Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ៥។១៧៦

    Numbered Discourses 5.176

    ១៨។ ឧបាសកវគ្គ

    18. A Lay Follower

    បីតិសុត្ត

    Rapture

    អថ ខោ អនាថបិណ្ឌិកោ គហបតិ បញ្ចមត្តេហិ ឧបាសកសតេហិ បរិវុតោ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នំ ខោ អនាថបិណ្ឌិកំ គហបតិំ ភគវា ឯតទវោច:

    Then the householder Anāthapiṇḍika, escorted by around five hundred lay followers, went up to the Buddha, bowed, and sat down to one side. The Buddha said to him:

    “តុម្ហេ ខោ, គហបតិ, ភិក្ខុសង្ឃំ បច្ចុបដ្ឋិតា ចីវរបិណ្ឌបាតសេនាសនគិលានប្បច្ចយភេសជ្ជបរិក្ខារេន។ ន ខោ, គហបតិ, តាវតកេនេវ តុដ្ឋិ ករណីយា: ‘មយំ ភិក្ខុសង្ឃំ បច្ចុបដ្ឋិតា ចីវរបិណ្ឌបាតសេនាសនគិលានប្បច្ចយភេសជ្ជបរិក្ខារេនាៜតិ។ តស្មាតិហ, គហបតិ, ឯវំ សិក្ខិតព្ពំ: ‘កិន្តិ មយំ កាលេន កាលំ បវិវេកំ បីតិំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរេយ្យាមាៜតិ។ ឯវញ្ហិ វោ, គហបតិ, សិក្ខិតព្ពន៑”តិ។

    “Householders, you have supplied the bhikkhu Saṅgha with robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick. But you should not be content with just this much. So you should train like this: ‘How can we, from time to time, enter and dwell in the rapture of seclusion?’ That’s how you should train.”

    ឯវំ វុត្តេ, អាយស្មា សារិបុត្តោ ភគវន្តំ ឯតទវោច: “អច្ឆរិយំ, ភន្តេ, អព្ភុតំ, ភន្តេ។ យាវ សុភាសិតញ្ចិទំ, ភន្តេ, ភគវតា: ‘តុម្ហេ ខោ, គហបតិ, ភិក្ខុសង្ឃំ បច្ចុបដ្ឋិតា ចីវរបិណ្ឌបាតសេនាសនគិលានប្បច្ចយភេសជ្ជបរិក្ខារេន។ ន ខោ, គហបតិ, តាវតកេនេវ តុដ្ឋិ ករណីយា—មយំ ភិក្ខុសង្ឃំ បច្ចុបដ្ឋិតា ចីវរបិណ្ឌបាតសេនាសនគិលានប្បច្ចយភេសជ្ជបរិក្ខារេនាតិ។ តស្មាតិហ, គហបតិ, ឯវំ សិក្ខិតព្ពំ—កិន្តិ មយំ កាលេន កាលំ បវិវេកំ បីតិំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរេយ្យាមាតិ។ ឯវញ្ហិ វោ, គហបតិ, សិក្ខិតព្ពន៑ៜតិ។

    When he said this, Venerable Sāriputta said to the Buddha, “It’s incredible, sir, it’s amazing! How well said this was by the Buddha: ‘Householders, you have supplied the bhikkhu Saṅgha with robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick. But you should not be content with just this much. So you should train like this: “How can we, from time to time, enter and dwell in the rapture of seclusion?” That’s how you should train.’

    យស្មិំ, ភន្តេ, សមយេ អរិយសាវកោ បវិវេកំ បីតិំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ, បញ្ចស្ស ឋានានិ តស្មិំ សមយេ ន ហោន្តិ។ យម្បិស្ស កាមូបសំហិតំ ទុក្ខំ ទោមនស្សំ, តម្បិស្ស តស្មិំ សមយេ ន ហោតិ។ យម្បិស្ស កាមូបសំហិតំ សុខំ សោមនស្សំ, តម្បិស្ស តស្មិំ សមយេ ន ហោតិ។ យម្បិស្ស អកុសលូបសំហិតំ ទុក្ខំ ទោមនស្សំ, តម្បិស្ស តស្មិំ សមយេ ន ហោតិ។ យម្បិស្ស អកុសលូបសំហិតំ សុខំ សោមនស្សំ, តម្បិស្ស តស្មិំ សមយេ ន ហោតិ។ យម្បិស្ស កុសលូបសំហិតំ ទុក្ខំ ទោមនស្សំ, តម្បិស្ស តស្មិំ សមយេ ន ហោតិ។ យស្មិំ, ភន្តេ, សមយេ អរិយសាវកោ បវិវេកំ បីតិំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ, ឥមានិស្ស បញ្ច ឋានានិ តស្មិំ សមយេ ន ហោន្តី”តិ។

    At a time when a noble disciple enters and dwells in the rapture of seclusion, five things aren’t present in him. The pain and sadness connected with sensual pleasures. The pleasure and happiness connected with sensual pleasures. The pain and sadness connected with the unskillful. The pleasure and happiness connected with the unskillful. The pain and sadness connected with the skillful. At a time when a noble disciple enters and dwells in the rapture of seclusion, these five things aren’t present in him.”

    “សាធុ សាធុ, សារិបុត្ត។ យស្មិំ, សារិបុត្ត, សមយេ អរិយសាវកោ បវិវេកំ បីតិំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ, បញ្ចស្ស ឋានានិ តស្មិំ សមយេ ន ហោន្តិ។ យម្បិស្ស កាមូបសំហិតំ ទុក្ខំ ទោមនស្សំ, តម្បិស្ស តស្មិំ សមយេ ន ហោតិ។ យម្បិស្ស កាមូបសំហិតំ សុខំ សោមនស្សំ, តម្បិស្ស តស្មិំ សមយេ ន ហោតិ។ យម្បិស្ស អកុសលូបសំហិតំ ទុក្ខំ ទោមនស្សំ, តម្បិស្ស តស្មិំ សមយេ ន ហោតិ។ យម្បិស្ស អកុសលូបសំហិតំ សុខំ សោមនស្សំ, តម្បិស្ស តស្មិំ សមយេ ន ហោតិ។ យម្បិស្ស កុសលូបសំហិតំ ទុក្ខំ ទោមនស្សំ, តម្បិស្ស តស្មិំ សមយេ ន ហោតិ។ យស្មិំ, សារិបុត្ត, សមយេ អរិយសាវកោ បវិវេកំ បីតិំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ, ឥមានិស្ស បញ្ច ឋានានិ តស្មិំ សមយេ ន ហោន្តី”តិ។

    “Good, good, Sāriputta! At a time when a noble disciple enters and dwells in the rapture of seclusion, five things aren’t present in him. The pain and sadness connected with sensual pleasures. The pleasure and happiness connected with sensual pleasures. The pain and sadness connected with the unskillful. The pleasure and happiness connected with the unskillful. The pain and sadness connected with the skillful. At a time when a noble disciple enters and dwells in the rapture of seclusion, these five things aren’t present in him.”

    ឆដ្ឋំ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact