Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
අඞ්ගුත්තර නිකාය 6.56
Numbered Discourses 6.56
6. මහාවග්ග
6. The Great Chapter
ඵග්ගුනසුත්ත
With Phagguna
තේන ඛෝ පන සමයේන ආයස්මා ඵග්ගුනෝ ආබාධිකෝ හෝති දුක්ඛිතෝ බාළ්හගිලානෝ. අථ ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ භගවන්තං ඒතදවෝච:
Now at that time Venerable Phagguna was sick, suffering, gravely ill. Then Venerable Ānanda went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him:
“ආයස්මා, භන්තේ, ඵග්ගුනෝ ආබාධිකෝ දුක්ඛිතෝ බාළ්හගිලානෝ. සාධු, භන්තේ, භගවා යේනායස්මා ඵග්ගුනෝ තේනුපසඞ්කමතු අනුකම්පං උපාදායා”ති. අධිවාසේසි භගවා තුණ්හීභාවේන.
“Sir, Venerable Phagguna is sick. Sir, please go to Venerable Phagguna out of compassion.” The Buddha consented with silence.
අථ ඛෝ භගවා සායන්හසමයං පටිසල්ලානා වුට්ඨිතෝ යේනායස්මා ඵග්ගුනෝ තේනුපසඞ්කමි. අද්දසා ඛෝ ආයස්මා ඵග්ගුනෝ භගවන්තං දූරතෝව ආගච්ඡන්තං. දිස්වාන මඤ්චකේ සමධෝසි.
Then in the late afternoon, the Buddha came out of retreat and went to Venerable Phagguna. Venerable Phagguna saw the Buddha coming off in the distance and tried to rise on his cot.
අථ ඛෝ භගවා ආයස්මන්තං ඵග්ගුනං ඒතදවෝච: “අලං, ඵග්ගුන, මා ත්වං මඤ්චකේ සමධෝසි. සන්තිමානි ආසනානි පරේහි පඤ්ඤත්තානි, තත්ථාහං නිසීදිස්සාමී”ති.
The Buddha said to him, “It’s all right, Phagguna, don’t get up. There are some seats spread out by others, I will sit there.”
නිසීදි භගවා පඤ්ඤත්තේ ආසනේ. නිසජ්ජ ඛෝ භගවා ආයස්මන්තං ඵග්ගුනං ඒතදවෝච: “කච්චි තේ, ඵග්ගුන, ඛමනීයං කච්චි යාපනීයං? කච්චි තේ දුක්ඛා වේදනා පටික්කමන්ති, නෝ අභික්කමන්ති; පටික්කමෝසානං පඤ්ඤායති, නෝ අභික්කමෝ”ති?
He sat on the seat spread out and said to Venerable Phagguna: “I hope you’re keeping well, Phagguna; I hope you’re alright. And I hope the pain is fading, not growing, that its fading is evident, not its growing.”
“න මේ, භන්තේ, ඛමනීයං න යාපනීයං. බාළ්හා මේ දුක්ඛා වේදනා අභික්කමන්ති, නෝ පටික්කමන්ති; අභික්කමෝසානං පඤ්ඤායති, නෝ පටික්කමෝ.
“Sir, I’m not keeping well, I’m not alright. The pain is terrible and growing, not fading; its growing is evident, not its fading.
සේය්යථාපි, භන්තේ, බලවා පුරිසෝ තිණ්හේන සිඛරේන මුද්ධනි අභිමත්ථේය්ය; ඒවමේවං ඛෝ මේ, භන්තේ, අධිමත්තා වාතා මුද්ධනි ඌහනන්ති. න මේ, භන්තේ, ඛමනීයං න යාපනීයං. බාළ්හා මේ දුක්ඛා වේදනා අභික්කමන්ති, නෝ පටික්කමන්ති; අභික්කමෝසානං පඤ්ඤායති, නෝ පටික්කමෝ.
The winds piercing my head are so severe, it feels like a strong man drilling into my head with a sharp point. I’m not keeping well.
සේය්යථාපි, භන්තේ, බලවා පුරිසෝ දළ්හේන වරත්තක්ඛණ්ඩේන සීසවේඨනං දදේය්ය; ඒවමේවං ඛෝ මේ, භන්තේ, අධිමත්තා සීසේ සීසවේදනා. න මේ, භන්තේ, ඛමනීයං න යාපනීයං. බාළ්හා මේ දුක්ඛා වේදනා අභික්කමන්ති, නෝ පටික්කමන්ති; අභික්කමෝසානං පඤ්ඤායති, නෝ පටික්කමෝ.
The pain in my head is so severe, it feels like a strong man tightening a tough leather strap around my head. I’m not keeping well.
සේය්යථාපි, භන්තේ, දක්ඛෝ ගෝඝාතකෝ වා ගෝඝාතකන්තේවාසී වා තිණ්හේන ගෝවිකන්තනේන කුච්ඡිං පරිකන්තේය්ය; ඒවමේවං ඛෝ මේ, භන්තේ, අධිමත්තා වාතා කුච්ඡිං පරිකන්තන්ති. න මේ, භන්තේ, ඛමනීයං න යාපනීයං. බාළ්හා මේ දුක්ඛා වේදනා අභික්කමන්ති, නෝ පටික්කමන්ති; අභික්කමෝසානං පඤ්ඤායති, නෝ පටික්කමෝ.
The winds slicing my belly are so severe, like a deft butcher or their apprentice were slicing open a cows’s belly with a meat cleaver. I’m not keeping well.
සේය්යථාපි, භන්තේ, ද්වේ බලවන්තෝ පුරිසා දුබ්බලතරං පුරිසං නානාබාහාසු ගහේත්වා අඞ්ගාරකාසුයා සන්තාපේය්යුං සම්පරිතාපේය්යුං; ඒවමේවං ඛෝ මේ, භන්තේ, අධිමත්තෝ කායස්මිං ඩාහෝ. න මේ, භන්තේ, ඛමනීයං න යාපනීයං. බාළ්හා මේ දුක්ඛා වේදනා අභික්කමන්ති, නෝ පටික්කමන්ති; අභික්කමෝසානං පඤ්ඤායති, නෝ පටික්කමෝ”ති.
The burning in my body is so severe, it feels like two strong men grabbing a weaker man by the arms to burn and scorch him on a pit of glowing coals. I’m not keeping well, I’m not alright. The pain is terrible and growing, not fading; its growing is evident, not its fading.”
අථ ඛෝ භගවා ආයස්මන්තං ඵග්ගුනං ධම්මියා කථාය සන්දස්සේත්වා සමාදපේත්වා සමුත්තේජේත්වා සම්පහංසේත්වා උට්ඨායාසනා පක්කාමි.
Then the Buddha educated, encouraged, fired up, and inspired Venerable Phagguna with a Dhamma talk, after which he got up from his seat and left.
අථ ඛෝ ආයස්මා ඵග්ගුනෝ අචිරපක්කන්තස්ස භගවතෝ කාලමකාසි. තම්හි චස්ස සමයේ මරණකාලේ ඉන්ද්රියානි විප්පසීදිංසු. අථ ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ භගවන්තං ඒතදවෝච: “ආයස්මා, භන්තේ, ඵග්ගුනෝ අචිරපක්කන්තස්ස භගවතෝ කාලමකාසි. තම්හි චස්ස සමයේ මරණකාලේ ඉන්ද්රියානි විප්පසීදිංසූ”ති.
Not long after the Buddha left, Venerable Phagguna passed away. At the time of his death, his faculties were bright and clear. Then Venerable Ānanda went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him, “Sir, soon after the Buddha left, Venerable Phagguna died. At the time of his death, his faculties were bright and clear.”
“කිං හානන්ද, ඵග්ගුනස්ස භික්ඛුනෝ ඉන්ද්රියානි න විප්පසීදිස්සන්ති. ඵග්ගුනස්ස, ආනන්ද, භික්ඛුනෝ පඤ්චහි ඕරම්භාගියේහි සංයෝජනේහි චිත්තං අවිමුත්තං අහෝසි. තස්ස තං ධම්මදේසනං සුත්වා පඤ්චහි ඕරම්භාගියේහි සංයෝජනේහි චිත්තං විමුත්තං.
“And why shouldn’t his faculties be bright and clear? The bhikkhu Phagguna’s mind was not freed from the five lower fetters. But when he heard that teaching his mind was freed from them.
ඡයිමේ, ආනන්ද, ආනිසංසා කාලේන ධම්මස්සවනේ කාලේන අත්ථුපපරික්ඛාය. කතමේ ඡ?
Ānanda, there are these six benefits to hearing the teaching at the right time and examining the meaning at the right time. What six?
ඉධානන්ද, භික්ඛුනෝ පඤ්චහි ඕරම්භාගියේහි සංයෝජනේහි චිත්තං අවිමුත්තං හෝති. සෝ තම්හි සමයේ මරණකාලේ ලභති තථාගතං දස්සනාය. තස්ස තථාගතෝ ධම්මං දේසේති ආදිකල්යාණං මජ්ඣේකල්යාණං පරියෝසානකල්යාණං සාත්ථං සබ්යඤ්ජනං, කේවලපරිපුණ්ණං පරිසුද්ධං බ්රහ්මචරියං පකාසේති. තස්ස තං ධම්මදේසනං සුත්වා පඤ්චහි ඕරම්භාගියේහි සංයෝජනේහි චිත්තං විමුච්චති. අයං, ආනන්ද, පඨමෝ ආනිසංසෝ කාලේන ධම්මස්සවනේ.
Firstly, take the case of a bhikkhu whose mind is not freed from the five lower fetters. At the time of death they get to see the Realized One. The Realized One teaches them Dhamma that’s good in the beginning, good in the middle, and good in the end, meaningful and well-phrased. And he reveals a spiritual practice that’s entirely full and pure. When they hear that teaching their mind is freed from the five lower fetters. This is the first benefit of listening to the teaching.
පුන චපරං, ආනන්ද, භික්ඛුනෝ පඤ්චහි ඕරම්භාගියේහි සංයෝජනේහි චිත්තං අවිමුත්තං හෝති. සෝ තම්හි සමයේ මරණකාලේ න හේව ඛෝ ලභති තථාගතං දස්සනාය, අපි ච ඛෝ තථාගතසාවකං ලභති දස්සනාය. තස්ස තථාගතසාවකෝ ධම්මං දේසේති ආදිකල්යාණං මජ්ඣේකල්යාණං පරියෝසානකල්යාණං සාත්ථං සබ්යඤ්ජනං, කේවලපරිපුණ්ණං පරිසුද්ධං බ්රහ්මචරියං පකාසේති. තස්ස තං ධම්මදේසනං සුත්වා පඤ්චහි ඕරම්භාගියේහි සංයෝජනේහි චිත්තං විමුච්චති. අයං, ආනන්ද, දුතියෝ ආනිසංසෝ කාලේන ධම්මස්සවනේ.
Next, take the case of another bhikkhu whose mind is not freed from the five lower fetters. At the time of death they don’t get to see the Realized One, but they get to see a Realized One’s disciple. The Realized One’s disciple teaches them Dhamma … When they hear that teaching their mind is freed from the five lower fetters. This is the second benefit of listening to the teaching.
පුන චපරං, ආනන්ද, භික්ඛුනෝ පඤ්චහි ඕරම්භාගියේහි සංයෝජනේහි චිත්තං අවිමුත්තං හෝති. සෝ තම්හි සමයේ මරණකාලේ න හේව ඛෝ ලභති තථාගතං දස්සනාය, නපි තථාගතසාවකං ලභති දස්සනාය; අපි ච ඛෝ යථාසුතං යථාපරියත්තං ධම්මං චේතසා අනුවිතක්කේති අනුවිචාරේති මනසානුපේක්ඛති. තස්ස යථාසුතං යථාපරියත්තං ධම්මං චේතසා අනුවිතක්කයතෝ අනුවිචාරයතෝ මනසානුපේක්ඛතෝ පඤ්චහි ඕරම්භාගියේහි සංයෝජනේහි චිත්තං විමුච්චති. අයං, ආනන්ද, තතියෝ ආනිසංසෝ කාලේන අත්ථුපපරික්ඛාය.
Next, take the case of another bhikkhu whose mind is not freed from the five lower fetters. At the time of death they don’t get to see the Realized One, or to see a Realized One’s disciple. But they think about and consider the teaching in their heart, examining it with the mind as they learned and memorized it. As they do so their mind is freed from the five lower fetters. This is the third benefit of listening to the teaching.
ඉධානන්ද, භික්ඛුනෝ පඤ්චහි ඕරම්භාගියේහි සංයෝජනේහි චිත්තං විමුත්තං හෝති, අනුත්තරේ ච ඛෝ උපධිසඞ්ඛයේ චිත්තං අවිමුත්තං හෝති. සෝ තම්හි සමයේ මරණකාලේ ලභති තථාගතං දස්සනාය. තස්ස තථාගතෝ ධම්මං දේසේති ආදිකල්යාණං මජ්ඣේකල්යාණං …පේ… බ්රහ්මචරියං පකාසේති. තස්ස තං ධම්මදේසනං සුත්වා අනුත්තරේ උපධිසඞ්ඛයේ චිත්තං විමුච්චති. අයං, ආනන්ද, චතුත්ථෝ ආනිසංසෝ කාලේන ධම්මස්සවනේ.
Next, take the case of a bhikkhu whose mind is freed from the five lower fetters, but not with the supreme ending of attachments. At the time of death they get to see the Realized One. The Realized One teaches them Dhamma … When they hear that teaching their mind is freed with the supreme ending of attachments. This is the fourth benefit of listening to the teaching.
පුන චපරං, ආනන්ද, භික්ඛුනෝ පඤ්චහි ඕරම්භාගියේහි සංයෝජනේහි චිත්තං විමුත්තං හෝති, අනුත්තරේ ච ඛෝ උපධිසඞ්ඛයේ චිත්තං අවිමුත්තං හෝති. සෝ තම්හි සමයේ මරණකාලේ න හේව ඛෝ ලභති තථාගතං දස්සනාය, අපි ච ඛෝ තථාගතසාවකං ලභති දස්සනාය. තස්ස තථාගතසාවකෝ ධම්මං දේසේති ආදිකල්යාණං …පේ… පරිසුද්ධං බ්රහ්මචරියං පකාසේති. තස්ස තං ධම්මදේසනං සුත්වා අනුත්තරේ උපධිසඞ්ඛයේ චිත්තං විමුච්චති. අයං, ආනන්ද, පඤ්චමෝ ආනිසංසෝ කාලේන ධම්මස්සවනේ.
Next, take the case of another bhikkhu whose mind is freed from the five lower fetters, but not with the supreme ending of attachments. At the time of death they don’t get to see the Realized One, but they get to see a Realized One’s disciple. The Realized One’s disciple teaches them Dhamma … When they hear that teaching their mind is freed with the supreme ending of attachments. This is the fifth benefit of listening to the teaching.
පුන චපරං, ආනන්ද, භික්ඛුනෝ පඤ්චහි ඕරම්භාගියේහි සංයෝජනේහි චිත්තං විමුත්තං හෝති, අනුත්තරේ ච ඛෝ උපධිසඞ්ඛයේ චිත්තං අවිමුත්තං හෝති. සෝ තම්හි සමයේ මරණකාලේ න හේව ඛෝ ලභති තථාගතං දස්සනාය, නපි තථාගතසාවකං ලභති දස්සනාය; අපි ච ඛෝ යථාසුතං යථාපරියත්තං ධම්මං චේතසා අනුවිතක්කේති අනුවිචාරේති මනසානුපේක්ඛති. තස්ස යථාසුතං යථාපරියත්තං ධම්මං චේතසා අනුවිතක්කයතෝ අනුවිචාරයතෝ මනසානුපේක්ඛතෝ අනුත්තරේ උපධිසඞ්ඛයේ චිත්තං විමුච්චති. අයං, ආනන්ද, ඡට්ඨෝ ආනිසංසෝ කාලේන අත්ථුපපරික්ඛාය.
Next, take the case of another bhikkhu whose mind is freed from the five lower fetters, but not with the supreme ending of attachments. At the time of death they don’t get to see the Realized One, or to see a Realized One’s disciple. But they think about and consider the teaching in their heart, examining it with the mind as they learned and memorized it. As they do so their mind is freed with the supreme ending of attachments. This is the sixth benefit of listening to the teaching.
ඉමේ ඛෝ, ආනන්ද, ඡ ආනිසංසා කාලේන ධම්මස්සවනේ කාලේන අත්ථුපපරික්ඛායා”ති.
These are the six benefits to hearing the teaching at the right time and examining the meaning at the right time.”
දුතියං.
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]