Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
සංයුත්ත නිකාය 36.6
The Related Suttas Collection 36.6
1. සගාථාවග්ග
1. With Verses
සල්ලසුත්ත
An Arrow
“අස්සුතවා, භික්ඛවේ, පුථුජ්ජනෝ සුඛම්පි වේදනං වේදයති, දුක්ඛම්පි වේදනං වේදයති, අදුක්ඛමසුඛම්පි වේදනං වේදයති. සුතවා, භික්ඛවේ, අරියසාවකෝ සුඛම්පි වේදනං වේදයති, දුක්ඛම්පි වේදනං වේදයති, අදුක්ඛමසුඛම්පි වේදනං වේදයති. තත්ර, භික්ඛවේ, කෝ විසේසෝ කෝ අධිප්පයාසෝ කිං නානාකරණං සුතවතෝ අරියසාවකස්ස අස්සුතවතා පුථුජ්ජනේනා”ති?
“Bhikkhus, an unlearned ordinary person feels pleasant, painful, and neutral feelings. A learned noble disciple also feels pleasant, painful, and neutral feelings. What, then, is the difference between a learned noble disciple and an ordinary unlearned person?”
භගවංමූලකා නෝ, භන්තේ, ධම්මා …පේ…
“Our teachings are rooted in the Buddha. …”
අස්සුතවා, භික්ඛවේ, පුථුජ්ජනෝ දුක්ඛාය වේදනාය ඵුට්ඨෝ සමානෝ සෝචති කිලමති පරිදේවති උරත්තාළිං කන්දති සම්මෝහං ආපජ්ජති. සෝ ද්වේ වේදනා වේදයති—කායිකඤ්ච, චේතසිකඤ්ච.
“When an unlearned ordinary person experiences painful physical feelings they sorrow and wail and lament, beating their breast and falling into confusion. They experience two feelings: physical and mental.
සේය්යථාපි, භික්ඛවේ, පුරිසං සල්ලේන විජ්ඣේය්ය. තමේනං දුතියේන සල්ලේන අනුවේධං විජ්ඣේය්ය. ඒවඤ්හි සෝ, භික්ඛවේ, පුරිසෝ ද්විසල්ලේන වේදනං වේදයති.
It’s like a person who is struck with an arrow, only to be struck with a second arrow. That person experiences the feeling of two arrows.
ඒවමේව ඛෝ, භික්ඛවේ, අස්සුතවා පුථුජ්ජනෝ දුක්ඛාය වේදනාය ඵුට්ඨෝ සමානෝ සෝචති කිලමති පරිදේවති උරත්තාළිං කන්දති සම්මෝහං ආපජ්ජති. සෝ ද්වේ වේදනා වේදයති—කායිකඤ්ච, චේතසිකඤ්ච.
In the same way, when an unlearned ordinary person experiences painful physical feelings they sorrow and wail and lament, beating their breast and falling into confusion. They experience two feelings: physical and mental.
තස්සායේව ඛෝ පන දුක්ඛාය වේදනාය ඵුට්ඨෝ සමානෝ පටිඝවා හෝති. තමේනං දුක්ඛාය වේදනාය පටිඝවන්තං, යෝ දුක්ඛාය වේදනාය පටිඝානුසයෝ, සෝ අනුසේති.
When they’re touched by painful feeling, they resist it. The underlying tendency for repulsion towards painful feeling underlies that.
සෝ දුක්ඛාය වේදනාය ඵුට්ඨෝ සමානෝ කාමසුඛං අභිනන්දති. තං කිස්ස හේතු? න හි සෝ, භික්ඛවේ, පජානාති අස්සුතවා පුථුජ්ජනෝ අඤ්ඤත්ර කාමසුඛා දුක්ඛාය වේදනාය නිස්සරණං, තස්ස කාමසුඛඤ්ච අභිනන්දතෝ, යෝ සුඛාය වේදනාය රාගානුසයෝ, සෝ අනුසේති.
When touched by painful feeling they look forward to enjoying sensual pleasures. Why is that? Because an unlearned ordinary person doesn’t understand any escape from painful feeling apart from sensual pleasures. Since they look forward to enjoying sensual pleasures, the underlying tendency to greed for pleasant feeling underlies that.
සෝ තාසං වේදනානං සමුදයඤ්ච අත්ථඞ්ගමඤ්ච අස්සාදඤ්ච ආදීනවඤ්ච නිස්සරණඤ්ච යථාභූතං නප්පජානාති. තස්ස තාසං වේදනානං සමුදයඤ්ච අත්ථඞ්ගමඤ්ච අස්සාදඤ්ච ආදීනවඤ්ච නිස්සරණඤ්ච යථාභූතං අප්පජානතෝ, යෝ අදුක්ඛමසුඛාය වේදනාය අවිජ්ජානුසයෝ, සෝ අනුසේති.
They don’t truly understand feelings’ origin, ending, gratification, drawback, and escape. The underlying tendency to ignorance about neutral feeling underlies that.
සෝ සුඛඤ්චේ වේදනං වේදයති, සඤ්ඤුත්තෝ නං වේදයති. දුක්ඛඤ්චේ වේදනං වේදයති, සඤ්ඤුත්තෝ නං වේදයති. අදුක්ඛමසුඛඤ්චේ වේදනං වේදයති, සඤ්ඤුත්තෝ නං වේදයති.
If they feel a pleasant feeling, they feel it attached. If they feel a painful feeling, they feel it attached. If they feel a neutral feeling, they feel it attached.
අයං වුච්චති, භික්ඛවේ, ‘අස්සුතවා පුථුජ්ජනෝ සඤ්ඤුත්තෝ ජාතියා ජරාය මරණේන සෝකේහි පරිදේවේහි දුක්ඛේහි දෝමනස්සේහි උපායාසේහි, සඤ්ඤුත්තෝ දුක්ඛස්මා(අ)ති වදාමි.
They’re called an unlearned ordinary person who is attached to rebirth, old age, and death, to sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress; who is attached to suffering, I say.
සුතවා ච ඛෝ, භික්ඛවේ, අරියසාවකෝ දුක්ඛාය වේදනාය ඵුට්ඨෝ සමානෝ න සෝචති, න කිලමති, න පරිදේවති, න උරත්තාළිං කන්දති, න සම්මෝහං ආපජ්ජති. සෝ ඒකං වේදනං වේදයති—කායිකං, න චේතසිකං.
When a learned noble disciple experiences painful physical feelings they don’t sorrow or wail or lament, beating their breast and falling into confusion. They experience one feeling: physical, not mental.
සේය්යථාපි, භික්ඛවේ, පුරිසං සල්ලේන විජ්ඣේය්ය. තමේනං දුතියේන සල්ලේන අනුවේධං න විජ්ඣේය්ය. ඒවඤ්හි සෝ, භික්ඛවේ, පුරිසෝ ඒකසල්ලේන වේදනං වේදයති.
It’s like a person who is struck with an arrow, but was not struck with a second arrow. That person would experience the feeling of one arrow.
ඒවමේව ඛෝ, භික්ඛවේ, සුතවා අරියසාවකෝ දුක්ඛාය වේදනාය ඵුට්ඨෝ සමානෝ න සෝචති, න කිලමති, න පරිදේවති, න උරත්තාළිං කන්දති, න සම්මෝහං ආපජ්ජති. සෝ ඒකං වේදනං වේදයති—කායිකං, න චේතසිකං.
In the same way, when a learned noble disciple experiences painful physical feelings they don’t sorrow or wail or lament, beating their breast and falling into confusion. They experience one feeling: physical, not mental.
තස්සායේව ඛෝ පන දුක්ඛාය වේදනාය ඵුට්ඨෝ සමානෝ පටිඝවා න හෝති. තමේනං දුක්ඛාය වේදනාය අප්පටිඝවන්තං, යෝ දුක්ඛාය වේදනාය පටිඝානුසයෝ, සෝ නානුසේති.
When they’re touched by painful feeling, they don’t resist it. There’s no underlying tendency for repulsion towards painful feeling underlying that.
සෝ දුක්ඛාය වේදනාය ඵුට්ඨෝ සමානෝ කාමසුඛං නාභිනන්දති. තං කිස්ස හේතු? පජානාති හි සෝ, භික්ඛවේ, සුතවා අරියසාවකෝ අඤ්ඤත්ර කාමසුඛා දුක්ඛාය වේදනාය නිස්සරණං. තස්ස කාමසුඛං නාභිනන්දතෝ යෝ සුඛාය වේදනාය රාගානුසයෝ, සෝ නානුසේති.
When touched by painful feeling they don’t look forward to enjoying sensual pleasures. Why is that? Because a learned noble disciple understands an escape from painful feeling apart from sensual pleasures. Since they don’t look forward to enjoying sensual pleasures, there’s no underlying tendency to greed for pleasant feeling underlying that.
සෝ තාසං වේදනානං සමුදයඤ්ච අත්ථඞ්ගමඤ්ච අස්සාදඤ්ච ආදීනවං ච නිස්සරණඤ්ච යථාභූතං පජානාති. තස්ස තාසං වේදනානං සමුදයඤ්ච අත්ථඞ්ගමඤ්ච අස්සාදඤ්ච ආදීනවඤ්ච නිස්සරණඤ්ච යථාභූතං පජානතෝ, යෝ අදුක්ඛමසුඛාය වේදනාය අවිජ්ජානුසයෝ, සෝ නානුසේති.
They truly understand feelings’ origin, ending, gratification, drawback, and escape. There’s no underlying tendency to ignorance about neutral feeling underlying that.
සෝ සුඛඤ්චේ වේදනං වේදයති, විසඤ්ඤුත්තෝ නං වේදයති. දුක්ඛඤ්චේ වේදනං වේදයති, විසඤ්ඤුත්තෝ නං වේදයති. අදුක්ඛමසුඛඤ්චේ වේදනං වේදයති, විසඤ්ඤුත්තෝ නං වේදයති.
If they feel a pleasant feeling, they feel it detached. If they feel a painful feeling, they feel it detached. If they feel a neutral feeling, they feel it detached.
අයං වුච්චති, භික්ඛවේ, ‘සුතවා අරියසාවකෝ විසඤ්ඤුත්තෝ ජාතියා ජරාය මරණේන සෝකේහි පරිදේවේහි දුක්ඛේහි දෝමනස්සේහි උපායාසේහි, විසඤ්ඤුත්තෝ දුක්ඛස්මා(අ)ති වදාමි.
They’re called a learned noble disciple who is detached from rebirth, old age, and death, from sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress; who is detached from suffering, I say.
අයං ඛෝ, භික්ඛවේ, විසේසෝ, අයං අධිප්පයාසෝ, ඉදං නානාකරණං සුතවතෝ අරියසාවකස්ස අස්සුතවතා පුථුජ්ජනේනාති.
This is the difference between a learned noble disciple and an unlearned ordinary person.
න වේදනං වේදයති සපඤ්ඤෝ, සුඛම්පි දුක්ඛම්පි බහුස්සුතෝපි; අයඤ්ච ධීරස්ස පුථුජ්ජනේන, මහා විසේසෝ කුසලස්ස හෝති.
A wise and learned person isn’t affected by feelings of pleasure and pain. This is the great difference in skill between the wise and the ordinary.
සඞ්ඛාතධම්මස්ස බහුස්සුතස්ස, විපස්සතෝ ලෝකමිමං පරඤ්ච; ඉට්ඨස්ස ධම්මා න මථේන්ති චිත්තං, අනිට්ඨතෝ නෝ පටිඝාතමේති.
A learned person who has assessed the teaching discerns this world and the next. Desirable things don’t disturb their mind, nor are they repelled by the undesirable.
තස්සානුරෝධා අථවා විරෝධා, විධූපිතා අත්ථගතා න සන්ති; පදඤ්ච ඤත්වා විරජං අසෝකං, සම්මා පජානාති භවස්ස පාරගූ”ති.
Both favoring and opposing are cleared and ended, they are no more. Knowing the stainless, sorrowless state, they who have gone beyond rebirth
ඡට්ඨං.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]