สงฺคารวสุตฺต

With Saṅgārava

อถ โข สงฺคารโว พฺราหฺมโณ เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควตา สทฺธึ สมฺโมทิฯ สมฺโมทนียํ กถํ สารณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข สงฺคารโว พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ เอตทโวจ:

Then Saṅgārava the brahmin went up to the Buddha, and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side and said to the Buddha:

“กึ นุ โข, โภ โคตม, โอริมํ ตีรํ, กึ ปาริมํ ตีรนฺ”ติ?

“Master Gotama, what is the near shore? And what is the far shore?”

“ปาณาติปาโต โข, พฺราหฺมณ, โอริมํ ตีรํ, ปาณาติปาตา เวรมณี ปาริมํ ตีรํฯ อทินฺนาทานํ โข, พฺราหฺมณ, โอริมํ ตีรํ, อทินฺนาทานา เวรมณี ปาริมํ ตีรํฯ กาเมสุมิจฺฉาจาโร โอริมํ ตีรํ, กาเมสุมิจฺฉาจารา เวรมณี ปาริมํ ตีรํฯ มุสาวาโท โอริมํ ตีรํ, มุสาวาทา เวรมณี ปาริมํ ตีรํฯ ปิสุณา วาจา โอริมํ ตีรํ, ปิสุณาย วาจาย เวรมณี ปาริมํ ตีรํฯ ผรุสา วาจา โอริมํ ตีรํ, ผรุสาย วาจาย เวรมณี ปาริมํ ตีรํฯ สมฺผปฺปลาโป โอริมํ ตีรํ, สมฺผปฺปลาปา เวรมณี ปาริมํ ตีรํฯ อภิชฺฌา โอริมํ ตีรํ, อนภิชฺฌา ปาริมํ ตีรํฯ พฺยาปาโท โอริมํ ตีรํ, อพฺยาปาโท ปาริมํ ตีรํฯ มิจฺฉาทิฏฺฐิ โอริมํ ตีรํ, สมฺมาทิฏฺฐิ ปาริมํ ตีรํฯ อิทํ โข, พฺราหฺมณ, โอริมํ ตีรํ, อิทํ ปาริมํ ตีรนฺติฯ

“Killing living creatures is the near shore, brahmin, and not killing living creatures is the far shore. Stealing is the near shore, and not stealing is the far shore. Sexual misconduct is the near shore, and avoiding sexual misconduct is the far shore. Lying is the near shore, and not lying is the far shore. Divisive speech is the near shore, and avoiding divisive speech is the far shore. Harsh speech is the near shore, and avoiding harsh speech is the far shore. Talking nonsense is the near shore, and avoiding talking nonsense is the far shore. Covetousness is the near shore, and contentment is the far shore. Ill will is the near shore, and good will is the far shore. Wrong view is the near shore, and right view is the far shore. This is the near shore, and this is the far shore.

อปฺปกา เต มนุเสฺสสุ, เย ชนา ปารคามิโน; อถายํ อิตรา ปชา, ตีรเมวานุธาวติฯ

Few are those among humans who cross to the far shore. The rest just run around on the near shore.

เย จ โข สมฺมทกฺขาเต, ธมฺเม ธมฺมานุวตฺติโน; เต ชนา ปารเมสฺสนฺติ, มจฺจุเธยฺยํ สุทุตฺตรํฯ

When the teaching is well explained, those who practice accordingly are the ones who will cross over Death’s domain so hard to pass.

กณฺหํ ธมฺมํ วิปฺปหาย, สุกฺกํ ภาเวถ ปณฺฑิโต; โอกา อโนกมาคมฺม, วิเวเก ยตฺถ ทูรมํฯ

Rid of dark qualities, an astute person should develop the bright. Leaving home behind for the seclusion so hard to enjoy,

ตตฺราภิรติมิจฺเฉยฺย, หิตฺวา กาเม อกิญฺจโน; ปริโยทเปยฺย อตฺตานํ, จิตฺตเกฺลเสหิ ปณฺฑิโตฯ

you should try to find delight there, having left behind sensual pleasures. With no possessions, an astute person should cleanse themselves of mental corruptions.

เยสํ สมฺโพธิยงฺเคสุ, สมฺมา จิตฺตํ สุภาวิตํ; อาทานปฏินิสฺสคฺเค, อนุปาทาย เย รตา; ขีณาสวา ชุติมนฺโต, เต โลเก ปรินิพฺพุตา”ติฯ

And those whose minds are rightly developed in the awakening factors; letting go of attachments, they delight in not grasping. With defilements ended, brilliant, they are extinguished in this world.”

ตติยํฯ

Next: โอริมสุตฺต • Orimasutta • The Near Shore

The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]

สงฺคารวสุตฺต

With Saṅgārava

YOU MAY ALSO LIKE: