Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៤។១៩៦
Numbered Discourses 4.196
២០។ មហាវគ្គ
20. The Great Chapter
សាឡ្ហសុត្ត
With Sāḷha
ឯកំ សមយំ ភគវា វេសាលិយំ វិហរតិ មហាវនេ កូដាគារសាលាយំ។ អថ ខោ សាឡ្ហោ ច លិច្ឆវិ អភយោ ច លិច្ឆវិ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិំសុ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិំសុ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ សាឡ្ហោ លិច្ឆវិ ភគវន្តំ ឯតទវោច:
At one time the Buddha was staying near Vesālī, at the Great Wood, in the hall with the peaked roof. Then Sāḷha and Abhaya the Licchavis went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him:
“សន្តិ, ភន្តេ, ឯកេ សមណព្រាហ្មណា ទ្វយេន ឱឃស្ស និត្ថរណំ បញ្ញបេន្តិ—សីលវិសុទ្ធិហេតុ ច តបោជិគុច្ឆាហេតុ ច។ ឥធ, ភន្តេ, ភគវា កិមាហា”តិ?
“There are, sir, some ascetics and brahmins who advocate crossing the flood by means of two things: purification of ethics, and mortification in disgust of sin. What does the Buddha say about this?”
“សីលវិសុទ្ធិំ ខោ អហំ, សាឡ្ហ, អញ្ញតរំ សាមញ្ញង្គន្តិ វទាមិ។ យេ តេ, សាឡ្ហ, សមណព្រាហ្មណា តបោជិគុច្ឆាវាទា តបោជិគុច្ឆាសារា តបោជិគុច្ឆាអល្លីនា វិហរន្តិ, អភព្ពា តេ ឱឃស្ស និត្ថរណាយ។ យេបិ តេ, សាឡ្ហ, សមណព្រាហ្មណា អបរិសុទ្ធកាយសមាចារា អបរិសុទ្ធវចីសមាចារា អបរិសុទ្ធមនោសមាចារា អបរិសុទ្ធាជីវា, អភព្ពា តេ ញាណទស្សនាយ អនុត្តរាយ សម្ពោធាយ។
“Sāḷha, purification of ethics is one of the factors of the ascetic life, I say. But those ascetics and brahmins who teach fervent mortification in disgust of sin—regarding it as essential and clinging to it—are incapable of crossing the flood. And those ascetics and brahmins whose livelihood and behavior by way of body, speech, and mind, is not pure are also incapable of knowing and seeing, of supreme awakening.
សេយ្យថាបិ, សាឡ្ហ, បុរិសោ នទិំ តរិតុកាមោ តិណ្ហំ កុឋារិំ អាទាយ វនំ បវិសេយ្យ។ សោ តត្ថ បស្សេយ្យ មហតិំ សាលលដ្ឋិំ ឧជុំ នវំ អកុក្កុច្ចកជាតំ។ តមេនំ មូលេ ឆិន្ទេយ្យ; មូលេ ឆេត្វា អគ្គេ ឆិន្ទេយ្យ; អគ្គេ ឆេត្វា សាខាបលាសំ សុវិសោធិតំ វិសោធេយ្យ; សាខាបលាសំ សុវិសោធិតំ វិសោធេត្វា កុឋារីហិ តច្ឆេយ្យ; កុឋារីហិ តច្ឆេត្វា វាសីហិ តច្ឆេយ្យ; វាសីហិ តច្ឆេត្វា លេខណិយា លិខេយ្យ; លេខណិយា លិខិត្វា បាសាណគុឡេន ធោវេយ្យ; បាសាណគុឡេន ធោវេត្វា នទិំ បតារេយ្យ។
Suppose a man who wanted to cross a river took a sharp axe into a wood. There he’d see a large green sal tree, straight and young and grown free of defects. He’d cut it down at the base, cut off the top, and completely strip off the branches and foliage. Then he’d trim it with axes and machetes, plane it, and sand it with a rock. Finally, he’d launch out on the river.
តំ កិំ មញ្ញសិ, សាឡ្ហ, ភព្ពោ នុ ខោ សោ បុរិសោ នទិំ តរិតុន៑”តិ?
What do you think, Sāḷha? Is that man capable of crossing the river?”
“នោ ហេតំ, ភន្តេ”។ “តំ កិស្ស ហេតុ”? “អសុ ហិ, ភន្តេ, សាលលដ្ឋិ ពហិទ្ធា សុបរិកម្មកតា អន្តោ អវិសុទ្ធា។ តស្សេតំ បាដិកង្ខំ—សាលលដ្ឋិ សំសីទិស្សតិ, បុរិសោ អនយព្យសនំ អាបជ្ជិស្សតី”តិ។
“No, sir. Why not? Because that green sal tree is well worked on the outside, but inside it’s still not cleared out. I’d expect that green sal tree to sink, and the man to come to ruin.”
“ឯវមេវំ ខោ, សាឡ្ហ, យេ តេ សមណព្រាហ្មណា តបោជិគុច្ឆាវាទា តបោជិគុច្ឆាសារា តបោជិគុច្ឆាអល្លីនា វិហរន្តិ, អភព្ពា តេ ឱឃស្ស និត្ថរណាយ។ យេបិ តេ, សាឡ្ហ, សមណព្រាហ្មណា អបរិសុទ្ធកាយសមាចារា អបរិសុទ្ធវចីសមាចារា អបរិសុទ្ធមនោសមាចារា អបរិសុទ្ធាជីវា, អភព្ពា តេ ញាណទស្សនាយ អនុត្តរាយ សម្ពោធាយ។
“In the same way, Sāḷha, those ascetics and brahmins who teach fervent mortification in disgust of sin—regarding it as essential and clinging to it—are incapable of crossing the flood. And those ascetics and brahmins whose livelihood and behavior by way of body, speech, and mind is not pure are also incapable of knowing and seeing, of supreme awakening.
យេ ច ខោ តេ, សាឡ្ហ, សមណព្រាហ្មណា ន តបោជិគុច្ឆាវាទា ន តបោជិគុច្ឆាសារា ន តបោជិគុច្ឆាអល្លីនា វិហរន្តិ, ភព្ពា តេ ឱឃស្ស និត្ថរណាយ។ យេបិ តេ, សាឡ្ហ, សមណព្រាហ្មណា បរិសុទ្ធកាយសមាចារា បរិសុទ្ធវចីសមាចារា បរិសុទ្ធមនោសមាចារា បរិសុទ្ធាជីវា, ភព្ពា តេ ញាណទស្សនាយ អនុត្តរាយ សម្ពោធាយ។
But those ascetics and brahmins who don’t teach mortification in disgust of sin—not regarding it as essential or clinging to it—are capable of crossing the flood. And those ascetics and brahmins whose behavior by way of body, speech, and mind is pure are also capable of knowing and seeing, of supreme awakening.
សេយ្យថាបិ, សាឡ្ហ, បុរិសោ នទិំ តរិតុកាមោ តិណ្ហំ កុឋារិំ អាទាយ វនំ បវិសេយ្យ។ សោ តត្ថ បស្សេយ្យ មហតិំ សាលលដ្ឋិំ ឧជុំ នវំ អកុក្កុច្ចកជាតំ។ តមេនំ មូលេ ឆិន្ទេយ្យ; មូលេ ឆិន្ទិត្វា អគ្គេ ឆិន្ទេយ្យ; អគ្គេ ឆិន្ទិត្វា សាខាបលាសំ សុវិសោធិតំ វិសោធេយ្យ; សាខាបលាសំ សុវិសោធិតំ វិសោធេត្វា កុឋារីហិ តច្ឆេយ្យ; កុឋារីហិ តច្ឆេត្វា វាសីហិ តច្ឆេយ្យ; វាសីហិ តច្ឆេត្វា និខាទនំ អាទាយ អន្តោ សុវិសោធិតំ វិសោធេយ្យ; អន្តោ សុវិសោធិតំ វិសោធេត្វា លេខណិយា លិខេយ្យ; លេខណិយា លិខិត្វា បាសាណគុឡេន ធោវេយ្យ; បាសាណគុឡេន ធោវេត្វា នាវំ ករេយ្យ; នាវំ កត្វា ផិយារិត្តំ ពន្ធេយ្យ; ផិយារិត្តំ ពន្ធិត្វា នទិំ បតារេយ្យ។
Suppose a man who wanted to cross a river took a sharp axe into a wood. There he’d see a large green sal tree, straight and young and grown free of defects. He’d cut it down at the base, cut off the top, and completely strip off the branches and foliage. Then he’d trim it with axes and machetes. Then he’d take a chisel and completely clear it out inside. Then he’d plane it, sand it with a rock, and make it into a boat. Finally he’d fix it with oars and rudder, and launch out on the river.
តំ កិំ មញ្ញសិ, សាឡ្ហ, ភព្ពោ នុ ខោ សោ បុរិសោ នទិំ តរិតុន៑”តិ?
What do you think, Sāḷha? Is that man capable of crossing the river?”
“ឯវំ, ភន្តេ”។ “តំ កិស្ស ហេតុ”? “អសុ ហិ, ភន្តេ, សាលលដ្ឋិ ពហិទ្ធា សុបរិកម្មកតា, អន្តោ សុវិសុទ្ធា នាវាកតា ផិយារិត្តពទ្ធា។ តស្សេតំ បាដិកង្ខំ: ‘នាវា ន សំសីទិស្សតិ, បុរិសោ សោត្ថិនា បារំ គមិស្សតីៜ”តិ។
“Yes, sir. Why is that? Because that green sal tree is well worked on the outside, cleared out on the inside, made into a boat, and fixed with oars and rudder. I’d expect that boat to not sink, and the man to safely make it to the far shore.”
“ឯវមេវំ ខោ, សាឡ្ហ, យេ តេ សមណព្រាហ្មណា ន តបោជិគុច្ឆាវាទា ន តបោជិគុច្ឆាសារា ន តបោជិគុច្ឆាអល្លីនា វិហរន្តិ, ភព្ពា តេ ឱឃស្ស និត្ថរណាយ។ យេបិ តេ, សាឡ្ហ, សមណព្រាហ្មណា បរិសុទ្ធកាយសមាចារា បរិសុទ្ធវចីសមាចារា បរិសុទ្ធមនោសមាចារា បរិសុទ្ធាជីវា, ភព្ពា តេ ញាណទស្សនាយ អនុត្តរាយ សម្ពោធាយ។ សេយ្យថាបិ, សាឡ្ហ, យោធាជីវោ ពហូនិ ចេបិ កណ្ឌចិត្រកានិ ជានាតិ; អថ ខោ សោ តីហិ ឋានេហិ រាជារហោ ហោតិ រាជភោគ្គោ, រញ្ញោ អង្គន្តេវ សង្ខំ គច្ឆតិ។ កតមេហិ តីហិ? ទូរេបាតី ច, អក្ខណវេធី ច, មហតោ ច កាយស្ស បទាលេតា។
“In the same way, Sāḷha, those ascetics and brahmins who don’t teach fervent mortification in disgust of sin—not regarding it as essential or clinging to it—are capable of crossing the flood. And those ascetics and brahmins whose behavior by way of body, speech, and mind is pure are also capable of knowing and seeing, of supreme awakening. Suppose there was a warrior who knew lots of fancy archery tricks. It is only with these three factors that he becomes worthy of a king, fit to serve a king, and is considered a factor of kingship. What three? He’s a long-distance shooter, a marksman, and one who shatters large objects.
សេយ្យថាបិ, សាឡ្ហ, យោធាជីវោ ទូរេបាតី; ឯវមេវំ ខោ, សាឡ្ហ, អរិយសាវកោ សម្មាសមាធិ ហោតិ។ សម្មាសមាធិ, សាឡ្ហ, អរិយសាវកោ យំ កិញ្ចិ រូបំ អតីតានាគតបច្ចុប្បន្នំ អជ្ឈត្តំ វា ពហិទ្ធា វា ឱឡារិកំ វា សុខុមំ វា ហីនំ វា បណីតំ វា យំ ទូរេ សន្តិកេ វា សព្ពំ រូបំ ‘នេតំ មម, នេសោហមស្មិ, ន មេសោ អត្តាៜតិ ឯវមេតំ យថាភូតំ សម្មប្បញ្ញាយ បស្សតិ។ យា កាចិ វេទនា … យា កាចិ សញ្ញា … យេ កេចិ សង្ខារា … យំ កិញ្ចិ វិញ្ញាណំ អតីតានាគតបច្ចុប្បន្នំ អជ្ឈត្តំ វា ពហិទ្ធា វា ឱឡារិកំ វា សុខុមំ វា ហីនំ វា បណីតំ វា យំ ទូរេ សន្តិកេ វា, សព្ពំ វិញ្ញាណំ ‘នេតំ មម, នេសោហមស្មិ, ន មេសោ អត្តាៜតិ ឯវមេតំ យថាភូតំ សម្មប្បញ្ញាយ បស្សតិ។
Just as a warrior is a long-distance shooter, a noble disciple has right immersion. A noble disciple with right immersion truly sees any kind of form at all—past, future, or present; internal or external; coarse or fine; inferior or superior; far or near: all form—with right understanding: ‘This is not mine, I am not this, this is not my self.’ They truly see any kind of feeling … perception … choices … consciousness at all—past, future, or present; internal or external; coarse or fine; inferior or superior; far or near, all consciousness—with right understanding: ‘This is not mine, I am not this, this is not my self.’
សេយ្យថាបិ, សាឡ្ហ, យោធាជីវោ អក្ខណវេធី; ឯវមេវំ ខោ, សាឡ្ហ, អរិយសាវកោ សម្មាទិដ្ឋិ ហោតិ។ សម្មាទិដ្ឋិ, សាឡ្ហ, អរិយសាវកោ ‘ឥទំ ទុក្ខន៑ៜតិ យថាភូតំ បជានាតិ …បេ… ‘អយំ ទុក្ខនិរោធគាមិនី បដិបទាៜតិ យថាភូតំ បជានាតិ។
Just as a warrior is a marksman, a noble disciple has right view. A noble disciple with right view truly understands: ‘This is suffering’ … ‘This is the origin of suffering’ … ‘This is the cessation of suffering’ … ‘This is the practice that leads to the cessation of suffering’.
សេយ្យថាបិ, សាឡ្ហ, យោធាជីវោ មហតោ កាយស្ស បទាលេតា; ឯវមេវំ ខោ, សាឡ្ហ, អរិយសាវកោ សម្មាវិមុត្តិ ហោតិ។ សម្មាវិមុត្តិ, សាឡ្ហ, អរិយសាវកោ មហន្តំ អវិជ្ជាក្ខន្ធំ បទាលេតី”តិ។
Just as a warrior shatters large objects, a noble disciple has right freedom. A noble disciple with right freedom shatters the great mass of ignorance.”
ឆដ្ឋំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]