| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
अङ्गुत्तर निकाय १०।४६
Aṅguttara Nikāya 10.46
Numbered Discourses 10.46
५। अक्कोसवग्ग
5. Akkosavagga
5. Abuse
सक्कसुत्त
Sakkasutta
With the Sakyans
एकं समयं भगवा सक्केसु विहरति कपिलवत्थुस्मिं निग्रोधारामे। अथ खो सम्बहुला सक्का उपासका तदहुपोसथे येन भगवा तेनुपसङ्कमिंसु; उपसङ्कमित्वा भगवन्तं अभिवादेत्वा एकमन्तं निसीदिंसु। एकमन्तं निसिन्ने खो सक्के उपासके भगवा एतदवोच:
Ekaṁ samayaṁ bhagavā sakkesu viharati kapilavatthusmiṁ nigrodhārāme. Atha kho sambahulā sakkā1 upāsakā tadahuposathe yena bhagavā tenupasaṅkamiṁsu; upasaṅkamitvā bhagavantaṁ abhivādetvā ekamantaṁ nisīdiṁsu. Ekamantaṁ nisinne kho sakke upāsake bhagavā etadavoca:
At one time the Buddha was staying in the land of the Sakyans, near Kapilavatthu in the Banyan Tree Monastery. Then on the Uposatha day several Sakyan lay followers went up to the Buddha, bowed, and sat down to one side. The Buddha said to them:
“अपि नु तुम्हे, सक्का, अट्ठङ्गसमन्नागतं उपोसथं उपवसथा”ति?
“api nu tumhe, sakkā, aṭṭhaṅgasamannāgataṁ uposathaṁ upavasathā”ti?
“Sakyans, do you observe the Uposatha day with its eight factors?”
“अप्पेकदा मयं, भन्ते, अट्ठङ्गसमन्नागतं उपोसथं उपवसाम, अप्पेकदा न उपवसामा”ति।
“Appekadā mayaṁ, bhante, aṭṭhaṅgasamannāgataṁ uposathaṁ upavasāma, appekadā na upavasāmā”ti.
“Sir, sometimes we do, sometimes we don’t.”
“तेसं वो, सक्का, अलाभा तेसं दुल्लद्धं, ये तुम्हे एवं सोकसभये जीविते मरणसभये जीविते अप्पेकदा अट्ठङ्गसमन्नागतं उपोसथं उपवसथ, अप्पेकदा न उपवसथ।
“Tesaṁ vo, sakkā, alābhā tesaṁ dulladdhaṁ, ye tumhe evaṁ sokasabhaye jīvite maraṇasabhaye jīvite appekadā aṭṭhaṅgasamannāgataṁ uposathaṁ upavasatha, appekadā na upavasatha.
“That’s your loss, Sakyans, it’s your misfortune. In this life with its fear of sorrow and death, you sometimes keep the Uposatha day and you sometimes don’t.
तं किं मञ्ञथ, सक्का, इध पुरिसो येन केनचि कम्मट्ठानेन अनापज्ज अकुसलं दिवसं अड्ढकहापणं निब्बिसेय्य। दक्खो पुरिसो उट्ठानसम्पन्नोति अलंवचनाया”ति?
Taṁ kiṁ maññatha, sakkā, idha puriso yena kenaci kammaṭṭhānena anāpajja akusalaṁ divasaṁ aḍḍhakahāpaṇaṁ nibbiseyya. Dakkho puriso uṭṭhānasampannoti alaṁvacanāyā”ti?
What do you think, Sakyans? Take a man who earns half a dollar for an honest day’s work. Is this enough to call him a deft and industrious man?”
“एवं, भन्ते”।
“Evaṁ, bhante”.
“Yes, sir.”
“तं किं मञ्ञथ, सक्का, इध पुरिसो येन केनचि कम्मट्ठानेन अनापज्ज अकुसलं दिवसं कहापणं निब्बिसेय्य। दक्खो पुरिसो उट्ठानसम्पन्नोति अलंवचनाया”ति?
“Taṁ kiṁ maññatha, sakkā, idha puriso yena kenaci kammaṭṭhānena anāpajja akusalaṁ divasaṁ kahāpaṇaṁ nibbiseyya. Dakkho puriso uṭṭhānasampannoti alaṁvacanāyā”ti?
“What do you think, Sakyans? Take a man who earns a dollar for an honest day’s work. Is this enough to call him a deft and industrious man?”
“एवं, भन्ते”।
“Evaṁ, bhante”.
“Yes, sir.”
“तं किं मञ्ञथ, सक्का, इध पुरिसो येन केनचि कम्मट्ठानेन अनापज्ज अकुसलं दिवसं द्वे कहापणे निब्बिसेय्य … तयो कहापणे निब्बिसेय्य … चत्तारो कहापणे निब्बिसेय्य … पञ्च कहापणे निब्बिसेय्य … छ कहापणे निब्बिसेय्य … सत्त कहापणे निब्बिसेय्य … अट्ठ कहापणे निब्बिसेय्य … नव कहापणे निब्बिसेय्य … दस कहापणे निब्बिसेय्य … वीस कहापणे निब्बिसेय्य … तिंस कहापणे निब्बिसेय्य … चत्तारीसं कहापणे निब्बिसेय्य … पञ्ञासं कहापणे निब्बिसेय्य … कहापणसतं निब्बिसेय्य। दक्खो पुरिसो उट्ठानसम्पन्नोति अलंवचनाया”ति?
“Taṁ kiṁ maññatha, sakkā, idha puriso yena kenaci kammaṭṭhānena anāpajja akusalaṁ divasaṁ dve kahāpaṇe nibbiseyya … tayo kahāpaṇe nibbiseyya … cattāro kahāpaṇe nibbiseyya … pañca kahāpaṇe nibbiseyya … cha kahāpaṇe nibbiseyya … satta kahāpaṇe nibbiseyya … aṭṭha kahāpaṇe nibbiseyya … nava kahāpaṇe nibbiseyya … dasa kahāpaṇe nibbiseyya … vīsa kahāpaṇe nibbiseyya … tiṁsa kahāpaṇe nibbiseyya … cattārīsaṁ kahāpaṇe nibbiseyya … paññāsaṁ kahāpaṇe nibbiseyya … kahāpaṇasataṁ nibbiseyya. Dakkho puriso uṭṭhānasampannoti alaṁvacanāyā”ti?
“What do you think, Sakyans? Take a man who, for an honest day’s work, earns two dollars … three dollars … four dollars … five dollars … six dollars … seven dollars … eight dollars … nine dollars … ten dollars … twenty dollars … thirty dollars … forty dollars … fifty dollars … a hundred dollars. Is this enough to call him a deft and industrious man?”
“एवं, भन्ते”।
“Evaṁ, bhante”.
“Yes, sir.”
“तं किं मञ्ञथ, सक्का, अपि नु सो पुरिसो दिवसे दिवसे कहापणसतं कहापणसहस्सं निब्बिसमानो लद्धं लद्धं निक्खिपन्तो वस्ससतायुको वस्ससतजीवी महन्तं भोगक्खन्धं अधिगच्छेय्या”ति?
“Taṁ kiṁ maññatha, sakkā, api nu so puriso divase divase kahāpaṇasataṁ kahāpaṇasahassaṁ nibbisamāno laddhaṁ laddhaṁ nikkhipanto vassasatāyuko vassasatajīvī mahantaṁ bhogakkhandhaṁ adhigaccheyyā”ti?
“What do you think, Sakyans? Suppose that man earned a hundred or a thousand dollars every day and saved it all up. If he lived for a hundred years, would he not accumulate a large mass of wealth?”
“एवं, भन्ते”।
“Evaṁ, bhante”.
“Yes, sir.”
“तं किं मञ्ञथ, सक्का, अपि नु सो पुरिसो भोगहेतु भोगनिदानं भोगाधिकरणं एकं वा रत्तिं एकं वा दिवसं उपड्ढं वा रत्तिं उपड्ढं वा दिवसं एकन्तसुखप्पटिसंवेदी विहरेय्या”ति?
“Taṁ kiṁ maññatha, sakkā, api nu so puriso bhogahetu bhoganidānaṁ bhogādhikaraṇaṁ ekaṁ vā rattiṁ ekaṁ vā divasaṁ upaḍḍhaṁ vā rattiṁ upaḍḍhaṁ vā divasaṁ ekantasukhappaṭisaṁvedī vihareyyā”ti?
“What do you think, Sakyans? Would that man, on account of that wealth, experience perfect happiness for a single day or night, or even half a day or night?”
“नो हेतं, भन्ते”।
“No hetaṁ, bhante”.
“No, sir.”
“तं किस्स हेतु”?
“Taṁ kissa hetu”?
“Why is that?”
“कामा हि, भन्ते, अनिच्चा तुच्छा मुसा मोसधम्मा”ति।
“Kāmā hi, bhante, aniccā tucchā musā mosadhammā”ti.
“Because sensual pleasures, sir, are impermanent, hollow, false, and deceptive.”
“इध पन वो, सक्का, मम सावको दस वस्सानि अप्पमत्तो आतापी पहितत्तो विहरन्तो यथा मयानुसिट्ठं तथा पटिपज्जमानो सतम्पि वस्सानि सतम्पि वस्ससतानि सतम्पि वस्ससहस्सानि एकन्तसुखप्पटिसंवेदी विहरेय्य। सो च ख्वस्स सकदागामी वा अनागामी वा अपण्णकं वा सोतापन्नो। तिट्ठन्तु, सक्का, दस वस्सानि। इध मम सावको नव वस्सानि … अट्ठ वस्सानि … सत्त वस्सानि … छ वस्सानि … पञ्च वस्सानि … चत्तारि वस्सानि … तीणि वस्सानि … द्वे वस्सानि … एकं वस्सं अप्पमत्तो आतापी पहितत्तो विहरन्तो यथा मयानुसिट्ठं तथा पटिपज्जमानो सतम्पि वस्सानि सतम्पि वस्ससतानि सतम्पि वस्ससहस्सानि एकन्तसुखप्पटिसंवेदी विहरेय्य, सो च ख्वस्स सकदागामी वा अनागामी वा अपण्णकं वा सोतापन्नो। तिट्ठतु, सक्का, एकं वस्सं। इध मम सावको दस मासे अप्पमत्तो आतापी पहितत्तो विहरन्तो यथा मयानुसिट्ठं तथा पटिपज्जमानो सतम्पि वस्सानि सतम्पि वस्ससतानि सतम्पि वस्ससहस्सानि एकन्तसुखप्पटिसंवेदी विहरेय्य, सो च ख्वस्स सकदागामी वा अनागामी वा अपण्णकं वा सोतापन्नो। तिट्ठन्तु, सक्का, दस मासा। इध मम सावको नव मासे … अट्ठ मासे … सत्त मासे … छ मासे … पञ्च मासे … चत्तारो मासे … तयो मासे … द्वे मासे … एकं मासं … अड्ढमासं अप्पमत्तो आतापी पहितत्तो विहरन्तो यथा मयानुसिट्ठं तथा पटिपज्जमानो सतम्पि वस्सानि सतम्पि वस्ससतानि सतम्पि वस्ससहस्सानि एकन्तसुखप्पटिसंवेदी विहरेय्य, सो च ख्वस्स सकदागामी वा अनागामी वा अपण्णकं वा सोतापन्नो। तिट्ठतु, सक्का, अड्ढमासो। इध मम सावको दस रत्तिन्दिवे अप्पमत्तो आतापी पहितत्तो विहरन्तो यथा मयानुसिट्ठं तथा पटिपज्जमानो सतम्पि वस्सानि सतम्पि वस्ससतानि सतम्पि वस्ससहस्सानि एकन्तसुखप्पटिसंवेदी विहरेय्य, सो च ख्वस्स सकदागामी वा अनागामी वा अपण्णकं वा सोतापन्नो। तिट्ठन्तु, सक्का, दस रत्तिन्दिवा। इध मम सावको नव रत्तिन्दिवे … अट्ठ रत्तिन्दिवे … सत्त रत्तिन्दिवे … छ रत्तिन्दिवे … पञ्च रत्तिन्दिवे … चत्तारो रत्तिन्दिवे … तयो रत्तिन्दिवे … द्वे रत्तिन्दिवे …
“Idha pana vo, sakkā, mama sāvako dasa vassāni appamatto ātāpī pahitatto viharanto yathā mayānusiṭṭhaṁ tathā paṭipajjamāno satampi vassāni satampi vassasatāni satampi vassasahassāni ekantasukhappaṭisaṁvedī vihareyya. So ca khvassa sakadāgāmī vā anāgāmī vā apaṇṇakaṁ vā sotāpanno. Tiṭṭhantu, sakkā, dasa vassāni. Idha mama sāvako nava vassāni … aṭṭha vassāni … satta vassāni … cha vassāni … pañca vassāni … cattāri vassāni … tīṇi vassāni … dve vassāni … ekaṁ vassaṁ appamatto ātāpī pahitatto viharanto yathā mayānusiṭṭhaṁ tathā paṭipajjamāno satampi vassāni satampi vassasatāni satampi vassasahassāni ekantasukhappaṭisaṁvedī vihareyya, so ca khvassa sakadāgāmī vā anāgāmī vā apaṇṇakaṁ vā sotāpanno. Tiṭṭhatu, sakkā, ekaṁ vassaṁ. Idha mama sāvako dasa māse appamatto ātāpī pahitatto viharanto yathā mayānusiṭṭhaṁ tathā paṭipajjamāno satampi vassāni satampi vassasatāni satampi vassasahassāni ekantasukhappaṭisaṁvedī vihareyya, so ca khvassa sakadāgāmī vā anāgāmī vā apaṇṇakaṁ vā sotāpanno. Tiṭṭhantu, sakkā, dasa māsā. Idha mama sāvako nava māse … aṭṭha māse … satta māse … cha māse … pañca māse … cattāro māse … tayo māse … dve māse … ekaṁ māsaṁ … aḍḍhamāsaṁ appamatto ātāpī pahitatto viharanto yathā mayānusiṭṭhaṁ tathā paṭipajjamāno satampi vassāni satampi vassasatāni satampi vassasahassāni ekantasukhappaṭisaṁvedī vihareyya, so ca khvassa sakadāgāmī vā anāgāmī vā apaṇṇakaṁ vā sotāpanno. Tiṭṭhatu, sakkā, aḍḍhamāso. Idha mama sāvako dasa rattindive2 appamatto ātāpī pahitatto viharanto yathā mayānusiṭṭhaṁ tathā paṭipajjamāno satampi vassāni satampi vassasatāni satampi vassasahassāni ekantasukhappaṭisaṁvedī vihareyya, so ca khvassa sakadāgāmī vā anāgāmī vā apaṇṇakaṁ vā sotāpanno. Tiṭṭhantu, sakkā, dasa rattindivā. Idha mama sāvako nava rattindive … aṭṭha rattindive … satta rattindive … cha rattindive … pañca rattindive … cattāro rattindive … tayo rattindive … dve rattindive …
“But take one of my disciples who lives diligent, keen, and resolute for ten years, practicing in line with my instructions. They can experience perfect happiness for a hundred years, ten thousand years, or a hundred thousand years. And they could become a once-returner or a non-returner, or guaranteed a stream-enterer. Let alone ten years, take one of my disciples who lives diligent, keen, and resolute for nine years … eight years … seven years … six years … five years … four years … three years … two years … one year … ten months … nine months … eight months … seven months … six months … five months … four months … three months … two months … one month … a fortnight … ten days … nine days … eight days … seven days … six days … five days … four days … three days … two days …
एकं रत्तिन्दिवं अप्पमत्तो आतापी पहितत्तो विहरन्तो यथा मयानुसिट्ठं तथा पटिपज्जमानो सतम्पि वस्सानि सतम्पि वस्ससतानि सतम्पि वस्ससहस्सानि एकन्तसुखप्पटिसंवेदी विहरेय्य, सो च ख्वस्स सकदागामी वा अनागामी वा अपण्णकं वा सोतापन्नो। तेसं वो, सक्का, अलाभा तेसं दुल्लद्धं, ये तुम्हे एवं सोकसभये जीविते मरणसभये जीविते अप्पेकदा अट्ठङ्गसमन्नागतं उपोसथं उपवसथ, अप्पेकदा न उपवसथा”ति।
ekaṁ rattindivaṁ appamatto ātāpī pahitatto viharanto yathā mayānusiṭṭhaṁ tathā paṭipajjamāno satampi vassāni satampi vassasatāni satampi vassasahassāni ekantasukhappaṭisaṁvedī vihareyya, so ca khvassa sakadāgāmī vā anāgāmī vā apaṇṇakaṁ vā sotāpanno. Tesaṁ vo, sakkā, alābhā tesaṁ dulladdhaṁ, ye tumhe evaṁ sokasabhaye jīvite maraṇasabhaye jīvite appekadā aṭṭhaṅgasamannāgataṁ uposathaṁ upavasatha, appekadā na upavasathā”ti.
Let alone two days, take one of my disciples who lives diligent, keen, and resolute for one day, practicing in line with my instructions. They can experience perfect happiness for a hundred years, ten thousand years, or a hundred thousand years. And they could become a once-returner or a non-returner, or guaranteed a stream-enterer. It’s your loss, Sakyans, it’s your misfortune. In this life with its fear of sorrow and death, you sometimes keep the Uposatha day and you sometimes don’t.”
“एते मयं, भन्ते, अज्जतग्गे अट्ठङ्गसमन्नागतं उपोसथं उपवसिस्सामा”ति।
“Ete mayaṁ, bhante, ajjatagge aṭṭhaṅgasamannāgataṁ uposathaṁ upavasissāmā”ti.
“Well, sir, from this day forth we will observe the Uposatha day with its eight factors.”
छट्ठं।
Chaṭṭhaṁ.
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
Footnotes:
