Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៩។៤២
Numbered Discourses 9.42
៥។ សាមញ្ញវគ្គ
5. Similarity
សម្ពាធសុត្ត
Cramped
ឯកំ សមយំ អាយស្មា អានន្ទោ កោសម្ពិយំ វិហរតិ ឃោសិតារាមេ។ អថ ខោ អាយស្មា ឧទាយី យេនាយស្មា អានន្ទោ តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា អាយស្មតា អានន្ទេន សទ្ធិំ សម្មោទិ។ សម្មោទនីយំ កថំ សារណីយំ វីតិសារេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ អាយស្មា ឧទាយី អាយស្មន្តំ អានន្ទំ ឯតទវោច: “វុត្តមិទំ, អាវុសោ, បញ្ចាលចណ្ឌេន ទេវបុត្តេន:
At one time Venerable Ānanda was staying near Kosambī, in Ghosita’s Monastery. Then Venerable Udāyī went up to Venerable Ānanda and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side and said to Ānanda, “Friend, this was said by the god Pañcālacaṇḍa:
‘សម្ពាធេ គតំ ឱកាសំ, អវិទ្វា ភូរិមេធសោ; យោ ឈានមពុជ្ឈិ ពុទ្ធោ, បដិលីននិសភោ មុនីៜតិ។
‘The opportunity amid confinement was discovered by the Buddha of vast intelligence, who woke up to jhāna, the sage, the solitary bull.’
កតមោ, អាវុសោ, សម្ពាធោ, កតមោ សម្ពាធេ ឱកាសាធិគមោ វុត្តោ ភគវតា”តិ?
But what is confinement, and what is the opportunity amid confinement that the Buddha spoke of?”
“បញ្ចិមេ, អាវុសោ, កាមគុណា សម្ពាធោ វុត្តោ ភគវតា។ កតមេ បញ្ច? ចក្ខុវិញ្ញេយ្យា រូបា ឥដ្ឋា កន្តា មនាបា បិយរូបា កាមូបសំហិតា រជនីយា, សោតវិញ្ញេយ្យា សទ្ទា …បេ… ឃានវិញ្ញេយ្យា គន្ធា … ជិវ្ហាវិញ្ញេយ្យា រសា … កាយវិញ្ញេយ្យា ផោដ្ឋព្ពា ឥដ្ឋា កន្តា មនាបា បិយរូបា កាមូបសំហិតា រជនីយា។ ឥមេ ខោ, អាវុសោ, បញ្ច កាមគុណា សម្ពាធោ វុត្តោ ភគវតា។
“Friend, these five kinds of sensual stimulation are called ‘confinement’ by the Buddha. What five? Sights known by the eye that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. Sounds known by the ear … Smells known by the nose … Tastes known by the tongue … Touches known by the body that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. These are the five kinds of sensual stimulation that are called ‘confinement’ by the Buddha.
ឥធាវុសោ, ភិក្ខុ វិវិច្ចេវ កាមេហិ …បេ… បឋមំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ ឯត្តាវតាបិ ខោ, អាវុសោ, សម្ពាធេ ឱកាសាធិគមោ វុត្តោ ភគវតា បរិយាយេន។ តត្រាបត្ថិ សម្ពាធោ។ កិញ្ច តត្ថ សម្ពាធោ? យទេវ តត្ថ វិតក្កវិចារា អនិរុទ្ធា ហោន្តិ, អយមេត្ថ សម្ពាធោ។
Now, take a bhikkhu who, quite secluded from sensual pleasures … enters and remains in the first jhāna. To this extent the Buddha spoke of an opportunity amid confinement in a qualified sense. But it is still confined. Confined by what? Whatever placing of the mind and keeping it connected has not ceased is the confinement there.
បុន ចបរំ, អាវុសោ, ភិក្ខុ វិតក្កវិចារានំ វូបសមា …បេ… ទុតិយំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ ឯត្តាវតាបិ ខោ, អាវុសោ, សម្ពាធេ ឱកាសាធិគមោ វុត្តោ ភគវតា បរិយាយេន។ តត្រាបត្ថិ សម្ពាធោ។ កិញ្ច តត្ថ សម្ពាធោ? យទេវ តត្ថ បីតិ អនិរុទ្ធា ហោតិ, អយមេត្ថ សម្ពាធោ។
Furthermore, take a bhikkhu who, as the placing of the mind and keeping it connected are stilled … enters and remains in the second jhāna. To this extent the Buddha spoke of an opportunity amid confinement in a qualified sense. But it is still confined. Confined by what? Whatever rapture has not ceased is the confinement there.
បុន ចបរំ, អាវុសោ, ភិក្ខុ បីតិយា ច វិរាគា …បេ… តតិយំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ ឯត្តាវតាបិ ខោ, អាវុសោ, សម្ពាធេ ឱកាសាធិគមោ វុត្តោ ភគវតា បរិយាយេន។ តត្រាបត្ថិ សម្ពាធោ។ កិញ្ច តត្ថ សម្ពាធោ? យទេវ តត្ថ ឧបេក្ខាសុខំ អនិរុទ្ធំ ហោតិ, អយមេត្ថ សម្ពាធោ។
Furthermore, take a bhikkhu who, with the fading away of rapture … enters and remains in the third jhāna. To this extent the Buddha spoke of creating an opening amid confinement in a qualified sense. But it is still confined. Confined by what? Whatever bliss with equanimity has not ceased is the confinement there.
បុន ចបរំ, អាវុសោ, ភិក្ខុ សុខស្ស ច បហានា …បេ… ចតុត្ថំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ ឯត្តាវតាបិ ខោ, អាវុសោ, សម្ពាធេ ឱកាសាធិគមោ វុត្តោ ភគវតា បរិយាយេន។ តត្រាបត្ថិ សម្ពាធោ។ កិញ្ច តត្ថ សម្ពាធោ? យទេវ តត្ថ រូបសញ្ញា អនិរុទ្ធា ហោតិ, អយមេត្ថ សម្ពាធោ។
Furthermore, take a bhikkhu who, giving up pleasure and pain … enters and remains in the fourth jhāna. To this extent the Buddha spoke of an opportunity amid confinement in a qualified sense. But it is still confined. Confined by what? Whatever perception of form has not ceased is the confinement there.
បុន ចបរំ, អាវុសោ, ភិក្ខុ សព្ពសោ រូបសញ្ញានំ សមតិក្កមា បដិឃសញ្ញានំ អត្ថង្គមា នានត្តសញ្ញានំ អមនសិការា ‘អនន្តោ អាកាសោៜតិ អាកាសានញ្ចាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ ឯត្តាវតាបិ ខោ, អាវុសោ, សម្ពាធេ ឱកាសាធិគមោ វុត្តោ ភគវតា បរិយាយេន។ តត្រាបត្ថិ សម្ពាធោ។ កិញ្ច តត្ថ សម្ពាធោ? យទេវ តត្ថ អាកាសានញ្ចាយតនសញ្ញា អនិរុទ្ធា ហោតិ, អយមេត្ថ សម្ពាធោ។
Furthermore, take a bhikkhu who, going totally beyond perceptions of form, with the ending of perceptions of impingement, not focusing on perceptions of diversity, aware that ‘space is infinite’, enters and remains in the dimension of infinite space. To this extent the Buddha spoke of an opportunity amid confinement in a qualified sense. But it is still confined. Confined by what? Whatever perception of the dimension of infinite space has not ceased is the confinement there.
បុន ចបរំ, អាវុសោ, ភិក្ខុ សព្ពសោ អាកាសានញ្ចាយតនំ សមតិក្កម្ម ‘អនន្តំ វិញ្ញាណន៑ៜតិ វិញ្ញាណញ្ចាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ ឯត្តាវតាបិ ខោ, អាវុសោ, សម្ពាធេ ឱកាសាធិគមោ វុត្តោ ភគវតា បរិយាយេន។ តត្រាបត្ថិ សម្ពាធោ។ កិញ្ច តត្ថ សម្ពាធោ? យទេវ តត្ថ វិញ្ញាណញ្ចាយតនសញ្ញា អនិរុទ្ធា ហោតិ, អយមេត្ថ សម្ពាធោ។
Furthermore, a bhikkhu, going totally beyond the dimension of infinite space, aware that ‘consciousness is infinite’, enters and remains in the dimension of infinite consciousness. To this extent the Buddha spoke of an opportunity amid confinement in a qualified sense. But it is still confined. Confined by what? Whatever perception of the dimension of infinite consciousness has not ceased is the confinement there.
បុន ចបរំ, អាវុសោ, ភិក្ខុ សព្ពសោ វិញ្ញាណញ្ចាយតនំ សមតិក្កម្ម ‘នត្ថិ កិញ្ចីៜតិ អាកិញ្ចញ្ញាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ ឯត្តាវតាបិ ខោ, អាវុសោ, សម្ពាធេ ឱកាសាធិគមោ វុត្តោ ភគវតា បរិយាយេន។ តត្រាបត្ថិ សម្ពាធោ។ កិញ្ច តត្ថ សម្ពាធោ? យទេវ តត្ថ អាកិញ្ចញ្ញាយតនសញ្ញា អនិរុទ្ធា ហោតិ, អយមេត្ថ សម្ពាធោ។
Furthermore, a bhikkhu, going totally beyond the dimension of infinite consciousness, aware that ‘there is nothing at all’, enters and remains in the dimension of nothingness. To this extent the Buddha spoke of an opportunity amid confinement in a qualified sense. But it is still confined. Confined by what? Whatever perception of the dimension of nothingness has not ceased is the confinement there.
បុន ចបរំ, អាវុសោ, ភិក្ខុ សព្ពសោ អាកិញ្ចញ្ញាយតនំ សមតិក្កម្ម នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ ឯត្តាវតាបិ ខោ, អាវុសោ, សម្ពាធេ ឱកាសាធិគមោ វុត្តោ ភគវតា បរិយាយេន។ តត្រាបត្ថិ សម្ពាធោ។ កិញ្ច តត្ថ សម្ពាធោ? យទេវ តត្ថ នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនសញ្ញា អនិរុទ្ធា ហោតិ, អយមេត្ថ សម្ពាធោ។
Furthermore, take a bhikkhu who, going totally beyond the dimension of nothingness, enters and remains in the dimension of neither perception nor non-perception. To this extent the Buddha spoke of an opportunity amid confinement in a qualified sense. But it is still confined. Confined by what? Whatever perception of neither perception nor non-perception has not ceased is the confinement there.
បុន ចបរំ, អាវុសោ, ភិក្ខុ សព្ពសោ នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនំ សមតិក្កម្ម សញ្ញាវេទយិតនិរោធំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ, បញ្ញាយ ចស្ស ទិស្វា អាសវា បរិក្ខីណា ហោន្តិ។ ឯត្តាវតាបិ ខោ, អាវុសោ, សម្ពាធេ ឱកាសាធិគមោ វុត្តោ ភគវតា និប្បរិយាយេនា”តិ។
Furthermore, take a bhikkhu who, going totally beyond the dimension of neither perception nor non-perception, enters and remains in the cessation of perception and feeling. And, having seen with wisdom, their defilements come to an end. To this extent the Buddha spoke of an opportunity amid confinement in a definitive sense.”
បឋមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]