Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
අඞ්ගුත්තර නිකාය 10.83
Numbered Discourses 10.83
9. ථේරවග්ග
9. Senior Bhikkhus
පුණ්ණියසුත්ත
With Puṇṇiya
අථ ඛෝ ආයස්මා පුණ්ණියෝ යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ ආයස්මා පුණ්ණියෝ භගවන්තං ඒතදවෝච:
Then Venerable Puṇṇiya went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him:
“කෝ නු ඛෝ, භන්තේ, හේතු කෝ පච්චයෝ යේන අප්පේකදා තථාගතං ධම්මදේසනා පටිභාති අප්පේකදා නප්පටිභාතී”ති?
“Sir, what is the cause, what is the reason why sometimes the Realized One feels inspired to teach, and other times not?”
“සද්ධෝ ච, පුණ්ණිය, භික්ඛු හෝති, නෝ ච උපසඞ්කමිතා; නේව තාව තථාගතං ධම්මදේසනා පටිභාති. යතෝ ච ඛෝ, පුණ්ණිය, භික්ඛු සද්ධෝ ච හෝති උපසඞ්කමිතා ච, ඒවං තථාගතං ධම්මදේසනා පටිභාති.
“Puṇṇiya, when a bhikkhu has faith but doesn’t approach, the Realized One doesn’t feel inspired to teach. But when a bhikkhu has faith and approaches, the Realized One feels inspired to teach.
සද්ධෝ ච, පුණ්ණිය, භික්ඛු හෝති උපසඞ්කමිතා ච, නෝ ච පයිරුපාසිතා …පේ… පයිරුපාසිතා ච, නෝ ච පරිපුච්ඡිතා … පරිපුච්ඡිතා ච, නෝ ච ඕහිතසෝතෝ ධම්මං සුණාති … ඕහිතසෝතෝ ච ධම්මං සුණාති, නෝ ච සුත්වා ධම්මං ධාරේති … සුත්වා ච ධම්මං ධාරේති, නෝ ච ධාතානං ධම්මානං අත්ථං උපපරික්ඛති … ධාතානඤ්ච ධම්මානං අත්ථං උපපරික්ඛති නෝ ච අත්ථමඤ්ඤාය ධම්මමඤ්ඤාය ධම්මානුධම්මප්පටිපන්නෝ හෝති … අත්ථමඤ්ඤාය ධම්මමඤ්ඤාය ධම්මානුධම්මප්පටිපන්නෝ ච හෝති, නෝ ච කල්යාණවාචෝ හෝති කල්යාණවාක්කරණෝ පෝරියා වාචාය සමන්නාගතෝ විස්සට්ඨාය අනේලගළාය අත්ථස්ස විඤ්ඤාපනියා … කල්යාණවාචෝ ච හෝති කල්යාණවාක්කරණෝ පෝරියා වාචාය සමන්නාගතෝ විස්සට්ඨාය අනේලගළාය අත්ථස්ස විඤ්ඤාපනියා, නෝ ච සන්දස්සකෝ හෝති සමාදපකෝ සමුත්තේජකෝ සම්පහංසකෝ සබ්රහ්මචාරීනං, නේව තාව තථාගතං ධම්මදේසනා පටිභාති.
When a bhikkhu has faith and approaches, but doesn’t pay homage … they pay homage, but don’t ask questions … they ask questions, but don’t actively listen … they actively listen, but don’t remember the teaching they’ve heard … they remember the teaching they’ve heard, but don’t reflect on the meaning of the teachings they’ve remembered … they reflect on the meaning of the teachings they’ve remembered, but, having understood the meaning and the teaching, they don’t practice accordingly … they practice accordingly, but they’re not a good speaker. Their voice is not polished, clear, articulate, and doesn’t express the meaning … They’re a good speaker, but they don’t educate, encourage, fire up, and inspire their spiritual companions. The Realized One doesn’t feel inspired to teach.
යතෝ ච ඛෝ, පුණ්ණිය, භික්ඛු සද්ධෝ ච හෝති, උපසඞ්කමිතා ච, පයිරුපාසිතා ච, පරිපුච්ඡිතා ච, ඕහිතසෝතෝ ච ධම්මං සුණාති, සුත්වා ච ධම්මං ධාරේති, ධාතානඤ්ච ධම්මානං අත්ථං උපපරික්ඛති, අත්ථමඤ්ඤාය ධම්මමඤ්ඤාය ධම්මානුධම්මප්පටිපන්නෝ ච හෝති, කල්යාණවාචෝ ච හෝති කල්යාණවාක්කරණෝ පෝරියා වාචාය සමන්නාගතෝ විස්සට්ඨාය අනේලගළාය අත්ථස්ස විඤ්ඤාපනියා, සන්දස්සකෝ ච හෝති සමාදපකෝ සමුත්තේජකෝ සම්පහංසකෝ සබ්රහ්මචාරීනං—ඒවං තථාගතං ධම්මදේසනා පටිභාති. ඉමේහි ඛෝ, පුණ්ණිය, දසහි ධම්මේහි සමන්නාගතා ඒකන්තපටිභානා තථාගතං ධම්මදේසනා හෝතී”ති.
But when a bhikkhu has faith, approaches, pays homage, asks questions, actively listens, remembers the teachings, reflects on the meaning, practices accordingly, has a good voice, and encourages their spiritual companions, the Realized One feels inspired to teach. When someone has these ten qualities, the Realized One feels totally inspired to teach.”
තතියං.
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]