ්මචාරී අස්සං, න මේථුනං ධම්මං පටිසේවේය්‍යං, යාවජීවං සුරාමංසේනේව යාපේය්‍යං, න ඕදනකුම්මාසං භුඤ්ජේය්‍යං. පුරත්ථිමේන වේසාලිං උදේනං නාම චේතියං, තං නාතික්කමේය්‍යං, දක්ඛිණේන වේසාලිං ගෝතමකං නාම චේතියං, තං නාතික්කමේය්‍යං, පච්ඡිමේන වේසාලිං සත්තම්බං නාම චේතියං, තං නාතික්කමේය්‍යං, උත්තරේන වේසාලිං බහුපුත්තං නාම චේතියං තං නාතික්කමේය්‍යන්(අ)ති. සෝ ඉමේසං සත්තන්නං වතපදානං සමාදානහේතු ලාභග්ගප්පත්තෝ චේව යසග්ගප්පත්තෝ ච වජ්ජිගාමේ.

    This one time, Bhaggava, I was staying near Vesālī, at the Great Wood, in the hall with the peaked roof. Now at that time the naked ascetic Kaḷāramaṭṭaka was residing in Vesālī. And in the Vajjian capital he had reached the peak of material possessions and fame. He had undertaken these seven vows. ‘As long as I live, I will be a naked ascetic, not wearing clothes. As long as I live, I will be celibate, not having sex. As long as I live, I will consume only meat and alcohol, not eating rice and porridge. And I will not go past the following tree-shrines near Vesālī: the Udena shrine to the east, the Gotamaka to the south, the Seven Maidens to the west, and the Many Sons to the north.’ And it was due to undertaking these seven vows that he had reached the peak of material possessions and fame.

    අථ ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ යේන අචේලෝ කළාරමට්ටකෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා අචේලං කළාරමට්ටකං පඤ්හං අපුච්ඡි. තස්ස අචේලෝ කළාරමට්ටකෝ පඤ්හං පුට්ඨෝ න සම්පායාසි. අසම්පායන්තෝ කෝපඤ්ච දෝසඤ්ච අප්පච්චයඤ්ච පාත්වාකාසි. අථ ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තස්ස ලිච්ඡවිපුත්තස්ස ඒතදහෝසි: ‘සාධුරූපං වත භෝ අරහන්තං සමණං ආසාදිම්හසේ. මා වත නෝ අහෝසි දීඝරත්තං අහිතාය දුක්ඛායා(අ)ති.

    So, Bhaggava, Sunakkhatta went to see Kaḷāramaṭṭaka and asked him a question. But when it stumped him, he displayed annoyance, hate, and bitterness. So Sunakkhatta thought, ‘I’ve offended the holy man, the perfected one, the ascetic. I mustn’t create lasting harm and suffering for myself!’

    අථ ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ යේනාහං තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා මං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නං ඛෝ අහං, භග්ගව, සුනක්ඛත්තං ලිච්ඡවිපුත්තං ඒතදවෝචං: ‘ත්වම්පි නාම, මෝඝපුරිස, සමණෝ සක්‍යපුත්තියෝ පටිජානිස්සසී(අ)ති.

    Then Sunakkhatta came to me, bowed, and sat down to one side. I said to him, ‘Don’t you claim to be an ascetic, a follower of the Sakyan, you silly man?’

    ‘කිං පන මං, භන්තේ, භගවා ඒවමාහ—ත්වම්පි නාම, මෝඝපුරිස, සමණෝ සක්‍යපුත්තියෝ පටිජානිස්සසී(අ)ති?

    ‘But why does the Buddha say this to me?’

    ‘නනු ත්වං, සුනක්ඛත්ත, අචේලං කළාරමට්ටකං උපසඞ්කමිත්වා පඤ්හං අපුච්ඡි. තස්ස තේ අචේලෝ කළාරමට්ටකෝ පඤ්හං පුට්ඨෝ න සම්පායාසි. අසම්පායන්තෝ කෝපඤ්ච දෝසඤ්ච අප්පච්චයඤ්ච පාත්වාකාසි. තස්ස තේ ඒතදහෝසි: “සාධුරූපං වත භෝ අරහන්තං සමණං ආසාදිම්හසේ. මා වත නෝ අහෝසි දීඝරත්තං අහිතාය දුක්ඛායා”(අ)ති.

    ‘Didn’t you go to see the naked ascetic Kaḷāramaṭṭaka and ask him a question? But when it stumped him, he displayed annoyance, hate, and bitterness. Then you thought, “I’ve offended the holy man, the perfected one, the ascetic. I mustn’t create lasting harm and suffering for myself!”’

    ‘ඒවං, භන්තේ. කිං පන, භන්තේ, භගවා අරහත්තස්ස මච්ඡරායතී(අ)ති?

    ‘Yes, sir. But sir, are you jealous of perfected ones?’

    ‘න ඛෝ අහං, මෝඝපුරිස, අරහත්තස්ස මච්ඡරායාමි, අපි ච තුය්හේවේතං පාපකං දිට්ඨිගතං උප්පන්නං, තං පජහ. මා තේ අහෝසි දීඝරත්තං අහිතාය දුක්ඛාය.

    ‘I’m not jealous of the perfected ones, you silly man. Rather, you should give up this harmful misconception that has arisen in you. Don’t create lasting harm and suffering for yourself!

    යං ඛෝ පනේතං, සුනක්ඛත්ත, මඤ්ඤසි අචේලං කළාරමට්ටකං—සාධුරූපෝ අයං සමණෝති, සෝ නචිරස්සේව පරිහිතෝ සානුචාරිකෝ විචරන්තෝ ඕදනකුම්මාසං භුඤ්ජමානෝ සබ්බානේව වේසාලියානි චේතියානි සමතික්කමිත්වා යසා නිහීනෝ කාලං කරිස්සතී(අ)ති.

    That naked ascetic Kaḷāramaṭṭaka, who you imagine to be a true holy man, will shortly be clothed, living with a partner, eating rice and porridge, having gone past all the shrines near Vesālī. And he will die after losing all his fame.’

    අථ ඛෝ, භග්ගව, අචේලෝ කළාරමට්ටකෝ නචිරස්සේව පරිහිතෝ සානුචාරිකෝ විචරන්තෝ ඕදනකුම්මාසං භුඤ්ජමානෝ සබ්බානේව වේසාලියානි චේතියානි සමතික්කමිත්වා යසා නිහීනෝ කාලමකාසි.

    And that’s exactly what happened.

    අස්සෝසි ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ: ‘අචේලෝ කිර කළාරමට්ටකෝ පරිහිතෝ සානුචාරිකෝ විචරන්තෝ ඕදනකුම්මාසං භුඤ්ජමානෝ සබ්බානේව වේසාලියානි චේතියානි සමතික්කමිත්වා යසා නිහීනෝ කාලඞ්කතෝ(අ)ති. අථ ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ යේනාහං තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා මං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නං ඛෝ අහං, භග්ගව, සුනක්ඛත්තං ලිච්ඡවිපුත්තං ඒතදවෝචං: ‘තං කිං මඤ්ඤසි, සුනක්ඛත්ත, යථේව තේ අහං අචේලං කළාරමට්ටකං ආරබ්භ බ්‍යාකාසිං, තථේව තං විපාකං, අඤ්ඤථා වා(අ)ති?

    Sunakkhatta heard about this. He came to me, bowed, and sat down to one side. I said to him, ‘What do you think, Sunakkhatta? Did the declaration I made about Kaḷāramaṭṭaka turn out to be correct, or not?’

    ‘යථේව මේ, භන්තේ, භගවා අචේලං කළාරමට්ටකං ආරබ්භ බ්‍යාකාසි, තථේව තං විපාකං, නෝ අඤ්ඤථා(අ)ති.

    ‘It turned out to be correct.’

    ‘තං කිං මඤ්ඤසි, සුනක්ඛත්ත, යදි ඒවං සන්තේ කතං වා හෝති උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං අකතං වා(අ)ති?

    ‘What do you think, Sunakkhatta? If that is so, has a superhuman demonstration of psychic power been performed or not?’

    ‘අද්ධා ඛෝ, භන්තේ, ඒවං සන්තේ කතං හෝති උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං, නෝ අකතන්(අ)ති.

    ‘Clearly, sir, a superhuman demonstration of psychic power has been performed.’

    ‘ඒවම්පි ඛෝ මං ත්වං, මෝඝපුරිස, උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරෝන්තං ඒවං වදේසි: “න හි පන මේ, භන්තේ, භගවා උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරෝතී”ති. පස්ස, මෝඝපුරිස, යාවඤ්ච තේ ඉදං අපරද්ධන්(අ)ති. ඒවම්පි ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ මයා වුච්චමානෝ අපක්කමේව ඉමස්මා ධම්මවිනයා, යථා තං ආපායිකෝ නේරයිකෝ.

    ‘Though I perform such a superhuman demonstration of psychic power you say this: “But sir, the Buddha never performs any superhuman demonstrations of psychic power for me.” See how far you have strayed!’ Though I spoke to Sunakkhatta like this, he still left this teaching and training, like someone on the highway to hell.

    4. අචේලපාථිකපුත්තවත්ථු

    4. On the Naked Ascetic Pāṭikaputta

    ඒකමිදාහං, භග්ගව, සමයං තත්ථේව වේසාලියං විහරාමි මහාවනේ කූටාගාරසාලායං. තේන ඛෝ පන සමයේන අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ වේසාලියං පටිවසති ලාභග්ගප්පත්තෝ චේව යසග්ගප්පත්තෝ ච වජ්ජිගාමේ. සෝ වේසාලියං පරිසති ඒවං වාචං භාසති: ‘සමණෝපි ගෝතමෝ ඤාණවාදෝ, අහම්පි ඤාණවාදෝ. ඤාණවාදෝ ඛෝ පන ඤාණවාදේන අරහති උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං දස්සේතුං. සමණෝ ගෝතමෝ උපඩ්ඪපථං ආගච්ඡේය්‍ය, අහම්පි උපඩ්ඪපථං ගච්ඡේය්‍යං. තේ තත්ථ උභෝපි උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරේය්‍යාම. ඒකඤ්චේ සමණෝ ගෝතමෝ උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරිස්සති, ද්වාහං කරිස්සාමි. ද්වේ චේ සමණෝ ගෝතමෝ උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියානි කරිස්සති, චත්තාරාහං කරිස්සාමි. චත්තාරි චේ සමණෝ ගෝතමෝ උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියානි කරිස්සති, අට්ඨාහං කරිස්සාමි. ඉති යාවතකං යාවතකං සමණෝ ගෝතමෝ උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරිස්සති, තද්දිගුණං තද්දිගුණාහං කරිස්සාමී(අ)ති.

    This one time, Bhaggava, I was staying right there near Vesālī, at the Great Wood, in the hall with the peaked roof. Now at that time the naked ascetic Pāṭikaputta was residing in Vesālī. And in the Vajjian capital he had reached the peak of material possessions and fame. He was telling a crowd in Vesālī: ‘Both the ascetic Gotama and I speak from knowledge. One who speaks from knowledge ought to display a superhuman demonstration of psychic power to another who speaks from knowledge. If the ascetic Gotama meets me half-way, there we should both perform a superhuman demonstration of psychic power. If he performs one demonstration of psychic power, I’ll perform two. If he performs two, I’ll perform four. If he performs four, I’ll perform eight. However many demonstrations of psychic power the ascetic Gotama performs, I’ll perform double.’

    අථ ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ යේනාහං තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා මං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ මං ඒතදවෝච: ‘අචේලෝ, භන්තේ, පාථිකපුත්තෝ වේසාලියං පටිවසති ලාභග්ගප්පත්තෝ චේව යසග්ගප්පත්තෝ ච වජ්ජිගාමේ. සෝ වේසාලියං පරිසති ඒවං වාචං භාසති: “සමණෝපි ගෝතමෝ ඤාණවාදෝ, අහම්පි ඤාණවාදෝ. ඤාණවාදෝ ඛෝ පන ඤාණවාදේන අරහති උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං දස්සේතුං. සමණෝ ගෝතමෝ උපඩ්ඪපථං ආගච්ඡේය්‍ය, අහම්පි උපඩ්ඪපථං ගච්ඡේය්‍යං. තේ තත්ථ උභෝපි උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරේය්‍යාම. ඒකඤ්චේ සමණෝ ගෝතමෝ උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරිස්සති, ද්වාහං කරිස්සාමි. ද්වේ චේ සමණෝ ගෝතමෝ උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියානි කරිස්සති, චත්තාරාහං කරිස්සාමි. චත්තාරි චේ සමණෝ ගෝතමෝ උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියානි කරිස්සති, අට්ඨාහං කරිස්සාමි. ඉති යාවතකං යාවතකං සමණෝ ගෝතමෝ උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරිස්සති, තද්දිගුණං තද්දිගුණාහං කරිස්සාමී”(අ)ති.

    Then Sunakkhatta came to me, bowed, sat down to one side, and told me of all this.

    ඒවං වුත්තේ, අහං, භග්ගව, සුනක්ඛත්තං ලිච්ඡවිපුත්තං ඒතදවෝචං: ‘අභබ්බෝ ඛෝ, සුනක්ඛත්ත, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා මම සම්මුඛීභාවං ආගන්තුං. සචේපිස්ස ඒවමස්ස—අහං තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා සමණස්ස ගෝතමස්ස සම්මුඛීභාවං ගච්ඡේය්‍යන්ති, මුද්ධාපි තස්ස විපතේය්‍යා(අ)ති.

    I said to him, ‘Sunakkhatta, the naked ascetic Pāṭikaputta is not capable of coming into my presence, unless he gives up that statement and that intention, and lets go of that view. If he thinks he can come into my presence without giving up those things, his head may explode.’

    ‘රක්ඛතේතං, භන්තේ, භගවා වාචං, රක්ඛතේතං සුගතෝ වාචන්(අ)ති.

    ‘Careful what you say, Blessed One! Careful what you say, Holy One!’

    ‘කිං පන මං ත්වං, සුනක්ඛත්ත, ඒවං වදේසි—රක්ඛතේතං, භන්තේ, භගවා වාචං, රක්ඛතේතං සුගතෝ වාචන්(අ)ති?

    ‘But why do you say this to me, Sunakkhatta?’

    ‘භගවතා චස්ස, භන්තේ, ඒසා වාචා ඒකංසේන ඕධාරිතා—අභබ්බෝ අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා මම සම්මුඛීභාවං ආගන්තුං. සචේපිස්ස ඒවමස්ස—අහං තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා සමණස්ස ගෝතමස්ස සම්මුඛීභාවං ගච්ඡේය්‍යන්ති, මුද්ධාපි තස්ස විපතේය්‍යාති. අචේලෝ ච, භන්තේ, පාථිකපුත්තෝ විරූපරූපේන භගවතෝ සම්මුඛීභාවං ආගච්ඡේය්‍ය, තදස්ස භගවතෝ මුසා(අ)ති.

    ‘Sir, the Buddha has definitively asserted that Pāṭikaputta is not capable of coming into the Buddha’s presence, otherwise his head may explode. But Pāṭikaputta might come into the Buddha’s presence in disguise, proving the Buddha wrong.’

    ‘අපි නු, සුනක්ඛත්ත, තථාගතෝ තං වාචං භාසේය්‍ය යා සා වාචා ද්වයගාමිනී(අ)ති?

    ‘Sunakkhatta, would the Realized One make an ambiguous statement?’

    ‘කිං පන, භන්තේ, භගවතා අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ චේතසා චේතෝ පරිච්ච විදිතෝ—අභබ්බෝ අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා මම සම්මුඛීභාවං ආගන්තුං. සචේපිස්ස ඒවමස්ස—අහං තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා සමණස්ස ගෝතමස්ස සම්මුඛීභාවං ගච්ඡේය්‍යන්ති, මුද්ධාපි තස්ස විපතේය්‍යාති? උදාහු, දේවතා භගවතෝ ඒතමත්ථං ආරෝචේසුං—අභබ්බෝ, භන්තේ, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා භගවතෝ සම්මුඛීභාවං ආගන්තුං. සචේපිස්ස ඒවමස්ස—අහං තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා සමණස්ස ගෝතමස්ස සම්මුඛීභාවං ගච්ඡේය්‍යන්ති, මුද්ධාපි තස්ස විපතේය්‍යා(අ)ති?

    ‘But sir, did you make that statement after comprehending Pāṭikaputta’s mind with your mind? Or did deities tell you about it?’

    ‘චේතසා චේතෝ පරිච්ච විදිතෝ චේව මේ, සුනක්ඛත්ත, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ—අභබ්බෝ අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා මම සම්මුඛීභාවං ආගන්තුං. සචේපිස්ස ඒවමස්ස—අහං තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා සමණස්ස ගෝතමස්ස සම්මුඛීභාවං ගච්ඡේය්‍යන්ති, මුද්ධාපි තස්ස විපතේය්‍යාති. දේවතාපි මේ ඒතමත්ථං ආරෝචේසුං—අභබ්බෝ, භන්තේ, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා භගවතෝ සම්මුඛීභාවං ආගන්තුං. සචේපිස්ස ඒවමස්ස—අහං තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා සමණස්ස ගෝතමස්ස සම්මුඛීභාවං ගච්ඡේය්‍යන්ති, මුද්ධාපි තස්ස විපතේය්‍යාති. අජිතෝපි නාම ලිච්ඡවීනං සේනාපති අධුනා කාලඞ්කතෝ තාවතිංසකායං උපපන්නෝ. සෝපි මං උපසඞ්කමිත්වා ඒවමාරෝචේසි—අලජ්ජී, භන්තේ, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ; මුසාවාදී, භන්තේ, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ. මම්පි, භන්තේ, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ බ්‍යාකාසි වජ්ජිගාමේ—අජිතෝ ලිච්ඡවීනං සේනාපති මහානිරයං උපපන්නෝති.

    ‘Both, Sunakkhatta. For Ajita the Licchavi general has recently passed away and been reborn in the host of the Thirty-Three. He came and told me this, “The naked ascetic Pāṭikaputta is shameless, sir, he is a liar. For he has declared of me in the Vajjian capital: ‘Ajita the Licchavi general has been reborn in the Great Hell.’

    න ඛෝ පනාහං, භන්තේ, මහානිරයං උපපන්නෝ; තාවතිංසකායම්හි උපපන්නෝ. අලජ්ජී, භන්තේ, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ; මුසාවාදී, භන්තේ, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ; අභබ්බෝ ච, භන්තේ, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා භගවතෝ සම්මුඛීභාවං ආගන්තුං. සචේපිස්ස ඒවමස්ස—අහං තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා සමණස්ස ගෝතමස්ස සම්මුඛීභාවං ගච්ඡේය්‍යන්ති, මුද්ධාපි තස්ස විපතේය්‍යාති.

    But that is not true—I have been reborn in the host of the Thirty-Three. The naked ascetic Pāṭikaputta is shameless, sir, he is a liar. Pāṭikaputta is not capable of coming into the Buddha’s presence, otherwise his head may explode.”

    ඉති ඛෝ, සුනක්ඛත්ත, චේතසා චේතෝ පරිච්ච විදිතෝ චේව මේ අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ අභබ්බෝ අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා මම සම්මුඛීභාවං ආගන්තුං. සචේපිස්ස ඒවමස්ස—අහං තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා සමණස්ස ගෝතමස්ස සම්මුඛීභාවං ගච්ඡේය්‍යන්ති, මුද්ධාපි තස්ස විපතේය්‍යාති. දේවතාපි මේ ඒතමත්ථං ආරෝචේසුං—අභබ්බෝ, භන්තේ, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා භගවතෝ සම්මුඛීභාවං ආගන්තුං. සචේපිස්ස ඒවමස්ස—අහං තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා සමණස්ස ගෝතමස්ස සම්මුඛීභාවං ගච්ඡේය්‍යන්ති, මුද්ධාපි තස්ස විපතේය්‍යාති.

    Thus I both made that statement after comprehending Pāṭikaputta’s mind with my mind, and deities told me about it.

    සෝ ඛෝ පනාහං, සුනක්ඛත්ත, වේසාලියං පිණ්ඩාය චරිත්වා පච්ඡාභත්තං පිණ්ඩපාතපටික්කන්තෝ යේන අචේලස්ස පාථිකපුත්තස්ස ආරාමෝ තේනුපසඞ්කමිස්සාමි දිවාවිහාරාය. යස්සදානි ත්වං, සුනක්ඛත්ත, ඉච්ඡසි, තස්ස ආරෝචේහී(අ)ති.

    So Sunakkhatta, I’ll wander for alms in Vesālī. After the meal, on my return from almsround, I’ll go to Pāṭikaputta’s monastery for the day’s meditation. Now you may tell him, if you so wish.’

    5. ඉද්ධිපාටිහාරියකථා

    5. On Demonstrations of Psychic Power

    අථ ඛ්වාහං, භග්ගව, පුබ්බණ්හසමයං නිවාසේත්වා පත්තචීවරමාදාය වේසාලිං පිණ්ඩාය පාවිසිං. වේසාලියං පිණ්ඩාය චරිත්වා පච්ඡාභත්තං පිණ්ඩපාතපටික්කන්තෝ යේන අචේලස්ස පාථිකපුත්තස්ස ආරාමෝ තේනුපසඞ්කමිං දිවාවිහාරාය. අථ ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ තරමානරූපෝ වේසාලිං පවිසිත්වා යේන අභිඤ්ඤාතා අභිඤ්ඤාතා ලිච්ඡවී තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා අභිඤ්ඤාතේ අභිඤ්ඤාතේ ලිච්ඡවී ඒතදවෝච: ‘ඒසාවුසෝ, භගවා වේසාලියං පිණ්ඩාය චරිත්වා පච්ඡාභත්තං පිණ්ඩපාතපටික්කන්තෝ යේන අචේලස්ස පාථිකපුත්තස්ස ආරාමෝ තේනුපසඞ්කමි දිවාවිහාරාය. අභික්කමථායස්මන්තෝ අභික්කමථායස්මන්තෝ, සාධුරූපානං සමණානං උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං භවිස්සතී(අ)ති. අථ ඛෝ, භග්ගව, අභිඤ්ඤාතානං අභිඤ්ඤාතානං ලිච්ඡවීනං ඒතදහෝසි: ‘සාධුරූපානං කිර, භෝ, සමණානං උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං භවිස්සති; හන්ද වත, භෝ, ගච්ඡාමා(අ)ති.

    Then, Bhaggava, I robed up in the morning and, taking my bowl and robe, entered Vesālī for alms. After the meal, on my return from almsround, I went to Pāṭikaputta’s monastery for the day’s meditation. Then Sunakkhatta rushed into Vesālī to see the very well-known Licchavis and said to them, ‘Sirs, after his almsround, the Buddha has gone to Pāṭikaputta’s monastery for the day’s meditation. Come forth, sirs, come forth! There will be a superhuman demonstration of psychic power by the holy ascetics!’ So the very well-known Licchavis thought, ‘It seems there will be a superhuman demonstration of psychic power by the holy ascetics! Let’s go!’

    යේන ච අභිඤ්ඤාතා අභිඤ්ඤාතා බ්‍රාහ්මණමහාසාලා ගහපතිනේචයිකා නානාතිත්ථියා සමණබ්‍රාහ්මණා තේනුපසඞ්කමි. උපසඞ්කමිත්වා අභිඤ්ඤාතේ අභිඤ්ඤාතේ නානාතිත්ථියේ සමණබ්‍රාහ්මණේ ඒතදවෝච: ‘ඒසාවුසෝ, භගවා වේසාලියං පිණ්ඩාය චරිත්වා පච්ඡාභත්තං පිණ්ඩපාතපටික්කන්තෝ යේන අචේලස්ස පාථිකපුත්තස්ස ආරාමෝ තේනුපසඞ්කමි දිවාවිහාරාය. අභික්කමථායස්මන්තෝ අභික්කමථායස්මන්තෝ, සාධුරූපානං සමණානං උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං භවිස්සතී(අ)ති. අථ ඛෝ, භග්ගව, අභිඤ්ඤාතානං අභිඤ්ඤාතානං නානාතිත්ථියානං සමණබ්‍රාහ්මණානං ඒතදහෝසි: ‘සාධුරූපානං කිර, භෝ, සමණානං උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං භවිස්සති; හන්ද වත, භෝ, ගච්ඡාමා(අ)ති.

    Then he went to see the very well-known well-to-do brahmins, rich householders, and ascetics and brahmins who follow various other religions, and said the same thing. They all said, ‘It seems there will be a superhuman demonstration of psychic power by the holy ascetics! Let’s go!’

    අථ ඛෝ, භග්ගව, අභිඤ්ඤාතා අභිඤ්ඤාතා ලිච්ඡවී, අභිඤ්ඤාතා අභිඤ්ඤාතා ච බ්‍රාහ්මණමහාසාලා ගහපතිනේචයිකා නානාතිත්ථියා සමණබ්‍රාහ්මණා යේන අචේලස්ස පාථිකපුත්තස්ස ආරාමෝ තේනුපසඞ්කමිංසු. සා ඒසා, භග්ගව, පරිසා මහා හෝති අනේකසතා අනේකසහස්සා.

    Then all those very well-known people went to Pāṭikaputta’s monastery. That assembly was large, Bhaggava; there were many hundreds, many thousands of them.

    අස්සෝසි ඛෝ, භග්ගව, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ: ‘අභික්කන්තා කිර අභිඤ්ඤාතා අභිඤ්ඤාතා ලිච්ඡවී, අභික්කන්තා අභිඤ්ඤාතා අභිඤ්ඤාතා ච බ්‍රාහ්මණමහාසාලා ගහපතිනේචයිකා නානාතිත්ථියා සමණබ්‍රාහ්මණා. සමණෝපි ගෝතමෝ මය්හං ආරාමේ දිවාවිහාරං නිසින්නෝ(අ)ති. සුත්වානස්ස භයං ඡම්භිතත්තං ලෝමහංසෝ උදපාදි. අථ ඛෝ, භග්ගව, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ භීතෝ සංවිග්ගෝ ලෝමහට්ඨජාතෝ යේන තින්දුකඛාණුපරිබ්බාජකාරාමෝ තේනුපසඞ්කමි.

    Pāṭikaputta heard, ‘It seems that very well-known Licchavis, well-to-do brahmins, rich householders, and ascetics and brahmins who follow various other religions have come forth. And the ascetic Gotama is sitting in my monastery for the day’s meditation.’ When he heard that, he became frightened, scared, his hair standing on end. In fear he went to the Pale-Moon Ebony Trunk Monastery of the wanderers.

    අස්සෝසි ඛෝ, භග්ගව, සා පරිසා: ‘අචේලෝ කිර පාථිකපුත්තෝ භීතෝ සංවිග්ගෝ ලෝමහට්ඨජාතෝ යේන තින්දුකඛාණුපරිබ්බාජකාරාමෝ තේනුපසඞ්කන්තෝ(අ)ති. අථ ඛෝ, භග්ගව, සා පරිසා අඤ්ඤතරං පුරිසං ආමන්තේසි: ‘ඒහි ත්වං, භෝ පුරිස, යේන තින්දුකඛාණුපරිබ්බාජකාරාමෝ, යේන අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තේනුපසඞ්කම. උපසඞ්කමිත්වා අචේලං පාථිකපුත්තං ඒවං වදේහි: “අභික්කමාවුසෝ, පාථිකපුත්ත, අභික්කන්තා අභිඤ්ඤාතා අභිඤ්ඤාතා ලිච්ඡවී, අභික්කන්තා අභිඤ්ඤාතා අභිඤ්ඤාතා ච බ්‍රාහ්මණමහාසාලා ගහපතිනේචයිකා නානාතිත්ථියා සමණබ්‍රාහ්මණා, සමණෝපි ගෝතමෝ ආයස්මතෝ ආරාමේ දිවාවිහාරං නිසින්නෝ; භාසිතා ඛෝ පන තේ ඒසා, ආවුසෝ පාථිකපුත්ත, වේසාලියං පරිසති වාචා සමණෝපි ගෝතමෝ ඤාණවාදෝ, අහම්පි ඤාණවාදෝ. ඤාණවාදෝ ඛෝ පන ඤාණවාදේන අරහති උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං දස්සේතුං. සමණෝ ගෝතමෝ උපඩ්ඪපථං ආගච්ඡේය්‍ය අහම්පි උපඩ්ඪපථං ගච්ඡේය්‍යං. තේ තත්ථ උභෝපි උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරේය්‍යාම. ඒකඤ්චේ සමණෝ ගෝතමෝ උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරිස්සති, ද්වාහං කරිස්සාමි. ද්වේ චේ සමණෝ ගෝතමෝ උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියානි කරිස්සති, චත්තාරාහං කරිස්සාමි. චත්තාරි චේ සමණෝ ගෝතමෝ උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියානි කරිස්සති, අට්ඨාහං කරිස්සාමි. ඉති යාවතකං යාවතකං සමණෝ ගෝතමෝ උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරිස්සති, තද්දිගුණං තද්දිගුණාහං කරිස්සාමී”ති අභික්කමස්සේව ඛෝ ආවුසෝ පාථිකපුත්ත, උපඩ්ඪපථං. සබ්බපඨමංයේව ආගන්ත්වා සමණෝ ගෝතමෝ ආයස්මතෝ ආරාමේ දිවාවිහාරං නිසින්නෝ(අ)ති.

    The assembly heard of this, and instructed a man, ‘Come, my man, go to see Pāṭikaputta at the Pale-Moon Ebony Trunk Monastery and say to him, “Come forth, Friend Pāṭikaputta! All these very well-known people have come forth, and the ascetic Gotama is sitting in your monastery for the day’s meditation. For you stated this in the assembly at Vesālī: ‘Both the ascetic Gotama and I speak from knowledge. One who speaks from knowledge ought to display a superhuman demonstration of psychic power to another who speaks from knowledge. If the ascetic Gotama meets me half-way, there we should both perform a superhuman demonstration of psychic power. If he performs one demonstration of psychic power, I’ll perform two. If he performs two, I’ll perform four. If he performs four, I’ll perform eight. However many demonstrations of psychic power the ascetic Gotama performs, I’ll perform double.’ Come forth, Friend Pāṭikaputta, half-way. The ascetic Gotama has come the first half, and is sitting in your monastery.”’

    ඒවං, භෝති ඛෝ, භග්ගව, සෝ පුරිසෝ තස්සා පරිසාය පටිස්සුත්වා යේන තින්දුකඛාණුපරිබ්බාජකාරාමෝ, යේන අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තේනුපසඞ්කමි. උපසඞ්කමිත්වා අචේලං පාථිකපුත්තං ඒතදවෝච: ‘අභික්කමාවුසෝ පාථිකපුත්ත, අභික්කන්තා අභිඤ්ඤාතා අභිඤ්ඤාතා ලිච්ඡවී, අභික්කන්තා අභිඤ්ඤාතා අභිඤ්ඤාතා ච බ්‍රාහ්මණමහාසාලා ගහපතිනේචයිකා නානාතිත්ථියා සමණබ්‍රාහ්මණා. සමණෝපි ගෝතමෝ ආයස්මතෝ ආරාමේ දිවාවිහාරං නිසින්නෝ. භාසිතා ඛෝ පන තේ ඒසා, ආවුසෝ පාථිකපුත්ත, වේසාලියං පරිසති වාචා—සමණෝපි ගෝතමෝ ඤාණවාදෝ; අහම්පි ඤාණවාදෝ. ඤාණවාදෝ ඛෝ පන ඤාණවාදේන අරහති උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං දස්සේතුං …පේ… තද්දිගුණං තද්දිගුණාහං කරිස්සාමීති. අභික්කමස්සේව ඛෝ, ආවුසෝ පාථිකපුත්ත, උපඩ්ඪපථං. සබ්බපඨමංයේව ආගන්ත්වා සමණෝ ගෝතමෝ ආයස්මතෝ ආරාමේ දිවාවිහාරං නිසින්නෝ(අ)ති.

    ‘Yes, sir,’ replied that man, and delivered the message.

    ඒවං වුත්තේ, භග්ගව, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ ‘ආයාමි, ආවුසෝ, ආයාමි, ආවුසෝ(අ)ති වත්වා තත්ථේව සංසප්පති, න සක්කෝති ආසනාපි වුට්ඨාතුං. අථ ඛෝ සෝ, භග්ගව, පුරිසෝ අචේලං පාථිකපුත්තං ඒතදවෝච: ‘කිං සු නාම තේ, ආවුසෝ පාථිකපුත්ත, පාවළා සු නාම තේ පීඨකස්මිං අල්ලීනා, පීඨකං සු නාම තේ පාවළාසු අල්ලීනං? ආයාමි ආවුසෝ, ආයාමි ආවුසෝති වත්වා තත්ථේව සංසප්පසි, න සක්කෝසි ආසනාපි වුට්ඨාතුන්(අ)ති. ඒවම්පි ඛෝ, භග්ගව, වුච්චමානෝ අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ ‘ආයාමි, ආවුසෝ, ආයාමි, ආවුසෝ(අ)ති වත්වා තත්ථේව සංසප්පති, න සක්කෝති ආසනාපි වුට්ඨාතුං.

    When he had spoken, Pāṭikaputta said: ‘I’m coming, sir, I’m coming!’ But wriggle as he might, he couldn’t get up from his seat. Then that man said to Pāṭikaputta, ‘What’s up, Friend Pāṭikaputta? Is your bottom stuck to the bench, or is the bench stuck to your bottom? You say “I’m coming, sir, I’m coming!” But wriggle as you might, you can’t get up from your seat.’ And as he was speaking, Pāṭikaputta said: ‘I’m coming, sir, I’m coming!’ But wriggle as he might, he couldn’t get up from his seat.

    යදා ඛෝ සෝ, භග්ගව, පුරිසෝ අඤ්ඤාසි: ‘පරාභූතරූපෝ අයං අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ. ආයාමි, ආවුසෝ, ආයාමි, ආවුසෝති වත්වා තත්ථේව සංසප්පති, න සක්කෝති ආසනාපි වුට්ඨාතුන්(අ)ති. අථ තං පරිසං ආගන්ත්වා ඒවමාරෝචේසි: ‘පරාභූතරූපෝ, භෝ, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ. ආයාමි, ආවුසෝ, ආයාමි, ආවුසෝති වත්වා තත්ථේව සංසප්පති, න සක්කෝති ආසනාපි වුට්ඨාතුන්(අ)ති. ඒවං වුත්තේ, අහං, භග්ගව, තං පරිසං ඒතදවෝචං: ‘අභබ්බෝ ඛෝ, ආවුසෝ, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා මම සම්මුඛීභාවං ආගන්තුං. සචේපිස්ස ඒවමස්ස—අහං තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා සමණස්ස ගෝතමස්ස සම්මුඛීභාවං ගච්ඡේය්‍යන්ති, මුද්ධාපි තස්ස විපතේය්‍යා(අ)ති.

    When that man knew that Pāṭikaputta had lost, he returned to the assembly and said, ‘Pāṭikaputta has lost, sirs. He says “I’m coming, sir, I’m coming!” But wriggle as he might, he can’t get up from his seat.’ When he said this, I said to the assembly, ‘The naked ascetic Pāṭikaputta is not capable of coming into my presence, unless he gives up that statement and that intention, and lets go of that view. If he thinks he can come into my presence without giving up those things, his head may explode.’

    පඨමභාණවාරෝ නිට්ඨිතෝ.

    The first recitation section is finished.

    අථ ඛෝ, භග්ගව, අඤ්ඤතරෝ ලිච්ඡවිමහාමත්තෝ උට්ඨායාසනා තං පරිසං ඒතදවෝච: ‘තේන හි, භෝ, මුහුත්තං තාව ආගමේථ, යාවාහං ගච්ඡාමි. අප්පේව නාම අහම්පි සක්කුණේය්‍යං අචේලං පාථිකපුත්තං ඉමං පරිසං ආනේතුන්(අ)ති.

    Then, Bhaggava, a certain Licchavi minister stood up and said to the assembly, ‘Well then, sirs, wait a moment, I’ll go. Hopefully I’ll be able to lead Pāṭikaputta back to the assembly.’

    අථ ඛෝ සෝ, භග්ගව, ලිච්ඡවිමහාමත්තෝ යේන තින්දුකඛාණුපරිබ්බාජකාරාමෝ, යේන අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තේනුපසඞ්කමි. උපසඞ්කමිත්වා අචේලං පාථිකපුත්තං ඒතදවෝච: ‘අභික්කමාවුසෝ පාථිකපුත්ත, අභික්කන්තං තේ සේය්‍යෝ, අභික්කන්තා අභිඤ්ඤාතා අභිඤ්ඤාතා ලිච්ඡවී, අභික්කන්තා අභිඤ්ඤාතා අභිඤ්ඤාතා ච බ්‍රාහ්මණමහාසාලා ගහපතිනේචයිකා නානාතිත්ථියා සමණබ්‍රාහ්මණා. සමණෝපි ගෝතමෝ ආයස්මතෝ ආරාමේ දිවාවිහාරං නිසින්නෝ. භාසිතා ඛෝ පන තේ ඒසා, ආවුසෝ පාථිකපුත්ත, වේසාලියං පරිසති වාචා—සමණෝපි ගෝතමෝ ඤාණවාදෝ …පේ… තද්දිගුණං තද්දිගුණාහං කරිස්සාමීති. අභික්කමස්සේව ඛෝ, ආවුසෝ පාථිකපුත්ත, උපඩ්ඪපථං. සබ්බපඨමංයේව ආගන්ත්වා සමණෝ ගෝතමෝ ආයස්මතෝ ආරාමේ දිවාවිහාරං නිසින්නෝ. භාසිතා ඛෝ පනේසා, ආවුසෝ පාථිකපුත්ත, සමණේන ගෝතමේන පරිසති වාචා—අභබ්බෝ ඛෝ අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා මම සම්මුඛීභාවං ආගන්තුං. සචේපිස්ස ඒවමස්ස—අහං තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා සමණස්ස ගෝතමස්ස සම්මුඛීභාවං ගච්ඡේය්‍යන්ති, මුද්ධාපි තස්ස විපතේය්‍යාති. අභික්කමාවුසෝ පාථිකපුත්ත, අභික්කමනේනේව තේ ජයං කරිස්සාම, සමණස්ස ගෝතමස්ස පරාජයන්(අ)ති.

    So that minister went to see Pāṭikaputta and said, ‘Come forth, Friend Pāṭikaputta! It’s best for you to come forth. All these very well-known people have come forth, and the ascetic Gotama is sitting in your monastery for the day’s meditation. You said you’d meet the ascetic Gotama half-way. The ascetic Gotama has come the first half, and is sitting in your monastery. The ascetic Gotama has told the assembly that you’re not capable of coming into his presence. Come forth, Pāṭikaputta! When you come forth we’ll make you win and the ascetic Gotama lose.’

    ඒවං වුත්තේ, භග්ගව, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ ‘ආයාමි, ආවුසෝ, ආයාමි, ආවුසෝ(අ)ති වත්වා තත්ථේව සංසප්පති, න සක්කෝති ආසනාපි වුට්ඨාතුං. අථ ඛෝ සෝ, භග්ගව, ලිච්ඡවිමහාමත්තෝ අචේලං පාථිකපුත්තං ඒතදවෝච: ‘කිං සු නාම තේ, ආවුසෝ පාථිකපුත්ත, පාවළා සු නාම තේ පීඨකස්මිං අල්ලීනා, පීඨකං සු නාම තේ පාවළාසු අල්ලීනං? ආයාමි, ආවුසෝ, ආයාමි, ආවුසෝති වත්වා තත්ථේව සංසප්පසි, න සක්කෝසි ආසනාපි වුට්ඨාතුන්(අ)ති. ඒවම්පි ඛෝ, භග්ගව, වුච්චමානෝ අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ ‘ආයාමි, ආවුසෝ, ආයාමි, ආවුසෝ(අ)ති වත්වා තත්ථේව සංසප්පති, න සක්කෝති ආසනාපි වුට්ඨාතුං.

    When he had spoken, Pāṭikaputta said: ‘I’m coming, sir, I’m coming!’ But wriggle as he might, he couldn’t get up from his seat. Then the minister said to Pāṭikaputta, ‘What’s up, Friend Pāṭikaputta? Is your bottom stuck to the bench, or is the bench stuck to your bottom? You say “I’m coming, sir, I’m coming!” But wriggle as you might, you can’t get up from your seat.’ And as he was speaking, Pāṭikaputta said: ‘I’m coming, sir, I’m coming!’ But wriggle as he might, he couldn’t get up from his seat.

    යදා ඛෝ සෝ, භග්ගව, ලිච්ඡවිමහාමත්තෝ අඤ්ඤාසි: ‘පරාභූතරූපෝ අයං අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ ආයාමි, ආවුසෝ, ආයාමි, ආවුසෝති වත්වා තත්ථේව සංසප්පති, න සක්කෝති ආසනාපි වුට්ඨාතුන්(අ)ති. අථ තං පරිසං ආගන්ත්වා ඒවමාරෝචේසි: ‘පරාභූතරූපෝ, භෝ, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ ආයාමි, ආවුසෝ, ආයාමි, ආවුසෝති වත්වා තත්ථේව සංසප්පති, න සක්කෝති ආසනාපි වුට්ඨාතුන්(අ)ති. ඒවං වුත්තේ, අහං, භග්ගව, තං පරිසං ඒතදවෝචං: ‘අභබ්බෝ ඛෝ, ආවුසෝ, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා මම සම්මුඛීභාවං ආගන්තුං. සචේපිස්ස ඒවමස්ස—අහං තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා සමණස්ස ගෝතමස්ස සම්මුඛීභාවං ගච්ඡේය්‍යන්ති, මුද්ධාපි තස්ස විපතේය්‍ය. සචේ පායස්මන්තානං ලිච්ඡවීනං ඒවමස්ස—මයං අචේලං පාථිකපුත්තං වරත්තාහි බන්ධිත්වා ගෝයුගේහි ආවිඤ්ඡේය්‍යාමාති, තා වරත්තා ඡිජ්ජේය්‍යුං පාථිකපුත්තෝ වා. අභබ්බෝ පන අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා මම සම්මුඛීභාවං ආගන්තුං. සචේපිස්ස ඒවමස්ස—අහං තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා සමණස්ස ගෝතමස්ස සම්මුඛීභාවං ගච්ඡේය්‍යන්ති, මුද්ධාපි තස්ස විපතේය්‍යා(අ)ති.

    When the Licchavi minister knew that Pāṭikaputta had lost, he returned to the assembly and said, ‘Pāṭikaputta has lost, sirs.’ When he said this, I said to the assembly, ‘Pāṭikaputta is not capable of coming into my presence, otherwise his head may explode. Even if the good Licchavis were to think, “Let’s bind Pāṭikaputta with straps and drag him with a pair of oxen!” But either the straps will break or Pāṭikaputta will.’

    අථ ඛෝ, භග්ගව, ජාලියෝ දාරුපත්තිකන්තේවාසී උට්ඨායාසනා තං පරිසං ඒතදවෝච: ‘තේන හි, භෝ, මුහුත්තං තාව ආගමේථ, යාවාහං ගච්ඡාමි; අප්පේව නාම අහම්පි සක්කුණේය්‍යං අචේලං පාථිකපුත්තං ඉමං පරිසං ආනේතුන්(අ)ති.

    Then, Bhaggava, Jāliya, the pupil of the wood-bowl ascetic, stood up and said to the assembly, ‘Well then, sirs, wait a moment, I’ll go. Hopefully I’ll be able to lead Pāṭikaputta back to the assembly.’

    අථ ඛෝ, භග්ගව, ජාලියෝ දාරුපත්තිකන්තේවාසී යේන තින්දුකඛාණුපරිබ්බාජකාරාමෝ, යේන අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තේනුපසඞ්කමි. උපසඞ්කමිත්වා අචේලං පාථිකපුත්තං ඒතදවෝච: ‘අභික්කමාවුසෝ පාථිකපුත්ත, අභික්කන්තං තේ සේය්‍යෝ. අභික්කන්තා අභිඤ්ඤාතා අභිඤ්ඤාතා ලිච්ඡවී, අභික්කන්තා අභිඤ්ඤාතා අභිඤ්ඤාතා ච බ්‍රාහ්මණමහාසාලා ගහපතිනේචයිකා නානාතිත්ථියා සමණබ්‍රාහ්මණා. සමණෝපි ගෝතමෝ ආයස්මතෝ ආරාමේ දිවාවිහාරං නිසින්නෝ. භාසිතා ඛෝ පන තේ ඒසා, ආවුසෝ පාථිකපුත්ත, වේසාලියං පරිසති වාචා—සමණෝපි ගෝතමෝ ඤාණවාදෝ …පේ… තද්දිගුණං තද්දිගුණාහං කරිස්සාමීති. අභික්කමස්සේව, ඛෝ ආවුසෝ පාථිකපුත්ත, උපඩ්ඪපථං. සබ්බපඨමංයේව ආගන්ත්වා සමණෝ ගෝතමෝ ආයස්මතෝ ආරාමේ දිවාවිහාරං නිසින්නෝ. භාසිතා ඛෝ පනේසා, ආවුසෝ පාථිකපුත්ත, සමණේන ගෝතමේන පරිසති වාචා—අභබ්බෝ අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා මම සම්මුඛීභාවං ආගන්තුං. සචේපිස්ස ඒවමස්ස—අහං තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා සමණස්ස ගෝතමස්ස සම්මුඛීභාවං ගච්ඡේය්‍යන්ති, මුද්ධාපි තස්ස විපතේය්‍ය. සචේ පායස්මන්තානං ලිච්ඡවීනං ඒවමස්ස—මයං අචේලං පාථිකපුත්තං වරත්තාහි බන්ධිත්වා ගෝයුගේහි ආවිඤ්ඡේය්‍යාමාති. තා වරත්තා ඡිජ්ජේය්‍යුං පාථිකපුත්තෝ වා. අභබ්බෝ පන අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා මම සම්මුඛීභාවං ආගන්තුං. සචේපිස්ස ඒවමස්ස—අහං තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා සමණස්ස ගෝතමස්ස සම්මුඛීභාවං ආගච්ඡේය්‍යන්ති, මුද්ධාපි තස්ස විපතේය්‍යාති. අභික්කමාවුසෝ පාථිකපුත්ත, අභික්කමනේනේව තේ ජයං කරිස්සාම, සමණස්ස ගෝතමස්ස පරාජයන්(අ)ති.

    So Jāliya went to see Pāṭikaputta and said, ‘Come forth, Friend Pāṭikaputta! It’s best for you to come forth. All these very well-known people have come forth, and the ascetic Gotama is sitting in your monastery for the day’s meditation. You said you’d meet the ascetic Gotama half-way. The ascetic Gotama has come the first half, and is sitting in your monastery. The ascetic Gotama has told the assembly that you’re not capable of coming into his presence. And he said that even if the Licchavis try to bind you with straps and drag you with a pair of oxen, either the straps will break or you will. Come forth, Pāṭikaputta! When you come forth we’ll make you win and the ascetic Gotama lose.’

    ඒවං වුත්තේ, භග්ගව, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ ‘ආයාමි, ආවුසෝ, ආයාමි, ආවුසෝ(අ)ති වත්වා තත්ථේව සංසප්පති, න සක්කෝති ආසනාපි වුට්ඨාතුං. අථ ඛෝ, භග්ගව, ජාලියෝ දාරුපත්තිකන්තේවාසී අචේලං පාථිකපුත්තං ඒතදවෝච: ‘කිං සු නාම තේ, ආවුසෝ පාථිකපුත්ත, පාවළා සු නාම තේ පීඨකස්මිං අල්ලීනා, පීඨකං සු නාම තේ පාවළාසු අල්ලීනං? ආයාමි, ආවුසෝ, ආයාමි, ආවුසෝති වත්වා තත්ථේව සංසප්පසි, න සක්කෝසි ආසනාපි වුට්ඨාතුන්(අ)ති. ඒවම්පි ඛෝ, භග්ගව, වුච්චමානෝ අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ ‘ආයාමි, ආවුසෝ, ආයාමි, ආවුසෝ(අ)ති වත්වා තත්ථේව සංසප්පති, න සක්කෝති ආසනාපි වුට්ඨාතුන්ති.

    When he had spoken, Pāṭikaputta said: ‘I’m coming, sir, I’m coming!’ But wriggle as he might, he couldn’t get up from his seat. Then Jāliya said to Pāṭikaputta, ‘What’s up, Friend Pāṭikaputta? Is your bottom stuck to the bench, or is the bench stuck to your bottom? You say “I’m coming, sir, I’m coming!” But wriggle as you might, you can’t get up from your seat.’ And as he was speaking, Pāṭikaputta said: ‘I’m coming, sir, I’m coming!’ But wriggle as he might, he couldn’t get up from his seat.

    යදා ඛෝ, භග්ගව, ජාලියෝ දාරුපත්තිකන්තේවාසී අඤ්ඤාසි: ‘පරාභූතරූපෝ අයං අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ ආයාමි, ආවුසෝ, ආයාමි, ආවුසෝති වත්වා තත්ථේව සංසප්පති, න සක්කෝති ආසනාපි වුට්ඨාතුන්(අ)ති, අථ නං ඒතදවෝච—

    When Jāliya knew that Pāṭikaputta had lost, he said to him,

    භූතපුබ්බං, ආවුසෝ පාථිකපුත්ත, සීහස්ස මිගරඤ්ඤෝ ඒතදහෝසි: ‘යන්නූනාහං අඤ්ඤතරං වනසණ්ඩං නිස්සාය ආසයං කප්පේය්‍යං. තත්‍රාසයං කප්පේත්වා සායන්හසමයං ආසයා නික්ඛමේය්‍යං, ආසයා නික්ඛමිත්වා විජම්භේය්‍යං, විජම්භිත්වා සමන්තා චතුද්දිසා අනුවිලෝකේය්‍යං, සමන්තා චතුද්දිසා අනුවිලෝකේත්වා තික්ඛත්තුං සීහනාදං නදේය්‍යං, තික්ඛත්තුං සීහනාදං නදිත්වා ගෝචරාය පක්කමේය්‍යං. සෝ වරං වරං මිගසඞ්ඝේ වධිත්වා මුදුමංසානි මුදුමංසානි භක්ඛයිත්වා තමේව ආසයං අජ්ඣුපේය්‍යන්(අ)ති.

    ‘Once upon a time, Friend Pāṭikaputta, it occurred to a lion, king of beasts, “Why don’t I make my lair near a certain forest? Towards evening I can emerge from my den, yawn, look all around the four quarters, roar my lion’s roar three times, and set out on the hunt. Having slain the very best of the deer herd, and eaten the most tender flesh, I could return to my den.”

    අථ ඛෝ, ආවුසෝ, සෝ සීහෝ මිගරාජා අඤ්ඤතරං වනසණ්ඩං නිස්සාය ආසයං කප්පේසි. තත්‍රාසයං කප්පේත්වා සායන්හසමයං ආසයා නික්ඛමි, ආසයා නික්ඛමිත්වා විජම්භි, විජම්භිත්වා සමන්තා චතුද්දිසා අනුවිලෝකේසි, සමන්තා චතුද්දිසා අනුවිලෝකේත්වා තික්ඛත්තුං සීහනාදං නදි, තික්ඛත්තුං සීහනාදං නදිත්වා ගෝචරාය පක්කාමි. සෝ වරං වරං මිගසඞ්ඝේ වධිත්වා මුදුමංසානි මුදුමංසානි භක්ඛයිත්වා තමේව ආසයං අජ්ඣුපේසි.

    And so that’s what he did.

    තස්සේව ඛෝ, ආවුසෝ පාථිකපුත්ත, සීහස්ස මිගරඤ්ඤෝ විඝාසසංවඩ්ඪෝ ජරසිඞ්ගාලෝ දිත්තෝ චේව බලවා ච. අථ ඛෝ, ආවුසෝ, තස්ස ජරසිඞ්ගාලස්ස ඒතදහෝසි: ‘කෝ චාහං, කෝ සීහෝ මිගරාජා. යන්නූනාහම්පි අඤ්ඤතරං වනසණ්ඩං නිස්සාය ආසයං කප්පේය්‍යං. තත්‍රාසයං කප්පේත්වා සායන්හසමයං ආසයා නික්ඛමේය්‍යං, ආසයා නික්ඛමිත්වා විජම්භේය්‍යං, විජම්භිත්වා සමන්තා චතුද්දිසා අනුවිලෝකේය්‍යං, සමන්තා චතුද්දිසා අනුවිලෝකේත්වා තික්ඛත්තුං සීහනාදං නදේය්‍යං, තික්ඛත්තුං සීහනාදං නදිත්වා ගෝචරාය පක්කමේය්‍යං. සෝ වරං වරං මිගසඞ්ඝේ වධිත්වා මුදුමංසානි මුදුමංසානි භක්ඛයිත්වා තමේව ආසයං අජ්ඣුපේය්‍යන්(අ)ති.

    Now, there was an old jackal who had grown fat on the lion’s leavings, becoming arrogant and strong. He thought, “What does the lion, king of beasts, have that I don’t? Why don’t I also make my lair near a certain forest? Towards evening I can emerge from my den, yawn, look all around the four quarters, roar my lion’s roar three times, and set out on the hunt. Having slain the very best of the deer herd, and eaten the most tender flesh, I could return to my den.”

    අථ ඛෝ සෝ, ආවුසෝ, ජරසිඞ්ගාලෝ අඤ්ඤතරං වනසණ්ඩං නිස්සාය ආසයං කප්පේසි. තත්‍රාසයං කප්පේත්වා සායන්හසමයං ආසයා නික්ඛමි, ආසයා නික්ඛමිත්වා විජම්භි, විජම්භිත්වා සමන්තා චතුද්දිසා අනුවිලෝකේසි, සමන්තා චතුද්දිසා අනුවිලෝකේත්වා තික්ඛත්තුං සීහනාදං නදිස්සාමීති සිඞ්ගාලකංයේව අනදි භේරණ්ඩකංයේව අනදි, කේ ච ඡවේ සිඞ්ගාලේ, කේ පන සීහනාදේති.

    And so that’s what he did. But when he tried to roar a lion’s roar, he only managed to squeal and yelp like a jackal. And what is a pathetic jackal’s squeal next to the roar of a lion?

    ඒවමේව ඛෝ ත්වං, ආවුසෝ පාථිකපුත්ත, සුගතාපදානේසු ජීවමානෝ සුගතාතිරිත්තානි භුඤ්ජමානෝ තථාගතේ අරහන්තේ සම්මාසම්බුද්ධේ ආසාදේතබ්බං මඤ්ඤසි. කේ ච ඡවේ පාථිකපුත්තේ, කා ච තථාගතානං අරහන්තානං සම්මාසම්බුද්ධානං ආසාදනාති.

    In the same way, friend, while living off the leavings of the Holy One, enjoying the leftovers of the Holy One, you presume to attack the Realized One, the perfected one, the fully awakened Buddha! Who are the pathetic Pāṭikaputtas to attack the Realized Ones, the perfected ones, the fully awakened Buddhas?’

    යතෝ ඛෝ, භග්ගව, ජාලියෝ දාරුපත්තිකන්තේවාසී ඉමිනා ඕපම්මේන නේව අසක්ඛි අචේලං පාථිකපුත්තං තම්හා ආසනා චාවේතුං. අථ නං ඒතදවෝච:

    When Jāliya couldn’t get Pāṭikaputta to shift from his seat even with this simile, he said to him:

    ‘සීහෝති අත්තානං සමේක්ඛියාන, අමඤ්ඤි කෝත්ථු මිගරාජාහමස්මි; තථේව සෝ සිඞ්ගාලකං අනදි, කේ ච ඡවේ සිඞ්ගාලේ කේ පන සීහනාදේති.

    ‘Seeing himself as equal to the lion, the jackal presumed “I’m the king of the beasts!” But in reality he only managed to yelp, and what’s a sad jackal’s squeal to the roar of a lion?

    ඒවමේව ඛෝ ත්වං, ආවුසෝ පාථිකපුත්ත, සුගතාපදානේසු ජීවමානෝ සුගතාතිරිත්තානි භුඤ්ජමානෝ තථාගතේ අරහන්තේ සම්මාසම්බුද්ධේ ආසාදේතබ්බං මඤ්ඤසි. කේ ච ඡවේ පාථිකපුත්තේ, කා ච තථාගතානං අරහන්තානං සම්මාසම්බුද්ධානං ආසාදනා(අ)ති.

    In the same way, friend, while living off the leavings of the Holy One, you presume to attack him!’

    යතෝ ඛෝ, භග්ගව, ජාලියෝ දාරුපත්තිකන්තේවාසී ඉමිනාපි ඕපම්මේන නේව අසක්ඛි අචේලං පාථිකපුත්තං තම්හා ආසනා චාවේතුං. අථ නං ඒතදවෝච:

    When Jāliya couldn’t get Pāṭikaputta to shift from his seat even with this simile, he said to him:

    ‘අඤ්ඤං අනුචඞ්කමනං, අත්තානං විඝාසේ සමේක්ඛිය; යාව අත්තානං න පස්සති, කෝත්ථු තාව බ්‍යග්ඝෝති මඤ්ඤති.

    ‘Following in the steps of another, seeing himself grown fat on scraps, until he doesn’t even see himself, the jackal presumes he’s a tiger.

    තථේව සෝ සිඞ්ගාලකං අනදි, කේ ච ඡවේ සිඞ්ගාලේ කේ පන සීහනාදේති.

    But in reality he only managed to yelp, and what’s a sad jackal’s squeal to the roar of a lion?

    ඒවමේව ඛෝ ත්වං, ආවුසෝ පාථිකපුත්ත, සුගතාපදානේසු ජීවමානෝ සුගතාතිරිත්තානි භුඤ්ජමානෝ තථාගතේ අරහන්තේ සම්මාසම්බුද්ධේ ආසාදේතබ්බං මඤ්ඤසි. කේ ච ඡවේ පාථිකපුත්තේ, කා ච තථාගතානං අරහන්තානං සම්මාසම්බුද්ධානං ආසාදනා(අ)ති.

    In the same way, friend, while living off the leavings of the Holy One, you presume to attack him!’

    යතෝ ඛෝ, භග්ගව, ජාලියෝ දාරුපත්තිකන්තේවාසී ඉමිනාපි ඕපම්මේන නේව අසක්ඛි අචේලං පාථිකපුත්තං තම්හා ආසනා චාවේතුං. අථ නං ඒතදවෝච:

    When Jāliya couldn’t get Pāṭikaputta to shift from his seat even with this simile, he said to him:

    ‘භුත්වාන භේකේ ඛලමූසිකායෝ, කටසීසු ඛිත්තානි ච කෝණපානි; මහාවනේ සුඤ්ඤවනේ විවඩ්ඪෝ, අමඤ්ඤි කෝත්ථු මිගරාජාහමස්මි; තථේව සෝ සිඞ්ගාලකං අනදි, කේ ච ඡවේ සිඞ්ගාලේ කේ පන සීහනාදේති.

    ‘Gorged on frogs, and mice from the barn, and carcasses tossed in the cemetery, thriving in the great, empty wood, the jackal presumed “I’m the king of the beasts!” But in reality he only managed to yelp, and what’s a sad jackal’s squeal to the roar of a lion?

    ඒවමේව ඛෝ ත්වං, ආවුසෝ පාථිකපුත්ත, සුගතාපදානේසු ජීවමානෝ සුගතාතිරිත්තානි භුඤ්ජමානෝ තථාගතේ අරහන්තේ සම්මාසම්බුද්ධේ ආසාදේතබ්බං මඤ්ඤසි. කේ ච ඡවේ පාථිකපුත්තේ, කා ච තථාගතානං අරහන්තානං සම්මාසම්බුද්ධානං ආසාදනා(අ)ති.

    In the same way, friend, while living off the leavings of the Holy One, enjoying the leftovers of the Holy One, you presume to attack the Realized One, the perfected one, the fully awakened Buddha! Who are the pathetic Pāṭikaputtas to attack the Realized Ones, the perfected ones, the fully awakened Buddhas?’

    යතෝ ඛෝ, භග්ගව, ජාලියෝ දාරුපත්තිකන්තේවාසී ඉමිනාපි ඕපම්මේන නේව අසක්ඛි අචේලං පාථිකපුත්තං තම්හා ආසනා චාවේතුං. අථ තං පරිසං ආගන්ත්වා ඒවමාරෝචේසි: ‘පරාභූතරූපෝ, භෝ, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ ආයාමි ආවුසෝ, ආයාමි, ආවුසෝති වත්වා තත්ථේව සංසප්පති, න සක්කෝති ආසනාපි වුට්ඨාතුන්(අ)ති.

    When Jāliya couldn’t get Pāṭikaputta to shift from his seat even with this simile, he returned to the assembly and said, ‘Pāṭikaputta has lost, sirs. He says “I’m coming, sir, I’m coming!” But wriggle as he might, he can’t get up from his seat.’

    ඒවං වුත්තේ, අහං, භග්ගව, තං පරිසං ඒතදවෝචං: ‘අභබ්බෝ ඛෝ, ආවුසෝ, අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා මම සම්මුඛීභාවං ආගන්තුං. සචේපිස්ස ඒවමස්ස—අහං තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා සමණස්ස ගෝතමස්ස සම්මුඛීභාවං ගච්ඡේය්‍යන්ති, මුද්ධාපි තස්ස විපතේය්‍ය. සචේපායස්මන්තානං ලිච්ඡවීනං ඒවමස්ස—මයං අචේලං පාථිකපුත්තං වරත්තාහි බන්ධිත්වා නාගේහි ආවිඤ්ඡේය්‍යාමාති. තා වරත්තා ඡිජ්ජේය්‍යුං පාථිකපුත්තෝ වා. අභබ්බෝ පන අචේලෝ පාථිකපුත්තෝ තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා මම සම්මුඛීභාවං ආගන්තුං. සචේපිස්ස ඒවමස්ස—අහං තං වාචං අප්පහාය තං චිත්තං අප්පහාය තං දිට්ඨිං අප්පටිනිස්සජ්ජිත්වා සමණස්ස ගෝතමස්ස සම්මුඛීභාවං ගච්ඡේය්‍යන්ති, මුද්ධාපි තස්ස විපතේය්‍යා(අ)ති.

    When he said this, I said to the assembly, ‘The naked ascetic Pāṭikaputta is not capable of coming into my presence, unless he gives up that statement and that intention, and lets go of that view. If he thinks he can come into my presence without giving up those things, his head may explode. The good Licchavis might even think, “Let’s bind Pāṭikaputta with straps and drag him with a pair of oxen!” But either the straps will break or Pāṭikaputta will. Pāṭikaputta is not capable of coming into my presence, otherwise his head may explode.’

    අථ ඛ්වාහං, භග්ගව, තං පරිසං ධම්මියා කථාය සන්දස්සේසිං සමාදපේසිං සමුත්තේජේසිං සම්පහංසේසිං, තං පරිසං ධම්මියා කථාය සන්දස්සේත්වා සමාදපේත්වා සමුත්තේජේත්වා සම්පහංසේත්වා මහාබන්ධනා මෝක්ඛං කරිත්වා චතුරාසීතිපාණසහස්සානි මහාවිදුග්ගා උද්ධරිත්වා තේජෝධාතුං සමාපජ්ජිත්වා සත්තතාලං වේහාසං අබ්භුග්ගන්ත්වා අඤ්ඤං සත්තතාලම්පි අච්චිං අභිනිම්මිනිත්වා පජ්ජලිත්වා ධූමායිත්වා මහාවනේ කූටාගාරසාලායං පච්චුට්ඨාසිං.

    Then, Bhaggava, I educated, encouraged, fired up, and inspired that assembly with a Dhamma talk. I released that assembly from the great bondage, and lifted 84,000 beings from the great swamp. Next I entered upon the fire element, rose into the sky to the height of seven palm trees, and created a flame another seven palm trees high, blazing and smoking. Finally I landed at the Great Wood, in the hall with the peaked roof.

    අථ ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ යේනාහං තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා මං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නං ඛෝ අහං, භග්ගව, සුනක්ඛත්තං ලිච්ඡවිපුත්තං ඒතදවෝචං: ‘තං කිං මඤ්ඤසි, සුනක්ඛත්ත, යථේව තේ අහං අචේලං පාථිකපුත්තං ආරබ්භ බ්‍යාකාසිං, තථේව තං විපාකං අඤ්ඤථා වා(අ)ති?

    Then Sunakkhatta came to me, bowed, and sat down to one side. I said to him, ‘What do you think, Sunakkhatta? Did the declaration I made about Pāṭikaputta turn out to be correct, or not?’

    ‘යථේව මේ, භන්තේ, භගවා අචේලං පාථිකපුත්තං ආරබ්භ බ්‍යාකාසි, තථේව තං විපාකං, නෝ අඤ්ඤථා(අ)ති.

    ‘It turned out to be correct.’

    ‘තං කිං මඤ්ඤසි, සුනක්ඛත්ත, යදි ඒවං සන්තේ කතං වා හෝති උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං, අකතං වා(අ)ති?

    ‘What do you think, Sunakkhatta? If that is so, has a superhuman demonstration of psychic power been performed or not?’

    ‘අද්ධා ඛෝ, භන්තේ, ඒවං සන්තේ කතං හෝති උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං, නෝ අකතන්(අ)ති.

    ‘Clearly, sir, a superhuman demonstration of psychic power has been performed.’

    ‘ඒවම්පි ඛෝ මං ත්වං, මෝඝපුරිස, උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරෝන්තං ඒවං වදේසි—න හි පන මේ, භන්තේ, භගවා උත්තරි මනුස්සධම්මා ඉද්ධිපාටිහාරියං කරෝතීති. පස්ස, මෝඝපුරිස, යාවඤ්ච තේ ඉදං අපරද්ධන්(අ)ති.

    ‘Though I perform such a superhuman demonstration of psychic power you say this: “But sir, the Buddha never performs any superhuman demonstrations of psychic power for me.” See how far you have strayed!’

    ඒවම්පි ඛෝ, භග්ගව, සුනක්ඛත්තෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ මයා වුච්චමානෝ අපක්කමේව ඉමස්මා ධම්මවිනයා, යථා තං ආපායිකෝ නේරයිකෝ.

    Though I spoke to Sunakkhatta like this, he still left this teaching and training, like someone on the highway to hell.

    6. අග්ගඤ්ඤපඤ්ඤත්තිකථා

    6. On Describing the Origin of the World

    අග්ගඤ්ඤඤ්චාහං, භග්ගව, පජානාමි. තඤ්ච පජානාමි, තතෝ ච උත්තරිතරං පජානාමි, තඤ්ච පජානං න පරාමසාමි, අපරාමසතෝ ච මේ පච්චත්තඤ්ඤේව නිබ්බුති විදිතා, යදභිජානං තථාගතෝ නෝ අනයං ආපජ්ජති.

    Bhaggava, I understand the origin of the world. I understand this, and what goes beyond it. Yet since I do not misapprehend that understanding, I have realized Nibbana within myself. Directly knowing this, the Realized One does not come to ruin.

    සන්ති, භග්ගව, ඒකේ සමණබ්‍රාහ්මණා ඉස්සරකුත්තං බ්‍රහ්මකුත්තං ආචරියකං අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේන්ති. ත්‍යාහං උපසඞ්කමිත්වා ඒවං වදාමි: ‘සච්චං කිර තුම්හේ ආයස්මන්තෝ ඉස්සරකුත්තං බ්‍රහ්මකුත්තං ආචරියකං අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේථා(අ)ති? තේ ච මේ ඒවං පුට්ඨා, ‘ආමෝ(අ)ති පටිජානන්ති. ත්‍යාහං ඒවං වදාමි: ‘කථංවිහිතකං පන තුම්හේ ආයස්මන්තෝ ඉස්සරකුත්තං බ්‍රහ්මකුත්තං ආචරියකං අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේථා(අ)ති? තේ මයා පුට්ඨා න සම්පායන්ති, අසම්පායන්තා මමඤ්ඤේව පටිපුච්ඡන්ති. තේසාහං පුට්ඨෝ බ්‍යාකරෝමි:

    There are some ascetics and brahmins who describe the origin of the world in their tradition as created by the God Almighty, by Brahmā. I go up to them and say, ‘Is it really true that this is the venerables’ view?’ And they answer, ‘Yes’. I say to them, ‘But how do you describe in your tradition that the origin of the world came about as created by the God Almighty, by Brahmā?’ But they are stumped by my question, and they even question me in return. So I answer them,

    ‘හෝති ඛෝ සෝ, ආවුසෝ, සමයෝ යං කදාචි කරහචි දීඝස්ස අද්ධුනෝ අච්චයේන අයං ලෝකෝ සංවට්ටති. සංවට්ටමානේ ලෝකේ යේභුය්‍යේන සත්තා ආභස්සරසංවත්තනිකා හෝන්ති. තේ තත්ථ හෝන්ති මනෝමයා පීතිභක්ඛා සයංපභා අන්තලික්ඛචරා සුභට්ඨායිනෝ චිරං දීඝමද්ධානං තිට්ඨන්ති.

    ‘There comes a time when, friends, after a very long period has passed, this cosmos contracts. As the cosmos contracts, sentient beings are mostly headed for the realm of streaming radiance. There they are mind-made, feeding on rapture, self-luminous, moving through the sky, steadily glorious, and they remain like that for a very long time.

    හෝති ඛෝ සෝ, ආවුසෝ, සමයෝ යං කදාචි කරහචි දීඝස්ස අද්ධුනෝ අච්චයේන අයං ලෝකෝ විවට්ටති. විවට්ටමානේ ලෝකේ සුඤ්ඤං බ්‍රහ්මවිමානං පාතුභවති. අථ ඛෝ අඤ්ඤතරෝ සත්තෝ ආයුක්ඛයා වා පුඤ්ඤක්ඛයා වා ආභස්සරකායා චවිත්වා සුඤ්ඤං බ්‍රහ්මවිමානං උපපජ්ජති. සෝ තත්ථ හෝති මනෝමයෝ පීතිභක්ඛෝ සයම්පභෝ අන්තලික්ඛචරෝ සුභට්ඨායී, චිරං දීඝමද්ධානං තිට්ඨති.

    There comes a time when, after a very long period has passed, this cosmos expands. As it expands an empty mansion of Brahmā appears. Then a certain sentient being—due to the running out of their life-span or merit—passes away from that host of radiant deities and is reborn in that empty mansion of Brahmā. There they are mind-made, feeding on rapture, self-luminous, moving through the sky, steadily glorious, and they remain like that for a very long time.

    තස්ස තත්ථ ඒකකස්ස දීඝරත්තං නිවුසිතත්තා අනභිරති පරිතස්සනා උප්පජ්ජති—අහෝ වත අඤ්ඤේපි සත්තා ඉත්ථත්තං ආගච්ඡේය්‍යුන්ති.

    But after staying there all alone for a long time, they become dissatisfied and anxious, “Oh, if only another being would come to this state of existence.”

    අථ අඤ්ඤේපි සත්තා ආයුක්ඛයා වා පුඤ්ඤක්ඛයා වා ආභස්සරකායා චවිත්වා සුඤ්ඤං බ්‍රහ්මවිමානං උපපජ්ජන්ති තස්ස සත්තස්ස සහබ්‍යතං. තේපි තත්ථ හෝන්ති මනෝමයා පීතිභක්ඛා සයංපභා අන්තලික්ඛචරා සුභට්ඨායිනෝ, චිරං දීඝමද්ධානං තිට්ඨන්ති.

    Then other sentient beings—due to the running out of their life-span or merit—pass away from that host of radiant deities and are reborn in that empty mansion of Brahmā in company with that being. There they too are mind-made, feeding on rapture, self-luminous, moving through the sky, steadily glorious, and they remain like that for a very long time.

    තත්‍රාවුසෝ, යෝ සෝ සත්තෝ පඨමං උපපන්නෝ, තස්ස ඒවං හෝති—අහමස්මි බ්‍රහ්මා මහාබ්‍රහ්මා අභිභූ අනභිභූතෝ අඤ්ඤදත්ථුදසෝ වසවත්තී ඉස්සරෝ කත්තා නිම්මාතා සේට්ඨෝ සජිතා වසී පිතා භූතභබ්‍යානං, මයා ඉමේ සත්තා නිම්මිතා. තං කිස්ස හේතු? මමඤ්හි පුබ්බේ ඒතදහෝසි—අහෝ වත අඤ්ඤේපි සත්තා ඉත්ථත්තං ආගච්ඡේය්‍යුන්ති; ඉති මම ච මනෝපණිධි. ඉමේ ච සත්තා ඉත්ථත්තං ආගතාති.

    Now, the being who was reborn there first thinks, “I am Brahmā, the Great Brahmā, the Vanquisher, the Unvanquished, the Universal Seer, the Wielder of Power, God Almighty, the Maker, the Creator, the First, the Begetter, the Controller, the Father of those who have been born and those yet to be born. And these beings were created by me. Why is that? Because first I thought, ‘Oh, if only another being would come to this state of existence.’ Such was my heart’s wish, and then these creatures came to this state of existence.”

    යේපි තේ සත්තා පච්ඡා උපපන්නා, තේසම්පි ඒවං හෝති—අයං ඛෝ භවං බ්‍රහ්මා මහාබ්‍රහ්මා අභිභූ අනභිභූතෝ අඤ්ඤදත්ථුදසෝ වසවත්තී ඉස්සරෝ කත්තා නිම්මාතා සේට්ඨෝ සජිතා වසී පිතා භූතභබ්‍යානං; ඉමිනා මයං භෝතා බ්‍රහ්මුනා නිම්මිතා. තං කිස්ස හේතු? ඉමඤ්හි මයං අද්දසාම ඉධ පඨමං උපපන්නං; මයං පනාම්හ පච්ඡා උපපන්නාති.

    And the beings who were reborn there later also think, “This must be Brahmā, the Great Brahmā, the Vanquisher, the Unvanquished, the Universal Seer, the Wielder of Power, God Almighty, the Maker, the Creator, the First, the Begetter, the Controller, the Father of those who have been born and those yet to be born. And we were created by him. Why is that? Because we see that he was reborn here first, and we arrived later.”

    තත්‍රාවුසෝ, යෝ සෝ සත්තෝ පඨමං උපපන්නෝ, සෝ දීඝායුකතරෝ ච හෝති වණ්ණවන්තතරෝ ච මහේසක්ඛතරෝ ච. යේ පන තේ සත්තා පච්ඡා උපපන්නා, තේ අප්පායුකතරා ච හෝන්ති දුබ්බණ්ණතරා ච අප්පේසක්ඛතරා ච.

    And the being who was reborn first is more long-lived, beautiful, and illustrious than those who arrived later.

    ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති, යං අඤ්ඤතරෝ සත්තෝ තම්හා කායා චවිත්වා ඉත්ථත්තං ආගච්ඡති. ඉත්ථත්තං ආගතෝ සමානෝ අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජති. අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතෝ සමානෝ ආතප්පමන්වාය පධානමන්වාය අනුයෝගමන්වාය අප්පමාදමන්වාය සම්මාමනසිකාරමන්වාය තථාරූපං චේතෝසමාධිං ඵුසති, යථාසමාහිතේ චිත්තේ තං පුබ්බේනිවාසං අනුස්සරති; තතෝ පරං නානුස්සරති.

    It’s possible that one of those beings passes away from that host and is reborn in this state of existence. Having done so, they go forth from the lay life to homelessness. By dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind, they experience an immersion of the heart of such a kind that they recollect that past life, but no further.

    සෝ ඒවමාහ: “යෝ ඛෝ සෝ භවං බ්‍රහ්මා මහාබ්‍රහ්මා අභිභූ අනභිභූතෝ අඤ්ඤදත්ථුදසෝ වසවත්තී ඉස්සරෝ කත්තා නිම්මාතා සේට්ඨෝ සජිතා වසී පිතා භූතභබ්‍යානං, යේන මයං භෝතා බ්‍රහ්මුනා නිම්මිතා. සෝ නිච්චෝ ධුවෝ සස්සතෝ අවිපරිණාමධම්මෝ සස්සතිසමං තථේව ඨස්සති. යේ පන මයං අහුම්හා තේන භෝතා බ්‍රහ්මුනා නිම්මිතා, තේ මයං අනිච්චා අද්ධුවා අප්පායුකා චවනධම්මා ඉත්ථත්තං ආගතා”ති. ඒවංවිහිතකං නෝ තුම්හේ ආයස්මන්තෝ ඉස්සරකුත්තං බ්‍රහ්මකුත්තං ආචරියකං අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේථා(අ)ති.

    They say: “He who is Brahmā—the Great Brahmā, the Vanquisher, the Unvanquished, the Universal Seer, the Wielder of Power, God Almighty, the Maker, the Creator, the First, the Begetter, the Controller, the Father of those who have been born and those yet to be born—by he we were created. He is permanent, everlasting, eternal, imperishable, remaining the same for all eternity. We who were created by that Brahmā are impermanent, not lasting, short-lived, perishable, and have come to this state of existence.” Is this how you describe in your tradition that the origin of the world came about as created by the God Almighty, by Brahmā?’

    තේ ඒවමාහංසු: ‘ඒවං ඛෝ නෝ, ආවුසෝ ගෝතම, සුතං, යථේවායස්මා ගෝතමෝ ආහා(අ)ති.

    They say, ‘That is what we have heard, Friend Gotama, just as you say.’

    අග්ගඤ්ඤඤ්චාහං, භග්ගව, පජානාමි. තඤ්ච පජානාමි, තතෝ ච උත්තරිතරං පජානාමි, තඤ්ච පජානං න පරාමසාමි, අපරාමසතෝ ච මේ පච්චත්තඤ්ඤේව නිබ්බුති විදිතා. යදභිජානං තථාගතෝ නෝ අනයං ආපජ්ජති.

    Bhaggava, I understand the origin of the world. I understand this, and what goes beyond it. Yet since I do not misapprehend that understanding, I have realized Nibbana within myself. Directly knowing this, the Realized One does not come to ruin.

    සන්ති, භග්ගව, ඒකේ සමණබ්‍රාහ්මණා ඛිඩ්ඩාපදෝසිකං ආචරියකං අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේන්ති. ත්‍යාහං උපසඞ්කමිත්වා ඒවං වදාමි: ‘සච්චං කිර තුම්හේ ආයස්මන්තෝ ඛිඩ්ඩාපදෝසිකං ආචරියකං අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේථා(අ)ති? තේ ච මේ ඒවං පුට්ඨා ‘ආමෝ(අ)ති පටිජානන්ති. ත්‍යාහං ඒවං වදාමි: ‘කථංවිහිතකං පන තුම්හේ ආයස්මන්තෝ ඛිඩ්ඩාපදෝසිකං ආචරියකං අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේථා(අ)ති? තේ මයා පුට්ඨා න සම්පායන්ති, අසම්පායන්තා මමඤ්ඤේව පටිපුච්ඡන්ති, තේසාහං පුට්ඨෝ බ්‍යාකරෝමි:

    There are some ascetics and brahmins who describe the origin of the world in their tradition as due to those depraved by play. I go up to them and say, ‘Is it really true that this is the venerables’ view?’ And they answer, ‘Yes’. I say to them, ‘But how do you describe in your tradition that the origin of the world came about due to those depraved by play?’ But they are stumped by my question, and they even question me in return. So I answer them,

    ‘සන්තාවුසෝ, ඛිඩ්ඩාපදෝසිකා නාම දේවා. තේ අතිවේලං හස්සඛිඩ්ඩාරතිධම්මසමාපන්නා විහරන්ති. තේසං අතිවේලං හස්සඛිඩ්ඩාරතිධම්මසමාපන්නානං විහරතං සති සම්මුස්සති, සතියා සම්මෝසා තේ දේවා තම්හා කායා චවන්ති.

    ‘Friends, there are gods named “depraved by play”. They spend too much time laughing, playing, and making merry. And in doing so, they lose their mindfulness, and they pass away from that host of gods.

    ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති, යං අඤ්ඤතරෝ සත්තෝ තම්හා කායා චවිත්වා ඉත්ථත්තං ආගච්ඡති, ඉත්ථත්තං ආගතෝ සමානෝ අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජති, අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතෝ සමානෝ ආතප්පමන්වාය පධානමන්වාය අනුයෝගමන්වාය අප්පමාදමන්වාය සම්මාමනසිකාරමන්වාය තථාරූපං චේතෝසමාධිං ඵුසති, යථාසමාහිතේ චිත්තේ තං පුබ්බේනිවාසං අනුස්සරති; තතෝ පරං නානුස්සරති.

    It’s possible that one of those beings passes away from that host and is reborn in this state of existence. Having done so, they go forth from the lay life to homelessness. By dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind, they experience an immersion of the heart of such a kind that they recollect that past life, but no further.

    සෝ ඒවමාහ: “යේ ඛෝ තේ භෝන්තෝ දේවා න ඛිඩ්ඩාපදෝසිකා තේ න අතිවේලං හස්සඛිඩ්ඩාරතිධම්මසමාපන්නා විහරන්ති. තේසං නාතිවේලං හස්සඛිඩ්ඩාරතිධම්මසමාපන්නානං විහරතං සති න සම්මුස්සති, සතියා අසම්මෝසා තේ දේවා තම්හා කායා න චවන්ති, නිච්චා ධුවා සස්සතා අවිපරිණාමධම්මා සස්සතිසමං තථේව ඨස්සන්ති. යේ පන මයං අහුම්හා ඛිඩ්ඩාපදෝසිකා තේ මයං අතිවේලං හස්සඛිඩ්ඩාරතිධම්මසමාපන්නා විහරිම්හා, තේසං නෝ අතිවේලං හස්සඛිඩ්ඩාරතිධම්මසමාපන්නානං විහරතං සති සම්මුස්සති, සතියා සම්මෝසා ඒවං මයං තම්හා කායා චුතා, අනිච්චා අද්ධුවා අප්පායුකා චවනධම්මා ඉත්ථත්තං ආගතා”ති. ඒවංවිහිතකං නෝ තුම්හේ ආයස්මන්තෝ ඛිඩ්ඩාපදෝසිකං ආචරියකං අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේථා(අ)ති.

    They say, “The gods not depraved by play don’t spend too much time laughing, playing, and making merry. So they don’t lose their mindfulness, and don’t pass away from that host of gods. They are permanent, everlasting, eternal, imperishable, remaining the same for all eternity. But we who were depraved by play spent too much time laughing, playing, and making merry. In doing so, we lost our mindfulness, and passed away from that host of gods. We are impermanent, not lasting, short-lived, perishable, and have come to this state of existence.” Is this how you describe in your tradition that the origin of the world came about due to those depraved by play?’

    තේ ඒවමාහංසු: ‘ඒවං ඛෝ නෝ, ආවුසෝ ගෝතම, සුතං, යථේවායස්මා ගෝතමෝ ආහා(අ)ති.

    They say, ‘That is what we have heard, Friend Gotama, just as you say.’

    අග්ගඤ්ඤඤ්චාහං, භග්ගව, පජානාමි …පේ… යදභිජානං තථාගතෝ නෝ අනයං ආපජ්ජති.

    Bhaggava, I understand the origin of the world. Directly knowing this, the Realized One does not come to ruin.

    සන්ති, භග්ගව, ඒකේ සමණබ්‍රාහ්මණා මනෝපදෝසිකං ආචරියකං අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේන්ති. ත්‍යාහං උපසඞ්කමිත්වා ඒවං වදාමි: ‘සච්චං කිර තුම්හේ ආයස්මන්තෝ මනෝපදෝසිකං ආචරියකං අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේථා(අ)ති? තේ ච මේ ඒවං පුට්ඨා ‘ආමෝ(අ)ති පටිජානන්ති. ත්‍යාහං ඒවං වදාමි: ‘කථංවිහිතකං පන තුම්හේ ආයස්මන්තෝ මනෝපදෝසිකං ආචරියකං අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේථා(අ)ති? තේ මයා පුට්ඨා න සම්පායන්ති, අසම්පායන්තා මමඤ්ඤේව පටිපුච්ඡන්ති. තේසාහං පුට්ඨෝ බ්‍යාකරෝමි:

    There are some ascetics and brahmins who describe the origin of the world in their tradition as due to those who are malevolent. I go up to them and say, ‘Is it really true that this is the venerables’ view?’ And they answer, ‘Yes’. I say to them, ‘But how do you describe in your tradition that the origin of the world came about due to those who are malevolent?’ But they are stumped by my question, and they even question me in return. So I answer them,

    ‘සන්තාවුසෝ, මනෝපදෝසිකා නාම දේවා. තේ අතිවේලං අඤ්ඤමඤ්ඤං උපනිජ්ඣායන්ති. තේ අතිවේලං අඤ්ඤමඤ්ඤං උපනිජ්ඣායන්තා අඤ්ඤමඤ්ඤම්හි චිත්තානි පදූසේන්ති. තේ අඤ්ඤමඤ්ඤං පදුට්ඨචිත්තා කිලන්තකායා කිලන්තචිත්තා. තේ දේවා තම්හා කායා චවන්ති.

    ‘Friends, there are gods named “malevolent”. They spend too much time gazing at each other, so they grow angry with each other, and their bodies and minds get tired. They pass away from that host of gods.

    ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති, යං අඤ්ඤතරෝ සත්තෝ තම්හා කායා චවිත්වා ඉත්ථත්තං ආගච්ඡති. ඉත්ථත්තං ආගතෝ සමානෝ අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජති. අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතෝ සමානෝ ආතප්පමන්වාය පධානමන්වාය අනුයෝගමන්වාය අප්පමාදමන්වාය සම්මාමනසිකාරමන්වාය තථාරූපං චේතෝසමාධිං ඵුසති, යථාසමාහිතේ චිත්තේ තං පුබ්බේනිවාසං අනුස්සරති, තතෝ පරං නානුස්සරති.

    It’s possible that one of those beings passes away from that host and is reborn in this state of existence. Having done so, they go forth from the lay life to homelessness. By dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind, they experience an immersion of the heart of such a kind that they recollect that past life, but no further.

    සෝ ඒවමාහ: “යේ ඛෝ තේ භෝන්තෝ දේවා න මනෝපදෝසිකා තේ නාතිවේලං අඤ්ඤමඤ්ඤං උපනිජ්ඣායන්ති. තේ නාතිවේලං අඤ්ඤමඤ්ඤං උපනිජ්ඣායන්තා අඤ්ඤමඤ්ඤම්හි චිත්තානි නප්පදූසේන්ති. තේ අඤ්ඤමඤ්ඤං අප්පදුට්ඨචිත්තා අකිලන්තකායා අකිලන්තචිත්තා. තේ දේවා තම්හා කායා න චවන්ති, නිච්චා ධුවා සස්සතා අවිපරිණාමධම්මා සස්සතිසමං තථේව ඨස්සන්ති. යේ පන මයං අහුම්හා මනෝපදෝසිකා, තේ මයං අතිවේලං අඤ්ඤමඤ්ඤං උපනිජ්ඣායිම්හා. තේ මයං අතිවේලං අඤ්ඤමඤ්ඤං උපනිජ්ඣායන්තා අඤ්ඤමඤ්ඤම්හි චිත්තානි පදූසිම්හා. තේ මයං අඤ්ඤමඤ්ඤං පදුට්ඨචිත්තා කිලන්තකායා කිලන්තචිත්තා. ඒවං මයං තම්හා කායා චුතා, අනිච්චා අද්ධුවා අප්පායුකා චවනධම්මා ඉත්ථත්තං ආගතා”ති. ඒවංවිහිතකං නෝ තුම්හේ ආයස්මන්තෝ මනෝපදෝසිකං ආචරියකං අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේථා(අ)ති.

    They say, “The gods who are not malevolent don’t spend too much time gazing at each other, so they don’t grow angry with each other, their bodies and minds don’t get tired, and they don’t pass away from that host of gods. They are permanent, everlasting, eternal, imperishable, remaining the same for all eternity. But we who were malevolent spent too much time gazing at each other, so our minds grew angry with each other, our bodies and minds got tired, and we passed away from that host of gods. We are impermanent, not lasting, short-lived, perishable, and have come to this state of existence.” Is this how you describe in your tradition that the origin of the world came about due to those who are malevolent?’

    තේ ඒවමාහංසු: ‘ඒවං ඛෝ නෝ, ආවුසෝ ගෝතම, සුතං, යථේවායස්මා ගෝතමෝ ආහා(අ)ති.

    They say, ‘That is what we have heard, Friend Gotama, just as you say.’

    අග්ගඤ්ඤඤ්චාහං, භග්ගව, පජානාමි …පේ… යදභිජානං තථාගතෝ නෝ අනයං ආපජ්ජති.

    Bhaggava, I understand the origin of the world. Directly knowing this, the Realized One does not come to ruin.

    සන්ති, භග්ගව, ඒකේ සමණබ්‍රාහ්මණා අධිච්චසමුප්පන්නං ආචරියකං අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේන්ති. ත්‍යාහං උපසඞ්කමිත්වා ඒවං වදාමි: ‘සච්චං කිර තුම්හේ ආයස්මන්තෝ අධිච්චසමුප්පන්නං ආචරියකං අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේථා(අ)ති? තේ ච මේ ඒවං පුට්ඨා ‘ආමෝ(අ)ති පටිජානන්ති. ත්‍යාහං ඒවං වදාමි: ‘කථංවිහිතකං පන තුම්හේ ආයස්මන්තෝ අධිච්චසමුප්පන්නං ආචරියකං අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේථා(අ)ති? තේ මයා පුට්ඨා න සම්පායන්ති, අසම්පායන්තා මමඤ්ඤේව පටිපුච්ඡන්ති. තේසාහං පුට්ඨෝ බ්‍යාකරෝමි:

    There are some ascetics and brahmins who describe the origin of the world in their tradition as having arisen by chance. I go up to them and say, ‘Is it really true that this is the venerables’ view?’ And they answer, ‘Yes’. I say to them, ‘But how do you describe in your tradition that the origin of the world came about by chance?’ But they are stumped by my question, and they even question me in return. So I answer them,

    ‘සන්තාවුසෝ, අසඤ්ඤසත්තා නාම දේවා. සඤ්ඤුප්පාදා ච පන තේ දේවා තම්හා කායා චවන්ති.

    ‘Friends, there are gods named “non-percipient beings”. When perception arises they pass away from that host of gods.

    ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං අඤ්ඤතරෝ සත්තෝ තම්හා කායා චවිත්වා ඉත්ථත්තං ආගච්ඡති. ඉත්ථත්තං ආගතෝ සමානෝ අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජති. අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතෝ සමානෝ ආතප්පමන්වාය පධානමන්වාය අනුයෝගමන්වාය අප්පමාදමන්වාය සම්මාමනසිකාරමන්වාය තථාරූපං චේතෝසමාධිං ඵුසති, යථාසමාහිතේ චිත්තේ තං සඤ්ඤුප්පාදං අනුස්සරති, තතෝ පරං නානුස්සරති(අ).

    It’s possible that one of those beings passes away from that host and is reborn in this state of existence. Having done so, they go forth from the lay life to homelessness. By dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind, they experience an immersion of the heart of such a kind that they recollect the arising of perception, but no further.

    සෝ ඒවමාහ: ‘අධිච්චසමුප්පන්නෝ අත්තා ච ලෝකෝ ච. තං කිස්ස හේතු? අහඤ්හි පුබ්බේ නාහෝසිං, සෝම්හි ඒතරහි අහුත්වා සන්තතාය පරිණතෝ(අ)ති. ‘ඒවංවිහිතකං නෝ තුම්හේ ආයස්මන්තෝ අධිච්චසමුප්පන්නං ආචරියකං අග්ගඤ්ඤං පඤ්ඤපේථා(අ)ති?

    They say, “The self and the cosmos arose by chance. Why is that? Because formerly I didn’t exist. Now, having not existed, I’ve transformed into the state of existence.” Is this how you describe in your tradition that the origin of the world came about by chance?’

    තේ ඒවමාහංසු: ‘ඒවං ඛෝ නෝ, ආවුසෝ ගෝතම, සුතං යථේවායස්මා ගෝතමෝ ආහා(අ)ති.

    They say, ‘That is what we have heard, Friend Gotama, just as you say.’

    අග්ගඤ්ඤඤ්චාහං, භග්ගව, පජානාමි තඤ්ච පජානාමි, තතෝ ච උත්තරිතරං පජානාමි, තඤ්ච පජානං න පරාමසාමි, අපරාමසතෝ ච මේ පච්චත්තඤ්ඤේව නිබ්බුති විදිතා. යදභිජානං තථාගතෝ නෝ අනයං ආපජ්ජති.

    I understand this, and what goes beyond it. Yet since I do not misapprehend that understanding, I have realized Nibbana within myself. Directly knowing this, the Realized One does not come to ruin.

    ඒවංවාදිං ඛෝ මං, භග්ගව, ඒවමක්ඛායිං ඒකේ සමණබ්‍රාහ්මණා අසතා තුච්ඡා මුසා අභූතේන අබ්භාචික්ඛන්ති: ‘විපරීතෝ සමණෝ ගෝතමෝ භික්ඛවෝ ච.

    Though I speak and explain like this, certain ascetics and brahmins misrepresent me with the false, hollow, lying, untruthful claim: ‘The ascetic Gotama has a distorted perspective, and so have his monks.

    සමණෝ ගෝතමෝ ඒවමාහ—යස්මිං සමයේ සුභං විමෝක්ඛං උපසම්පජ්ජ විහරති, සබ්බං තස්මිං සමයේ අසුභන්ත්වේව පජානාතී(අ)ති.

    He says, “When one enters and remains in the liberation of the beautiful, at that time one only perceives what is ugly.”’

    න ඛෝ පනාහං, භග්ගව, ඒවං වදාමි: ‘යස්මිං සමයේ සුභං විමෝක්ඛං උපසම්පජ්ජ විහරති, සබ්බං තස්මිං සමයේ අසුභන්ත්වේව පජානාතී(අ)ති. ඒවඤ්ච ඛ්වාහං, භග්ගව, වදාමි: ‘යස්මිං සමයේ සුභං විමෝක්ඛං උපසම්පජ්ජ විහරති, සුභන්ත්වේව තස්මිං සමයේ පජානාතී(අ)”ති.

    But I don’t say that. I say this: ‘When one enters and remains in the liberation of the beautiful, at that time one only perceives what is beautiful.’”

    “තේ ච, භන්තේ, විපරීතා, යේ භගවන්තං විපරීතතෝ දහන්ති භික්ඛවෝ ච. ඒවංපසන්නෝ අහං, භන්තේ, භගවති. පහෝති මේ භගවා තථා ධම්මං දේසේතුං, යථා අහං සුභං විමෝක්ඛං උපසම්පජ්ජ විහරේය්‍යන්”ති.

    “They are the ones with a distorted perspective, sir, who regard the Buddha and the bhikkhus in this way. Sir, I am quite confident that the Buddha is capable of teaching me so that I can enter and remain in the liberation on the beautiful.”

    “දුක්කරං ඛෝ ඒතං, භග්ගව, තයා අඤ්ඤදිට්ඨිකේන අඤ්ඤඛන්තිකේන අඤ්ඤරුචිකේන අඤ්ඤත්‍රායෝගේන අඤ්ඤත්‍රාචරියකේන සුභං විමෝක්ඛං උපසම්පජ්ජ විහරිතුං. ඉඞ්ඝ ත්වං, භග්ගව, යෝ ච තේ අයං මයි පසාදෝ, තමේව ත්වං සාධුකමනුරක්ඛා”ති.

    “It’s hard for you to enter and remain in the liberation on the beautiful, since you have a different view, creed, and preference, unless you dedicate yourself to practice with the guidance of tradition. Come now, Bhaggava, carefully preserve the confidence that you have in me.”

    “සචේ තං, භන්තේ, මයා දුක්කරං අඤ්ඤදිට්ඨිකේන අඤ්ඤඛන්තිකේන අඤ්ඤරුචිකේන අඤ්ඤත්‍රායෝගේන අඤ්ඤත්‍රාචරියකේන සුභං විමෝක්ඛං උපසම්පජ්ජ විහරිතුං. යෝ ච මේ අයං, භන්තේ, භගවති පසාදෝ, තමේවාහං සාධුකමනුරක්ඛිස්සාමී”ති.

    “If it’s hard for me to enter and remain in the liberation on the beautiful, since I have a different view, creed, and preference, unless I dedicate myself to practice with the guidance of tradition, I shall carefully preserve the confidence that I have in the Buddha.”

    ඉදමවෝච භගවා. අත්තමනෝ භග්ගවගෝත්තෝ පරිබ්බාජකෝ භගවතෝ භාසිතං අභිනන්දීති.

    That is what the Buddha said. Satisfied, the wanderer of the Bhaggava clan was happy with what the Buddha said.

    පාථිකසුත්තං නිට්ඨිතං පඨමං.





    The authoritative text of the Dīgha Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact