| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationអង្គុត្តរ និកាយ ៣។៩៩
Numbered Discourses 3.99
១០។ លោណកបល្លវគ្គ
10. A Lump of Salt
បោត្ថកសុត្ត
Jute
“នវោបិ, ភិក្ខវេ, បោត្ថកោ ទុព្ពណ្ណោ ច ហោតិ ទុក្ខសម្ផស្សោ ច អប្បគ្ឃោ ច; មជ្ឈិមោបិ, ភិក្ខវេ, បោត្ថកោ ទុព្ពណ្ណោ ច ហោតិ ទុក្ខសម្ផស្សោ ច អប្បគ្ឃោ ច; ជិណ្ណោបិ, ភិក្ខវេ, បោត្ថកោ ទុព្ពណ្ណោ ច ហោតិ ទុក្ខសម្ផស្សោ ច អប្បគ្ឃោ ច។ ជិណ្ណម្បិ, ភិក្ខវេ, បោត្ថកំ ឧក្ខលិបរិមជ្ជនំ វា ករោន្តិ សង្ការកូដេ វា នំ ឆឌ្ឌេន្តិ។
“Jute canvas is ugly, unpleasant to touch, and worthless whether it’s new, worn in, or worn out. They use worn out jute canvas for scrubbing pots, or else they just throw it away on the rubbish heap.
ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, នវោ ចេបិ ភិក្ខុ ហោតិ ទុស្សីលោ បាបធម្មោ។ ឥទមស្ស ទុព្ពណ្ណតាយ វទាមិ។ សេយ្យថាបិ សោ, ភិក្ខវេ, បោត្ថកោ ទុព្ពណ្ណោ តថូបមាហំ, ភិក្ខវេ, ឥមំ បុគ្គលំ វទាមិ។ យេ ខោ បនស្ស សេវន្តិ ភជន្តិ បយិរុបាសន្តិ ទិដ្ឋានុគតិំ អាបជ្ជន្តិ, តេសំ តំ ហោតិ ទីឃរត្តំ អហិតាយ ទុក្ខាយ។ ឥទមស្ស ទុក្ខសម្ផស្សតាយ វទាមិ។ សេយ្យថាបិ សោ, ភិក្ខវេ, បោត្ថកោ ទុក្ខសម្ផស្សោ តថូបមាហំ, ភិក្ខវេ, ឥមំ បុគ្គលំ វទាមិ។ យេសំ ខោ បន សោ បដិគ្គណ្ហាតិ ចីវរបិណ្ឌបាតសេនាសនគិលានប្បច្ចយភេសជ្ជបរិក្ខារំ, តេសំ តំ ន មហប្ផលំ ហោតិ ន មហានិសំសំ។ ឥទមស្ស អប្បគ្ឃតាយ វទាមិ។ សេយ្យថាបិ សោ, ភិក្ខវេ, បោត្ថកោ អប្បគ្ឃោ តថូបមាហំ, ភិក្ខវេ, ឥមំ បុគ្គលំ វទាមិ។
In the same way, if a junior bhikkhu is unethical, of bad character, this is how they’re ugly, I say. That person is just as ugly as jute canvas. If you associate with, accompany, and attend to that person, following their example, it’ll be for your lasting harm and suffering. This is how they’re unpleasant to touch, I say. That person is just as unpleasant to touch as jute canvas. Any robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick that they receive are not very fruitful or beneficial for the donor. This is how they’re worthless, I say. That person is just as worthless as jute canvas.
មជ្ឈិមោ ចេបិ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ហោតិ …បេ…
If a middle bhikkhu is unethical, of bad character, this is how they’re ugly, I say. …
ថេរោ ចេបិ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ហោតិ ទុស្សីលោ បាបធម្មោ, ឥទមស្ស ទុព្ពណ្ណតាយ វទាមិ។ សេយ្យថាបិ សោ, ភិក្ខវេ, បោត្ថកោ ទុព្ពណ្ណោ តថូបមាហំ, ភិក្ខវេ, ឥមំ បុគ្គលំ វទាមិ។ យេ ខោ បនស្ស សេវន្តិ ភជន្តិ បយិរុបាសន្តិ ទិដ្ឋានុគតិំ អាបជ្ជន្តិ, តេសំ តំ ហោតិ ទីឃរត្តំ អហិតាយ ទុក្ខាយ។ ឥទមស្ស ទុក្ខសម្ផស្សតាយ វទាមិ។ សេយ្យថាបិ សោ, ភិក្ខវេ, បោត្ថកោ ទុក្ខសម្ផស្សោ តថូបមាហំ, ភិក្ខវេ, ឥមំ បុគ្គលំ វទាមិ។ យេសំ ខោ បន សោ បដិគ្គណ្ហាតិ ចីវរបិណ្ឌបាតសេនាសនគិលានប្បច្ចយភេសជ្ជបរិក្ខារំ, តេសំ តំ ន មហប្ផលំ ហោតិ ន មហានិសំសំ។ ឥទមស្ស អប្បគ្ឃតាយ វទាមិ។ សេយ្យថាបិ សោ, ភិក្ខវេ, បោត្ថកោ អប្បគ្ឃោ តថូបមាហំ, ភិក្ខវេ, ឥមំ បុគ្គលំ វទាមិ។
If a senior bhikkhu is unethical, of bad character, this is how they’re ugly, I say. … If you associate with, accompany, and attend to that person, following their example, it’ll be for your lasting harm and suffering. …
ឯវរូបោ ចាយំ, ភិក្ខវេ, ថេរោ ភិក្ខុ សង្ឃមជ្ឈេ ភណតិ។ តមេនំ ភិក្ខូ ឯវមាហំសុ: ‘កិំ នុ ខោ តុយ្ហំ ពាលស្ស អព្យត្តស្ស ភណិតេន, ត្វម្បិ នាម ភណិតព្ពំ មញ្ញសីៜតិ។ សោ កុបិតោ អនត្តមនោ តថារូបិំ វាចំ និច្ឆារេតិ យថារូបាយ វាចាយ សង្ឃោ តំ ឧក្ខិបតិ, សង្ការកូដេវ នំ បោត្ថកំ។
If such a senior bhikkhu speaks among the Saṅgha, the bhikkhus say: ‘What’s an incompetent fool like you got to say? How on earth could you imagine you’ve got something worth saying!’ That person becomes angry and upset, and blurts out things that make the Saṅgha throw them out, as if they were throwing jute canvas away on the rubbish heap.
នវម្បិ, ភិក្ខវេ, កាសិកំ វត្ថំ វណ្ណវន្តញ្ចេវ ហោតិ សុខសម្ផស្សញ្ច មហគ្ឃញ្ច; មជ្ឈិមម្បិ, ភិក្ខវេ, កាសិកំ វត្ថំ វណ្ណវន្តញ្ចេវ ហោតិ សុខសម្ផស្សញ្ច មហគ្ឃញ្ច; ជិណ្ណម្បិ, ភិក្ខវេ, កាសិកំ វត្ថំ វណ្ណវន្តញ្ចេវ ហោតិ សុខសម្ផស្សញ្ច មហគ្ឃញ្ច។ ជិណ្ណម្បិ, ភិក្ខវេ, កាសិកំ វត្ថំ រតនបលិវេឋនំ វា ករោតិ គន្ធករណ្ឌកេ វា នំ បក្ខិបន្តិ។
Cloth from Kāsi is beautiful, pleasant to touch, and valuable whether it’s new, worn in, or worn out. They use worn out cloth from Kāsi for wrapping, or else they place it in a fragrant casket.
ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, នវោ ចេបិ ភិក្ខុ ហោតិ សីលវា កល្យាណធម្មោ, ឥទមស្ស សុវណ្ណតាយ វទាមិ។ សេយ្យថាបិ តំ, ភិក្ខវេ, កាសិកំ វត្ថំ វណ្ណវន្តំ តថូបមាហំ, ភិក្ខវេ, ឥមំ បុគ្គលំ វទាមិ។ យេ ខោ បនស្ស សេវន្តិ ភជន្តិ បយិរុបាសន្តិ ទិដ្ឋានុគតិំ អាបជ្ជន្តិ, តេសំ តំ ហោតិ ទីឃរត្តំ ហិតាយ សុខាយ។ ឥទមស្ស សុខសម្ផស្សតាយ វទាមិ។ សេយ្យថាបិ តំ, ភិក្ខវេ, កាសិកំ វត្ថំ សុខសម្ផស្សំ តថូបមាហំ, ភិក្ខវេ, ឥមំ បុគ្គលំ វទាមិ។ យេសំ ខោ បន សោ បដិគ្គណ្ហាតិ ចីវរបិណ្ឌបាតសេនាសនគិលានប្បច្ចយភេសជ្ជបរិក្ខារំ, តេសំ តំ មហប្ផលំ ហោតិ មហានិសំសំ។ ឥទមស្ស មហគ្ឃតាយ វទាមិ។ សេយ្យថាបិ តំ, ភិក្ខវេ, កាសិកំ វត្ថំ មហគ្ឃំ តថូបមាហំ, ភិក្ខវេ, ឥមំ បុគ្គលំ វទាមិ។
In the same way, if a junior bhikkhu is ethical, of good character, this is how they’re beautiful, I say. That person is just as beautiful as cloth from Kāsi. If you associate with, accompany, and attend to such a person, following their example, it will be for your lasting welfare and happiness. This is how they’re pleasant to touch, I say. That person is just as pleasant to touch as cloth from Kāsi. Any robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick that they receive are very fruitful and beneficial for the donor. This is how they’re valuable, I say. That person is just as valuable as cloth from Kāsi.
មជ្ឈិមោ ចេបិ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ហោតិ …បេ…
If a middle bhikkhu is ethical, of good character, this is how they’re beautiful, I say. …
ថេរោ ចេបិ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ហោតិ …បេ… បុគ្គលំ វទាមិ។
If a senior bhikkhu is ethical, of good character, this is how they’re beautiful, I say. …
ឯវរូបោ ចាយំ, ភិក្ខវេ, ថេរោ ភិក្ខុ សង្ឃមជ្ឈេ ភណតិ។ តមេនំ ភិក្ខូ ឯវមាហំសុ: ‘អប្បសទ្ទា អាយស្មន្តោ ហោថ, ថេរោ ភិក្ខុ ធម្មញ្ច វិនយញ្ច ភណតីៜតិ។
If such a senior bhikkhu speaks in the midst of the Saṅgha, the bhikkhus say: ‘Venerables, be quiet! The senior bhikkhu is speaking on the teaching and training.’
តស្មាតិហ, ភិក្ខវេ, ឯវំ សិក្ខិតព្ពំ: ‘កាសិកវត្ថូបមា ភវិស្សាម, ន បោត្ថកូបមាៜតិ។ ឯវញ្ហិ វោ, ភិក្ខវេ, សិក្ខិតព្ពន៑”តិ។
So you should train like this: ‘We will be like cloth from Kāsi, not like jute canvas.’ That’s how you should train.”
អដ្ឋមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
