Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ១០។១១៧
Numbered Discourses 10.117
១២។ បច្ចោរោហណិវគ្គ
12. The Ceremony of Descent
សង្គារវសុត្ត
With Saṅgārava
អថ ខោ សង្គារវោ ព្រាហ្មណោ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវតា សទ្ធិំ សម្មោទិ។ សម្មោទនីយំ កថំ សារណីយំ វីតិសារេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ សង្គារវោ ព្រាហ្មណោ ភគវន្តំ ឯតទវោច:
Then Saṅgārava the brahmin went up to the Buddha, and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side and said to the Buddha:
“កិំ នុ ខោ, ភោ គោតម, ឱរិមំ តីរំ, កិំ បារិមំ តីរន៑”តិ?
“Master Gotama, what is the near shore? And what is the far shore?”
“មិច្ឆាទិដ្ឋិ ខោ, ព្រាហ្មណ, ឱរិមំ តីរំ, សម្មាទិដ្ឋិ បារិមំ តីរំ; មិច្ឆាសង្កប្បោ ឱរិមំ តីរំ, សម្មាសង្កប្បោ បារិមំ តីរំ; មិច្ឆាវាចា ឱរិមំ តីរំ, សម្មាវាចា បារិមំ តីរំ; មិច្ឆាកម្មន្តោ ឱរិមំ តីរំ, សម្មាកម្មន្តោ បារិមំ តីរំ; មិច្ឆាអាជីវោ ឱរិមំ តីរំ, សម្មាអាជីវោ បារិមំ តីរំ; មិច្ឆាវាយាមោ ឱរិមំ តីរំ, សម្មាវាយាមោ បារិមំ តីរំ; មិច្ឆាសតិ ឱរិមំ តីរំ, សម្មាសតិ បារិមំ តីរំ; មិច្ឆាសមាធិ ឱរិមំ តីរំ, សម្មាសមាធិ បារិមំ តីរំ; មិច្ឆាញាណំ ឱរិមំ តីរំ, សម្មាញាណំ បារិមំ តីរំ; មិច្ឆាវិមុត្តិ ឱរិមំ តីរំ, សម្មាវិមុត្តិ បារិមំ តីរន្តិ។ ឥទំ ខោ, ព្រាហ្មណ, ឱរិមំ តីរំ, ឥទំ បារិមំ តីរន្តិ។
“Wrong view is the near shore, brahmin, and right view is the far shore. Wrong thought is the near shore, and right thought is the far shore. Wrong speech is the near shore, and right speech is the far shore. Wrong action is the near shore, and right action is the far shore. Wrong livelihood is the near shore, and right livelihood is the far shore. Wrong effort is the near shore, and right effort is the far shore. Wrong mindfulness is the near shore, and right mindfulness is the far shore. Wrong immersion is the near shore, and right immersion is the far shore. Wrong knowledge is the near shore, and right knowledge is the far shore. Wrong freedom is the near shore, and right freedom is the far shore. This is the near shore, and this is the far shore.
អប្បកា តេ មនុស្សេសុ, យេ ជនា បារគាមិនោ; អថាយំ ឥតរា បជា, តីរមេវានុធាវតិ។
Few are those among humans who cross to the far shore. The rest just run around on the near shore.
យេ ច ខោ សម្មទក្ខាតេ, ធម្មេ ធម្មានុវត្តិនោ; តេ ជនា បារមេស្សន្តិ, មច្ចុធេយ្យំ សុទុត្តរំ។
When the teaching is well explained, those who practice accordingly are the ones who will cross over Death’s domain so hard to pass.
កណ្ហំ ធម្មំ វិប្បហាយ, សុក្កំ ភាវេថ បណ្ឌិតោ; ឱកា អនោកមាគម្ម, វិវេកេ យត្ថ ទូរមំ។
Rid of dark qualities, an astute person should develop the bright. Leaving home behind for the seclusion so hard to enjoy,
តត្រាភិរតិមិច្ឆេយ្យ, ហិត្វា កាមេ អកិញ្ចនោ; បរិយោទបេយ្យ អត្តានំ, ចិត្តក្លេសេហិ បណ្ឌិតោ។
find delight there, having left behind sensual pleasures. With no possessions, an astute person would cleanse themselves of mental corruptions.
យេសំ សម្ពោធិយង្គេសុ, សម្មា ចិត្តំ សុភាវិតំ; អាទានបដិនិស្សគ្គេ, អនុបាទាយ យេ រតា; ខីណាសវា ជុតិមន្តោ, តេ លោកេ បរិនិព្ពុតា”តិ។
Those whose minds are rightly developed in the awakening factors; who, letting go of attachments, delight in not grasping: with defilements ended, brilliant, they in this world are quenched.”
បញ្ចមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]