Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ១០។១៦៩
Numbered Discourses 10.169
១៧។ ជាណុស្សោណិវគ្គ
17. With Jānussoṇi
សង្គារវសុត្ត
With Saṅgārava
អថ ខោ សង្គារវោ ព្រាហ្មណោ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវតា សទ្ធិំ សម្មោទិ។ សម្មោទនីយំ កថំ សារណីយំ វីតិសារេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ សង្គារវោ ព្រាហ្មណោ ភគវន្តំ ឯតទវោច:
Then Saṅgārava the brahmin went up to the Buddha, and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side and said to the Buddha:
“កិំ នុ ខោ, ភោ គោតម, ឱរិមំ តីរំ, កិំ បារិមំ តីរន៑”តិ?
“Master Gotama, what is the near shore? And what is the far shore?”
“បាណាតិបាតោ ខោ, ព្រាហ្មណ, ឱរិមំ តីរំ, បាណាតិបាតា វេរមណី បារិមំ តីរំ។ អទិន្នាទានំ ខោ, ព្រាហ្មណ, ឱរិមំ តីរំ, អទិន្នាទានា វេរមណី បារិមំ តីរំ។ កាមេសុមិច្ឆាចារោ ឱរិមំ តីរំ, កាមេសុមិច្ឆាចារា វេរមណី បារិមំ តីរំ។ មុសាវាទោ ឱរិមំ តីរំ, មុសាវាទា វេរមណី បារិមំ តីរំ។ បិសុណា វាចា ឱរិមំ តីរំ, បិសុណាយ វាចាយ វេរមណី បារិមំ តីរំ។ ផរុសា វាចា ឱរិមំ តីរំ, ផរុសាយ វាចាយ វេរមណី បារិមំ តីរំ។ សម្ផប្បលាបោ ឱរិមំ តីរំ, សម្ផប្បលាបា វេរមណី បារិមំ តីរំ។ អភិជ្ឈា ឱរិមំ តីរំ, អនភិជ្ឈា បារិមំ តីរំ។ ព្យាបាទោ ឱរិមំ តីរំ, អព្យាបាទោ បារិមំ តីរំ។ មិច្ឆាទិដ្ឋិ ឱរិមំ តីរំ, សម្មាទិដ្ឋិ បារិមំ តីរំ។ ឥទំ ខោ, ព្រាហ្មណ, ឱរិមំ តីរំ, ឥទំ បារិមំ តីរន្តិ។
“Killing living creatures is the near shore, brahmin, and not killing living creatures is the far shore. Stealing is the near shore, and not stealing is the far shore. Sexual misconduct is the near shore, and avoiding sexual misconduct is the far shore. Lying is the near shore, and not lying is the far shore. Divisive speech is the near shore, and avoiding divisive speech is the far shore. Harsh speech is the near shore, and avoiding harsh speech is the far shore. Talking nonsense is the near shore, and avoiding talking nonsense is the far shore. Covetousness is the near shore, and contentment is the far shore. Ill will is the near shore, and good will is the far shore. Wrong view is the near shore, and right view is the far shore. This is the near shore, and this is the far shore.
អប្បកា តេ មនុស្សេសុ, យេ ជនា បារគាមិនោ; អថាយំ ឥតរា បជា, តីរមេវានុធាវតិ។
Few are those among humans who cross to the far shore. The rest just run around on the near shore.
យេ ច ខោ សម្មទក្ខាតេ, ធម្មេ ធម្មានុវត្តិនោ; តេ ជនា បារមេស្សន្តិ, មច្ចុធេយ្យំ សុទុត្តរំ។
When the teaching is well explained, those who practice accordingly are the ones who will cross over Death’s domain so hard to pass.
កណ្ហំ ធម្មំ វិប្បហាយ, សុក្កំ ភាវេថ បណ្ឌិតោ; ឱកា អនោកមាគម្ម, វិវេកេ យត្ថ ទូរមំ។
Rid of dark qualities, an astute person should develop the bright. Leaving home behind for the seclusion so hard to enjoy,
តត្រាភិរតិមិច្ឆេយ្យ, ហិត្វា កាមេ អកិញ្ចនោ; បរិយោទបេយ្យ អត្តានំ, ចិត្តក្លេសេហិ បណ្ឌិតោ។
you should try to find delight there, having left behind sensual pleasures. With no possessions, an astute person should cleanse themselves of mental corruptions.
យេសំ សម្ពោធិយង្គេសុ, សម្មា ចិត្តំ សុភាវិតំ; អាទានបដិនិស្សគ្គេ, អនុបាទាយ យេ រតា; ខីណាសវា ជុតិមន្តោ, តេ លោកេ បរិនិព្ពុតា”តិ។
And those whose minds are rightly developed in the awakening factors; letting go of attachments, they delight in not grasping. With defilements ended, brilliant, they are extinguished in this world.”
តតិយំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]