Library / Tipiṭaka / तिपिटक • Tipiṭaka / थेरगाथा-अट्ठकथा • Theragāthā-aṭṭhakathā

    ४. पुण्णत्थेरगाथावण्णना

    4. Puṇṇattheragāthāvaṇṇanā

    सब्भिरेव समासेथाति आयस्मतो पुण्णत्थेरस्स गाथा। का उप्पत्ति? अयं किर पदुमुत्तरस्स दसबलस्स उप्पत्तितो पुरेतरमेव हंसवतीनगरे ब्राह्मणमहासालकुले निब्बत्तो अनुक्‍कमेन विञ्‍ञुतं पत्तो सत्थरि लोके उप्पज्‍जन्ते एकदिवसं बुद्धानं धम्मदेसनाकाले हेट्ठा वुत्तनयेन महाजनेन सद्धिं विहारं गन्त्वा परिसपरियन्ते निसीदित्वा धम्मं सुणन्तो सत्थारं एकं भिक्खुं धम्मकथिकानं अग्गट्ठाने ठपेन्तं दिस्वा ‘‘मयापि अनागते एवरूपेन भवितुं वट्टती’’ति चिन्तेत्वा देसनावसाने वुट्ठिताय परिसाय सत्थारं उपसङ्कमित्वा निमन्तेत्वा हेट्ठा वुत्तनयेनेव महासक्‍कारं कत्वा भगवन्तं एवमाह – ‘‘भन्ते, अहं इमिना अधिकारकम्मेन नाञ्‍ञं सम्पत्तिं पत्थेमि। यथा पन सो भिक्खु इतो सत्तमदिवसमत्थके धम्मकथिकानं अग्गट्ठाने ठपितो, एवं अहम्पि अनागते एकस्स बुद्धस्स सासने धम्मकथिकानं भिक्खूनं अग्गो भवेय्य’’न्ति पत्थनं अकासि। सत्था अनागतं ओलोकेत्वा तस्स पत्थनाय समिज्झनभावं दिस्वा ‘‘अनागते कप्पसतसहस्समत्थके गोतमो नाम बुद्धो उप्पज्‍जिस्सति, तस्स सासने त्वं पब्बजित्वा धम्मकथिकानं अग्गो भविस्ससी’’ति ब्याकासि।

    Sabbhirevasamāsethāti āyasmato puṇṇattherassa gāthā. Kā uppatti? Ayaṃ kira padumuttarassa dasabalassa uppattito puretarameva haṃsavatīnagare brāhmaṇamahāsālakule nibbatto anukkamena viññutaṃ patto satthari loke uppajjante ekadivasaṃ buddhānaṃ dhammadesanākāle heṭṭhā vuttanayena mahājanena saddhiṃ vihāraṃ gantvā parisapariyante nisīditvā dhammaṃ suṇanto satthāraṃ ekaṃ bhikkhuṃ dhammakathikānaṃ aggaṭṭhāne ṭhapentaṃ disvā ‘‘mayāpi anāgate evarūpena bhavituṃ vaṭṭatī’’ti cintetvā desanāvasāne vuṭṭhitāya parisāya satthāraṃ upasaṅkamitvā nimantetvā heṭṭhā vuttanayeneva mahāsakkāraṃ katvā bhagavantaṃ evamāha – ‘‘bhante, ahaṃ iminā adhikārakammena nāññaṃ sampattiṃ patthemi. Yathā pana so bhikkhu ito sattamadivasamatthake dhammakathikānaṃ aggaṭṭhāne ṭhapito, evaṃ ahampi anāgate ekassa buddhassa sāsane dhammakathikānaṃ bhikkhūnaṃ aggo bhaveyya’’nti patthanaṃ akāsi. Satthā anāgataṃ oloketvā tassa patthanāya samijjhanabhāvaṃ disvā ‘‘anāgate kappasatasahassamatthake gotamo nāma buddho uppajjissati, tassa sāsane tvaṃ pabbajitvā dhammakathikānaṃ aggo bhavissasī’’ti byākāsi.

    सो तत्थ यावजीवं कल्याणधम्मं कत्वा ततो चुतो कप्पसतसहस्सं पुञ्‍ञञाणसम्भारं सम्भरन्तो देवमनुस्सेसु संसरित्वा अम्हाकं भगवतो काले कपिलवत्थुनगरस्स अविदूरे दोणवत्थुनामके ब्राह्मणगामे ब्राह्मणमहासालकुले अञ्‍ञासिकोण्डञ्‍ञत्थेरस्स भागिनेय्यो हुत्वा निब्बत्ति। तस्स नामग्गहणदिवसे ‘‘पुण्णो’’ति नामं अकंसु। सो सत्थरि अभिसम्बोधिं पत्वा पवत्तवरधम्मचक्‍के अनुपुब्बेन राजगहं गन्त्वा तं उपनिस्साय विहरन्ते अञ्‍ञासिकोण्डञ्‍ञत्थेरस्स सन्तिके पब्बजित्वा लद्धूपसम्पदो सब्बं पुब्बकिच्‍चं कत्वा पधानमनुयुञ्‍जन्तो पब्बजितकिच्‍चं मत्थकं पापेत्वाव ‘‘दसबलस्स सन्तिकं गमिस्सामी’’ति मातुलत्थेरेन सद्धिं सत्थु सन्तिकं अगन्त्वा कपिलवत्थुसामन्तायेव ओहीयित्वा योनिसोमनसिकारे कम्मं करोन्तो नचिरस्सेव विपस्सनं उस्सुक्‍कापेत्वा अरहत्तं पापुणि। वुत्तम्पि चेतं अपदाने (अप॰ थेर १.१.४३४-४४०) –

    So tattha yāvajīvaṃ kalyāṇadhammaṃ katvā tato cuto kappasatasahassaṃ puññañāṇasambhāraṃ sambharanto devamanussesu saṃsaritvā amhākaṃ bhagavato kāle kapilavatthunagarassa avidūre doṇavatthunāmake brāhmaṇagāme brāhmaṇamahāsālakule aññāsikoṇḍaññattherassa bhāgineyyo hutvā nibbatti. Tassa nāmaggahaṇadivase ‘‘puṇṇo’’ti nāmaṃ akaṃsu. So satthari abhisambodhiṃ patvā pavattavaradhammacakke anupubbena rājagahaṃ gantvā taṃ upanissāya viharante aññāsikoṇḍaññattherassa santike pabbajitvā laddhūpasampado sabbaṃ pubbakiccaṃ katvā padhānamanuyuñjanto pabbajitakiccaṃ matthakaṃ pāpetvāva ‘‘dasabalassa santikaṃ gamissāmī’’ti mātulattherena saddhiṃ satthu santikaṃ agantvā kapilavatthusāmantāyeva ohīyitvā yonisomanasikāre kammaṃ karonto nacirasseva vipassanaṃ ussukkāpetvā arahattaṃ pāpuṇi. Vuttampi cetaṃ apadāne (apa. thera 1.1.434-440) –

    ‘‘अज्झायको मन्तधरो, तिण्णं वेदान पारगू।

    ‘‘Ajjhāyako mantadharo, tiṇṇaṃ vedāna pāragū;

    पुरक्खतोम्हि सिस्सेहि, उपगच्छिं नरुत्तमं॥

    Purakkhatomhi sissehi, upagacchiṃ naruttamaṃ.

    ‘‘पदुमुत्तरो लोकविदू, आहुतीनं पटिग्गहो।

    ‘‘Padumuttaro lokavidū, āhutīnaṃ paṭiggaho;

    मम कम्मं पकित्तेसि, संखित्तेन महामुनि॥

    Mama kammaṃ pakittesi, saṃkhittena mahāmuni.

    ‘‘ताहं धम्मं सुणित्वान, अभिवादेत्वान सत्थुनो।

    ‘‘Tāhaṃ dhammaṃ suṇitvāna, abhivādetvāna satthuno;

    अञ्‍जलिं पग्गहेत्वान, पक्‍कमिं दक्खिणामुखो॥

    Añjaliṃ paggahetvāna, pakkamiṃ dakkhiṇāmukho.

    ‘‘संखित्तेन सुणित्वान, वित्थारेन अभासयिं।

    ‘‘Saṃkhittena suṇitvāna, vitthārena abhāsayiṃ;

    सब्बे सिस्सा अत्तमना, सुत्वान मम भासतो॥

    Sabbe sissā attamanā, sutvāna mama bhāsato.

    ‘‘सकं दिट्ठिं विनोदेत्वा, बुद्धे चित्तं पसादयुं।

    ‘‘Sakaṃ diṭṭhiṃ vinodetvā, buddhe cittaṃ pasādayuṃ;

    संखित्तेनपि देसेमि, वित्थारेन तथेवहं॥

    Saṃkhittenapi desemi, vitthārena tathevahaṃ.

    ‘‘अभिधम्मनयञ्‍ञूहं, कथावत्थुविसुद्धिया।

    ‘‘Abhidhammanayaññūhaṃ, kathāvatthuvisuddhiyā;

    सब्बेसं विञ्‍ञापेत्वान, विहरामि अनासवो॥

    Sabbesaṃ viññāpetvāna, viharāmi anāsavo.

    ‘‘इतो पञ्‍चसते कप्पे, चतुरो सुप्पकासका।

    ‘‘Ito pañcasate kappe, caturo suppakāsakā;

    सत्तरतनसम्पन्‍ना, चतुदीपम्हि इस्सरा॥

    Sattaratanasampannā, catudīpamhi issarā.

    ‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो…पे॰… कतं बुद्धस्स सासन’’न्ति॥

    ‘‘Paṭisambhidā catasso…pe… kataṃ buddhassa sāsana’’nti.

    तस्स पन पुण्णत्थेरस्स सन्तिके पब्बजिता कुलपुत्ता पञ्‍चसता अहेसुं। थेरो सयं दसकथावत्थुलाभिताय तेपि दसहि कथावत्थूहि ओवदि। ते तस्स ओवादे ठत्वा सब्बेव अरहत्तं पत्ता। ते अत्तनो पब्बजितकिच्‍चं मत्थकप्पत्तं ञत्वा उपज्झायं उपसङ्कमित्वा आहंसु – ‘‘भन्ते, अम्हाकं किच्‍चं मत्थकप्पत्तं, दसन्‍नञ्‍चम्ह कथावत्थूनं लाभिनो, समयो, दानि नो दसबलं पस्सितु’’न्ति। थेरो तेसं वचनं सुत्वा चिन्तेसि – ‘‘मम दसकथावत्थुलाभितं सत्था जानाति अहं धम्मं देसेन्तो दस कथावत्थूनि अमुञ्‍चित्वाव देसेमि, मयि गच्छन्ते सब्बेपिमे भिक्खू मं परिवारेत्वा गच्छिस्सन्ति, एवं गणसङ्गणिकाय गन्त्वा पन अयुत्तं मय्हं दसबलं पस्सितुं, इमे ताव गन्त्वा पस्सन्तू’’ति ते भिक्खू आह – ‘‘आवुसो, तुम्हे पुरतो गन्त्वा तथागतं पस्सथ, मम वचनेन चस्स पादे वन्दथ, अहम्पि तुम्हाकं गतमग्गेनागमिस्सामी’’ति। ते थेरा सब्बेपि दसबलस्स जातिभूमिरट्ठवासिनो सब्बे खीणासवा सब्बे दसकथावत्थुलाभिनो अत्तनो उपज्झायस्स ओवादं सम्पटिच्छित्वा थेरं वन्दित्वा अनुपुब्बेन चारिकं चरन्ता सट्ठियोजनमग्गं अतिक्‍कम्म राजगहे वेळुवनमहाविहारं गन्त्वा दसबलस्स पादे वन्दित्वा एकमन्तं निसीदिंसु।

    Tassa pana puṇṇattherassa santike pabbajitā kulaputtā pañcasatā ahesuṃ. Thero sayaṃ dasakathāvatthulābhitāya tepi dasahi kathāvatthūhi ovadi. Te tassa ovāde ṭhatvā sabbeva arahattaṃ pattā. Te attano pabbajitakiccaṃ matthakappattaṃ ñatvā upajjhāyaṃ upasaṅkamitvā āhaṃsu – ‘‘bhante, amhākaṃ kiccaṃ matthakappattaṃ, dasannañcamha kathāvatthūnaṃ lābhino, samayo, dāni no dasabalaṃ passitu’’nti. Thero tesaṃ vacanaṃ sutvā cintesi – ‘‘mama dasakathāvatthulābhitaṃ satthā jānāti ahaṃ dhammaṃ desento dasa kathāvatthūni amuñcitvāva desemi, mayi gacchante sabbepime bhikkhū maṃ parivāretvā gacchissanti, evaṃ gaṇasaṅgaṇikāya gantvā pana ayuttaṃ mayhaṃ dasabalaṃ passituṃ, ime tāva gantvā passantū’’ti te bhikkhū āha – ‘‘āvuso, tumhe purato gantvā tathāgataṃ passatha, mama vacanena cassa pāde vandatha, ahampi tumhākaṃ gatamaggenāgamissāmī’’ti. Te therā sabbepi dasabalassa jātibhūmiraṭṭhavāsino sabbe khīṇāsavā sabbe dasakathāvatthulābhino attano upajjhāyassa ovādaṃ sampaṭicchitvā theraṃ vanditvā anupubbena cārikaṃ carantā saṭṭhiyojanamaggaṃ atikkamma rājagahe veḷuvanamahāvihāraṃ gantvā dasabalassa pāde vanditvā ekamantaṃ nisīdiṃsu.

    आचिण्णं खो पनेतं बुद्धानं भगवन्तानं आगन्तुकेहि भिक्खूहि सद्धिं पटिसम्मोदितुन्ति भगवा तेहि सद्धिं – ‘‘कच्‍चि, भिक्खवे, खमनीय’’न्तिआदिना नयेन मधुरपटिसन्थारं कत्वा ‘‘कुतो च तुम्हे, भिक्खवे, आगच्छथा’’ति पुच्छि । अथ तेहि ‘‘जातिभूमितो’’ति वुत्ते ‘‘को नु खो, भिक्खवे, जातिभूमियं जातिभूमकानं भिक्खूनं सब्रह्मचारीनं एवं सम्भावितो ‘अत्तना च अप्पिच्छो अप्पिच्छकथञ्‍च भिक्खूनं कत्ता’’’ति (म॰ नि॰ १.२५२) दसकथावत्थुलाभिं भिक्खुं पुच्छि। तेपि ‘‘पुण्णो नाम, भन्ते, आयस्मा मन्ताणिपुत्तो’’ति आरोचयिंसु। तं कथं सुत्वा आयस्मा सारिपुत्तो थेरस्स दस्सनकामो अहोसि। अथ सत्था राजगहतो सावत्थिं अगमासि । पुण्णत्थेरोपि दसबलस्स तत्थ आगतभावं सुत्वा – ‘‘सत्थारं पस्सिस्सामी’’ति गन्त्वा अन्तोगन्धकुटियंयेव तथागतं सम्पापुणि। सत्था तस्स धम्मं देसेसि। थेरो धम्मं सुत्वा दसबलं वन्दित्वा पटिसल्‍लानत्थाय अन्धवनं गन्त्वा अञ्‍ञतरम्हि रुक्खमूले दिवाविहारं निसीदि।

    Āciṇṇaṃ kho panetaṃ buddhānaṃ bhagavantānaṃ āgantukehi bhikkhūhi saddhiṃ paṭisammoditunti bhagavā tehi saddhiṃ – ‘‘kacci, bhikkhave, khamanīya’’ntiādinā nayena madhurapaṭisanthāraṃ katvā ‘‘kuto ca tumhe, bhikkhave, āgacchathā’’ti pucchi . Atha tehi ‘‘jātibhūmito’’ti vutte ‘‘ko nu kho, bhikkhave, jātibhūmiyaṃ jātibhūmakānaṃ bhikkhūnaṃ sabrahmacārīnaṃ evaṃ sambhāvito ‘attanā ca appiccho appicchakathañca bhikkhūnaṃ kattā’’’ti (ma. ni. 1.252) dasakathāvatthulābhiṃ bhikkhuṃ pucchi. Tepi ‘‘puṇṇo nāma, bhante, āyasmā mantāṇiputto’’ti ārocayiṃsu. Taṃ kathaṃ sutvā āyasmā sāriputto therassa dassanakāmo ahosi. Atha satthā rājagahato sāvatthiṃ agamāsi . Puṇṇattheropi dasabalassa tattha āgatabhāvaṃ sutvā – ‘‘satthāraṃ passissāmī’’ti gantvā antogandhakuṭiyaṃyeva tathāgataṃ sampāpuṇi. Satthā tassa dhammaṃ desesi. Thero dhammaṃ sutvā dasabalaṃ vanditvā paṭisallānatthāya andhavanaṃ gantvā aññataramhi rukkhamūle divāvihāraṃ nisīdi.

    सारिपुत्तत्थेरोपि तस्सागमनं सुत्वा सीसानुलोकिको गन्त्वा ओकासं सल्‍लक्खेत्वा तं रुक्खमूले निसिन्‍नं उपसङ्कमित्वा थेरेन सद्धिं सम्मोदित्वा, तं सत्तविसुद्धिक्‍कमं पुच्छि। थेरोपिस्स पुच्छितपुच्छितं ब्याकरोन्तो रथविनीतूपमाय चित्तं आराधेसि, ते अञ्‍ञमञ्‍ञस्स सुभासितं समनुमोदिंसु। अथ सत्था अपरभागे भिक्खुसङ्घमज्झे निसिन्‍नो थेरं ‘‘एतदग्गं, भिक्खवे, मम सावकानं भिक्खूनं धम्मकथिकानं यदिदं पुण्णो’’ति (अ॰ नि॰ १.१८८, १९६) धम्मकथिकानं अग्गट्ठाने ठपेसि। सो एकदिवसं अत्तनो विमुत्तिसम्पत्तिं पच्‍चवेक्खित्वा ‘‘सत्थारं निस्साय अहञ्‍चेव अञ्‍ञे च बहू सत्ता संसारदुक्खतो विप्पमुत्ता, बहूपकारा वत सप्पुरिससंसेवा’’ति पीतिसोमनस्सजातो उदानवसेन पीतिवेगविस्सट्ठं ‘‘सब्भिरेव समासेथा’’ति गाथं अभासि।

    Sāriputtattheropi tassāgamanaṃ sutvā sīsānulokiko gantvā okāsaṃ sallakkhetvā taṃ rukkhamūle nisinnaṃ upasaṅkamitvā therena saddhiṃ sammoditvā, taṃ sattavisuddhikkamaṃ pucchi. Theropissa pucchitapucchitaṃ byākaronto rathavinītūpamāya cittaṃ ārādhesi, te aññamaññassa subhāsitaṃ samanumodiṃsu. Atha satthā aparabhāge bhikkhusaṅghamajjhe nisinno theraṃ ‘‘etadaggaṃ, bhikkhave, mama sāvakānaṃ bhikkhūnaṃ dhammakathikānaṃ yadidaṃ puṇṇo’’ti (a. ni. 1.188, 196) dhammakathikānaṃ aggaṭṭhāne ṭhapesi. So ekadivasaṃ attano vimuttisampattiṃ paccavekkhitvā ‘‘satthāraṃ nissāya ahañceva aññe ca bahū sattā saṃsāradukkhato vippamuttā, bahūpakārā vata sappurisasaṃsevā’’ti pītisomanassajāto udānavasena pītivegavissaṭṭhaṃ ‘‘sabbhireva samāsethā’’ti gāthaṃ abhāsi.

    . तत्थ सब्भिरेवाति सप्पुरिसेहि एव। सन्तोति पनेत्थ बुद्धादयो अरिया अधिप्पेता। ते हि अनवसेसतो असतं धम्मं पहाय सद्धम्मे उक्‍कंसगतत्ता सातिसयं पसंसियत्ता च विसेसतो ‘‘सन्तो सप्पुरिसा’’ति च वुच्‍चन्ति। समासेथाति समं आसेथ सह वसेय्य। ते पयिरुपासन्तो तेसं सुस्सूसन्तो दिट्ठानुगतिञ्‍च आपज्‍जन्तो समानवासो भवेय्याति अत्थो। पण्डितेहत्थदस्सिभीति तेसं थोमना। पण्डा वुच्‍चति पञ्‍ञा, सा इमेसं सञ्‍जाताति पण्डिता। ततो एव अत्तत्थादिभेदं अत्थं अविपरीततो पस्सन्तीति अत्थदस्सिनो। तेहि पण्डितेहि अत्थदस्सीभि समासेथ। कस्माति चे? यस्मा ते सन्तो पण्डिता, ते वा सम्मा सेवन्ता एकन्तहितभावतो मग्गञाणादीहेव अरणीयतो अत्थं, महागुणताय सन्तताय च महन्तं, अगाधभावतो गम्भीरञाणगोचरतो च गम्भीरं, हीनच्छन्दादीहि दट्ठुं असक्‍कुणेय्यत्ता इतरेहि च किच्छेन दट्ठब्बत्ता दुद्दसं , दुद्दसत्ता सण्हनिपुणसभावत्ता निपुणञाणगोचरतो च निपुणं, निपुणत्ता एवं सुखुमसभावताय अणुं निब्बानं, अविपरीतट्ठेन वा परमत्थसभावत्ता अत्थं, अरियभावकरत्ता महत्तनिमित्तताय महन्तं, अनुत्तानसभावताय गम्भीरं, दुक्खेन दट्ठब्बं न सुखेन दट्ठुं सक्‍काति दुद्दसं, गम्भीरत्ता दुद्दसं, दुद्दसत्ता गम्भीरन्ति चतुसच्‍चं, विसेसतो निपुणं अणुं, निरोधसच्‍चन्ति एवमेतं चतुसच्‍चं धीरा समधिगच्छन्ति धितिसम्पन्‍नताय धीरा चतुसच्‍चकम्मट्ठानभावनं उस्सुक्‍कापेत्वा सम्मदेव अधिगच्छन्ति। अप्पमत्ताति सब्बत्थ सतिअविप्पवासेन अप्पमादपटिपत्तिं पूरेन्ता। विचक्खणाति विपस्सनाभावनाय छेका कुसला। तस्मा सब्भिरेव समासेथाति योजना। पण्डितेहत्थदस्सिभीति वा एतं निस्सक्‍कवचनं। यस्मा पण्डितेहि अत्थदस्सीभि समुदायभूतेहि धीरा अप्पमत्ता विचक्खणा महन्तादिविसेसवन्तं अत्थं समधिगच्छन्ति, तस्मा तादिसेहि सब्भिरेव समासेथाति सम्बन्धो। एवमेसा थेरस्स पटिवेधदीपनेन अञ्‍ञाब्याकरणगाथापि अहोसीति।

    4. Tattha sabbhirevāti sappurisehi eva. Santoti panettha buddhādayo ariyā adhippetā. Te hi anavasesato asataṃ dhammaṃ pahāya saddhamme ukkaṃsagatattā sātisayaṃ pasaṃsiyattā ca visesato ‘‘santo sappurisā’’ti ca vuccanti. Samāsethāti samaṃ āsetha saha vaseyya. Te payirupāsanto tesaṃ sussūsanto diṭṭhānugatiñca āpajjanto samānavāso bhaveyyāti attho. Paṇḍitehatthadassibhīti tesaṃ thomanā. Paṇḍā vuccati paññā, sā imesaṃ sañjātāti paṇḍitā. Tato eva attatthādibhedaṃ atthaṃ aviparītato passantīti atthadassino. Tehi paṇḍitehi atthadassībhi samāsetha. Kasmāti ce? Yasmā te santo paṇḍitā, te vā sammā sevantā ekantahitabhāvato maggañāṇādīheva araṇīyato atthaṃ, mahāguṇatāya santatāya ca mahantaṃ, agādhabhāvato gambhīrañāṇagocarato ca gambhīraṃ, hīnacchandādīhi daṭṭhuṃ asakkuṇeyyattā itarehi ca kicchena daṭṭhabbattā duddasaṃ, duddasattā saṇhanipuṇasabhāvattā nipuṇañāṇagocarato ca nipuṇaṃ, nipuṇattā evaṃ sukhumasabhāvatāya aṇuṃ nibbānaṃ, aviparītaṭṭhena vā paramatthasabhāvattā atthaṃ, ariyabhāvakarattā mahattanimittatāya mahantaṃ, anuttānasabhāvatāya gambhīraṃ, dukkhena daṭṭhabbaṃ na sukhena daṭṭhuṃ sakkāti duddasaṃ, gambhīrattā duddasaṃ, duddasattā gambhīranti catusaccaṃ, visesato nipuṇaṃ aṇuṃ, nirodhasaccanti evametaṃ catusaccaṃ dhīrā samadhigacchanti dhitisampannatāya dhīrā catusaccakammaṭṭhānabhāvanaṃ ussukkāpetvā sammadeva adhigacchanti. Appamattāti sabbattha satiavippavāsena appamādapaṭipattiṃ pūrentā. Vicakkhaṇāti vipassanābhāvanāya chekā kusalā. Tasmā sabbhireva samāsethāti yojanā. Paṇḍitehatthadassibhīti vā etaṃ nissakkavacanaṃ. Yasmā paṇḍitehi atthadassībhi samudāyabhūtehi dhīrā appamattā vicakkhaṇā mahantādivisesavantaṃ atthaṃ samadhigacchanti, tasmā tādisehi sabbhireva samāsethāti sambandho. Evamesā therassa paṭivedhadīpanena aññābyākaraṇagāthāpi ahosīti.

    पुण्णत्थेरगाथावण्णना निट्ठिता।

    Puṇṇattheragāthāvaṇṇanā niṭṭhitā.







    Related texts:



    तिपिटक (मूल) • Tipiṭaka (Mūla) / सुत्तपिटक • Suttapiṭaka / खुद्दकनिकाय • Khuddakanikāya / थेरगाथापाळि • Theragāthāpāḷi / ४. पुण्णत्थेरगाथा • 4. Puṇṇattheragāthā


    © 1991-2023 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact