Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
අඞ්ගුත්තර නිකාය 3.93
Numbered Discourses 3.93
10. ලෝණකපල්ලවග්ග
10. A Lump of Salt
පවිවේකසුත්ත
Seclusion
“තීණිමානි, භික්ඛවේ, අඤ්ඤතිත්ථියා පරිබ්බාජකා පවිවේකානි පඤ්ඤාපේන්ති. කතමානි තීණි? චීවරපවිවේකං, පිණ්ඩපාතපවිවේකං, සේනාසනපවිවේකං.
“Bhikkhus, wanderers of other religions advocate three kinds of seclusion. What three? Seclusion in robes, almsfood, and lodgings.
තත්රිදං, භික්ඛවේ, අඤ්ඤතිත්ථියා පරිබ්බාජකා චීවරපවිවේකස්මිං පඤ්ඤාපේන්ති, සාණානිපි ධාරේන්ති, මසාණානිපි ධාරේන්ති, ඡවදුස්සානිපි ධාරේන්ති, පංසුකූලානිපි ධාරේන්ති, තිරීටානිපි ධාරේන්ති, අජිනම්පි ධාරේන්ති, අජිනක්ඛිපම්පි ධාරේන්ති, කුසචීරම්පි ධාරේන්ති, වාකචීරම්පි ධාරේන්ති, ඵලකචීරම්පි ධාරේන්ති, කේසකම්බලම්පි ධාරේන්ති, වාලකම්බලම්පි ධාරේන්ති, උලූකපක්ඛිකම්පි ධාරේන්ති. ඉදං ඛෝ, භික්ඛවේ, අඤ්ඤතිත්ථියා පරිබ්බාජකා චීවරපවිවේකස්මිං පඤ්ඤාපේන්ති.
Wanderers of other religions advocate this kind of seclusion in robes. They wear robes of sunn hemp, mixed hemp, corpse-wrapping cloth, rags, lodh tree bark, antelope hide (whole or in strips), kusa grass, bark, wood-chips, human hair, horse-tail hair, or owls’ wings. This is what wanderers of other religions advocate for seclusion in robes.
තත්රිදං, භික්ඛවේ, අඤ්ඤතිත්ථියා පරිබ්බාජකා පිණ්ඩපාතපවිවේකස්මිං පඤ්ඤාපේන්ති. සාකභක්ඛාපි හෝන්ති, සාමාකභක්ඛාපි හෝන්ති, නීවාරභක්ඛාපි හෝන්ති, දද්දුලභක්ඛාපි හෝන්ති, හටභක්ඛාපි හෝන්ති, කණභක්ඛාපි හෝන්ති, ආචාමභක්ඛාපි හෝන්ති, පිඤ්ඤාකභක්ඛාපි හෝන්ති, තිණභක්ඛාපි හෝන්ති, ගෝමයභක්ඛාපි හෝන්ති, වනමූලඵලාහාරා යාපේන්ති පවත්තඵලභෝජී. ඉදං ඛෝ, භික්ඛවේ, අඤ්ඤතිත්ථියා පරිබ්බාජකා පිණ්ඩපාතපවිවේකස්මිං පඤ්ඤාපේන්ති.
Wanderers of other religions advocate this kind of seclusion in almsfood. They eat herbs, millet, wild rice, poor rice, water lettuce, rice bran, scum from boiling rice, sesame flour, grass, or cow dung. They survive on forest roots and fruits, or eating fallen fruit. This is what the wanderers of other religions advocate for seclusion in almsfood.
තත්රිදං, භික්ඛවේ, අඤ්ඤතිත්ථියා පරිබ්බාජකා සේනාසනපවිවේකස්මිං පඤ්ඤාපේන්ති අරඤ්ඤං රුක්ඛමූලං සුසානං වනපත්ථං අබ්භෝකාසං පලාලපුඤ්ජං භුසාගාරං. ඉදං ඛෝ, භික්ඛවේ, අඤ්ඤතිත්ථියා පරිබ්බාජකා සේනාසනපවිවේකස්මිං පඤ්ඤාපේන්ති. ඉමානි ඛෝ, භික්ඛවේ, තීණි අඤ්ඤතිත්ථියා පරිබ්බාජකා පවිවේකානි පඤ්ඤාපේන්ති.
Wanderers of other religions advocate this kind of seclusion in lodgings. They stay in a wilderness, at the root of a tree, in a charnel ground, a forest, the open air, a heap of straw, or a threshing-hut. This is what wanderers of other religions advocate for seclusion in lodgings. These are the three kinds of seclusion that wanderers of other religions advocate.
තීණි ඛෝ පනිමානි, භික්ඛවේ, ඉමස්මිං ධම්මවිනයේ භික්ඛුනෝ පවිවේකානි. කතමානි තීණි? ඉධ, භික්ඛවේ, භික්ඛු සීලවා ච හෝති, දුස්සීල්යඤ්චස්ස පහීනං හෝති, තේන ච විවිත්තෝ හෝති; සම්මාදිට්ඨිකෝ ච හෝති, මිච්ඡාදිට්ඨි චස්ස පහීනා හෝති, තාය ච විවිත්තෝ හෝති; ඛීණාසවෝ ච හෝති, ආසවා චස්ස පහීනා හෝන්ති, තේහි ච විවිත්තෝ හෝති. යතෝ ඛෝ, භික්ඛවේ, භික්ඛු සීලවා හෝති, දුස්සීල්යඤ්චස්ස පහීනං හෝති, තේන ච විවිත්තෝ හෝති; සම්මාදිට්ඨිකෝ ච හෝති, මිච්ඡාදිට්ඨි චස්ස පහීනා හෝති, තාය ච විවිත්තෝ හෝති; ඛීණාසවෝ ච හෝති, ආසවා චස්ස පහීනා හෝන්ති, තේහි ච විවිත්තෝ හෝති. අයං වුච්චති, භික්ඛවේ, ‘භික්ඛු අග්ගප්පත්තෝ සාරප්පත්තෝ සුද්ධෝ සාරේ පතිට්ඨිතෝ(අ).
In this teaching and training, there are three kinds of seclusion for a bhikkhu. What three? Firstly, a bhikkhu is ethical, giving up unethical conduct, being secluded from it. They have right view, giving up wrong view, being secluded from it. They’ve ended defilements, giving up defilements, being secluded from them. When a bhikkhu has these three kinds of seclusion, they’re called a bhikkhu who has reached the peak and the pith, being pure and grounded in the essential.
සේය්යථාපි, භික්ඛවේ, කස්සකස්ස ගහපතිස්ස සම්පන්නං සාලික්ඛේත්තං. තමේනං කස්සකෝ ගහපති සීඝං සීඝං ලවාපේය්ය. සීඝං සීඝං ලවාපේත්වා සීඝං සීඝං සඞ්ඝරාපේය්ය. සීඝං සීඝං සඞ්ඝරාපේත්වා සීඝං සීඝං උබ්බහාපේය්ය. සීඝං සීඝං උබ්බහාපේත්වා සීඝං සීඝං පුඤ්ජං කාරාපේය්ය. සීඝං සීඝං පුඤ්ජං කාරාපේත්වා සීඝං සීඝං මද්දාපේය්ය. සීඝං සීඝං මද්දාපේත්වා සීඝං සීඝං පලාලානි උද්ධරාපේය්ය. සීඝං සීඝං පලාලානි උද්ධරාපේත්වා සීඝං සීඝං භුසිකං උද්ධරාපේය්ය. සීඝං සීඝං භුසිකං උද්ධරාපේත්වා සීඝං සීඝං ඕපුනාපේය්ය. සීඝං සීඝං ඕපුනාපේත්වා සීඝං සීඝං අතිහරාපේය්ය. සීඝං සීඝං අතිහරාපේත්වා සීඝං සීඝං කෝට්ටාපේය්ය. සීඝං සීඝං කෝට්ටාපේත්වා සීඝං සීඝං ථුසානි උද්ධරාපේය්ය. ඒවමස්සු තානි, භික්ඛවේ, කස්සකස්ස ගහපතිස්ස ධඤ්ඤානි අග්ගප්පත්තානි සාරප්පත්තානි සුද්ධානි සාරේ පතිට්ඨිතානි.
When a farmer’s rice field is ripe, they’d have the rice cut swiftly, gathered swiftly, transported swiftly, made into heaps swiftly, threshed swiftly, the straw and chaff removed swiftly, winnowed swiftly, brought over swiftly, pounded swiftly, and have the husks removed swiftly. In this way that farmer’s crop would reach the peak and the pith, being pure and established in the pith.
ඒවමේවං ඛෝ, භික්ඛවේ, යතෝ භික්ඛු සීලවා ච හෝති, දුස්සීල්යඤ්චස්ස පහීනං හෝති, තේන ච විවිත්තෝ හෝති; සම්මාදිට්ඨිකෝ ච හෝති, මිච්ඡාදිට්ඨි චස්ස පහීනා හෝති, තාය ච විවිත්තෝ හෝති; ඛීණාසවෝ ච හෝති, ආසවා චස්ස පහීනා හෝන්ති, තේහි ච විවිත්තෝ හෝති. අයං වුච්චති, භික්ඛවේ, ‘භික්ඛු අග්ගප්පත්තෝ සාරප්පත්තෝ සුද්ධෝ සාරේ පතිට්ඨිතෝ(අ)”ති.
In the same way, when a bhikkhu is ethical, giving up unethical conduct, being secluded from it; when they have right view, giving up wrong view, being secluded from it; when they’ve ended defilements, giving up defilements, being secluded from them: they’re called a bhikkhu who has reached the peak and the pith, being pure and grounded in the essential.”
දුතියං.
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]