Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Majjhima Nikāya, English translation |
මජ්ඣිම නිකාය 145
The Middle-Length Suttas Collection 145
පුණ්ණෝවාදසුත්ත
Advice to Puṇṇa
ඒවං මේ සුතං—ඒකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජේතවනේ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමේ.
So I have heard. At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery.
අථ ඛෝ ආයස්මා පුණ්ණෝ සායන්හසමයං පටිසල්ලානා වුට්ඨිතෝ යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ ආයස්මා පුණ්ණෝ භගවන්තං ඒතදවෝච: “සාධු මං, භන්තේ, භගවා සඞ්ඛිත්තේන ඕවාදේන ඕවදතු, යමහං භගවතෝ ධම්මං සුත්වා ඒකෝ වූපකට්ඨෝ අප්පමත්තෝ ආතාපී පහිතත්තෝ විහරේය්යන්”ති.
Then in the late afternoon, Venerable Puṇṇa came out of retreat and went to the Buddha. He bowed, sat down to one side, and said to the Buddha, “Sir, may the Buddha please teach me Dhamma in brief. When I’ve heard it, I’ll live alone, withdrawn, diligent, keen, and resolute.”
“තේන හි, පුණ්ණ, සුණාහි, සාධුකං මනසි කරෝහි; භාසිස්සාමී”ති.
“Well then, Puṇṇa, listen and apply your mind well, I will speak.”
“ඒවං, භන්තේ”ති ඛෝ ආයස්මා පුණ්ණෝ භගවතෝ පච්චස්සෝසි. භගවා ඒතදවෝච:
“Yes, sir,” replied Puṇṇa. The Buddha said this:
“සන්ති ඛෝ, පුණ්ණ, චක්ඛුවිඤ්ඤේය්යා රූපා ඉට්ඨා කන්තා මනාපා පියරූපා කාමූපසංහිතා රජනීයා. තඤ්චේ භික්ඛු අභිනන්දති අභිවදති අජ්ඣෝසාය තිට්ඨති. තස්ස තං අභිනන්දතෝ අභිවදතෝ අජ්ඣෝසාය තිට්ඨතෝ උප්පජ්ජති නන්දී. ‘නන්දීසමුදයා දුක්ඛසමුදයෝ, පුණ්ණා(අ)ති වදාමි.
“Puṇṇa, there are sights known by the eye that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. If a bhikkhu approves, welcomes, and keeps clinging to them, this gives rise to relishing. Relishing is the origin of suffering, I say.
සන්ති ඛෝ, පුණ්ණ, සෝතවිඤ්ඤේය්යා සද්දා … ඝානවිඤ්ඤේය්යා ගන්ධා … ජිව්හාවිඤ්ඤේය්යා රසා … කායවිඤ්ඤේය්යා ඵෝට්ඨබ්බා … මනෝවිඤ්ඤේය්යා ධම්මා ඉට්ඨා කන්තා මනාපා පියරූපා කාමූපසංහිතා රජනීයා. තඤ්චේ භික්ඛු අභිනන්දති අභිවදති අජ්ඣෝසාය තිට්ඨති. තස්ස තං අභිනන්දතෝ අභිවදතෝ අජ්ඣෝසාය තිට්ඨතෝ උප්පජ්ජති නන්දී. ‘නන්දීසමුදයා දුක්ඛසමුදයෝ, පුණ්ණා(අ)ති වදාමි.
There are sounds known by the ear … smells known by the nose … tastes known by the tongue … touches known by the body … thoughts known by the mind that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. If a bhikkhu approves, welcomes, and keeps clinging to them, this gives rise to relishing. Relishing is the origin of suffering, I say.
සන්ති ච ඛෝ, පුණ්ණ, චක්ඛුවිඤ්ඤේය්යා රූපා ඉට්ඨා කන්තා මනාපා පියරූපා කාමූපසංහිතා රජනීයා. තඤ්චේ භික්ඛු නාභිනන්දති නාභිවදති නාජ්ඣෝසාය තිට්ඨති. තස්ස තං අනභිනන්දතෝ අනභිවදතෝ අනජ්ඣෝසාය තිට්ඨතෝ නන්දී නිරුජ්ඣති. ‘නන්දීනිරෝධා දුක්ඛනිරෝධෝ, පුණ්ණා(අ)ති වදාමි.
There are sights known by the eye that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. If a bhikkhu doesn’t approve, welcome, and keep clinging to them, relishing ceases. When relishing ceases, suffering ceases, I say.
සන්ති ච ඛෝ, පුණ්ණ, සෝතවිඤ්ඤේය්යා සද්දා … ඝානවිඤ්ඤේය්යා ගන්ධා … ජිව්හාවිඤ්ඤේය්යා රසා … කායවිඤ්ඤේය්යා ඵෝට්ඨබ්බා … මනෝවිඤ්ඤේය්යා ධම්මා ඉට්ඨා කන්තා මනාපා පියරූපා කාමූපසංහිතා රජනීයා. තඤ්චේ භික්ඛු නාභිනන්දති නාභිවදති නාජ්ඣෝසාය තිට්ඨති. තස්ස තං අනභිනන්දතෝ අනභිවදතෝ අනජ්ඣෝසාය තිට්ඨතෝ නන්දී නිරුජ්ඣති. ‘නන්දීනිරෝධා දුක්ඛනිරෝධෝ, පුණ්ණා(අ)ති වදාමි.
There are sounds known by the ear … smells known by the nose … tastes known by the tongue … touches known by the body … thoughts known by the mind that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. If a bhikkhu doesn’t approve, welcome, and keep clinging to them, relishing ceases. When relishing ceases, suffering ceases, I say.
ඉමිනා ච ත්වං, පුණ්ණ, මයා සඞ්ඛිත්තේන ඕවාදේන ඕවදිතෝ කතරස්මිං ජනපදේ විහරිස්සසී”ති?
Puṇṇa, now that I’ve given you this brief advice, what country will you live in?”
“ඉමිනාහං, භන්තේ, භගවතා සඞ්ඛිත්තේන ඕවාදේන ඕවදිතෝ, අත්ථි සුනාපරන්තෝ නාම ජනපදෝ, තත්ථාහං විහරිස්සාමී”ති.
“Sir, there’s a country named Sunāparanta. I shall live there.”
“චණ්ඩා ඛෝ, පුණ්ණ, සුනාපරන්තකා මනුස්සා; ඵරුසා ඛෝ, පුණ්ණ, සුනාපරන්තකා මනුස්සා. සචේ තං, පුණ්ණ, සුනාපරන්තකා මනුස්සා අක්කෝසිස්සන්ති පරිභාසිස්සන්ති, තත්ථ තේ, පුණ්ණ, කින්ති භවිස්සතී”ති?
“The people of Sunāparanta are wild and rough, Puṇṇa. If they abuse and insult you, what will you think of them?”
“සචේ මං, භන්තේ, සුනාපරන්තකා මනුස්සා අක්කෝසිස්සන්ති පරිභාසිස්සන්ති, තත්ථ මේ ඒවං භවිස්සති: ‘භද්දකා වතිමේ සුනාපරන්තකා මනුස්සා, සුභද්දකා වතිමේ සුනාපරන්තකා මනුස්සා, යං මේ නයිමේ පාණිනා පහාරං දේන්තී(අ)ති. ඒවමේත්ථ, භගවා, භවිස්සති; ඒවමේත්ථ, සුගත, භවිස්සතී”ති.
“If they abuse and insult me, I will think: ‘These people of Sunāparanta are gracious, truly gracious, since they don’t hit me with their fists.’ That’s what I’ll think, Blessed One. That’s what I’ll think, Holy One.”
“සචේ පන තේ, පුණ්ණ, සුනාපරන්තකා මනුස්සා පාණිනා පහාරං දස්සන්ති, තත්ථ පන තේ, පුණ්ණ, කින්ති භවිස්සතී”ති?
“But if they do hit you with their fists, what will you think of them then?”
“සචේ මේ, භන්තේ, සුනාපරන්තකා මනුස්සා පාණිනා පහාරං දස්සන්ති, තත්ථ මේ ඒවං භවිස්සති: ‘භද්දකා වතිමේ සුනාපරන්තකා මනුස්සා, සුභද්දකා වතිමේ සුනාපරන්තකා මනුස්සා, යං මේ නයිමේ ලේඩ්ඩුනා පහාරං දේන්තී(අ)ති. ඒවමේත්ථ, භගවා, භවිස්සති; ඒවමේත්ථ, සුගත, භවිස්සතී”ති.
“If they hit me with their fists, I’ll think: ‘These people of Sunāparanta are gracious, truly gracious, since they don’t throw stones at me.’ That’s what I’ll think, Blessed One. That’s what I’ll think, Holy One.”
“සචේ පන තේ, පුණ්ණ, සුනාපරන්තකා මනුස්සා ලේඩ්ඩුනා පහාරං දස්සන්ති, තත්ථ පන තේ, පුණ්ණ, කින්ති භවිස්සතී”ති?
“But if they do throw stones at you, what will you think of them then?”
“සචේ මේ, භන්තේ, සුනාපරන්තකා මනුස්සා ලේඩ්ඩුනා පහාරං දස්සන්ති, තත්ථ මේ ඒවං භවිස්සති: ‘භද්දකා වතිමේ සුනාපරන්තකා මනුස්සා, සුභද්දකා වතිමේ සුනාපරන්තකා මනුස්සා, යං මේ නයිමේ දණ්ඩේන පහාරං දේන්තී(අ)ති. ඒවමේත්ථ, භගවා, භවිස්සති; ඒවමේත්ථ, සුගත, භවිස්සතී”ති.
“If they throw stones at me, I’ll think: ‘These people of Sunāparanta are gracious, truly gracious, since they don’t beat me with a club.’ That’s what I’ll think, Blessed One. That’s what I’ll think, Holy One.”
“සචේ පන තේ, පුණ්ණ, සුනාපරන්තකා මනුස්සා දණ්ඩේන පහාරං දස්සන්ති, තත්ථ පන තේ, පුණ්ණ, කින්ති භවිස්සතී”ති?
“But if they do beat you with a club, what will you think of them then?”
“සචේ මේ, භන්තේ, සුනාපරන්තකා මනුස්සා දණ්ඩේන පහාරං දස්සන්ති, තත්ථ මේ ඒවං භවිස්සති: ‘භද්දකා වතිමේ සුනාපරන්තකා මනුස්සා, සුභද්දකා වතිමේ සුනාපරන්තකා මනුස්සා, යං මේ නයිමේ සත්ථේන පහාරං දේන්තී(අ)ති. ඒවමේත්ථ, භගවා, භවිස්සති; ඒවමේත්ථ, සුගත, භවිස්සතී”ති.
“If they beat me with a club, I’ll think: ‘These people of Sunāparanta are gracious, truly gracious, since they don’t stab me with a knife.’ That’s what I’ll think, Blessed One. That’s what I’ll think, Holy One.”
“සචේ පන තේ, පුණ්ණ, සුනාපරන්තකා මනුස්සා සත්ථේන පහාරං දස්සන්ති, තත්ථ පන තේ, පුණ්ණ, කින්ති භවිස්සතී”ති?
“But if they do stab you with a knife, what will you think of them then?”
“සචේ මේ, භන්තේ, සුනාපරන්තකා මනුස්සා සත්ථේන පහාරං දස්සන්ති, තත්ථ මේ ඒවං භවිස්සති: ‘භද්දකා වතිමේ සුනාපරන්තකා මනුස්සා, සුභද්දකා වතිමේ සුනාපරන්තකා මනුස්සා, යං මං නයිමේ තිණ්හේන සත්ථේන ජීවිතා වෝරෝපේන්තී(අ)ති. ඒවමේත්ථ, භගවා, භවිස්සති; ඒවමේත්ථ, සුගත, භවිස්සතී”ති.
“If they stab me with a knife, I’ll think: ‘These people of Sunāparanta are gracious, truly gracious, since they don’t take my life with a sharp knife.’ That’s what I’ll think, Blessed One. That’s what I’ll think, Holy One.”
“සචේ පන තං, පුණ්ණ, සුනාපරන්තකා මනුස්සා තිණ්හේන සත්ථේන ජීවිතා වෝරෝපේස්සන්ති, තත්ථ පන තේ, පුණ්ණ, කින්ති භවිස්සතී”ති?
“But if they do take your life with a sharp knife, what will you think of them then?”
“සචේ මං, භන්තේ, සුනාපරන්තකා මනුස්සා තිණ්හේන සත්ථේන ජීවිතා වෝරෝපේස්සන්ති, තත්ථ මේ ඒවං භවිස්සති: ‘සන්ති ඛෝ භගවතෝ සාවකා කායේ ච ජීවිතේ ච අට්ටීයමානා හරායමානා ජිගුච්ඡමානා සත්ථහාරකං පරියේසන්ති. තං මේ ඉදං අපරියිට්ඨංයේව සත්ථහාරකං ලද්ධන්(අ)ති. ඒවමේත්ථ, භගවා, භවිස්සති; ඒවමේත්ථ, සුගත, භවිස්සතී”ති.
“If they take my life with a sharp knife, I’ll think: ‘There are disciples of the Buddha who looked for someone to assist with slitting their wrists because they were horrified, repelled, and disgusted with the body and with life. And I have found this without looking!’ That’s what I’ll think, Blessed One. That’s what I’ll think, Holy One.”
“සාධු සාධු, පුණ්ණ. සක්ඛිස්සසි ඛෝ ත්වං, පුණ්ණ, ඉමිනා දමූපසමේන සමන්නාගතෝ සුනාපරන්තස්මිං ජනපදේ විහරිතුං. යස්සදානි ත්වං, පුණ්ණ, කාලං මඤ්ඤසී”ති.
“Good, good Puṇṇa! Having such self-control and peacefulness, you will be quite capable of living in Sunāparanta. Now, Puṇṇa, go at your convenience.”
අථ ඛෝ ආයස්මා පුණ්ණෝ භගවතෝ භාසිතං අභිනන්දිත්වා අනුමෝදිත්වා උට්ඨායාසනා භගවන්තං අභිවාදේත්වා පදක්ඛිණං කත්වා සේනාසනං සංසාමේත්වා පත්තචීවරමාදාය යේන සුනාපරන්තෝ ජනපදෝ තේන චාරිකං පක්කාමි. අනුපුබ්බේන චාරිකං චරමානෝ යේන සුනාපරන්තෝ ජනපදෝ තදවසරි. තත්ර සුදං ආයස්මා පුණ්ණෝ සුනාපරන්තස්මිං ජනපදේ විහරති. අථ ඛෝ ආයස්මා පුණ්ණෝ තේනේවන්තරවස්සේන පඤ්චමත්තානි උපාසකසතානි පටිවේදේසි, තේනේවන්තරවස්සේන පඤ්චමත්තානි උපාසිකසතානි පටිවේදේසි, තේනේවන්තරවස්සේන තිස්සෝ විජ්ජා සච්ඡාකාසි. අථ ඛෝ ආයස්මා පුණ්ණෝ අපරේන සමයේන පරිනිබ්බායි.
And then Puṇṇa welcomed and agreed with the Buddha’s words. He got up from his seat, bowed, and respectfully circled the Buddha, keeping him on his right. Then he set his lodgings in order and, taking his bowl and robe, set out for Sunāparanta. Traveling stage by stage, he arrived at Sunāparanta, and stayed there. Within that rainy season he confirmed around five hundred male and five hundred female lay followers. And within that same rainy season he realized the three knowledges. Some time later he became fully extinguished.
අථ ඛෝ සම්බහුලා භික්ඛූ යේන භගවා තේනුපසඞ්කමිංසු; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු. ඒකමන්තං නිසින්නා ඛෝ තේ භික්ඛූ භගවන්තං ඒතදවෝචුං: “යෝ සෝ, භන්තේ, පුණ්ණෝ නාම කුලපුත්තෝ භගවතා සඞ්ඛිත්තේන ඕවාදේන ඕවදිතෝ සෝ කාලඞ්කතෝ. තස්ස කා ගති, කෝ අභිසම්පරායෝ”ති?
Then several bhikkhus went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him, “Sir, the gentleman named Puṇṇa, who was advised in brief by the Buddha, has passed away. Where has he been reborn in his next life?”
“පණ්ඩිතෝ, භික්ඛවේ, පුණ්ණෝ කුලපුත්තෝ පච්චපාදි ධම්මස්සානුධම්මං, න ච මං ධම්මාධිකරණං විහේඨේසි. පරිනිබ්බුතෝ, භික්ඛවේ, පුණ්ණෝ කුලපුත්තෝ”ති.
“Bhikkhus, Puṇṇa was astute. He practiced in line with the teachings, and did not trouble me about the teachings. Puṇṇa has become completely extinguished.”
ඉදමවෝච භගවා. අත්තමනා තේ භික්ඛූ භගවතෝ භාසිතං අභිනන්දුන්ති.
That is what the Buddha said. Satisfied, the bhikkhus approved what the Buddha said.
පුණ්ණෝවාදසුත්තං නිට්ඨිතං තතියං.
The authoritative text of the Majjhima Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]