Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ៤។១៩៤

    Numbered Discourses 4.194

    ២០។ មហាវគ្គ

    20. The Great Chapter

    សាមុគិយសុត្ត

    At Sāpūga

    ឯកំ សមយំ អាយស្មា អានន្ទោ កោលិយេសុ វិហរតិ សាមុគំ នាម កោលិយានំ និគមោ។ អថ ខោ សម្ពហុលា សាមុគិយា កោលិយបុត្តា យេនាយស្មា អានន្ទោ តេនុបសង្កមិំសុ; ឧបសង្កមិត្វា អាយស្មន្តំ អានន្ទំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិំសុ។ ឯកមន្តំ និសិន្នេ ខោ តេ សាមុគិយេ កោលិយបុត្តេ អាយស្មា អានន្ទោ ឯតទវោច:

    At one time Venerable Ānanda was staying in the land of the Koliyans, where they have a town named Sāpūga. Then several Koliyans from Sāpūga went up to Ānanda, bowed, and sat down to one side. Then Venerable Ānanda said to them:

    “ចត្តារិមានិ, ព្យគ្ឃបជ្ជា, បារិសុទ្ធិបធានិយង្គានិ តេន ភគវតា ជានតា បស្សតា អរហតា សម្មាសម្ពុទ្ធេន សម្មទក្ខាតានិ សត្តានំ វិសុទ្ធិយា សោកបរិទេវានំ សមតិក្កមាយ ទុក្ខទោមនស្សានំ អត្ថង្គមាយ ញាយស្ស អធិគមាយ និព្ពានស្ស សច្ឆិកិរិយាយ។ កតមានិ ចត្តារិ? សីលបារិសុទ្ធិបធានិយង្គំ, ចិត្តបារិសុទ្ធិបធានិយង្គំ, ទិដ្ឋិបារិសុទ្ធិបធានិយង្គំ, វិមុត្តិបារិសុទ្ធិបធានិយង្គំ។

    “Byagghapajjas, these four factors of trying to be pure have been rightly explained by the Blessed One, who knows and sees, the perfected one, the fully awakened Buddha. They are in order to purify sentient beings, to get past sorrow and crying, to make an end of pain and sadness, to discover the system, and to realize Nibbana. What four? The factors of trying to be pure in ethics, mind, view, and freedom.

    កតមញ្ច, ព្យគ្ឃបជ្ជា, សីលបារិសុទ្ធិបធានិយង្គំ? ឥធ, ព្យគ្ឃបជ្ជា, ភិក្ខុ សីលវា ហោតិ …បេ… សមាទាយ សិក្ខតិ សិក្ខាបទេសុ។ អយំ វុច្ចតិ, ព្យគ្ឃបជ្ជា, សីលបារិសុទ្ធិ។ ឥតិ ឯវរូបិំ សីលបារិសុទ្ធិំ អបរិបូរំ វា បរិបូរេស្សាមិ បរិបូរំ វា តត្ថ តត្ថ បញ្ញាយ អនុគ្គហេស្សាមីតិ, យោ តត្ថ ឆន្ទោ ច វាយាមោ ច ឧស្សាហោ ច ឧស្សោឡ្ហី ច អប្បដិវានី ច សតិ ច សម្បជញ្ញញ្ច, ឥទំ វុច្ចតិ, ព្យគ្ឃបជ្ជា, សីលបារិសុទ្ធិបធានិយង្គំ។

    And what is the factor of trying to be pure in ethics? It’s when a bhikkhu is ethical, restrained in the monastic code, conducting themselves well and seeking alms in suitable places. Seeing danger in the slightest fault, they keep the rules they’ve undertaken. This is called purity of ethics. They think: ‘I will fulfill such purity of ethics, or, if it’s already fulfilled, I’ll support it in every situation by wisdom.’ Their enthusiasm for that—their effort, zeal, vigor, perseverance, mindfulness, and situational awareness—is called the factor of trying to be pure in ethics.

    កតមញ្ច, ព្យគ្ឃបជ្ជា, ចិត្តបារិសុទ្ធិបធានិយង្គំ? ឥធ, ព្យគ្ឃបជ្ជា, ភិក្ខុ វិវិច្ចេវ កាមេហិ …បេ… ចតុត្ថំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ អយំ វុច្ចតិ, ព្យគ្ឃបជ្ជា, ចិត្តបារិសុទ្ធិ។ ឥតិ ឯវរូបិំ ចិត្តបារិសុទ្ធិំ អបរិបូរំ វា បរិបូរេស្សាមិ បរិបូរំ វា តត្ថ តត្ថ បញ្ញាយ អនុគ្គហេស្សាមីតិ, យោ តត្ថ ឆន្ទោ ច វាយាមោ ច ឧស្សាហោ ច ឧស្សោឡ្ហី ច អប្បដិវានី ច សតិ ច សម្បជញ្ញញ្ច, ឥទំ វុច្ចតិ, ព្យគ្ឃបជ្ជា, ចិត្តបារិសុទ្ធិបធានិយង្គំ។

    And what is the factor of trying to be pure in mind? It’s when a bhikkhu, quite secluded from sensual pleasures, secluded from unskillful qualities, enters and remains in the first jhāna … second jhāna … third jhāna … fourth jhāna. This is called purity of mind. They think: ‘I will fulfill such purity of mind, or, if it’s already fulfilled, I’ll support it in every situation by wisdom.’ Their enthusiasm for that—their effort, zeal, vigor, perseverance, mindfulness, and situational awareness—is called the factor of trying to be pure in mind.

    កតមញ្ច, ព្យគ្ឃបជ្ជា, ទិដ្ឋិបារិសុទ្ធិបធានិយង្គំ? ឥធ, ព្យគ្ឃបជ្ជា, ភិក្ខុ ‘ឥទំ ទុក្ខន៑ៜតិ យថាភូតំ បជានាតិ …បេ… ‘អយំ ទុក្ខនិរោធគាមិនី បដិបទាៜតិ យថាភូតំ បជានាតិ។ អយំ វុច្ចតិ, ព្យគ្ឃបជ្ជា, ទិដ្ឋិបារិសុទ្ធិ។ ឥតិ ឯវរូបិំ ទិដ្ឋិបារិសុទ្ធិំ អបរិបូរំ វា …បេ… តត្ថ តត្ថ បញ្ញាយ អនុគ្គហេស្សាមីតិ, យោ តត្ថ ឆន្ទោ ច វាយាមោ ច ឧស្សាហោ ច ឧស្សោឡ្ហី ច អប្បដិវានី ច សតិ ច សម្បជញ្ញញ្ច, ឥទំ វុច្ចតិ, ព្យគ្ឃបជ្ជា, ទិដ្ឋិបារិសុទ្ធិបធានិយង្គំ។

    And what is the factor of trying to be pure in view? Take a bhikkhu who truly understands: ‘This is suffering’ … ‘This is the origin of suffering’ … ‘This is the cessation of suffering’ … ‘This is the practice that leads to the cessation of suffering’. This is called purity of view. They think: ‘I will fulfill such purity of view, or, if it’s already fulfilled, I’ll support it in every situation by wisdom.’ Their enthusiasm for that—their effort, zeal, vigor, perseverance, mindfulness, and situational awareness—is called the factor of trying to be pure in view.

    កតមញ្ច, ព្យគ្ឃបជ្ជា, វិមុត្តិបារិសុទ្ធិបធានិយង្គំ? ស ខោ សោ, ព្យគ្ឃបជ្ជា, អរិយសាវកោ ឥមិនា ច សីលបារិសុទ្ធិបធានិយង្គេន សមន្នាគតោ ឥមិនា ច ចិត្តបារិសុទ្ធិបធានិយង្គេន សមន្នាគតោ ឥមិនា ច ទិដ្ឋិបារិសុទ្ធិបធានិយង្គេន សមន្នាគតោ រជនីយេសុ ធម្មេសុ ចិត្តំ វិរាជេតិ, វិមោចនីយេសុ ធម្មេសុ ចិត្តំ វិមោចេតិ។ សោ រជនីយេសុ ធម្មេសុ ចិត្តំ វិរាជេត្វា, វិមោចនីយេសុ ធម្មេសុ ចិត្តំ វិមោចេត្វា សម្មាវិមុត្តិំ ផុសតិ។ អយំ វុច្ចតិ, ព្យគ្ឃបជ្ជា, វិមុត្តិបារិសុទ្ធិ។ ឥតិ ឯវរូបិំ វិមុត្តិបារិសុទ្ធិំ អបរិបូរំ វា បរិបូរេស្សាមិ បរិបូរំ វា តត្ថ តត្ថ បញ្ញាយ អនុគ្គហេស្សាមីតិ, យោ តត្ថ ឆន្ទោ ច វាយាមោ ច ឧស្សាហោ ច ឧស្សោឡ្ហី ច អប្បដិវានី ច សតិ ច សម្បជញ្ញញ្ច, ឥទំ វុច្ចតិ, ព្យគ្ឃបជ្ជា, វិមុត្តិបារិសុទ្ធិបធានិយង្គំ។

    And what is the factor of trying to be pure in freedom? That noble disciple—who has these factors of trying to be pure in ethics, mind, and view—detaches their mind from things that arouse greed, and frees their mind from things that it should be freed from. Doing so, they experience perfect freedom. This is called purity of freedom. They think: ‘I will fulfill such purity of freedom, or, if it’s already fulfilled, I’ll support it in every situation by wisdom.’ Their enthusiasm for that—their effort, zeal, vigor, perseverance, mindfulness, and situational awareness—is called the factor of trying to be pure in freedom.

    ឥមានិ ខោ, ព្យគ្ឃបជ្ជា, ចត្តារិ បារិសុទ្ធិបធានិយង្គានិ តេន ភគវតា ជានតា បស្សតា អរហតា សម្មាសម្ពុទ្ធេន សម្មទក្ខាតានិ សត្តានំ វិសុទ្ធិយា សោកបរិទេវានំ សមតិក្កមាយ ទុក្ខទោមនស្សានំ អត្ថង្គមាយ ញាយស្ស អធិគមាយ និព្ពានស្ស សច្ឆិកិរិយាយា”តិ។

    These four factors of trying to be pure have been rightly explained by the Blessed One, who knows and sees, the perfected one, the fully awakened Buddha. They are in order to purify sentient beings, to get past sorrow and crying, to make an end of pain and sadness, to discover the system, and to realize Nibbana.”

    ចតុត្ថំ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact