Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ១០។៥៤
Numbered Discourses 10.54
៦។ សចិត្តវគ្គ
6. Your Own Mind
សមថសុត្ត
Serenity
“នោ ចេ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ បរចិត្តបរិយាយកុសលោ ហោតិ, អថ ‘សចិត្តបរិយាយកុសលោ ភវិស្សាមីៜតិ—ឯវញ្ហិ វោ, ភិក្ខវេ, សិក្ខិតព្ពំ។
“Bhikkhus, if a bhikkhu isn’t skilled in the ways of another’s mind, then they should train themselves: ‘I will be skilled in the ways of my own mind.’
កថញ្ច, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ សចិត្តបរិយាយកុសលោ ហោតិ? សេយ្យថាបិ, ភិក្ខវេ, ឥត្ថី វា បុរិសោ វា ទហរោ យុវា មណ្ឌនកជាតិកោ អាទាសេ វា បរិសុទ្ធេ បរិយោទាតេ អច្ឆេ វា ឧទបត្តេ សកំ មុខនិមិត្តំ បច្ចវេក្ខមានោ សចេ តត្ថ បស្សតិ រឹ វា អង្គណំ វា, តស្សេវ រជស្ស វា អង្គណស្ស វា បហានាយ វាយមតិ។ នោ ចេ តត្ថ បស្សតិ រឹ វា អង្គណំ វា, តេនេវត្តមនោ ហោតិ បរិបុណ្ណសង្កប្បោ: ‘លាភា វត មេ, បរិសុទ្ធំ វត មេៜតិ។ ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ បច្ចវេក្ខណា ពហុការា ហោតិ កុសលេសុ ធម្មេសុ: ‘លាភី នុ ខោម្ហិ អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស, ន នុ ខោម្ហិ លាភី អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស, លាភី នុ ខោម្ហិ អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ, ន នុ ខោម្ហិ លាភី អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយាៜតិ។
And how is a bhikkhu skilled in the ways of their own mind? Suppose there was a woman or man who was young, youthful, and fond of adornments, and they check their own reflection in a clean bright mirror or a clear bowl of water. If they see any dirt or blemish there, they’d try to remove it. But if they don’t see any dirt or blemish there, they’re happy with that, as they’ve got all they wished for: ‘How fortunate that I’m clean!’ In the same way, checking is very helpful for a bhikkhu’s skillful qualities. ‘Do I have internal serenity of heart or not? Do I have the higher wisdom of discernment of principles or not?’
សចេ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ បច្ចវេក្ខមានោ ឯវំ ជានាតិ: ‘លាភីម្ហិ អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស, ន លាភី អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយាៜតិ, តេន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនា អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថេ បតិដ្ឋាយ អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ យោគោ ករណីយោ។ សោ អបរេន សមយេន លាភី ចេវ ហោតិ អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស លាភី ច អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ។
Suppose that, upon checking, a bhikkhu knows this: ‘I have serenity but not discernment.’ Grounded on serenity, they should practice meditation to get discernment. After some time they have both serenity and discernment.
សចេ បន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ បច្ចវេក្ខមានោ ឯវំ ជានាតិ: ‘លាភីម្ហិ អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ, ន លាភី អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្សាៜតិ, តេន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនា អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ បតិដ្ឋាយ អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថេ យោគោ ករណីយោ។ សោ អបរេន សមយេន លាភី ចេវ ហោតិ អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ លាភី ច អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស។
But suppose that, upon checking, a bhikkhu knows this: ‘I have discernment but not serenity.’ Grounded on discernment, they should practice meditation to get serenity. After some time they have both serenity and discernment.
សចេ បន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ បច្ចវេក្ខមានោ ឯវំ ជានាតិ: ‘ន លាភី អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស, ន លាភី អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយាៜតិ, តេន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនា តេសំយេវ កុសលានំ ធម្មានំ បដិលាភាយ អធិមត្តោ ឆន្ទោ ច វាយាមោ ច ឧស្សាហោ ច ឧស្សោឡ្ហី ច អប្បដិវានី ច សតិ ច សម្បជញ្ញញ្ច ករណីយំ។ សេយ្យថាបិ, ភិក្ខវេ, អាទិត្តចេលោ វា អាទិត្តសីសោ វា។ តស្សេវ ចេលស្ស វា សីសស្ស វា និព្ពាបនាយ អធិមត្តំ ឆន្ទញ្ច វាយាមញ្ច ឧស្សាហញ្ច ឧស្សោឡ្ហិញ្ច អប្បដិវានិញ្ច សតិញ្ច សម្បជញ្ញញ្ច ករេយ្យ។ ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, តេន ភិក្ខុនា តេសំយេវ កុសលានំ ធម្មានំ បដិលាភាយ អធិមត្តោ ឆន្ទោ ច វាយាមោ ច ឧស្សាហោ ច ឧស្សោឡ្ហី ច អប្បដិវានី ច សតិ ច សម្បជញ្ញញ្ច ករណីយំ។ សោ អបរេន សមយេន លាភី ចេវ ហោតិ អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស លាភី ច អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយ។
But suppose that, upon checking, a bhikkhu knows this: ‘I have neither serenity nor discernment.’ In order to get those skillful qualities, they should apply intense enthusiasm, effort, zeal, vigor, perseverance, mindfulness, and situational awareness. Suppose your clothes or head were on fire. In order to extinguish it, you’d apply intense enthusiasm, effort, zeal, vigor, perseverance, mindfulness, and situational awareness. In the same way, in order to get those skillful qualities, that person should apply intense enthusiasm … After some time they have both serenity and discernment.
សចេ បន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ បច្ចវេក្ខមានោ ឯវំ ជានាតិ: ‘លាភីម្ហិ អជ្ឈត្តំ ចេតោសមថស្ស, លាភី អធិបញ្ញាធម្មវិបស្សនាយាៜតិ, តេន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនា តេសុយេវ កុសលេសុ ធម្មេសុ បតិដ្ឋាយ ឧត្តរិ អាសវានំ ខយាយ យោគោ ករណីយោ។
But suppose that, upon checking, a bhikkhu knows this: ‘I have both serenity and discernment.’ Grounded on those skillful qualities, they should practice meditation further to end the defilements.
ចីវរម្បាហំ, ភិក្ខវេ, ទុវិធេន វទាមិ—សេវិតព្ពម្បិ អសេវិតព្ពម្បិ។ បិណ្ឌបាតម្បាហំ, ភិក្ខវេ, ទុវិធេន វទាមិ—សេវិតព្ពម្បិ អសេវិតព្ពម្បិ។ សេនាសនម្បាហំ, ភិក្ខវេ, ទុវិធេន វទាមិ—សេវិតព្ពម្បិ អសេវិតព្ពម្បិ។ គាមនិគមម្បាហំ, ភិក្ខវេ, ទុវិធេន វទាមិ—សេវិតព្ពម្បិ អសេវិតព្ពម្បិ។ ជនបទបទេសម្បាហំ, ភិក្ខវេ, ទុវិធេន វទាមិ—សេវិតព្ពម្បិ អសេវិតព្ពម្បិ។ បុគ្គលម្បាហំ, ភិក្ខវេ, ទុវិធេន វទាមិ—សេវិតព្ពម្បិ អសេវិតព្ពម្បិ។
I say that there are two kinds of robes: those you should wear, and those you shouldn’t wear. I say that there are two kinds of almsfood: that which you should eat, and that which you shouldn’t eat. I say that there are two kinds of lodging: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent. I say that there are two kinds of market town: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent. I say that there are two kinds of country: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent. I say that there are two kinds of people: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent.
‘ចីវរម្បាហំ, ភិក្ខវេ, ទុវិធេន វទាមិ—សេវិតព្ពម្បិ អសេវិតព្ពម្បីៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? តត្ថ យំ ជញ្ញា ចីវរំ: ‘ឥទំ ខោ មេ ចីវរំ សេវតោ អកុសលា ធម្មា អភិវឌ្ឍន្តិ, កុសលា ធម្មា បរិហាយន្តីៜតិ, ឯវរូបំ ចីវរំ ន សេវិតព្ពំ។ តត្ថ យំ ជញ្ញា ចីវរំ: ‘ឥទំ ខោ មេ ចីវរំ សេវតោ អកុសលា ធម្មា បរិហាយន្តិ, កុសលា ធម្មា អភិវឌ្ឍន្តីៜតិ, ឯវរូបំ ចីវរំ សេវិតព្ពំ។ ‘ចីវរម្បាហំ, ភិក្ខវេ, ទុវិធេន វទាមិ—សេវិតព្ពម្បិ អសេវិតព្ពម្បីៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ, ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
‘I say that there are two kinds of robes: those you should wear, and those you shouldn’t wear.’ That’s what I said, but why did I say it? Well, should you know of a robe: ‘When I wear this robe, unskillful qualities grow, and skillful qualities decline.’ You should not wear that kind of robe. Whereas, should you know of a robe: ‘When I wear this robe, unskillful qualities decline, and skillful qualities grow.’ You should wear that kind of robe. ‘I say that there are two kinds of robes: those you should wear, and those you shouldn’t wear.’ That’s what I said, and this is why I said it.
‘បិណ្ឌបាតម្បាហំ, ភិក្ខវេ, ទុវិធេន វទាមិ—សេវិតព្ពម្បិ អសេវិតព្ពម្បីៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? តត្ថ យំ ជញ្ញា បិណ្ឌបាតំ: ‘ឥមំ ខោ មេ បិណ្ឌបាតំ សេវតោ អកុសលា ធម្មា អភិវឌ្ឍន្តិ, កុសលា ធម្មា បរិហាយន្តីៜតិ, ឯវរូបោ បិណ្ឌបាតោ ន សេវិតព្ពោ។ តត្ថ យំ ជញ្ញា បិណ្ឌបាតំ: ‘ឥមំ ខោ មេ បិណ្ឌបាតំ សេវតោ អកុសលា ធម្មា បរិហាយន្តិ, កុសលា ធម្មា អភិវឌ្ឍន្តីៜតិ, ឯវរូបោ បិណ្ឌបាតោ សេវិតព្ពោ។ ‘បិណ្ឌបាតម្បាហំ, ភិក្ខវេ, ទុវិធេន វទាមិ—សេវិតព្ពម្បិ អសេវិតព្ពម្បីៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ, ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
‘I say that there are two kinds of almsfood: that which you should eat, and that which you shouldn’t eat.’ That’s what I said, but why did I say it? Well, should you know of almsfood: ‘When I eat this almsfood, unskillful qualities grow, and skillful qualities decline.’ You should not eat that kind of almsfood. Whereas, should you know of almsfood: ‘When I eat this almsfood, unskillful qualities decline, and skillful qualities grow.’ You should eat that kind of almsfood. ‘I say that there are two kinds of almsfood: that which you should eat, and that which you shouldn’t eat.’ That’s what I said, and this is why I said it.
‘សេនាសនម្បាហំ, ភិក្ខវេ, ទុវិធេន វទាមិ—សេវិតព្ពម្បិ អសេវិតព្ពម្បីៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? តត្ថ យំ ជញ្ញា សេនាសនំ: ‘ឥទំ ខោ មេ សេនាសនំ សេវតោ អកុសលា ធម្មា អភិវឌ្ឍន្តិ, កុសលា ធម្មា បរិហាយន្តីៜតិ, ឯវរូបំ សេនាសនំ ន សេវិតព្ពំ។ តត្ថ យំ ជញ្ញា សេនាសនំ: ‘ឥទំ ខោ មេ សេនាសនំ សេវតោ អកុសលា ធម្មា បរិហាយន្តិ, កុសលា ធម្មា អភិវឌ្ឍន្តីៜតិ, ឯវរូបំ សេនាសនំ សេវិតព្ពំ។ ‘សេនាសនម្បាហំ, ភិក្ខវេ, ទុវិធេន វទាមិ—សេវិតព្ពម្បិ អសេវិតព្ពម្បីៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ, ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
‘I say that there are two kinds of lodging: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent.’ That’s what I said, but why did I say it? Well, should you know of a lodging: ‘When I frequent this lodging, unskillful qualities grow, and skillful qualities decline.’ You should not frequent that kind of lodging. Whereas, should you know of a lodging: ‘When I frequent this lodging, unskillful qualities decline, and skillful qualities grow.’ You should frequent that kind of lodging. ‘I say that there are two kinds of lodging: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent.’ That’s what I said, and this is why I said it.
‘គាមនិគមម្បាហំ, ភិក្ខវេ, ទុវិធេន វទាមិ—សេវិតព្ពម្បិ អសេវិតព្ពម្បីៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? តត្ថ យំ ជញ្ញា គាមនិគមំ: ‘ឥមំ ខោ មេ គាមនិគមំ សេវតោ អកុសលា ធម្មា អភិវឌ្ឍន្តិ, កុសលា ធម្មា បរិហាយន្តីៜតិ, ឯវរូបោ គាមនិគមោ ន សេវិតព្ពោ។ តត្ថ យំ ជញ្ញា គាមនិគមំ: ‘ឥមំ ខោ មេ គាមនិគមំ សេវតោ អកុសលា ធម្មា បរិហាយន្តិ, កុសលា ធម្មា អភិវឌ្ឍន្តីៜតិ, ឯវរូបោ គាមនិគមោ សេវិតព្ពោ។ ‘គាមនិគមម្បាហំ, ភិក្ខវេ, ទុវិធេន វទាមិ—សេវិតព្ពម្បិ អសេវិតព្ពម្បីៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ, ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
‘I say that there are two kinds of market town: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent.’ That’s what I said, but why did I say it? Well, should you know of a market town: ‘When I frequent this market town, unskillful qualities grow, and skillful qualities decline.’ You should not frequent that kind of market town. Whereas, should you know of a market town: ‘When I frequent this market town, unskillful qualities decline, and skillful qualities grow.’ You should frequent that kind of market town. ‘I say that there are two kinds of market town: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent.’ That’s what I said, and this is why I said it.
‘ជនបទបទេសម្បាហំ, ភិក្ខវេ, ទុវិធេន វទាមិ—សេវិតព្ពម្បិ អសេវិតព្ពម្បីៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? តត្ថ យំ ជញ្ញា ជនបទបទេសំ: ‘ឥមំ ខោ មេ ជនបទបទេសំ សេវតោ អកុសលា ធម្មា អភិវឌ្ឍន្តិ, កុសលា ធម្មា បរិហាយន្តីៜតិ, ឯវរូបោ ជនបទបទេសោ ន សេវិតព្ពោ។ តត្ថ យំ ជញ្ញា ជនបទបទេសំ: ‘ឥមំ ខោ មេ ជនបទបទេសំ សេវតោ អកុសលា ធម្មា បរិហាយន្តិ, កុសលា ធម្មា អភិវឌ្ឍន្តីៜតិ, ឯវរូបោ ជនបទបទេសោ សេវិតព្ពោ។ ‘ជនបទបទេសម្បាហំ, ភិក្ខវេ, ទុវិធេន វទាមិ—សេវិតព្ពម្បិ អសេវិតព្ពម្បីៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ, ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
‘I say that there are two kinds of country: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent.’ That’s what I said, but why did I say it? Well, should you know of a country: ‘When I frequent this country, unskillful qualities grow, and skillful qualities decline.’ You should not frequent that kind of country. Whereas, should you know of a country: ‘When I frequent this country, unskillful qualities decline, and skillful qualities grow.’ You should frequent that kind of country. ‘I say that there are two kinds of country: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent.’ That’s what I said, and this is why I said it.
‘បុគ្គលម្បាហំ, ភិក្ខវេ, ទុវិធេន វទាមិ—សេវិតព្ពម្បិ អសេវិតព្ពម្បីៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? តត្ថ យំ ជញ្ញា បុគ្គលំ: ‘ឥមំ ខោ មេ បុគ្គលំ សេវតោ អកុសលា ធម្មា អភិវឌ្ឍន្តិ, កុសលា ធម្មា បរិហាយន្តីៜតិ, ឯវរូបោ បុគ្គលោ ន សេវិតព្ពោ។ តត្ថ យំ ជញ្ញា បុគ្គលំ: ‘ឥមំ ខោ មេ បុគ្គលំ សេវតោ អកុសលា ធម្មា បរិហាយន្តិ, កុសលា ធម្មា អភិវឌ្ឍន្តីៜតិ, ឯវរូបោ បុគ្គលោ សេវិតព្ពោ។ ‘បុគ្គលម្បាហំ, ភិក្ខវេ, ទុវិធេន វទាមិ—សេវិតព្ពម្បិ អសេវិតព្ពម្បីៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ, ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តន៑”តិ។
‘I say that there are two kinds of people: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent.’ That’s what I said, but why did I say it? Well, should you know of a person: ‘When I frequent this person, unskillful qualities grow, and skillful qualities decline.’ You should not frequent that kind of person. Whereas, should you know of a person: ‘When I frequent this person, unskillful qualities decline, and skillful qualities grow.’ You should frequent that kind of person. ‘I say that there are two kinds of people: those you should frequent, and those you shouldn’t frequent.’ That’s what I said, and this is why I said it.”
ចតុត្ថំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]